dia bevoegdheid aan den gemeenteraad; B. en
W. dienden een aanbeveling (geon voordracht)
in van dubbeltallen.. De oude wijze prefereeren
wij boven de nieuwe. In bet algemeen moet de
Baad, raot nam© in belastingzaken, waar bet de
keuzo van een collage voor reclanio betreft, zoo
weinig mogelijk maebt am B. en W. delegee-
ren. Wil men B. en W. niot in hoogste instantie
doou beslissen, men houdo dan ook de volle
vrijheid van bandelen aan den. gemeenteraad.
Art. 21 is ongewijzigd.
Art. 22 bepaalt de termijnen der betaling.
Gaarne hadden wij gezien, dat bier bet voor-
schi-jft van maandelijksche aanzuivering werd
gegeven, terwijl door wie dit niet wonsclitn tel
kens vóóruit een hak" of heel jaar kon betaald
worden; door eon dergelijk voorschrift zou te
vens voorkomen worden, dat de aanslagbiljet
ten soms een half jaar te laat de belastingschul
digen bereiken, gelijk nu bij sommige belastin
gen bet geval is; nauwelijks beeft men vaak
zijn aanslagbiljet of eon „waarschuwing" wordt
al onder do deur geschoven.
De overige artikelen zijn geheel of bijna on
veranderd gebleven.
Te Nijmegen is Zaterdag j.l. eene verordening op
do beffing oener inkomstenbelasting door den gemeen
teraad vastgesteld, waarbij oen stclsol van Massifi
catie in den geest van het ook hier voorgestelde
aangenomen wordt. Men schijnt daar het wettelijke
beswaar, door ons aangewezen, niet te achten. Des
ondanks blijven wij meenen, dat het aanwezig is.
"Waar de wet spreekt van het belasten van het
folaaJmkomen, waarbij geen inkomsten buiten bere-
Icmin g worden gelaten of lager dan haar loerlcelijke
waarde geschat (behoudens de voorgeschreven vaste
aftrek), daar gaat het o. i. niet aan in hoogere
klassen een bedrag van f 10.000 maar even geheel
vrij to stellen. Zoodanige methode is, waar reeds van
een betrekkelijk armzalig inkomen van föOQ belas
ting moet betaald worden, eenvoudig onverdedigbaar.
Wil men in strijd met do wet een klassen-
stelsel handhaven in bovenbedoelde beteekenis, men
berekeno dan den aanslag naar het max imam der
klasse met vrijheid aan den aangeslagene om, zoo
bij dit wenacht door opgave van het juiste bedrag
zijner inkomsten, nog eenige remissie te krijgen.
Vrijstellen van een deel der inkomsten i9 in strijd
met do wet en de moraliteit. Vooral in do hoogere
klassen, waar do vrijstelling bet minst noodig is,
zou zij het belangrijkst zijn. Dit is absurd. Om ceuo
onwettig en geheel onnoodigo remissie van t' 350 (bij
eene 3M pets. belasting) in een der hoogste klassen te
dekken, moeten er honderd oeconomisch zeer
zwakken worden aangeslagen. Caveant consults!
BUITENLAND.
Algemeen overelcht,
SCHIEDAM, 8 November.
Onder de correspondenten van buiteniand-
sche bladen te Parijs is die der iKöln. Ztg.'
niet de meest betrouwbare en onpartijdige.
Toch schuilt er veel waars in de beschouwing
die hij onder het veelzeggende opschrift van
jFrankrijk's deemoediging" aan de Fashoda-
quaestie wjjdt.
Hij constateert allereerst dat voor 't oogen-
blik heel de chauvinistische haat der Franschen
zich richt naar het Westen. Zelfs zou men
geneigd zijn tot een bondgenootschap met Duitch-
land, indien dit maar van zijn vriendschappe
lijke betrekking tot den Sultan gebruik wil
maken om de Egyptische quaestie langs diplo
matieker» weg ter sprake te brengen.
