I
52'" jaargang.
Zondag 3' en Maandag 4 Juli 1898.
N°. 9667.
Eerste Blad
IVROUWENSTRIJD.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
FErriUbETOISr.
ÜITGEVEr7"h7j. cTrÖELANTS.
INKULDIGINGSFEESTEN.
BUITENLAND.
3n
311
O
ijKasBjawwnK» ran 8chiedam, pet frsrwtaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
/ranco per post, p. kwartaal. 1.30
Afzonderlijke nomtnere- 0.02
BUREAU s BOTERSTKAA1 ?0, Tcïephoon ATo. 123.
Advbbtshtibpbmb: van 1—5 gewone regcla met inbe
grip van ecno Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
1
De gemeenteraad stond deze week aan de al-
gemeeno feestcommissie in plaats van liet sub
sidie van f 2000, waarom gevraagd was, sleclits
f 1000 toe. Wij treden in geen oordeel over dit
besluit. De vraag of liet op den weg ligt eener
gemeente om subsidieën te verstrekken voor
dergelijke doeleinden, hoe groot dat subsidie
eventueel moet zijn en of de hoegrootheid van
het vrijwillig door de burgerij bijeengebrachte
ran invloed moet zijn op het uit de gemeente
lijke schatkist te verstrekken bedrag, is uiterst
gecompliceerd, en een absoluut antwoord is niet
moge-lijk. De bevestiging of ontkenning hangt
geheel af van het standpunt, waarop men zich
stelt.
Een oogenblik hadden wij gevreesd, dat de
Feestcommissie ontmoedigd haar mandaat zou
ïeerleggen. Dat is gelukkig niet geschied. Men
leeft in dit blad kunnen lezen, dat de commissie
mmiddellijk eene vergadering heeft belegd om
e onderzoeken, wat haar te doen stond, nu de
minisbaro f 1000 ontbraken.
Door vrijwillige bijdragen besloot men te
lachten bijeen te krijgen wat de gemeenteraad
leende niet te mogen toestaan. En aanvan-
ïlijk is het resultaat niet ongunstig. Reeds nu
i meer dan de helft van wat noodig is verza-
leld. Maar de laatste loodjes wegen het
raarst.
Eerst gaat het bij honderd ec vijftig e-n vijf
a twintig, maar dan komt het bij tien en vijf
i drie en één gulden, en dan komt het kleine
her en het bronsgeld.
Maar het komt er tochdaaraan twijfelen wij
iet. Er zijn er velen die nog wel iets meer wil-
n bijdragen, vooral nu het particulier initia-
i opnieuw opgeroepen wordt en velen zijn er,
»r wien dit juist een prikkel is om nog eens
at extra te geven. Dat bleek reeds in deze drie
igen, nu bijna reeds door enkelen werd bijeen
bracht, wat onlangs in de geheele gemeente
er de commissie werd gecollecteerd.
Toch achten wij eene opzettelijke opwekking
n onze stadgenooten nog gewenscht, omdat
■tuurlijk niet opnieuw ieder kan worden he
cht, en zelfs de bezoeken, naar wij vernemen,
ar beperkt zullen blijven.
Het geld moet bijeenkomen, daar is onze
f als inwoners eener gemeente, wier konings-
sindheid een goeden klank heeft me© gemoeid.
J DOOR
1 REUMA,HTM HGIDER6.
Jaar graaf Dehn als kind de in het dorp woe
de ziekte reeds had gehad, hielden geen ge-
idsbezwaren hem terug. Bovendien wilde hij
een huis bezoeken, dat tot nu toe niet door
epidemie was bezocht. Hij wilde beproeven van
itö's huishoudster den naam der bruid van haar
r te weten te komen.
let was niet ondenkbaar dat haar die zijn brie-
aannam, de naam en de woonplaats der dame
ind waren.
'oen graaf Dehn het dorp door wandelde, trok
zijn aandacht, hoe stil het op de straten was.
dorp scheen wel uitgestorven. Nergens een
snde schoorsteen, nergens iemand in de dorp-
it of op de boerenerven.
Heen eens zag hij een sterk gebogen, oud
«tje, dat uit een boerenwoning naar buiten
en een kom onder de pomp uitspoelde, Maar
:eek niet eens op en liep terstond weer terug
«n wijze, die haar hevige inwendige ongerust-
en haast verried.
a nog een menschelijk wezen, de postbode,
o hem later tegemoet en wel juist toen hij
raping van den dokter bad bereikt,
eerbiedige- groet van den postbode beant-,
Dat juist dc bijdragen van de minder met
geld gezegendeu aan de Feestcommissie een
grooteu mortelen steun zullen geven is natuur
lijk buiten kijf. Een Oranjefeest is een volks
feest, waarin zooals de „Standaard" bet dit voor
jaar uitdrukte nationale poëzie schuilt.
