52 jaargang.
ondag 14 en Maandag 15 Augustus 1898.
ISk 9703.
Eerste Blad
VROUWENSTRIJD
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
FEUILLETON.
UITGEVER: H. J C. ROELANTS.
BUITENLAND.
Aboiwkiisiwspbijï voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAUBOTER9TKAAT 70, Tclephoon Pio. 123.
Ar»vanTi!TrrEPRijBvan 15 gewone regels met inbe
grip van eeno Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Al; ;eme«n overzicht.
Schiedam, 13 Augustus '98.
In de laatste dagen zijn er nog wel eens
oogenblikken geweest dat men er aan twijfelde
of de onderhandelingen omtre'it de vrede wel
zoo goed gingen als wenschelijK was.
Maar die vrees is thans voorgoed geweken.
Gistermiddag te vier uur is het
v re d e s p r ot o c o 1 te Washington on
derteekend.
Te half een 's middags ontving de heer Jules
Cainbou de volledige volmacht der Spaansche
regeering waarop hij reeds lang wachtte, en nu
volgde de onderteekening spoedig.
De staaatssecretaris van buitenlandsche za
ken te Washington heeft vervolgens aan de bla
den een uittreksel doen toekomen uit het pro
tocol-
Kaar de heer Day in dat uittreksel mede
deelt, bevat het protocol
o. dat Spanje zijn souverciniteit over Cuba
opgeeft2o. dat Porto-Rico en de andere Spaan
sche Antillen, en de Ladronen naar keuze van
de Vereenigde Staten, aan de Unie zullen over
gaan; 3o. dat de Vereenigde Staten de stad,
de baai en de haven van Manilla zullen bezet
ten tijdens de beraadslagingen over het vredes
verdrag, dat dc quaestie van liet gezag en het
bestuur over dc Philippijnen zal uitmaken; 4o.
dat Cuba, Porto-Rico en de andere Spaansche
Antillen dadelijk ontruimd worden, en dat com
missarissen, binnen tien dagen te benoemen,
binnen dertig dagen na de onderteekening van
het protocol te Havanna en San Juan zullen
bijeenkomen om de bijzonderheden van de ont
ruiming te regelen; 5o. dat de Vereenigde Sta
ten en Spanje elk hoogstens 5 gemachtigden
zullen benoemen om een vredesverdrag voor te
bereiden en te sluiten, zij zullen uiterlijk 1 Sep
tember te Parijs bijeenkomen6o. dat onmid
dellijk na het onderteekenen van het protocol
de vijandelijkheden geschorst zullen worden;
een bevel in dien zin zal zoo spoedig mogelijk
door de beide regeeringen eezonden worden aan
de militaire en maritieme commandanten.
Van Amerikaansche zijde is dit reeds ge
schied. De minister van oorlog Alger zond aan
de bevelhebbers te land, zijn collega van marine
Long aan de vlootvoogden bericht van de on
derteekening van het protocol met bevel on
middellijk do vijandelijkheden te staken.
Al zal het nu wellicht nog geruimen tijd du
ren vóór de vrede definitief gesloten is, er be
hoeft niet aan getwijfeld te worden dat de di
plomaten het over de hoogst belangrijke nog 1e
regelen punten wel eens zullen worden.
Dan is het aan Spanje om, getreden uit Je
rij der groote en koloniale mogendheden, te
streven naar inwendige versterking, naar bevor
dering van den binnenlandschen welvaart.
D00B
HERMAK* HEIBERG.
68)
In plaats van te antwoorden greep Lncite naar
het papier dat zij in het boek had gevonden en
zeide; «Laat mij in plaats van een antwoord je
voorlezen wat je geschreven hebt, Imgjor!"
En Lucile las: .Ingehouden liefde gelijkt een
vuur dat worstelt om tot vlam te worden. Evenals
daar onder naar buiten dringenden rook, vreese-
lijke dampen en verstikkenden walm het voorwerp
tot asch verteert, zoo hier langzamerhand onder
gloeiende pijnen de ziel."
