i
52'" jaargang.
Vrijdag 6 Januari 1899.
N°. 9826.
Eerste Blad
Strijdige Werelden,
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen» Ammmitumi tan 1-5 gewone regels met ini».
UITGEVER: H. J, C. ROELANTS.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
AB05WBitBSt»BüB Voor Schiedam, pet kwartaal f 0.90
m omliggende plaatsen, p. kwart. - 1.05
franco per post, p. kwartaJ. - 1.30
Afzonderlijke nommera0.02
BUREAUBOTERITRAAT 74», Teleplioon Wo. Ï23.
grip Tan eene Courant.
Iedere gewone regel meer
Bij abonnement wordt korting verleend.
0.59
- 0.10
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgeheester en wethouders van Schiedam,
Gezien bet verzoek
1o. van de firma A. J BEUKERS, om vergunning
tot uitbreiding barer brander ij aan de
Nieuwe Haven no. 2tl, kadaster sectie M no. 227,
door plaatsing daarin van een stoomwerktuig van 5
paardenkracht en ketel met een veiwarmingsopperviak
van 9 50 M®, ter vervanging van het bestaande stoom
werktuig met ketel;
2o. van M. VAN" DER MOEZEL, om vergunning lot
oprichting van een brood- en beschuit-
ba k k e r ij, in het pand aan de Koniji en buurt no. 16,
kadaster sectie H nu 317.
Gelet ep t'.a bepalingen der Hinderwet;
Doen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagen op de secre
tarie der gemeente 2ijn ter visie gelegd;
dat op Donderdag den 19den Januari a s., des
middags ten 12 ure, ten raadhuize gelegenheid zal
worden gegeven orn bezwaren tegen het toestaan van
die verzoeken in te brengen en die mondeling of schrif
telijk toe te lichten; en
dat gedurende drie dagen, vóór het tijdstip hierboven
genoemd, op de secretarie der gemeente, van de
schiifturen, die ter zake mochten zijn ingekomen,
kennis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het be
hoort, den 5den januari 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De secretarie,
VERNÈDE.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 5 Januari '99.
Hat men in Rusland iets liefs voor over
zou hebben, wanneer het Drievoudig Verbond'
uiteenspatte, is gemakkelijk te begrijpen, en d!at
men met leedvermaak heeft waargenomen hoe
de uiteettingsquaestie een «ogenblikkelijk© ver
koeling heeft doen ontstaan tusschen Duitsch-
laad en de Oostenrijksch-Hongaarsolie monar
chie, is zóó natuurlijk dat de Russische bladen
het waarlijk niet hadden behoeven te laten blij
ken.
Nu is evenwel het wolkje dat demker-dredgend
opkwam aan den hemel van dan Driebond', in
plaats van een behoorlijke donderbui te worden,
spoedig weggedreven, al te spoedig naar den
zin der afgunstige Russische ©n Fransdhe buren
DOOR
IDA BOY-ED.
4)
Zij was bijna twintig jaar toen. zij op zekeren
cag te Hamburg een brief van haar moeder
kreeg, die beslissend werd voor haar toekomst.
Haar moeder deelde haar zonder lange inlei
ding met zekere naïeve blijdschap en van-zelf-
sprakendheid mede, dait zij verloofd was en
binnen korten tijd een tweedie huwelijk dheht
aan te gaan. Het was duidelijk dlait rij van haar
dochter deelneming in haar vreugde en juichen
de geluk wenschen verwachtte. De gedachte dat
een tweede huwelijk barer moeder Charlotte
onsympathiek of zelfs onaangenaam zou kunnen
zijn, was bij de in. haar laat geluk opgaande
vrouw niet opgekomen.
Charlotte was verontwaardigd, bijna wanho
pig. De gehsale familie te Hamburg begreep
haar stemming en versterkte haar daarin. Ja,
als de main barer keuze nog een gezeten, be
kend, geachlt Hamburger was geweest! Maar
nu niemand, wist wie Ludiwig Faibarius waö.
Een Münchener schilder, maar niet een van, de
beroemde. Te Hamburg althans had men hem
nooit hooren noemen. Bij de uitgestrekte ver
bindingen die iedereen er te Hamburg aan
deze en gene rijde van den Oceaan op nahield,
duurde het geen veertien dagen of men had
nauwkeurige en weinig verkwikkelijke informa
ties over dien Ludwig Fabarius.
Talent, dat had' hij, en nu en dan bracht een
tentoongesteld en verkocht schilderij hem
ook eer en geld. Maar het laatste smolt weg
tusschen rijn vingers.
die zoo graag gezien hadden dat Oostenrijk niet
de verzoenende hand hadi uitgestoken.
Dat is geschied, maar toch vindt de „Swjet"
het nog niet te laat om te betoogen dat Rusland
toch zooveel beter vriend is voor Oostenrijk-
Hongarije dan Duitschland.
