«tóH
52s<è jaargang.
r,
Eersfe Blad.
Woensdag 21 December 1893
N°. 9813.
Het Gouden Kalf.
Ïïknetè
unartmta vooi Schiedam, pOT kwartaal i f 0,90 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdaaen.
UITGEVER: H. J. O. ROELANTS.
BUITENLAND.
AL
.V
Omliffiïendo nlaatflfin. n.kwarf. - l os y
BUREAUBOTEBSTllAAT 70, Teleplioon 1V«. 123.
omliggendo plaatsen, p. kwart. - 1.05
4- franco per post, p, kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommerso.02
Adyektewtiepeós van 1—5 gewone regols met Inbe
grip van ecno Courant. /"O.SS
Iedere gcwono regel meor g.io
By abonnement wordt korting verleend.
t Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 20 December '98.
In de Fransche Kamer hield gisteren de con
servatieve afgevaardigde Lazies zijn interpolla-
tie over de maatregelen die de regeering denkt
to nemen om te beletten dat er stukken worden
ibaar gemaakt die de veiligheid, van den
at raken. Deze interpellatie, die op zóó lief-
n toon gehouden werd, dat do interpellant
'f ..haaldelijk bot do orde moest worden ge-
epen, de laatste maal zelfs met aanteekoring
heb proces-verbaal, is uiterst belangrijk om-
lat do regeering er aanleiding in vond, tot hot
afleggen van veolbeteplcenende verklaringen,
t Wij zullen in 'b kort een overzicht goven van
•et betoog van Laaies, die begon mot heb mi-
sterie-Brisson te beschuldigen dat hot in strijd
l do grondwet do revisie van liet proces-Drey-
- .a bevolen had. Onder dit ministerie is een
ware staatsgreep gescliiod en hebben er ontilral-
lingen plaats gevonden.
--De redenaar bracht hulde aan Dupuy's han-
—i ^heid en „bonhomie" en viel Reinaeh en
--«i-o,w hevig aan; den laatste verweet hij dat
/.ju naam niet goed Fransch was, en dat hij
Jn Duitsch ambtenaar in zijn familie haid.
Onder luide protesten verklaarde Lades d'at
do revisie op bouw is gezet ter verheerlijking
van Dreyfus.
Toen wendde hij zich tot Dupuy
„Zult gij liet Hóf van Cassatie den tekst dei-
wetten laten verkrachten Zxdb gij heb Hof van
Cassatie dwingen volledig licht te verspreiden
en de revisie te verhaasten De zaak-Dreyfus is
maar een voorwendsel om het leger aan te val
len. Het Hof heeft zich ook meester gemaakt
van de zaak-Picquart. Waarom is Dupuy niet
tusschembeide gekomen? De regeering is voort
durend door haar zwakheid de medeplichtige
iïeweest. Aanvaardt zij de verantwoordelijkheid
der gebeurtenissen die op handen zijn?
„En zoo toornde Lazies maar door. Zijn uit-
1 y „Wij zullen het leger met laten beleedi-
C-y," noopte den voorzitter hem te verzoeken
'tiLu leger buiten het debat te laten, waarop de
interpellant eindigde met De Freycinet te ver
zoeken de gemoederen tot bedaren te brengen
en het leger te verdedigen.
De minister van oorlog De Freycinet nam nu
liet woord en verklaarde dat het Hof van Cas
satie zijn werk voortzet, waarbij het ministerie
niet tusschembeide kan komen zonder den schijn
aan to nemen van invloed te oefenen op de be
slissing. De minister behoefde de daden zijner
voorgangers niet to beoordeelon. De justitie
heeft ook die zaak in handen.
,In hoeverre zult gij aan het Hof de geheime
*- 'kken mödedteelen vroeg Millevoye.
'L,Binnen de grenzen van de belangen dtar nar
DOOR
JULES MARY.
loen zij van heb visschcn terugkwamen, war
m Gontran en Frederik niet weinig verwon-
;:d de Morton's in gezelschap te vind'en van
een onder-luitenant van het 3e zonaven.
