52"° jaargang. bondag 20 en|Maandag 21 November 1898. N°. 9787. I I Eerste Blad. gg=TüTMhMI). DE GELDDUIVEL. I d '4 ii Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen. ,'i >-s f -"I 1 <1 AS m HÏ k 1 f.f ri jê UITGEVER: H. J. C. RÖELANTS. 7 $1 m I 7. >V?5 47 A ;4 J foKi rl cn eh~ koimiit. AiosKEiraOTSPEijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1,30 Afzonderlijke nommers- o.02 BUREAU; BOTERSTKAAT ÏO, Tclcpltoon No. 1S3. Adyerteotiepshb: van 1—5 gewone regels mot inbe grip van eeno Courant0.53 Iedere gewone regel meero.lO By abonnement wordt korting verleend. Pit nununer best af i It tirie binden. Algemeen orcrzleht. SCHIEDAM, 19 November '98. Men begon zich in do kringen der Dreyfu- sarrts reeds ongerust te maken over kot lang-irit- büjveu van het antwoord van den gouverneur van. Guyana op hob bevel der regeermg, do be slissing van liet Hof tor lcesnnis van den ver oordeelde te brengen. De „Rappel" had reeds gemeend, de veront ruste gemoederen te mooten geruststellen. Heb blad twijfelde er niet aan of aan de opdracht der regoering was voldaan. De gouverneur had zeker gemeend, dacht heit blad, niet te mooten seinen dan wanneer hij dit in bijzonderheden bn doen; of misschien wilde de veroordeelde wel terstond gebruik maken van zijn recht om ijn verweer to doen gel'den, zonder de vragen lijst af te wachten. De „Rappel" had zich haar moeite gerust kunnen sparen. Gistermiddag is door den minister van kolo niën mededeoling gedaan van heit telegram van den gouverneur van Guyana dat liean 's nachts om drie uur had bereikt. De gouvemeiu- deelt mede dat de beslissing van het Hof van Cassa tie aan den ex-kapitein is medegedeeld. Het te legram spreekt niet van eenig inoident dat zich heeft voorgedaan. De gouverneur zal vollediger berichten zenden zoodra hij het gedetailleerde rapport heeft ontvangen, omtrent do feitelijke ter-keruris-brenging overeenkomstig de beschik king van het Hof. Is alleen aan Dreyfus medegedeeld dat het Hof het verzoek om revisie ontvankelijk heeft verklaard? Eerst was daarvan alleen sprake, maar nu wil men weten dat de bedoeling van het Hof ook omvat kennisgeving van dan brief van den minister van justitie, waarin deze de revisie aanneemt, en van het requisitoir van mr. Manau. Ook omtrent de wijze waarop aan Dreyfus gelegenheid zal worden gegeven zich te verde digen, weet men hot ware nog niet. Volgens de „Soleil" zal Dreyfus in den vorm eener me morie antwoorden op de vragen dio het Hof hem zal stellen. Wij kunnen bezwaarlijk aannemen dat hot Hof die wijze van verdediging voldoende zal achten. Het Hof, zijn aanvullend onderzoek voortzet tend, zal in de eerste dagen der volgende week de generaals Gonse en Roget, kolonel Piequard en kapitein Cuignet koorende laatste heeft de feiten geconstateerd die bot Henry's ontmaske ring hebban geleid. Te Parijs hepen gisteren geruchten van ern stige beschikkingen dio door het Hof zouden ge- —rr'—1 DOOR S. WÖRISIIÖFFER. 'Cl) Reeds op Cecilia's sterfdag was het zijn plan goweest, met den han dol sra ad Lissauer te gaan sproken; toon kon daar natuurlijk niets van komen; maar nu moest toch nog een laatste poging gewaagd warden om. Willibald. Wat dwarrelden do sneeuwvlokken1 Het edele dier draafde in lenige beweging over d'en gladden grondnader en. nader kwam des stad... J Lissauer moest wel met zich laten spreken. Het kwam er op aan hem een weinig op te - porren, een paar toespelingen te laten vallon en was dab zoo moeilijk Het paard werd op de gewone plaats gestald, en, Hans Adam ging naar het huis van den handelsraad, evenwel niet zonder zooals gewoon lijk een Ideinem omweg te malton die liem voor bij Anna Burklin's woning voerde. Als hij nu eens werd toegelaten als vrij man, die open- hartig mocht uitspreken wat hij dacht en voel de, wat zaligheid! Dio gedachte bracht hem in waarheid in ver- r'voering. Met Anna Birrklin's hand in de zijne, haar blik vol hef de tot hem gewend, zou hij hebben kunnen vergeten dat er behalve hem en haar nog menscken op do wereld waren; hij zou aan niets anders gedacht hebben