52s<c jaargang.
Woensdag 28 December 1898.
N°. 9818,
De gescheurde mantel.
sÊsssas
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
0^0
UITGEVER: H. J. C. EOELANTS.
B e i c li t.
BUITENLAND.
21
ffiSaaïSGiBMÏi
GOURAN
ABOJWïMBïrrsPMJS poor Schiedam, pot kwartaal f O.90
n omliggende plaatsen, p. kwart. - 1,05
franco por post, p. kwartaal. - 1.80
Afzomterlijko nommers- O 02
Zooals andere jaren zullen ook dit
jaar In deSchiedamsclie Courant Nieuw
jaarsgroeten kunnen opgenomen wor
den tegen den prj)s van VIJFTIG
CBMTS.
liet nummer waarin deze zullen
voorkomen, zal wegens den op Zondag
vallenden Nieuwjaarsdag, met liet oog
op het personeel,, den avond te voren
uitkomen.
Algemeen overzicht.
Schiedam, 27 December '98.
De onvoorzichtige uitlatingen van gtaafThun
in den Oosten rij ksch en Rijksraad naar aan
leiding der Pruisische uitzettingspolitiek hebben
iudeitijd heel wat opschudding gewekt, en 't
was te denken dat de Duitsche regeering de
dreigementen van den Oostenrijksclien minister
president maar niet zoo kalmpjes zou laten
passeeren.
De Duitsche gezant graaf Euienburg, de
vriend van "Wilhelm II, werd door keizer Frans
Jozef in bijzonder gehoor ontvangen om een
eigenhandig schrijven van den Duitschen keizer
aan zijn bondgenoot te oveihandigen. ICoit
daarop kreeg de Oostenrijksche gezant te Berlijn
een audiëntie bij keizer Wilhelm.
Het was duidelijk dat die diplomatieke ge-
dachienwisseiing tussehen de keizers zelf be
trekking had op het incident-Thun en de
bevestiging van dat vermoeden levert de »Abend-
post" te Weenen. In dit officieuse orgaan ver
scheen Zaterdag jl.een communiqué, waarin ver
klaard werd hoe ongewensci.t het is zelfs schijn
baar een misverstand te laten bestaan tussehen
de verbonden mogendheden, welker goede ver
standhouding van het hoogste belang is niet
alleen voor hen zelf, maar ook voor den vrede
en het welzjjn van geheel Europa.
Breedvoerig wórdt dan betoogd dat graaf
Tliun in zijn antwoord aan den afgevaardigde
die hem geïnterpelleerd had over de uitzettingen
uit Pruisen, geenszins de bedoeling had gehad
blijk te geven van weinig vriendschappelijke
gezindheid jegens de Duitsche regeering. Toen
giaaf Thun toespelingen maakte op de mogeljjke
toepassing van gelijksoortige maatregelen, be
doelde hij niets anders dan te verzekeren dat
de beide regeeringen ten opzichte der uitban
ning gelijke rechten hadden.
Ten slotte werpt graaf Thun het denkbeeld
ver van zich, dat hij vijandelijk gezind zou zijn
jegens de Duitschers; in het communiqué in
•de ïAbendpost" wordt zelfs gezegd dat hij
»ala minister en als burger een even ovei tuigd
aanhanger, als welke leidende staatsman der
BUREAU: SOTEKSTSAATf Telephoon K®. S23
gags w, - amgtsrer
monarchie ook, is niet alleen van het verbond
roet Duitschland, maar ook van een politiek
die op hartelijke betrekkingen tussehen beide
rijken berust."
De Oostenrijksche regeering maakt dus als
..et ware haar excuses over den bok dien de
eerste minister heeft gescholen.
Prettig is het niet, te meer waar het de
door niemand buiten, door weinigen binnen de
Duitsche grenzen goedgekeurde uitzettingipoH-
tiek betreft,
En bovendien heeft graaf Thun kans het
na deze verklaiing geducht aan den stok te
krijgen met de onhandeibaie Tsechen, Polen
en Ruthenen.