Imgjor sloot eerst de oogen. Haar wangen wer
den doodsbleek. Toen boog zij het hoofd, reikte
haar stil de hand en zeide
.Morgenmiddag dan, Lucile, verwacht ik het
bezoek van den graaf. Wij zullen dan tot resul
taat komen."
Lucile zag bevreemd op. Die woorden hadden zulk
een somberen klank. Maar toen zij een vorschenden
blik wierp op Imgjor's gelaat en daar een uitdruk
king van zachte goedheid en kalme berusting ont
moette, liet zij haar gedachten varen.
Nog eenige oogenblikken, en toen scheidden
beiden na een liefderijk afscheid van elkaar.
Dan is het ook aan de "Vereenigde Staten, ie
toonen, dat het bezit de sterke beenen die al
leen de weelde vermogen te dragendat het de
verkregen voordeden wil gebruiken iu den
dienst van beschaving en vooruitgang zonder
zich over te geven aan schitterende droómen
van verovering en heerschappij. De staatssecre
taris Day, de leider der buitenlandsche aange
legenheden, heeft reeds getoond dat zulke droo-
men geen vat op hem hebben.
En dat dan de Spaansch-Amerikaan»che oor
log de laatste zij, dien de geschiedenis der ne
gentiende eeuw te vermelden zal hebben
Het valt niet te loochenen dat Engeland het
toekijken heeft in China. Eerst met den Niu-
tschwang-spoorweg, daarna met de lijn Pe
kingHan-Kow is dit iu de laatste dagen ten
duidelijkste gebleken.
Donderdag jl. ontving de „Times welks cor
respondent voor de regeering een waar „enfant
terrible" is, uit Peking liet volgende telegram
„De Belgische gezant deelde Woensdag aan
het Tsung-li-Yamen mede, dat de Russische
en de Franseho gezant gemeenschappelijk met
hem het Tsung-li-Yamen dringend verzochten,
niet te letten op de poging van den Britschea
gezant om de ratificatie van het verdrag over
de lijn PekingHan-Kow tegen te werken."
En reeds daags daarna meldde Beuter uit
Peking„Bij Keizerlijk besluit wordt de Bel
gische lecning voor den bouw der lijn Peking
Han-Kow ondanks het verzet van den Britschea
gezant definitief goedgekeurd."
Te erger is dit omdat deze spoorlijn uitloopt
in het dal van den Yang-tse-Kiang, liet gebied
waar de Britsche belangen het grootst zijn.
Dat de toon der beschouwingen der Engcl-
sclie bladen gedrukt en mismoedig is, laat zich
begrijpen. De „Daily Chronicle" bijv. resumeert
aldus
„In het Verre Oosten is het de oude geschie
denis. Lord Salisbury is naar het vasteland ver
trokken Rusland dwingt China onze hulp te
weigeren, en op Balfour rust de taak in het
Lagerhuis zoo goed mogelijk de regeering te
verdédigen. Van het standpunt van den debat
ter houdt hij zich flinkvan liet gezichts
punt der Britsche belangen uit bezien, weet hij
echter niet het minste aan te voeren."
En zoo of nog sterker uit zicli de wre
vel en de ontstemdheid der Engelsche pers over
de herhaalde nederlagen die de Britsche politiek
in China lijdt.
Intusschen is gisteren het Parlement geslo
ten met eeu troonrede, waarin over China het
volgende wordt gezegd.
O O O
De wijzigingen die gekomen zijn m de betrek
kingen van andere landen met het Chineesche
rijk aangaande grondbezit aldaar, hebben mij
(de Koningin) er toe geleid regelingen te tref
fen volgens welke do haven Wei-Hai-Wei en ze
kere punten in de nabijheid van de kolonie
Hongkong mij door den keizer van China wer
den in erfpacht gpgeven. Ik hoop, dat deze re-
In groote ontroering beklom graaf Dehn den
volgenden middag op den door Imgjor bepaalden
tijd de trap naar lianr wor.ing, en ook zag hij
dadelijk haar naar wie zijn hart sedert j.iar en dag
verlangde.