dam aan '*"de bekentenis„Gij zijt het dien ik liefheb". A Vam tijd tot tijd maakte hij zichzelf wijs dab y. Misschien al haar vroegere scherpe afwijzingen plleen uiterlijke schijn waren geweest; hij bo- - V j\( 'i troffen zijn. De „Droits de l'Homme" deelde uit zekere bron mede dat het Hof vorscliillemde hoogst belamgrijko maatregelen had doen ne men en nog zou doen nemen, waaronder lret irr- beslag-nemen van brieven vam het grootste ge wicht. Bovendien liep er een hardnekkig gerucht dat generaal Gonse gevangen was genomen. Do „Soir" kent aardrge fabeltjes. Een door mr. Labor! ontslagen dienstbode zou bereid zijn te getuigen dat zij haar moestor eens had hooren verzekeren dat liij aan Drey fus' schuld geloofde. „Maar," zoo zou do geest driftige pleiter er aan toegevoegd hebben, „met heb geld van de joden kan men alles doen." Het tweede sprookje heeft Cavaignac tob held De oud-minister van oorlog, die dag aan dag, zoo hard hij maar kan, werkt can zijn re- jnrtati© als politiële persoon totaal te vernieti gen, zou aan het Hof hebben aangeboden liet „geheime dossier" over te leggen, waaruit Drey fus' schuld blijktmaai' president Loew had. ge weigerd en verklaard dat Cavadgnac's getuigenis ia haar geheel aan den advocaat der verdedi ging zou worden voorgelegd. „Onder clïo omstandigheden," zegt de „Soir", „kon de lieer Cavaignac natuurlijk niet anders dan heengaan. En dab deed hij ook." Wat had liet blad dan gewicl dat deze oud- minister, wiens kracht ligt in onware* praatjes, deed? Een dossier overlegden waarover hij als oud-minister niet dan ten koste van nieuwe on rechtmatigheden mot mogelijkheid kon beschik ken? Eigenaardig is ook wat de „Voltaire" ver haalt Een poosje voordat Zurlinden liet dos- sier-Dreyfus aam den minister van justitio Sar- rien zond, liet de generaal, uit wantrouwen eerst dooi- mr. Ployer lief dossier scliifton on ordenen. Was nu*. Ployer gerechtigd van hot dossier kennis te nemen, en mocht generaal Zurlinden den advocaat van het dossier kennis Wten nei- men? Naar hetgeen o. m. thans aan Piequard wordt ten laste gelogd, zon men zoo zeggen dat ge neraal Zurlinden hierbij toch zeker buiten zijn boekje ging. Maar de vraag is of de „Voltaire" de waar heid spreekt. Omtrent Piequard weinig nieuws. Heden zal mr Labori tot zijn cliënt worden toegelaten. Wat generaal Zmdbïden's beslissing betreft, vol gens sommigen zal die niet voor den 24sten wor den bekend gemaakt. Vei-scheiden afgevaardig den willen weten dat kapitein Taromicr con cludeert tot verwijzing van den kolonel naar een krijgsraadvele vrienden van Piequard ver wachten dan oen veroordeeling als wraak der mannen van den generalen staf. Volgens de „Eigaro" hebben De Freycineb en generaal Zur linden evenwel besloten dat Picquard's zaak in het openbaar zal worden behandeld. Het Hof van appèl besloot Urbain Gokier te vervolgen wegens beleediging van het leger en de zeemacht. proefde opnieuw tot liaar door te dringen, maar steeds tevergeefs. Vandaag moest het hem toch beter gelukken, dacht hijde omstandigheden waren immers geheel anders geworden. Hij schelde en gaf het meisje oen rijke fooi. „Dien mij bij mevrouw aan, Heintje." Heb meisje ging weg, met een steelschen glim lach, naar liet Hans Adam voorkwam. Zijn hart klopte als met hamerslagen; hij luisterde in spanning naar ieder geluid. En toen kwam hot meisje terug. „Wil u zoo goed zijn mij te volgen." Het schoono aristocratisch© gehaat van den ba- ron kleurde zich hoogrood. Eindelijk kwam dus de overwinning. De deur naar het salon ging open en hij kon binnentreden, Heb was of hij de dingen om hem heen door een dunnen sluier zag. ZonderlingI De jonge vrouw stond naaxt een tafel, em leunde met haar hand op het blad. Zij zag er uit als iemand die er ten volle op voorbereid is eau strijd! te moeten doorstaan, en wien een onwrikbaar besluit moed en weer- standsvennogon verleent. Haar donkere oogen schitterdeneen nauw zichtbare hoofdneiging begroette den binnentre dende. „TT hier, baron?" „Eindelijk!" antwoordde hij. „Eindelijk, me vrouw 1" Een poging om