52"e jaargang. Donderdag 15 September 1898. N°. 9730, DE GELDDUIVEL. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. Openbare Aanbesteding". PBTJILXiETOISr. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. 8) AsoMEMENTSi'sija voar Schiedam, pei kwartaal n omliggende plaatsen, p. kwart. franco per poet, p. kwartaal. Afzonderiijke nommcra BOTEBSTRAAT 79, Teleplioon So. 133. ^K»E=ra2SiB«i!:aiBaaaK«5Sj! 1 0.90 - 1.05 - 1.30 - 0.02 BUREAU Abtertehtibprijb wan 1—5 gewon# regels met labo- grip van ecno Courantf o.BB Iedere gewone regel meer(j.xo Bij abonnement wordt korting verleend. «S 15 MEERITE SC SI IE» AM. Op Bomlenlag 22 September a.s., 'snamiddags ten 2 uur, zal door Burgemeester en Wethouders van Schiedam openbaar wor den nanbesteed, volgens bestek no. 52: Het leggen van een riool van cement- beton in de Gedempte Broers vest en de Korte Singolstraat. Het Bestek is tegen betaling van 10.25 ver- liijgbaar ter gemeente-secretarie. De aanwijzing ter planUe geschiedt op "Woens dag 19 September, 's morgens ten 10 uur. Algemeen overelcht. Schiedam, 44 September '98. De ïank-Brcyfus. Is het juist wat do Parijsche bladen, en met name do „Matin" weten te vertellen van den Maandag gehouden ministerraad, dan is de toe stand zeer gespannen en zal er nog lieel wat ge haspel zijn, voordat er van revisie van bet pio- ces-Drcyfus sprake is. Laat ons zien wat de „Matin" vernomen heeft omtrent de besprekingen in den kabinetsraad. Het blad verhaalt dat Zurlinden mededeeling deed van de conclusies van zijn rapport over liet dossier: liij acht revisie onmogelijk en wil niet medewerken tot eenige daad ter voorbereiding der herziening. Verschillende zijner collega's, in de eerste plaats Brisson en Bourgeois, trachtten hem te doen terugkomen op zijn besluit. "Wellicht zou eon regeling tot stand zijn gekomen, indien niet plotseling president Faure zich in liet dobat had gemengd. De President schaarde zich nl. volkomen aan Zurlinden's zijde, en toen ontstonden levendige, ja zelfs heftige debatten, die ten slotte alleen ge voerd werden tussclien den President en den minister-pi esident. Om half één besloot men do vergadering maar te sluiten. Toen was het meerendeel dor ministers over tuigd dat het Kabinet zijn ontslag zou dienen te nemen. Om half drie werd de Kabinetsraad hervat. Men was toen wat bedaard, en Léo-n "Bourgeois met name, zette uiteen welke gevolgen oneenig- heid in het ministerie na zich zon sleepenheb aftreden van het Kabinet, bijeenroepiug der Ka mers enz. President Faure begreep dit, ook de andere aanwezigen, zoodat men besloot het nemen eener beslissing uit te stellen tot Zaterdag a.s. DOOR S. w'ÓRISlï'ÓFFER. De bavon Inisleide plotseling met aandacht toe. "Zeker!" riep hij uit. sEen broeder van haar over leden vader woont daar, Leopold Assmann, hij is "bankier en moet zeer rijk zijn." "Willibald had zijn portefeuille uit den zak ge haald. tDie is het," verzekerde hij, sWij stonden in voortduiende relatie met de firma; maar nu kan ik je mededeelen dat do oude heer zijn zaken san kant heeft gedaan en dat hij levensgevaarlijk ziek is. Een hartkwaal, naar ik hoorde." Het gelaat van den baron verschoot van kleur. »Dus zwaar ziek?" zeide hij als bij zichzelf. "Willibald, oude jongen, heb je er eenig vermoeden van hoeveel vermogen er wel bij hem zit 7" De diiectour haalde de schouders op. alk weet er helaas niets van, Hans. De barones en juffrouw Ruth zullen vermoedelijk alles erven." sJa, juist daarom." "Ken jo den ouden heer, Hans 7" sik heb hem één koer persoonlijk gezien. Leopold Assmann hoeft jarenlang in California gewoond hij was met zijn broeder, den vader mijner vrouw, reeds sedert de dagen zijnpr jeugd volkomen ge slagen vijanden natuurlijk om een meisje! /en nam, toen hem de dood van mijn schoonvader werd bericht, van den brief niet de minste notitie; evenmin bekommerde hij zich om de weduwe die in zeer bekrompen omstandigheden achterbleef; Want Faure wilde per se de manoeuvres bij wonen, en Sarrien wa.s nog niet klaar met zijn onderzoek van het dossier. Do „Matin" voegt aan zijn mededeeling deze beschouwing toe „Mot dat al blijft de toestand zeor ernstig, en men ziet nog niet goed, hoo dat alles zal moeten afloopen. „Er zijn in ieder geval slechts twee mogelijk heden of het Kabinet zal zich uitspreken vóór heb, inleiden van de revisie, en dan zal generaal Zurlmdcii aftreden; of wel liet Kabinet ver klaart zich tegen do herziening, en dan gaat Brisson, d. w. z. het geheele ministerie, heen. En dat brengt met zich de bijeenroeping der Kamers. Dan zijn de poppen aan 't dansen." Do „Rappel" bevestigt vrijwel de meening der „Matin" en voegt er, blijkbaar doelende op Fau- re's inmenging bij„Zooals men ziet is de toe stand uiterst ernstig. Het gaat inderdaad niet meer alleen om het bestaan van het ministerie Er staat moer op het spel." En het blad verzekert nog, dat de regee ring zicli vooral ongerust toont over den geest die in de bureau's van den generalen staf heersclit; die geest zou allesbehalve republi- keinsch zijn en op dat stuk zouden belangrijke ontdekkingen zijn gedaan. Volgens de „Siècle" heeft generaal Zurlinden zijn verzet tegen de revisie aldus gemotiveerd: „Wat gij mij vraagt, is de inhechtenisneming van generaal Mereier." Van de schuld van Dreyfus voegt het blad er aan toe is geen sprake meer; heb gaat alleen om de schuld van hen die hem hebben laten vervolgen en veroordeclen en die later alles m liet werk hebben gesteld om zijn veroordee ling staande te houden. Hetzelfde blad beweert dat de vorige minis ter-pi esident Méline zich in de Kamer heeft ont houden van stemming over liet voorstel om Ca- vaignae's beruchte rede in het land te laten aan plakken, omdat hij wist dat de door den minis ter aangevoerde bewijssstukken valsch waren. Méline wist dat door Hanotaux, en het on langs door het agentschap Havas aan de bladen gezonden bericht „dat geen enkele mededeeling aan, geen enkele stap bij de Fransche regeenng is gedaan door eenige bui tenia ndsche regeenng aangaande de zaak-Dreyfus betrof wel het mi- uisterie-Brisson, maar niet het kabinefc-Méline. Heb blad tart Hanotaux om een deigelijke verklaring te doen wat liem zelf en Méhne be treft. Men begrijpt dat dit slaat op liet door de „Corriere di Napoli" gepubliceerde en door de „Siècle" bevestigde verbaal omtrent den Itali- aanschen gezant en de dezen door Hanotaux gedane belofte. Ernstig is de toestand. Behalve een aantal ministers is thans ook de President der Repu bliek in de zaak betrokken. Maar dat is niet alles. De krijgsraden die over Dreyfus en over Esterhazy hadden te oordeelen later evenwel, toon ook deze stiei f, weid zijn geweien toch zeker wakker. Hij is hierheen geko men en heeft een testament gemaakt ten gunste zijner beide nichten; ik ben zelf een dor getuigen geweest." »En heb je niets met zekeiheid gehooid omtrent het bedrag der nalatenschap 7" uZelfs geen aanwijzing. Het teslaruent is maar drie regels langhet bevat alleen de verklaring dat het geheele voorhanden vermogen in twee gelijke dooien aan mijn viouwen mijn schoonzuster zal komen verder niets." Willibald haalde de schouders op. uTen slolto is dat genoeg, niet waar, Hans Je bent zelf een rijk man, wien het bezwaarlijk zalkunnen schelen hoevee! duizenden er bij zijn vermogen komen," sO, obeste jongen, wat een illusies Als er op het oogenblik iemand was die mij een hon derdtachtig duizend maik kon voorschieten, wat zou ik dan gelukkig zijn." De bankdirecteur schrok. »Mnar, Hans, wat een kolossale som!" riep hij uit. Hans Adam lachte. x>"Van jou standpunt gezien, Willibald. Maar bedenk dat Moldt met al zijn landerijen een waarde van moer dan twee millioen heeft. Daarbij vei ge leken is dat bedsag immers niets ïJa, maar 7" ïJe bedoelt waarvoor ik al dat geld wilgebrui ken 7 Wel, alloreeist om een dringenden schuld— eisclier te bevredigenmaar dan ook voor een geliefkoosd plan. Ik heb een idee dat mij al jaren lang bezig houdt, dat mij nooit verlaat en van welks verwezenlijking ik mijzelf een reusachlig voordeel vooistel. Maar om die zaak op het getouw te zetten, zijn groote sommen noodïg en