Maar wat te doen tegen het in zijn eenheid
krachtige Duitschland
Dat de betrekkingen tussehen Duitschland en
Oostenrijk er hartelijker op zullen worden, zal
echter wel door niemand beweerd woiden.
Een Kerstverhaal,
DOOIt
MAXIME DU CAMP.
In de politieke crisis die Spanje op het oogen-
blik doormaakt, speelt ziekte een groote*rol.
Sagasta, Castelar en don Carlos, alle dtie zijn
ernstig ongesteld.
De toestand van den 75-jaiigen liberalen
staatsman, die reeds geruimeu tijd aan een hart
kwaal lijdt, is door de longontsteking, waarmede
hij sedeit een kleine week te bed ligt, zorg
wekkend, schoor de geneesheeren wel hoop heb
ben den minisier-president te behouden, mits
er geen complicaties intreden. Maar men weel
hoe gemakkelijk die zich voordoen bij lioogbe-
jaaide rnenschen.
Den eenden Kerstdag ging het vrijwel met
den patiënt, die in staat was eenig voedsel tot
zich te nemen; maar 'savonds werd zijn toe
stand weer slechter. De kans op volledig herstel
is dus niet zoo heel groot.
Bovendien is het de vraag of Sagasta, zoo hij
al herstelt, in staat zal zijn aan het bewind te
blijven. Want in den eeisten tijd zal de grijze
staaisman zeker rust moeten houden om weer
goed op klachten te komen.
Castelar is eveneens door longontsteking aan
getast, en don Carlos lijdt, volgens liet nMémo-
rial Diplomatique", aan asthma en bronchitis.
Dij vertoeft op het oogenbhk in zijn paleis te
Venetië. De geneesheeren zien den toestand van
den Pretendent ernstig in.
Over den inwendigen politieken toestand
hebben Sdvela en Weyier zich in interviews
uilgelaten. De eerste verklaarde dut wanneer
in eenig land nationale rampen intreden, dit
altijd te wijten is aan belangrijke verandering
in het regeringsstelselm. a. w. de liberalen
zijn, volgens den conservatieven staatsman, de
bewerkers van Spanje's ongeluk. Sdvela meende
dun ook dat Sagasta moet aftreden.
Generaal Weyier is het daarmede niet eens
De generaal heeft er voor gezorgd dat hij met
alle parlijeu goede viienden is gebleven, en nu
hoopt hij dat Sagasta spoedig zal herstellen,
Toen hij in zijn dorp terugkwam, was hij do
gevierde man. Hij had Margroet als kind ge
kend; als jong meisje vond hij haar terug en.
hij trouwde met ham'. Zij waren arm; moed
was hun bruidschat-, en haar huwelijksuitzet
was een muts van drie francs die Margreet
kocht, om netjes voor den dag te komen bij de
trouwplechtigheid in de kerk. Het huisje hoor
de aan henhet was wel klein, bouwvallig en
■onoogelijk, maar zij waren ar gelukkig, omdat
•zij eerlijk waien, werkten en elkaar lief had
den. Men zeide van hen„Margreet heeft nog
-niet zoo dom godaan met Grooten Piet te trou
wen hij werkt van den ochtend tot don
«vond, altijd maar even flink, door; hij is zui-
•mg en drinkt niet."
Ja, Groote Piet was een flink werkman, ijve
rig, nauwgezet, dio weinig praatte en veel deed.
