N°. 9823.
52"" jaargang.
Dinsdag 3 Januari 1899.
Strijdige Werelden.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
uitgeverT^Tj. c. röelants.
BINNENLAND.
AMKimnarsfaua voor Sahiedam, per kwartaal 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
fran-» per poet, p. kwartaaL - 1.30
Kt.- 0.02
BUREAU: BOTSRiTRAAT 70, TelepVioon Ho. 123.
OURANT.
Jlbvbbtbstopbhb: van 15 gewone regels met inbe
grip van eene Courantf 0.59
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
t» ti ENLAND.
Algemeen overelcht.
SCHIEDAM, 2 Januari '99.
Gisteren, op den Nieuwjaarsdag, zijn, natuur
lijk aan de verschillende hoven de gebruikelijke
nieuwjaarsrecepties gehouden, waarbij nu en
dan de gelegenheid bestaat tot eenige meer «f
minder belangrijke politieke verklaringen.
Dit jaar is er niet veel bijzonders te vermel
den.
Te Berlijn is bet al buitengewoon onbelang
rijk afgeloopen, daar de Keizer wegens eon lich
te verkoudheid te Potsdam was gebleven.
Bij het gebruikelijke uitgeven van het parool
aan het Tuighuis verscheen de 16-jarige kroon
prins met den staf des Keizers.
Te Parijs hield, bij de ontvangst van het di
plomatieke corps op hoe Elysée, de apostolische
nuntius, mgr. Clari, als deken de gebruikelijke
toespraak.
In zijn antwoord wees president Faure er op
dat Frankrijk steeds onder de eerste zijner
plichten heeft gerangschikt do bevestiging van
den vrede die zulk een kostbaar goed is voor
het welzijn der volkeren.
Hij vervolgde daarop
„In den loop van het verstreken jaar heeft
men voorzeker niet de oprechtheid van ons
streven in twijfel kunnen trekken, noch den
goeden wil van onze medewerking. Frankrijk
werkt kalm en vol vertrouwen voort aan de
taak die zijn deel is, wetende dat zijn belangen
en wenschen één zijn met do overwinning der
denkbeelden van recht en eendracht."
Vermeld dient nog te worden dat de gouver
neur van Parijs, generaal Zurlinden, op de ge-
lukwenschen zijner ondergeschikten antwoordde
met de verzekering van de trouw van. het leger
aan de wat, van zijn toewijding aan de verdedi
ging van den bodem en dé eer van beo vader
land.
Heb „friste année", zooals de „Tamps" zeer
juist het jaar 1898 noemt, heeft de oplossing
der zaak-Dreyfus overgelaten aan zijn opvolger
die er, naar wij willen hopen, heter in zal sla
gen dan het jaar dat weggestorven is.
Het Hof van Cassatie gaat geregeld voort
met zijn onderzoek. Tot de getuigen die in de
laatste dagen gehoord zijn, behoort ook mme.
Pays, Esterhazy's minnares die, volgens de „Vo-
lonté", bekend zou hebben zelf de valsche, met
„Blanche" en „Speranza" onderteekende tele-
grammen aan Picquart, toen deze in Tunis was,
geschreven te hebben. Toen haar gevraagd werd
waarom zij conferenties had gehad met generaal
de Pellieux en Du Paty de Clam, bekende zij
onomwonden dat dit geschied was in Eaterha-
zy's belang, om nl. aanknooprngspuntea mach
tig te worden voor zijn verdediging.
De „Cri de Paris" deelt een en ander mede
omtrent het verhoor van Lebrun-Renault. Vol
gens dit blad was de kapitein zeer verward in
zijn verklaringen, en weigerde hij voortdurend
DOOR
IDA BOY-ED.
1)
In hun driftig gesprek verdiept, bemerkten
do beide menschen niets van bet onweer dat
buiten over berg en dal neertrok en den namid
dag in somber duister hulde.
