Vrijdag- 7 October 1898. IN0. 9749 Eerste Blad m 52"" jaargang. DE GELDDUIVEL. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. Kennisgeving-. BUITENLAND. JriwÏÏftiiiW*li.l't'{li'i.iIhiti tdffi.ui ,'i AnoNxranNTsmjs voor Schiedam, per kwartaal f 0,00 omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommers- 0 02 a ia33arncaaaiaskan8g>pgiPw*,|'-ff,'*g* T'wir«.'»!<TTy»^ BUREAU sti arurymsgarBRagai. jsn Auvertbntiepiujsvan 1- grip van ceno Courant. Iedere gewone regel moor Bij abonnement wordt korting verleend. 5 gewone regels met inbe- f 0.52 - O.IO 1ÏRTPE1S8TKAAT ffO, Tclcphoon Ko. 123. Inrichtingen wellte gevaar, scliadte ol hinder kunnen veroorzaken. BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN SCHIEDAM, Genen het verzoek van J. GERAE'f d en D. IÏEÖEKS tê K e t li e 1 om vergunning tot oprichting alhier van een stoomzuivelfaMek aan de Hoofdstraat no. 42, liulister sectie L, no. 1316. Gelet ep de bepalingen der Hinderwet; Doen te weten dat voormeld verzoek met de bijlagen oji de secre tarie der gemeente is ter visie gelegd dat op Donderdag den ÏOsten October as., des middags ten 12 uie, ten raadhuize gelegenheid zul worden gegeven om bezwaren tegen het toestaan van dat verzoek in te biengon en the mondeling of sehiif- telijk toe te lichten; en dat gedurende drie dagenvóór het tijdstip hierboven genoemd, op do societal ie der gemeente, van de schiiftuie», die ter zake mochten zijn ingekomen, kennis kan woiden genomen. Ijl is hiervan afkondiging geschied, waar het be- hooit, den 6den October 1893. Burgemeester en wethouders voornoemd, VERSTEEG. De secretaris, VERNÈDE. Algemeen overzicht. Schiedam, 6 October '98. Het herzieningswerk heeft nu een kalm on ge regeld verloop. De procureur-generaal Manau is gereed gekomen met zijn onderzoek on volgens de „Matin" spreekt hij zich in zijn requisitoir uit ten gunste der herziening van het proces op grond van het proces-verbaal-Henry en eenige onregelmatigheden in het dossier-Droyfus. Gisteren zijn dossier en requisitoir ter griffie gedeponeerd en ingeschre-venhet verzoek om herziening van het proces-Dreyfus is thans aan hangig gemaakt bi] de kamer van strafzaken. Aan den voorzitter dier kamer, Loew, is het thans, een rapporteur te benoemen; naar de „Droits de l'IIomme" wil weten, is zijn keus ge vestigd op den raadsheer Accarias. Men bespreekt nog altijd de vraag of er niet eerder reden is tot vernietiging van het over Dreyfus gevelde vonnis op grond van onwettig heid dan tot herziening van hot proces. De „Auroro", die over Manau's opvatting do- zelfde inlichtingen heeft gekregen als do „Ma- tin", zegt: „Wat de vernietiging betreft, men nen wij te weten dat reeds nu d© leden der strafkamer eenparig van meening zijn dat de dooii S. W0RISI10FFER. 27) Adèle had het kleinste schuitje van een paal losgemaakt, een notedop voor twee personen, die door de visschers alleen werd gebruikt om van hun vaartuigen in verbinding te blijven met het land; zij gebruikte een riem als boom en zette dien nu hier, clan daar op den grond, en toen zij op halven afstand hot huis der oude Katharina was genaderd, wierp zij zoo handig oen touw docr de lucht dat de vlugheid van den baron niet eens noodig was geweest om het touw op te vangen en daarna het schuitje langzaam naar zich "toe te trekken. Toen sprong hij er zoo voorzichtig mogelijk in zonder te kunnen verhinderen evenwel dat het bootje gevaarlijk schommelde. Zijn beide armen omvatten het toeisje om hot voor vallen te behoeden. „Juffrouw Halten!" Zij keek hein niet aan. „Het schuitje!" zeido zij met onvaste stem. Hij wierp reeds het touw om eon boomtronk. „Hoe is u hierheen gekomen? Neen, neen, U mag mij niet ontwijken. Ik wil alles weten, allesWie geeft or nu een geschenk maar half 1" „Ik heb u niets gegeven, mijnhoor de baron." „Toch wel, Adèle. Je kwam hierheen omdat je mij in gevaar meende. Het is immers niet de eerste maal dat jo mij dapper hebt bijgestaan „Hoe dat En nu keek zij hem toch aan., bleek' en vernietiging onvermijdelijk