Toen hij nu haar hand vatte en die in diepe
ontroering aan zijn lippen bracht, voer het jonge
meisje een huivering door de leden, en eerst vond
zij geen woorden.
Maar daar zij niet week wilde worden, daar zij
aan dit gesprek het karakter wilde ontnemen dat
graaf Dehn voornemens was er aan te geven, zeide
zij met zachten drang in haar toon
.Ik verzoek u niet klem, graaf Dehn, mij dit
weerzien niet moeilijk te maken, en veeleer bet
mij te vergemakkelijken. Ik ben door het verplegen
van zieken mijn krachten zeer kwijt geraakt, zoo
zeer dat ik niet in staat ben Hier hield zij op
haar handen grepen naar de leuning van een stoel
en de woorden begaven haar.
En bij, zeer aangedaan, wilde haar ondersteu
nen, Maar door haar wil kreeg zij haar kracht
terug en zeide, terwij! zij hem door een gebaar
uitnoodigde om tegenover haar plaats te nemen,
thans op vasten toon
.Zeg mij als 't u belieft wat u tot mij voert.
Ik weet het: de beleefdheid, de attentie die men
aan een lid eener bevriende familie verschuldigd
is, in de eerste plaats. Maar er is ook nog iets
anders, dat hoorde ik uit Lucile's woorden. Ik zal
aandachtig naar u luisteren en gelukkig zijn, dat
verzeker ik u, wanneer ik in geval u een wensch
heeft dien kan vervullen. Ik vergat noot en zal
het nooit vergeten, wat ik u te danken heb. Ik
was toen ziek en blind. Ik was daarom nameloos
onbeleefd en onbillijk jegens u, graaf Dehn, ofschoon
gelingen zullen bijdragen tot handhaving van
zijn onafhankelijkheid en beveiliging van zijn
rijk en de ontwikkeling van den uitgebreiden
handel tusschen de bevolking van Groot-llri-
tannië en China zal bevorderen.
Voorts zegt dc troonrede
De betrekkingen met andere mogendheden
blijven altijd vriendschappelijk, llare Majesteit
heeft met de diepste droefheid de vijandelijkhe
den tusschen Spanje en de Vereenigde Staten
aanschouwd, twee naties, aan welke haar rijk
door vele banden van toegenegenheid en tra
ditie verbonden is. De onlangs geopende onder
handelingen geven vrij goede redenen om ,e
hopen, dat dit betreurenswaardig conflict, wel
dra, een einde zal nemen door het sluiten van
een eervollen en blij vendon vrede.
Dc troonrede maakt melding van de ontrui
ming van ThessaliS en de conventie met Frank
rijk betreffende West-Afrika, waardoor defini
tief de strijdvragen betreffende de rechten op
grondgebied worden geregeld, in afwachting van
de ratificatie dcor dc Fransehe Kamers- De
beide regeeringen hebben haar ambtenaren in
structies gegeven om hun optreden te beperken
binnen de streken die volgens de conventie zijn
erkend als aan dc beide landen respectief te bc-
hooren.
De Koningin bedankt het Lagerhuis voor de
ruime credietcn die het heeft toegestaan voor
de verdediging des Ilijks. De gevraagde offers
waren gevoelig, maar niet grootcr dan de eisehen
van den tegenwoordigen tijd vorderen.
Tusschen Weenen. Buda-Pcsfc en Ischl, waar
Keizer Frans Jozef zich bevindt, is het een
voortdurend heen- en weer getrek van Oosten-
rijksche en Hongaarsche ministers.
Daarvoor is reden genoeg. De inwendige be
roeringen in Oostenrijk, de strijd tusschen Duit-
schers en Slaven, is mede een gevaar voor de
betrekkingen tot Hongarije.
Want het Vergelijk is nog steeds niet her
nieuwd, en aan een wettelijke regeling dezer
quaestie in den Oostenrijkschen Rijksraad valt,
dank zij de obstructie der Duitschers zoolang
Badeni's beruchte taalwetten voor Bohemen nog
gehandhaafd worden, niet te denken.