Hij had zijn oud handwerk weer opgevat, en
reed iu de bergen voor een steenhouwer die do
granietgroove exploiteerde. Bij het besturen
van do" kar, bespannen met vier paarden met
stevige schonken en hreedo borsten, wist Pioter
'uitmuntend om te gaan met zijn hefboomen,- do
zwaarste blokken in evenwicht op te ladeoi en
•zonder averij de vaak maar al te steile hellin-
f gen af te dalen, dio naar de vlakto leidden. En
wanneer hij dan na zijn dagtaak thuis kwam,
dan vond hij do warme soep op tafel en een kan
appelwijn er naast; hij hing zijn mantel aan
een spijker, zette do zweep, waarvan hij nog
nooit den slag had gebruikt, in een hoek, nara
zijn muts af en zeide tot Margreet: „Koin
moeder, ga zitten en laat ons eten; ik denk dat
we wel honger zullen hebben."
Alles lachte lum too in die schamele woning,
waar al spoedig een wieg van teenen stond dio
Piot zelf in zijn avonduren gevlochten had;
want de kleine Jacob wa3 geboren.
Het geluk op aarde is niet van langen duur;
een Arabisch spreekwoord zegt: „Zoodra go
uw huis rose hebt geschilderd, komt het nood
lot en verwt hot zwart." Elf jaar leefden Piet
en Margroet gelukkig en maakten plannen zon
der zich ongerust to maken over de toekomst,
toen het ongeluk het huis binnendrong, zich er
nestelde en met wilde heengaan. Op oen dam-
pigen, kouden winterdag was Groote Piet reeds
vioeg naar de bergen gogaan na zijn lading in
genomen te hebben en, naast den kop van het
voorpaard looponde, dj moeilijkste plaatsen
voorbij to zijn gekomen, voelde hij zich ver
moeid ou ging op de treeplank van de kar zit
ten, met don rug leunend tegen een blok gra
niet, dat over den wagen uitstak. Onwillekeurig
sloot hij de oogen en, gewiegd door de beweging
der kar en door den eentonigen klank der belle
tjes, viel hij in slaap om op deze wereld niet
meer to ontwaken. Een der wielen ging over
een dikken tak heen dio midden over den weg
was gevallende schok was zóó hevig dat Piet.
op den grond werd geslingerd, en voordat hij
den tijd had een beweging te maken om op te
staan, hadden de wielen, der kar zijn borst ver
pletterd.
want hij acht het noodig dat, met Sagasta aan
het hoofd, een krachtig ministerie worde ge
vormd. Hij voor zich belooft aan zoo'n mini
sterie tien steun van belangrijke politieke ele-
menlen te zullen bezorgen.
Weyier bedoelt daarmee, dat Sagasta hem
de portefeuille van oorlog zal toevertrouwen.
Maar dat diaagt geenszins de goedkeuring van
Mmtinéz Campos, Blanco, Lopez Dominguez,
Primo de Riveiio en andere legerbevelhebbers
weg, die de hoofden bijeen hebben gestoken,
en tot het besluit zijn gekomen Weyier's plannen
te bestrijden.
Op die wijze zal, erenab zoo taak in moeilijke
omstandigheden is geschied, Spanje ook bij de
oplossing der ministerieele crisis voelen hoe
zwaar de hand der militairen drukt op het
arme land.
Het voelt dit ook op andere wijze. Want een
aantal generaals en andere hooge officieren die
vroeger door de koloniën werden gesalarieerd,
komen nu ten laste van hot moederland, en
iet wijl het vei lies der koloniën zou moeten
leiden tot vermindering van het leger, is juist
besloten tot de bevordering vau 300 onder
luitenants.
Als er een land is dat van drukkende mili
taire lasten weet te spreken, dan zeker Spanje.
kemengde Mededeel! ngen.
Heb blijkt dat de Engelsche afgevaardigden,
om redenen van binnenlandscli belang, hot pro
ces-verbaal der conferentie togen, heb anarchis
me niet bobben geteekend.
Tussehen Engeland en zijn koloniën is met
ingang van Kerstmis het penny-port ingevoerd
voor brieven van bepaald gewicht.
