52"c jaargang. N°. 9831. Donderdag 12 Januari 1899. Strijdige Werelden, Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. GOUBAflT. kmitmnamman VMr Schiedam, per kmrtaal f 9.90 s omliggende plaateen, p. kwart 1.05 franco per pest, p. kwartaal - 1.30 Afzonderlijke nommers0.02 BUREAU; BOTERST11AAT 70, Telephoon No. 133. ABTenTaHTiBPSijg: ran 1—5 gewone regels met inbe grip -van eene Courantf 0.52 Iedere gewone regel meer- 0.10 Bij abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 11 Januari '9D. De Fransche Kamers zijn weer bijeende zittingen van Kamer en Senaat zijn naar ge woonte geopend door het oudste lid. Dit alles verdient eigenlijk geen vermelding; maar wel de sombere toon der toespraken waarmede de opening plaats vond. Wailon voerde als oudste lid in den Senaat het presidium, Hy wees er op dat de ernstigste mannen zich niet zonder reden bezig houden met de toekomst. Ia de bestaande malaise is men evenwel licht geneigd de schuld te geven aan den huidigen regeeringsvorin. Men zou een krachtiger uitvoerende en een ordelijker wet gevende macht willen, en tusschen beide een nauweren, vruchtdragenden band. Daarom zijn er die hun toevlucht willen nemen tot een Constituante. De tijdelijke voorzitter vond den tijd daartoe allerminst geschikt. Hij weet de wantoestanden aan de slechte gewoonten, niet aan de grondwet. Morgen kiest de Senaat zijn bureau. In de Kamer nam Boisset het voorzitterschap waar. Hij sprak over de bestaande opgewonden heid. »Met zeker leedvermaak begroet men in het buitenland onze beroeringen en twisten. Herhaaldelijk heeft men er zelfs in zekere landen van gebruik gemaakt om tegen ons een aanmatigende en trotsche houding aan te nemen, waai tegen het Frankrijk van Jeanne d'Arcmet verachting heeft gepiotesteerd. »Die toestand," vervolgde de tijdelijke voor zitter, »kan niet voortduren. Die dioevige en hoogst gevaailijke verdeeldheid moet onverwijld een einde nemen. Wij moeten onzen vooruitgang hervatten en onze hooge taak in de geschiedenis hernemen. »Laat otis tot kalmte terugkeeren, vertrou wende op en sterk door ons dapper leger. Laat ons rechtvaardig. Iaat ons eerlijk zijn." Zoo langzamerhand »was het, als bij iedere Kameropening, in de eerst vrij leege zaal wat voller gewoiden. Toen Boisset zijn toespraak geëindigd had, riep Baudry d'Asson uitïLeve het leger I Weg met de Dreyfusards 1waarop de linker zijde antwoordde met: »Weg met de falsa rissen Weg met de komedianten die het va derland verderven Weg met de reactie 1" De Kamer ging hierop over tot de verkiezing van haar bureau. Deschanel weid tot vooizitter herkozen inet 323 stemmen tegen 187 op Brisson. Aynard, Faure, Cochery en Mesureur werden tot ondervoorzitters herkozen met resp, 345, 342, 357 en 308 van de 467 stemmen. C Dreyfus ontkent in zijn antwoord op de hem bij rogatoire commissie gestelde vragen, beslist dat hij eenige bekentenis heeft afgelegd tegen over kapitein Lebrun-Renault. Hij verklaatl dat hij integendeel zijn onschuld heeft betuigd, DOOR IDA BOY-ED. 9) „Dien indruk kan ik niet gekregen hebben, omdat ik bijna nooit bij jou of Banimeister iets van wenschen heb gemerkt," zeid© hij. „Jullie positie is van buiten gezien in alle opzichten, benijdenswaardig. Jullie behoeft slechts te be houden. Iets nieuws vindt in jullie leven of in jullie huis bijna geen plaats. Die zijn reeds propvol van alle plichten, die het voorgeslacht voor eigen leven en de stad van jullie inwoning heeft geschapen." Charlotte ging tegenover Guy zitten, zóó dat zij de koperen theeketel, die naast haar stoel stond, gemakkelijk kon bereiken. De ketel lting vrij boven de blauwende vlam. Daaronder ston den porcelein