Vrijdag 25 November 1898.
N°. 9791.
52"° jaargang.
Ee?%sfe Blad.
DE GELDDUIVEL.
(PI
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: II. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
ml
Abosnbmbnteprijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. - 1,05
franco per post, p. kwartaal. - 1.80
Afzonderlijke nommers- 0.02
sscscs
BPlfrEAPBOTEltSTTHAAT SO, Tclepliooit No. 123.
Advertentieprijs: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van eeno Courantf o.B3
Iedere gowone regel moero,10
Bij abonnement wordt korting verleend.
tliscmci'n overtlclii.
SCHIEDAM, 24 November '98.
Gistermorgen om half twaalf is kolonel Pic-
quard andermaal van de Cherche-Midii naar heb
paleis van Justitie overgebracht om door h«t
Hof verhoord te worden. Hot wachten, zal don
kolonel, die reeds zoo lang het doorbreken, dei-
waarheid verbeidt, nochtans niet zoo heel aan
genaam zijn geweest. Want het verhoor van ge-
neraal Roget, dab reeds 's morgens begonnen
was, duurde bob var in den middag.
Om, twee uur moet zioh een ldein incident
hebben voorgedaan. Mr. Labori. vroei? toen ver
gunning aan het Hof om met zijn dient to mo
urn spreken, waarop president Loew hem zou
hebben laten antwoorden dat hij alleen in do
Cherche-Midi-gevangenis met Picquard mocht
spreke n.
Men verwachtte dat het Hof zich ocsk heden
aam die aaak-Dreyfns zou wijden om het ver
hoor van Picquard te kunnen voortzetten en
zoo mogelijk te beëindigon.
Geschiedt dit ter wille va.n Picquard? De
„Ind'. Beige" wil weten dat generaal Zurlindem
geen enkel stuk tot sluiting der instructie tegen
den kolonel zal teekenwi dan nadat dezo door
het Hof is verhoord.
Dat evenwel Zurlinden's beschikking zich niet
meer lan? zal laten wachten en dat Picquard
zioh voor een krijgsraad zal hebben te verant
woorden, daarover zijn verschillende bladen het
eens.
Da „Teimps" zegt dat Picquard vervolgd zal
worden, d'at de krijgsraad binnen korten ter
mijn zal worden bijeengeroepen, maar dat de
zaak waarschijnlijk niet met gesloten deuren
zal worden behandeld.
Do „Sodr" bevestigt dit. Picquard zal voor
den eersten krijgsraad terechtstaan, zegt het
blad, onder beschuldiging van valsohheid in ge-
sclirifte, gebruikmaking daarvan en het mede-
deelen van stukken die nationale verdediging
betreffen.
Als datrun voor het bijeenkomen van den
krijgsraad noemt men den 12den December.
Volgens do „Aurora" heeft do zaak-Picquard
aanleiding gegeven tot groot© spanning tus-
schen het ministerie en don gouverneur van
Parijs.
Maandag is generaal Zurlinden nl. naar Do
Freycineit, den minister van oorlog gegaan, on
verzocht dezen met klem hem met zijn autori
teit to dekken, wat do maatregelen aangaat die
hij ten opzichte van Picquard wilde treffen. In
den loop van den dag had hij een bezoek ont
vangen van. verscheiden nationalistische leiders,
welk bezoek hem genoopt had den minister van
oorlog te verzoeken een nota aan de bladen te
doen toekomen waarin de beslissing zou worden
medegedeeld van den gouverneur van Parijs.
De Freycinot zou nadrukkelijk "cweigerd heb-
DOOR
S. WÓRISIIÓFFER.
68)
De baron ging naar Huth to© en streek zacht
over haar blonde kopje. Het was een. kalme be
weging, waaraan, elk teeder gevoel vreemd was.
„Ween niet, Ruth," zeido hij. „Wil je mij
een oogenblik gehoor verkenen V'
„Met betrekicing tot Lissauer?"
Hij schoof de schrijfmap weg. „Niet met be
trekking tob dien heer. Maar maak je brief aan
het diaconessen-huis eerst af, wanneer wij met
elkaar gesproken hebben. "Wil je dat?"
