518tc jaargang.
Vrijdag 4 Maart 1898.
N°. 9567.
DE VLUCHT.
Eerste BLorL
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FKTJIXjIjETON.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
öjM;
Abonnementsprijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAU: BOTEKSTUAAT fO, Telcplioon No. 123.
Advertentieprijs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 3 Maart '98.
De camlidaat van den feudalen adel voor het
presidentschap van den Oostenrijksehen minister
raad, graaf Franz Thun, is te "VVeenen aange
komen, waar ook keizer Frans Jozef binnen
eenige dagen uit Buda-Pest terug wordt ver
wacht.
Zou Frans Jozef werkelijk, zooals velen den
ken, onder een feudale regeering de grondwet
van Von Schmerling op zijde willen schuiven,
daarbij handig gebruik, makende van het be
kende artikel 14 der Constitutie.
Of zou naar anderen wenschen en daarom
verwachten juist door middel van dat artikel
14 de grondwettige toestand in Oostenrijk weer
ten volle worden hersteld, zij 'tdan met of
zonder Von Gautsch als minister-president.
In ieder geval kan het zóo niet blijven.
De Tsechen en de feudale adel gaan samen,
hopende op een verandering der grondwet, die
de macht der volksvertegenwoordiging aan ban
den legt.
Daartegenover staan de Duitschers, naijverig
op de suprematie van den Germaanschen stam
en zooals uit de verklaring der Duitsche
Bohemers bleek, toen zij den Landdag verlieten
pal staande voor de constitutie.
Intusschen is de toestand zoo verward
mogelijk. Het Tsechisch-feudaal verbond is
woedend op den minister-president Von Gautsch,
omdat de regeering zich zoo beslist tegen het
autonomistisch adres in den Boheemschen Land
dag verklaarde.
En van hun zijde weten de Duitschers
niet wat zij aan Von Gautsch hebben. Is hij
met hen voor nationaüteitsgrenzen, of is hij
althans van plan de constitutie te verdedigen
tegenover de aanvallen van autonomisten en
reactionnairen
Von Gautsch heeft tot nog toe niet veel
meer dan halve maatregelen genomen geen
enkele flinke daad heeft men nog van hem
gezien.
Men verwacht nu algemeen, dat hij den
Rijksraad zal bijeenroepen maar waarschijnlijk
zal hij blij zijn, als hij de delegaties gekozen
krijgt, die in April te Buda-Pest moeten bijeen
komen.
Heeft hij het zoover kunnen brengen, dan
verwacht men dat hij den Rijksraad weer naar
huis zenden en den Keizer zjjn ontslag aanbie
den zal. Hij rekent er dan op, dat Frans Jozef
zijn ontslag niet zal aannemen.
Toch kan Von Gautsch zich daarin wel eens
vergissen. De Keizer wordt druk bewerkt door
den feudalen adel en op de Duitschers is de
grijze vorst reeds lang niet te spreken.
Dat de Keizer den zwaren stap van 1867
nog eens zal moeten herhalen, en zich, evenals
DOOR
IDA BOY-ED.
44)
Buiten trok het Brenner-gebergte voor den Wik
voorbij, machtig van aanblik, de grijze rotspunten
opheffend uit de omkleeding van groene dennen
wouden aan den voet en de scheef-belijnde berg
weiden. Beneden bruiste de Inn en witte dorpjes
niet bonte torens lagen ais vroolijke kleurvlekken
in de diepte. Rustig stonden scherp-witte wolken
hoog om de koppen der bergen. Door het geopende
raampje drong nu en dan een zachte hooigeur.
De trein reed onverdraaglijk langzaam. En toch
had Conradine, toen men een uur geleden den top
van den Brenner-pas had verlaten, gedacht dat de
trein nu eindelijk bergaf begon aan te zetten.
Zij dachten 's avonds te Munehen aan te komen
en daar na een gedwongen oponthoud van twee
nur den nachttrein naar Berlijn te nemen.
Morgen vroeg te Bei lijn, 's namiddags te Ham
burg, aldus berekende Conradine bij zichzelf. Daar
zullen wij moeten overnachten, anders komt men
Bi te slechte conditie aandat sporen vermeit
mijn gezicht altijd verschrikkelijk. Maandagavond
zijn wij thuis.
Zij had geen lust gevoeld Madame mire de reden
van haar plotselinge thuisreis te vertellen. Haat-
toen tot Koning \an Hongarije, ook te Praag
zal moeten laten kronen, schijnt velen niet
onmogelijk toe.
