52"" jaargang.
Zaterdag 3 December 1898.
N°. 9798.
Eerste Blad.
w
DE GELDDUIVEL
I'
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
py
j|7
\i
UITGEVERH. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
li
O.**,
.yf
t
t.
"AsossEMEtwrsrRus voor Schiedam, per kwartaal
omliggende plaatsen, p. kwart,
n franco per post, p. kwartaal.
tóf#
Afzonderlijke nommers
f 0.90
- 1.05
- 1.30
- 0.02
BUREAU
EOTERSTRAAT SO, Telephoon No. 123.
ADVEaïBtrnsrwjs: van 1—6 gowono regels mot inbe
grip van eene Conrantƒ0.59
ïedero gewone regel meero.lO
Bij abonnement wordt korting verleend.
•ki
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 2 December '98.
De Eranselie Senaat is nog niet van de -aalc-
Picquart af.
Gisteren was het naar aanleiding van don.
twijfel die er bestaat, of art. 445 Strafvordering
het Hof van Cassatie wel zulk ecu uitgebreide
bevoegdheid geeft als de regeering en velen
denken, dat eenige senatoren, onder wie de be
kende jurist Wakleok-Rousseau, de urgentie
vroegen voor een voorstel om aan genoemd ar
tikel een alinea toe te voegen die aan het Hof
uitdrukkelijk de macht verleent elko strafver
volging te schorsen voor feiten die verband hou
den met een revisie-proces.
Het voorstel-Constant (afschaffing der gehei
me instructie voor de militaire rechtspleging in
vrede) werd ongewijzigd aangenomen.
De minister van justitie bestreed het voor
stel maar flauwtjes. Hij vreesde dat de urgentie
het voorstel tot een gelegenheidswetje zou stem
pelen. En daar de stemmen staalden, was de
urgentie verworpen.
Ecu oogenblik deed zich een incidentje voor,
toen de minister de verklaring van Charles Du-
puy op zichzelf voldoende noemde, en er bij
voegde „Men moet met den tekst daarvan re
kening houden."
Toen werd er geroepen: „Welke tekst?"
waarop de voorzitter Loubet antwoordde met
naar het officieel verslag te verwijzen.
Do vraag die den minister werd toegewor
pen, was gewettigd. Want evenals de Freycinet
heeft Dupuy een verandering gebracht in de
door hem voor de Ivamer afgelegde verklaring.
Do Dreyfus-bladen constateeren ni. dat, ter
wijl men den minister-president in de Kamer
duidelijk heeft hooren zeggen: „Het Hof van
Cassatie heeft een geweldige, een onbegrensde
macht, mag ik wel zeggen," welke zinsnede trou
wens ook in het voorloopig verslag voorkomt,
die woorden in het officieele verslag zijn ge
schrapt.
Aan die (Onzekerheid omtrent de bevoegdheid
van het Hof wil Joseph Pabre een eind 'ma
ken. Volgens hem komt de verklaring der re
geering hierop neer, dab deze de bevoegdheid
om in te grijpen bezit, maar daarvan geen ge
bruik wil makenzij laat dit over aan het Hof
dat alleen door een zijner onwaardige spitsvon
digheid do terechtstelling van Piequart voel
den krijgsraad zou kunnen verhinderen.
Ook de radieo-socialistische Kamergroepen
zullen de regeering interpelleeren als het Hof
niet ingrijpt ten gunste van Piequart.
Deze heeft inmiddels verzocht voorloopig
geen bezoekers bij hem toe te laten, omdat hij
heesoli is van heb langdurig spreker voor do
strafkamer van het Hof. Voor mr. Labori geldt
dit natuurlijk niet.
DOOK
S. WQRISilÖFFER.
75)
Het eerstvolgende rijtuig nam de plaats van
het wegrijdende in. Erik ging naar den koetsier
toe.
