52"" jaargang. Woensdag-16 November 1898. N°. 9783. Eerste BlaUA i DE GELDDUIVEL. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. UITGEVER: II. J. C. RQELANTS. BUITENLAND. Puthr §*f^Vw Abohnementsfrijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggcndo plaatsen, p. kwart. - 1.05 n franco per post, p. kwartaal. - 1,30 Afzonderlijke nommerso.02 BUREAUBOTEKSTRAAT ÏO, Teleplioon No. 123. ADVEnTENTrenajs: van 1—5 gowono regels mot inbe grip van cone Conrantf 0.52 Iedero gewone regel meero.io Bij abonnement wordt korting verleend. ti j iliKCniecn ovcs-Riclit. SCHIEDAM, 15 November '98. In de Fransdie Ivamor maak to gisteren de afgevaardigde Fournière do tegen Urbain Co llier ingestelde vervolgingen wegens beleediging van land- en zeemacht, tob heb ondenverp eener tot den minister van binnonlandsche zaken ge ruchte interpellatie, Hot thans verschenen boek is een verzameling van artiikols die sedert No vember 1897 ach tereen volgons gepubliceerd zijn. Het minister i o-M lino zag geen kans om te vervolgen. Bevat het boek boleedigingen te gen het leger? Spr. geloofde hot niet; maar al ware dat zoo, waarom dan ook niet de boleedi gingen tegen do magistratuur en het burgerlijk gezag vervolgd.? Daarna besprak de interpellant Chauoine's af treden, een daad die liet leger niet tob eer strekte. Herinnerende aan de door de zaak- JDroyfus teweeg gebrachte beroering, noemde hij liet voor een schrijver moeilijk to midden der lievige polemieken zijn kalmte volkomen to be waren. Denkt men dat er iemand iu Frankrijk is die het leger om niets aanvalt, alleen uit lust om liet aan to vallen? Door een zinsnede afzon derlijk to nemen kan men er oen boteekenis aan geven die zij niet bezit. Spr. verwonderde er zich over dat de minister van marine meedoet aan deze vervolging, terwijl deze zelf schrijver en cere-voorzitter van do republikoinsclio jonr- nalisten-vereeniging is. Alleen door een zin uit Urbain Collier's boek op zich zelf te nemen, heeft men een vervolging kunnen instellen; to gen het bock als göheol is niets in to brengen. Fournière beschuldigde daarna de regeering dat zij steeds op instigatie der rechterzijde tot vervolging overgaat, hetzij van een eenvoudig schrijver, hetzij van een die de roem der Fran- sche letterkunde uitmaakt. Onder protesten dor rechterzijde hield do in terpellant een lofrede op Zola. Na verschillende interrupties van do zijde dor nationalisten ging Fournière voort met te zog gen dat de republikeinen en de socialisten het leger slechts beschouwen als verdediger tegen de vijanden van buiten; terwijl de conservatieven er eon wapon in zien dat zij ter bereiking hun ner binnenlandsche plannen wenschen aan te wenden. Interpellant noodigde de regeering uit haar plicht te doen als republikeinsoho rogeo- •ring. ihipnv verdedigde de regeoring. Zij 1 ad vol gens haar geweten gehandeld en na het hoek onderzocht to hebben, genieend in overeenstem- min" met het votum der Kamer tot vervol ging te moeten overgaan. Do regeering had beloofd dat zij, het aan een ieder overlatende zelf persoonlijke aantijgingen te vervolgen, collectieve laster van hot leger zou tegengaan. De minister las een passage DOOR S. WÖHtrlIÖFFER. 60) Erik reikte zijn. pupil de hand ten afscheid. „Uw dienaar, juffrouw Assmann. Wees er ze ker van dat ik niets zal nalaten wat vroeg of laat in uw belang noodig schijnt. Juffrouw Mal ten zal nog rekenschap hebben af to log gen." Toen wendde hij zich tot don baron. „Adieu, Hans!" „En je antwoord, Erik?" „Dat heb je al Lang gekregen. Ook ton gun ste van een vriend kan ik het met mijn geweten niet op een aceoord gooien." „Och, zouden je motieven van zoo onbaat- zuehtigen aard zijn, waarde Erik?" „Adieu, Hans, ik ben ten allen, tijde en waar je wilt gaarne bereid je van antwoord te die- non, vergeet dat niet." Neg een koele groet, en Wolfram ging heen, ofschoon do baron nog beproefde lieon terug te houden. „Je hadt wel een goed woordje voor mij kun nen doen, Ruth," zedde de baron nu op bijna verwijtenden toon. ,,Ik moet de zes duizend thaler noodzakelijk hebben." „En kan je nu daaraan denkon, Hans?" Hij was op het punt op te