De Oostenrijksche regeering is nu wel ge
neigd om de grondwettige vereischten ter zijde
te schuiven, en bij Keizerlijk besluit het Ver
gelijk met Hongarije in het leven te roepen
maar daarvan wil de Hongaarsche regeering
niets weten.
Vandaar geruchten, dat baron Banffv, de
'Hongaarsche ministerpresident, wenscht af te
treden.
Nog gisteren verluidde in regeerinöakringen
te Buda-Pest dat Builffy naar Ischl zou gaan
om den Keizer een bemiddelend voorstel voor
te leggen. Mocht dit echter niet de goudkeu
ring van den monarch wegdragen, dan zou hij
zijn ontslag aanvragen.
Gisteren zou hij te Weenen komen om met
zijn Oostenrijkschen collega, graaf Thun, een en
ander te bespreken. Het wekte daarom opzien,
ik nooit ophield uw karakter hoog to achten. Beeös
in dat opzicht heb ik zeer veel goed te maken,
misschien zóó veel dat ik mijn schuld nooit kan
afdoen. Aanvaard deze bekentenis met de bede
mij te vergaven. En nu? Ik luister!"
Na dia woorden sprak graaf Dehn zeer lang,
hij kwam terug op de gebeurtenissen op Ttankholm.
zette, steeds wijzende op haar, Imgjor, ais het
middelpunt van al zijn gedachten, al zijn hande
lingen, de redenen uiteen, waarom hij op reis was
gegaan, hoe hij geen dag had doorgebracht zonder
aan haar gedacht te hebben, en dat hij nu, door
verlangen om haar weer te zien, voortgezweept,
hierheen, naar Kopenhagen, was gekomen.
sik vermag slechts ééns lief te hebben, freule.
U heb ik Hef gehad van de eerste ontmoeting af.
Ik zal ook nooit een ander meisje huwen. Dat alles
wilde ik u zeggen en u vragen ot u, die ik zóó
lief heb, niet een klein weinigje van mij kan hou
den. Ik wilde u vragen mij te volgen naar mijn
landgoed, daar een geluk te vinden, dat inweder-
zijdsche overeenstemming wortelt, maar ook in de
beoefening van bet goede en de uitoefening onzer
plichten jegens lijdende medemenschen zijn bevre
diging vindt. In ieder geval ik smeek, ik ba-
zweer ugeef uw tegenwoordige geëmanci-
peerdheid prijs. Vergenoeg u met de ervaringen
die u verzameld heeft, die u geleerd moeten hebben,
dat niet wij de wereld kunnen regeeren, maar
slechts een werktuig zijn om binnen bepaalde
grenzen mede te werken aan de orde der dingen.
Doe het ook om uw ouders, die waarlijk verdienen
door u ontzien te worden, te bewijzen dat u niet
ondankbaar is. Uw pleegvader dat is duidelijk
zal inwendig en lichamelijk kwijnen, wanneer
u een openbare wei kzaambeid, die met zulke voor
dat Thun, die B.nnffy's plannen kende, nog Don
derdagavond naar Isclll is vertrokken.
Jndu'duad is Banffy gisteren op zijn reis naar
1-uld te Wienen aangekomen, waar hij confe
reerde met, Goluchow-dd en Kailay.
Men twijfelt, echter te Weenen sterk aan de
waarheid der geruchten als zou hut Kabinet-
Banffv weiischen af te treden
In Duitschland trekt het zeer de aandacht
dat de bladen die behooren tot de aanhangeis
van den vorigeu Oostenrijkschen minister-presi
dent graaf Badeni, hevige verwijten richten tot
den minister van bulteulaiidsclie zaken, graaf
Goluehowski, tegelijk met een aanval van de
„Figaro" op dezen staatsman.
GenifDgilc Mcrfedceltngcn.
De Kamer van inbeschuldigingstelling heeft
zonder m te gaan op de rechtsvraag de
onmiddellijke invrijheidstelling gelast van Es
terhnzy en mme. Pays.