Julien Loiseau had niets elegants over zich;
maar zijn manier van doen verried den soldaat
tSü. roeping heeft voor heb militaire leven en die
m. plan is carrière te maken. Hij bezat een
f' jehhartigen, nobelen blik en was rondborstig
-Jn. zijn spreken. Een mannelijke wilskracht lag
-op zijn gelaat te lezen, en toch verried liet ge-
Seel goedheid en inschikkelijkheid.
Julien moest wel door zijn soldaten vereerd
worde rwijl hij hen tegelijk tot volstrekte
ejrbiodigïfig' der krijgstucht wist te dwingen.
„Houdt u van hengelen?" vroeg papa Mor
ton hem.
„Als er visch is."
1 „Die i3 er altijd voor een flink man."
„Behalve in de woestijn," zuchtte Julien.
Enfin, ik kan dus nu veertien dagen doorbren-
4 gen aan de oevers der Seine. U kunt u niet voor
stellen, dames, welk een genoegen een Afri-
kaansch soldaat ondervindt, wanneer hij na
verloop van twee jaar zijn geboortegrond weer
ziet. Maar ik zou vergeten dat grootmoeder met
het aten wacht. Tot morgen, mijnheer Morton,
ik zal een hengel en wat paardiehaar meebren
gen."
tionaïe verdediging," luidde De Freyeinat's ant
woord. „Ik zal geen stuk mcdedeelen, indien da
mededeoling daarvan do veiligheid van den
staat raakt."
De minister vroeg een votum van vertrouwen
van do Kamerindien deze zijn inzicht niet
deelde, dan was liij bereid zijn. portefeuille af
to staan aan iederen minister van. oorlog die
meent anders te kunnen handelen.
De conservatief Do Rainel was van oordeel
dat men geen revisie begon, wanneer men de
stukken niet kon modecleeleu, en De Monltfort
vroeg hoe het Hof zou beoordeelon of er beslis
send® stukken bestonden die niat medegedeeld
worden.
En nu verklaarde De Freycinet: Do offi-
ciedo stukken berusten bij hot Hof van Cas
satie; de tegenwoordige minister van oorlog
kent zo niet. Hij hoeft ze nooit gezien on bezit
alleen wat men noemthet geihemie dossier. Ik
zal dit alleen mededeelen wanneer ik er volko
men zeker van bon dat het niet aan de open
baarheid zal worden prijs gegeven.
De interpellant vond in doze verklaring aan
leiding de revisie een comedie to noemen. Hij
dankte don minister voor zijn beslist© en for-
meele verklaring. Het bewijs was thans gele
verd dat het geheime dossier bestaat, en De
Lazies trok zijn interpellatie in.
In de couloirs dor- Kamer wekte De Freyci-
net's verklaring gfoote ontroering.
Ca.vaignac stond® midden in een gr-oepjo lo
vertellen dat hij als minister van oorlog liet ge
heime dossier ter kennis zijnor collega's had ge
bracht, hetgeen Brisson en Sarrien tegenover
eenige afgevaardigden dio het hun gingen vra
gen, bevestigden. Het geheime dossier bestond
nl. uit een vijftigtal stukken wakirvan er sledhts
drie betrekking hadden op de zaak-Dreyfus. En
die drie waren de stukken, waarvan de voorle
zing van do tribune der Kamer Cavaignac voor
goed belachelijk heeft gemaakt; het valsche
stuk-Henry was één dier drie.
De socialist Viviani verklaarde dab hij d'eae
verklaring aan de Kamer zou mededeelen.
Inmiddels werd do zitting harvat.
Millerand gaf nu den wensoli te kennen., de
regeering to intei-pelleeren over de voorwaarden
waarop het geheime dossier aan het Hof van
Cassatie zou worden medegedeeld.
