52"° jaargang.
bondag 20 en|Maandag 21 November 1898.
N°. 9787.
I
I
Eerste Blad.
gg=TüTMhMI).
DE GELDDUIVEL.
I
d
'4
ii
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
,'i
>-s
f
-"I
1
<1
AS
m
HÏ
k
1
f.f
ri
jê
UITGEVER: H. J. C. RÖELANTS.
7
$1
m
I
7.
>V?5
47
A
;4
J
foKi
rl
cn eh~
koimiit.
AiosKEiraOTSPEijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1,30
Afzonderlijke nommers- o.02
BUREAU; BOTERSTKAAT ÏO, Tclcpltoon No. 1S3.
Adyerteotiepshb: van 1—5 gewone regels mot inbe
grip van eeno Courant0.53
Iedere gewone regel meero.lO
By abonnement wordt korting verleend.
Pit nununer best af i It tirie binden.
Algemeen orcrzleht.
SCHIEDAM, 19 November '98.
Men begon zich in do kringen der Dreyfu-
sarrts reeds ongerust te maken over kot lang-irit-
büjveu van het antwoord van den gouverneur
van. Guyana op hob bevel der regeermg, do be
slissing van liet Hof tor lcesnnis van den ver
oordeelde te brengen.
De „Rappel" had reeds gemeend, de veront
ruste gemoederen te mooten geruststellen. Heb
blad twijfelde er niet aan of aan de opdracht
der regoering was voldaan. De gouverneur had
zeker gemeend, dacht heit blad, niet te mooten
seinen dan wanneer hij dit in bijzonderheden
bn doen; of misschien wilde de veroordeelde
wel terstond gebruik maken van zijn recht om
ijn verweer to doen gel'den, zonder de vragen
lijst af te wachten.
De „Rappel" had zich haar moeite gerust
kunnen sparen.
Gistermiddag is door den minister van kolo
niën mededeoling gedaan van heit telegram van
den gouverneur van Guyana dat liean 's nachts
om drie uur had bereikt. De gouvemeiu- deelt
mede dat de beslissing van het Hof van Cassa
tie aan den ex-kapitein is medegedeeld. Het te
legram spreekt niet van eenig inoident dat zich
heeft voorgedaan. De gouverneur zal vollediger
berichten zenden zoodra hij het gedetailleerde
rapport heeft ontvangen, omtrent do feitelijke
ter-keruris-brenging overeenkomstig de beschik
king van het Hof.
Is alleen aan Dreyfus medegedeeld dat het
Hof het verzoek om revisie ontvankelijk heeft
verklaard? Eerst was daarvan alleen sprake,
maar nu wil men weten dat de bedoeling van
het Hof ook omvat kennisgeving van dan brief
van den minister van justitie, waarin deze de
revisie aanneemt, en van het requisitoir van
mr. Manau.
Ook omtrent de wijze waarop aan Dreyfus
gelegenheid zal worden gegeven zich te verde
digen, weet men hot ware nog niet. Volgens
de „Soleil" zal Dreyfus in den vorm eener me
morie antwoorden op de vragen dio het Hof
hem zal stellen.
Wij kunnen bezwaarlijk aannemen dat hot
Hof die wijze van verdediging voldoende zal
achten.
Het Hof, zijn aanvullend onderzoek voortzet
tend, zal in de eerste dagen der volgende week
de generaals Gonse en Roget, kolonel Piequard
en kapitein Cuignet koorende laatste heeft de
feiten geconstateerd die bot Henry's ontmaske
ring hebban geleid.
Te Parijs hepen gisteren geruchten van ern
stige beschikkingen dio door het Hof zouden ge-
—rr'—1
DOOR
S. WÖRISIIÖFFER.
'Cl)
Reeds op Cecilia's sterfdag was het zijn plan
goweest, met den han dol sra ad Lissauer te gaan
sproken; toon kon daar natuurlijk niets van
komen; maar nu moest toch nog een laatste
poging gewaagd warden om. Willibald.
