52,<e jaargang.
Zondag 24 en Maandag 25 April 1898.
N°. 9609.
Tweede Blad
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. RÖELANTS.
"^JOAQUIN CRESPO.
FEUILLETON.
DB ZEUEilR/IDIEIR,.
BINNENLAND.
COURANT.
jLBö!TïfB*fisTBPEija voer Schiedam, per kwartaal I f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.Q5
franco per post, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nommerao.02
BtBEAPBOTER STRAAT 20, Telepl.oon No. 123.
AnvrETMTiePEUBvan 1—5 gewone regels met Inbe
grip van eene Conrant©jg
Iedere gewone regel meer©j©
Bij abonnement wordt korting verleend.
De strijd die thans staat los te barsten tus-
schen Spanje en de Vereenigde Staten om
Cuba's onafhankelijkheid, doet van zelf de vraag
rijzen "Wat zal het lot zijn van het schoone
eiland, niet zonder reden de Parel der Antillen"
geheeten, wanneer het eenmaal vrij, vrij en
onafhankelijk zal zijn?
Die vraag wekt bezorgdheid. Zal het Cuba
vergaan als al die andere schoone steenen,
welke allengs aan de Spaansche kroon zijn
ontvallen? Zal ook Cuba de prooi worden van
wanregeeringen als in de Zuid- en Midden-
Amerikaansche staten elkander in lange, bloedige
reeks opvolgen? Zal ook daar elke revolutie
slechts dienen om den ouden dictator zijn plaats
te doen inruimen voor een nieuwen geweldenaar
Een eigenaardigen blik op de toestanden, die
in de Spaansch-Amerikaansche - republieken
regel zijn, geeft het beeld van den man, wiens
naam wij boven deze regelen plaatsten.
Ontegenzeggelijk was Joaquin Crespo, de ex-
president van Venezuela, die voor eenige dagen
in een gevecht met opstandelingen sneuvelde,
het toonbeeld van den Zuid-Amerikaanschen
staatsman.
Zjn energieke natuur, die tot daden van
geweld van huis uit geneigd was, deed hem
zijn macht eenerzijds gebruiken om iederen
politieken of persoonlijken tegenstand te onder
drukken, en men kan niet ontkennen, dat onder
zijn presidentschap van 1894 tot 1897, afgezien
van eenige crises waarin zijn sidderende mede
burgers de eer van de hand wezen otn zijn
ministers te zijn, afgezien ook van het grens
geschil met Engeland en van eenige kleine
onvermijdelijke botsingen, in zijn land een tot
op zekere hoogte weldadige rust heerschte.
Maar anderzijds ook was hij een geniaal man
Tan zaken, die de traditie zijner voorgangers
en met name van Guzman Blanco, tot een
staatsinstelling verhief, door naast de militaire
en burgerlijke dictatuur, een dictatuur in zaken
te scheppen, die hem verscheiden millioenen
opbracht. Hij was, helaasniet zoo voorzichtig
in de keus van zijn verblijf als Blanco, die te
Parijs, ver van dolk of revolver zijner land-
genooten, het behagelijk-leven van een rasta-
qouère leidt.
Crespo's politiek hulpmiddel was de kerker
wie hem tegensprak, werd zonder eenigen vorm
van proces gevangen gezet. Wie over Venezue-
laansche toestanden in het land zelf schreef of
NAAR
ARCADIUS PRESS.
Aan den boschkant zat een herderhij zong
een lied.
De nacht breidde zijn donkerblauwen sluier uit
over de aarde, de pijnboomen en het beekje slui
merden onder het zacht-glanzend licht der maan.
Witte konijnen stonden overeind, met hun kop
jas even boven het lange gras in de weide uil-
turend, de struiken langs de vaart ruischten een
lofzang op de maan, evenals de bladeren aan de
takken der boomen en de wondvogels luisterden
aandachtig naar des herders lied.