haar hand te vatten, mislukte ten eenen male; Anna liet zelfs na hem een stoel aan te bieden. „TJ komt mij met verwijten overstelpen, niet waar-, baron? Er is in den laatstea tijd een to tale omkeer in de omstandigheden gekomen." Tn zijn oogen vlamde het plotseling op. „To- Mr. Ploy ei-, deken van do balie, beeft de klacht van Esterliazy's advocaat, mr. Tozenas, tegen mr. Mornard wegens gebnükmaking van een telegram van Esterliazy aan zijn rechtsge leerden raadsman ter kennis van heb Hof van Cassatie gebracht. Tegen Dinsdag wordt door den uitgever de verschijning van Esterliazy's mémoires aange kondigd onder den titel: „Le dessous de l'af- faire Dreyfus". Reeds nu heeft de uitgever do voorrede aan de bladen medegedeeld. Daarin zegt Esterliazy door tweo redenen gedrongen te zijn tot liet selirijven van dit boek, waarbij Paul Mèry en do Boisandré van do „Libre Pa role" hem hebben geholpen. Van dien bijstand geeft de inleiding wel blijk. „In do eerste plaats," zegt Estorhazy daarin, „moeten ik en de mijnen leven. De moreelo re den die mij aandrijft, is deze. Men heeft er zich niet toe bepaald mij en den mijnen «Ho moge lijke moreelo en materiecle schade te berokke nen, maar men heeft mij ook van mijn eca- be roofd door mij de epauletten van do schouders te rukken. Zoolang mijn superieuren mij be schermden, heb ik gezwegen, maar sedert het den heeren Cavaignac en Roget behaagd heeft, mij te verachten en prijs te gewen aan mijn vij anden, heb ik het recht en den plicht te roe pen Houdt den dief1 Mijn Kameraden in het leger en alle Fra-nschen kunnen gerust zijn, want ik laat het aan do vrienden van Dreyfus on Piequard over cle belangen van het vader land in gevaar te brongenik evenwel moot mij verweren tegen laster, ik zal de kuiperijen en cle laagheden mijnor vijaue.en bloot leggen en bewijzen dat mon er beter aan toe is wanneer men vevonnist wordt d'oor bet schuim uit het bagno, dan door zekere Fransche rechters in onzen Lijd." Een proeve van stijl en taal, der „Libre Pa role" waardig! In de Eransclie Kamer trachtte Laaies giste ren te interpelleeren over* do middelen waardoor de regeering de geheimen der landsverdediging zal bewaren. Op verzoek van Dupuy werd de interpellatie een maand uitgesteld. Scmcnsdc Bcdedeellngcn. De minister van oorlog, lord Landsdowne, hield gisteren te Plymouth een rede waarin hij de voorstellen van den Czaar met vreugde be groette. Geen enkel Land kon zich echter dte handen Laten binden. Toch kunnen de voorsbel len van den Czaar ledden tot meerdere waardee ring onderling en beëindiging der politiek van verbittering. De minister sprak voorts over China en Egyp te, zonder iets nieuws te vertollen. Gisteren is een koninklijk besluit in Enge land verschenen, bepalende dat een doel der mi litie onder bijzondere voorwaarden voor eten buitonlandsehem dienst kan worden, aangewezen. taal, mevrouw. Dat was het wat mij den moed schonk thans bij u aan te Hoppen." Het was hean of zij oven de schouders op haalde. „Den moet, baron? Maar spreek als 't u belieft vrijuit." „Dat wil ik ook, mevrouw. Het komt er in derdaad op aan, vroegere toespelingen in stel lige bewoordingen te Heeden, maar „Doch dat is niet het doel vaa dit bezoek. Ik weet het." Nu was heb zijn beurt om verbazing te too- nen, „Wat zou er anders tussehea ons kunnen bestaan, mevrouw? TJ sprak zooeven van verwijten ik begrijp u niet! Anna, het is onmogelijk dat u „Ha, ha, ha, de weduwnaar van gisteren wil reeds vandaag nieuwe banden aanknoopen. Waarlijk, daarvoor was heb niet de moeite waard mij op te winden." Hij deed een stap achteruit, zóó beleedigd cht zijn stem van onderdrukten hartstocht beefde. „Mevimiw, zelfs door deu mond eener vrouw valt het een man zwaar zich te laten beleedi- gen." „Heb ik dat gedaan?" vroeg zij met gekun- stelden ernst. „Maar lieve hemel, baron, mooie praatjes zijn zoo goedkoop en liefdesverklarin gen zijn zoo talrijk als sneeuwvlokken in den wintel* als men zulke dingen altijd tragisch wilde opnemen neem mij niet kwalijk!" Hij was zeer bleek geworden. Misschien had in