52"" jaargang.
Zondag 23 en Maandag24 October 1898.
N°. 9763.
Eer si e Biacl.
BELASTINGEN/
DE GELDDUIVEL.
W' <S
f o.9o Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
^*0'tf W
|i»flimaMBirrspwj8 voor Schiedam, par kwartaal
n omliggende plaatsen, p. kwart,
i r franco per poet, p. kwartaal.
- 1.30
^-"Afzonderlijke commors.
|F'
pit n<««in»er hc.itant uit drie binden.
II.
cSlot
■Wij kondigden in een vorig artikel aan nader
Iks idéo omtrent de o. i. meest gcavenschte
jioofdbelasting voor eeno gemeente to zullen uit-
ffférkeu.
Men li oude hierbij in het oog, dat wij do door
'Sïb bedoelde belasting niot als do ecnige zouden
fiyillen hcffon, maar naast de bestaande, lor ver-
iging van de tegenwoordige inkomstenbelas
ting waarmede zij in beginsel editor overeen-
smt,
s Verandering van belastingheffing achten wij
ïia iet algemeen zeer ongewenscht; de burgerij
gewent aan eon bestaand stelsel en brengt met
veel minder bezwaar eon oude belasting op dan
nieuw in hot leven geroepene, ook al dient
jjac ter vervanging van een slechtere oude on
is haar heffingsbedrag niet hooger. Behalve
fje sleur is zeer zeker in doze van invloed, dat
i# vroeger vrijgestelden en thans belasten hun
klaagliederen aanheffen, terwijl do nieuw-vrijgo-
fjtelden of verminderden met liunno lofHiitingen
jkhaarsch zijn, meestal uit gerechtvaardigde
'yrces, dat dc fiscus hen nog wel eens bij do
itp-en zou kunnon trekken.
Van de nieuwere belastingen is eene belas
ing naar liet inkomen zeker wol oeno dor meest
frationeele. Slechts met écne reserve: nl. dat
i'mem het inkomen moet beschouwen in do botee-
feuis, dio het werkelijk heeft.
Nu is een zeker inkomen iots zeer relatiefs.
Geeft men een arbeider, die tot nu too f 600
.verdiende in eens f 3000, de man zal niet weten
hoé hij het heeft on hoe het geld in matigheid
lie verteren, wordt echter iemand, dio vroeger
1/10,000 jaarlijks kon uitgeven tot een bedrag
Ivan /3000 teruggebracht, de achteruitgegane
lpi._schier.niet weten, waar hij voldoende bezui
nigingen zal mooten aanbrengen, die weder oven-
|wicht in zijn budget moeten brengen.
e! En bij dezelfde inkomens is het verschil niet
oiinder groot. Een gezin zonder kinderen of met
|fweinig kinderen, wier opvoeding woiriig vordert
kan met een tractemont, zeg van f 3000, heel
noon
S. WÖRISlIÖFFER,
|40)
lp Pviilh huiverde. „Maar wio spreekt van m ij
£",Wio denkt er aan wat ik zou voelen? Laat mij
wijn nabestaanden redden, mijnheer Wolfram,
bt is alles wat ik wenscli te bereiken."
„Koon 1" antwoordde hij bijna heesch.
[„Nooit, zoolang ik het kan beletten!"
j Bevend van opgewondenheid stond Rutli op,
„Maar hoe moot dit alles dan afloopen V' bracht
jdj met moeite uit. „Ik geloof niet dat Hans
l'Adam in staat is vrijwillig den dood te zoeken;
gillij is misschien op dit oogonblik
|Y„Een uitstapje aan 't maken met cenigo vricn-
pn van zijn soort," vulde de landeigenaar op
bitteren toon aan. „Dat acht ik zeer waarschijn-
1 jk, juffrouw Ruth. Als hij terugkomt heeft
«>j gelegenheid gevonden ecu paar duizend tha
ler meer schuld te maken."
H Ruth sloot een oogenblik de oogen. „En dan!
lYvroeg zij. „Ik heb met den deurwaarder over dio
|\iyisselquaesties gesproken."'
«En hij heeft u gezegd dat de failliet-verlda-
ring zeer spoedig zou volgen, niet waar? Laat
A.do dingen hun loop nemen, Ruth. IIoo eer do
catastrophe komt, des to beter is het."
«0 God de catastrophe
ja. Ruth. Er is waarlijk genoeg geofferd
den moloch, meer dan genoegdat kan ik
ff:, het best weten."
Het jonge meisjo kreeg een kleur als vuur.