bruisen, maar hij hezen zich nog bijtijds. „Houdt daar beneden niet een rijtuig stil, uit Gothier's boek voor, die door de linker zijde onder protest van het centrum, wordt toe»- gejuicht. Twee afgevaardigden, l'astre en La- vy, werden bijna handgemeen. Als antwoord las liiorop Fournière eenigo voor het leger beleedigende zinsneden uit een artikel van Dnunont voor, waarop deze ant woordde dat hij de vrijheid, van denken voor stond, doch tevens herinnerde dat hij gevraagd had de Joodsche bankiers wegens hoogverraad te vervolgen. Dit lokte een krachtig protest uit van Klote, den joodschen afgevaardigde van Montdidier. Deze bejammerde het dat Drtunont den gods dienst van een collega in liet debat betrok. Spr. betreurde het ten zeerste dat een leer van haat en verdeeldheid veld won in liet land. Er zijn liier alleen Fransehen. Slechte patriotten vindt men ook onder protestanten on katholieken. Hij verweet Dnunont zijn betreurenswaardig nationalisme. „Er zijn Joden die boter patriot ten zijn dan gij!" riep hij Dnunont toe. Do voorzitter Desehanel gaf hierop to kra nen dat Dnunont noch op een godsdienst noch op een ras had gedoeld, maar zich in 't alge meen luid uitgedrukt. Persoonlijkheden zou hij, do voorzitter, hebben geweerd. Paul de Cassangnac wilde over dit incident interpelleercn. Bupuy verklaarde dat do regee ring niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor de incidenten ter Kamerzitting en vroeg daarom een maand uitstel. Aldus werd besloten. Daarna kwam het amnestie»-voorstel in be handeling. Dio voor Algorië werd oj> verzoek van Bupuy, welke baar wenschte te bestrijden, uitgesteld. Aangenomen werd de amnestie voor pers-, vergadenngs- en vereeiiigingsdelieton, evenals voor vergrijpen bij werkstakingen. Ver worpen werd do door Contant verlangde am nestie voor anarchistische misdrijven, terwijl die voor beleediging van politie en rechters Maandag a.s. zal behandeld worden. Do afgevaardigde Breton stelde toen de af schaffing voor der wet tegen de anarchistische woelingen en vroeg voor zijn voorstel de urgen tie die echter na bestrijding door Dupuy werd geweigerd. De Fransche regecring beschouwt het door Ilavas ontvangen bericht van Dreyfus' dood als ongegrond. Het was tien uur 's avonds toen men op liet ministerie van biimciilandsche zaken kennis kreeg van het telegram uit Colniar aan Ilavas. Onmiddellijk verwittigde do dienstdoende amb tenaar den minister-president die terstond liet onderzoeken of de dieusttelcgrammen melding maakten van Dreyfus' clood. Toen dit onder zoek een negatief resultaat oplm orde, liet Char les Dupuy aan don minister van koloniën vra gen of deze inderdaad, zooals het gerucht wilde, oen telegram van den gouverneur van Guyana li id ontvangen. Mot moeite werden de ambte naren van het departement, waar geen nacht dienst bestaat zooals bij binnelancLehe zaken, rjoaggaraxaagMcgaaaanMa „Misschien dat van Wolfram." „Neen hij is te paard gekomen." Hans Adam luisterde. „Zware stappen op de trap," fluisterde hij. Ruth vouwde do handen. „Als men mij wil gevangen nemen, Hans, ben ik dan verplicht mee te gaan?" ,,'tls niets," antwoordde hij. „Ga maar weg, Ruth; blijf op je kanier en kom maar in 't geheel niet voor den dag, hoor." Zij ging weg, zonder hom aan te zien; liet bloed stolde haar in de aderen. Nu zou men Cecilia's lijk wegdragen, dat wist zij. Door do half geopende deux drongen al die vreeselijko weluiden haar als scherpe naalden in de ziel. Hans Adam ontving in de gang ver scheiden hoeren, die daarop mee gingen naar zijn kamer. Weer werden do zware stappen hoorbaar, haastig gefluister ging van mond tot mond; er werd licht gebracht; verschillende deuren werden geopend en weer gesloten. Ten slotte droegen vier mannen een zwaren last, langzaam en behoedzaamdo dienstmeis jes snikteneen vrouwelijke stem slaakte een luiden gil als van ontroostbare smart. Dat was Adèle; Ruth hoorde liet en hui verde. Haar doodsvijandin Nu droeg men do arme Cecilia uit; lompe handen hadden het lichaam gevat Rutli dacht dat zij zcm sterven van bitter, niet te stillen leed. lil haar zak ritselde het briefpapier mot de weinige woorden van do