De glimwormen glinsterden in het gras, als
waren sterren neergedaald om de donkerste plek
jes der aarde te vellichten, en zoo stil was het
overal, dat men het gras zou kunnen hooren groeien
en de boschvaren zich ontwikkelen.
En de herder zong, bezong de gansche natuur.
Hij bezong de heerlijke vrije velden, het geheim
zinnig donkere woud, de groene weiden, waar,
onder dichtgebladerde berken, roode paddestoelen
zich verschuilen, hij zong van de hutjes, onder
wier rieten daken de zwaluwen haar nestjes bouwen
en ook over het herdersleven, naakt als de winter,
maar vrij als het lied
Plotseling weerklonk in de nabijheid van den
herder paardegetrappei en zweepgeklap. Daar ver
scheen van ach'er de boomen, verlicht door de
maan, een ridder te paard.
Prachtig was zijn edel ros. Het beet op de stalen
stang, den trotschen kop gebogen de breede borst
golfde als bij vrouwen en hij stiet met de hoeven
Sn den grond, dat de wortels der boomen vaneen
spleten.
Bet harnas van den lidder glinsterde als zilver,
berichten zond aan buitenlandsche bladen,
wekte zijn misnoegen opbuitenlandsche corres
pondenten van dagbladen werden gewoonlijk,
wanneer zij ontdekt werden, uit het land gezet.
Zijn politie was steeds aan het zoeken naar
samenzweerders tegen den president, die er
ook wel dikwijls zullen geweest zijn. Een ieder
kon onder verdenking komen.
Voor particuliere feesten was bijzondere toe
stemming noodig, niet wegens de heiliging van
den Zondag of een dergelijke reden, maar
wegens het gevaar voor samenzweringen. Zoo
luidt een vergunning:
j>Den burger Gustavo Andrades wordt op zijn
verzoek vergunning verleend, hedenavond in
zijn woning een feest te geven, waarbij ge
noemde burger verantwoordelijk blijft voor elke
rustverstoring, die ten gevolge van het voor
genomen bal in zijn woning zou kunnen plaats
vinden. JDiós y Federacion. (volgt de ouder-
teekening van den ambtenaar.)"
Het bal vond plaats. Op een vergevorderd
uur verscheen ongenoodigd de secretaris van
den prefect, naar hij zeide, om een gast die
verhinderd was te komen, te vervangen. Hij
werd echter op beleefde wijze buiten de deur
gezet. Daarop kwam hij terug met zijn prefect
en een aantal politie-agenten die allen lustge
voelden om te dansen en de familie dan ook
werkelijk verheugden met hun tegenwoordig
heid tot de morgen aanbrak.
Crespo wijdde het grootste deel van zijn tijd
aan zijn eigen zaken. Hij werkte in het groot,
maar versmaadde daarom kleine zaakjes niet.
Vooreerst hadden de douane-ambtenaren, zijn
creaturen, bevel de invoerrechten te heffen naar
aanzien der personen en de coodige tienden af
te trekken voor het hoofd van den Staat.
Wie in de hoofdstad Caracas zaken wilde
doen, kwam er in La Guayra bij de ontscheping
zonder invoerrechten af, wanneer hij aan het
douane-station zijn intrek nam in het hotel
x>Venezuela", dat Crespo's eigendom was, een
prachtig gebouw met alle mogelijke winkels,
waar zoowel reizigers als inwoners hun inkoopen
plachten te doen, wanneer zij met den Presi
dent op goeden voet wilden blijven.
Wie een ander hotel nam, werd onbarm
hartig gevild door de douane-ambtenaren en
vond ook elke gelegenheid tot het doen van
zaken afgesneden.
Voor iedere zaak die met den Venezuelaan-
schen staat werd afgesloten, nam Crespo een
douceur aan, en bij publieke werken, oprich
ting van banken en dergelijke kreeg hij een
belangrijk deel in de winst.
Hij was ook de grootste grondbezitter van
het land en een uitmuntend veefokker; bij
zijn helm was van zuiver goud. In de eene hand
hield hij don bevelbebbersstaf, in de andere de zijden
teugels.