Wat dwarrelden do sneeuwvlokken1 Het
edele dier draafde in lenige beweging over d'en
gladden grondnader en. nader kwam des stad...
J Lissauer moest wel met zich laten spreken.
Het kwam er op aan hem een weinig op te
- porren, een paar toespelingen te laten vallon
en was dab zoo moeilijk
Het paard werd op de gewone plaats gestald,
en, Hans Adam ging naar het huis van den
handelsraad, evenwel niet zonder zooals gewoon
lijk een Ideinem omweg te malton die liem voor
bij Anna Burklin's woning voerde. Als hij nu
eens werd toegelaten als vrij man, die open-
hartig mocht uitspreken wat hij dacht en voel
de, wat zaligheid!
Dio gedachte bracht hem in waarheid in ver-
r'voering. Met Anna Birrklin's hand in de zijne,
haar blik vol hef de tot hem gewend, zou hij
hebben kunnen vergeten dat er behalve hem en
haar nog menscken op do wereld waren; hij
zou aan niets anders gedacht hebben dam aan
'*"de bekentenis„Gij zijt het dien ik liefheb".
A Vam tijd tot tijd maakte hij zichzelf wijs dab
y. Misschien al haar vroegere scherpe afwijzingen
plleen uiterlijke schijn waren geweest; hij bo-
-
V j\( 'i
troffen zijn. De „Droits de l'Homme" deelde uit
zekere bron mede dat het Hof vorscliillemde
hoogst belamgrijko maatregelen had doen ne
men en nog zou doen nemen, waaronder lret irr-
beslag-nemen van brieven vam het grootste ge
wicht.
Bovendien liep er een hardnekkig gerucht
dat generaal Gonse gevangen was genomen.
Do „Soir" kent aardrge fabeltjes.
Een door mr. Labor! ontslagen dienstbode
zou bereid zijn te getuigen dat zij haar moestor
eens had hooren verzekeren dat liij aan Drey
fus' schuld geloofde. „Maar," zoo zou do geest
driftige pleiter er aan toegevoegd hebben, „met
heb geld van de joden kan men alles doen."
Het tweede sprookje heeft Cavaignac tob
held De oud-minister van oorlog, die dag aan
dag, zoo hard hij maar kan, werkt can zijn re-
jnrtati© als politiële persoon totaal te vernieti
gen, zou aan het Hof hebben aangeboden liet
„geheime dossier" over te leggen, waaruit Drey
fus' schuld blijktmaai' president Loew had. ge
weigerd en verklaard dat Cavadgnac's getuigenis
ia haar geheel aan den advocaat der verdedi
ging zou worden voorgelegd.
„Onder clïo omstandigheden," zegt de „Soir",
„kon de lieer Cavaignac natuurlijk niet anders
dan heengaan. En dab deed hij ook."
Wat had liet blad dan gewicl dat deze oud-
minister, wiens kracht ligt in onware* praatjes,
deed? Een dossier overlegden waarover hij als
oud-minister niet dan ten koste van nieuwe on
rechtmatigheden mot mogelijkheid kon beschik
ken?
Eigenaardig is ook wat de „Voltaire" ver
haalt Een poosje voordat Zurlinden liet dos-
sier-Dreyfus aam den minister van justitio Sar-
rien zond, liet de generaal, uit wantrouwen eerst
dooi- mr. Ployer lief dossier scliifton on ordenen.
Was nu*. Ployer gerechtigd van hot dossier
kennis te nemen, en mocht generaal Zurlinden
den advocaat van het dossier kennis Wten nei-
men?
Naar hetgeen o. m. thans aan Piequard wordt
ten laste gelogd, zon men zoo zeggen dat ge
neraal Zurlinden hierbij toch zeker buiten zijn
boekje ging.
Maar de vraag is of de „Voltaire" de waar
heid spreekt.
Omtrent Piequard weinig nieuws. Heden zal
mr Labori tot zijn cliënt worden toegelaten.