Het gelaat der vrouw die in de houding eener
vertoornde koningin in haar leunstoel zat, was
jood van opgewondenheid. De stoel stond daar
.-geheel vrij, naar een breede, nu gesloten glazen
ideur gewend, waarvoor zich eeon veranda met
•een houten balustrade uitstrekte. Waarschijn-
Bijk ward dit plaatsje gewoonlijk om het uit
zucht gekozen; maar nu ging het somber
schouwspel van den in schuine lijnen van den
hemel naar de aarde snellenden regen, dïe als
een grijs, glinsterend floers de bergen aan het
oog onttrok, voor haar verloren. Groot en
met een levendige tinteling waren de oogen der
vrouw op den jongen man gevestigd, die, bleek
van verterend ongeduld, aan zijn woorden door
nadrukkelijke, saneekende gebaren kracht
trachtte bij te zetten.
„Je bent in je recht, maar ik evenzeer in het
mijne," sprak d© vrouw.
„Ik zie in déze alleen mijn recht, mijn aan
gelegenheid, mijn verantwoordelijkheid," riep
de jonge man uit.
Charlotte Baumedster glimlachte weemoedig.
categorisch te antwoorden, omdat hij niet in
staat was aan zijn herinneringen een stelligeu
vorm te geven Dit maakte grooten indruk op
het Hof; maar toen nem ten laatste gevraagd
werd of hij, toen hij destijds met Dreyfus sprak,
den indruk kreeg dat deze hem een bekentenis
deed, antwoordde Lebrun-Renault zondbr aar
zelen van neen; eerst later had men hem ge
zegd dat Dreyfus' mededeelingea een bekente
nis vormden.
Naar de „Matin" verhaalt, heeft ook de ver
klaring van Barthou, den oud-minister van
1894, grooten indruk gemaakt cp het Hof.
Zelfs wordt beweerd dat het over een nieuw
dossier hep, waarover men evenwel geen bij
zonderheden te weten kon komen.
Die geheimzinnige dossiers zijn een nacht
merrie voor de vrienden der revisie.
Het geheime dossier dat aan het Hof wordt
overgelegd, moet bestaan uit een klein© dui
zend stukken, die natuurlijk niet allemaal recht
streeks betrekking hebben op de zaak-Dreyfus,
maar toch een samenhangend geheel vormen en
uit dezelfde bron afkomstig zijn, wat van be
lang is voor het sonstateeren der echtheid. De
zgn. brief of brieven van keizer Wilhelm, wor
den evenwel niet aan het Hof medegedeeld,
maar blijven berusten op het ministerie van
buitenlandsche zaken.
Clémenceau komt daar in de „Aurore" tegen
op. Zoolang het ultra-geheime dossier wordt
achtergehouden, merkt hij terecht op, blijft de
vraag of Dreyfus schuldig dan wel onschuldig
is, onopgelost, en daar neemt de publieke opi
nie geen genoegen mee.
Het onderzoek in zake het incident BarcL-
Quesnay de Beaurepaire is reeds afgeloopen,
maar de wijze waarop de uitslag wordt bekend
gemaakt, mag niet zeer gelukkig heetea. Een
nota van bet agentschap „Havas" zegt: „Het
s c h ij n t voort te vloeien uit het eerst© on
derzoek naar de daden en verklaringen van pre
sident Quesnay de Be&urepaire en den raads
heer Bard dat de aan den laatste toegeschre
ven woorden, met name het toespreken met
„Beste Picquart", en do uitlating over de ver
klaring van generaal Gonse, niet geschied zijn."
Picquart maakt het intusschen physlek en
moreel zeer goed. lederen morgen ontvangt hij
bezoek van mr, Labori of mr. Hlld en 's mid
dags van zijn vrienden; zijn zwager Gast komt
hem geregeld bezoeken. Hij houdt zich bezig
met historische en litteraire studie. Met Kerst
mis zijn beun uit Frankrijk en den vreemde vele
stoffelijke bewijzen van sympathie toegezonden.