Am het paleis van St. James meldde zich op
den Eersten Kerstdag een krankzinnige aan om
den prins van Wales een brief van Jeszus Chris
tus te brengen. Aelït man waron noodig om den
armen drommel in een ambulance-wagen te
krijgen.
Geduror.de de Kerstdagen is te Antwerpen
het Congres der Belgische Christelijke damocra-
ten gehouden.
De priester Daens werd warm toegejuicht.
Het congres besloot zich in verbinding te stel
len met het anti-clericale- Drievoudig Verbond.
Het Fransehe parlement is tot 10 Januari
gescheiden.
Morinaud, de afgevaardigde voor Constanüne,
is naar Frankrijk scheep gegaan, om de joden-
quaestie in Algerie nog eens ter sprake te bren
gen in do Fransehe Kamer,
Morinaud is van do radico-sociakstische Kar
mergroep verhuisd naar de onafhankelijke so
cialisten.
Dupuy is in zijn Kabinet door de delegatie
van het Hof van Cassatie gelioorl. Tegen
Woensdag is Burthou gedagvaard.
ApVEEïENTiErRue: van 1—5 gewone regels met inbe
grip van ccue Courantf 0.53
Iedere gewone regel meer0.10
Bjj abonnement wordt korting verleend.
Hot „Journal do Gcnève" bevestigt Jaurbs"
xnededeeling in de „Petite Itépubhquo" om
trent het onderhoud van graaf Munster mot
De Turelle over den zgn. brief van keizer Wil
helm.
In hetzelfde blad beweert Jaiu-os tlians dat
Selivvartzkoppori gezwegen heeft oindait Estor-
liazy dreigde Srelatie met een dame uit do
eeiste kringen te Parijs te zullen bekend ma
ken. Toen S.'s naam voorkwam op de lijst dar
getuigen in liet proces Zola, is dio dame zelf
Zol» gaan vragen haar te sparen. Jaurès zegt
eon en ander van Zola zelf vernomen to hübben.
Yoor de weduwe Henry is reeds 111,447.75
francs bijeengebracht.
De paarden vervolgden hun weg zonder te
vermoeden dat hun geleider, hun oude vriend,
dood achter hen l.ag. Zij kwamnn bij den steen
houwer aan en hielden voor de deur stil. „Waar
ia Groote Piet?" Men deed onderzoekmen
ging naar zijn liuishij was er met en Mar
greet maakte zich ongerust. Do nacht was ge
daald. Men nam lantaarns mee en stak fakkels
aanmen volgdo het bergpad, al maar roepen
de. „Hé' Groote Piet1" Geen stem antwoord
de. Dwars over den weg vond men den armen
drommel, uitgestrekt op don rug, de armen ter
zijdo uitgespreid, de borst verbrijzeld. Het wiel
had den mantel gescheurd; hij was met bloed
guverwd.
Alle bewoners van het dorp vergezelden licit
lijk naar de kerk en naar de begraafplaats
allen kwamen Margreet de hand drukken; zij
was bleek als een wassenbeeld; haar lippen al
leen bewogen, want zij bad;maar zij kon slechts
zeggen„Mijn God, ontferm u over nïijmijn
God, ontferm u over mij I"
Jacob had teen zijn tiende jaar bereikt. Hij
begreep niet, hij kon niet begrijpen welk vree
solijk ongeluk hem getroffen had; maar hij
weende wanneer hij zijn moeder zag weenen, en
hij weende dikwijls. Sedert den dag waarop
Groote Piet plotseling door den dood was weg
gerukt, rustte het ongeluk op do hut, waar het
geluk gehuisd had; het was geen armoede, het
was diepe ellende.
En daarom lag Margreet zacht to snikken in
dieti Kerstnacht.
IY.
