INK 9536.
5r jaargang.
Donderdag 27 Januari 1898
DE VLUCHT.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Asonkestentspeij* voai Schiedam, per kwartaal i f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
franco per post, p, kwartaal - 1.30
Afzonderlijke nommereo.02
BHSWHDaDeMHHWMBMHMHWnBnHIIK
BVREAt:
BOTER9TRAAT ÏO, Teleplioon No. 123.
Abtertentieprijs: van 15 gewono regels met inbe
grip van cene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0,10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 26 Januari '98,
Voor en in de Belgische Kamer is het gisteren
weer lief toegegaan.
Men weet, dat den socialist Demblon voor
eenige zittingen de toegang tot de Kamer was
ontzegd.
Dat Demblon zich niet in die uitsluiting zou
schikken, was reeds bekend en men verwachtte
een heftig tooneeltje.
En inderdaad is het niet zonder botsing af-
geloopen.
Om elf uur reeds kwamen alle socialistische
afgevaardigden in een der vertrekken van het
gebouw der Kamer bijeen.
Om half twee, toen de zitting der Kamer
zou beginnen, kwamen alle socialistische afge
vaardigden, met Demblon in hun midden, aan
het gebouw van het Parlement.
Een detachement infanterie was opgesteld
aan den ingang, en toen Demblon wilde binnen
gaan, werd hem te kennen gegeven dat hij
weer moest vertrekken.
Intusschen zag de straat zwart van de samen
gestroomde nieuwsgiei igen, die met belang
stelling dit parlementaire standje gadesloegen.
Opgedrongen door een deel der menigte be
proefden nu de socialistische afgevaardigden
Demblon in de Kamer te brengen.
Een hevige worsteling ontstond. Er werd
»Leve de Republiek F' en daartegenover sLeve
het leger!" geroepen.
De soldaten hielden met geveld geweer den
toegang bezet, en zelfs toen Demblon reeds
was vertrokken, weigerden zij de andere socia
listische afgevaardigden nog den toegang.
Het schijnt dat dit te wijten was aan ver
keerd begrepen bevelen.
Tevergeefs protesteerde Vandervelde tegen
die toegangsweigering.
Op de groote trap stonden intusschen Beer-
naert, de voorzitter der Kamer, Woeste en
verscheiden andere afgevaardigden der rechter
zijde, die herhaaldelijk »Leve de wet I" riepen,
terwijl op straat ïLeve Demblon I" weerklonk.
Eindelijk slaagde Vandervelde er in zich los
te rukken en door het cordon heen bet ge
bouw binnen te dringen.
Onmiddellijk richtte hij zich tot De Jonghe
d'Ardoye met de woorden
3> Mijnheer de quaestor, ik constateer dat men
een vertegenwoordiger des volks belet zich van
zijn opdracht te kwijten. Ik stel u daarvoor
persoonlijk verantwoordelijk."
Onder die opwinding werd de zitting ge
opend.
Aan de orde was de in te stellen enquête
naar het mijnongeluk van Wasmes.
Maar de socialist Defuisseaux begon dadelijk
over het gebeurde aan den ingang vau het
gebouw en achtte een enquête daarnaar wel
zoo noodig.
DOOR
IDA BOY-ED.
14)
Over dit brutale verzinsel stond Felix verbaasd,
en hij zag Conradine de la Frémoire met een van
toorn schitterenden blik. Maar eer hij nog den
mond kon openen om te protesteeren, stak Madame
mère hem de hand toe met de woorden
ïYan harte welkom. Mijn dochter heeft reeds
zooveel treurige ervaringen opgedaan met haar
beambten, dat ik blij ben eindelijk eens iemand
uit onzen stand in een vertrouwenspositie naast
haar te zien."
Conradine kneep haar oogen half dicht, als een
bijziende, en haar gelaat vertrok zich eigenaardig.
Zij dacht dat het niet was opgemeikt, maar Felix
had het toch gezien. Hij bedwong zich en kuste
de hand der dame. Spoedig werd hij gewaar, dat
bij met dien handkus heide dames tevreden had
gesteld.
Conradine sprak tot hem over de zaken, die
het eerst afdoening vereischtenmaar in haar
«ogen blonk zekere minachtende geringschatting,
en zij zag Felix daarbij aan alsof hij met haar in
geheime verstandhouding stond, terwijl hij toch
nauwelijks een gering vermoeden koesterde omtrent
don aard der verhouding tussehen deze beide
trouwen.
Dadelijk ontstond zulk een rumoer dat de
voorzitter dreigde de zitting terstond weer te
zullen schorsen.
Verschillende afgevaardigden worden tot de
orde geroepen.
De vooizitter wordt opnieuw hevig aange
vallen Defuisseaux wil opnieuw de uitsluiting
van Demblon ter sprake brengenWoeste
neemt het voor den president op.
