No. S638,
Derde Blad.
De Preside»! der Terse# Stale».
52"' jaargang. Zondag 29, Maandag 30 en Dinsdag 31'Mei 1898.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEXJILLETOISr.
Het Pinksterfeest te San Giugliano.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
lilNNEXLAXI).
Asohwsmbjitspsijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
m r omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
n franco per post, p. kwartaal. - 1.30
.0 0')
Afzonderlijke nommers.
Bl KElVr WïïTKIlSTSJ.tt ,%T Tel^jOtcion TSo. S3».
ADVERTEïmEPBïJB: van 15 gewone regels met inbe
grip van eeno Courantf o.BS
Iedere geivone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
)>Wiq is dat?" \roeg sir llenry Iwing, toen
hij, van de tribune van het K„.o der Afge
vaardigden in Washington, eenige jaren geleden,
naar de vergaderzaal zijn blik richtte, terwijl
hij wees op een breedgeschouderd man van
middelbare grootte. «Het moet een man zijn
met veel geestkracht." Het Huis luisterde in
diep stilzwijgen naar hem, hoewel zijn rede
slechts de tariefwetgeving gold.
Het was Mc Kinley.
William Mc Kinley werd opTs3-jarigen leef
tijd lid van het Congres. Hij werd geboren in
Ohio op 29 januari '18-54; zijn jeugd was er
een geweest van hard werken en plichtsbe
trachting. Zijn ouders waren vrij welgesteld,
zoodat hij dien werkkring kon kiezen, dien hij
wilde. Zijne moeder, wier dood onlangs den
president diep heeft gesmart, was een dier
vrouwen, zooals de moeders van groote mannen
zijn. Godsdienstig en vaderlandslievend drenkte
zij haren zoon met haar eigen patriotisme. Toen
de oorlog was uitgebroken, waarin de eene
broeder tegen den anderen streed, sprak liet
als van zelf, dat haar zoon een der eersten
was, die zich als soldaat aanbood als ambte
naar der posterijen, gelijk hij op dat oogenblik
was, nam hij den soldatenrok aan.
Het was toen 1861, Zeventien jaar was hij
oud. In het stadje Poland in Ohio, waar hij
roet z\jne ouders woonde, was de burgerij ge
woon oin in een koffiehuis samen te komen,
waar de brandende quaestie van scheiding ter
sprake werd gebracht. Een vurig redenaar vroeg
wie de eerste wilde zijn om de vlag te ver
dedigen. Mc Kinley trad naar voren hij kwam
als burger in de gelederen en maakte snel
promotie. Generaal Hayes, die naderhand pre
sident werd, zeide van hem: «Als er moest
gevochten worden, gevaarlijke diensten verricht,
moesten worden, dan was hij altijd present.
De nacht was nooit zóó donker, het weer nooit
zóó koud, geen_ storm of hagel of sneeuw of
regen, of hij was op zijn post."
Tijdens den slag van Antietam, terwijl hij
sergeant was, volvoerde Mc Kinley een van
die heldhaftige daden, die laten zien van welken
kant hij was. Van zonsopgang tot zonsonder
gang duurde de strijd geen voedsel of drank
kregen de manschappen over de lippen en in
den namiddag waren zij flauw van honger en
dorst. Toen deed onze sergeant iets, wat nog
nimmer in eenig leger geschied was. Terwijl
het gevecht op het heetst was, ging hij de ge
lederen langs en verstrekte aan iederen man
warme koffie en warm voedsel, hetwelk hij
zelf had bereid. Voor deze verdienstelijke daad
werd Mc Kinley tot luitenant benoemd.
Nog uit andere gevallen blijken Mc Kinley's
schitterende eigenschappen, maar wellicht is
het volgende het dapperste, wat hij ooit ver-
San Giugliano, een plaatsje van ongeveer 15000
inwoners in Campania folice (het gelukkige Caro-
panië), dat zijn naam draagt naar den martelaar
Julianus, is een rustig stadje dat nooit deelgeno
men heeft aan groote wereldbewegingen, nooit een
uitvinder of ontdekker heeft voortgebracht, maar
dat altijd verborgen is gebleven tusschen wijn
gaarden en oranje-, citroen- en pijnboonaen. En
het bezit maar één ding waarop het trotsch is,
één ding welks roem het naijverig bewaakt; dat
is het Pinksterfeest.
