52"" jaargang. Zondag 23 en Maandag24 October 1898. N°. 9763. Eer si e Biacl. BELASTINGEN/ DE GELDDUIVEL. W' <S f o.9o Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. ^*0'tf W |i»flimaMBirrspwj8 voor Schiedam, par kwartaal n omliggende plaatsen, p. kwart, i r franco per poet, p. kwartaal. - 1.30 ^-"Afzonderlijke commors. |F' pit n<««in»er hc.itant uit drie binden. II. cSlot ■Wij kondigden in een vorig artikel aan nader Iks idéo omtrent de o. i. meest gcavenschte jioofdbelasting voor eeno gemeente to zullen uit- ffférkeu. Men li oude hierbij in het oog, dat wij do door 'Sïb bedoelde belasting niot als do ecnige zouden fiyillen hcffon, maar naast de bestaande, lor ver- iging van de tegenwoordige inkomstenbelas ting waarmede zij in beginsel editor overeen- smt, s Verandering van belastingheffing achten wij ïia iet algemeen zeer ongewenscht; de burgerij gewent aan eon bestaand stelsel en brengt met veel minder bezwaar eon oude belasting op dan nieuw in hot leven geroepene, ook al dient jjac ter vervanging van een slechtere oude on is haar heffingsbedrag niet hooger. Behalve fje sleur is zeer zeker in doze van invloed, dat i# vroeger vrijgestelden en thans belasten hun klaagliederen aanheffen, terwijl do nieuw-vrijgo- fjtelden of verminderden met liunno lofHiitingen jkhaarsch zijn, meestal uit gerechtvaardigde 'yrces, dat dc fiscus hen nog wel eens bij do itp-en zou kunnon trekken. Van de nieuwere belastingen is eene belas ing naar liet inkomen zeker wol oeno dor meest frationeele. Slechts met écne reserve: nl. dat i'mem het inkomen moet beschouwen in do botee- feuis, dio het werkelijk heeft. Nu is een zeker inkomen iots zeer relatiefs. Geeft men een arbeider, die tot nu too f 600 .verdiende in eens f 3000, de man zal niet weten hoé hij het heeft on hoe het geld in matigheid lie verteren, wordt echter iemand, dio vroeger 1/10,000 jaarlijks kon uitgeven tot een bedrag Ivan /3000 teruggebracht, de achteruitgegane lpi._schier.niet weten, waar hij voldoende bezui nigingen zal mooten aanbrengen, die weder oven- |wicht in zijn budget moeten brengen. e! En bij dezelfde inkomens is het verschil niet oiinder groot. Een gezin zonder kinderen of met |fweinig kinderen, wier opvoeding woiriig vordert kan met een tractemont, zeg van f 3000, heel noon S. WÖRISlIÖFFER, |40) lp Pviilh huiverde. „Maar wio spreekt van m ij £",Wio denkt er aan wat ik zou voelen? Laat mij wijn nabestaanden redden, mijnheer Wolfram, bt is alles wat ik wenscli te bereiken." „Koon 1" antwoordde hij bijna heesch. [„Nooit, zoolang ik het kan beletten!" j Bevend van opgewondenheid stond Rutli op, „Maar hoe moot dit alles dan afloopen V' bracht jdj met moeite uit. „Ik geloof niet dat Hans l'Adam in staat is vrijwillig den dood te zoeken; gillij is misschien op dit oogonblik |Y„Een uitstapje aan 't maken met cenigo vricn- pn van zijn soort," vulde de landeigenaar op bitteren toon aan. „Dat acht ik zeer waarschijn- 1 jk, juffrouw Ruth. Als hij terugkomt heeft «>j gelegenheid gevonden ecu paar duizend tha ler meer schuld te maken." H Ruth sloot een oogenblik de oogen. „En dan! lYvroeg zij. „Ik heb met den deurwaarder over dio |\iyisselquaesties gesproken."' «En hij heeft u gezegd dat de failliet-verlda- ring zeer spoedig zou volgen, niet waar? Laat A.do dingen hun loop nemen, Ruth. IIoo eer do catastrophe komt, des to beter is het." «0 God de catastrophe ja. Ruth. Er is waarlijk genoeg geofferd den moloch, meer dan genoegdat kan ik ff:, het best weten." Het jonge meisjo kreeg een kleur als vuur. „Al wat u bespaard had, mijnheer Wolfram |ffiide zij weenend. „O, ik heb immers 0,02 R URE AL': ïSOTEKSTRA AT ÏO, Telc'tlioo» No. 123. AnvuRTRNTrafRiiB: van 1—5 gewone regels roet inbo- grip van eeno Courantf 0.52 Iedere gowono regel meero.lO Bij abonnement