is voor hot onwaar schijnlijke geval dat de revisie niet zal worden toegestaan." Do ijvorige voorvechter der revisie, kolonel Picquard, zit intusschen nog altijd in do Cher- ehe-Midi „au secret". Volgens de „Matin" is er in den minister raad van Zondag toevallig over hem gesproken. Toevalligwant sedert generaal Chanoino zit ting heeft in het kabinet wordt in den minister raad zorgvuldig vermeden een debat te openen dat middellijk of onmiddellijk betrekking heeft op de Droyfus-zaak. Telkens wanneer dit onderwerp even ter spra ke kwam, zou generaal Ckanoine een eind heb ben gemaakt aan do bespreking met de woor den „Wat wilt ge toch? Wacht toch af, want de militaire zoo goed als de burgerlijke justitie houden zich op het oogenbük met deze zaak bezig." Ook Zondag kwam Picquard ter sprake zon der dab evenwel de minister van oorlog zijn col lega's eenige mededeeling deed over den loop van het onderzoek. Verschillende ministers zou den zich evenwel de opmerking hebben* veroor loofd, dat de kolonel nu reeds veertien dagen in strenge opsluiting zit, zoodat hot nu toch wel tijd scheen te worden hem te vergunnen zijn verdediger te raadplegen. Maar daarbij zou het ook gebleven zijn. Ongunstig voor Picquard is een meening die te Berlijn wordt verkondigd, naar het heet op zeer goede gronden. Er wordt dan gezegd dat Von Schwartzkop- pen, de militaire attaché van het Duitsche ge zantschap, te Parijs nooit in betrekking heeft gestaan tot Estcrhazy, die echter wel meerma len rechtstreeks met den Duitschen generalen staf heeft te doen gehad. Dc persoon die daar bij als tusscbenpersoon zou hebben dienst ge daan, wordt niet genoemd. Bovendien wordt gezegd en zoo de waar heid er van wordt bevestigd, is deze bewering van zeer groot gewicht dat Picquard zich vergist lieefb wat betreft de echtheid van het „petit bleu". Dit stuk is niet afkomstig van Von Selnvartzkoppen en in 't geheel niet echt. Maar ook hierover zal wel 't voile licht wor den verspreid. „De waarheid is op weg; niets zal haar meer tegenhouden." De Pressensé, onhandig vriend der revisie en van Dreyfus, wil weer een meeting houden ten gunste van den banneling van heb Duivels eiland. Een even onhandig vriend is Bjöm- stjeme Bjömson, die thans in de „Vossische Zeitung" do Duitsche regeering verwijt dat zij niet in do zaak-Dreyfus tussclienbeide is geko men, en het Duitsche volk dab hot sack door zijne regeering een zoo weinig openhartige hou ding heeft laten opdringen. De beroemde Noor verklaart opnieuw dat de schilder Lenbach hem Von Hohenlohe's verklaring betreffende de on schuld van Dreyfus heeft medegedeeld. De „Voss. Ztg." antwoordt hierop dat alleen de Fransclie regeering eenig verwijt kan treffen. bevend, een seconde slechts, toon sloeg zij de oogen neder, als had haar blik een vlam gotrof- feu. „Ik u, mijnheer?" „Zeker. Heb je niet don handelsraad Lis- sauer van mijn deur afgeweerd?" „O dat dab „Weet ik," knikte hij. „En ik weet nog veel meer, Adèle." Hij zag hoe een gloeiende blos haar gelaat overtoog en trok haar weer aan zijn borst. Een lango kus brandde op haar lippen, „lloud jo veel van mij, Adèle?'' „O," stamelde zij als in een roes haar hoofd tegen zijn schouder leunend. „O jij U zegt „Mocht ik dat niet doen, Adèle?" „Ach! Er heeft mij nog nooit iemand „jijgenoemd. Niemand dan de moeder in heb weeshuis en die zeido altijd tegen mij„Je bent do ouverdragelijkste, de slechtste van alle kinderen. Je eindigt nog eens in de gevangenis!" Adèle snikte hartstochtelijk; een zenuwach tige trilling voer haar door de leden. „Ik ben misschien slecht, heel slecht, mijnheer. Weet u wat ik vannacht heb gowenscht?" „Wel?" „Dat hot water zou stijgen tob aan hot kas teel en het mocht vernielen, wegspoelen, ver weg de zee in, en dat er geen levend wezen ge spaard werd ik zelf het minst." Hij lachte, „Wat een overdrijving, Adèle! Eerstdaags gaan jullie naar Nizziv, jij en mijn vrouw, daar zal je eerst recht genieten van hot leven. Ik kom later ook ii dat niet een heer lijk vooruitzicht?" liet