De »Ectair" die anders waarlijk geen vrien
delijk woord voor Duitschland over heeft, spreekt
er met zekere stille hoop van dat de Sultan en
de Keizer het eens zijn geworden, en dat de
Duitsche en de Fransche diplomatieke agent te
Kaïro zulke beste vrienden zijn.
Aan Millevoye ontsnapt zelfs in de 3>Patrie"
de verzuchting, dat Duitschland eigenlijk maar
een gelegenheidsvijand isde erfvijand is
Engelaod.
En in de vergadering van het Kolonsaaf
Genootschap verklaarde Eugène Etienne, de
gewezen onderstaatssecretaris, dat er nog andeie
natiën dan Engeland zijn waarmede men zaken
kan doen, en tot die natiën behoort ook Duitsch
land.
Minder schijnt dit evenwel het geval te zqn
met Rushuid. Wel spiak Dupuy in zijn verkla
ring voor de Kamer ook over het skostbare
bondgenootschap", maar die passage weid met
groote koelheid opgenomen. Er wordt gespot
met het bondgenootschap, waarmede men de
ooren der Franschen streelt, zonder dat even
wel iemand er de vruchten van ziet.
Na een wel wat overdreven beloog over de
geringschatting die de Fianschen doen blijken
over Rusland als bondgenoot en bet vleien om
Duitschland's vriendschap, spreekt de corres
pondent over de gevolgen der Fushoda-quaes tie.
Er heerscht te Parijs een algemeen t>kalzen-
jamrner", alsof op alle steenen geschreven stond:
sCedenk, o Franschman, dat gij hulpeloos zijt
en zijn zult". Sedert de nederlaag van 1870
is Frankrijk niet zóó bitter vernederd als nu,
een vernedering zonder dat een zwaard gezwaaid
en bloed gestort is. Toen werden de wapens
neergelegd na heldhaftigere weerstandvorst
Bismarck was onverbiddelijk, maar al stond het
land af en al betaalde het een oorlogsvergoe
ding, Frankrijk kon terugzien op een eervolle
verdediging.
Thans evenwel hecffc bet zich te schikken
naar het machtwoord van een Engelschen
eerste-minister, een aileen in den vorm verholen
ultimatum zonder verzachtende omstandigheden
en daarom werpt Franki ij k's trots vol schaamte
een sluier over het hoofd, Brennus, die zijn
zwaard in de weegschaal wierp, was bij de
Romeinen niet minder gehaat dan lord Salis
bury bij de Fianschen, omdat hij van hen den
aftocht uit Faslioda verlangde zonder eenige
schadeloosstelling.
»De wond doet zeer; zij doet gevoelig en
lang zeer. Het was niet zoozeer een slag met
een knods op het hoofd", aldus diukt de
ïFigaro" zich uit, »als wel een diep in het
vleesch gestoken rood gloeiende naald.''
En was da vernedering nu maar eenigszins
verzacht, zoonis die van Gladstone in "1885, toen
czaar Alexander III in zake de Afgliaansclie
quaestie een scheidsgerecht beloofde, waaraan
niemand geloofde en dat ook nooit gekomen is.
Maar Salisbuiy heeft het niet rioodig geacht
de eigenliefde der Franschen te ontzien, en nu
zit er voor den laatste niets anders op dan een
streep te zetteu onder de Faslioda-quaestie en
zich te rekenen tot de klasse der tweede-rangs-
natibn, die John Buil niet gewoon is eenigszins
te ontzien.
Zeer treffend drukt liet ïJournai des Débats"
dit uit in deze bewoordingen »~Wjj hebben
den Engelschen Faslioda en onze vriendschap
aangeboden, maar zij hebben ons laten weten
dat Faslioda hun voldoende was."
Intusschen is de eigenlijke Faslioda-quaestie
vrijwel van de baanalleen in de Fransche
Kamer zal zij nog ter sprake ko nen. Brunei
/al de regeeiing er over iDterpelleeren en ook
Cochin, die de interpellatie heeft overgenomen
welke De Mun aanvankelijk wilde houden.