Zoo is het. Bij veel wat verdeelt, is men in
Oranje één. De feestdagen onzer dynastie zijn
de feestdagen des volks.
Dat dan ieder nog een kleine bijdrage aan de
commissie zende, en laat er ook kléin-zilver en
kopergeld uit onze arbeidersgezinnen toevloeien
Algemeen overzicht.
Schiedam, 2 Juli '98.
De algemeene aanval op Santiago do Cuba is
begonnen, en wel van de land- en zeezijde beide.
Een telegram van 30 Juni des middags uit
Playa del Esto meldde nog dat de opmarscli
van Shafter's hoofdmacht naar Santiago ver-
traagd was, dat er gewacht werd op artillerie
en op proviand. Het leger, ongeveer 17000
man, stond toen vijf mijlen ten Oosten van
Santiago.
Een te Washington ontvangen officieel be
richt; van generaal Shatter, uit diens kamp te
Sevilla en gedagteekend van gisterochtend 0.54,
yerklaardde dat de aanval dien morgen zou be
ginnen. De strijd werd toen door do voorposten
met kracht voortgezet. De divisie van Lawton.
stond op den rechtervleugel, en zou aan den
Noordoostkant tegen Santiago oprukken.
En inderdaad is do aanval gistermorgen be
gonnen. Er werd verwoed gestreden; de Ame
rikanen vorderden te land over de geheele linie.
Generaal Lawton bezette Cabano, een voorstad
van Santiago.
Onderwijl beschoot admiraal Sampson Morro
en do andere forten aan den ingang der baai.
De Vesuvius maakte met succes gebruik
van zijn dynamietkanonnen.
Naar de „Morning Post" uit Washington,
heeft vernomen, zou admiraal Sampson voor
nemens zijn den toegang tot do haven van San
tiago te forceeren en slag te leveren in de haven
zelf. Men verwachtte ook, dat fort Morro, om
Sampson's taak te vergemakkelijken, van de
landzijdo door de Amerikaansche troepen zou
worden aangevallen.
Gisteren heeft de Spaansche vloot haar vuur
gericht op do Amerikaansche troepen die zeer
dicht bij de stad waren.
Ook op andere punten van de kust van Cuba
is er gestreden.
Een te Madrid ontvangen telegram uit San
tiago zegt dab vier Amerikaansche schepen die
de kust bij Santiago beschoten, door het vuur
der Spaansche batterijen genoodzaakt waren
weg te varen.
Een gisteren door het New-Yorkscho „Eve
ning Journal" uit Santiago ontvangen tele-
woordend, ontglipte Axel onwillekeurig de vraag
naar brieven voor het kasteel. Hij ontving er ook
voor de bewoners van het kasteel en zag bovendion
poststukken voor Prestö in 's mans hand. Nadat hij
zich aangeboden had om die eveneens af te geven,
trad hij Prestö's woning binnen.
Daar was alles stil. Hij trachtte zijn aanwezig
heid te doen blijken, en toen dat geen succes had,
wendde hij zich naar den achteringang in de hoop,
de oude vrouw hetzij op de plaats of in den tuin
te vinden. En daar hij hierdoor verhinderd werd
de woning verder binnen te gaan stak hij werk
tuigelijk de brieven voorloopig in den achterzak
van zijn jas.
Achter in den tuin werd bij de oude vrouw
gewaar, die bezig was met aardappels te rooien.
Hij ging naar haar toe.
Nadat zij, toen zij hem zag, zich had opgericht
uit haar gebogen houding, haar met aard bemorste
handen had afgeveegd aan haar workschort en
hem vriendelijk goeden dag had gezegd, zeide graaf
Dehn, zonder inleiding recht op zijn doel afgaande
ïlk kom u iets vragen, vrouw Madsen. Kan u
mij misschien zeggen, hoe de verloofde van den
dokier heet? U heeft zeker wel eens brieven moeten
brengen naar de brievenbus bij de herberg aan de
andere zijde van het dorp en kent dus haar naam
ïZijn verloofde Ja, dat weet ik niet. Maar hij
schrijft wel af en toe aan een meisje. Zij heet
zij heet Ingeborg Jensen."
nZoo dank u. En haar adres? Het is voor
een kleine verrassing op liet kasteel, daarom vraag
ik het alleen
ïllaar adres? Ja, dat kan ik mij waarlijk niet
meer herinneren. Maar zij woont bij zekeren staats
raad Estrup te Kopenhagen. Dat staat er ook op."
gram zegt eveneens dat vier Amerikaanseho
oorlogsschepen Donderdag Manznnillo hebben
beschoten waarbij zij veel schade toebrachten
aan de Spaanscho batterijen. Deze antwoord
den echter zóó krachtig dat do Amerikanen
moesten wijken, en een der Amerikaansche sche
pen geheel ontredderd was. Ook de Spaansche
kanonncerbooten in de haven namen deel aan
het gevecht.