„Naar 't Unie-hotel, vriend. Je krijgt een be
hoorlijke fooi als je voortdurend vlak achter
dat rijtuig blijft."
Da koetsier floot even tussohen zijn tanden.
„Zal gebeuren, mijnheer," meesmuilde hij. „Een
lief bekje, die kleine zwarte."
Erik liet den man denken wat hij wilde. Het
rijtuig vloog over den bevroren grond tot het
rijn voorganger had ingehaald, toen liet de koet
sier het paard stappen en trok zijn schapen
vacht dichter om zijn schouders. Het was dan
Haar geducht koud dien nacht.
Erik's hart klopto als een hamer. Als het
hem gelukte .achter Adèle aan onbemerkt het
hotel te bereiken, dan was hot pleit gewonnen.
De rijtuigen, reden door verscheiden straten
heen; teen hield het eerste stil, en een kellner
®neMe dienstvaardig toe om het portier te ope
nen. Adèle ging naar binnen, terwijl Erik met
rijn koetsier afrekende.
„Is dat genoeg, goede vriend V'
;,u wel, mijnheer. Als u weer eens iets
hee/ï-,y- ,-nheer
com „vergenoegden zweepslag voltooide den
zin.,
Erik ging naar de loge1®van den portier, vast
Nieuws over de zaak-Dreyfus en de zaak-Pic-
quart is er ongeveer niet.
De „Figaro" zegt dat liet Hof hoogst belang
rijke huiszoekingen heeft laten verrichten; tïo
„Gaulois" beweert dat hot Duitsche gezant
schap, door het „petib bleu" als zijn eigendom
op te eisohen, middellijk de echtheid van dit
stuk zal stavenoen ander blacl vertelt dat De
Freycinet voordat Zurlinden eeu beslissing nam
in zake Piequart, langs officieuson weg inede-
deeling van het dossier heeft verzocht om dit
door een rechtsgeleerde te laten onderzoeken
aan het ministerie van oorlog ontkent men dezo
laatste bewering.
Gisteren heeft de opening der lossen van
Buisson, een verwoed üreyhisard, aan do hoo-
gesehool aanleiding gegeven tot betoogingen. De
anti-Dreyfus-gezinden trachtten de orde te ver
storen, maar worden door hun tegenstanders
tot zwijgen gebracht. In het Quartier Latin
was hot daarna nogal woelig.
Keizer Wilhelm heeft gisteren zijn intocht ge
houden in Berlijn.
Langa denzelfden weg waarlangs zijn groot
vader in 1S64, in 1866 en in 1871 do Pruisi
sche, later de Duitsche hoofdstad Binnentrok,
waren ook thans de troepen geschaard.
IJn ter den Linden waren de huizen feestelijk
getooidin de overige straten werd maar ma
tig gevlagd. De weg was met zand bestrooid.
Om bij eenen kwam de Keizer aan de Bran
denburger Poort aan, waar hot gemeentebestuur
deu Keizer begroette bij monde van den eerste-
buvgt meester Kirsethner. Deze sprak over 's Kei
zers reis als een werk des vredes en pree3 heb
in de Keizerin dat zij haar gemaal daarin bij
stond.
Wilhelm II dankte den magistraat met een
handdruk. Z. M. stipte toen de heerlijke in
drukken aan dié hij op zijn reis had opgedaan.
De Keizer verheugde zioh in het vaderland te
rug te zijn.
Daarop reed liet vorstelijk paar, de Keizer te
paard, de Keizerin per rijtuig, de stad binnen.
Do soldaten presenteerden de geweren, het volk
juichte.
Zware zorg wacht nu den Keizer. Want ern
stige zaken zullen in den eersten tijd afgedaan
moeten worden.