die heb ik niet." zijn reeds gecompromitteerd; thans komt ook een deel dor burgerlijke rechtspraak in het ge drang. Immers, Du Paty de Clam, de uitvinder dei- nachtelijke verhooren en bespiedingen van Drey fus, de schepper der „gesluierde dame", de vrien delijke middelaar die den braven majoor Ester hazy liet „ontlastende stuk" mededeelde, de me deplichtige aan de valsche telegrammen van „Sperauza" en „Blanche", deze middeleeuw- sche intrigant zal zich thans voor een militairen raad te verantwoorden hebben. Dit besluit tiefb Cavaignac die zijn neef de hand boven het hoofd lneld; maar meer nog don proctueur der Republiek Feuilloley en de leden dor kamer van inbeschuldigingstelling die in de door den rechter van instructie aan den kolonel te laste gelegde feiten geen voldoende aanleiding vonden om Du Paty te vervolgen Of deze rechterlijke ambtenaren zijn dus te kort geschoten in hun plicht of wel er is geen aan leiding voor een vervolging en dan zou het be sluit van Zurlinden te zijnen opzichte een daad van willekeur zijn. 't Eerste schijnt wel het waarschijnlijkst. Waarlijk, de zaak-Dreyfus blijkt meer en meer een kanker te zijn voor Frankrijk's goeden naam in het buitenland, waarover Méline met zooveel ophef placht te spreken. Intusschon tracht men thans de openbare meening weer om te zetten. In Parijs zijn bil jetten aangeplakt waarin gezegd wordt dat do revisie tot oorlog zou leiden Of het baten zal 1 Een reeks geruchten loopen er. Enkele slechts zijn het vermelden waard. Genoemd wordt als Zurlinden's opvolger ge neraal Brugère, inspecteur van de landmacht, die reeds zou hebben aangenomen, Esterhazy houdt zich schuil bij een officier der administratie, zekeren mijnheer Delafon- taineliet is waar dat hij eenige dagen geleden naar Londen en Ostende is geweest, en wel met kolonel Bougon, een der leden van den krijgs raad die hem in Januari 11. vrijsprak. Volgens anderen is hij te "Wiesbaden, waar poste restan te blieven voor hem zijn ontvangen. De vermoording van Keizea-ln Elizabeth. Gistemiorgon is to Genève de speciale trein aangekomen, bestemd om liet lijk van Keizerin Elizabeth naar Weenen over te biengen. Met den trein kwamen mede de afgezanten des Kei zers, graaf Brans Jozef van Auersperg, graaf de Bellegaide," gravin Harrach en gravin von Tes te titch. In tegenwoordigheid van dezen, hot gevolg der Keizerin en de Oostenrijksche ambassade weid gistermiddag door den bisschop van Frei- buig het lijk ingezegend, waarna de lijkkist de finitief gesloten werd. 's Avonds kwam de Bondsraad den gezant de deelneming overbrengen van de regcering en het volle van Zwitserland Te Weenen zal het lijk ten toon worden ge steld in do parochie-lcerk van den Hofbiu-g. nMag ik ook vmgen waar je op doelt met die woorden, Hans 7" «Natuurlijk, oude jongen. Het is oen b.unsteen- graverij, dia ik op het oog bob, op groeien voet zooals ja zult begrijpen, Willibald, alleen met be hulp v.m verschillende machines. De winst zou wellicht voislehjk zijn." zZijn dan op jou grondgebied ann het stiand reeds sporen ontdekt van het aanwezig /.ijn van barnsteen 7" »Bij ledeien storm, bij iedeien springvloed. Het is mijn vasle ovei tuiging dat er in de diepte, onder de duinenreeks, een ontzaglijke laag ligt, liondei d- duizenden waard, maar. als bot ware dooreen vuugen diatk bewaakt. Zonder geld kun men daar niets beginnen," sDan moest je een naamlooze vennootschap oprichten, Hans." sOpdat de aandeelhoudeis met de winst zouden schoot gaan? Goeden moigen Eens kom ik ze'.f wel op een of andere wijze aan een vermogen tot zoolang ligt de schat veilig bewaaid in het duinzand." iMaar," voegde hij er met een betooveremlen glimlach, bij, terwijl hij de doule fl-sch uit het koelvat nam, aduaiover tullen wij niet langer piaten. Op het welzijn van ja bekoorlijke tnuid Willibald! Nalumlijk wordt je huwelijk hier op Moldt govieid." sHans je wilt uNatuuriijk juffrouw üBuhnng I" hielp de dtiectem hem. njuffionw Btihiing heeft immers geen ouders meor, niet waar?" zNeen, Zij heeft gedurende de lange jaieu van ons engagement