Meikwaardig is dat de „Jour" tegelijkertijd
schrijft
„Majoor Esterhazy is een slachtoffer van ze
kere schelmen der verraderspers. Dat is vol
doende om hem sympathiek te doen schijnen
voo! vele lieden die het goed meenen. De krom
me sprongen en lichtzinnige handelingen van
dezen officier hadden hem aangewezen voor ae
bende- Wij zouden niet verbaasd zijn, wanneer
de militaire autoriteiten hem streng behandel
den en uit den dienst ontslagen, ja wij gcloo-
ven dat het de voorkom- zou verdienen, wan
neer dit slachtoffer eener internationale samen
zwering niet meer tot het leger behoorde. Op
een andere plaats, in een ander land, zou hij zijn
vermogen «omstandigheden kunnen ordenen eu
zich aan zijn gezin wijden."
Iljónisterne Bjbrnson heeft een aanklacht in
gediend tegen de „Mtinchener Nachrichten",
die hem voor leugenaar had uitgemaakt. Zijn
doel is daarbij een proces uit te lokken waarin
de schilder von Lenbach zal moeten getuigen
dat do rijkskanselier Von ITohenlohe hem in
derdaad gezegd had overtuigd te zijn van Drey
fus' onschuld en Esterliazy's schuld.
De Berlijnsche correspondent der „Ind. Be'-
go" wil evenwel weten dat de Duitsche regee
ring dit proces zal trachten te beletten uit
vrees voor verwikkelingen met Frankrijk.
Naar de „Liberie" ineent te weten, zullen de
Fransehe Kamers tegen 10 October a.s. worden
bijeengeroepen.
Als opvolgers van Curzon in liet anders taats-
secretariaat van buitenlandsche zaken wordt
thans naast" den Boeren-hater Wyndham ook
genoemd Austen Chamberlain, thans civiel lord
der admiraliteit.
Ilct Engelsche Middellandsche-Zee-eskader,
samengesteld uit 18 schepen, is gisteren van Gi
braltar vertrokken om Livorno, Spezzia en Cas-
tellamara te bezoeken. Waarschijnlijk gaat het
daarna oefeniiuren houden in volle zee.
u en uw familie onaangename dingen gepaaid
gaat, voortzet. Ook de voorti olfolijke giavin lijdt
onder deze voorvallen meer dan zij wel laat blijken.
Alleen de vrees, als stiefmoeder partijdig te schijnen,
hniidt haar er van af zich an Iers te toonen en
krachtiger haar invloed op u te duon golden, freule.
Wuarlijk, wij zouden allen van haar kunnen leeren
Imgjor had in diepen ernst naar hem geluisterd
niet eens een uitdrukking van afwijzing of verzet
had zicli op haar gelaat vertoond. Zij had zijn
woorden opgenomen met een gezicht alsof een
vriend haar van zijn leed vertelde, in vriendelijke
gedachten verzonken hoe zij zich daartegenover
zou gedragen. Zij reikte hem met een aandoenlijken
blik do hand toe, drukte die vast en zeide
elk wist, waarde graaf Dehn, dat u juist zóó
zou spreken. Daarom valt het mij gemakkelijk, u
terstond kalm te antwoorden. In de eerste plaats
nogmauls dank! Wanneer mijn achting voor uw
persoon nog kon stijgen ik spreek niet van een
ioeneiging in anderen zin, en u zal zoo dadelijk bo-
grijpen om welke redenen ik dat moet nalaten
dan zoude u aan uw woorden geen anderen inhoud
hebben kuunen geven die in staat zoude zijn mijn
gevoelens meer te versterken. Maar mijn antwoord
luidtik wil nog eeu poging doen om op eigen
voeten te staan. Gelukt die, dan moet ik mij zeil
trouw blijven,"
nAcliwaarom spreekt u zóó, freule? Zijn
wij andersdenkenden dan werkelijk niets?" viel
graaf Dehn haar in de rede, die het eerste oogen-
blik alleen toegaf aan de smart over zulk een be
oordeeling van zijn persoon.
Wordt vervolgd.)