Den herder ziende, wendde hij zich tot hem met
de woorden:
Zoo, luis knaap! hoe zit ge hier zoo en schenk t geen
aandacht aan wat het leven geeft. Schapen hoeden,
of paarden, is dit een leven voor zulk een jonkman
als gij zijt 1 Verspilt ge daar uw krachten aan
Voorzie u van een goed paard. trek ijzeren
handschoenen aan, steek u in een pantser en laten
wij te zamen op weg gaan en heldendaden ver
richten. Komen wij dan door dorpen, zoo zuilen
de mannen het hoofd voor ons ontblooten en tot
den grond voor ons buigen. Komen wij in steden,
dan zullen Wojwoden en vorsten ons aan hun tafel
uitnoodigen en kostbare wijnen schenken; overal
zullen we geéerd worden en een eerste plaats be-
kleeden.
De herder hoorde den ridder rustig aan, mon
sterde diens harnas, en antwoordde na eenig na
denken
Ge stelt me alles verleidelijk voor, maar ik kan
van mijn woud en weiden toch nimmer scheiden
De ridder trok verachtend de schouders op, gaf
zijn paard de sporen en verdween in het woud.
Doch nauwelijks was hij verdwenen, of de her
der zag, dat een schip koers zette in de richting
waar hij zich bevond.
Men wierp het anker uit, landde aan bij een
kleine biug en do herder zag dat een koopman
hem naderde.
Een pelsmuts droeg hij op het hoofd, zijn klee
ding was van fijn weefsel.
Bij den herder gekomen, nam hij beleefd zijn
muts af en boog.
Wij zijn rijke koopliedenkooplieden uit de
Hanze-steden, sprak hij, zijn baard streelend, wij
komen uit verre landen en hebben zeldzame koop
waren meegebracht. Daar zagen wij u van uit de
verte en dachtendaar zit een jongeling heel
alleen en staart naar de verte zoo droevig
Zijn kieeding is zoo armelijk, zoo versieten
placht ook de fraaie exemplaren uit zijn
kudden naar tentoonstellingen in Europa te
zenden. Staatsmonopolies waren strijdig met
Crespo's politiekdaarentegen riep hij te
zijnen gunste feitelijk particuliere monopolies
in het ieven. Zoo zorgde hij er voor, dat de
inwoners zijner goede stad Caracas hun vleesch
alleen uit de door hem opgerichte slachterij
betrokken, evenals Guzman Blanco hen van
melk had voorzien.
Ned. Mil. Rond.
Eergisteren werd te Utrecht de 27ste jaar
vergadering gehouden van den Ned. Mil. Bond,
onder piesidium van den heer J. E. N. bar.
Schimmelpenninck v. d. Oye. Uit de uitge-
biachte verslagen van den secretaris, deu heer
A. Rooseboom, en vau den penningmeester,
generaal H. W. van Made, bleek dat de Bond
in goeden toestand verkeert en in ledental voor
uitging.
Er zijn thans 4466 leden en 1465 be
gunstigers.
De heer M. Koorustra, die eervol ontslag
bekwam als vertegenwoordiger van den Ned.
Mil. Bond, was als zoodanig vervangen door den
lieer M. Leenhard van Assen, die zijn functie
reeds heeft aanvaard.
In het afgeloopen jaar werd ontvangen
f 9072,öO'/s en uitgegeten f8099.84>/2, zoodat
er een voordeelig saldo is van f 162.76.
Tot leden van het Hoofdbestuur werden herko
zen generaal H. W. van Made en kolonel
J. G. U. Schocli, terwijl in de vacature Sillem
gekozen werd de heer J. baron van Harden-
hroek. Eerst genoemden namen hun hernoe-
ming aan.