„Al wat u bespaard had, mijnheer Wolfram
|ffiide zij weenend. „O, ik heb immers
0,02 R URE AL': ïSOTEKSTRA AT ÏO, Telc'tlioo» No. 123.
AnvuRTRNTrafRiiB: van 1—5 gewone regels roet inbo-
grip van eeno Courantf 0.52
Iedere gowono regel meero.lO
Bij abonnement wordt korting vorleend.
iots anders doen, dan een gezinshoofd, die vele
kinderen heeft of waarvan do opvoeding door
studie of anderszins veel vordert.
Dit nu is iots wat bij de heffing der tegen
woordige inkomstenbelastingen geheel of bijna
geheel uit het oog wordt verloren.
Het bezit van kindoren en daarbij wordt
nog slechts naar het aantal en niot naar dc
kostbaarheid der opvoeding gevraagd (on eeno
goede opvoeding is toch wel in belang van rijk
en gemeente) doet bij de tegenwoordige wijzo
van belastingheffen, hoogstens eonc enkele klasse
verlagen.
Dit is zeker een groote fout, waarbij dan nog
komen enkele andere. Want behalve het bezit
van kinderen zijn or natuurlijk nog vole andere
factoren, die voor een gezinshoofd de volstrekte
waarde van zeker inkomen bepalen. Daar kun
nen bij komen het uithoofde eenor betrekking
hier of daar mooten wonen, tegenspoeden door
ziekte, die een goed deel van het inkomen buiten
de gewone beschikking doen vallen enz. enz.
Er is nog een factor, dien wij verkeerd ach
ten, hot vrijstellen van z.g.n. n i e bv 0 r p 1 i c h-
te giften van hand tot hand, s-elijk in sommige
gemeenten, bijv. to Schiedam plaats heeft.
Nu geven wij onmiddellijk toe, dat dit een
punt is, waarover te debatteeren valt. Toch
schijnen ons de argumenten, die voor niet-bc-
lasting van zoodanige giften worden aangevoerd,
minder steekhoudend dan die voor liet avel-be-
lasten worden bijgebracht. Want al moge het
waar zijn, dat aldus in enkele gevallen twee
keer dezelfde bedragen zouden belast worden,
niet minder waar is het, dat bij niet-belasting
sommigen voor een deel of hun gelieele inkomen
wordon vrijgesteld, waarvoor zij niet b o li o c-
ven te werken, terwijl daarentegen wie veel
moet werken, voor zijn geheclo inkomen wordt
belast. Wij zouden oordeelen, dat het erlangen
eener onverplichte bijdrage reeds voldoende ro
den tot blijdschap moest goven. Trouwens bij
dc meeste belastingen wordt ook niet gevraagd
naar de wijze, waarop men tot zekere inkom
sten, die tot eene belastbare vorteringsmacht in
staat stollen, komt, en wol met name met bij
de zwaarste belasting, het Personeel. Of men
van verdiende of geschonken penningen eeno
woning huurt, dienstpersoneel houdt ei.z do"l
aan den aanslag niets af.
Verplichte bijdragen of dio, waartoe men
zo cl 01 ij k verplicht is (bijv. bij studeoronde
kinderen, tot zeker laag maximum) zouden wij
„Laat dat rusten," smeekte mj. „Ik aanvaard
den strijd en zal dien tot het laatste toe strij
den, langzaam aan, maar zeker. Dat alles ben
ik reeds te boven gekomenhet ligt achter
mij maar andere, nog erger dingen mogen er
niet bij komen. Uw leven moet bewaard bl.j-
von."
„U vergoot de erfenis, mijnheer Wolfram.
Dat geld zou mij toch altijd zekere zelfstandig
heid verzekeren."
Hij glimlachte. „Tegenover een Lissauer?
Denk nu maar niet meer over dio vraag, Ruth
laat ons liever van iets anders sproken."
Zij schudde zacht hot hoofd. „Zou men ooit,
ook met de boste bedoeling, een vragende waar
lijk gelukkig maken door hem een onraeedoo-
gend „neen ten antwoord to geven, mijuhepr
Wolfram?"
„Dat hangt er van afmaar wio overeenkom
stig zijn innige overtuiging handelt, die kan
alle gevolgen kalm op zich nemen."
En zoo scheidden zij.
De oude huishoudster had voor de bavone»
nog een ruiker gebonden en in het rijtuig ge
legd; zij zelf stond buigend en knikkend aan
een der vensters en ving den laatsten blik van
Ruth op, toen Erik het portier dicht deed.
„Wil u mij tot afscheid niet do hand reiken?
vroeg hij op geheel veranderden, weeleen toon.