Of zal Frans Jozef er de voorkeur aan geven,
door eert tijdelijk absolutisme de centrale regee
ring te versterken?
De onderstaatssecretaris van buitenlandsehe
zaken van het Britsche rijk heeft in het Lager
huis nog de volgende inededeelingen gedaan
omtrent de buitenlandsehe aangelegenheden en
met name de plannen der Russische regeering
in China.
De heer Curzon bevestigde het bericht, dat
Rusland met Korea een overeenkomst heeft
getroffen omtrent het vestigen van een kolen
station op het Deer-eiland, evenals Japan daar
reeds bezit.
Dat er Russische troepen waren doorge
drongen in Mandschoerije, was niet bevestigd.
Een fort bestond er op dit oogenblik te Port-
Arthur niet.
De heer Curzon memoreerde vervolgens nog
even een klein geschil met Frankrijk over den
invoer van spiritualen en wapens op de eilanden
groep der Nieuw-IIebriden door Fransche han
delaars.
Aan II. M.'s gezant was opgedragen daarop
de aandacht der Fransche regeering te vestigen.
Sir AVilliam Harcourt verklaarde hierop in
te stemmen met lord Salisbury's meening, dat
de ware belangen van Engeland alleen gehand
haafd konden worden in vriendschappelijke
verstandhouding tot Frankrijk en Duitschland.
Nadat Curzon nog had betoogd, dat de
Chineesche leening voor Engeland geen finan
cieel gevaar oplevert, daarentegen het beleid
der Engelsche diplomatie en de vriendschap van
China voor Groot-Britannië aantoont, nam het
Huis de motie-Bartlett aan, waarmede de regee
ring zich vereenigd had.
Er bestaat geen zaak-Zola, noch een zaak-
Dreyfus of Eslerhazy meer!
Aldus Méline, aldus de Fransche ministerieele
bladen. Maar het buitenland laat zich door dit
hooge, afwijzende gebaar niet den mond snoeren.
En nu moge men een inmenging van buiten af
in de inwendige aangelegenheden van Frankrijk
goed of afkeuren, ze bestaat nu eenmaal of
tracht althans zich te doen gelden.
En daarmede dient rekening te worden ge
houden, zelfs door de Fransche regeering.
Een nieuwe verklaring van de geheimzinnige
Dreyfus-geschiedenis kan men vinden in het
Engelsche conservatieve blad The People. De
correspondent van dit blad te St. Petersburg
schrijft n.l. het volgende
»Te St. Petersburg bespreekt men in de
hooge kringen druk het geheim-Dreyfus, dat
spoedig geen geheim meer zal zijn.
ïOm een verklaring voor deze zaak te vinden,
moet men teruggaan tot den eersten tijd, waarin
Frankrijk, het gevaar van zijn geïsoleerde
besluit gold root allen in haar omgeving als wet.
Maar Madame mère had Donderdags uit Jasperson's
handen een dier omvangrijke brieven voor Con
radine aangenomen, die geregeld van mijnheer
Dahlland kwamen.
*s Avonds laat, zij was reeds naar bed, klopte
Jaspersen nog aan haar deur en bracht haar twee
telegrammen. Zij ging Conradine's slaapkamer
binnen en vond de jonge vrouw in bed liggen en
bij hot licht der kaarsen van een candelabra met
drie armen, weer in den briet lezen, dien zij, zooals
Madame mère had gezien, 's middags reeds twee
maal had gelezen.
Toen Conradine, na viug en eenigszins verlegen
beproefd te hebben den brief te verbergen, de twee
telegrammen had opengebroken, riep zij zonder
zich te bezinnen uit
»Wïj vertiekken morgen. Om twee uur veertig
's middags naar Veron®. Daar zullen wij helaas
den nacht moeten overblijven. Vandaar overmorgen
om zes uur tien naar Mtinchen en door naar Ham
burg. Wij hebben overal aansluiting."
ïllet schijnt, dat zij het spoorboekje uit het hoofd
kent, voorzoover het de treinen naar het Noorden
althans betreft", dacht Madame mère. Zonder eenige
nieuwsgierigheid te laten blijken, ging zij weg.
Conradine placht haar brieven en telegrammen
nonchalant te laten zwerven. Haar tiotsche aard
kon zich niet voorstellen dat iemand een brief, die
hem niet toebehoorde, zou aanrakenhaar vol
maakte onverschilligheid voor de zaken van ar.deren
deed haar ook bij anderen geen belangstelling, voor
haar aangelegenheden vermoeden, en wat de dienst
boden betrof, nam zij aan dat die onmogelijk konden
verlangen te weten, wat mensehen uit een hoogere
po-itie tegenover liet Drievoudig Verbond in
ziende, toenadering tot Rusland begon te zoeken.