jonge meisje huiverde. „Naar Nizza?" Want deze had niet naar Berlijn behoeven te gaan om de waarheid te ontdekken, daar de bewijzen van Dreyfus' onschuld zich bevinden in de geheime kasten van den generalen staf op liet ministerie van oorlog en op het Elysée. Mevrouw Zola spreekt tegen clat haar man weer te Parijs is. Evenzoo schijnt Du Paty niet in Italië, maar gewoon met verlof te Brest, to zijn. Aan een particulier schrijven ontleent het „N. v. d. D." het volgende: „Zola vertoefde een paar dagon in hot hotel Wisse te Batavia en is thans in de Preanger. Hij denkt in October naar Frankrijk terug te koeren. Hij voelt zich hier recht gelukkig „dans lo pays de la plus grande liberté et du repos"." Lang en heftig is er op den sociaal-democra- tischen partijdag te Stuttgart gedebatteerd over de vraag of inen het streven gericht moest hou den op het einddoel, op het socialistisch ideaal, d'an wel onder do bestaande maatschappelijke omstandigheden in het engere Duitsche vader land zich met het practised bereikbare tevreden stellen zonder daarom de idealen in den doofpot te stoppen. Nadat eerst in de morgenzitting door sluiting van liet debat den utopisten den mond was ge snoerd, was Liebkneeht in de middagzitting, toen hij de discussie over de partij-pers deze quaestie weer ter sprake kwam, zoo gelukkig een middenweg ingang te doen "vinden. IIi] wensclite geleidelijke evolutie en daarbij het einddoel voor oogen houden. Wat zou moeten gebeuren, wanneer de maatschappelijke catas trofe gekomen was, zou eerst dan moeten blij ken. Den volgenden dag word behandeld de mili taire en de koloniale quaestie. Daarop werd liet voorzitterschap overgenomen door Kloss, aan wien Singer de presidiale hamer overgaf. Kloss hield een zeer verzoenende rede, naar aanleiding der hartstochtelijke discussie van den vorigen dag, en betoogde dat het een vanzelf sprekend feit is dab zich vorsciiH van inzichten voordoet, waar men niet te doen heeft met automaten, maar met „Genossen" die het hierin eens zijn de wenschen van het proletariaat te doen zege vieren. Schöniank hield toen een zeer heftige rede, waarin hij den Keizer zijn machtsmisbruik en zijn absolute neigingen verweet, gepaard aan fantastische ideeën zooals de kruistocht naar Je ruzalem; vooral ook zijn bedreigingen tegen het recht van coalitie. Peüs waarschuwde er tegen dat men zich niet door de uitdagingen van boven af zou laten ver leiden tot onvoorzichtigheden. Bebel bracht hierop de ontwapeningsvoorstel len van den Czaar ter sprake en stelde naar aan leiding daarvan een resolutie voor, waarin ge zegd wordt dat die voorstellen een rechtvaardi ging zijn van het verzet der socialisten van allo landen tegen de onzinnige wapeningen, die do volken rumoeren, en die voortvloeien uit de eer- herhaalde zij. „Hcelemaal weg van hier? Weg?" „Voor den winter alleen," vulde hij aan, haar het door den wind verwarde haar van het voor hoofd strijkend. „Nog een tas, Adèle en geen gedachten aan den dood weer. Men leeft om zelf gelukkig te zijn en anderen geluk te geven." Zijn blikken magnetiseerden de hare; hij kuste haar voorhoofd, haar oogen. „Wij hebben wakend© een heerlijken droom doorleefd, Adèlo een zoeten, heerlijken droom, niet waar? Tc schooner omdat do wer kelijkheid onverbiddelijk haar rechten doet gel den." Jin toen zij met een beklemd hart zweeg, liet hij haar nocrglijden op de zitbank en bracht het schuitje aan land. Met haar hand in de zijne ging hij toen met haar naar het kasteel, zonder veel meer te spreken Met een zacht „Goeden nacht!" verdween zij door een zijdeur, terwijl hij, een half mede lijdenden, half behagelijken glimlach om de lip pen, naar de voordeur liep en daar aan de bel trok. Een bediende deed open, en hoven aan de trap stond Ruth, een lamp boven haar hoofd houdend. „Kom je eiudelijk, Hans t" „Wat, slaap je nog niet?" „Waar ben je toch geweest?" vroeg zij. Hij sloeg ziju regenjas uit elkaar. „Kijk hier vandaag is het te laat om nog te vertellen." Eu toen gingen op Moldt de lichten