52'"' jaargang.
Vrijdag 1 April 1898.
N°. 9591.
Eerste Blacl
DE VLUCHT.
Verschijnt dageiijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
uitgever? h. j, c. roelants.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Abosksmertsphijb tooi Schiedam, pet kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAUBOTEKSTRAAT 70, Uclephoon No. 123.
AntüRïKKTiEPiujs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overxlcht.
Schiedam, 31 Maart '98.
ïn de Fransche Kamer %vas gisteren nog eens
aan de orde de Panama-geschiedenis, en wel
in haar laatste phase de conclusiën der enquête
commissie, die samen te vatten zijn in het
uitspreken van de hoop dat geen leden van het
Parlement meer deel zullen nemen aan eenige
financieel e operatie, en van leedwezen dat be
paalde rechterlijke ambtenaren, met name
Quesnay de Beaurepaire, door hun zwakheid
gedreigd hebben den arbeid der justitie nutte
loos te maken.
Dit rapport werd in de Kamer verdedigd
door Viviani, die Quesnay de Beaurepaire's
weigering om voor de commissie te komen ge
tuigen afkeurde en de regeering verweet, de
zaak aan een soort geheime rechtbank te heb
ben gegeven. Hij verweet Quesnay voorts, dat
hij niet beslag had laten leggen op Reinach's
papieren.
Viviani verzocht de Kamer een motie aan te
nemen, waarin Quesnay's gedrag wordt gelaakt.
De Kamer besloot met 311 tegen 414 stem
men Viviani's rede te doen aanplakken.
Verschillende sprekers vielen heftig zoowel
de regeering als Quesnay de Beaurepaire aan.
Nadat ten slotte de minister van justitie
verklaard had, dat de conclusiën der commissie
de regeering geen kwaad konden doen, nam de
Kamer met algemeene stemmen die conclusiën
aan en besloot ook deze te doen aanplakken.
De Duitsche bladen laten een zoo marquant
feit als de benoeming van den staatssecretaris
van marine, schout-bij-nacht Von Tirpitz, tot
staatsminister en lid van het Pruisische mi
nisterie niet onbesprokende commentaren dezer
bevordering zijn natuurlijk zeer uiteenloopend,
en daardoor voor een deel op onjuistheden ge
baseerd.
Zoo vindt men de mededeeling dat Von
Tirpitz nu wel lid van het ministerie is, maar
zonder stem anderzijds wordt gezegd dat zijn
benoeming een salarisverhooging met zich zou
brengen van '12000 mark.
De Köln. Ztg. zet uiteen dat beide bewe
ringen «blijkbaar even onjuist zijn."
De benoeming tot lid van het ministerie
sluit in zich het verleenen van stemrecht in
dat ministerie, zegt het blad; Tirpitz komt nu
in dezelfde positie als Von Posadowsky en Von
Bülow, zijn collega's van binneulandsche en van
buitenlandsche zaken, die eveneens Pruisisch
minister zonder portefeuille, maar met een stem
in den ministerraad zijn.
Het blad ontkent de salarisverhooging, waar-
DOOR
IDA BOY-ED.
67)
«Maar zij is toch de dochter van mijn broeder
en
«En je hebt reeds zoo veel voor haar gedaan.
En je hebt mij ai van den ondergang gered," sprak
bij weer met een ernstigen gloed, die bijna toorn
scheen, «en denk je dan dat het nu nog een
prettig denkbeeld voor mi] is, dat i k zooveel geld
van je heb 7 Nu jo trouwt en je levensomstandig
heden zoo veranderen? Je hebt, sedert je gehuwd
bent, om zoo te zeggen met het geld kunnen
gooien. Verbeeld je je dan, dat men dat zoo gemak
kelijk afwent?"
«Als freule von Grabovvski kon ik ook leven 1"
riep Conradine opgewonden uit en zij greep onwil
lekeurig Felix' hand, «Ik was wat men welgesteld
noemt. En Trebbin en mijn persoonlijk vermogen
blijven mij toch over."
«Waarvan honderdduizenden in Collasborgen
steken. Dwazer kan men zijn geld niet beleggen",
zeide Adriaan bitter. «En er zullen nog altijd wel
drie, vier jaar voorbijgaan, wanneer het goede
jaren zijneer ik met de aflossing kan be
ginnen."
«Adriaan, ik smeek je", sprak Conradine bijna
weenend. «Hoe kun ja zoo pratenOp het oogen-
blik zou ik bet weer doen. Niet waar, Feiïx
voor op de Pruisische begrooting ook geen
gelden zijn uitgetrokken, en betoogt dat deze
benoeming, behalve een alleszins verdiende be
looning voor Tirpitz' verdiensten, ten doel heeft
den Pruisischen minister-president, tevens Kan
selier des Rijks, een grooteven invloed in het
Pruisische ministerie zelf te verzekeren.
