52"" jaargang.
Woensdag-16 November 1898.
N°. 9783.
Eerste BlaUA i
DE GELDDUIVEL.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: II. J. C. RQELANTS.
BUITENLAND.
Puthr
§*f^Vw
Abohnementsfrijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggcndo plaatsen, p. kwart. - 1.05
n franco per post, p. kwartaal. - 1,30
Afzonderlijke nommerso.02
BUREAUBOTEKSTRAAT ÏO, Teleplioon No. 123.
ADVEnTENTrenajs: van 1—5 gowono regels mot inbe
grip van cone Conrantf 0.52
Iedero gewone regel meero.io
Bij abonnement wordt korting verleend.
ti j
iliKCniecn ovcs-Riclit.
SCHIEDAM, 15 November '98.
In de Fransdie Ivamor maak to gisteren de
afgevaardigde Fournière do tegen Urbain Co
llier ingestelde vervolgingen wegens beleediging
van land- en zeemacht, tob heb ondenverp eener
tot den minister van binnonlandsche zaken ge
ruchte interpellatie, Hot thans verschenen boek
is een verzameling van artiikols die sedert No
vember 1897 ach tereen volgons gepubliceerd
zijn. Het minister i o-M lino zag geen kans om
te vervolgen. Bevat het boek boleedigingen te
gen het leger? Spr. geloofde hot niet; maar al
ware dat zoo, waarom dan ook niet de boleedi
gingen tegen do magistratuur en het burgerlijk
gezag vervolgd.?
Daarna besprak de interpellant Chauoine's af
treden, een daad die liet leger niet tob eer
strekte. Herinnerende aan de door de zaak-
JDroyfus teweeg gebrachte beroering, noemde hij
liet voor een schrijver moeilijk to midden der
lievige polemieken zijn kalmte volkomen to be
waren. Denkt men dat er iemand iu Frankrijk
is die het leger om niets aanvalt, alleen uit lust
om liet aan to vallen? Door een zinsnede afzon
derlijk to nemen kan men er oen boteekenis
aan geven die zij niet bezit. Spr. verwonderde er
zich over dat de minister van marine meedoet
aan deze vervolging, terwijl deze zelf schrijver
en cere-voorzitter van do republikoinsclio jonr-
nalisten-vereeniging is. Alleen door een zin uit
Urbain Collier's boek op zich zelf te nemen,
heeft men een vervolging kunnen instellen; to
gen het bock als göheol is niets in to brengen.
Fournière beschuldigde daarna de regeering
dat zij steeds op instigatie der rechterzijde tot
vervolging overgaat, hetzij van een eenvoudig
schrijver, hetzij van een die de roem der Fran-
sche letterkunde uitmaakt.
Onder protesten dor rechterzijde hield do in
terpellant een lofrede op Zola.
Na verschillende interrupties van do zijde dor
nationalisten ging Fournière voort met te zog
gen dat de republikeinen en de socialisten het
leger slechts beschouwen als verdediger tegen de
vijanden van buiten; terwijl de conservatieven
er eon wapon in zien dat zij ter bereiking hun
ner binnenlandsche plannen wenschen aan te
wenden. Interpellant noodigde de regeering uit
haar plicht te doen als republikeinsoho rogeo-
•ring.
ihipnv verdedigde de regeoring. Zij 1 ad vol
gens haar geweten gehandeld en na het hoek
onderzocht to hebben, genieend in overeenstem-
min" met het votum der Kamer tot vervol
ging te moeten overgaan.
Do regeering had beloofd dat zij, het aan een
ieder overlatende zelf persoonlijke aantijgingen
te vervolgen, collectieve laster van hot leger
zou tegengaan. De minister las een passage
DOOR
S. WÖHtrlIÖFFER.
60)
Erik reikte zijn. pupil de hand ten afscheid.
„Uw dienaar, juffrouw Assmann. Wees er ze
ker van dat ik niets zal nalaten wat vroeg of
laat in uw belang noodig schijnt. Juffrouw
Mal ten zal nog rekenschap hebben af to log
gen."