Wat generaal Zmdbïden's beslissing betreft, vol
gens sommigen zal die niet voor den 24sten wor
den bekend gemaakt. Vei-scheiden afgevaardig
den willen weten dat kapitein Taromicr con
cludeert tot verwijzing van den kolonel naar
een krijgsraadvele vrienden van Piequard ver
wachten dan oen veroordeeling als wraak der
mannen van den generalen staf. Volgens de
„Eigaro" hebben De Freycineb en generaal Zur
linden evenwel besloten dat Picquard's zaak in
het openbaar zal worden behandeld.
Het Hof van appèl besloot Urbain Gokier te
vervolgen wegens beleediging van het leger en
de zeemacht.
proefde opnieuw tot liaar door te dringen, maar
steeds tevergeefs. Vandaag moest het hem toch
beter gelukken, dacht hijde omstandigheden
waren immers geheel anders geworden.
Hij schelde en gaf het meisje oen rijke fooi.
„Dien mij bij mevrouw aan, Heintje."
Heb meisje ging weg, met een steelschen glim
lach, naar liet Hans Adam voorkwam. Zijn
hart klopte als met hamerslagen; hij luisterde
in spanning naar ieder geluid.
En toen kwam hot meisje terug. „Wil u zoo
goed zijn mij te volgen."
Het schoono aristocratisch© gehaat van den ba-
ron kleurde zich hoogrood. Eindelijk kwam dus
de overwinning.
De deur naar het salon ging open en hij kon
binnentreden, Heb was of hij de dingen om
hem heen door een dunnen sluier zag.
ZonderlingI De jonge vrouw stond naaxt
een tafel, em leunde met haar hand op het blad.
Zij zag er uit als iemand die er ten volle op
voorbereid is eau strijd! te moeten doorstaan,
en wien een onwrikbaar besluit moed en weer-
standsvennogon verleent.
Haar donkere oogen schitterdeneen nauw
zichtbare hoofdneiging begroette den binnentre
dende.
„TT hier, baron?"
„Eindelijk!" antwoordde hij. „Eindelijk, me
vrouw 1"
Een poging om haar hand te vatten, mislukte
ten eenen male; Anna liet zelfs na hem een
stoel aan te bieden.
„TJ komt mij met verwijten overstelpen, niet
waar-, baron? Er is in den laatstea tijd een to
tale omkeer in de omstandigheden gekomen."
Tn zijn oogen vlamde het plotseling op. „To-
Mr. Ploy ei-, deken van do balie, beeft de
klacht van Esterliazy's advocaat, mr. Tozenas,
tegen mr. Mornard wegens gebnükmaking van
een telegram van Esterliazy aan zijn rechtsge
leerden raadsman ter kennis van heb Hof van
Cassatie gebracht.
Tegen Dinsdag wordt door den uitgever de
verschijning van Esterliazy's mémoires aange
kondigd onder den titel: „Le dessous de l'af-
faire Dreyfus". Reeds nu heeft de uitgever do
voorrede aan de bladen medegedeeld. Daarin
zegt Esterliazy door tweo redenen gedrongen te
zijn tot liet selirijven van dit boek, waarbij
Paul Mèry en do Boisandré van do „Libre Pa
role" hem hebben geholpen. Van dien bijstand
geeft de inleiding wel blijk.
„In do eerste plaats," zegt Estorhazy daarin,
„moeten ik en de mijnen leven. De moreelo re
den die mij aandrijft, is deze. Men heeft er zich
niet toe bepaald mij en den mijnen «Ho moge
lijke moreelo en materiecle schade te berokke
nen, maar men heeft mij ook van mijn eca- be
roofd door mij de epauletten van do schouders
te rukken. Zoolang mijn superieuren mij be
schermden, heb ik gezwegen, maar sedert het
den heeren Cavaignac en Roget behaagd heeft,
mij te verachten en prijs te gewen aan mijn vij
anden, heb ik het recht en den plicht te roe
pen Houdt den dief1 Mijn Kameraden in het
leger en alle Fra-nschen kunnen gerust zijn,
want ik laat het aan do vrienden van Dreyfus
on Piequard over cle belangen van het vader
land in gevaar te brongenik evenwel moot mij
verweren tegen laster, ik zal de kuiperijen en
cle laagheden mijnor vijaue.en bloot leggen en
bewijzen dat mon er beter aan toe is wanneer
men vevonnist wordt d'oor bet schuim uit het
bagno, dan door zekere Fransche rechters in
onzen Lijd."