en zilvergoed op het rood-blinken- de blad. „Maar is het niet veel mooier, wanneer men zich zelf alles schept door eigen kracht V' vroeg zij. „Zeker," zeide hij met Hem, maar na een kart stilzwijgen voegde hij er bij„Br zijn tooh altijd oogienblddcen in liet leven, waarop heb zeer aangenaam is, wanneer de eigen kracht nog den gouden rugsteun van een familie-ver mogen heeft, waarop men kan rekenen. Bij voorbeeld, wanneer men wil trouwen en zich wenscht te vestigen." „Voor het laatste geval, wiorop te Hamburg en vóór zijn degradatie als zijn voornemen heeft te kennen gegeven om voor het front der troe pen openlijk uit te roepen dat hij onschuldig was en dat binnen twee, drie jaar zijn onschuld aan den dag zou komen. Hij ontkent evenzeer eenige bekentenis te hebben afgelegd aan den directeur der ge vangenis, aan een republikeinsche garde of aan een gendarme. Wel heeft hij in de gevangenis een bezoek ontvangen van Du Paly de Clam, die hem vioeg of hy niet zekere stukken had geleverd om er andere voor in de plaats te krijgen. Dreyfus had toen geantwoord dat hij geen stuk had geleverd. Aan het slot van zijn verhoor verklaarde Dreyfus nog, er altijd overtuigd van te zijn geweest dat na verloop van twee of drie jaar zijn onschuld zou blijken. Gisteren heeft het Hof van Cassatie zijn onderzoek voortgezet in geheime zitting. De minister van justitie heeft gisteren offi cieel in den ministerraad bevestigd dat, wan neer de zaak-Dreyfus zelve in behandeling komt Mazeau, de eerste-»oorzitler van het Hof, in eigen persoon zal optreden als president der straf kamer. Hij zal ook zelf den raadsheer aanwij zen die als rapporteur zal fungeeren. Het aanvullend onderzoek zal nog wel eenigen tijd duren. Volgens de Libre Parole" en de sGaulois" is Esterhazy eerst tegen den 17den gedagvaard. De majoor zal wel niet verschjjnen; want de rechter van instructie Berlulus moet voornemens zijn hem te laten arresteeren. De ïSiècle" heeft het opnieuw over de ver klaring van Lebrun-Renault voor het Hof. Vol gens dit blad heeft de kapitein niet willen vei klaren dat hy bekeutenissen van Dreyfus had ontvangen hij weigerde evenwel het pioces- verbaal van zijn verhoor te ondeiteekenen. Het verhoor van een oud-minister van buiten- landscite zaken, wiens naam niet genoemd woidt, moet de strafkamer de zekerheid hebben ver schaft dat in een der stukken, van het geheime dossier, een telegram van een buiienlandschen militaire-attaché aan zijn regeering, kort voor het proces-Zola, veranderingen zijn aangebiacht. Volgens de ïAurore" werd dat telegiam ont cijferd, zooals met al dergelijke stukken gebeurt op builenlandsche zaken, en kreeg ootlog er een copie van. Nu verschilt die copie, welke in het geheime dossier aan het Hof is overgelegd, belangrijk van den oorspronkelijken tekst, die op het ministerie van buitenlandsche zaken wordt bewaard. Er zijn veranderingen in aan gebracht, waardoor er het karakter aan wordt gegeven van een nieuw bewijs legen Dreyfus. Het hier bedoelde telegram is dat, waarin voorkomt: Ce canaille de D.Oorspronkelijk gedagteekend Juni 1893, zou de datum later, in overeenstemming met dien van het boiderel, zjjn veranderd in 16 April 1894. Inmiddels heeft de regeering het ontslag van Quesnay de Beaurepaire aangenomen en in zijn plaats tot voorzitter der civiele Kamer benoemd den raadsheer Ballot-Beaupré. gerekend, is wanneer ie dertig jaar zoaidit zijn, heb ik je mijn hulp beloofd. Baumedster zegt dat een architect die zich vestigt, het best doet, althans wanneer henx niet bij toeval een werk wordt opgedragen, een speculatief werk van bij zondere soort te ondernemen. Een huurhuis op den besten stand