De voorbereidingen voor bet feest nemen weken,
ja, in sommige opzichten zelfs maanden in be
slag, en hoe meer het feest nadert, hoe meer
ook de stad op een druk dooreenwo»lend6 mieren
hoop gelijkt. Maanden van te voren begint reeds
een wel-is-waar stille, maar toch uiterst nood
zakelijke voorbereiding, die het «ellendige geld"
betreft. Maar dit vraagstuk vindt gemakkelijk en
als vanzelf zijn oplossing. Wel wordt er veel geld
gebruikt; want voor het concert in de kerk wor
den de beste muzikanten en de meest bekende
operazangers uit de naburige groote stad besteld,
en de feestmis, dooor dit concert opgeluisterd, vindt
op drie opeenvolgende dagen plaats, waarbij nog
komt een tweede muziekkorps dat de grootsche
processie moet vergezellen en dan op de maikt
bijna den geheelen nacht marschen en dansen ten
richtte. Toen de slag bij Kernstown begon,
was een der regimenten niet in goede positie
en aan ijen jongen luitenant werd opgedragen
dit alsnog te bewerkstelligen. Om bet regiment
te bereiken moest hij de vuurlijn van den
vijand overschrijden. Aan alle zijden om hem
ontploften bommen, maar bij ging voort en
bereikte het regiment, dat hij zijne bevelen
gaf, waarna hij terugkeerde. IJet was eene
hachelijke taak. Generaal Hayes, die hem ge
zonden had, meende dat hij niet levend zou
terugkeeren.
Aardig is, wat in 1888 geschiedde, toen er
eene presidentskeuze moest plaats hebben en
geen aangewezen oandidaat aanwezig was. zoo
dat van toevallige omstandigheden eene benoe
ming kon afhangen.
Senator John Sherman, dezelfde die tot voor
korten tijd Mc Kinley's staatssecretaris ge
weest is. was in 1888 een van de candidaten
van de Conventie en lang werd er gestreden.
De eene stemming volgde op de audere en
Mc Kinley had eene redevoering gehouden ten
gunste van Sherman, die echter de aandacht
juist op hem zeiven deed vestigen. Opnieuw
werd er overgestemd en zeventien stemmen
werden er op Mc Kinley uitgebracht. Het
scheen dat de Conventie te zijnen gunste zou
gaan beslissen, toen bij echter plotseling op
stond en zeide: «Mijnheer de Voorzitter, ik ben
volgens besluit van mijne regeering verplicht
mijn stem op John Sherman uit te brengen,
en ik verzoek niet, maar ik verlang, dat geen
afgevaardigde op mij zijne stem zal uitbrengen."
Het gevolg was, dat Harrison gekozen werd.
Het is niet te verwonderen, dat van dat
oogenblik af Mc Kinley de aangewezen man
werd om de opvolger van den president te
worden. Het was echter de Mc Kinley-Bill, die
zijn naam door de gansche wereld bekend
maakte en op zijn hoofd de veroordeeling laadde
niet alleen van de democratische partij, maar
ook van vreemde naties, die in velerlei opzicht
ernstige schade hebben ondervonden door dit
hooggeroemde stuk beschermende wetgeving.
Mc Kinley bed in 1877 zijn intocht gedaan in
het congres en had zich doen kennen als een
ijverig en welsprekend protectionist, zoodat zijn
benoeming tot voorzitter der commissie voor
Wegen en Middelen, die de fiscale maatregelen
in Je Vereenigde Staten voorbereidt, geen ver
bazing wekte.
Mc Kinley's stadgenooten verhalen hoe hij
eens in een debat over het belastingstelsel
verslagen werd door een welsprekend vrijhan
delaar, wiens buitengewone oratorische gaven
zijn eigen sprekende feiten in de schaduw
stelden. Mc Kinley zeide toen tot een vriend
»Van uu aan zal ii„- tand mij op die wijze
overwinnen. Ik weet dat ik in deze zaak gelijk
heb, en ik kan toonen dat ik volkomen gelijk
heb." De jaren hebben de juistheid van die
opmerking bewezen.
