51T jaargang, Woensdag 2 Februari 1898. N°. 9541. DE VLUCHfT Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. uitgever" h. j. c. roelants. FEUILLETON. BUITENLAND. ABONTTEMBNTsrwjs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwart - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommers- 3.02 BUREAU: BOTERSTRAAT 70, Telephoon A'o. 133. Advertentieprijs: van 1B gewono regels met inbe grip van eene Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Atgwmeen overzicht. Schiedam, 1 Februari '98. Men kan duidelijk bemerken dat de verkie zingen in Frankrijk voor de deur staan, zoowel direct als indirect. Middellijk doen. de verkiezingen, die waar schijnlijk in 't laatst van April zullen plaats vinden, haar invloed gelden op de houding van velen in de zaak-Dreyfus. Meer dan éen Kamerlid men geloove het gerust die tegenover het »A bas les Jnifs" en het sConspuez Zola" zichzelf den mond snoert, hoe ook het hart hem tot spreken moge dwingen. Meer rechtstreeks blijkt de nadering der algemeene verkiezingen uit de tournees die de corypheeën der partijen door den lande maken om propaganda te maken voor hun beginselen. Zondag jl. heeft Leon Bourgeois, het hoofd der radicale partij, op een meeting te Clermont- Ferrand het programma der democraten uiteen gezet. Dat program bevathet overwicht van het algemeen stemrecht in het functioneeren van het openbaar gezag; rechtvaardiger belas tingstelsel gelijke druk van militaire lasten onttrekken van de wetten en van den pubheken dienst aan den invloed van den clerus enz. De heer Bourgeois meende voorts dat de Republiek thans stond tegenover de gevaren, waarvoor zij in 1851 is bezweken, en hij noo- digde alle republikeinen uit zich te vereenigen om de verworven rechten te handhaven, in welken geest ook door de vergadering een motie werd aangenomen. Te Royat verdedigde Bourgeois zich, op een feestmaal te zijner eere, tegen het verwijt als zou hij een scheuring willen brengen onder de republikeinen. Hij wil eenheid op democratischen grond slag; maar bij bestrijdt deze regeering op alle punten harer politiek. Zijn program bevat herziening der grond wet en invoering der inkomstenbelasting, die door de monarchistische landen wel wordt geheven. De radicale oud -premier verwierp de beschul diging van verraad jegens het vaderland, die tegen zijn partij wordt uitgesproken wegens de jongste gebeurtenissen. De radicalen bestrijden de regeering omdat zjj niet korte metten heeft gemaakt, zooals zi; kon doen, met een campagne, die de publieke opinie verhitte en ieder goed Franschman be droefde. s"Wij 'rillen het leger stellen boven iedere bespreking. Twee dingen zijn voor ons onont beerlijk de vereering cultevoor het leger noon IDA BOY-ED. 19) iKom," zeide zij toen vrooiijk, »ik ben nooit meer vergenoegd, dan wanneer ik in de vrije natuur kan loopen." Zij bemerkte dat Jasperson aanstalten maakte om hen te volgen. Met een enkelen hoofdknik, kort en bevelend, beval zij hem bij het rijtuig te wachten. Toen ging zij met vluggen tred op weg. De voorjaarsschemering, die langzaam en bleek, zooaSs zij pleegt in te vallen, nadersloop, lag nu in do diepte der bosschen. liet was nog licht en toch geen dag meer. Boven in de toppen der hoo rnen zweeg de wind, en het werd nog warmer Als een last drukte alles op de zwaar ademende borst. Een liefelijke beschroomde stilte lag in die avondstemming. Zwijgend gingen zij naast elkander, en Felix dacht dat zijn hart zou bersten, zooveel had hij willen zeggen. En toch vonden zijn gedachten niet eens woor den alles bleef een vaag gevoel van smart en geluk. Maar er moest geen einde aan komen altijd, altijd slechts zoo voortwandelen. Nu en dan bleef Conradine plotseling staan om te luisteren naar een nachtegaal dio in de verte haar lied zong. Ook Felix stond dan stil, den blik onafgewend op haar gevestigd, als hoopte hij dat zij zou beginnen to spreken. Maar zij zweeg Zoo kwamen zij