Want Rusland heeft altijd op den Balkan
een onbaatzuchtige politiek gevoerd. Het heeft
gestreefd naar vrijmaking der Christelijke vol
ken, en door die politiek nooit iemand bena
deeld. Bovendien heeft het Oostenrijk in, 1848
gered, toen de revolutie Hongarije in vlam had
gezet.
Duitsdhland daarentegen handelt zelfzuchtig
ten opzichte van het Baika n-schierailand (wat,
hi/derdiud moeilijk te loochenen valt, wanneer
men slechts denkt aan Kreta, dfen Grieksch-
Tuikschen oorlog en de vriendschap tusschen
keizer Wilhelm en den Sultan. Red.)
Maar bovendien, vervolgt de „Swjet", ont
ziet Duitschland zich ndet, in weerwil van het
bestaande verbond, de venvar ring in het rijk
der Habsburgers to bevorderen door de Duit-
sche partij te ondersteunen.
Het Russische blad geeselt scherp de houding
der Duitosche bladen, tegen de O ostanrij ksahe
regeering, die de bondgenoot© is der Duitsdi©
en prijst de politiek van graaf Thun, den Oos-
tenrijkscben minister-presidtent, die er naar
streeft naar billijkheid voldoening te geven aan
de behoeften en de wenschen der verschillende
nationaliteiten in de Oostemijkscli-Hengaarsclie
monarchie, een» politiek die hem de sympathie
doet winnen van het buitenland, met name van
Rusland en Frankrijk, wier bondgenootschap
nooit anders dan een defensief doel heeft gehad.
En de „Swjet" eindigt met de meening uit te
spreken dat liet niet zeer waarschijnlijk is, dat
de tegenwoordige bondgenooten van Duitsch
land er in zullen toestemmen liet verbond op
de thans bestaande voorwaarden te cxiritmuoa-
ren, in aanmerking genomen dat men rich te
Berlijn zoo weinig om hun belangen bekom
mert.
De strafkamer van het Hof heeft zich giste
ren in» raadkamer berig gehouden met het on-
dferzoelc van het geheime dossier, dat alken, dag
door kapitein Cuignat van het ministerie van
oorlog wordt gebracht.
Hoe men nu eigenlijk over dit geheim© on
derzoek van het geheime dossier iets weet te
vertellen, is vrij onbegrijpelijik. Maar men weet
toch te verhalen dat het dossier in rijn ge
heel is medegedeeld, en dat d'e stukken één voor
één door de raadsbeeren en mr. Mornard wor
den doorgelezen. Dit gaat vrij vlug in zijn
werk; gediscussieerd wordt er niet; zelfs geen
opmerkingen worden er gemaakt; alleen wordt
nu en dan een inlichting gevraagd aan den ge
delegeerden officier, generaal Chamoaa.
Wat mr. Mornard, de advocaat van mevrouw
Hij scheen te rijn wat men zoo'n „genialen
kerel" noemt, meb een zoo sterk mogelijk ont
wikkeld instinct voor schoonheid, levensvreugde
en weelde. Dat hij schulden had, stond vast;
de opgaven daaromtrent schommelden, tusschen
verschrikkelijke bedragen en onbeteekenende
sommen. In ieder geval was mevrouw Vollrad,
afgezien van al het andere, ook volstrekt niet
rijk genoeg om het waagstuk van zoo'n huwe
lijk té mogen ondernemen. Want krachtens tes
tamentaire beschikking werd nu het vermogen
tusschen moeder en dochter gedeeld.
Een onverkwikkelijke tijd brak voor Char
lotte aan. Behalve de gemoedsaandoeningen wa
ren er ook nog de pijnlijke geldzaken.
Nu dacht Charlotte anders over de gebeurte
nissen van. toen. Destijds had rij met de blinde
onrechtvaardigheid' en onbekwaamheid bot oor-
deeïen, die jonge vrouwen hebben tegenover
meer bejaarde vrouwen, zich als een vijandin
harer moeder gedragen. Nu wist rij dat de
veertigjarige op een moeilijk huwelijksleven met
haar riekeiijken en door zijn beroepsarbeid ge
heel in beslag genomen man terugzag, en dlat
weinig persoonlijk geluk, geen ideale, over
vloeiende liefde haar deel was geweest.
Welke vrouw valt dab ten deed? Zeer weini
gen slechts. Charlotte wist diat nu reeds lang
uit haar eigen moeilijk leven. En zoodoende
begreep zij zeer wel dat haar moeder destijds,
toen zij den schitterenden, schoonen, van geest
en temperament vurigem man ontmoette, en
deze aanzoek om haar deed, juichend cpvlamde
in het egoisme van haar ongesbild verlangen
naar geluk.