wordt korting vorleend. iots anders doen, dan een gezinshoofd, die vele kinderen heeft of waarvan do opvoeding door studie of anderszins veel vordert. Dit nu is iots wat bij de heffing der tegen woordige inkomstenbelastingen geheel of bijna geheel uit het oog wordt verloren. Het bezit van kindoren en daarbij wordt nog slechts naar het aantal en niot naar dc kostbaarheid der opvoeding gevraagd (on eeno goede opvoeding is toch wel in belang van rijk en gemeente) doet bij de tegenwoordige wijzo van belastingheffen, hoogstens eonc enkele klasse verlagen. Dit is zeker een groote fout, waarbij dan nog komen enkele andere. Want behalve het bezit van kinderen zijn or natuurlijk nog vole andere factoren, die voor een gezinshoofd de volstrekte waarde van zeker inkomen bepalen. Daar kun nen bij komen het uithoofde eenor betrekking hier of daar mooten wonen, tegenspoeden door ziekte, die een goed deel van het inkomen buiten de gewone beschikking doen vallen enz. enz. Er is nog een factor, dien wij verkeerd ach ten, hot vrijstellen van z.g.n. n i e bv 0 r p 1 i c h- te giften van hand tot hand, s-elijk in sommige gemeenten, bijv. to Schiedam plaats heeft. Nu geven wij onmiddellijk toe, dat dit een punt is, waarover te debatteeren valt. Toch schijnen ons de argumenten, die voor niet-bc- lasting van zoodanige giften worden aangevoerd, minder steekhoudend dan die voor liet avel-be- lasten worden bijgebracht. Want al moge het waar zijn, dat aldus in enkele gevallen twee keer dezelfde bedragen zouden belast worden, niet minder waar is het, dat bij niet-belasting sommigen voor een deel of hun gelieele inkomen wordon vrijgesteld, waarvoor zij niet b o li o c- ven te werken, terwijl daarentegen wie veel moet werken, voor zijn geheclo inkomen wordt belast. Wij zouden oordeelen, dat het erlangen eener onverplichte bijdrage reeds voldoende ro den tot blijdschap moest goven. Trouwens bij dc meeste belastingen wordt ook niet gevraagd naar de wijze, waarop men tot zekere inkom sten, die tot eene belastbare vorteringsmacht in staat stollen, komt, en wol met name met bij de zwaarste belasting, het Personeel. Of men van verdiende of geschonken penningen eeno woning huurt, dienstpersoneel houdt ei.z do"l aan den aanslag niets af. Verplichte bijdragen of dio, waartoe men zo cl 01 ij k verplicht is (bijv. bij studeoronde kinderen, tot zeker laag maximum) zouden wij „Laat dat rusten," smeekte mj. „Ik aanvaard den strijd en zal dien tot het laatste toe strij den, langzaam aan, maar zeker. Dat alles ben ik reeds te boven gekomenhet ligt achter mij maar andere, nog erger dingen mogen er niet bij komen. Uw leven moet bewaard bl.j- von." „U vergoot de erfenis, mijnheer Wolfram. Dat geld zou mij toch altijd zekere zelfstandig heid verzekeren." Hij glimlachte. „Tegenover een Lissauer? Denk nu maar niet meer over dio vraag, Ruth laat ons liever van iets anders sproken." Zij schudde zacht hot hoofd. „Zou men ooit, ook met de boste bedoeling, een vragende waar lijk gelukkig maken door hem een onraeedoo- gend „neen ten antwoord to geven, mijuhepr Wolfram?" „Dat hangt er van afmaar wio overeenkom stig zijn innige overtuiging handelt, die kan alle gevolgen kalm op zich nemen." En zoo scheidden zij. De oude huishoudster had voor de bavone» nog een ruiker gebonden en in het rijtuig ge legd; zij zelf stond buigend en knikkend aan een der vensters en ving den laatsten blik van Ruth op, toen Erik het portier dicht deed. „Wil u mij tot afscheid niet do hand reiken? vroeg hij op geheel veranderden, weeleen toon. „Bon je zoo boos op mij, Ruth f Zij schudde het hoofd. „Ik bon niet boos op u, maar mijn hart is o, zoo bezwaard.' Hij boog zich naar haar over en kuste haar hand. „God weet, hoe gaarne ik al die wederwaar digheden voor u op mij zou