„Gaarne.," antwoordde zij kalm. „Maar je
moet mij niet trachten over te halen, Hans
je moet niet spreken van hier blijven. Dat zou
mijn verdriet maar vorgrootem on mij nog onge
lukkiger maken. Denk je dan indeidaad dat het
mij zoo gemakkelijk valt voor altijd de plaats te
verlaten waar ik geboren eu opgegroeid ben,
zelfs jou en al mijn vrienden wellicht nooit meer
weer te zien? Denk je dat ik zoo graag hiervan
daan gal"
Hij zag haar aan. „Waarom sta j© daar dan
°p, Ruth? Het is je eigen verlangen dat je in
den vreemdö doet gaan."
Zij schudde hot hoofd. „Het is gebiedende
noodzake-lijkbeidHans. Ik moet gaan I Wat
ja er ook tegen in moogt brengen: het moot!'"
„Maar niet ver weg, Ruth, en niet voor altijd.
Heb je er nooit aan gedacht dat or een vorm
ben. Zurlinden moest zelf maar aan de bladen
laten weten wat hom goed docht.
Do „Aurora" verzekert dat heb aftreden van
Zurlinden als gouvernoiu- van Parijs niet on
mogelijk is.
Nu klinkt liet zeker niet vreemd te hooren
dat er zneeningsverschil beslaat naar aanleiding
van. de zaak-Picquard. liet beste is evenwel
kalm de gebeurtenissen af te wachten.
Hetzelfde blad haast zie., ook over te nemen
wat ao Parijsdie correspondent der „St. James
Gazette" uit zekere bron zegt vernomen te bob
ben aangaande heb beruchte gehcimo document.
Dit zou zijn een brief van generaal baion
Freedericks, den Russisehen milibau-c-attachó te
Parijs, van Berlijn uit aan de Fransche mili
taire autoriteiten gezonden. Daarin deelt hij
mede dat de verrader aan het Fransche spiona-
ge-bureau, dio staatsgeheimen van Frankrijk
had verkocht, zekere Droyfus, kapitein dar ar
tillerie, was. En. het is deze brief die, in raad
kamer aan do leden van den krijgsraad voorge
legd, do veroordeeling van. Droyfus zou bewerkt
hebben.
Sedert is dio brief in het archief van het mi
nisterie van oorlog gebleven. Maar later hoeft
generaal Freedericks verzekerd dat hij op grove
wijzo misleid was, ongetwijfeld door medeplich
tigen van Esterhazy of van Henry, die zichzelf
wenschcn te vrijwaren door Dreyfus' schuld
aan te toonen. Mevrouw Dreyfus is op dit
oogenblik in hot bezit van een brief van gene
raal Freedericks waarin hij zijn dwaling erkent.
De „Aiu-oro" voegt er aan toe:
„Men begrijpt wel dat wij dezo mededeeliug
onder hot meest nadrukkelijk voorbehoud over
nemen. Do heer Hanotaux weet wel waarom."
Volgens de „Sok" zal het Hof van Cassatie
ook nog een oud-gezant van Frankrijk te Brus
sel verhooren, die meer dan, vijftien maal Droy
fus zou hebben laten overvallen, wanneer hij
cmitmoetingen had met een Duitseh officier. Wie
hiermede bedoeld wordt zegt het blad niet;
ten tijd© van heb proces-Dreyfus was Bourée,
thans gezant te Athene, bij hot Belgisch© hof
geaccrediteerd.
Do brieven die dezer dagen van Esterhazy in
beslag zijn genomen, blijken gedeponeerd te
zijn geweest bij heb Crédit Lyoimais. Een vijf
tal er van moeten rechtstreeks in verband staan
met de zaak-Dreyfus.
Van Zola hoort men niets. Gisteren, heeft
een deurwaarder zich te zijnen huize aangemeld
om betaling der 3000 francs boete van het pro
cos der schriftkundigen. Zola. was er evenwel
uiet.
De vrede tusschen de Vereonigde Staten en
Spanje -wil nog maar niet komen.