De opstandelingen hebben hun barbaarscho
gewoonten nog niet afgelegd. Zij hebben weder
een bom gelegd op den Westerspoorweg, toen.
een trein naderde. Door de ontploffing werden
vier soldaten gedood en vier gewond. De overi
ge troepen zetten dc insurgenten na.
Do Spaansche boot Villavordc heeft,
naar de Temps" uit New-York verneemt, veel
proviand en ammunitie op Cuba ontscheept.
Beweerd wordt dat generaal Miles niet nanr
Santiago gaat om het opperbevel te aanvaarden,
maar om dc expeditie naar Porto-Rico gereed
tc maken.
ft
ft
Op do Pliilippijuen is nog geen verandering
gekomen in den toestand. De Japansche kruiser
Matsousjima, die 27 Jurn Manilla verliet
en gisteren te Hongkong aankwam, bracht daar
het bericht mede dat te Manilla do staat
van zaken geen wijziging ondergaan. De
Spanjaarden waren nog altijd bezig vez-dedi-
giugswerken te maken. De opstandelingen ston
den op 3 kilometers van de stad af. In de stad
was gebrek aan levensmiddelen, waardoor de
prijzen erg stegen.
In de haven lagen vijf Duitsclie en vier En
gel oorlogsschepen. Amerikaanseho troepen wa
ren er nog piet aangekomen.
In het geheel zijn thans reeds ruim 10.000
soldaten met 470 officieren op weg van San
Francisco naar Manilla.
Het Spaansche eskader van Camara heeft
zijn reis voortgezet. Toen do Egyptische regce-
rmg geweigerd had om in do haven van Port-
Sazd kolen in to nemen, zelfs van hun eigen ko
lenschepen, zijn de schepen van het eskader dit
buiten gaan doen. Daarop zijn zij bet kanaal van
Suez binnengevaren, en volgens een door het
departement van marine to Washington ont
vangen telegram zijn zij het Kanaal reeds ge
passeerd.
Men is hier niet bevreesd voor moeilijkheden
met de mogendheden betreffende Manilla, zegt
de correspondent der „Daily Telegraph" te
Washington.
Naar do meening van den staatssecretaris Till
man bestaat daarop echter nog wel eenige kans.
In een interview over een permanente bezetting
van Porto-Rico en de Pliilippijuen door de Ame
rikanen, zeide Tillman dat, met het oog op de
verklaringen van het Congres, die permanente
bezetting een daad van kwade trouw zou zijn
jegens do geheele wereld, en dat het denkbeeld
alleen voldoende is om het wantrouwen van
Europa te verklaren.
Duitschland of een andere natie zou wellicht
»Zoo, zoo! Mooil Dat is voldoende, beste vrouw
Madsen. En zeg vooral niet aan den dokter dat
ik er naar heb gevraagd of dat ik hier ban geweest.
Het is maar om die verrassing, begrijpt u
Ce oude knikte, en nadat Axel haar een geld
stuk in de hand gedrukt en nog een en ander
over den gezondheidstoestand in het dorp had ge
vraagd, nam hij afscheid.
Toen hij de straat uitliep, klopte zijn hart onstui
mig, en toen hij op zijn kamer was gekomen,
schreef liij voor alle zekerheid nauwkeurig op wat
hij gehoord had.
Terwij! hij daarmee bezig was, schoten hem ook
de brioven weer te binnen, die hij van den post
bode in ontvangst had genomen, en tevens dat hij
nu toch vergeten had de voor Prestö bestemde
brieven aan de oude vrouw te geven.
Hij nam haastig alles uit zijn zak, legde de
brieven voor de Lavard's voor zich en schoof het
met een touw bijeengebonden pak couranten voor
Prestö terzijde. Hierbij bleek dit er brieven tus-
schen staken, en toen graaf Dehn die er uit nam
om ze beter weg te leggen, zag hij dat op de
achterzijde de naam Ingeborg Jensen als de afzend
ster stond vermeld.
Toen trilden zijn handen, en zijn borst zwoegde
in hevige opgewondenheid.
Hoe, wanneer hij ter wille van het doel de
brieven opende en den inhoud las?
Maar een briefgeheim schenden en daardoor
Imgjur nog eetis een reden geven om hem van een
onridderlijke handelwijze te beschuldigen?
En toch was hem door dit toeval het middel
verschaft om ineens den 1 toestand volkomen tot
klaarheid te brengen.
Axel had afgesproken met Lucile tusschen vieren
ten deel v.tn dmi buit eNcheii; maar, voegde
Tillman er bij, wij moéten Duitschland en hot
overige Europa to verstaan geven dat dc Yer-
ccnigde Staten geen vreemde inmenging in hun
politiek zullen dulden.