Daarbij herinnert de Köln. Ztg. aan Bis
marck's klacht over zijn geringen invloed als
minister-president tegenover zijn Pruisische
collega's-ministers, liet eenige onderscheid, al
dus placht Bismarck zicli uit te drukken, be
stond hierin, dat hij dwars voor de tafel zat.
Thans echter kan de Pruisische minister
president op vier stemmen rekenen in den
Pruisischen kabinetsraadzijn eigene en die
der drie staatssecretarissen.
Het Keulsehe blad meent, dat hierdoor de
overeenstemming tusschen de Pruisische en de
Rijkspolitiek slechts kan toenemen, hetgeen het
met vreugde zal begroeten, terwijl de onder
linge verhouding of de positie van het Pruisische
ministerie daardoor volstrekt geen verandering
ondergaat.
De ontevredenheid over de leiding der bui
tenlandsche zaken in Engeland is gisteren ook
in het Lageiliuis tot uiting gekomen.
Sir Charles Dilke las deze motie voor:
»De leiding der buitenlandsche zaken ge
durende het afgeloopen jaar heeft bewezen dat
het niet in 's lands belang is, wanneer het
ambt van minister-president en dat van minister
van buitenlandsche zaken in één persoon ver-
eenigd zijn."
Sir Charles vroeg nu of de regeering het
niet wenschelijk achtte dat het Huis over deze
motie beraadslaagde en in den zin dier motie
een beslissing nam.
Da regeering was het hiermede echter niet
eens. Bi] monde van Balfour, lord Salisbury's
plaatsvervanger als hoofd van het Foreign Office,
weigerde zij een dag vast te stellen om over
deze motie te beraadslagen.
En uitdagend voegde Balfour er aan toe,
dat indien sir William Harcourt, de leider der
opposiiie, een votum van wantrouwen wilde
uitlokken, de regeering een dag zou bepalen
om daarover te beraadslagen.
In de Liberal Union-Club hield de onder
staatssecretaris van koloniën, lord Selborne,
een toespraak waarin hjj de regeering ver
dedigde.
Hij zeide er vast van overtuigd te zijn, dat
geen menschelijke macht Rusland kon verhin
deren Mandsjoerije te bezetten. Voor Engeland
is dat even weinig vernederend, als het voor
Rusland een deemoediging zou zijn, dat het
Engeland niet kan verhinderen nu of later
Khartoum te bezetten.
Een schending der Britsche rechten in China
behoort evenwel voor de regeering een casus
belli te zijn. Engeland heeft in China niets
Adriaan, wij verzoeken je beiden nooit zorg te
hebben over dat geld. Wij kunnen bet, Goddank,
ontberen."
Felix stond op. Hij leed onuitsprekelijk. Wat
beteekende dat alles?
«Je verbeeldt je dat je het missen kunt," ging
Adriaan hardnekkig voort, s Als je eerst Dolbatsch
hebt afgestaan en ook het vruchtgebruik van het
vermogen vaa Frémoire verliest
«Ben ik altijd nog zeer rijk," viel zij ham snel
in de rede. Zij stond op. «Hoe zijn wij toch op
dat malle onderwerp gekomen
«Omdat je een hongerlijder wilt laten trouwen
met een kerkmuis," zei hij, en de frissche humor,
die steeds op zijn gelaat te lezen lag, blonk weder
uit zijn oogen.
«Kom, Felix, willen wij naar huis gaan vroeg
Conradine teeder, terwijl zij naar lietn toetrad, die
met den rug naar de kamer gekeeid, voor de oude
kast stond en die aandachtig scheen te bekijken.
«Hoor je niot, Felix?" vroeg -zij zacht.
Hij keerde zich mot een ruk om.
«Wat beteekende dat alles? Heb ik een juiste
slotsom getrokken? Je verliest Dolbatsch en andere
deelen van je vermogen, wanneer je wear huwt
«Wmd je daar toch niet over op!" smeekte zij
angstig. Hij had weer dien scherpen vermoeiden
trek in zijn gelaat, die haar het hart verscheurde,
omdat hij sprak van het lijdon van den geliefde.
«Om mijnentwille moet je ontberingen lijden,"
zeide hij op strengen toon.
«Zie je, Adriaan," riep Conradine uit, «dat heb
ik wel gedacht, «Maar, Felixdal is niet zoo,
als je denktWij hobben altijd nog overvloedig
om van te leven."
«Wijwij," zeide hij ongeduldig. «Ik heb
niets noodig. Ik heb reeds honger geleden. Ik
verloren dat behouden had moeten worden.