Maar de Egyptische quaestie blijft aan de orde,
en het protectoraat over Egypte, dat ia Enge
land reeds zoo lang in de lucht zweeft, staat
naar veler oordeel voor de deur.
Waartoe gaat Engeland anders voort met
zijn krijgstoerustingen? vraagt men zich in
Frarkigk en ook daarbuiten af. j»Nuof nooit 1"
roept meuige Brit uit, bedenkende dat de vloot
immers toch gereed is.
De bladen te St. Petersburg, die de Faslioda-
quaestie en lord Saltsbuiy's verklaring aan het
gastmaal op Mansion House bespreken, stellen
eenparig het internationale karakter der Egyp
tische quaestie op den vooi grond. Volgens de
sNovoje Wremja" zijn de mogendheden van
het vasteland verplicht de souvereiniteitsrechten
van den Sultan te verdedigen, en de »Peteis-
bourgkaja Wjedomosti" meent dat de ontruiming
van Faslioda een goede les is voor de oplossing
eener andeie, veel belangrijker quaestie: de
ontruiming van Egypte.
Zal Engelaod zich daaraan storen De nSoir"
bevat een telegram uit Londen waarin bevestigd
wordt dat de geruchten over een proclamatie
vaa het Eogelsche protectoraat over Egypte
aanhouden. Met kooitsachtigen ijver wordt de
mobilisatie der vloot voortgezet. Zoo hield gis-
teten een torpedo-flottielje bij Portsmouth oefe
ningen.
De bezadigde ïWestminster Gazette" keurt
die vooitzetting der toebereidselen af, zoogoed
als den dreigenden toon tegenover Frankrijk
in de liberale bladen. Het blad noemt een oorlog
vooral dwaas, omdat Frankrijk nog steeds de
nuttigste mogendheid is voor de ontwikkeling
der beschaving en der vrijzinnige denkbeelden.
Marchand is op zijn beurt zoo beleefd in een
schrijven aan generaal Grenfell, den opper
bevelhebber van het Egyptische leger, zijn dank
te betuigen voor de bewijzen van vriendschap
die hij op zijn reis van Khartoum naar ICa'iio
van de zijde der Engelsche officieren mocht
ondervinden.
In Fiankrijk. het voor de ontwikkeling dei-
beschaving en der vrijzinnige denkbeelden zoo
nuttige land, is nog altijd de Dreyfus-zuak de
alles beheerschende quaestie.
Gisteien heeft de strafkamer van het Hof
van Cassatie een zitting gehouden. De zaal
wordt nauwlettend bewaakt, en er lekt niets
uit. Men weet alleen dat besloten is, naar
aanleiding van zijn schrijven, den oud-minister
Cavaignac hedenmiddag om 3 uur te verhooren
Om 1 uur zal generaal Mercier, om 2 uur
generaal Billot verhoord wordenmorgen,
Woensdag, komen Zurlinden en Ghanoine aan
de beurt. Zooals men ziet worden de oud
ministers van oorlog in de rangorde, waarin
zij elkaar hebben opgevolgd, gehoord.
Heel wat is er al geschreven over het »ge-
lieime dossier", en het gaat nog maar steeds
voort.
Nu weer komt de nlntransigeant" vertellen
dat zich in dat dossier ook brieven bevinden van
graiin Munster, de dochter van den Duitschen
gezant. Naar Berlijn bestemd, zijn die brieven
aan de grens aangehouden en gephotografeerd
zij zouden op Dreyfus betrekkelijke diogen be
helzen. Het vrij dwaas klinkende vei haal is
reeds door Havas namens het Duitsche gezant
schap tegengesproken.
De »Matin" beweert dat alle stukke» in de
zaak-Dreyfus na het proces van 4894 zijn ver
vaardigd, terwijl de »Petite République" zegt
dat Zurlinden het op non-activiteit stellen van
Du Paty de Clam in den ministerraad recht
vaardigde door de mededeeling dat hij de tele
grammen aan Picquard, geteekend ïBlanche
en ySperanza", had opgesteld. Ook zou Henry
ten einde het dossier tegeu Dreyfus te verster
ken, in 1894 reeds zijn chefs hebben aange
boden valsche stukken te maken, met name
een anoniemen brief tegen Dreyfus.