aan het gedenkteeken van ko ningin LouLd. Het hooge marmeren beeld deed in en godsdienstige verdraagzaamheid," verklaarde Bourgeois. De gematigden -kregen nog een veeg uit de pan omdat zij samengaan met de rallié's, aan wie zij nu genoodzaakt zijn concessies te doen, dio der Republiek schaden. Terwijl Bourgeois aldus te Royat van zijn brave Auvergnaten hulde en toejuichingen oogstte, sprak Poincaré op een gastmaal, dat het blad Le Petit Centre te Limoges aan zijn medewerkers aanbood. Daar verheerlijkte Poincaré de vrijheid der pers, waarbij hij den zeker in Frankrijk be- hartigenswaardigen raad voegde, om de publieke opinie te leiden, niet zich door haar te laten rneesleepen. Met het oog op de aanstaande verkiezingen prees hij een hervorming der parlementaire zeden aan, die in Frankrijk even goed noodig is als in het buitenland, getuige ook de wan ordelijke tooneelen in de Belgische en de Oos- tenrijksche volksvertegenwoordigingen. Poincaré wil een krachtige en stabiele regee ring. Hij slak de loftrompet over de bestendig heid van het mtnisterie-Mëline. Zijn wensch is een regeering samenwerkende met een meerder heid een hervormingsprogram, dat noch ge waagd, noch bloode is, maar gewijd aan demo cratische beginselen. De nieuwe Kamer, meende hij, had allereerst de grievende onrechtvaardigheid der belastingen weg te nemen. De Kamer zal zich moeten wijden aan het arbeidersvraagstuk en de nationale ontwikke ling van den landbouw. Ten slotte roemde bij de politiek van Carnet, het »kind van Limoges". Dat de mededeeling der oföcieuse Echo de Paris over de ^inbeslagneming" van het be ruchte borderel niet onweersproken zou blijven, was te denken. De Siècle laat er dan ook geen gras over groeien en verklaart in staat te zijn te logen straffen, dat het borderel door de justitieeie politie op vreemd territorium te Parijs is in beslag genomen. Het borderel is gestolen, en wel door iemand die niet »van de politie" was, uit de loge van den concierge eener vreemde am bassade. De militaire attaché voor wien het borderel bestemd was. ontving alleen de bijgevoegde documenten, die den dief ontgaan waren. De militaire attaché, zegt de Siècle, heeft eerst den inhoud van het borderel leeren ken nen uit de publicatie van de Matin van 16 November 1896. Van dien datum af heeft de de avondschemering veel witter, de achtergrond veel donkerder den overdag. Het scheen grooter en sprekender, reiner en koninklijker nog. Conradine ging op een der banken zitten, die voor den wand van struikgewas staan, die den halven cirkel omsluiten. Zij wees met den vinger naast zich. Felix zette 2ich nevens haar. Ginds zat op een bank een paar hand in hand hun gezichten waren zichtbaar, maar hun fluiste rende stemmen drongen niet tot hier door. Paardengehinnik klonk door de luchtde gol vende, gorgelende tonen vloden langzaam weg. Een kort snuiven deed zich hooren. Toen was het weer stil rondom. Felix kromp ineen. Dus het rijtuig wachtte reeds de minuten snelden heen haar inhoud bleef onuitgeput hat was Felix of er iets moest gebeuren iets dat hem veroorloofde in de knie te zinken, zijn gelaat in haar schoot te leggen en to weenen te vveenen van dank baarheid en verlangen. Het marmeren beeld stond nog even dood voor hen. Daarachter, in de hooge haag van taxnsboomen, bewoog zich niets. In de verte, diep in het park, steeg een fijn, blauw waas op als een nevel. Conradine zuchtte diep, wendde zich tot Felix en zei gedempt, als kon een luide klank de avond- vrede ontwijden »Ik ben wel zeer stil geweest. Vergeef mij." Zij reikte hem de hand. Felix drukte er een kus op en zeide nauw hoorbaar: nik heb nog altijd te danken Zij stond op en bleef aarzelend staan. Zij zocht zijn blik, hij den harenhun gezichten schenen geheel kleurloos. Toen richtte Conradine langzaam haar schreden naar het voetpad, dat naar den op korten afstand voorbij loopenden rijweg leidde. Feiix bleef aan haar linkerzijde. Plotseling