nemen, juffrouw Ruth. Maar geloof mij dat, wat u nu een onge motiveerds hardheid noemt, u voor het onver- willen uitzonderen, voor zooverre het den aan slag van den begunstigde betreft. Men verlioze het belang dezer zaak niev uit het oog en redeneere niotliet getal dor aldus gesteunden is gering en dus komt het cr minder op aan. Dit achten wij ten eenen male bezijden de waarheid, en wij zouden verder willen gaan en beweren, dat juist do gesteunden de gemeente tot hoogo uitgaven dwingen. Want afgezien van enkelen die door hunuo familie geholpen war den, omdat zij financieel achteruitgegaan zijn, zal de steun zich wel liet meest voordoen bij diegen-m, die gehuwd zijn en in eonig ambt geen voldoend onderhoud vindend, door hunne ouders worden bijgestaan, en juist dezen zijn heb, dio voor zich zelve of hunne kindoren de gemeenten tot hoogoro uitgaven dwingen, zon der dab zij daaraan een evenredig deel bijdra gen Echter wij herhalenover deze zaak kan ge debatteerd worden. Rosumeerende zouden wij dus willen heffen eene belasting naar hot inkomen zonder vrijstel ling der giften van hand tot hand, met dien verstande echter dat meer dan tot nu too met de volsüekle waarde van zeker inkomen voor ieder burger afzonderlijk rekemug gehouden werd. Is dit te bereiken Door een stelsel, gelijk wij ons dat voorstel len meenen wij van wel. Wij zouden, gelijk tot nu toe, van dc belas tingplichtigen zelve eene opgave verlangen of zoo men hierop moor prijs stelt, ambtshalve wil len doen aanslaan wie daartoe in de termen val len. Hetzelfde collego, dat thans dien nan-l.ig doet of controleert, zou daarmede ook in de toe komst belast kunnen blijven. Dit zouden wij willen beschouwen als liet ril wo work, liet bijeenverzamelen nl. van de zoo vertrouwbaar mogelijke gegevens omtrent het feitelijke bedrag van de inkomens der belas tingschuldigen. Gelijk tot nu toe zouden deze dan in klassen gerangschikt worden, opdat er voor de kleinere inkomens een zeker algemeen percentage wol-do afgetrokken. Is men met de/e bewolking gereed, kan komt de nfwerking, dio leidt tot het bedrag van den aanslag. Een college van een vijftal zoo mogelijk be zoldigde mannon, door den Raad, maar niet daar uit to benoemen, zoude dozo kunstbewerking draaglijkste lot bewaart, voor den eenen drup pel die den beker doet overloopen." En toen zij niet antwoordde, gaf Lij den koet sier eon wenk; het rijtuig reed weg, terwijl hij met een zwaar hart het huis weer binnenging. Op eenigen afstand hadden tweo zwarte, gloeiende oogen al wat er voorviel, gadegesla gen. Een amazone, van wier hoed een lange sluier ncergolfde, kwam op het aan allo bewo ners van Domau welbekende kleine, geheel witte paard van den straatweg af en zag het wapen van Moklt op het rijtuig. Meteen werd van richting verandeul; de schimmel sloeg een zij weg in, en van achter een heg hield de amazone het rijtuig in het oog, Rutli kwam onvergezcld op Domau. Hoe zon der ling. De schimmel knabbelde aan hot sehaarsche gras, terwijl zijn meesteres bij zichzelf duizend vermoedens opperde en weer liet varen. Wat had dit bezoek te bctcckcnon? "Aha, daar kwam juffrouw Assmann weer naar buiten en Erik begeleidde haarWat boog hij zich diep over haar heen; wat drukten zijn lippen inuig do hand van het jonge meisje Een spottende, toornige glimlach kruklo de lippen der verborgen toeschouwster, „Vergeef- sche moeite, Erik Wolfram, vergeefsche moeite 1 Het is niet uw boeld dab in dit hart leeft!" Toen reed het rijtuig weg, en nu kwam er weer loven in de amazone. Heb witte paard vloog over den weg, een wolk van stcf en steen tjes achter zich opweipendals een slang golf de do sluier door do lueht. Het kwam 01* op aan een klein meer 0111 to rijden en dan cp den straatweg het rijtuig tegen te komen. te verrichten hebben eu wel