Furnémont en Vandervelde spreken over de
houding der soldaten aan den ingang, en Destrée
vraagt wie hun bevel heeft gegeven de bajo
net op te steken.
Het slot van de geschiedenis is, dat de zitting
geschorst moet worden en later weer her
opend wordt.
Een motie van Destrée en Vandervelde, die
het optreden van het bureau der Kamer
sgeeselt", wordt met 86 tegen 29 stemmen
en 9 onthoudingen verworpen.
Het bureau der Kamer belooft evenwel een
onderzoek in te stellen om de verantwoordelijk
heid voor het gebeurde vast te stellen, waarna
de zitting in betrekkelijke kalmte wordt ge
sloten.
Zou graaf Badeni, om deze zitting bij te
wonen, ook soms een snoepreisje naar Brussel
hebben gemaakt? De »Pool" had zeker zijn
hart weer eens kunnen ophalen.
Onder de getuigen, die Zola wil laten ver-
hooren bij de behandeling zijner zaak komen
voor de volgende personen
Kapitein Lebrun-Renault, Ferrari (directeur
van de Revue bleue), majoor Forzinetti, kolonel
du Paty de Clam, mej. B. de Comminges, mevr.
Lucie Dreyfus, generaal Mereier, Casimir-Perier
(oud-president van de Fransche republiek),
Poinearë, Trarieux, Darlan, Ribot, Ranc, Ber-
tillon, Yves Guyot (allen afgevaardigden en
senatoren, de meesten ook oud-ministers), Louis
Frank (advocaat te Brussel), Louis Hat et (lid
v. h. Instituut), Jules Huret (van de Figaro),
Leroy-Beaulieu, Fréd. 1 assy, F. de Pressensé,
Anatole France, Pierre Quillard, Scheurer-
Kestner, kolonel Picquard, generaal Billot, Char
les Dupuy, dr. Lutaud, Edgar Demange, gene
raal Gonse, generaal de Boisdeffre (chef van
den generalen staf), Gobert, Couard, Belhomme,
Varinard, Bredier, Celerier, Marnefle (alien
schriftkundigen), dr. Herieourt (directeur der
Revue scientifique), Bourmont, Aug, Molinier,
Emile Molinier, Giry (archivisten), Meyer (dir.
v. d. Ecole des Chartes), de gep. majoor
Esterhazy, Jaurès, mad. Séverine, mad. la géné
rale Jung, Duclaux, Grimaux (leden v. h. In
stituut).
Verder wil Zola, hetzij langs den gewonen,
hetzij langs buitengewonen weg als getuigen
doen hooreu
Giers, Russisch gezant te RrusselNarisjkin,
van de Russische ambassade te Parijs; luit.-gen.
baron Freedericksz, militair attaché van het Rus
sisch gezantschap te Parijsv. Below Schlatau,
Binnen twee uur zou Jasperson bij hem komen,
zeide zijwant allereerst behoorde de question
d'argent geregeld te worden zijn salaris zou
hij om de drie maanden bij vooruitbetaling ont
vangen. Morgen in den voormiddag kon Felix dan
zijn betrekking aanvaarden. Vandaag zou hij nog
wel voor zichzelf een en ander te doen hebben.
Binnen weinige dagen zou hij waarschijnlijk naar
Trebbin moeten vertrekken. Zij verzocht hem zich
van alles te voorzien wat iemand op reis noodig
heeft. Hij zou dikwijls moeten reizen.
Onwillekeurig nam Conradine de la Fiémoire
onder het spreken allengs een koelen en bevelenden
toon aan. Het kwetste Felix niet. Hij wilde voelen,
dat hij de ondergeschikte was, die door harden,
trouwen arbeid eerst zich de vriendschap zijner
meesteres kon verwerven.
Plotseling vroeg zij, ais viel haar zelf de toon
op, waarop zij sprak
irilet vernedert u toch niet, van een vrouw
bevelen af te wachten
ïNeen," zeide hij eeriijk, sof ik nu als ambtenaar
mijn bureau-chef, of als luitenant mijn kapitein,
of in een particuliere betrekking mijn meesteres
heb te gehoorzamen, staat voor mij gelijk. Gehoor
zamen is immeis gewoonlijk het deel der jongeren.
Maar later, wanneer ik ervaring en kennis bezit,
dan weet ik niet of ik het zou verdragen, alleen
een gehoorzaam werktuig te zijn."
Toch trok haar vraag sterk zijn aandacht en
bleef voor altijd in zijn geheugen geprent.
Toen kon hij vertrekken.
Als een half verhongerde arme drommel was hij
gekomen, als een man met een salaris van vijf
duizend gulden ging hij weg.