'tls niet onder bijzonder gunstige omstandig
heden dat keizer Wilhelm naar Duitsohland is
teruggekeerd. Meer en meer wordt uiting ge
geven aan een onaangename stemming, waar
voor men met echt-Duitsche gemakkelijkheid
in het scheppen van nieuwe woorden, reeds de
qualificatie „Reiehsverdrossenlieit" heeft uitge
vonden.
liet woord is niet slecht gekozen. Inderdaad
doen zich hier en ginds verschijnselen voor die
er op wijzen dat men ontevreden (verdrossen)
is over het Duitsche rijk, of liever over zekere
geringschatting der souvereine reegeeringen van
Rijks-Duitscli standpunt uit.
Men heeft de Lippesche quaestie, die eenigo
besloten nu terstond den strijd die hem wacht
te, uit te vechten. Hij werd verteerd door on
geduld.
„Welke kamer heeft dio dame in hot zwart
gekregen?" vroeg hij.
„Een-en-vijftig mijnheer, 't Was de laatste
kamer die wij nog vrij hadden, op de derde ver
dieping."
„Goed. Ik dank u."
Erik snelde de trap op en gaf den „zimmer-
kcllner" zijn kaartje.
„Dien mij aan bij de dame op numero een-
en-vijftig."
Toon bleef hij vlak bij de deur staan en
wachtte.
De kellner klopte. Toen hij op haar „binnen"
de deur opende, stond Adèle voor den spiegel
en streek heur haar glad. Zij had nauwelijks
den tijd gehad hoed en mantel af te doen, nu
keek zij over haar schouder heen naar de deur.
„Welf
„Er is een lieer die u wil spreken, juffrouw."
liet was of een electrische vonk door liet
lichaam van liet jonge meisje ging; Adèle werd
eerst bleek, en toen gloeiend rood.
„Een heer?"
Zou het misschien de baron zijn die
Haar gedachten warrelden dooreen.
„Geef mij dat kaartje."
Én toen bracht een haastige blik de teleur
stelling. Wolfram? Hoe kwam die hier? Wat
zou dio willen?
„Zeg aan mijnheer dat ik niemand kan ont
vangen."
Do kellner verliet de kamer om zijn bood
schap over te brengen. Erik was op een koele
verkoeling heeft teweeggebracht tussclieu Lippe
en Berlijn, maar ook tussehen het Saksische hof
en dat van den Keizer. Immers, de scheidsrech
terlijke uitspraak van koning Albert van Sak
sen ontnam 's Keizers zwao-er het regentschap
in Lippe.
Ook in Beieren neemt, naar het schijnt, de
afkeer als wij liet zoo noemen mogen te
gen het Duitseho rijk toe. Eu al ontkent do
„Kdln. Ztg." tegenover Noord-Duitsche ultra-
montaansehe bladen, dat er in Beieren ontevre
denheid bestaat, het feit aleen dat het Kcul-
sche blad met oen blijkbaar geïnspireerde te
genspraak aankomt, bewijst reeds dat cle lucht
niet zoo geheel zuiver is.
Wellicht zal cle komende zitting van don
Rijksdag wel getuigenis geven van den wrevel
die bij velen bestaat over het vaak autoritair
optreden van keizer Wilhelm,
In de eerste dagen van Januari wordt de ra
tificatie verwacht van liet vredesverdrag tus-
scheu Spanje on tie Vereenigde Staten.
Dan zal het aan de Amerikanen zijn de Phi-
lippijnen wede en orde weer te geven, een taak
die waarlijk niemand den Amerikanen zal mis
gunnen.
Want mag men de berichten gclooven, die
Madrid bereiken, dan lieerseht thans op de
eilanden volslagen anarchie.
Do insurgeuten, zoo verluidt uit Spaansche
bron, zijri vast besloten de Aiueriknansche heer
schappij niet te eikennen en den strijd tot liet
uiteiste te voeren tegen dc Yankees. De op
standelingen hebben nog 10,000 Spaansche sol
daten in hun nra%ht, die zij willen dwingen in
hun gelederen le treden voor den strijd tegen
de Amerikanen, die volgens dit bericht 70,000
man zouden noodig hebben om de insurgenten
te onderwerpen.