ouder voorschrift van geheimhouding. Stuk voor stille zou door dit college de aanslag van elk belastingplichtige mooton behandeld worden, waarbij tweo factoren tot het bedrag van don aanslag zouden voeren, 11I. de kennis name van hot concrete bedrag der feitelijke be lastbare inkomsten en do overweging welk© bo- teekenis dit inkomen voor ieder belastingschul dige op zich zelf hoeft. liet college moest aldus do vrijheid hebben een zeker procent van hot inkomen, echter niet meer dan 30 vrij te stelten of beter nog (met het oog op de wettelijke bepalingen) hot advies aan den gemeenteraad tc geven om tot zoodani ge vrijstelling over te gaan, al naar gelang do „lasten gelijk men dat kortheidshalve noemt, waarop ieder der belastingplichtigen „zit". Heeft men bijv. een belastingschuldige, dio een zestal kinderen hoeft, wier opvoeding m ver hand met hun ouderdom en aanleg on de maat schappelijke positie van den vader nogal geld kost, beschikt déze belastingschuldige voorts over een inkomen van 2500, en zijn or einde lijk nog andere factoren, dio hem den strijd om het bestaan moeilijk maken, dan zouden wij hier een remissie van 30 willen toestaan en derhalve het bedrag der inkomsten, hetwelk tot den aanslag leidt, willen bepaald zien op f 1850; tegen 3A zou dan het bedrag zijn f 01,75. Is er daarentegen een belastingplichtige, die op peen of niet noemenswaardige lasten zit, 011 bedraagt diens belastbaar inkomen eveneens- f 2500, deze zou f 87.50 hebben te storten. Wij krijgen dus ééno facultatieve grond van 1 emissie meer dan thans, nl. naast dc officioeio, bij verordening bepaalde, voor zekere goringo inkomens, oeno willekeurige, door een col- lego van vroede mannen te adviseeren binnen zekere nader vast te stellen grenzen, waarbij dc gemeenteraad in eerste en laatste instantie zou hebben te beslissen, doze laaiste remissie echter sipchts op verzoek aan den belang hebbende. Voor een klein college van gesalarieerde amb tenaren, waaraan dan bij ambtseed gelieamliou- ding voorgeschreven zou moeten zijn, zal de burgerij met meer vrijmoedigheid o. i. haar be zwaren openbaren dan voor eeno vergadering van zoodaingen vooral in klein© gemeen ten waarmede men hetzij in zaken hetzij an derzins in relation staat. Hieruit volgt ook, dat de leden der geheime De boeren op den naburigen akker keken el kaar aan. Daar heb je de heks weer „E11 altijd op liaar wit paard." „Wil ik jullie eens wat zeggen?" fluisterde ccn ander. „Zij spreekt met liet beest in een vreemde taalliet verstaat haar eu antwoordt haar met allerlei gehuden." „Een weerwolf, dat heb ik immers altijd ge zegd. Toen wij haar gedwongen hebben haar pistool in zoo te gooien, is zij uit wraak drie dagen later don goeden ouden heer komen ha len, wion niet het minste mankeerde." „Ja, ja," bevestigden de andoren. „Dat is zoo. De oude heer was heel alleentoen heeft zij door het raam gekeken en het hem aange daan." „Waarlijk," zei een der mannen, „als ik dio vrouw met haar zwarte oogen aan den muur van mijn huis zou vinden loeren 011 luisteren en mi«sehion naar binnen naar de wieg kijken dan was het met haar gedaan. Ik heb nog erf- zilver in mijn kast liggen; dat mist nooit" Do overigen vielen hom bij. „De dubbele kroon dio zij Peter hoeft gegeven, was ook maar toovergeld,' merkte er een op. „Den volgenden morgen had hij niets dan knetterend stof in zijn zak." Een der boeren, misschien een verkapte vrij denker, schudde bedenkelijk liet hoofd. „Ja, mannen," zeide hij, „do dubbele kroon was weg, dat weet ik ook; maar hot is zeker waar dat Poter den eigen avond naar de herborg is ge gaan en eerst tegon den morgen naar buis ging. Dan kan Lij liet geld ook as-el op een natuurlijke avijze zijn kwijt geraakt." iVordl vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1