De minister-president Dupuy aanvaardde de
onmiddellijke discussie, zoodat Millerand, aan-
knoopende aan. Do Froycinet's verklaring, gele
genheid vond onder protesten van recht® en toe
juichingen van links, als zijne meaning te ken
nen, te geven dat do rechterlijke macht zelve
het recht moet hebben de instructie te leiden in
de richting die haar gewensoht voorkomt. An
ders zou de regelmatig© herziening ini haar we
zen worden belemmerd. Wil men dat het geding
tot een beslissing leide, dan moet ied'ercen zdcih
buigen voor d© volstrekte onafhankelijkheid dei-
rechterlijke macht.
Suzanna zag in een spiegel ho© onthutst haar
twee aanbidders keken. Zij hieiu zich in om niet
in een schaterlach uit te barsten.
De neven keerden nadenkend naar het kasteel
terug.
„Wat denk je er van?" vroeg Gontran aan
zijn medeplichtige.
„Dat wij op onze tellen moeten passen."
„Maar, neef, wij hebben niet meer dan. veer
tien dagen voor ons, en de Manillon zal niet
nalaten ons tot handeion aan te sporen."
„Wij moeten een besluit nemen, beste Gon
tran."
„Maar welk? Want zij houdt van geen van
ons beiden."
„Vanmorgen zedd© je mij nog het tegendeel.
Toen dacht je dab jij da gelukkige was. Waarop
is dan nu je ontdekking gegiond?"
„Op een eenvoudige waarneming," antwoord
de de baron, „Miss Suzanna heeft ons 0een blik
gegund, zoolang die zouaaf er is geweest."
„Een gewone jonge-meisjesnieuwsgierigheid,"
hernam do burggraaf. „De erfgename van Bal
derby zal toch niet met zoo'n boer met strepen
trouwen."
„Mijn waarde," antwoordde Gontran op
pleohtigen toon, „in de democratie is de uni
form van den soldaat, zoo die met ecre wordt
gedragen, het symbool van zielenadel bij ge
breke van geërfden adel."
„Ja, jij bent altijd dichterlijk. Maar ik ben
vast besloten binnen acht dagen aanzoek te
doen."
„Dan do o ik heb ook, daar wij geen middel
hebben om te weten te komen wie miss Suzanna
het minst mill aagt."
Om zich met elkaar te verstaan, zou een
Ei- moet geen minister tusscheuboido komen.
Ilcb llof van Cassatie moet cp eigen verantwoor
ding kennis nemen van alle stukken dio het
noodig meent te hebben. De intorpcJlant vroeg
dan ook de regeering of zij de incening van La
zies deelt. Hij geloofde vau niet. Men. zou de
revisie belangrijk schaden door de mededoelmg
van het gelicelo dossier aan het Hof to weuge-
ron. Bij de revisie moet alles uitsluitend strek
ken tot het welzijn der Republiek.
De ministerpresident Dupuy ant/wooa-clde
hierop dat de justitie onafhankelijk is, maar-het
Hof zelf erkent een verantwoordelijkheid te heb
ben en voorzorgen te moeten nemen. En naast
deze verantwoordelijkheid staat die der regee
ring, die ra piïnoipe de mededeoling wenseht,
maar onder zekere voorzongen en waarborgen.
Varr links vx-oeg een stom, welke dat waren.
Dat is onze zaak, antwoordde Dupuy. Hot
gaat om do stukkon waarvan de publicatie cle
veiligheid van den Staat in gevaar kan bren
gen. Die stukken zullen alleen worden medege
deeld op voorwaarde dab zo niet publick zullen
wordon gemaakt.
De zaak is zeer eenvoudig, vervolgde de pre
mier, Het Hof heeft cl'io voorzorgen en waar
borgen goedgekeurdzonder die zal de regee
ring do stukken niet mededeelen. (Langdurig
applaus.) Wij zien het gewicht onzer besluiten
zeer goed in.