Op voorstel der te dier zake benoemde com
missie werd van liet houden van een Velddag
afgezien. Een voorstel van Doesburg, tot pension-
neering van de huisvaders der Tehuizen vond
zoowel bij het hoofdbestuur en bij de tot onder
zoek benoemde commissie, als bjj de vergadering
instemming. Hoe die verzorgiug van oude huis
vaders echter zal geschieden, werd niet uitge-,
maakt. Voorstel eu rapport zal later worden
overwogen.
Een voorstel van Gouda, om in dit jaar een
byeeukomst vau huisvaders te beleggen, be
nevens een voorstel om meer contact te brengen
tu'-schen de kerkeraden en de Tehuizeu vond
by de vergadering algemeen instemming.
sVrije bespiekmg" over den arbeid der Te
huizen moest wegens het late uur van de agenda
worden afgevoerd.
doch hij schijnt nog heel jong te zijn een good
koopman zou uit hem kunnen groeien. Toen be
stolen we, u aan boord van ons schip op te nemen.
Een waardig bestaan, dat van koopman 't Is een
vrij leven aan boord... Op zee hebt ge niemand
boven u dan God, niets kan u tegenwerken dan
de wind Zoo komen wij in vele steden, daar
ziet men veel schoons. En zijt ge tehuis gekeerd,
zoo hebt ge een tonnetje goud verdiend. Zonder
geld komt ge niet ver in de wereld, dat is honger
lijden. In 'l goud is alle macht verborgen. Ge kunt
er mee een woning bouwen zoo schoon en rijk
als ge zelf wilt. Den fijnsten wijn kunt ge drinken
en zooveel bedienden u aanschaffen, dat ge voor
het Hof niet behoeft onder te doen Werp die
lompen van u en ga met ons naar het groote
Nischnei-Nowgorod Of gelooft ge niet, wat ik u
vertel 1
De koopman keerde zich om en schreeuwde den
scheepslieden toe
Hei daarBreng hier eens een tonnetje goud I
Eenige mannen kwamen met een tonnetje aan
slepen de koopman ontdeed het van het deksel
en strooide den inhoud voor den herder uit.
De herder keek naar het goud en zeide
Geen groote woning heb ik van noode, onder
den helderen hemel is het mij vrediger; geen fijne
wijn kan mijn tong streelen, het water uit de beek
is mij liever, daarin heeft de blauwe hemel zich
gespiegeld evenmin verlang ik een heir van ge
dienstigen in alles kan ik mij zelf helpen.
Toen staarde de koopman den herder aan en
zag dat hij niet zou zijn te overreden bij ver
zamelde zijn goud on verliet zonder groet den
eenzamen herder.
De herder blikte ham na, zag hoe het anker
gelicht werd, hoe het schip statig daarhenen voer
en voor de eerste maai voelde hij zich verlaten.
En zie, daar zag hij iets, hij wist niet van
waar hot kwam, op zich aanzweven. Naderbij ge
komen, bleek het een schoone jonge Turksche
vrouw te zijn. Ze trok den sluier van 't gelaat,
't Lange zwarte haar golfde om haar schouders,
De oorlog en do Nederlundschc koopvaardij.
Wij hebben aan eenige belanghebbenden bij
de vaart op Amerika iiun meening gevraagd
over de gevolgen, voor onze koopvaart, van
den op handen zynden oorlog tusschen Spanje
en de Vereenigde Staten. Het is intusschen
moeilijk daarover reeds nu een zeker meening
te hebben, aangezien men nog niet weet welke
houding Spanje zal aannemen.
Gelijk bekend is, behooren noch Spanje noch
de Vereenigde Staten (met Mexico) tot de
mogendheden die het tractaat van 1856 om
trent het verbod van kaperschepen en bescher
ming van neutraal goed geteekend hebben. In
ons Ochtendblad meldt een i?euf<?r-telegram,
dat de Vereenigde Staten zicii houden zullen
aan de bepalingen van dat tractaatvan Spanje
is echter mets bekend, dan dat het kaper
schepen uitgerust heeft, doch er bestaat nog
altijd kans dat ook deze oorlogvoerende mogend
heid de algemeen geldende bepalingen van het
oorlogsrecht zal erkennen en geen middelen
zal toepassen die daarmede in strijd zijn.