De politiek der open deur is ongeschonden ge
handhaafd en Engeland heeft reeds belangrijke
compensaties geëischt, die zoo noodig kunnen
vermeerderd worden.
Lord Selborne's optimisme ten opzichte van
het Verre Oosten schijnt niet op zich zelf te
staan.
De Standard, die dezer dagen ijverig heeft
meegedaan aan de afkeuring der gevoerde
buitenlandsche politiek, schreef gisteren aldus
«Onder de aanhangers van het ministerie
heerschte gisteravond een geruster stemming
over den staat van zaken in Oost-A?,ie. De regee
ring zal, naar men meent, in staat zijn, bij het
geven van haar verklaring over haar politiek
in China, mede te deelen, dat er meerdere
maatregelen zijn genomen tot bescherming der
Britsche belangen en dat een nieuwe basis voor
de vloot in Midden- of Noord-China wordt ver
kregen."
Zeker is het, dat Engeland voortgaat zich
in China op alle gebeurlijkheden voor le be
reiden.
De kruisers Edgar en Rainbow hebben
Hongkong verlaten voor Noord-China, en het
viaggeschip de Centurion, alsmede de torpedo
jagers Whiting en Fame volgen. De Powerful,
de Oroflon en de Narcissus verlieten Chemulpo
met onbekende bestemming. Te Hongkong wor
den de oorlogstoerustingen krachtig voortgezet.
Maar ook Rusland zit niet stil.
Te Petersburg verzekert men, dat Rusland te
Port-Arthur 1500 man aan land heeft gezet,
en dat er 170 stukken geschut daarheen en
naar Ta-Lien-Wan gaan.
Voor den aanleg van den spoorweg naar
Port-Arthur worden reeds belangrijke maat
regelen genomen.
De Chineezen zelf, aldus bericht Reuter uit
Peking, zijn zeer ontmoedigd door Rusland's
vestiging in Noord-China. Zij beschouwen het
als «het begin van het einde". Li-Hung-Tschang,
die vooral bij het Tsung-li-Yamen heeft aan
gedrongen op het toegevender Russischeeischen,
wordt door velen een verrader genoemd.
Over Japan hoort men niet veel. Te Londen
wordt alleen weer gesproken van een verbond
tusschen Japan en Engeland.
Bij een feest ter eere van prins Heinrich van
Pruisen te Hongkong gegeven, stelde generaal
Black een dronk in op den prins waarin hij
o. a. zeide, dat niets wat de ware belangen van
Duitschland kan bevorderen, de belangen van
liet Vereenigd Koninkrijk zou kunnen schaden.
De Duitschers en de Engelscheu zijn loten van
denzelfden stam, huu talen hebben denzelfden
wortel, en Black zag volstrekt geen reden
waarom zij geen vrienden zouden zijn.
In het Amerikaansche Huis is door den heer
begeer niets van je weeldeik begeer jo zelf
alleen. Maar jijo God, jij die zoo verwend
bent
«Kinderen," sprak Adriaan nu met bijna vader
lijke gemoedelijkheid, «twist toch niet om den
Mammon. Als ik dom geweest ben en gekke dingen
heb gezegd vergeet het dan, Felix. Eigenlijk
is het immers waarwanneer men elkaar lief
heeft, bestaan er geen ontberinger."
«En hoe gelukkig maakt he' mij niet om jou
iets te missen 1 Je zoudt toch ->ok zeker niet willen
dat ik ais je vrouw nog het geid van mijn eersten
man gebruikte," riep zij vergoelijkend uit.
«Het is je verbeelding, die je voor het oogen-
blik het offer bekoorlijk doet schijnen," hield hij
somher staande. «Je phantasie, dia mij, ai naar
haar stemming, door hemel of hel jaagt."
«O Felix 1" riep zij smartelijk uit en zij viel
hem om den hals.
Adriaan voelde zich ongelukkig en verlegen.
«Weet je wat? Daarover worden jullie het 't
best onder vier oogen eens."
«Ja, wij zullen gaan. Wees zoo good den koet
sier te zeggen dat hij vooruitrijdt, Adriaan. Hij
moet ons wachten op de hoogte van Jölshaab.
Wij gaan over het veen. Vind je het goed, Felix
Zoo wandelden zij in den Septembernamiddag.
Er woei een sterke westewind, die de zilte zeelucht
meevoerde.
«Spreek tegen mij", vroeg Conradine, want
Fehx liep zwijgend naast haar.
«Waarom hoor ik eerst door een toevallig ge
sprek met Adriaan, dat aan je hertrouwen zulk
een veiandering verbonden is?' vroeg hij.