zijn ziel onder alle omwindsels van lichtzin nigheid en dwaasheid altijd maar ëén ware, echte hartstocht bestaan, maai- één gevoel d'at standvastig was en bleefde liefde voor deze Keizer Wilhelm is gisteren te Messina aango- komen, waar cle burgemeester deu Keizer aan. boord kwam begroeten. Er werd in cle staid ge vlagd on geillumeerd. Den 22sten Wordt do nohenzollern te l'ola verwacht. Vandhar zal liet keizerlijk paar, zonder Wceenen aan te doen, naar Duitschland reizen. Onderweg zal evenwel een bezoek worden gebracht aan den groothertog van Baden. Dat de overhaaste terugkeer met binnenland- sche politieke incidenten in vei-bancl staat (Lip- po en Bronswijk) wordt tegengesproken. Alleen uit bezorgdheid voor de gezondheid der Keizerin wordt do reis bespoedigd. De Lippesclie quaestie is in de laatste dagen weer opgerakeld door de publiccering in ver schillende bladen van de tussehen den graaf- regent en keizer Wilhelm gewisselde stukken. Sommigen beweren dat die publicatie op last en met medeweten van den graaf-regent is ge schied anderen noemden den archivaris Berke mei jca-, die gedurende hot korte regentschap van Adolf von Scliaumburg-Lippe, 's Keizers zwager, aangesteld is, als don man die de stuk ken openbaar heeft gemaakt. Do archivaris is nu op bevel van deox graaf-regont gevangen ge nomen. Prinses Heiniich van Pruisen is scheep ge gaan naar Oost-Azië om liet Kei-stfoest bij haar man te vieren. Prins Heinrieh ia nu te Wu- Sung. Herman Hedmich Meier, een der hoofdman nen. der nationaal-liberale partij in Duitschland, stichter der Noorddiutsclie Lloyd, der Bremer Bank eu andere instellingen, is op 89-jarigen leeftijd overleden. Mner liad deel uitgemaakt van het Frankfortor parlement van 1848 en den constibuaerondon en eersten Noordduitsclion Rijksdag en later van den. Duitecken Rijksdag. Volgons de „Gennania" is op het dezer dagen te Frankfort am Main gehouden katholiek con gres, besloten een oproeping te richten tot do Duitsche katholieken om op het door keizer Wilhelm afgestane stuk grond te Jeruzalem, ge naamd „La dormitation de la Vierge", een kerk te stichten gewijd aan de Moeder Gods. In den gemeenteraad te Weenen moest giste ren Wrabetz, tevens afgevaardigde naar den Rijksdag, met geweld uit de zaal worden ge sleept omdat hij wegens een heftige rede tegen hot subsidie aan de katholieke schoolvereeniguig voor drie zittingen geschorst werd, doch de zaal weigerde te verlaten. Er ontstond natuurlijk een onbeschrijfelijk tumult, en de gehcele minderheid verliet de ver gaderzaal. De Fransche oud-minister van koloniën Trouillob is geschrapt als lid der balie te Lons- le-Saulnier omdat hij, strijdig met hol regio- ment der balie, als minister honorarium hóóft ontvangen. Trouillot gaat in liooger beroep. vrouw nu zag hij dat wat hem inwendig zoo geheel vervulde, als een bagatel opgevat, als een spel van ledige uren. „Mevrouw," sprak liij met weifelende stem, „ik geloof dat onze- wegen heden voor altijd ■scheiden. Het was de inhoud van geheel een leven, een diepe, innige liefde die ik u aan bood u neemt dat op als oen bagatel; mis schien noemt u mij zelfs in iiw liarb onbeschaamd en indringerigdat scheidt ons. Minder dan een volkomen, alles overheerschende tegenliefde, iets anders dan die alleen, zou ik van u met wil len aannemen en te oordeelen naar de wijze waarop u zoooven. sprak, moet ik tot de conclu sie komen dab mij geen hoop blijft ooit het ver langde dod te bereiken." Zijn toon imponeerde haar nu tochde strijd lustige houding waarmede zij hem togen was getreden, verdween geheel en al. „Neemt u dat zoo ernstig op, baron? Zoo verschrikkelijk ernstig? En ik moet nu antwoor den?" „Ja, dat vraag ik u." Zij wendde zich af en drukte haar zakdoek togen de trillende lippen. „Dan ga liet u wel, baron vaarwel voor altijdIk kan niet anders." „En dat is uw Laatste woord, mevrouw? Ik hoop dat u nooit zal ondervindfen wat liet beteekent op een ander hart de gansóli© hoop zijns levens te zetten eu den inzet te ver liezen." Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1