als gouvernante in vreemde huizen geleefd daarom juist dat onmetelijke geluk der De meeste aartshertogen en aartshertoginnen en de prms-regent van Beieren eu zijn familie zijn te Weenen aangekomen. Keizer Wilhelm en Koning Albert van Saksen zullen do begrafenis bijwonen. V"an alle steden en provinciën, gemeen tornden, vereenigingen enz stroomen don Keizer bewij zen van deelneming toe. Te Weenen zijn de mas ten die reeds voor de feestviering der stad wa len opgericht, met krip bekleed. De Keizer nam van baron Bnnffy de deelne ming der regeering en der Kamers van Hon garije in ontvangst. De Keizer is wel Het plan moet bij hem be staan voor zijn vermoorde gemalin een stand beeld op te richten. Op verschillende plaateen, te Weenen, Triest, Lainbacli enz gaat liet volk de Italianen te lijf. De „Neue F mie Prcsse" zegt dab de Keizerin als regeereude vorstin exterritoriaal was; het blad acht uitlevering mogelijk en vergelijk! het geval met dat van ecu gezant die in het gebouw- der ambassade wordt vermoord. Wei-wonderlijk is het dat de moordenaar, clio zelf bekend heeft zijn slachtoffer reeds een paar dagen te hebben vervolgd, zijn daad niet bij avond heeft bedreven, vooral daar de electrisclio verlichting op straat reeds eenigen tijd in do war is. Hij houdt overigens staande dal liij goed bij zijn hoofd is en schermt met anarchistische theorieën Semcnadc ilIe«ScdecIln{*cn. De „Koln. Ztg." beveelt als eenig mogelijk middel tegen de anarchisten aan, dat een over eenkomst worde getroffen tussclien do politie autoriteiten dor verschillende lauden om eiken anarchist, naar zijn eigen land te sturen. In het eigen land acht liet blad beter toezicht op Inm doen en laten mogelijk. President Faure heeft gisteren te Monlins het begin der manoeuvres bijgewoond. Do hertog van Connauglit, die den President vergezelt, viel van hot paard, zonder zich echter tc bezeeren. In den Spaanschen Senaat viel gisteren de markies cl'Akiionas opnieuw dc generaals lieftig aan. Gonzales, schoon ook de generaals aanvallen de, wierp de schuld op Canovas en Sagasta Do laatste weet de rampen aan het tegenwoordige geslacht. Wij zijn een bloeclolooze natie gewor den. Weyler daagclo Almenas uit do generaals te noempn die hun plicht hadden verzaakt. Anders zullen de genoraals zich met hun vuisten ïeclit weten te verschaffen. D'Almenas noonule toen Weyler, Blanco, Pri mo de Riveira, Luiares en ook admiraal Cer- vera. Onder vreeselijk tumult werd do zitting geslo ten. Hot vredcsprotocol werd definitief goedge keurd. hoirijihng0, Hans, hoe innig dankbaar ben ik je! Als hbt or enns op ain kwam, mijn loven voor je np 't spel te zeiten, dan zou ik liet doen." ïOinin, Willibald Zag je daar dien bliksem- stiaal die over den hemel zigzagde, juist toen je dat onverslandige woord spiak?" De directeur lachte, «liet licht al gei uiman tijd, Hans. Heb je dat niet bemeikt?.,. Wat ben je op eens bleek geworden!" De baron aaizelde. iHet was pieties alsof die schttteiemlen bliksemflits juist tusschon jou en mij door de lucht voer. Misschien ben ik een beetjo bijgoloovig, mijn jongen." En hij sloeg haaslig iwoe glazen achter olkaai om. «Fischer, laat de glazen wanden sluiten, gauw." De bedienden hadden reeds de hand aan iiet werk gelegd, en nu stond ook Willibald op om den teiugweg te aanvaaiden naai do stad. nik heb een liumpaürd bier gestald," zei hij. sliet moet, Hans Moedor on Mies zouden be paald in angst zitton." «En da! mag niet gobeuron, dat weet ik Ik hoop dat mijn aime Gilli in de eeistvolgende dagen wier zoovel herstel I is, dat je je dames eens bier- heen kunt brengen. Jullie komt op Mol it tot eau je huwelijk en dan ut liet huis met de lozen, in jullie jmiadijs uDat jij gesticht hobt, Hans. Vaarwel Mijn loven hooit je toe, alles wat ik bon en wat ik heb is van jou I" De baion deed zijn scheidenden gast uilgoieido tot voor de huisdour, en ooi-st toon de hoefslag van het jmaid op den keiweg was weggestorven, keerde hij naar do dansenden in de zna! terug. (Wordl vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1