De sSoir" deelt intusschen mede dat de drie
raadsheoren van, het Hof van Cassatie, die zit
ting hadden in de commissie vnn advies, een
afzondei lijk advies tegen de verzending der
revisie-aanvrage naar het Hof aan den minister
van justitie Sarrien hadden gezonden. Dit af
zondei ltjkc advies nu komt niet voor in het
lapport van mr. Bard. Het blad protesteert
tegen het weglaten daarvan en van de schrif
telijke verklaringen der 23 officieren die in
1894 gehoord zijn.
Picquard is nog altijd niet op vrije voeten.
Wel liep Maandag het gerucht dat hij 's avonds
de Cherche-Midi-gevangenis zou verlaten om
overgebracht to worden naar de Santé.
Dit is onjuist gebleken.
Nu weer verluidt dat de insti actie nog niet
is afgeloopen, daar een generaal nog op 't laatst
een belangrijke verklaring is komen afleggen.
Tuch gelooft men dat een niet-ontvanluTijk-
verklaring moet volgen, waarop Picquard weer
ter beschikking der burgerlijke rechtspraak
woidt gesteld. Mr, Labori zal er dan wel voor
zorgen dat da dappere kolonel spoedig zijn vrij
heid herkrggt.
Men heeft de vervauging van generaal Re-
nonard als chef van den generalen staf door
generaal Brault natuurlijk in verband gebracht
met sde zaak". De ïFiance Militaire" ontkent
dit, daar Renonard andets niet het commando
over het 41de legercorps zou zijn opgedragen.
In den Senaat heeft gisteien Leprovost de
Launay de regeering willen intei pelleeien over
de a*anvallen tegen het leger.'Op verzoek van
Dupuy werd de interpellatie echter uitgesteld
tot Donderdag. Leprovost vestigde de aandacht
van den minister op Urbain Gohier's boek
Het leger legen de natie, dat ondanks de
hatelijke aanvallen die hel bevat op het leger,
nog altijd niet verboden is.
Indien Picquard niet spoedig wordt vrijge
laten, zullen velschillende afgevaardigden de
regeering daarover interpelleeren.
Gemengde B3cdcdecilngcn.
Stead, de bekonde uitgever der „Review of
reviaws", is te Liv-adia door czaar Nicolaas II
ontvangen. In den „Lokal-Anzeiger" vertelt hij
een en ander van de indrukken, die hij heeft ge
kregen.
Stead roemt den Czaar als een waarlijk vre
delievend vorst, die zeer levendig is ia denken
en handelen, zeer energiek en volhardend. Vast
gelooft de Engelsche journalist dat heb don
Czaar ernst is met zijn ontwapeningsvoorstellen.
De Czaar zou beoogen de uitbreiding der legers
enz. voor eenigen. tijd te doen ophouden en daar
door het oorlogsgevaar te verdagen. Bovendien
zou hij een intemationalo bemiddeling willen
zien ingevoerd voor acute geschillen.
Als plaats van samenkomst voor da conferen
tie pleit Stead voor St. Petersburg, omdat daar
de persoonlijke invloed des Czaren zich krachti
ger kan doen gelden.
Van andere zijde wordt gezegd dat het prol
gramtna voor die conferentie reeds in bijzonder!
heden door den Czaar en graaf Murawieff is
ontworpen. Spoedig zal het aan do mogendheden
worden verzonden.
Kapitein Fielden, van het 2de „Coldstream
Guards", heeft eenige dagen geleden in een
trein tussehen "Waterloo-Station (Londen) en
SiU'biton een tasch verloren die, behalve 7500
francs in goud, een lias geheime militaire stuk
ken bevatte die hij naar hot ministerie van oor
log moest brengen.
Het verlies moet van groot gewicht zijn, en
de Engelsche regeering vreest dat zij in han
den zullen vallen van een verrader die ze over
levert aari Frankrijk. Een groote belooning is
op de terugbezorging gesteld.