«Waarom zou ik je dat gezegd hebben Wij
hadden genoeg te spreken over onze liefdel Het
geld dat mij niet meer zal toebehooren, gaat ons
Baily een motie ingediend, welks aanneming
een eind zou gemaakt lubben aan de onzeker
heid in de verhouding tusschen Spanje en de
Vcreenigde Staten.
Baily wilde nl. Cuba onafhankelijk en Spanje
den oorlog verklaren. Maar de voorzitter van
het Huis besliste dat deze motie niet tot de
orde van den uag behoorde, en met 179 tegen
139 stemmen handhaafde liet Huis die be
slissing.
Eenige andere oorlogzuchtige voorstellen wer
den naar de commissie voor buitenlandsche
zaken verwezen.
Deze heeft alle moties over Cuba naar een
sub-commissie verzonden en is vervolgens uiteen
gegaan.
President Mc Kinley sprak bij het in gehoor
ontvangen eetier deputatie de hoop uit dat het
Congres geen overijlde besluiten zou nemer..
Over de plannen van den President, die van
Spanje en de onderhandelingen tusschen beide
regeeringen blijft men in onzekerheid.
Dat er te Washington een depêche zou zijn
ontvangen van generaal Woodford, luidende
«Aangenomen" (Zie onder ^Telegrammen" in
ome vorige oplaag. Red.) is niet bevestigd.
Men zegt nu weer, dat Spanje een wapen
stilstand zou hebben voorgesteld, waaraan Mc.
Kinley echter nog zekere voorwaarden zou
willen toevoegen betreffende de autonomie van
Cuba, in welke voorwaarden Spanje niet geneigd
schijnt te treden.
De Amei'iknan«che pers voorspelt zulke voor
stellen bovendien weinig succes bij het congres.
De leiders der partijen zijn van oordeel dat
een wapenstilstand de onzekerheid slechts ver
lengt, hetgeen erger zou zijn dan de tegen
woordige toestand.
De correspondent der Morning Post te Lon
den meent te weten dat Spanje van zins is
door een reeks van opeenvolgende concessies
Cuba allengs onafhankelijk te maken.
Dit schijnt al zeer ongeloofwaardig.
Integendeel gaat Spanje voort zich op het
ergste voor te bereiden.
Volgens een aan het departement van marine
te Washington ontvangen telegram, hebben ver
scheiden Spaansche oorlogsschepen, dq Infante
Maria Teresade Cristobal Colon en de torpedo-
vernieler Destructor, Cartagena met onbekende
bestemming verlaten.
Te Barcelona worden twee batterijen inge
scheept, bestemd voor de verdediging der
Kanarische eilanden.
De opstandelingen op Cuba hebben een
Duitsche suikerfabriek geplunderd en daarbij
4 personen gedood en 10 gewond.
r-, V y*.
Gemengde fffcdcdecllngcn.
Het Britsche Lagerhuis heeft het wetsont
werp op de garantie der Grieksche leening in
derde lezing aangenomen.
ook niet moer aan", zeide zij met gedwongen
vroolijkheid. Want zij begreep wel, dat wat zij
ook zou aanvoeren, in zijn ziel steeds de angel
zou blijven steken dat zij om hem iets prijs gaf.
Hij zweeg weer langen tijd.
Conradine overlegde of het beter was in een lange
grondige bespreking de zaak af te doen of Felix af
te leiden, hem te toonen dat dit voor haar een
bagatel was, waaraan zij al spoedig niet meer dacht.
Zij bepioefdo het laatste.
«Zie eens, wat een mooi punt! Phoebe heeft
toch gelijk; het landschap is hier zeer schoon."
Zij wees met uitgastrekfen arm naar een groepje
berken, die roet hun witte star men sierlijk op
schoten uit éen wortelen hun hangende, nog groen-
bebladerde takken zwaarmoedig over een zwarten
waterpoel neerbogen.
Feiix wierp er een vluchtigen blik op en zweeg.
Zij gingen verder over den kunstmatigen weg
door hst veen.
«Deze weg is toch een triumf voor Adriaan.
Het gelieele materiaal kost hem geen cent; hij
zelf heeft er aan meegeweikt als een knecht. De
weg draragt de zwaarste turfwagens."
«Ja, Adriaan is een man," zei Felix bitter.
Weer vijf minuten later bleef Conradine staan.
«Neen maar, kijk eens! dat bankje! En rondom
dennen en dat zuivere zand er voor. Ik ben hier
in zoo lang niet geweest ik ken dat plekje
in 't geheel niet. Waarlijk, op de leuning staat
«Phoebe's rust"! Dat beeft Adriaan in orde go-
maakt. Kom, laat ons daar een oogenblik gaan
zitten daar moet een goede geest wonen," vroeg
zij op vrooiijken toon.
Wordt vervolgd.)