Als redenaar misschien is het beter te
zeggen, als verkiezingsredenaar is Mc Kinley
een man van kalme, maar dwingende betoog-
gehoore moet brengen. Het mag niet minder dan
twintig man tellen. Zoo is het van oudsher ge
weest en zoo moet het blijven.
Vooral ook heeft de stad van St. Julianus er
een eer in gesteld gedurende de negendaagsche
voorbereiding beroemde kanselredenaars dagelijks
op den kansel der parochiekerk te ziendeze Iaat
men dikwijls van verre, zelfs uit Rome komen,
meestal Franciscaner- of Capucijnermonniken, flinke
mannen met lange baarden, beroemd om hun
machtige stem en bevoegd om de hoogheid der
Madonna ter wier eere het Pinksterfeest te San
Giugliano in de eerste plaats wordt gevierd, in een
klaar daglicht te stellen. Zulke feestredenaars moeten
behoorlijk gehonoreerd worden, en men duldt niet
dat naburige steden even goed voor den dag komen.
En wat zullen wij nu wel zeggen van de feest
versiering der kerk Een schaar van decorateurs,
die zich alleen bezig houden met kerkversiering en
festaguoli genoemd worden, verschijnt ten tooneele
met karrevrachten zijde en fluweel, goud en zilver;
ieder jaar is er iets nieuws en ziet men nieuwe
kleuren. Zulk een versiering der kerk, daarenboven
de inrichting dor verlichting aan de voorzijde der
kerk, verder de illuminatie van do markt, de guir
landes van lichtjes, de kronen, de candelabres in
alle straten, dat alles kost duizenden. En dan
het vuurwerk nog! Daaraan mag niets gespaard
worden, en zoo is dan ook een kunstenaar van den
eersten rang maanden iang aan liet werk om
giootsche en verrassende dingen te laveren, die den
nijd van aile naburige plaatsen moeten opwekken.
Maar de hoofdzaak hebben wij nog niet eens ge
noemd en mogen wij ook niet noemen. Ziet gij
kracht. Men herinnert zich een meeting in een
stad der Oostelijke Staten, ongeveer twee jaar
vóórdat Mc Kinley tot president werd gekozen,
toen hij en lleed, de speaker van liet Huis van
Afgevaardigden, als candidaten waren gesteld.
Reed's gelaat droeg den glimlach van den
man die zich zijn overwinning zeker is. Hij
bracht de menigte in geestdrift door zijn ge
vatheid en slagvaardigheid. Toen stond M<:
Kinley op en begon met eene rede over de
tariefvvetgeving, de vraag van den dag. Het
gehoor was niet heel kalm en een der hoorders
maakte een beleedigende opmerking. «Gooi
hem er uit," riep de menigte, «Neen, neen,"
zeide Mc Kinley, «laat hem zijn vraag doen.
Gooi nooit iemand er uitEn kalm ging hij
met zijne redevoering voort. Ileed's geestige
woorden waren vergeten.
De dag voordat Mc Kinley tot president werd
benoemd, zag toevallig een AmurikaansHi kun
stenaar van naam den aanstaanden president
en nam nauwkeurig zijn gelaatstrekken op.
sliet verheugt mij," zeide hij, »dat ik hem
zoo onbespied heb kunnen waarnemen, zonder
dat bij er eenig vermoeden van luid. Het is
een nobel mart van uiterlijk en geest."
In 1871 huwde majoor Mc Kinley "-et huur,
die tut de meesteres is van het Witte Huis en
«de eerste vrouw van bet land."
Mevrouw Mc Kinley is altijd bekend geweest
wegens haar hoofscliheid en voorkomendheid.
Twee meisjes werden uit dit huwelijk geboren,
maar het eene stierf zeer jong en het andere
op vierjarigen leeftijd. De ouders gingen zeer
gebukt onder deze slagen.