Door Bnmetière, Franjois Coppee; d'Hous-
socville, de Heredia, Henry Hou.ss.aye, Henri
Lavedan, Jules Lemaitre, graaf de Mun, Al-
bert Sorel, en andere leden van de Académie
Franjaise, verder eenige leden van het Institut
en een paar hoogleeraren is te Parijs een nieuwe
bond gesticht, de „Bond* van het Fransche Va
derland", die zich ten doel stelt in woord en
schrift té werken tot bedaring der gemoederen
en tot beëindiging van „de meest noodlottige
der agitaties".
„Er is tusschen ons toch altijd van jou aange
legenheden alleen sprake geweest,zeid© zij; „en
als het er op aankwam die tot je voordeel, je
verliohting, in een woord je bestwil af te doen
en daar kwam het altijd, op aan dan gaf
je mij een onbegrensd recht ze met je te bespre
ken."
Hij zweeg een oogeublik, door de waarheid
barer woorden overwonnen.
„Maar bij dezen stap begon hij. Zij viel
ham haastig ia de rede.
„Wordt mijn recht plicht!" zeide zij met
sterken nadruk. „Ben je mij niet juist in een
hartstochtelijke liefdesaangelegenheid dankbaar
geweest dat mijn waarschuwing je van een
overijld huwelijk terughield
„O," zei hij, zijn snel opkomende verlegen
heid onder een minachtend lachje verbergend,
„o, die geschiedenis. Zie je, als ik een jaar ge
leden een werkelijke, innige, krachtige liefde
voor de schoone Mally had gekoesterd, dan zou
den je waarschuwingen immers toch tever-
geefsch zijn geweest, zooals zij het nu zeker zul
len zijn. Juist de dwaling die ik ondervonden
heb, geeft mij de ervaring om te weten dat het
nu edit is. Niemand ter wereld zal mij tegen
houden of verbieden met Martina te brouwen.
Ook jij niet," eindigde hij driftig.
„Er is van verbieden geen sprake, alleen van
het verzoek je zelf te beproeven en neg te wach
ten," zeid© Charlotte kalm.
„Iemand van mijn temperament, en wach
ten!" riep hij uit. „Denk je soms dat ik zeven
jaar verloofd wil zijn, zooals ten tijde van onze
grootvaders mode was?'
„Neen, ik wil alleen niet dab je je blindelings
Van dat bedaren der gemoederen geeft Bru-
netière een eigenaardig denkbeeld in zijn ver
klaring aan een redacteur der „Temps", dat de
opricOitmg van dezen Bond bot bewijs moet
leveren dat niet alle „imellc-ctuels" aan de zijde
van Dreyfus staan.
(«etnengde SScdedccllngcn.
De aangekondigde besluiten van Frans Jozef
zijn Zaterdag werkelijk afgekomen.
Het „Staatsblad" bevatte nl. een eigenhandig
schrijven van den. Keizer aan den eerste-minis-
ter, betreffende de verlenging »»n de bestaande
verhouding der aandeelen van de beide doelen
der monarcluo in de gemeenschappelijke uitga-
ven voor den tijd van een jaar.
Bovendien bevat het blad een keizerlijk be
sluit tot verlenging van de overeenkomst tus
schen Oostenrijk en Hongarije tot 31 Decem
ber 1899verder worden 3 voorloopige twaalf
den der Oostennjksche begrooting door een kei
zerlijk besluit vastgesteld en wordt een credïet
van 16,000,000 florijnen geopend om den nood
te lenigen in de provinciën dos rijks die door
rampen getroffen zijn.
Door twee-en-derbig der uit acht-on-veertig
leden bestaande financieel© delegatie van Al
giers is een petitie gezonden aan den gouver
neur, waarbij gevraagd wordt opheffing der
wet-Crémieux tot naturalisatie der Jodeu, met
terugwerkende kracht d'icr opheffing.