Dezen zijn evenwel onderling verdeeld. Op
de Visayas-eilanden is het. gezag van Aguinaldo
verworpen en tussehen diens troepen en die der
aanvoerders op do Visayas-eilanden moeten
reeds herhaalde botsingen zijn voorgekomen.
Leest men evenwel, zooals uit Pliiladelpliia
wordt gemeld, dat naar Cuba 30,000, naarPor-
to-Rico 7000, en naar de Philippijnen slechts
2000 man Amerikaansche troepen worden ge
zonden, dan lijkt de Spaansche bron waaruit
bovenaangehaalde berichten herkomstig zijn,
wel eenigszins troebel.
Intussehen houdt de regeering der Vereenig
de Staten zich reeds druk bezig met het occo-
nomiseh stelsel dat in do niouv-verworven kolo
niën zal worden ingevoerd.
De regeering heeft het nieuwe stelsel van in
voerrechten voor Cuba reeds goedgekeurd. Over
de Philippijnen evenwel wordt nog onderhan
deld met Duitsohland, dat de door Spanje aan
den Duitsehen handel verleende bevoorrechting
door de Vereenigde Staten erkend en bevestigd
wil zien. De ouderhandelingen worden op
vriendschappelijke wijze gevoerd, daar Duibsch-
land in deze quaestie in overeenstemming
afwijzing evenwel zoo volkomen voorbereid dat
hij zich niet liet afschepen.
„Mijn compliment aan de juffrouw en vraag
haar nogmaals om een kort onderhoud. De zaak
lijdt geen uitsteL"
En Iiij volgde den kellner op den voet en
stond, toen Adèle driftig opbruiste en weder
weigerde, achter hem in den deurpost.
„Neem mij niet kwalijk dat ik u zoo overval,
juffrouw Maïten. Ik moet u juist hier en juist
nu een paar korte woorden mogen zeggen."
„Dat is iets ongehoords!" riep de gezelschaps
juffrouw uit.
„Dat schijnt maar zoo, juffrouw; doch zelfs
wanneer ik mij op dit oogenblik schuldig zou
maken aan gebrek aan tact, de omstandigheden
gebieden mij zoo te handelen."
Hij gaf den kellner een wenk het vertrek te
verlaten, en sloot do deur achter hem.
„Ik kom natuurlijk niet in een aangelegen
heid die mijzelf betreft, juffrouw, maar in eene
dio mijn pupil raakt."
Adèle zag hem met een spottenden glimlach
in hot gelaat. „Eu dat zou niet een aangelegen
heid zijn die ook u betreft, mijnheer Wolfram?
Ik zou het wel denkeu, ofschoon ook de innigste
gevoelens maar al te vaak worden verkwist."
Hij voolde zich pijnlijk getroffen, maar uiter
lijk bleef hij volkomen kahn.
„Laat ons niet over mij, maar over juffrouw
Assniann spreken," zeide hij op vasten toon.
„Zooals u weet, is de naar aanleiding van uw
aantijgingen geopende instructie weder hervat.
Juffrouw Assmann is in hechtenis genomen."
„Zoo!"
De zwarte oogen schitterden in een zegevie-
wenscht te handelen met Engeland en do Ver
eenigde Staten.
Wat de Carolinen betreft dio Duitscliland en
de Vereenigde Staten gezamenlijk zouden koo-
pen, meent do „Voss. Ztg." tc doen le hebben
met een proefballonnetje dat van Amerikaan-
selio zijde wordt opgelaten om te weten to ko
men hoe Europa er over denkt.
Naar 't schijnt is dezo zaak dus nog niet in
staat van wijzen.
«enicnsjrie IScdcdceltiiKca.
lieden viert Oostenrijk-ÏIongarijo op stille
wijzo de vijftigjarige regeering van Frans Jozef.
To Weenen en in alle andere steden wordt
gevlagd.