Toen wendde hij zich tot don baron. „Adieu,
Hans!"
„En je antwoord, Erik?"
„Dat heb je al Lang gekregen. Ook ton gun
ste van een vriend kan ik het met mijn geweten
niet op een aceoord gooien."
„Och, zouden je motieven van zoo onbaat-
zuehtigen aard zijn, waarde Erik?"
„Adieu, Hans, ik ben ten allen, tijde en waar
je wilt gaarne bereid je van antwoord te die-
non, vergeet dat niet."
Neg een koele groet, en Wolfram ging heen,
ofschoon do baron nog beproefde lieon terug te
houden.
„Je hadt wel een goed woordje voor mij kun
nen doen, Ruth," zedde de baron nu op bijna
verwijtenden toon. ,,Ik moet de zes duizend
thaler noodzakelijk hebben."
„En kan je nu daaraan denkon, Hans?"
Hij was op het punt op te bruisen, maar hij
hezen zich nog bijtijds.
„Houdt daar beneden niet een rijtuig stil,
uit Gothier's boek voor, die door de linker
zijde onder protest van het centrum, wordt toe»-
gejuicht. Twee afgevaardigden, l'astre en La-
vy, werden bijna handgemeen.
Als antwoord las liiorop Fournière eenigo
voor het leger beleedigende zinsneden uit een
artikel van Dnunont voor, waarop deze ant
woordde dat hij de vrijheid, van denken voor
stond, doch tevens herinnerde dat hij gevraagd
had de Joodsche bankiers wegens hoogverraad
te vervolgen.
Dit lokte een krachtig protest uit van Klote,
den joodschen afgevaardigde van Montdidier.
Deze bejammerde het dat Drtunont den gods
dienst van een collega in liet debat betrok. Spr.
betreurde het ten zeerste dat een leer van haat
en verdeeldheid veld won in liet land. Er zijn
liier alleen Fransehen. Slechte patriotten vindt
men ook onder protestanten on katholieken.
Hij verweet Dnunont zijn betreurenswaardig
nationalisme. „Er zijn Joden die boter patriot
ten zijn dan gij!" riep hij Dnunont toe.
Do voorzitter Desehanel gaf hierop to kra
nen dat Dnunont noch op een godsdienst noch
op een ras had gedoeld, maar zich in 't alge
meen luid uitgedrukt. Persoonlijkheden zou hij,
do voorzitter, hebben geweerd.
Paul de Cassangnac wilde over dit incident
interpelleercn. Bupuy verklaarde dat do regee
ring niet verantwoordelijk kan worden gesteld
voor de incidenten ter Kamerzitting en vroeg
daarom een maand uitstel. Aldus werd besloten.
Daarna kwam het amnestie»-voorstel in be
handeling. Dio voor Algorië werd oj> verzoek
van Bupuy, welke baar wenschte te bestrijden,
uitgesteld. Aangenomen werd de amnestie voor
pers-, vergadenngs- en vereeiiigingsdelieton,
evenals voor vergrijpen bij werkstakingen. Ver
worpen werd do door Contant verlangde am
nestie voor anarchistische misdrijven, terwijl
die voor beleediging van politie en rechters
Maandag a.s. zal behandeld worden.
Do afgevaardigde Breton stelde toen de af
schaffing voor der wet tegen de anarchistische
woelingen en vroeg voor zijn voorstel de urgen
tie die echter na bestrijding door Dupuy werd
geweigerd.
De Fransche regecring beschouwt het door
Ilavas ontvangen bericht van Dreyfus' dood als
ongegrond.
Het was tien uur 's avonds toen men op liet
ministerie van biimciilandsche zaken kennis
kreeg van het telegram uit Colniar aan Ilavas.