Volgens de „Corrao Espanol" verkeert don
Carlos in blakenden welstand.
Dö primaat van Spanje, kardinaal Sanclia,
heeft herhaalde conferenties gehad met den nun
tius, waarvan waarschijnlijk een rondschrijven
aan de geestelijkheid het gevolg zal zijn, om
deze aan te sporen zich van deelneming aan
politieke agitatie te onthouden.
Volgens de „Daily Chronide" zal paus Leo
XIII, na kardinaal Langeneirx, aartsbisschop
van Reims, en mgr. Servonnet, aarbsbissehop
van Bourges, geraadpleegd te hebben, een en
cycliek uitvaardigen over het anti-semiestisme,
waarin ock op de zaak-Dreyfus wordt gezin
speeld.
Lord Kitchener is nu te Khartoum, waar
lord Cromer zich Dij hem zal voegen.
Lord Cromer is viscount geworden.
In een interview verklaarde president Kra-
ger dat hij op uitmuntenden voet stond met
Engeland.
Weer gaat het gerucht dat Kruger aan nier
ziekte (morbus brigliti) lijdt.
De „Fall Mall Gazette" noemt de uitsluiten
de concessie aan Frankrijk te Shanghai een slag
in het aangezicht van Engeland.
In ieder geval schijnt Engeland's invloed op
het Tsung-h-Yamen vrijwel gelijk nul te zijn.
De Siameesche regeering heeft nu zelf erkend
werpt in een verbintenis die j© leven en je toe
komst vernielen kan waar ik met zooveel
liefde en. zorg voor gewerkt heb," zedde zij op
smartelijken toon.
Guy zag tranen, in haar oogen. Met één stap
was hij bij haar, legde den arm om haai" schou
ders en zag haar met innemende hartelijkheid
in de oogen.
„Denk je dat ik dat ooit zal vergeten? Denk
je dat mijn vrouw je daar ook niet dankbaar
voor zal zijn? Je zult juist meer liefde ©n ver-
cering vinden, trouw, eonig moedertje."
Hij kuste haar, en zij streelde teeder zijn
wangen.
„Als ik maar vertrouwen kon," zeide zij met
een zucht.
„Is mijn woord je dan geen voldoende waar
borg?" vroeg hij, terwijl hij altijd nog met den
arm om haar schouders, op de zijleuning van
haar stoel zat.
Zij schudde zacht het hoofd.
De schildering van een verliefde Guy, weet
je nog, toen neef Pössneck zich geëngageerd
had Je kendeb zijn meisje en je kondt het beeld
controleeren dat hij van haar en haar familie
ontwierpJe hebt later gelachen weet je
neg? Je zei: zijn alle mannen dan als de
struisvogels, wanneer zij verliefd zijn? Nu steek
je zelf het hoofd in li©t zand om het gevaar en
de waarheid' niet te zien."
„O ik wild© hij beginnen.
„Stild Iedere man gelooft van zich zielf dat
hij een uitzondering vormt."
„Maar laat mij dan althans kalm mijn ver
haal voortzetten," vroeg hij. „Ik ben er zeker
van dab je je dan een veel gunstiger oordeel zult
dat er een botsing tusschen Franschon en Sia
meesche soldaten heeft plaats gevonden.
Te New-York zijn telegrammen uit Manilla,
ontvangen, meldende dat llo-Ilo vol gewapende
inlanders is. De oproerlingen maken zich gereed
om aan generaal Miller weerstand te bieden,
als hij de stad mot geweld tot overgave wil
dwingen. Generaal Miller heeft te Manilla
nieuwe instructies Laten vragen en maakt intus-
schen alles gereed voor de ontscheping van zijn
troepen.