Zijn geluk was zoo groot, dat hij het niet kon
van de Duitsche ambassade te Parij'sgraaf
Groben, secretaris van de Duitsche ambassade
kolonel Schwartzkoppen, oud militair-attaché
van de Duitsche ambassade te Parij's Constantin
Dumba. tan de Oostenrijksche ambassade te
Parijs kolonel Schneider, militair attaché van
de Öostenrijksche ambassade: G. Polacca, secre
taris der Italiaansche ambassade te ParijsPau-
lucci dei Calboli, van de Italiaansche ambassade;
koionel Paniz/.ani, militair-attaché van de Itali
aansche ambassade luit.-kol. Douglas Dawson,
militair attaché van de Engelsche ambassade te
ParijsMartin Gosselin, gevolmachtigd minister;
majoor Echagüe y Santoyo, militair attaché
van de Spaansche ambassade te Parijs.
Bovendien eischt Zola dat ten processe zullen
worden overgelegd de volledige dossiers van
het proces Dreyfus, van het proces Esterhazy
met inbegrip der door kolonel Picquard op het
bureau van den krijgsraad gedeponeerde brieven
van generaal Gonse, en der aanklacht, wegens
valschheid in geschrifte door Picquard ingediend
tegen Souffrain c, s., welke thans door den
rechter van instructie Bertulus wordt ge
ïnstrueerd.
Zola verklaart in de toelichting, die hij hierbij
geeft, dat hij het bewijs wil leveren der waar
heid van de drie uitdrukkelijk in de dagvaarding
genoemde beschuldigingen, maar ook van acht
andere »met de voorafgaande onafscheidelijk
samenhangende feilen", n.l. de overige aantij
gingen, door hem in zijn eersten open brief
uitgesproken.
Nieuwe opstootjes komen er slechts weinig
voor. Alleen te Algiers is het bij de begrafenis
van den gedooden metselaar Ceyrol tot opstootjes
gekomen.
Bij het verlaten van het kerkhof werden
enkele Israëlieten geslageneen dezer werd
doodelijk gewond.
Op verschillende plaatsen hadden op zich
zelf staande aanslagen plaats, maar op liet
oogenblik is de orde overal hersteld.
Graaf von Munster, je Duitsche gezant te
Parijs, is aldaar teruggekeerd.
Dat de Dreyfus-zaak Frankrijk in de oogen
van het buitenland geen goed doet, blijkt uit
een mededeeling aan de Daily News uit Odessa.
Daarin wordt gezegd, dat het prestige der
Fransche regeering bij tal van beschaafde Rus
sen zóó heeft geleden, dat er vaak stemmen
opgaan legen het bondgenootschap met Frankrijk.
De Eclair publiceert de verklaring door den
Duitschen staatssecretaris voor buitenlandsche
zaken Von Bitlow in de budget-commissie van
den Rijksdag afgelegd over de zaak-Dreyfus.
Het blad merkt daartegen op de Kaïn.
Ztg. noemt die opmerking van het standpunt
van het blad verklaarbaar dat het al zeer
naïef zou zijn van een land, waarmede een
spion in betrekking stond, eerlijke verklaringen
te verwachten.
Duitschland heeft zeker spionnen in Frankrijk.
"Wanneer het er nu toe overging telkens de
omvatten. Maar even groot was zijn verbazing over
de vrouw met wie hij nu dagelijks in aanraking
zou komen.
De heldin zijne.' verliefde droomen verdween ge
heel achter het beeld der werkelijkheid. Ja, hij
dacht slechts met verlegenheid aan zijn stoute plian-
tasie. Voortdurend herhaalde hij bij zichzelft Welk
een merkwaardige, buitengewcio vrouw is zij
En in zijn ziel brandde het verhngen om haar
zeer spoedig en zeer grondig te kunnen toonen, dat
hij haar vertrouwen waardig was.
IV.
In den namiddag van denzelfden dag verkeerde
Conradine de la Fremoire in een zeer onaangename
stemming. En daar zij zichzelf nooit iets wijs
maakte, erkende zij bij zichzelf vrijuit, dat zij een
smoraiischer kater" had.
Wanneer zij over ernstige dingen sprak, placht
zij heen en weer te Ioopenwanneer zij over ern
stige dingen nadacht, dan ging zij stil en zwijgend
op de chaise-longue of zelfs in bed liggen en con
centreerde haar gedachten op het onderwerp dat
haar bezig hield. Zoo lag zij ook thans op de zwarte
vacht, met het gelaat half in het kussen gedrukt,
de armen over de borst gekruist, met gesloten oogen,
en dacht na.
Dus zij had zich weer eens door een opwelling
laten vervoerenWanneer zou zij het toch eens
afwennen, te oordeelen naai' de eerste indrukken,
om zich door medelijden, door een aangenaam uiter
lijk te laten verleiden Helaas, waarschijnlijk nooit.
Aan droeve ervaringen die haar tot leering hadden
kunnon zijn, ontbrak het anders niet.