„Bon je zoo boos op mij, Ruth f
Zij schudde het hoofd. „Ik bon niet boos op
u, maar mijn hart is o, zoo bezwaard.'
Hij boog zich naar haar over en kuste haar
hand.
„God weet, hoe gaarne ik al die wederwaar
digheden voor u op mij zou nemen, juffrouw
Ruth. Maar geloof mij dat, wat u nu een onge
motiveerds hardheid noemt, u voor het onver-
willen uitzonderen, voor zooverre het den aan
slag van den begunstigde betreft.
Men verlioze het belang dezer zaak niev uit
het oog en redeneere niotliet getal dor aldus
gesteunden is gering en dus komt het cr minder
op aan. Dit achten wij ten eenen male bezijden
de waarheid, en wij zouden verder willen gaan
en beweren, dat juist do gesteunden de gemeente
tot hoogo uitgaven dwingen. Want afgezien van
enkelen die door hunuo familie geholpen war
den, omdat zij financieel achteruitgegaan zijn,
zal de steun zich wel liet meest voordoen bij
diegen-m, die gehuwd zijn en in eonig ambt
geen voldoend onderhoud vindend, door hunne
ouders worden bijgestaan, en juist dezen zijn
heb, dio voor zich zelve of hunne kindoren de
gemeenten tot hoogoro uitgaven dwingen, zon
der dab zij daaraan een evenredig deel bijdra
gen
Echter wij herhalenover deze zaak kan ge
debatteerd worden.
Rosumeerende zouden wij dus willen heffen
eene belasting naar hot inkomen zonder vrijstel
ling der giften van hand tot hand, met dien
verstande echter dat meer dan tot nu too met
de volsüekle waarde van zeker inkomen voor
ieder burger afzonderlijk rekemug gehouden
werd.
Is dit te bereiken
Door een stelsel, gelijk wij ons dat voorstel
len meenen wij van wel.
Wij zouden, gelijk tot nu toe, van dc belas
tingplichtigen zelve eene opgave verlangen of
zoo men hierop moor prijs stelt, ambtshalve wil
len doen aanslaan wie daartoe in de termen val
len. Hetzelfde collego, dat thans dien nan-l.ig
doet of controleert, zou daarmede ook in de toe
komst belast kunnen blijven.
Dit zouden wij willen beschouwen als liet
ril wo work, liet bijeenverzamelen nl. van de
zoo vertrouwbaar mogelijke gegevens omtrent
het feitelijke bedrag van de inkomens der belas
tingschuldigen.
Gelijk tot nu toe zouden deze dan in klassen
gerangschikt worden, opdat er voor de kleinere
inkomens een zeker algemeen percentage wol-do
afgetrokken.
Is men met de/e bewolking gereed, kan komt de
nfwerking, dio leidt tot het bedrag van den
aanslag.
Een college van een vijftal zoo mogelijk be
zoldigde mannon, door den Raad, maar niet daar
uit to benoemen, zoude dozo kunstbewerking
draaglijkste lot bewaart, voor den eenen drup
pel die den beker doet overloopen."
En toen zij niet antwoordde, gaf Lij den koet
sier eon wenk; het rijtuig reed weg, terwijl hij
met een zwaar hart het huis weer binnenging.
Op eenigen afstand hadden tweo zwarte,
gloeiende oogen al wat er voorviel, gadegesla
gen. Een amazone, van wier hoed een lange
sluier ncergolfde, kwam op het aan allo bewo
ners van Domau welbekende kleine, geheel witte
paard van den straatweg af en zag het wapen
van Moklt op het rijtuig. Meteen werd van
richting verandeul; de schimmel sloeg een zij
weg in, en van achter een heg hield de amazone
het rijtuig in het oog,
Rutli kwam onvergezcld op Domau. Hoe zon
der ling.
De schimmel knabbelde aan hot sehaarsche
gras, terwijl zijn meesteres bij zichzelf duizend
vermoedens opperde en weer liet varen. Wat
had dit bezoek te bctcckcnon? "Aha, daar
kwam juffrouw Assmann weer naar buiten en
Erik begeleidde haarWat boog hij zich diep
over haar heen; wat drukten zijn lippen inuig
do hand van het jonge meisje
Een spottende, toornige glimlach kruklo de
lippen der verborgen toeschouwster, „Vergeef-
sche moeite, Erik Wolfram, vergeefsche moeite 1
Het is niet uw boeld dab in dit hart leeft!"
Toen reed het rijtuig weg, en nu kwam er
weer loven in de amazone. Heb witte paard
vloog over den weg, een wolk van stcf en steen
tjes achter zich opweipendals een slang golf
de do sluier door do lueht. Het kwam 01* op
aan een klein meer 0111 to rijden en dan cp den
straatweg het rijtuig tegen te komen.
te verrichten hebben eu wel ouder voorschrift
van geheimhouding.