Toen de e mend schemerde, stond Jacob op
hij geeuwde, schudde de droge halmen uit
In de algenieeno vergadering van den Bond
ter verdediging van de rechten van den Meusdh
en den Burger is een motie aangenomen, waar
bij ten behoeve van kapitein Dreyfus, Zola en
den heldhaftigen kolonel Picquart terugkeer tób
recht, waarheid en gerechtigheid wordt, geeisohb.
Onder leiding van don senator De Marcère
i» te Parijs een meeting gehouden, waarin ge-
eiseht werd dat de grondwet door een Consti
tuante zou herzien worden.
Mevrouw Paulmier, die op Olivier, rlen re
dacteur der „Lanteme", schoot, is door de jury
vrijgesproken. Olivier heeft 15000 frs. sehaide-
vergoechng gekregen.
Uit Berlijn wordt bericht dat de generaal dor
Jezuïeten, die Duitsolieir van geboorte is, uit de
beste bron verzokort dat do Bondsraad eerst-
dmgs de terugkomst der Jezuïeten in Duitsch
land zal toestaan.
Banffy heeft mot graaf Thun geconfereerd
en is door den Keizer in gehoor ontvangen. Do
Keizer heeft Banffy opnieuw zijn vertrouwen
verzekerd.
Te St. Petersburg loopt het gerucht dat
Rusland tegenover de uitzetting van Russische
onderdanen uit Pruisen represaillemaatregelen
zal nemen.
In verschillende Russische provinciën heerscht
hongersnood ten gevolge van het mislukken
van den oogst.
De admiraals zgn van Kreta vei trokken. De
Montenegrijnsche regeering heeft besloten de
Montenegrijnen tan Kreta terug te roepen.
De gewezen Grieksche consul te SaSoniki
Papadiamantopoulo is benoemd tot directeur van
het politiek bureau van prins George.
Vreeselijke bijzonderheden staan te lezen in
een rapport van het Armeensche comité over
den dood der Armeniërs die ten gevolge der
laatste onlusten te Konstantinopel z\jn gevangen
genomen.
Meer dan 100 dier ongelukkigen zijn bezwe
ken onder de afschuwelijke martelingen, die huu
zijn aangedaan. 200 zjjn gestorven tengevolge
zijn haar ca keek naar zijn moeder. Daar lag
zij te bed met roode wangen, met halfgesloten
oogen, met bleéke lippen. Toon zij haar zoon
zag, knikte zij hem toe. „Heeft u goed, geslapen,
moeder?" „Ja, beste jongen, heel goed, Ik
voel mij bepaald beter; maar ik heb het wat
koud; leg vuur aan iu den haard."
Jacob zocht m allo hoeken dor kamer, opende
een kast-, kroop in een keldertje waarin vroeger
de provisie bowrard werd, en zeide toen: „Er
is geen hout meer, geen takken en geen blok
jes." Margreet sloeg de oogen ten. hemel„"VVab
te beginnen?" Maar zij dwong zichzelf te glim
lachen en zeide nog: „Ik geloof dat ik het min
der koud heb dan ik wel daclit."
Jacob zat op een grooten steen, dio hem voor
stool diendo; hij gebruikte een steen als hamer
om een spijker weer in zijn klompschoen te
slaan. Hij trok zijn klompen aan, trok zijn mut3
over zijn ooi-en en zoid'a tot zijn moedor„Ik
ga op den berg dood hout zoeken." „Maar
het is vandaag Kerstmis!" „Mijnheer do
pastoor zal het mij vergeven." „Jongen, het
mag niet. d'at weet ja: het is vandaag geen Za
terdag; dat is de dag om afgebroken takken to
verzamelen." „Dab hindert niet, moeder; do
veldwachter zal mij niet zien; ik kom gauw te-
mg. U moet iutussohen de deken maan goed
ovtr uw schouders trekken; dan heofb u het
minder koud."
Margreet aarzelde nog; maar toen zeide rij:
„Ga maar, kind. God zal je zegenen, omdat ja
jc moeder zoo lie' hebt."
(Wordt vervolgd.)