Daar had je Lenhoff, dien zij als rentmeester
in dienst had genomen, omdat zijn mooie jonge
waarheid te zeggen wanneer een Juitsch spion
werd gesnapt of onder verdenking stond, dan
zou het onderzoek steeds zeer gemakkelijk zijn.
Maar het zou meer dan kinderachtig zijn
aan te nemen, dat de diplomatieke leugen zich
bij zulk een aangelegenheid niet meer zou doen
gelden dan bij eenige andere. Dreyfus is ver
oordeeld. Men wendt zich tot Duitschland, en
Duitschland doet te weten, dat het dezen offi
cier niet kent.
Aldus de opvatting van de Eclair, die zeker
niet van allen grond ontbloot is.
De Parijsche correspondent der Koln. Ztg.
verneemt uit be trouwbare bron," dat de
Fransche regeering bezorgd is over de scherpe
houding van Rusland jegens Engeland, wat
betreft Tan-Lien-Wan. Zij heeft daarom haar
gezant te Londen opgedragen in Londen ge
ruststellend en bemiddelend op te treden ten
einde ernstige verwikkelingen tussehen Rusland
en Engeland te vermijden.
Dat dit noodig is, schijnt te volgen uiteene
telegram uit Nagasaki.
Het Engelsche admiraalschip, de Centurion,
beeft nl. Donderdag j.l, Nagasaki verlaten met
onbekende bestemming. Een Russische kanon
neerboot volgt de Centurion om de bewegingen
van dit schip in 't oog te houden.
Hetzelfde telegram bericht, d..t de Japansche
vloot op dit oogenblik is te Yokosaka, 15 mijlen
zuidelijk van Yokohama. Binnen eenige dagen
zal zij een demonstratie gaan houden voorliet
schiereiland Wai-Hei-Wai.
Er wordt bijgevoegd, dat men nochtans op
het oogenblik geen ernstige gebeurtenissen
verwacht.
Een exposé over den toestand in het Verre
Oosten, dat de Engelsche bladen uit Parjja
ontvingen, is nog al geruststellend.
De onrustwekkende voorstelling van sommige
bladen, heet het daarin, strijdt met de werkelijk
heid.
De politieke gedragslijn van verschillende
mogendheden in het Verre Oosten is niet van
dien aard, dat zij ook maar de minste bezorgd
heid kan wekken.
De inbezitneming van Kiautschau heeft den
toestand eenigermate gewijzigd en Rusland ge
dwongen een actiever aandeel te nemen in de
Chineesche aangelegenheden.
Maar er is geen grond om iets anders te ver
wachten dan een vreedzame ontwikkeling der
dingen en zeer stellig is geen enkele mogend
heid voornemens in China een veroveringspoli
tiek te gaan volgen of in de algemeene aange
legenheden van dit volk zich te gaan mengen.
CScmcngde Mcdedcclingcn.
George Dixon, lid van het Engelsche Lager
huis, een warm strijder voor de volksontwik
keling in Engeland, is overleden.
vrouw, die met alle vrouwelijke deugden was toe
gerust, haar aangetrokken had en zij dacht dat
een man, die zulk een vrouw kon veroveren, we!
buitengewone eigenschappen moest bezitten. Nu,
die bezat hij ook in overvloed hij dronk on speelde
en mishandelde zijn vrouw.
Toen kwam haar Meyhoiz in de gedachte, die zulk
een heeilijken patriarchenkop had met een baard,
zoo wit en zacht-golvend als van den Paulus van
Rembiandt; men kon zicli niets eerwaardigers en
meer vertrouwenwekkends voorstellen dan de ver
schijning van dien manonderzoek te doen naar
de eerlijkheid en de bekwaamheid van zulk een
indrukwekkend man zou bijna beieedigend zijn ge
weest. Die patriaich had haar op Trebbin voor
tienduizend mark bestolen bij den verkoop van
graan.
En nog anderen traden haar voor den geest.
Ilet was met aangenaam aan al die teleurstel
lingen te denkonmaar toch bespaarde zij zich
er geen.
En nu had zij zich weer laten meesleepen, hetzij
door aesthetisch welgevallen in zijn schoone ver
schijning Alius had gelijk: Felix maakte den
indruk van een verbannen prins of we) door
medelijden met de ellende, waaraan hij ten prooi
v/as. Waarschijnlijk door allebeide.
Bovendien kwam haar trots er tegen in opstand
dat dit jonge mensch weilicht zou kunnen denken,
dat zij behagen in hem vondwant in gedachte
zag zij duidelijk voor zich dat tooneeltje in den
juwelierswinkel, en zij wist zeer wel, dat zij zich
op den drempel nog eens bad omgekeerd, om nog
eens in die vlammende bruine oogen te zien.
Wordl vervolgd.)