Stuk voor stille zou door dit college de aanslag
van elk belastingplichtige mooton behandeld
worden, waarbij tweo factoren tot het bedrag
van don aanslag zouden voeren, 11I. de kennis
name van hot concrete bedrag der feitelijke be
lastbare inkomsten en do overweging welk© bo-
teekenis dit inkomen voor ieder belastingschul
dige op zich zelf hoeft.
liet college moest aldus do vrijheid hebben
een zeker procent van hot inkomen, echter niet
meer dan 30 vrij te stelten of beter nog (met
het oog op de wettelijke bepalingen) hot advies
aan den gemeenteraad tc geven om tot zoodani
ge vrijstelling over te gaan, al naar gelang do
„lasten gelijk men dat kortheidshalve noemt,
waarop ieder der belastingplichtigen „zit".
Heeft men bijv. een belastingschuldige, dio
een zestal kinderen hoeft, wier opvoeding m ver
hand met hun ouderdom en aanleg on de maat
schappelijke positie van den vader nogal geld
kost, beschikt déze belastingschuldige voorts
over een inkomen van 2500, en zijn or einde
lijk nog andere factoren, dio hem den strijd om
het bestaan moeilijk maken, dan zouden wij
hier een remissie van 30 willen toestaan en
derhalve het bedrag der inkomsten, hetwelk tot
den aanslag leidt, willen bepaald zien op f 1850;
tegen 3A zou dan het bedrag zijn f 01,75.
Is er daarentegen een belastingplichtige, die
op peen of niet noemenswaardige lasten zit, 011
bedraagt diens belastbaar inkomen eveneens-
f 2500, deze zou f 87.50 hebben te storten.
Wij krijgen dus ééno facultatieve grond van
1 emissie meer dan thans, nl. naast dc officioeio,
bij verordening bepaalde, voor zekere goringo
inkomens, oeno willekeurige, door een col-
lego van vroede mannen te adviseeren binnen
zekere nader vast te stellen grenzen, waarbij
dc gemeenteraad in eerste en laatste instantie
zou hebben te beslissen, doze laaiste remissie
echter sipchts op verzoek aan den belang
hebbende.
Voor een klein college van gesalarieerde amb
tenaren, waaraan dan bij ambtseed gelieamliou-
ding voorgeschreven zou moeten zijn, zal de
burgerij met meer vrijmoedigheid o. i. haar be
zwaren openbaren dan voor eeno vergadering
van zoodaingen vooral in klein© gemeen
ten waarmede men hetzij in zaken hetzij an
derzins in relation staat.
Hieruit volgt ook, dat de leden der geheime
De boeren op den naburigen akker keken el
kaar aan.
Daar heb je de heks weer
„E11 altijd op liaar wit paard."
„Wil ik jullie eens wat zeggen?" fluisterde
ccn ander. „Zij spreekt met liet beest in een
vreemde taalliet verstaat haar eu antwoordt
haar met allerlei gehuden."
„Een weerwolf, dat heb ik immers altijd ge
zegd. Toen wij haar gedwongen hebben haar
pistool in zoo te gooien, is zij uit wraak drie
dagen later don goeden ouden heer komen ha
len, wion niet het minste mankeerde."
„Ja, ja," bevestigden de andoren. „Dat is
zoo. De oude heer was heel alleentoen heeft
zij door het raam gekeken en het hem aange
daan."
„Waarlijk," zei een der mannen, „als ik dio
vrouw met haar zwarte oogen aan den muur
van mijn huis zou vinden loeren 011 luisteren en
mi«sehion naar binnen naar de wieg kijken
dan was het met haar gedaan. Ik heb nog erf-
zilver in mijn kast liggen; dat mist nooit"
Do overigen vielen hom bij. „De dubbele
kroon dio zij Peter hoeft gegeven, was ook maar
toovergeld,' merkte er een op. „Den volgenden
morgen had hij niets dan knetterend stof in zijn
zak."
Een der boeren, misschien een verkapte vrij
denker, schudde bedenkelijk liet hoofd. „Ja,
mannen," zeide hij, „do dubbele kroon was weg,
dat weet ik ook; maar hot is zeker waar dat
Poter den eigen avond naar de herborg is ge
gaan en eerst tegon den morgen naar buis ging.
Dan kan Lij liet geld ook as-el op een natuurlijke
avijze zijn kwijt geraakt."
iVordl vervolgd.)