Gisteren zou de conunissie te Parijs weder
een vergadering houden, maar op verzoek der
Spaanschc gedelegeerden is de zitting uitge
steld. Naar het schijnt kwam dit uitstel ook
den Amerikanen niet ongenegen. In de laatste
dagen hebben nl. de voorzitters der beide com
missies, Montero Rios en Day, schriftelijk van
is waarin wij ook voortaan, kunnen samenleven,
en waar niemand iets op tegen kan hebben?
Hob je altijd alleen gelet op je eigen levenslust,
maar nooit een klein beetje op het mijne ook?"
Hij was haar niet genaderdhij had niet be
proefd haar hand te vatten; zijn ernstig bleek
gelaat scheeu wellicht op dit oogenbhk nog
bleekcr dan zooeven; maar nod)tans was liet
't jongo meisje onmogelijk de beteekenis zijner
woorden niet te begrijpen. Ruth was zoo hevig
verschrikt, dat zij er van beefde.
„Hans!"
„Ben je beleecligd?"
Zij schudde het hoofd; haar oogen sloten
zich als begaf haar heb bewustzijn. „Wel neen,
wel neen."
„Dat doet mij genoegen," zeido hij diep adem
halend. „Ruth, is het voor ons beiden niet het
beste als je mijn vrouw wordt zoodra de wet
het toestaat? Zijn wij niet door het noodlot
voor elkaar bestemd?"
Zij bleef mijgen; elk zijner woorden trof
zwaar en koud haar hart. Hans Adam was eer
lijk; hij sprak niet over liefde; hij beproefde
geen gevoel te huichelen dat hij niet in werke
lijkheid bezat. Het noodlot, had hij gezegd, niet
zijn eigen liefdesverlangen.
En nu moest zij hem antwoorden. Was hot
werkelijkheid of een droom? Hans Adam
vroeg, en zij moest hean weigeren wat hij ver
langde; zij moest zijn verwachting den bodem
inslaan
Er was dus toch nog een smart, heviger en
dieper dan al wao zij vroeger had geleden, een
verdriet waaraan liaar ziel tot nu toe niet had
gedachten gewisseld over verschillende punten
van hot laatstelijk door de Amenkaansohc ge
delegeerden ingediende memorandum. \ran die
gedachtomvisseling is aan beide regeeuingen ken-
nis gcgevon, en het schijnt ook om dio reden
wenschelijk te zijn -nacht de bijeenkomst der
vcreenigdc commission uit to stellen.
Een datum is daarbij nog niet bepaaldmaar
do Spaatisehe afgevaardigden rullen vóór den
28sten een categorisch amtwoora ,vvön,
Dat antwoord zal men rekent daarop to
Washington stellig zijn een goedkeuring der
Amerikminscho eischen. Reuter meldt uit Was
hington dat het Kabinet or op verhouwt dat de
vrede binnen eenige dagen zal gesloten zijn.
Dan zal dus hot lot der Philïppijnen beslist
zijn; zij zullen overgaan in handen dor Yan
kees.
De grootc mogendheden van het vasteland
van het Oude Werelddeel die belangen hebben
in hot Oosten, vinden dit natuurlijk verre van
aangenaam, on wanneer- do Russische bladen de
verwachting uitspreken dab, zoodra Wilhelm II
te Berlijn terug is, een gedachLonwisseliirg tus
schen de Europeesclie kaJbinetten zal plaats vin
den, kan dit allorminst verwondering wekken.
De „Nowoje Wremja" geeft do Vereenigdo
Staten den raad toch niet voor da kersversehe,
baatzuchtige vriondscliap van Engeland de
oude, onbaatzuchtig© vriondscliap prijs to go-
ven van Rusland, dat niets anders wensoht dan
dal Noord-Amerika Engeland's politiek in het
Verre Oosten niet steunt.
Inmiddels blijft Spanje eenzaam en berooid
staan. Niemand kijkt er naar om. Een dor e-
dten van heit kabinet moest dan ook in don gis
teren gehouden ministerraad getuigen dat helt
onnoodig was, wat ook te beproeven. De eenige
troost dien hij kon bijbrengen was dat de
vredo nog niet definitief gesloten was.