De souvereiniteit over Cuba is gisteren op
eenvoudige wijze in het gouvernementspalms
overgedragen aan de Vereenigde Staten. De
Amerikaansche vlag verving de Spaanscho, ter
wijl de korte plechtigheid voorafgegaan en ge
volgd werd door saluutschoten. Na de plechtig
heid hief het publiek op het plein een luid
„hoera!" aan.
Een Engelsch schip heeft te Victoria (Van
couver) de jobstijding aangebracht dat een lui
tenant en dertien matrozen van den Franschen
kruiser Eu re op de 2 euwe Hebniden ver
moord zijn.
De regeering weet er niets van.
1)0 Koninginnen.
Hare Majesteiten d'o Koninginnen woonden
Oudejaarsavond in de Groote Kerk te 's-Gra-
venlvage den dienst bij, onder het gehoor van
ds. Cramer.
Hare Majesteiten d» Koninginnen, hebben
de Nieuwjaarsochtend-godisdienstoefening bijge
woond in de Nieuwe Kerk te 's-Gravenhage,
waar ds. Vermeer voorging.
Mazelen.
De Vereenigmg van Hoofden van Scholen
heeft zich met een adres tot de Tweed© Kamer
gewend, met verzoek er bij de Regeering op aan
te dringen om een ontwerp in te dienen tot wij
ziging van de wet op de besmettelijke ziekten
van 4 Dec. 1872 „Stbl." 134, in dien geest, dat
daaruit in art. 1 de -mazelen geschrapt warden.
De Vereeniging doet dit verzoek uitsluitend
in het belang van het onderwijs, zonder zich met
de medische of hygiënische zijd© van het vraag
stuk in te laten.
Stormen In „Patrimonium."
In het jongste nummer van „Patrimonium"
leest men in een Nieuwjaarswensoh van de re
dactie-commissie
Wie in 1898 „Patrimonium" van dichtbij
kon zien, heeft zeker soms voor ons Verbond
gevreesd. Er waren moeilijkheden, wier oplos
sing soms onmogelijk scheen en die todh den
bloei van ons Verbond in den weg stonden, zoo
lang zij onopgelost bleven. En de stormen heb
ben het schip wel geslingerd, maar het is toch
gebleven in zijn geheel, zoodat ieder wei moet
vormen. Sedert ik hier ben, heb je Mots anders
gedaan dan jammeren, bezorgd doen en mij met
waarschuwingen overstelpen."
„Vertel dan op
Hij stond op en begon in het groot© vertrek,
waarin de duisternis toenam, heen en weer te
loepen. Al loopendo Meld hij zijn gedachten het
best bijeen.
Maar op dit oogenblik begon het zoo hevig
te kletteren en te ratelen tegen de ruiten en op
de houten balustrade van het baioon dat Char
lotte verschrikt opsprong.
Hagelsteenen suisden neereen bliksemstraal
zigzagde met kouden gloed over den bergwand,
en rollend en krakend vervulde de dreunende
donder terstond daarop het dal. Het was of het
woeden der élementen geen uitweg vond; het
weerkaatste tusschen de bergwanden, zich tel
kens krachtiger hernieuwend.
Zij stonden beiden voor de glazen deur ea
keken zwijgend en ernstig naar het onweer.
Hun eigen aangelegenheden vergaten zij tegen
over de machtige, toornende stem der natuur.
Naast dén grooten, slanken jonkman scheen
zij slechts weinig kleiner. Uit rijn donkere en
uit haar grijze oogen lichtte dezelfde levendige
geest, en ofschoon in hun gelaatstrekken niet
een bepaalde gelijkenis lag, hadden rij toch iets
verwants, dat evengoed door bloedsgemeenschap
als door gelijkheid van ontwikkeling en op
vattingen kon teweeg gebracht zijn. Zij waren
beiden donkerblond, en eigenaardig was, dat zij
zich op een zeifd'e wijze plachtten t© uiten. De
manier van spreken openbaart vaak innerlijk©
gelijkenis of verschil.
Wordt vervolgd.)