Mc Kinley is wel eens genoemd de «Napo
leon van het "Wasten", en de gelijkenis tus
schen hem en den grooteri Franscïirnan is inder
daad opmerkenswaard. Zijn gelaatslijnen en
samengetrokken lippen wijzen op beslistheid
en volhardingsvermogen.
De President is een man van groote waar
digheid. Hij is altijd beleefd in gedachte, woord
en daad, en vergeet nimmer dat bij een «gent
leman" is. Niemand kan iets onwaars vertellen
in tegenwoordigheid van Lincoln en hetzelfde
is het geval met Mc Kinley.
Hij is een onverbeterlijk rooker en houdt veel
van zware sigarenhij is altijd in het zwart
gekleed en draagt altijd een hoogen zijden hoed.
Gedurende de politieke campagne van 1891
tot 1896 heeft de President tot niet minder
Jan 15.000.000 menschen het woord gevoerd
aan een half mülioen menschen meer een hand
gegeven en duizend redevoeringen gehouden.
Sedert de oorlog met Spanje is uitgebroken
is de President meermalen gewezen op het
gevaar, dat hij loopt om vermoord te worden,
en de namen van Lincoln en Garfield werden
daarbij genoemd. Doch geen indruk heeft dit
op hem gemaakt, en het Witte Huis is onbe
waakt gebleven als vroeger.
«Lincoln en Garfield hebben hun taak vol
bracht," zeide hij, «hoewel zij het niet wisten.
Indien ik de mijne heb geëindigd, doet het er
niet toe hoeveel wachten er om het "Witte Huis
daar die kerk met de breede fagade en de twee
torens aan het eind van het groote marktplein?
Reeds verscheiden weken vóór Pinksteren zijn haar
deuren gesloten; de toegang door een zijdeur is
alleen aan ingewijden toegestaan.
De kosten van ai die heerlijkheden worden voor
het meerendee! gedekt door vrijwillige bijdragen
van alle standende stedelijke kas doet ook liet
hare, en men zendt bijtijds "in de geheele omrin
gende streek reusachtige billetten rond, waarop
geestelijke en wereldlijke genietingen naast elkaar
te lezen staan missen en vuurwerk, predikaties en
concerten, processies en wedrennen.
Reeds den avond vóór Pinksteren komen tal van
gasten van heinde en verre naar de met vlaggen,
lauwertakken en guirlandes van mirte feestelijk
getooide stad, waar de huizen gastvrij openstaan
voor vrienden en bekenden. Trompetten en ba
zuinen, trommels en fluiten, gezang en snarenspel,
houden de vroolijke feeststemming tot diep in den
nacht gaande. Den volgenden morgen, op den
feestdag zelf, komen de bedevaartgangers in groote
scharen, de meesten per as, slechts weinigen te
voet. De voertuigen van alle soorten zijn op de
meest verschillende wijze opgesmukt; de paaiden,
muildieren of ezels die de rijtuigen trekken, dragen
bonte veeren, roode rozen en zijn omhangen met
melodieus klinkende schellen. De geheele stad schijnt
veranderd te zijn in éen groote markt, die haar
volle luidruchtigheid ontwikkelt voor de geheim
zinnige kerk met haar gesioten deuien. Lekkernijen
van allen aaré, zoete en zuie, eet-en drinkwaren,
bonte veeren voor de hoeden, amuletten en heiligen
beeldjes worden met luid geschreeuw te koo
mogen geweest zijn. Dit is oen tan de gevaren,
die wij te gelijk met onze taak vrijwillig op
ons nemen. Ik heb geen vrees."
Iniiuldigingsfeesten.
Door den directeur der Nieuwe Rijtuigmaat-
seliappij te 's-Gravenliage, den beer E. G. ia
Üütte, is een contract gedoten met liet depar
tement van Konniën, om gedurende de maand
September a. s. alle rijtuigen te leveren, zoowel
te Arn-lerdiun als te 's-Gravenhage, benoodigd
voor al de Indische torsten, die de kronings
feesten zuilen bijwonen.
Tweede Kamer.