Maar destijds vond rij dat huwelijk onkiesck,
onverstandig, weerzinwekkend'. Het beeld van
haar moeder scheen haar van rijn adel beroofd
toe. Zij was voor haar een minder vereerens-
Dreyfus, betreft, ook hij onderzoekt de stukken
en maakt aanteekeningen, zonder van de stuk
ken zelf copie te nemen.
Het incident Bard-Quesnay de Beaurepaire
is nog niet d'e wereld uit. De „Liberté" heeft
den minister van justitie dienaangaande gc'n-
terviewd, en Lebret antwoordde dlat hij ter
stond een onderzoek had bevolen, dat nog niet
afgeloopen was. De minister zou hot resultaat
van dab onderzoek in de Kamer mededleelen,
wanneer hij over dit incident geïnterpelleerd
werd. Neg verhaalde Lebret daf. er thans weer
sprake is van do verklaring van generaal Rcget,
met die van generaal Gonse, waarover de raads
heer Bard zoo vriendschappelijk met Picquand
zou gesproken hobben.
De „Liberté" voegt er bij dat Grosjean, rech
ter ta Versailles, van wien het geheele verhaal
afkomstig is, nog niet door den minister is ge
hoord, maar dat dit spoedig zal geschieden.
Esterhaay is tegen 12 Januari gedagvaard
om voor het Hof van Cassatie te verschijnen.
De dagvaarding is aan zijn oude woning betee-
kend, en werd door mme. Pays niet dan. na
eenig tegenspartelen in ontvangst genomen.
Gyp (giavin de Martel) is wegens beleediging
van den senator Trarieux veroordeeld tol 5000
frs. boete, terwijl liet «Journal d' un grinchu"
alleen vei kocht mag worden na schrapping der
geïncrimineerde woorden.
ficmengde lllcdedeellngen.
De sNovosti" bespreekt de Engelsche dieige-
menten tegen Frankrijk en herinnert er aan,
dat Frankrijk niet alleen staat, terwyl boven
dien Duitschland, de Vereenigde Staten en
Japan vermoedelijk niet zoo geneigd zijn ge-
meene zaak te maken met Engeland tegen
Frankrijk, als men het te Londen wel wil doen
voorkomen.
Ter gelegenheid van liet nieuwjaarsfeest
hebben 647 militaire veroordeeiden in Frankrijk
kwijtschelding of vermindering van straf ge
kregen.
Te Cherbourg heerschl onder de mariniers
een typhus-epidemie. Er zyn 300 ziektegevallen,
vei scheiden met doodeiyken afloop.
De deputatie der school van St.-Cyr is te St.
Petersburg met geestdrift onvangen.
In Duitschland zjjn by ministerieel rond
schrijven bijzondere maatregelen bevolen tegen
persouen die vermoed worden anarchist te zijn.
Zy worden op het commissariaat van politie
geroepen, waar op hen, evenals bjj gewone mis
dadigers geschiedt, de berlillosnage wordt toe
gepast.
Men verwacht hierover een interpellatie in
den Rijksdag.
■xananHn
waarde vrouw, juist omdat rij nog geheel en al
vrouw was.
Charlotte schaamde rich wanneer rij zioh
haar moeder voorstelde met den gelukkigen
glimlach eener verloofde aan den aam van den
sohoonen man. Zij herinnerde zich dat zij kort
voor haar vertrek uit Miinchan Ludwig Faba
rius nog had leeren kennen. Hij was groot van
gestalte en had een donkere kop vol uitdruk
king als die van een Romein, zoodat hij er eer
als een boonedLspeler dan als een schilder uitzag.
En die man zou de opvolger van haar vader
worden! Charlotte zag op eens dien overleden
senator in. een gouden licht. Zijn slechtgehiimd-
heid werd heit billijk verlangen van. dén man
van beteeknis om ontzien en begrepen te wor
den: zijn nijdigheid werd de atüLsche scherpte
van een zeer fijnen geest,rijn gebrek aan be
langstelling voor de rijnen de klassieke deugd
van den ouderwetschen republikein die zijn
leven aan rijn stad wijdt.
Bovendien kwam haar Hanseabische familie
trots in opstand'. Het geslacht van den senator
mr. Vollrad stond sedert vele, vele generaties
in koog aanzien, en van. den stamboom van Fa
barius wist niemand iets. Hij moest gesproten
zijn uit een familie van handwerkslieden, Zoo
veel was zeker, dat hij in eerste huwelijk ge
trouwd was geweest met een model en een vijf
jarig zoontje had. De een zeide dait het eerste
huwelijk ontbonden was door echtscheiding om
dat het vroegere model er met een vriend van
Fabarius vandoor was gegaan; anderen beweer
den zelfs dat Faibarius zich had laten scheiden
omdat hij met mevrouw Vollrad wilde trouwen,
en dat deze aan de eerste vrouw een jaargeld1
moest uitbetalen.