Zou do Spaansdie regeering soms op een won
der hopen?
Treruig is het gesteld met do financiën. Men
had er op gehoopt dat Amerika do koloniale
schuld op zich zou nemen. Toen de kans daarop
verkeken was, wilden, sommigen dat Cuba al
thans uit eigen middelen zijn schuld zou beta
len. Maar oen officieuze nota zegt thans dait
Spanje heb aan zijn eer verplicht is, zijn schul
denlast te eerbiedigen door d© renten te betalen
of althans goede trouw tconend, een regeling
mogelijk to maken.
„Sbolz will ieh den Spanier laat Schiller
don öarlos niet zonder reden zeggen. De Spaan-
seho bedelaar omhult zich mal een lappende
ken, maar mot hoc vorstelijke waardigheid
Men heeft het in Engeland weer druk over
Transvaal, en men kan er zeker van zijn, dat
zoowel de nederlaag dor Rbodesianen in de
Kaapkolonie als de krachtige maatregelen die
de Transvaalsche regeering neemt om aan het
land een doel van do winst der gouchnijn-maatr
schappijen te bezorgen, geen gering aandeel heb
ben in de verbittering van. vel© Engelsehen.
Voor 'b oersb do onbekookte inval van
gedacht, dat zij onmogelijk zou hebben ge
noemd nog een oogenblik te voren zelfs.
„Welnu, Ruth?"
„Hans," zeide zij nauw verstaanbaar, „Er kan
niets van komen."
„Waarom niet, Ruth? Wij zijn altijd goede
vrienden geweestik heb altijd gedacht dat je
eon klein beetje van mij hieldt."
„Dat heb ik ook altijd," antwoordde zij, „Al
tijd, En ook nu in dit smartelijk oogenblik houd
ik veel van je, Hans."
„Nu dan!" riep hij uit. „Waarom zou je dan
niet mijn vrouw worden?"
„Maar ik weet wat je fijngevoeligheid
kwetst," haastte hij zich toen er aan toe te voe
gen. „Jo vindt dat ik zoo kort na don dood van
onze arme Cilli neg niet van een nieuw huwe
lijk zou mogen spreken, en in zekeren zin heb
jo daar ook gelijk in, kleine Ruth, maar dat
zuiver persoonlijke gevoel doet je den drang der
omstandigheden vergeten. Het diuut nog volle
anderhalf jaar voordat je meerderjarig bent on
het recht krijgt over jo vermogen te beschik
ken over een maand of drie evenwel kunnen
wij trouwen en dan gaan Erik's rechten op mij
over. Dat is de reden waarom ik een uiteenzet
ting tusschen ons op schijnbaar ongepaste wijzo
heb verhaast ik zog: verhaast. Want dat
wij elkaar ook zonder dab vanzelf zouden gevon
den hebben, daarvan ben ik vast overtuigd."
En nu wilde hij haar hand vatten, maar
Ruth verhinderde dit door een vlugge bewe
ging; zij stond op en vlood naar het venster.
Haar üppon trilden; zij bedekte haar koud,
bleek gelaat met haar zakdoek.
dr. Jim daargelaten hoeft Cecil Rhodes
(want hij is nog altijd de mail die Zuid-Afrika
bcheerscht) ervaren dat ook do grooto macht
van het goud wel eens kan falen. Hot Knapsake
parlement heeft een auti-Rhoclos-moerderhcad.
Maar tea-wijl daar oortgogann wordt mot m-
trigecren, moet do 'runsvaal hot weer ontgel
den.
De „Fall Mall Gazette" doelt mod© dat sir
Alfred Milner zich bij Chamberlain heeft be
klaagd over schending van art. 14 der Londcn-
sehe Conventie door de Transvaalsche regce-
ring. Die overtreding doet do deur toe, zegt het
blad; hut beweert da,t Transvaal bankroet is,
cn dat DuilsdiLuid zich van do Z.-Afrikaansdio
Republiek heeft afgewend. Blijkbaar acht heb
blad hot oogenblik gekomen om weer eens do
poppen aan het damen to brengen.