Gebeurt dit, dan heeft de eerlijke handel on
der onzijdige vlag geen direct gevaar te duchten.
Het is gebruik geworden, dat oorlogvoerende
partijen vooraf door de consuls kennis geven
welke goederen zij ais oorlogscontrabande be
schouwen, en al wat daarbuiten valt is, hetzjj
onder onzijdige vlag, hetzij onder vyandige,
veilig.
Wat moeielïjkheid kan meebrengen is een
blokkade van de haven van New-York. Hierop
bestaat altijd eenige kans, al is het voorloopig
met waarschijnlijk, dat Spanje oorlogsmiddelen
genoeg zal bijeen kunnen brengen om een
effectieve blokkade uit te voeren. Is zij niet
effectief, dan wordt de blokkade niet erkend
en de handel heeft er geen hinder van. Slaagt
echter Spanje ia het uitvoeren eener blokkade,
dan zullen geregelde stoomvaartlijnen genood
zaakt zijn een andere haven, hetzij in de Ver
eenigde Staten hetzij in Canada aan te doen, of
de vaart op Noord-Amerika geheel te schorsen.
Dat de uitvoerhandel bij een oorlog schade
zal hebben, ligt voor de hand. Ook de gere
gelde lijnen zullen het aantal passagiers be
langrijk zien verminderen, omdat pleizierreizen
naar en van de Nieuwe Wereld wel geheel
achterwege zullen blijven.
Als bijzouderheid werd ons nog medege
deeld, dat reeds nu Amerikaansche lijnen
maatregelen genomen hebben om zich te dek
ken ingeval van oorlog. De Eed D.-lijn, van
New-York op Venezuela en Curasao, heeft
haar schepen verkocht en Ecgelsche bodems
gecharterd. {Rbl.)
op 't hoofd droeg ze een hemelsblauw mutsje
met zilverglanzende kwastjes, als de melkweg aan
den blauwen hemel. Het gezichtje was wit als de
sneeuw, de oogen schitterden als sterren, door
fluweelige wimpers omschaduwd en de handjes
waren blank als ivoor. Op den boezem blonk een
halve maan, uit juvveelen bestaande, een wit zijden
kleed omsloot haar gestalte en aan de voetjes
droeg ze zilvei kleurige schoentjes, zoo klein als
die van een kind.
Geen woord ontvlood aan de lippen der Turk-
sche schoone, slechts breidde ze beide banden uit
naar den herder en glimlachte. De parelwitte tan
den blonken en haar glimlach was verleidelijk,
duivelsch.
En 't werd den herder vreemd te moede, 't scheen
dat hij onder den invloed harer bekooilijkheid
kwamhij zou willen knielen en kussen hare
blanke voeten, zijn hart sloeg zoo onstuimig
Doch hij wendde den blik naar de andere zijde
en sprak
Verleid mij niet, schoone vrouw 1 Een arme
herder als ik, past niet bij zulk een schoonheid.
En de herder sprong op en verliet haar.
Het morgenrood schemerde aan den horizon.
Het ochtendwindje deed het woud ontwaken. De
vogels begonnen te vliegen en te kwinkeleeren; dauw
glinsterde op het groen.
Aan den lichtenden hemel verdwenen de sterren
en het nu ook ontwakende water in de vaart deed
mee aan de algtneene herleving der natuur.
De schoone was verdwenen.
De herder sprong op een der aan hem toevertrouwde
paarden en reed naar het dorp. Hij reed door het
woud, zich telkenmale bukkend voor de takken der
boomen, en zong wederom vroolijk zijn lied. Zijn
paardje liep al sneller en sneller, de vogels vlogen
van tak tot tak, de nevel trok op, 't werd helder
en helderder en nog langen tijd weerklonk des
helders lied.