Een proeve van stijl en taal, der „Libre Pa
role" waardig!
In de Eransclie Kamer trachtte Laaies giste
ren te interpelleeren over* do middelen waardoor
de regeering de geheimen der landsverdediging
zal bewaren. Op verzoek van Dupuy werd de
interpellatie een maand uitgesteld.
Scmcnsdc Bcdedeellngcn.
De minister van oorlog, lord Landsdowne,
hield gisteren te Plymouth een rede waarin hij
de voorstellen van den Czaar met vreugde be
groette. Geen enkel Land kon zich echter dte
handen Laten binden. Toch kunnen de voorsbel
len van den Czaar ledden tot meerdere waardee
ring onderling en beëindiging der politiek van
verbittering.
De minister sprak voorts over China en Egyp
te, zonder iets nieuws te vertollen.
Gisteren is een koninklijk besluit in Enge
land verschenen, bepalende dat een doel der mi
litie onder bijzondere voorwaarden voor eten
buitonlandsehem dienst kan worden, aangewezen.
taal, mevrouw. Dat was het wat mij den moed
schonk thans bij u aan te Hoppen."
Het was hean of zij oven de schouders op
haalde.
„Den moet, baron? Maar spreek als 't u
belieft vrijuit."
„Dat wil ik ook, mevrouw. Het komt er in
derdaad op aan, vroegere toespelingen in stel
lige bewoordingen te Heeden, maar
„Doch dat is niet het doel vaa dit bezoek. Ik
weet het."
Nu was heb zijn beurt om verbazing te too-
nen, „Wat zou er anders tussehea ons kunnen
bestaan, mevrouw? TJ sprak zooeven van
verwijten ik begrijp u niet! Anna, het
is onmogelijk dat u
„Ha, ha, ha, de weduwnaar van gisteren wil
reeds vandaag nieuwe banden aanknoopen.
Waarlijk, daarvoor was heb niet de moeite
waard mij op te winden."
Hij deed een stap achteruit, zóó beleedigd
cht zijn stem van onderdrukten hartstocht
beefde.
„Mevimiw, zelfs door deu mond eener vrouw
valt het een man zwaar zich te laten beleedi-
gen."
„Heb ik dat gedaan?" vroeg zij met gekun-
stelden ernst. „Maar lieve hemel, baron, mooie
praatjes zijn zoo goedkoop en liefdesverklarin
gen zijn zoo talrijk als sneeuwvlokken in den
wintel* als men zulke dingen altijd tragisch
wilde opnemen neem mij niet kwalijk!"
Hij was zeer bleek geworden. Misschien had
in zijn ziel onder alle omwindsels van lichtzin
nigheid en dwaasheid altijd maar ëén ware,
echte hartstocht bestaan, maai- één gevoel d'at
standvastig was en bleefde liefde voor deze
Keizer Wilhelm is gisteren te Messina aango-
komen, waar cle burgemeester deu Keizer aan.
boord kwam begroeten. Er werd in cle staid ge
vlagd on geillumeerd. Den 22sten Wordt do
nohenzollern te l'ola verwacht. Vandhar
zal liet keizerlijk paar, zonder Wceenen aan te
doen, naar Duitschland reizen. Onderweg zal
evenwel een bezoek worden gebracht aan den
groothertog van Baden.
Dat de overhaaste terugkeer met binnenland-
sche politieke incidenten in vei-bancl staat (Lip-
po en Bronswijk) wordt tegengesproken. Alleen
uit bezorgdheid voor de gezondheid der Keizerin
wordt do reis bespoedigd.