Een gerucht dat de heito? van Manchester,
uit het aloude geslacht der Montagu's, door for-
luinverlies getroffen, zijn fortuin zou zoeken op
het tooneel, wordt door d© mondaine Londen-
sche bladen maar zwakjes tegengesproken.
"Uit Konstantinopel wordt bericht dat de can-
didatuur van prins George voor het gouver
neurschap van Kreta thans door de mogendhe
den is goedgekeurd. Rusland zal de koninklijke
Grieksdhe familie daarvan officieel in kennis
stellen.
De Sultan protesteert er nog tegen, maar
daaraan zullen de mogendheden, volgens de
„Pol. Corr.", niet storen.
Thans is men. druk bezag de Kretenzische be
volking te ontwapenen en te verzoenen.
In Griekenland is een miiüsterieele crisis uit
gebroken.
Ter eere van het bezoek van bet Duitsobe
keizerlijk paar is Beirout Zaterdagavond
schitterend geïllumineerdop het strand werd
een prachtig vuurwerk afgestoken. Maandag is
de reis voortgezet naar Damascus,
De warme ontvangst die den Keizer ten cleel
is gevallen te Beirout, dat tot nu toe doorging
voor heb middelpunt van den Franschen in
vloed, trekt zeer de aandacht.
Hot bd van den Duitschen Rijksdag prins
Arensberg beweert in de „Markische Yolkszei-
tung" dat keizer Wilhelm de „Dormition de la
Sainto Viergo" niet van den Sultan gekregen,
maar gekocht heeft.
Daar bet de Keizerin om gezondheidsredenen
ontraden is, zich terstond naar heb koudere
Duitschland te verplaatsen, zal de terugreis
over zee geschieden,
Sagasta verklaarde gisteravond vóór het be
gin van don ministerraad dab, volgens aldaar
ontvangen berichten, keizer "Wilhelm voorne
mens is op zijn terugreis Cadix aan te doen.
De Spaansche regeering zal dan een eskader tot
's Keizers ontvangst naar Cadix zenden.
Het diplomatieke corps te Peking heeft be
sloten van het Tsung-li-Yamem de verwijdering
der troepen uit Kung-Su en de provincie" Pet-
schili te eischen. Vóór den lödon November zal
dit moeten geschieden, waarbij de steden be-
hooren te worden opgesomd waarheen de troe
pen zullen gebracht worden. Wordt aan dien
eiseh geen gevolg gegeven, dan dreigen de ge
zanten met maatregelen ter beveiliging der
spoorlijn van Peking naar de kust.
De Japansch© gezant is Zaterdag te Peking
ontvangen door den Keizer en de Keizerin-We
duwe om hun hooge Japansche ridderorden te
overhandigen. De Keizerin-Weduwe ontving
den gezant, terwijl de Keizer op een trede van
den troon stond. o Keizerin-Weduwe sprak
den gezant toe, waarna de Keizer, die er gezond,
maar bleek uitzag, een kort antwoord voorlas.
De Russische vloot heeft, naar uit Peking
aan de „Daily Telegraph" wordt geseind, Porb-
Artïruf verlaten.
In Japan is een nieuw ministerie gereed ge
komen, gevormd door markies Yamagata.
Zooals te verwachten was, is het bericht der
„New-York Herald" over de vernieling eener
Fransche kerk te Bangkok, door heb Sïaanee-
sche gezantschap bij monde der „Temps" te
gengesproken.
Aan verschillende firma's zijn reeds opdrach
ten verstrekt met het oog op de doortrekking
van de spoorlijn in Soudan tot aan Khartoum.
Dato 14 October wordt uit Harrar aan do
„Times" bericht:
Zaterdag jl. moet ras Makonnen Harrar heb
ben verlaten naar Adchs-Abeba, vanwaar bij
naar Tigré gaat. Alle ras van Cogal zijn in op
stand en bebben zich aangesloten bij ras Han-
gaschia. Men zegt dat koning Menelik van
Abessyni'é zelf de expeditie naar Tigré zal aan
voeren.