Onmiddellijk verwittigde do dienstdoende amb
tenaar den minister-president die terstond liet
onderzoeken of de dieusttelcgrammen melding
maakten van Dreyfus' clood. Toen dit onder
zoek een negatief resultaat oplm orde, liet Char
les Dupuy aan don minister van koloniën vra
gen of deze inderdaad, zooals het gerucht wilde,
oen telegram van den gouverneur van Guyana
li id ontvangen. Mot moeite werden de ambte
naren van het departement, waar geen nacht
dienst bestaat zooals bij binnelancLehe zaken,
rjoaggaraxaagMcgaaaanMa
„Misschien dat van Wolfram."
„Neen hij is te paard gekomen."
Hans Adam luisterde. „Zware stappen op de
trap," fluisterde hij.
Ruth vouwde do handen. „Als men mij wil
gevangen nemen, Hans, ben ik dan verplicht
mee te gaan?"
,,'tls niets," antwoordde hij. „Ga maar weg,
Ruth; blijf op je kanier en kom maar in 't
geheel niet voor den dag, hoor."
Zij ging weg, zonder hom aan te zien; liet
bloed stolde haar in de aderen. Nu zou men
Cecilia's lijk wegdragen, dat wist zij.
Door do half geopende deux drongen al die
vreeselijko weluiden haar als scherpe naalden
in de ziel. Hans Adam ontving in de gang ver
scheiden hoeren, die daarop mee gingen naar
zijn kamer. Weer werden do zware stappen
hoorbaar, haastig gefluister ging van mond tot
mond; er werd licht gebracht; verschillende
deuren werden geopend en weer gesloten.
Ten slotte droegen vier mannen een zwaren
last, langzaam en behoedzaamdo dienstmeis
jes snikteneen vrouwelijke stem slaakte een
luiden gil als van ontroostbare smart.
Dat was Adèle; Ruth hoorde liet en hui
verde.
Haar doodsvijandin
Nu droeg men do arme Cecilia uit; lompe
handen hadden het lichaam gevat Rutli
dacht dat zij zcm sterven van bitter, niet te
stillen leed.
lil haar zak ritselde het briefpapier mot de
weinige woorden van do hand dor doodo dat
u '1de zij aan Erik Wolfram toevertrouwen. Ab
liet ei op aankwam om eenige reden een vas-
cpgespoord, tenminste die welke op do hoogte
waven van de ingekomen telegrammen.
Toen bleek dat er inderdaad op liet ministe
rie van koloniën tussclien 5 en G uur een tele
gram van Guyana was gekomen; maar m dat
telegram werd niet over Dieyfus gesproken.
Algemeen is men dan ook overtuigd dat men
hier te doen heeft met een misplaatste grap.
Daarentegen beschouwt men de weigering
van Dupuy om Dreyfus op de hoogte te bren
gen van wat or te zijnen gunste geschiedt, iu
revisionistische kringen allerminst als een grap.
Do senator Ranc beschuldigt in de „Radical"
de regeering van onwollig-handulenYves
Guyot verwijt haar in de „Siècle" vrees voor
de anti-semieten en do nationalisten, en Clé-
meurcau beschuldigt haar van misdadig opzet
ill bet verscherpen van Dreyfus' straf. Daar
Dreyfus zich in brieven aan zijn familie be
klaagt over begane onhandigheden, vraagt Glc-
uienecau of men soms de brieven aan Dreyfus
ook heeft vervalsciit.
Haar niet alleen de revisie-bladen, de onpar
tijdige en bezadigde, tevens de vaak officieuze
„Temps" vraagt waarom tegenover Dreyfus ge
zwegen wordt, waar nienschelijkhoid alleen
reeds spreken zou gebieden. Want is liet niet
zijn recht te vernemen wat er geschiedt, en
krachtens welk beginsel onthoudt men dan den
veroordeeldo op het Duivelseiland elke medc-
deeling? Het blad acht het noodzakelijk dat
hot arrest van het Hof aan de gevoelens' van
menschehjkheid moer den vrijen teugel late.
Het Hof zet intusseheii zijn arbeid voort.
Gistermiddag zijn Zurlinden 011 Olianoine ge
hoord, met den kaatsten schijnt liet Hof nog
niet te hebben afgedaan.