Voordat Alezander III die eerste stappen
beantwoordde, wenschte hij ingelicht te worden
over de militaire organisatie van het volk, dat
hem de hand toestak. Dien wensch sprak hij
ook uitwaarop hem officieele inlichtingen
werden gegeven.
«Maar wellicht herinnerde de Czaar zich de
(eveneens officieele) verklaring van maarschalk
Leboeuf in 1870, die er voor instond dat er
geen knoop aan een slobkous ontbrak, een
verklaring die niettemin door Sedan werd
gevolgd
Hij wenschte dus particuliere inlichtingen
te hebben, d.w.z. zulke als alleen door spionnen
te krijgen zijn. Hiermede belastte Esterhazy
zich. Deze werd gemachtigd zich uit te geven
voor een officier van den generale» staf en de
gewaande spion leverde aldus aan een vreemde
mogendheid niet Italië noch Duitschland,
maar Rusland de militaire documenten die
generaal de Boisdeffre hem verschafte.
»Op die wijze werd Rusland misleid, dat
aldus, in plaats van te doen te hebben mei een
gewonen spion en authentieke inlichtingen te
ki ijgen, nogmaals met officieele inlichtingen
werd afgescheept,
»Maar er kwam een oogenblik, waarop men
vreenle dat deze mystificatie ontdekt zou wor
den, en het zoo vurig begeerde bondgenootschap
gevaar zou loopen.
»Men moest toen een spion en een verrader
vinden om bet gevaar dier ontdekking te voor
komen Dreyfus werd gevangen genomen en
veroordeeld.
eEr zou dus geen sprake meer zijn van een
onwettig vonnis, nar van een waar complot.
Had men geen verrader in het Fransche leger
bedacht, dan zou de dubbelhartigheid van gene
raal de Boisdeffre, die Esterhazy onder zijn
bevelen had, ontmaskerd zijn.
»En wanneer men Czaar aller Ruslanden is,
dan houdt men er waarschijnlijk ook niet van
bedrogen te worden. Dreyfus de verrader redde
alles."
Ziedaar wat de correspondent van het Engel
sche conservatieve blad schrijft. Voor de waar
heid of de onwaarheid dezer lezing blijft
hem de verantwoordelijkheid.
Opmerkelijk evenwel is het dat de Pesti
Hirlap te Buda-Pest een analoge verklaring
van het geheim heeft gegeven, die in tal van
bladen de ronde heeft gedaan zonder tegen
spraak te hebben ondervonden.
Gemengde Sledcdeclingen.
De Fransche Kamer heeft het ontwerp eener
met Brazilië afgesloten conventie aangenomen
om het grensgeschil turschen Fransch-Guyana
en Brazilië door arbitrage te doen beslissen.
Paus Leo XIII vierde gisteren, 2 Maart, zij n
88sten verjaardag.
maatschappelijke positie elkander hadden mede ie
deelen. Zoodoende was haar omgeving steeds inge
licht over haar connecties, haar plannen, haarkleine
ergernissen, terwijl zij zelf een trolsch stilzwijgen
bewaarde. En daar zij Felix' brieven alleen steeds
zorgvuldig wegsloot, werden die eerst recht be
langrijk in de oogen der oude vrouw en van den
waukzamen Jasperson.
Den volgenden morgen las Madame mère dan
ook wat Adriaan geseind had. Het tweede telegram
kwam van Von Langwitz en luidde:
sVraag om hand van uw nicht. Hoop ondanks
jaloersche vijandschap van andere zijde toestem
ming te krijgen. Brief volgt. Hoogachtend Langwitz".
Madame mère was zeer voldaanZij was raed>
lang van oordeel, dat Phoebe Grabowski het best
onder dak zou zijn gebracht, wanneer zij uitgehuwd
werd aan een man van ouden adel. Dat het alleen
een man in overigens zeer bescheiden levensom
standigheden kon zijn, sprak vanzelf. Phoebe had
als de dochter van haar moeder God te danken,
wanneer zij behoorlijk bezorgd was. Madame mère
oordeelde streng over Fretje Amtrup, vooral wan
neer zij aan haar eigen gedrag dacht. Ja, jeugd
en verstand zijn toch maar een best zaakje een
zeer moreel iets, aldus verbeterde zij zichzelf.