Te Washington is door een ontploffing van
gas of door andere oorzaak in de zaal van heb
Hooggerechtshof groote schade aangericht.
De Koninklijke bibliotheek.
Heden viert de Koninklijko Bibliotheek haar
honderdjarig bestaan. Zij werd gevormd, op
voorstel van heb lid der Eerste Kamer Verbeek,
op 17 Augustus 1798 gedaan en door beide
Kamers, door de Tweede op 8 Nov. d. a. v.
aangenomen, uit de bibliotheken van den laat-
sten stadhouder en zijn beide zonen, van heb
voormalig collegie van Hunne Hoogmogeaden,
en dat van Gecommitteerde Raden van heb
voormalig gewest Holland.
De boeken werden in drie zalen van het ge
bouw waar thans de Tweede Kamer vergadert,
overgebracht. Dit werk werd, onder leiding der
commissie van toezicht en politie der vergader
zaal van de Volksvertegenwoordiging, verricht
door den abbé Flament, een Fransch geleerde,
die voor het schrikbewind, m 1794 hierheen ge
vlucht was en een ondergeschikte betrekking
aan het dept. van buitenl. zaken vervulde.
In opdracht van genoemde oommissie ver
vaardigde hij een catalogus die reeds in 1800
ter Landsdrukkerij verscheen. De catalogus was
gesplitst in drie hoofd-afdeelingenWeten
schappen en Kunsten, Fraaie lettoren (waaron
der ook taalkunde) en Historiek, overeenkomen
de met de verdeelóag der werken over drie zalen.
Flament bleef als eerste bibliothecaris aan de
"boekerij verbonden. Toen Lodawijk Napoleon
koning werd en het gebouw der bibliotheek to
eigen gebruik© wenschte, werden de boeken
overgebracht naar het Mauritshuis. Flament
werd het velgcnde jaar secretaris des Konrngs
en kreeg toen den heer A. A. Stratenus tob
ambtgenoot, maar in 1809 keerde hij naar do
bibliotheek terug om er zich weer geheel aan
te wijden.
Napoleon schonk de bibliotheek aan de saad
's-Gravonhage, die haar in 1814 op haar beurt
aan den Souvereinen Vorst overdroeg, die haar
met een groot aantal werken, uit zijn eigen bi
bliotheken, verrijkte. Naar het tegenwoordig ge
bouw werd zij in. heb jaar 1821 overgebracht.
Onder al deze lotswisselingen bleef Flament bi
bliothecaris tot aan zijn dood too in. 1835.
Hij werd opgevolgd door mr. J. W. Holtirop,
die hem in 1829 als helper was toegevoegd.
Deze bekleedde het ambt als bibliothecaris tot
1868. Onder hem kwam M. F. A. G, Campbell
reeds in 1838 als volontair aan de bibliotheek
om in 1847 als onder-bibliothecaris aangesteld
te worden. Hij volgde m 1868 Holtrop, die toen
zijn ontslag nam en nog twee jaren in leven
bleef, op aan heb hoofd der instelling, die lang
zamerhand een grootea omvang en beteekenis
had gekregen.
Campbell bleef bibliothecaris tot aan zijn
dood in 1890. Hij werd opgevolgd door dr. T.
M. C. Wijnmalen, die sinds 1871 onder-biblio
thecaris was. Na 't overlijden van dr. Wijnma
len volgde hem in 1895 de tegenwoordige titu
laris dr. W. G. C. Bijvanck op. („V'ad.")
Berner-eonventie.
De Russische schrijversbond te St. Peters-
burg heeft naar liet nN. v. d. B." meldt
in een algem. vergadering, na ampele bespre
king van het ondeiwerp: Ruslands toetreden
tot de Berner-eonventie, met overgroote meer
derheid gestemd voor de volgende motie
De belangen der Russische auteurs worden
op geetmrlei wijze geschaad door den tegen-
woordigen toestand. Daaraan bevorderlijk kan
in elk geval niet zijn het breidelen der vrijheid
tot vertalen.
Het sluiten [eener letterkundige overeenkomst