Onder talrijke protesten van rechts stelde Vi
viani nu do zeer begrijpelijke vraag, of liet Hof
het dossier ter kennis van den verdediger- van
den beklaagde zal kunnen brengen. Wij bobben
liet recht dio vraag te stellen, merkte de socia
listische afgevaardigde terecht op, omdat do ge
beurtenissen van 1894 niet herhaald mogen wor
den.
Maar- Dupuy kon niets anders zeggen, dan
dat hot onmogelijk zou zijn het dossier aan het
Hof mede te deelen, wanneer geen waarborgen
werden gegeven.
Van do verschillende mntie's die bij den voor
zitter waren gedeponeerd, aanvaardde Dupuy
die van den gewonen redder der regoering Du-
perrier de Larsan, waarbij de verklaringen der
regeering werden goedgekeurd.
Maar nu beklom Brisscm, onder geschreeuw
van „Leve de Republiek!" van linies en lawaai
van rechts, de tribune en legde deze belang
rijke verklaring af
„Do drie stukken die door Cavaignac van de
tribune zijn voorgelezen, zijn de eenige die be
trekking kunnen bobben op do zaak-Dreyfus.
Geen onkel stuk van het dossier kan betrekking
hebben op de veiligheid van den Ctaat."
De rechterzijde begon, ondanks de vermaning
va,n den voorzitter, opnieuw te schreeuwen.
Brisson vervolgde aldus:
„Mot Sarrien en Cavaignac heb ik het
geheels dossier onderzocht. Men weet dat het
stuk-Henry valsoh is. Van toen af heb ik be
sloten de revisie door te zotten. Door zekere
stukken achter te houden, zou men gevaar loo-
pen den beklaagde te veroordeelen op stukken
partij piket beslissen wie het eerst den stap zou
doen.
Frederik won de partij, maar maakte geen
gebruik van zijn recht, en toen de veertien da
gen om waren, stonden de zaken nog precies
zoo.
Maar Suzanna ontving hen ook voortdurend
koeler. Het is waar, rij toonde niet meer tege
moetkoming ten minste in hun bijrijn
jegens den zouaaf, en de laatste scheen geheel
op te gaan in zijn grootmoeder en niet liot
minste belang te stellen in miss Morton's mooie,
oogen,
Dio toestand zou nog langer hebben voortge
duurd indien de onvermurwbare de Manillon
niet tusschenbeido was gekomen.
Po verslaggever stond hun. geen. langer ter
mijn dan. acht-en-veertig uur toe om de zaak in
orde te maken.
„Indien geen van U beiden overmorgen ver
loofd is met de kleine Balderby," riep hij uit,
„dan gaat mijn artikel in zee en stop ik er jullie
beiden ook indat geeft nog een pi-uant tintje
aan de zark."
„Vergeit dan niet, je zelf er ook in te ver
melden,antwoordde de burggraaf.
De kogel moest door de kerlt.
Frederik deed formeel aanzoek bij papa Mor
ton.
„Waarom?" zuchtte de baron.
„Onmogelijk," antwoordde James.
„Omdat mijn dochter geen cent mee ten hu
welijk krijgt, en dat zij niets of bijna niets na
mijn dood zal erven."
„O, dat is volkomen bijzaak," stamelde Fre
derik.
Balderby keek hem reoht in zijn gelaat.
die niet, aan de verdedig'ng zijn medegedeeld."
(Toejuichingen.)
Met afkeurend gemompel werd nu do opmer
king van den draaier Ca.vaignac ontvangen, dat
Brisson en Sarrien op liet ministerie van oorlog
alleen die stukken hadden onderzocht, die hij
(Cavaignac) nuttig iiad geoordeeld Iran voor to
leggen.
Brisson verklaarde nog onder luiden bijval
dat liet valsche stuk van Henry voor liem ook
alle andere stukken verdacht luid gesmaakt.