stiet zij een schreeuw uit. Uit het schurk, die het borderel heeft gemaakt, slechts ééns zich vervoegd bij den militairen attaché, aan wien hij nu eens belangrijke stukken ver kocht, dan weder stukken zonder eenige waarde, zooals die bij het borderel waren gevoegd. De lijst der juryleden, die het oordeel over Zola zullen hebben uit te spreken, is thans be kend. Zij bestaat uit achtentwintig kooplieden en verder grondbezitters. De termijn, binnen welken de door den pro cureur-generaal op te roepen getuigen aan Zola behooren beteekend te worden, is reeds ver- loopen. Er zullen dus van wege den procu reur-generaal geen getuigen worden gehoord. Esterhazy heeft den minister van oorlog mach tiging gevraagd om zijn beschuldigers te mogen vervolgen. Hij is gisteren door den rechter van instructie gehoord over den brief aan Mme. de Boulancy, waarin hij zegt dat hij als uhlaan duizenden Parijzenaars zou willen neersabelen. Een hoogstbelangrijke verklaring is in de Italiaansche Kamer afgelegd door den staats secretaris voor buitenlandsche zaken Bonin. Deze verklaring, als antwoord op een tot de regeering gerichte vraag, is in denzelfden geest als die van Yon Billow in de begrootings- commissie van den Duitschen Rijksdag. Bonin deelde mededat het Italiaansche gezantschap noch ook een agent der regeering betrokken was in de zaak-Dreyfus. Verder besprak hij de geruchten in de bladen, als zou de Italiaansche ambassade zijn opge roepen om getuigenis af te leggen in het proces-Zola. Tot nog toe, zeide de minister, is geen dag vaarding beteekend. Mocht dit alsnog geschieden, dan zal er grond zijn tot de overweging, welke instructies behooren gegeven te worden aan de leden van het gezantschap, met inachtneming der speciale procedure, die de exterritorialiteit vereiseht. De verklaring, dat de Italiaansche regeering niets had uit te staan met Dreyfus wekte, levendige toejuichingen, en de interpellant gaf te kennen, dat hij voldaan was. Maar men vraagt zich af, welke mogendheid dan toch wel met Dreyfus in contact moet hebben gestaan. Rusland of Oostenrijk Of wellicht geen enkele staat? Gemengde Rcdcdeellngen. Gladstone's gezondheid schijnt toch veel te wenschen over te laten. Zaterdagavond bevond bij zich zeer onwel, zoodat om middernacht nog zijn geneesheer werd ontboden, die Zondag morgen verscheiden malen terugkwam. donker struikgewas naast haar trad een groote mannelijke gedaante te voorschijn. Toen herkende zij, wie het was, sMijn hemel, Jasperson," zeida zij boos, swat denk je wel S Mij zoo aan 't schrikken te maken 1" sik heb hier alleen gewacht", sprak hij, terwijl hij het paar voorbij liet gaan, om hen te volgen naar het rijtuig, dat op twintig passen afstands stond, Felix ondervond een bijna physieke smart. Er was hem iets ontroofdeen stemming was gevloden, die zóó nooit zou weerkomen en die een ander einde had moeten nemen dan een banaal sVaarwel" en sDank u". Op eens werd hij zich bewust, dat haar langdurig stilzwijgen een ongedacht geschenk was geweesteen ge schenk in 't geheim van zoet vertrouwen. Conradine de la Frémbire bleef staan voor het portier, dat Jasperson opende. Sedert eenige oogon- blikken hadden Feüx en zij denzelfden wensch gekoesterd hier en op dit oogenblik afscheid te nemen. Onwillekeurig had zij onder het loopen haar handschoen uitgetrokken. Nu reikte zij hem de blanke hand en haar lange, slanke vingers lagen in zijn rechterhand, sVaarwel. U schrijft mij zeker." Meer zeide zij niet, en zij scheen geen woord van hem te verwachten noch te willen hooren. Zij stapte in het rijtuig; met een doffen siag vloog het portier toe. Jasperson beklom met een van zijn reuzenstappen den bok. Eenige oogen- biikken nog viel de kleine stralenbundel, uitgaande van het iicht achter de geslepen lantaarnglazen, in Felix' gelaat. Toen zetten de paarden aan, en de ronde lichtvlek schoof snel op den groenen wand van struiken langs den weg