hand dor doodo dat u '1de zij aan Erik Wolfram toevertrouwen. Ab liet ei op aankwam om eenige reden een vas- cpgespoord, tenminste die welke op do hoogte waven van de ingekomen telegrammen. Toen bleek dat er inderdaad op liet ministe rie van koloniën tussclien 5 en G uur een tele gram van Guyana was gekomen; maar m dat telegram werd niet over Dieyfus gesproken. Algemeen is men dan ook overtuigd dat men hier te doen heeft met een misplaatste grap. Daarentegen beschouwt men de weigering van Dupuy om Dreyfus op de hoogte te bren gen van wat or te zijnen gunste geschiedt, iu revisionistische kringen allerminst als een grap. Do senator Ranc beschuldigt in de „Radical" de regeering van onwollig-handulenYves Guyot verwijt haar in de „Siècle" vrees voor de anti-semieten en do nationalisten, en Clé- meurcau beschuldigt haar van misdadig opzet ill bet verscherpen van Dreyfus' straf. Daar Dreyfus zich in brieven aan zijn familie be klaagt over begane onhandigheden, vraagt Glc- uienecau of men soms de brieven aan Dreyfus ook heeft vervalsciit. Haar niet alleen de revisie-bladen, de onpar tijdige en bezadigde, tevens de vaak officieuze „Temps" vraagt waarom tegenover Dreyfus ge zwegen wordt, waar nienschelijkhoid alleen reeds spreken zou gebieden. Want is liet niet zijn recht te vernemen wat er geschiedt, en krachtens welk beginsel onthoudt men dan den veroordeeldo op het Duivelseiland elke medc- deeling? Het blad acht het noodzakelijk dat hot arrest van het Hof aan de gevoelens' van menschehjkheid moer den vrijen teugel late. Het Hof zet intusseheii zijn arbeid voort. Gistermiddag zijn Zurlinden 011 Olianoine ge hoord, met den kaatsten schijnt liet Hof nog niet te hebben afgedaan. De „Sou-" wil weten dat de verklaringen, de zer beide oud-ministers van groot belang en van zeer stelligon aard zijn. Generaal Zurlinden zou vooral hebben gesproken over de middelen die waren aangewend om tot de ontdekking der Dreyfus te laste gelegde feiten en tot het be wijs dier feiten te geraken. Generaal Chanoinc zou opnieuw zijn geloof in Droyfus' schuld hel>- ben bevestigd. Naar zijn ntcemng zou" de niodc- deehng van het geheime dossier de veiligheid van den Staat en do goede betrekkingen met het buitenland in gevaar brengen. Gistermiddag om half twee is een ordonnans- officier, een kapitein, een verlakt couvert aan het Hof komen brengen. Het geheime dassier misschien Of heb ultra-geheime Tenzij het soms het ultra-ultra-geheime is Volgens een andere lezing was het verzegelde couvert voor Zurlinden bestemd. Men heeft het ook nog altijd druk over do befaamde bekentenis van Drevfus. Volgens het „Journal des Débats" houdt Ca- vaignac daar mot zóó groote hardnekkigheid aan vast, dat het Hof Dreyfus persoonlijk zal moeten hooren. Volgens de „Fetite Rópubli- que" zal liet Hof waarschijnlijk den ex-kapitein naar Frankrijk laten komen om hom te con fronts ieii met Lebrun-Renault die volgens de „Gaulois" tegen heden is gedagvaard. ten, betrouwbaren stouu te zoeken ten einde volkomen zeker te zijn, clan claoht zij altijd het eerst aan liolll. De manuen met do door een groen laken over dekte lijkmand, waren nu bij do huisdeur aan gekomen, en ILiris Adam zeido aan de trap do ambtenaren der justitie goeden dag. Een arres tatie zou dus niet plaats vuideti. Ruth haalde vrijer adem. Hot ergste bleef haar dus be spaard. Zij luisterde. Zou de baron haar een boocl- seliap sturen? Een kwartier Later kwam een dienstmeisje haar een kort briefje brengen van Hans Adam's hand. „Slaap, Ruth," solireet' hij, „tradit je krachten terug te krijgen. Ik sta voor al mijn liuisgenooten borg Niemand onzer mag zich buiten het kasteel begaven; maar daarvoor heeft ook voorloopig geen arrestatie plaats ge vonden. Ga maar slapen, Iluth; ik maak alles wel in orde." De hand mot het briefje zonk mat neer; Ruth huiverde. Ja, slapen, slapen als zij dat maar kou Toen de huishoudster haar met goweld iets wilde laten gebruiken, wees zij alles van do hand, sloot deuren on vensters en trok do de kens over haar hoofd. „SlapenSlapen Of althans niets zien en hooren!" Het was eenige uren later dat de baron van een rit naar do