Hierop Cavaignac weerIk heb Brisson
aangeboden hem de and ore stukken te too-
non die in eon belendend vertrok in bandon van
georaal Ganse berustten. Brisson achtte hot on-
noodig die te onderzoeken, en in die stukken
komen elementen van overtuiging voor. (Toe
juichingen van rechts en liet centrum; gojouw
van links.)
Eonigo sensatie wekte nil do verklaring van
Castelain, dat Brisson als voorzitter cler Kamer
hem in naam van hot vaderland verzocht had
van zijn eerste interpellatie af te zien. Hij had
toen do overtuiging dat Dieyfus schuldig was,
en dat de oponbaannaIcing van het dossier do
veiligheid van den Staat in gevaar kon brengen.
Brisson verdedigde zich echten- door op te
merken dat liij destijds van oordeel was dat de
zaak-Dreyfus naar liet gebied der rechtspraak
moest worden overgebracht. Hij had Castelain's
interpellatie niet gevaarlijk, maar lastig geacht.
Het debat werd nu gesloten, en nadat mot
383 tegen 107 stemmen cle prioriteit voor Du-
pemer's motie was goedgekeurd, werd do motie,
zelf met 370 tegen 80 stemmen aangenomen,
onder luide toejuichingen der Kamer.
Gemengde Bcdcdccllngcn.
Volgens de »Patrie" zal mej. Lucie Faure,
de dochter van den President der Fransche
Republiek, in het huwelijk treden met den zoon
van den senator voor Alpes-Maritimes, Georges
Chiris, die zelf lid van den nlgemeenen raad
van Si. Auban is. Twee zusters van den brui
degom zijn gehuwd met Emile en Franjois
Carnot, zoons van Sadi Carnot.
De progressistische groep uit de Fransche
Kamer heeft haar voorzitter Barthou geluk-
«ewenscht met zijn uloyale houding" in de
Kamerzitting van Vrijdag ter gelegenheid der
interpellatie-Viviani,
Den llden December, des morgens te half
negen, heeft Marchand, naar thans uit Kaïro
wordt gemeld, Fashoda verlaten in de richting
der Sobat-rivier. De Fransche vlag werd neer
gehaald, en de Engelsche en Egyptische in
plaats daarvan geheschen.
Theodor Heine is wegens zijn spot-teekeniDgen
in sSiinphcissimus" over keizer Wilhelm's reis
naar het Oosten, tot zes maanden gevangenis-
Do ander sloeg do oogon lieer,
„Hm!" kuchte James.
Er drong een straaltje van de waarheid door
in zijn brem.
„En uw adellijke ouders, mijnheer de, baron,
Die zouden er toch zeker nieb in toestemmen
rich to verbinden aan de familie van een
arm Amerikaan."
„Pardon, mijnheer Morton, mijn ouders vin
don het goed."
„Zoo, zool"
En papa Morton stiekto rijn rechterarm, uit,
mot den vuist naar buiten gekeerd en bracht,
dien mot een korten ruk naar het lichaam too.
Terzelfder tijd werden zijn oogen van bloed
doorloop en.
,Wij zullen or later nog wel over spreken,
mijnheer de baron. De zaak heeft geen haast."
Balderby's argwaan werd nog versterkt toen
ook Gontran aanzoek bij hem kwam doen en
blijk gaf van niob minder voorbeeldige belange
loosheid.
Ook hem beloofde hij later eon antwoord,
James nam zijn. doclitcr ter - ""de en bracht
haar in kennis van de stappen dn. zijn redders
hadden gedaan.
Miss Suzanna lachte er om dat do tranen
over haar wangen biggelden.
„Ik gevoel achting voor die edellieden," zoide
zij, „maar ik heb geen van beiden lief. En ik
zal nooit trouwen dan met dpn man dien ik
liefheb."
,Ten minste als hij ook mij naar den rin is,
nieb waar, kind?"
,0, ik ben er zeker van dat hij u beval
len zal."
Wordt vervolgd.)