Daarentegen wordt van andero zijde gespro
ken van een mogelijkheid die do Britsclic. plan
nen in duigen zou doen vallen. Er zou nl. een
samensmelting plaats vinden tussahon Transvaal
en deii Oranje-Vrijsitaal. Krugor zou aftreden
en plants maken voor Sieijn, cüe dan president
van beide republieken zou worden. Het doel
zou zijn hot in Transvaal nogal sterke Engel-
sclio clement men clonko aan de Engelsche
mijnmaatschappijon op dio wijze terug te
brengen tot een geringe minderheid tegenover
hot Hollamdsche element.
't Klinkt heel mooi, maar niet zeer waar
schijnlijk. Kruger lijkt ons uiet de man toe
om het heft reeds uit handen te geven. Trou
wens, aan wie zou het heil der Zmd-Afrikaan-
sche republiek beter zijn toevertrouwd
Wat de financieele toestand' van Transvaal
betreft, meldt Havas dat de Eerste Volksraad
met 15 togen 11 stommen de beido voorstellen
verwierp tot uitgifte van een slaatsloening, daar
zij geen onkel voordeel aanbeden. De regeoring
zal gemachtigd worden getld voor openbare wer
ken te leenen van do Nationale Bank, of als de
regeering niet wenschb te leenen, dan wordt zij
gemachtigd een loening van T 2,500,000 uit te
geven op do boste conditiën, maar zonder spoor-
wogconcossiün of andere voordoeion te mogen
verleonen.
Gemengde Mcdcdcellngen.
Gisteravond sprak sir M. üicks Beach, de
kanselier der scliaikist, te Edinburg en zeide
o. a. dat er geen reden was waarorn Frank
rijk zich niet met Engeland zou vereenigingen
voor een volkomen vriendschappelijke aibake-
ning van de rechten en verplichtingen der beide
mogendheden in Egypte. Zijns inziens waren
de vooruitzichten van eene ernstige moeilijkheid
met Frankrijk op het oogenblik veel verder
verwijderd dan eenige jaren geleden.
De commissies die door de Fransche Kamer
benoemd zijn tot onderzoek van het wetsvoorstel
van Antide Boyer, om de wet-Constans in tijd
van vrede ook toepasselijk te verklaren op mili
taire rechtbanken, en dat van Viviani om vrou-
„Kwel mij niet, Hans. Heb is onmogelijk."
„Waarom, Ruth? Je hart is vrijj© hebt
geen ander lief; waarom wil jij het dus niet
zijn die den zonneschijn van vroegero dagen
op Moklt terugbrengt? Is het niet o zoo natuur
lijk, o zoo eenvoudig, dat waai' in den huiselij-
lcen kring een plotselinge leemte is ontstaan,
do achtergeblevenen zich des te inniger aaneen
sluiten? Je zoudt tot aan ons huwelijk in je
ouderlijk huis kunnen wonen, Ruth. De wouw
van den predikant zou je zeker met de grootste
liefde ontvangen en op dei plaats waar eens je
wieg stond, zouden onze handen in elkaar wor
den gelegd. Is dat niet een goede, oen liefelijke
gedachte, kleine Ruth?"
Maar zij schudde alleen, tot den dood too be
droefd, heb hoofd. „Ik kan niet, Hans. God is
mijn gotuigeik kan het niet. En al zou je liet
mij duizendmaal vragen, en al voerde jo alle
mogelijke redenen van verstandig overleg te
genover mij aan het zou toch in eeuwigheid
onmogelijk zijn."
„Waarom, Ruth? Zeg mij dan waarom?"
„Is het niet voldoend© wanneer ik dat voel?
Hier heeft het hart alleen recht te spreken."
„Maar stil nu," voegde zij er haastig bij.
„Daar komt tante Anna."
Hans Adam leunde het hoofd op de hand
en keek rustig voor zich uit, ja bijna met een
trek van tevredenheid op het gelaat. Had hij
in de Laatst© oogenblikkcn de gelegenheid ge
had, diep, veel dieper to zien dan Ruth zich
wel kon voorstellen?
Wordl vervolgd