De Lippesclie quaestie is in de laatste dagen
weer opgerakeld door de publiccering in ver
schillende bladen van de tussehen den graaf-
regent en keizer Wilhelm gewisselde stukken.
Sommigen beweren dat die publicatie op last
en met medeweten van den graaf-regent is ge
schied anderen noemden den archivaris Berke
mei jca-, die gedurende hot korte regentschap
van Adolf von Scliaumburg-Lippe, 's Keizers
zwager, aangesteld is, als don man die de stuk
ken openbaar heeft gemaakt. Do archivaris is
nu op bevel van deox graaf-regont gevangen ge
nomen.
Prinses Heiniich van Pruisen is scheep ge
gaan naar Oost-Azië om liet Kei-stfoest bij haar
man te vieren. Prins Heinrieh ia nu te Wu-
Sung.
Herman Hedmich Meier, een der hoofdman
nen. der nationaal-liberale partij in Duitschland,
stichter der Noorddiutsclie Lloyd, der Bremer
Bank eu andere instellingen, is op 89-jarigen
leeftijd overleden. Mner liad deel uitgemaakt
van het Frankfortor parlement van 1848 en
den constibuaerondon en eersten Noordduitsclion
Rijksdag en later van den. Duitecken Rijksdag.
Volgons de „Gennania" is op het dezer dagen
te Frankfort am Main gehouden katholiek con
gres, besloten een oproeping te richten tot do
Duitsche katholieken om op het door keizer
Wilhelm afgestane stuk grond te Jeruzalem, ge
naamd „La dormitation de la Vierge", een kerk
te stichten gewijd aan de Moeder Gods.
In den gemeenteraad te Weenen moest giste
ren Wrabetz, tevens afgevaardigde naar den
Rijksdag, met geweld uit de zaal worden ge
sleept omdat hij wegens een heftige rede tegen
hot subsidie aan de katholieke schoolvereeniguig
voor drie zittingen geschorst werd, doch de zaal
weigerde te verlaten.
Er ontstond natuurlijk een onbeschrijfelijk
tumult, en de gehcele minderheid verliet de ver
gaderzaal.
De Fransche oud-minister van koloniën
Trouillob is geschrapt als lid der balie te Lons-
le-Saulnier omdat hij, strijdig met hol regio-
ment der balie, als minister honorarium hóóft
ontvangen.
Trouillot gaat in liooger beroep.
vrouw nu zag hij dat wat hem inwendig zoo
geheel vervulde, als een bagatel opgevat, als
een spel van ledige uren.
„Mevrouw," sprak liij met weifelende stem,
„ik geloof dat onze- wegen heden voor altijd
■scheiden. Het was de inhoud van geheel een
leven, een diepe, innige liefde die ik u aan
bood u neemt dat op als oen bagatel; mis
schien noemt u mij zelfs in iiw liarb onbeschaamd
en indringerigdat scheidt ons. Minder dan
een volkomen, alles overheerschende tegenliefde,
iets anders dan die alleen, zou ik van u met wil
len aannemen en te oordeelen naar de wijze
waarop u zoooven. sprak, moet ik tot de conclu
sie komen dab mij geen hoop blijft ooit het ver
langde dod te bereiken."
Zijn toon imponeerde haar nu tochde strijd
lustige houding waarmede zij hem togen was
getreden, verdween geheel en al.
„Neemt u dat zoo ernstig op, baron? Zoo
verschrikkelijk ernstig? En ik moet nu antwoor
den?"
„Ja, dat vraag ik u."
Zij wendde zich af en drukte haar zakdoek
togen de trillende lippen.
„Dan ga liet u wel, baron vaarwel voor
altijdIk kan niet anders."
„En dat is uw Laatste woord, mevrouw?
Ik hoop dat u nooit zal ondervindfen wat liet
beteekent op een ander hart de gansóli© hoop
zijns levens te zetten eu den inzet te ver
liezen."
Wordt vervolgd.)