uit. Wie niet sliep, die verborg toch ziju gelaat in de kussens en trachtte althans do verschrikking der laatste vrecselijke uren te vergeten. zucht en do zucht naar verovering dor lseer- schende klassen. Om echter do voorstellen van den Czaar ern stig op te nemen, moet Rusland zelf het voor beeld geven: hot moet ontwapenen, zijn poli tieke vervolgingen staken en aan het volk do noodzakelijke constitutie goven om het in staat te stellen tot zijn beschavende taak. Het congres beschouwt het voorstel van den Czaar als een symptoom zelfs een autocratisch monarch erkent don heilloozen invloed der wa peningen. Ten slotlo wordt ia do motie gezegd dat do socialisten met vernieuwde energie moeten ar beiden in de parlementen om den klimmenden afkeer der bevolking tegen de overdreven wa pening nog te doen toenemen. Hot Chineesche gezantschap te Londen deelt de volgende nota mede Een telegram van Peking aan den gezant meldt dat tusscheii de Keizerin-Weduwe en den Keizer de grootst mogelijke overeenstemming hoerscht. De Keizerin, het gevaar ziende dat do uitvoering der groote en radicale hervormin gen, die den Keizer zijn aanbevolen, Z, M. zou doen loepen, lieoft haar afzondering verlaten om den Keizer te doen profitcereu van haar raad in de leiding der zaken en om hei-vormingen in te voeren die door de omstandigheden vereischt worden. Zos raadsheeron, die den Keizer er toe bewo gen hebben ontijdige en slecht overwogen her vormingen te aanvaarden, zijn ter dood ge bracht. Twee anderen die op een Engolscli en een Japansch schip gevlucht zijn, zijn nog niet gevangen genomen. De ondervoorzitter der commissie van finan ciën en een lid van het Tsung-li-Yamen, die eveneens ondervoorzitter dier commissie is ge weest, zijn verbannen omdat zij zich op andere wijze misdragen hebben. Li-ïIung-Tschang onthoudt zich van bemoei ing met de openbare aangelegenheden, sedert hij uit het Tsung-li-Yamen is verwijderd. Te Peking is het rustig. Andere berichten uit Peking zeggen dat de gezanten inderdaad vergiftiging van ijen Keizer door arsenicum hebben geconstateerd. De vraag is nu maar, wie de giftmengers zijn. Uemengdc filcticileeiingen. Terwijl koningin Victoria Maandag een rij- toertje maakte ïuet keizerin Frederik en de prin ses van Lippe-Scliaimiburg, sloegen de paarden op hol. De dames schrikten erg, maar kwamen er on gedeerd af. Dr. Leyds is gistermiddag in tegenwoordig heid van den staatssecretaris Von Bülow te Potsdam door keizer Wilhelm in audiëntie ont vangen. Aan de „Sirassb. Post" wordt uit Lotharin- IV. Ook Dornau had de verwoesting getroffen, veel erger en belangrijker nog dan Enk wel ge vreesd had. De schade zou zekor vele duizenden bedragen; misschien den welstand van do be zitting voor een reeks van jaren bedreigen. Met sombere gezichten stonden do dagloonex-s op do plaats van hun ii gespannen, nu geheel verniel den arbeid. „Als die meeuw maar niet roekeloos was dood geschotenzei er oen, en mot die woorden had hij uiting gegeven aan de algenieene stem ming. „Wie weet of er dan wel zulk een groot ongeluk te beklagen zou ziju," „Ja, de meeuw Ik zou toch wel eens wil len weten wat die vrouw mot haar bleek spoo- kengezicht eu haar pistool m den zak op Dornau doet? Ik zie haar bijna dagelijks." „Ik ook. Daar ginds op de heide klimt ze over do greppels en in hot boscli zit zij in hot dichtste struikgewas, die heks. En altijd ver zamelt zij het een of ander." „Ik zag haar onlangs in de steengroeve; toen hacl ze een zwarten dgek om het hoofd gowou- den en zong een lied, hcelemaal voor haar al leen, dat klonk anders dan. alle andere liederen die ik ooit heb gehoord. Het was een vreemde, gekke taal, en toen de vrouw mij zag, stiet zij een schellen lach uit. „Dat is voor den schrik, goede vrienden tegelijk wierp zij mij eeu thaler toe." „Dien heb je toch niet opgeraapt, Micliiol?" „Dat kan jo denkenAls nu die vrouw wer kelijk eeu weerwolf is, dan zou immers „Sst! Daar komt mijnheer aan!" Wonlt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1