Do Keizer zelf is met- prinses Gisela naar
Wallseo vertrokken, waar m-h verscheiden aarts
hertogen en aartshertogin non reeds bevinden.
Een amnestie is uitgevaardigd voor majes
teitsschennis en beleediging van leden van het
vorstelijk huis, te gelijk 1,ronlt aan 5IS andero
gevangenen hun straf kwijt gescholden.
Keizer Wilhelm laat ter cere van zijn bond
genoot een Te Deum houden in de Hedwigs-
kerk; de plechtigheid zal door den Keizer zelf,
do Keizerin, de generaliteit van Berlijn en de
officieren van het regiment „Frans Jozef" wor
den bijgewoond.
liet hof van appèl te Bcsanjon heeft de
schrapping van de* oud-minister Trouillot als
lid der balie te Lons-le-Saunmer vernietigd.
Aan de Parijsdie nacht-asylen zijn 10 mil-
lioen francs vermaakt door de comédienne Ax-
weel-Hedle die te Londen is overleden.
Men spreekt van een aanstaand huwelijk van
don Jaime, den zoon van don Carlos, met een
Beiersche prinses of met prinses Marie der As-
turién, de oudste zuster van koning Alfona
XIIL
De Paus zou aan de laatste de voorkeur go-
ven.
De correspondent der „Daily Chronicle" te
Sebastopol wil van een officier van den gene-
ralen staf vernomen hebben dab de minister
van marine van Rusland besloten heeft de uit
breiding der Zwarte-Zee-vloot te staken, totdat
de quaestie der vrije doorvaart door den Bos--
porus en de Dardanellen geregeld is. Meer dan
ooit wil Rusland de Zwarte Zee tot een Russi
sche binnenzee maken.
De „Vorwarts" wil weten dat de conferentie
tegen het anarchisme volslagen fiasco zal ma
ken, daar do gedelegeerden van Engeland,
Frankrijk en Zwitserland reeds terstond ver
klaard hobben dat hun regeeringen politieke
misdaden niet geluk kunnen stellen met misdrij
ven tegen het gemeene recht; dat liet boven
dien onmogelijk is de begrippen „anarchisme"
en „anarchistische daden" scherp te omlijnen,
terwijl huu regeeringen er niet too kunnen be
sluiten het asyl-recht prijs te geven.
renden blik. Gevangen! Haar vijandin was ge
vangen genomen!
„Heb is dus mijn plicht," ging Erik voort,
„heb materiaal bijeen to zoeken om dio krank
zinnige aanklacht te ontzenuwen. Ik ben do
voogd der jonge damo en moet voor haar han
delen."
Adèle glimlachte. „Mag ik vragen in hoeverre
dat alles mij aangaat, mijnheer Wolfram?
U spreekt alsof ik bij de zaak betrokken ben."
„Dat is u ook in de hoogste mate, juffrouw."
„Ik?"
„Ja, u. Ik heb deze reis van Domau hierheen
alleen gemaakt om u een enkele vraag te mo
gen stellen."
„Adèle boog spottend 't hoofd. „Dan verzoek
ik u voort te maken met die vraag, mijnheer
Wolfram. Waarlijk u stelt door uw tegen
woordigheid mijn geduld op een zeer ernstige
proef."
Ei ik richtte zich hooger op; zijn blik werd
zoo bevelend, zoo zelfbewust, dat Adèle's hart
onwillekeurig sneller klopte.
„Juffrouw Assniann laat u vragen," zeide hij,
„of u het verkieselijker acht den brief van wij
len barones Moldt op dit oogenblik vrijwillig
over te geven en wei aan mij of dat u
het aan do justitie wil overlaten verder werk
te maken van deze zaak?"
Adèle was zoo hevig verschrikt, dat zij ineen
kromp. „Den brief?" herhaalde zij. „Ik begrijp
u niet." i
(Wordt vervolgd.)