Charlotte hoorde al die praatjesde „deelne
mende" mensehen brachten haar allee over. En
Ofschoon de obstiisctie iu <ie Hongaarsche
Kamer nog onverzwakt voortduurt, slaan de
bladen der oppositie toch een kalmer toon aan.
De Nederlandsche pianist Sieveking, die wegens
het bekende incident met een geestelijke te
Ischl tot drie dagen hechtenis is veioordeeld,
heeft die straf te Modlirig ondergaan. Daar de
kunstenaar lijdende was, mocht hij zijn eten
uit een hotel laten komen en werden zijn
dokter en eenige vrienden bij hem toegelaten.
Sagasta ontvangt van Dinsdng af achtereen
volgens al zijn collega's om met hen den toe
stand te bespreken. Zaterdag is er ministerraad,
na afloop wnarvan hij de Regentes de quaestie
van vertrouwen zal stellen.
De laatste berichten omtrent den Paus luiden
zeer gunstig. Zijn gezondheidstoestand is tegen
woordig uitmuntendhij werkt veel, leest,
schrijft of dicteert of bestudeert quaesties die
zijn aandacht vereischen.
De lastgevingen aan de nuntii leest hy zelf
door en verandert ze waar hij het noodig vindt.
Steeds volgt hij de staatkundige vragen van den
daghij laat zich des morgens de belangrijkste
liaiiaansche en buiteulandsche bladen voorlezen.
Hij roept herhaaldelijk de kardioalen tot een
vergadering bijeen, waarin hy zelf voorzit.
Zijn geheugen is bijzonder sterk, maar zel
den veigist hij zich in een gebeurtenis of een
tijdstip, ook al liggen zij ver in het verleden.
Zijn oogen zijn zoo sterk dat hy bij het licht
van één kaars het fijnste schrift leest. Boven
dien is de Paus voortdurend zeer opgeruimd.
Lord Chailes Beresford heeft in een toespraak
lot de Kamer van Koophandel te Hongkong
nogmaals er op aangedrongen dat in China de
politiek der »opeu deur" zou worden gehand
haafd, Hy achtte overal in het Chineesche rijk
hervormingen noodig, natuurlijk liefst onder
Britsehen invloed.
De Siameesche regeering werpt thans de
schuld van het conflict tusschen den Franschen
agent en Siameesche troepen op den Franschen
agent.
Te Madrid teekent men verzet aan tegen de
veronderstelling dat de Spanjaarden Ilo-Ilo ont
ruimd hebben om de Amerikanen te benadeelen.
Een gewezen ambtenaar op de Philippijnen
zegt dat de opstandelingen hun gevangenen
vreeselijk mishandelenmonniken zouden b.v.
met een ring door den neus langs de straat
worden geleid enz.
De feestdagen blijken te Johannesburg orde
lijk verloopen te zijn. Van eenige politieke op
gewondenheid bleek niet het minste.
De Amerikaansche regeering heeft het vredes-
de geheele familie was liet er over eens, dat
Charlotte niet naar München, in Fabarius' huis
kon gaan om daar als de stiefdochter van zoo'n
man te leven.
Charlotte liet rich gaarne in die richting ra
den en verder schuiven, omdat rij in, haar riet
de onmogelijkheid voelde, haar moedter te ont
moeten.
Zij schreef een langen brief aan haar moedter
waarin zij zonder bitterheid, maar toch vol
droefheid uiteenzette d'at rij liet niet over zidi
kon verkrijgen terug te keeren. Heimelijk koes
terde rij de lioop dat haar moeder haar verlo
ving daarop weer zou verbreken.
Maar cok haar moedei- voelde zeker dat haar
volwassen dochter slechts storend voor haar
nieuw geluk kon rijn. Dat Charlotte wegbleef,
was haar dus voorloopig zeer welkom.
Beide vrouwen klampten zich in haar harte
lijke liefde voor elkaar vast aan liet troostende
woord: later
»Do moeder vond; daardoor de gemoedsrust om
rich geheet aan haar liefde te wijden, de doch
ter geruststelling, als er twijfel bij haar op
kwam of haar houding wel goed en rechtvaar
dig was.
De regeling van het vermogen maakte Char
lotte financieel onafhankelijk van haar moeder.
Niets was natuurlijker dian dat Charlotte voor
haar helft ook heb familiehuis overnam, niets
natuurlijker ook dan dat haar moeder blij was,
dat rij haar aandeel in dat huis aan Charlotte
kon verkoopen. Maar men legde da t in dien zin
uit, dat zij dringend behoefte gevoelde aan baar
geld om de schulden van haar aanstaande te
betalen.
Wordt vervolgd.)