Van ccn eigenaardigen stap der Spaansche rc-
geeriug gewaagt een telegram uit Hongkong
van Wolff's bureau.
Volgens berichten uit gezaghebbende bron
zou de kapitein-generaal der Philippijnen dezer
dagen op zijn verzoek eon samenkomst hebben
gehad met admiraal Dicderichs, don bevelhebber
vai liet Duilschc eskader, ten einde dezen uit
naam der Spaansche regeering het voorstel tc
doen dat MsunlV au de hoede van ecu onzij-
digon vlootvoogd zou worden toevertrouwd.
Admiraal Dicderichs zou, uit eerbied voor do
Amerikaansche blokkade het voorstel hebben
gewezen van do hand.
Over Porto-Rico beweert de correspondent dor
„Daily Mail" te Parijs oen onderhoud te hebben
gehad met dr. Betancos, den vertegenwoordi
ger der junta van het eiland.
Deze deelde hem mede dat de Zuid-Ameri-
kaansche republieken eenigermate beducht be
ginnen te worden voor de plannen der Ameri
kanen. Met liet oog daarop zouden zij Spanjo
hebben geraden Porto-Rico onafhankelijk to
verklaren.
Do Cortcz van Porto-Rico zullen den lOden
bijeenkomen en dan een adres van trouw aan
Spanje zenden.
Intusschon gaan in Spanje verschillende stom
men op die vragen om vrede. Zoo verlangt do
werkliedenpartij dat er een einde kome aan
den oorlog, en ook do Kamer van Koopliandcl
te Barcelona sprak dien wensch uit.
De bisschop van Barcelona heeft mede ten
gunste van den vrede gesproken in tegenstel
ling met zijn collega van Segovia, die den hei
ligen oorlog predikt. De organen der liooge
geestelijkheid zijn over het geheel voor den oor
log tot het uiterste.
Men zegt dat de vrijwilligers op Cuba den
oorlog zullen voortzetten, ook al wordt Santiago
genomen; maar dat zij de gehoorzaamheid zou
den weigeren, zoodra Spanjo do souverciniteit
over het eiland prijs gaf.
De regeering is op het oogenblik nog tegen
den vrede. Sagasta noemde de geruchten om
trent vredesonderhandelingen onzin, en hij voeg
de er bij dat de vrede zal afhangen van den
loop der gebeurtenissen, en dat do regeering
niet zal onderhandelen voordat zij moet.
Gemengde Mcdcdeellngen.
Gebleken is dat voor do motie van vertrou
wen in het mïuisterie-Brisson ia de Fransche
Kamer gestemd hebben 187 radicalen, 56 pro
gressisten, 73 socialisten, anti-semieten en natio
nalisten. Do minderheid van 230 stemmen te
gen de motie was aldus samengesteld143 pro-
gicssisten, 37 rallies, 47 leden der rechterzijde
ca 3 anti-semieten. 28 afgevaardigden, t. w. 22
en zessen een tochtje te maken naar een der in
zuidelijke richting gelegen hoeven.
Hij keek op de kick. Het was tijd. Hij moest
weg.
Terwijl hij inwendig nog in dien tweestrijd ver
keerde, borg hij de brieven in zijn borstzak en
ging naar Lucile. Hij stapte met haar in hot
rijtuig dat hen reeds wachtte, en read, zelf de
teugels voerende, het voorplein af.
Toen zij den weg bereikt hadden, waarlangs
Axel bij zijn komst het kasteel had bereikt, trad
Imgjor plotseling uit het huis van den ouden man
die dien middag Axel's bagage had gedragen. Een
koude blik trof hen beiden, toen zij haar verwon
derd, maar met vriendelijk en verzoeningsgezind
gelaat en gebaren van uit het rijtuig groetten.
Na het bat had Imgjor zich niet meer beneden
laten zien. Zij gebruikte haar maaltijden op haar
kamerzij was tegenwoordig te vergelijken met
een persoon, die in voorloopige hechtenis is en zijn
lot afwacht.
Ook op den avond van het bal was zij tot spijt
van alle jonge heeren, die als planeten om haar
heen dwaalden en haar gunst trachtten te winnen,
niet weder te voorschijn gekomen.
»Als ik mij deze geheele Imgjor-geschiedenis
voor den geest haal," zoo begon Lucile, sdan ge
lijkt het mij geen werkelijkheid, maar een roman.
Mijn zuster niet het kind mijner moederde vast
besloten houding van mijn vader de mogelijkheid,
Imgjor te verliezen, haar de wereld in te zien
gaan als predikster der revolutie, tevens als de
vrouw van een Prestö, een wraakzuchtigen dweper,
een schurk. Nu twijfelt u er toch ook niet
meer aan, graaf Dehn, dat die man een schelm is
Wordt vervolgd,)