stad weer thuis kwam. Aan de huisdeur zond hij don bediende weg cu ging de trap op om naar zijn slaapkamer to gaan, toen hem uit de op een kier staande deur van het kleine salon een zwak lichtschijnsel te- De. instructie tegen Picquard is middelerwijl afgeloopeu. Kapitein Tavernier heeft zijn rap port gereed; kolonel Foulon, die. het onderzoek leidt, heeft er zijn conclusies aan toegevoegd, zoodat generaal Zurlinden, do gouverneur van Parijs, thans te beslissen zal hebben wat er ver- dor met Picquard zal geschieden. „Gaulois" cm Debate" gelooven dat do ko lonel vervolgd zal worden; waarvoor woten zij evenwel niet, daar de echtheid van hot „petit bleu" gebleken is. Do Petit Puristen" zegt d.at Zurlinden het advies van den rapportour en den regeeringscoiiiniiisaris zal volgen, hoe dit advies clan ook luide. Do „Gaulois" wil nog we ten clat, zoo Picquard zich voor een krijgsraad zal to veumtwoordeii hebben, aan de debatten zoo groot mogelijke openbaarheid zal worden gegeven. Volgens sommigen bestaat er oen vers-elul van meennig in zake Picquarcl tuvichen den mi nister van oorlog en Zurlmdeu, Mr. Laboii heeft Maandagmiddag eon on derhoud gehad met Do Freycnnet. Do minister deelde hem mede dat, naar hij claoht, liet rap- port van Tavernier heden aan den gouverneur van Parijs zal worden overhandigd. Nadat do in-tiuetie aldus gesloten is, ml het militaire ge zag kumtön overwogen of er aanleiding is de afzondering waarin Picquarcl wordt gehouden, te doen eindigen. Indien dit geschiedt, dan zal Antide Buyer de regeering met interpelleercn zooals hij voor nemens was. Daarentegen zal hij een ontwerp bij de Kamer indienen om de bepalingen dor wet van 8 December 1887 betreffende do In structie iu strafzaken uit te breiden tot do mi litaire reehtepleging. De „Voitfliro" beweert clat kolonel Hemy do schuldenaar is geweest van Esterliazy. „De schuldenaar!" zegt het blad. „Wanneer wij dit woord neerschrijven, dan gebruiken wij het iiiut in ovcrclraehtelijken, maar in den go- wonen zin; en wij gebruiken het maar niet zoo klakkeloos 1" Het blad zegt dat er ook nog wel andere din gen tusschen do heide officieren zullen hebben plaats gevonden, en dat liet Henry kan geweest zijn die aan Esterliazy de iu hot borderel ge noemde stukken heeft gebracht, waarvan Ca va ign a c thans voor het Hof hot bowijs trac-lit te leveren, dat alleen Dreyfus zich dio kan heb ben toegeëigend. itciiicnj;ile Mcnictlcelingen, Naar de officieuze „Nordd. Allg. Ztg." be richt zal de Duitseim Rijksdag in de eerste da gen van December geopend worden. Do „Vorwiirte" deelt mode dat dr. Adolf Bnmii, du beste medewerker van het socialis tische blad, Oostenrijker van nationaliteit, door de politie uit het land gebannen is. „Denkt do regcering dat wij cLuudoor één abonnó zullen verliezen 1" vraagt het blad. gemoct kwam Hij bleef staan en wierp een blik in het vertrek dat dezen dag in 't geheel O O mot was gebruikt. Bij de tafel in het midden stond Adèle; zij scheen op hem te wachten. Hot was een leelijke, wreede glimlach die een oogenbhk om de mondhoeken van den baron spetlde; hij «seheon een oogenblik to aarzelen en wilde doorloopcn; maar toon duwde liij do deur geheel open, trad binnen en sloot haar achter zich dicht. „U, juffrouw Malton Heeft u na dezen dag vol opwinding nog geen rast gezocht?" De gezelschapsjuffrouw scheen verwacht, te hebben dat hij haar op andere wijze zou toe spreken; een donkere blo» overtoog haar go laat. Zij droeg een zwarte japon, geheel met zwart opgemaakt; liet eciuge blinkende aan haar was het bekende medaillon dat zij uit do plooien der kanten fichu goed te voorschijn liet komen. „Mijnheer de baron," zeido zij met trillende stem, „mag ik u om eenigo minuten gehoor verzoeken Hans Adam bleef naast haar staan, zonder noch voor zich zelf noch voor haar een stoel naderbij to trekken. „Tot uw dienst, juffrouw." Adèle beefde zóó hevig dat zij met haarband op het blad der tafel moest leunen. „Wat heeft u omtrent mij besloten, mijnheer de baron? In uw huis kan ik bezwaarlijk langer blijven." tVordl vervolgd.) t j j, i»! -Vi,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 3