voort. Felix was alleen en kon naar huis gaan. Voor 't laatst naar zijn oude, armoedige woning, die hij in deze dagen nog niet had veriaten uit Den geheelen Zondag is de grand old man niet uitgegaan. De vervolging der Fransche afgevaardigden Gerault-Richard en De Bernis is geweigerd. De Duitsche Rijksdag heeft het tractement van den rijkskanselier van 16.000 op *100.000 mark gebracht. De vrijzinnige, de Zuidduitsche volkspartij en do sociaal-democraten stemden er tegen. Het Berliner Tageblatt spreekt thans zelf het gerucht van het duel tusschen Wilhelm von Bismarck en Maubach tegen. Een correspondentie in de katholieke Ger- mania zegt, dat keizer Frans Jozef er over denkt dit jaar, na de viering van zijn vijttig- jarig regeeringsjubilee, den troonopvolger tot mederegent te benoemen. De Keizer zou zich dan alleen de beslissing in quaesties van het hoogste belang voorbe houden. De Italiaansche Kamer beraadslaagde over de voorgestelde verlaging der invoerrechten op granen. De minister van financiën verklaarde dat bij wel de gelegenheid geschikt achtte om de in voerrechten op granen te verlagen, maar niet om ze geheel af te schaffen. Izzet-bey is weer bij den Sultan in ongenade gevallen. Hij schijnt gunstig geponeerd te zijn voor de benoeming van prins George tot gou verneur van Kreta. Daily News deelt mede, dat een sterke troepenmacht der Derwischen Omdurman heeft verlaten, ten einde een aanval te wagen op de Egyptische troepen in de woestijn van Bayuda. De Daily Graphic dringt aan op een arbi traire beslissing in het geschil tusschen Frank rijk en Engeland over 't achterland van Lagos. De Daily Mail gelooft dat China geen ver trouwen genoeg heeft in Engeland en met Rusland een leening zal sluiten. Het blad meent, dat Japan een vriendschap- pelijker houding jegens Rusland aanneemt. De Times verneemt uit Odessa, dat daar toebereidselen worden gemaakt om 10,000 man naar het Verre Oosten te zenden. De Times verneemt uit Rangoon dat een Fransche kanonneerboot de snelstroomingen van den Opper-Mekong is gepasseerd. Garnier en andere reizigers verklaarden die onover komelijk. Het Amerikaansche Iiuis van Afgevaardigden heeft de motie Teller, waarbij de obligatiën der Ver. Staten worden verklaard betaalbaar te zijn ja, bij zich zeil noemde hij het sentimentaliteit. Hij voelde in zich nieuw geluk, een geluk dat hem tot nu toe niet was vergundhij kon met zijn bescheiden middelen anderen overvloedig verblijden. Hij had immers een moeilijke, diepe wetenschap bestudeerdhij wist wat gebrek was naar lichaam en ziel, en kon zich begrijpen dat voor de arme drommels, bij wie hij een kamer in huur had gehad, het weinige, dat hij gaf en kon gaven, een korte reeks van vroolijke dagen beteekende. Ilij was verrukt over de vreugde, dia in geven is gelegen, en philosofeerde daarover bij zich zelf als over een pas ontdekt begrip. In dezen laatsten nacht sliep hij kwalijk. Hij liet de lamp branden en zoo zag hij nog eens het armoedig vertrek in al zijn kaalheid, die nog sterker uitkwam, omdat in een hoek een goede koffer stond en nieuwe kleeren aan den wand hingen. Felix wist, dat hij dit beeld nooit zou vergeten. Hier was zijn hond gestorven. Dat oogenblik trad Feiix zoo smartelijk voor den geest, dat het was of het zware, zwarte, stomme dier daar nog lag. Hij keerde zich naar den wand en sloot de oogen. Hij wilde aan niets denken dan aan dit eene. aConradine 1" fluisterde hij halfluid, alleen om haar naam te hooren. Iedere minuut doorleefde hij nog eens, en allengs drong hij zoo diep door in haar stilzwijgen, dat zijn geluk hem bijna neerdrukte. Op eens echter schrok hij. Het was hem of hij van verre de stem zijner moeder hoorde, die zacht en medelijdend zeide, zooals zij in zijn jongensjaren dikwijls had gedaan »Arme jongen, je denkt altijd te veel. En later verwonder je je, ais achter de heg geen konings slot staat. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1