De „Sou-" wil weten dat de verklaringen, de
zer beide oud-ministers van groot belang en
van zeer stelligon aard zijn. Generaal Zurlinden
zou vooral hebben gesproken over de middelen
die waren aangewend om tot de ontdekking der
Dreyfus te laste gelegde feiten en tot het be
wijs dier feiten te geraken. Generaal Chanoinc
zou opnieuw zijn geloof in Droyfus' schuld hel>-
ben bevestigd. Naar zijn ntcemng zou" de niodc-
deehng van het geheime dossier de veiligheid
van den Staat en do goede betrekkingen met
het buitenland in gevaar brengen.
Gistermiddag om half twee is een ordonnans-
officier, een kapitein, een verlakt couvert aan
het Hof komen brengen. Het geheime dassier
misschien Of heb ultra-geheime Tenzij het
soms het ultra-ultra-geheime is
Volgens een andere lezing was het verzegelde
couvert voor Zurlinden bestemd.
Men heeft het ook nog altijd druk over do
befaamde bekentenis van Drevfus.
Volgens het „Journal des Débats" houdt Ca-
vaignac daar mot zóó groote hardnekkigheid
aan vast, dat het Hof Dreyfus persoonlijk zal
moeten hooren. Volgens de „Fetite Rópubli-
que" zal liet Hof waarschijnlijk den ex-kapitein
naar Frankrijk laten komen om hom te con
fronts ieii met Lebrun-Renault die volgens de
„Gaulois" tegen heden is gedagvaard.
ten, betrouwbaren stouu te zoeken ten einde
volkomen zeker te zijn, clan claoht zij altijd het
eerst aan liolll.
De manuen met do door een groen laken over
dekte lijkmand, waren nu bij do huisdeur aan
gekomen, en ILiris Adam zeido aan de trap do
ambtenaren der justitie goeden dag. Een arres
tatie zou dus niet plaats vuideti. Ruth haalde
vrijer adem. Hot ergste bleef haar dus be
spaard.
Zij luisterde. Zou de baron haar een boocl-
seliap sturen?
Een kwartier Later kwam een dienstmeisje
haar een kort briefje brengen van Hans Adam's
hand. „Slaap, Ruth," solireet' hij, „tradit je
krachten terug te krijgen. Ik sta voor al mijn
liuisgenooten borg Niemand onzer mag zich
buiten het kasteel begaven; maar daarvoor
heeft ook voorloopig geen arrestatie plaats ge
vonden. Ga maar slapen, Iluth; ik maak alles
wel in orde."
De hand mot het briefje zonk mat neer;
Ruth huiverde. Ja, slapen, slapen als zij dat
maar kou
Toen de huishoudster haar met goweld iets
wilde laten gebruiken, wees zij alles van do
hand, sloot deuren on vensters en trok do de
kens over haar hoofd. „SlapenSlapen
Of althans niets zien en hooren!"
Het was eenige uren later dat de baron van
een rit naar do stad weer thuis kwam.
Aan de huisdeur zond hij don bediende weg
cu ging de trap op om naar zijn slaapkamer to
gaan, toen hem uit de op een kier staande deur
van het kleine salon een zwak lichtschijnsel te-
De. instructie tegen Picquard is middelerwijl
afgeloopeu. Kapitein Tavernier heeft zijn rap
port gereed; kolonel Foulon, die. het onderzoek
leidt, heeft er zijn conclusies aan toegevoegd,
zoodat generaal Zurlinden, do gouverneur van
Parijs, thans te beslissen zal hebben wat er ver-
dor met Picquard zal geschieden.
„Gaulois" cm Debate" gelooven dat do ko
lonel vervolgd zal worden; waarvoor woten zij
evenwel niet, daar de echtheid van hot „petit
bleu" gebleken is. Do Petit Puristen" zegt d.at
Zurlinden het advies van den rapportour en
den regeeringscoiiiniiisaris zal volgen, hoe dit
advies clan ook luide. Do „Gaulois" wil nog we
ten clat, zoo Picquard zich voor een krijgsraad
zal to veumtwoordeii hebben, aan de debatten
zoo groot mogelijke openbaarheid zal worden
gegeven.