De Tweede Kamer is gï-loron uiteengegaan
tot Woensdagochtend te 11 ure.
Reservekader.
Aangezien bet toelatingsexamen tot het
reservekader Hechts éénmaal per jaar plaats
vindt, woidt de aandacht er hij deze nog eens
op gevestigd, dat zij, die dit jaar aan genoemd
examen tvenschen deel te nemen, vóór den
2len Juni a. s. ten bureeie van den Hoofd
officier voor het Reservekader, te 's-Gravenhage
Parainarihostraat No, 11, moeten hebben inge
zonden eene «Kennisgeving Model B", zoomede
een extract uit het geboorte-register of een
ander stuk, waaruit de leeftijd van den adspirant
blijkt. Een formulier voor de «Kennisgeving"
is op aanvrage te bekomen ten bureeie van
den Hoofdofficier, voornoemd een extract uit
liet geboorte-i egister ter secretarie van de
betrokken gemeente.
Ook wordt er, ten einde teleurstelling zooveel
mogelijk te vooi komen, aan herinnerd, dat aan
den dienst als vrijwilliger voor bet reservekader
alleen dan het recht op vrijstelling van milite-
diemt kan worden ontleend, wanneer de
belanghebbende tot dal kader is toegetreden
vóór den lei» Januari van het jaar, waarin hij
voor de militie wordt ingeschreven.
Het betrekken van een kamp door jongelieden.
Oo gelijken voet als ten vorigen jare zal,
bij voldoende deelname, ook dit jaar en wel
op 1 Augustus voor jongelieden de gelegen
heid worden opengesteld, om gedurende een
20-tal dagen een kamp te betrekken bij Laren.
Aan dat kamp, hetwelk onder bevel staat
van een otficier en waar een officier van ge
zondheid is belast met den geneeskundigen en
de hygiënischer! dienst, kunnen deelnemen:
a. Vrijwilligers van liet reservekader, die niet
bij hun korps onder de wapenen zijn;
h. zij, die voldaan hebben aau het toelatings
examen tot het reservekader
c. zij, die toegelaten zijn tot de 4e of eene
hoogeie klasse eener Hoogere Burgerschool of
van een Gymnasium, die hebben verworven
het diploma van eind-examen eener Iloogere
geboden; loofhutten op de ruime piazza bergen
in zich gaarkeukens, waaruit de lucht der spijzen
zich ver over het plein verspreidt; mandolinen en
guitaren, draaiorgels en fluiten doen hun wondere
melodieën hooien; bedelaars drijven op alle hoeken
hun lucratief zaakje. Tegen den middag stroomt
alles samen op het reeds vermelde uitgestrekte
plein; daar staan de drommen menschen schouder
aan schouder en wachten op het groote oogenblik,
waarop de kerkpoort zien opent en het verborgen
wonder aan den dag komt.
Plechtig klokkengebeiervan één kerk, van
twee, van aile kerken wordt liet feestgejoel het
zwijgen opgelegd de poort der kerk opent zich,
en wij zien een paar witte ossen met hun ge
wone lange horens; zij stappen uit het kerkportaal
naar buiten, een tweede paar ossen volgt, evenals
het eerste versierd met mirten en rozeneindelijk
eet) derde paar, behangen met bonte borduursels,
en achter deze verschijnt een door de zes ossen
getrokken wagen, of hoe zullen wij het noemen
wat daar in schitterende, blinkende, pralende pracht
te voorschijn komt? Pronkwagen soms? Laat ons
zeggen triomfkar, want het geheele reusach
tige verbeeldt een soort troon, en daarop zien wij
onder een van goud schitterend baldakijn de Ko
ningin van het feest, de Madonna in een prachtig
geborduurd gewaad, een stralenschietende gouden
kroon op liet hoofd. Bruisend gejubel der men-
schenmenigte begroet den triomfwagen; de mu
ziek speelt een vroolijke marsch, een reveille en
een taptoe; de wagen heeft de kerk verlaten en
houdt daarvoor stil. Plotseling zinkt het gejuich
een doodsche stilte heerscht op het groote plein;