Over de gloeiende correspondentie van Conradine
en Fehx Dahlland had zij minder bevredigende ge
dachten. De jonge man beviel haar zeer wel, maar
dat Conradine verliefd op hem worden en hem zelfs
tot haat' echtgenoot zou kunnen verheffen, dat was
voor haar toch iets ongehoords. Met Conradine's
schoonheid veroverde men een graven- of een her
togskroon. Al was het dan ook maar een Itaiiaan-
sche hertog I De Italiaansche graven s ouden zelfs
Heden is het de 20ste herdenkdag van
's Pausen kroning. j
De Kerkvorst ontving gisteren in plechtig
gehoor de kardinalen, bisschoppen en prelaten.
De Paus genoot een uitstekende gezondheid
en zijn stem klonk krachtig.
De Italiaansche regeering heeft een crediet
van 100.000 lire aangevraagd om aan het ge
brek op veie plaatsen tegemoet te komen.
Voor dat doel heeft de Koning thans
150.000 francs ter beschikking der regeering
gesteld, ter herinnering aan de afkondiging
der eeiste Italiaansche grondwet voor 50 jaren.
Gisteren heeft koning George van Griekenland
in een plechtige audiëntie de gelukvvenschen
ontvangen van de leden van liet corps diplo
matique namens hun regeeringen.
:.e gezant van Rusland Onu voerde daarbij
het woord.
Het bestaan van een geheime club is thans
bewezen het is evenwel niet zeker, dat Ivar-
ditzi en zijn medeplichtige er deel van uit
maakten.
De Times verneemt uit Odessa, dat de kruiser
Petersburg met 1000 man troepen en amunitie
naar VV'ladiwostok is vertrokken.
Aan het departement van marine te Was
hington is men van oordeel dat Spanje geen
verantwoordelijkheid draagt voor de ontploffing
van de Maine.
Verschillende correspondenten van New-York-
sche bladen, speciaal die van de World, houden
daarentegen de kwade trouw van Spanje staande
en zeggen, dat het rapport der Amerikaansche
commissie van onderzoek alleen zoo laat wordt
gepubliceerd, om de regeering eerst de gelegen
heid te geven haar oorlogstoerustingen te vol
tooien.
Aan de Correspondencia wordt uit Nevv-
York bericht, dat het rapport der commissie
eerst over twee weken zal verschijnen.
Verscheiden senatoren en afgevaardigden
gaan naar Havanna om zelf een onderzoek in
te stellen.
De berichten van Cuba zijn zeer gunstig.
De voorstanders der autonomie nemen steeds
in aantal toe.
Ook de militaire operaties worden met succes
bekroond.
De regeering der Vereenigde Staten heeft
afgezien van haar plan om een reddingsexpeditie
naar Klondyke te zenden.
Mr. Ton Houten geïnterviewd.
De oud-minister van binnenlandsche zaken,
mr. S. van Houten, is dezer dagen door den
heer E. K. Elout geïnterviewd. In Elsevier's
Maandschrift geeft de heer Elout ran zijn inter
view verslag.
Alleereerst werd gevraagd: »Hoe denkt gij
bij Madame mère niot hoog genoeg aangeschreven.
Ook hierom was zij zeer ingenomen met de
huisreis. Zij nam zich voor den jongen man eens
zeer minzaam aan het verstand te brengen dat het
beter was, wanneer hij binnen de perken bleef, en
dat hij verstandiger deed door niet zooveel te geven
om Conradine's gunst en genade; dat zij zich
dikwijls een voorstelling van de menschen maakte,
en hen liet vallen, wanneer zij dan later niet in
al[o opzichten daaraan bleken te passen. Madame
mère had natuurlijk niet de diepere oorzaak be
grepen maar meende dat dit p'leen lag in zekere
grilligheid van Conradine, en o men een pheno-
roeen moest zijn om haar te beuagen.
Zoo liet zij dan ook ondanks baar gereserveerde
waardigheid zekere blijdschap over de haastige
toebereidselen voor de reis blijken, en daarvoor
was Conradine haar zeer dankbaar. Zij had geen
tegenspraak, geen slechten luim, geen tegenstrib
belend martelaarsgezicht op dit oogenblik kunnon
verdragen.
Haar ziel spreidde de vleugets uit en zweefde
moedig en met vreugde weg in den zonnegloed
eener onbegrensde blijdschap. Iedere zenuw in haar
trilde van verwachting van geluk.
Zij stond aan het venster, zag uit op de lagune,
ademde diep en glimlachte gelukkig. In gedachte
hei haalde zij steeds weer de slatwoorden van zijn
brief
»0, was u hier, o kon ik voor u knielen, daar
waar de populieren ruischen en de zon brandt."
Wordt vervolgd.)