Volgens sommigen bestaat er oen vers-elul
van meennig in zake Picquarcl tuvichen den mi
nister van oorlog en Zurlmdeu,
Mr. Laboii heeft Maandagmiddag eon on
derhoud gehad met Do Freycnnet. Do minister
deelde hem mede dat, naar hij claoht, liet rap-
port van Tavernier heden aan den gouverneur
van Parijs zal worden overhandigd. Nadat do
in-tiuetie aldus gesloten is, ml het militaire ge
zag kumtön overwogen of er aanleiding is de
afzondering waarin Picquarcl wordt gehouden,
te doen eindigen.
Indien dit geschiedt, dan zal Antide Buyer
de regeering met interpelleercn zooals hij voor
nemens was. Daarentegen zal hij een ontwerp
bij de Kamer indienen om de bepalingen dor
wet van 8 December 1887 betreffende do In
structie iu strafzaken uit te breiden tot do mi
litaire reehtepleging.
De „Voitfliro" beweert clat kolonel Hemy do
schuldenaar is geweest van Esterliazy.
„De schuldenaar!" zegt het blad. „Wanneer
wij dit woord neerschrijven, dan gebruiken wij
het iiiut in ovcrclraehtelijken, maar in den go-
wonen zin; en wij gebruiken het maar niet zoo
klakkeloos 1"
Het blad zegt dat er ook nog wel andere din
gen tusschen do heide officieren zullen hebben
plaats gevonden, en dat liet Henry kan geweest
zijn die aan Esterliazy de iu hot borderel ge
noemde stukken heeft gebracht, waarvan Ca
va ign a c thans voor het Hof hot bowijs trac-lit
te leveren, dat alleen Dreyfus zich dio kan heb
ben toegeëigend.
itciiicnj;ile Mcnictlcelingen,
Naar de officieuze „Nordd. Allg. Ztg." be
richt zal de Duitseim Rijksdag in de eerste da
gen van December geopend worden.
Do „Vorwiirte" deelt mode dat dr. Adolf
Bnmii, du beste medewerker van het socialis
tische blad, Oostenrijker van nationaliteit, door
de politie uit het land gebannen is.
„Denkt do regcering dat wij cLuudoor één
abonnó zullen verliezen 1" vraagt het blad.
gemoct kwam Hij bleef staan en wierp een
blik in het vertrek dat dezen dag in 't geheel
O O
mot was gebruikt.
Bij de tafel in het midden stond Adèle; zij
scheen op hem te wachten.
Hot was een leelijke, wreede glimlach die een
oogenbhk om de mondhoeken van den baron
spetlde; hij «seheon een oogenblik to aarzelen
en wilde doorloopcn; maar toon duwde liij do
deur geheel open, trad binnen en sloot haar
achter zich dicht.
„U, juffrouw Malton Heeft u na dezen dag
vol opwinding nog geen rast gezocht?"
De gezelschapsjuffrouw scheen verwacht, te
hebben dat hij haar op andere wijze zou toe
spreken; een donkere blo» overtoog haar go
laat. Zij droeg een zwarte japon, geheel met
zwart opgemaakt; liet eciuge blinkende aan
haar was het bekende medaillon dat zij uit do
plooien der kanten fichu goed te voorschijn liet
komen.
„Mijnheer de baron," zeido zij met trillende
stem, „mag ik u om eenigo minuten gehoor
verzoeken
Hans Adam bleef naast haar staan, zonder
noch voor zich zelf noch voor haar een stoel
naderbij to trekken.
„Tot uw dienst, juffrouw."
Adèle beefde zóó hevig dat zij met haarband
op het blad der tafel moest leunen. „Wat heeft
u omtrent mij besloten, mijnheer de baron? In
uw huis kan ik bezwaarlijk langer blijven."
tVordl vervolgd.)
t j j, i»!
-Vi,