en in buitengewoon deigalijken stijl, of een mooie villa." „Daar heeft Baumeister groot gelijk in. Maar je zegt dat op zoo gehedanzhmigen toon, zoo voorwaardelijk, Charlotte," zeide hij terwijl hij zijn hoofd op zij hoog om langs dis herfstbloe men lieen die in een bonten ruiker uit een vaas mididen op de tafel oprezen, Charlotte recht in het gelaat te kunnen zien. „Als ik dat alles nu op mijn achtentwintigste in plaats van op mijn dertigste jaar wil, ontzeg je mij dan je steun?" „Zeker niet! Ben ik er dte vrouw naar oan mij vast te Hemman aan een datum?" vroeg zij, zonder haar blik op te slaan van dte thee kop waarin zij langzaam roerde. „Maar als ik trouw dan wordt je stem mij onthouden?" vroeg hij. Zijn verstandig, jong gelaat vertoonde een gespannen trek van oplettende verwachting. Charlotte keek op; haar helder, grijs oog trof zijn donkeren olik, Eenige oogenblikkem zagen zij elkaar onderzoekend in 't gelaat. De vraag die hem bezag hield, was: is zij in staat mij aan mijn lot over te laten als ik tegen haar wil Trouw En de hare wasis het hem waarlijk ernst moet ik hem dit waagstuk laten bestaan? „Vertel mij nu maar," zei Charlotte toen, die de voornaamste beteekenis zijner vraag reeds Volgens de »Gil Bias" zijn veischeiden leden der Académie voornemens Quesnay de Beaure paire candidaat te stellen voor de vervuiling der door Hervé's dood opengevallen plaats in de rijen der ïonsterfelijken". Den 27sten dezer komt het proces der weduwe Henry tegen Joseph Reinach in behandeling. In Duitschland eu ook over de grenzen heeft een aitikel in de sNeueslen Nachricliten" te Elboi feld van Zaterdag j.l. groot opzien gewekt. Uit svolstrekt betrouwbare brou" deelde dit orgaan der vrijz. volksp., over de ontvangst van het bureau van den Rijksdag door den Keizer mede dat de tweede ondervoorzitter van den Rijksdag, Reinhard Schmidt, »in onzen tijd van onmannelijke onderdanigheid het voorbeeld van vrymoedige mannelijkheid had gegeven, die ook tegenover koningen niet zwijgt en open lijk voor haar eerlijke overtuiging uitkomt." De Keizer zou volgens het blad, sprekende over de legerwet, gewezen hebben op Rusland en de legerhervoimingen daar te lande, met de opmerking dat de Czaar zich in heel wat gunstiger positie bevond dan de Duitsche Keizer. De Czaar beveelt eenvoudig, en alles wordt uitgevoerd, wat hy in het belang van zijn land nuvtig en noodig ooi deelt. Hij (de Keizei) daarentegen moest eerst aan den Rijksdag vragen of hij doen mocht wat hij voor Duitseh- land's grootheid en macht onontbeerlijk acht. Hierop zou Schmidt hebben geantwoord dat, wat offervaardigheid aangaat, alle partijen even patriottisch gezind zijn, en geen par.ij bijzondere- aanspiaken kan maken ten opzichte van het monarchaal bewustzijn en liefde voor de dynastie. Maar hy achtte het den plicht van het Pai len.ent nauwkeurig te overwegen of het volk de ver langde lasten kan dragen. Bij dit vrijmoedige antwooid zouden de bei de andere presidenten zeer vet baasd hebben gekeken; ook de Keizer scheen zeer verwon derd, maar antwoordde niet op Schmidt's woor den. Terloops keurde het blad het ook af dat de voorzitters zich bij den Keizer op militaire wijze hebben laten aandienen, terwijl anders de voor stelling door een hofbeambte geschiedt. Nu bevat echter de sNeuesten Nnch richten" aan het hoofd van haar blad de verklaring van Schmidt zelf, dat hij er pry's op stelt openlijk te constateeren, dat de in voornoemd aitikel gegeven beschrijving even onjuist als verminkt is als de hem (Schmidt) in den mond gelegde woorden. Hy betuigt zijn diep leedwezen over het verschijnen van dit artikel. Een besliste tegenspraak kan men dit niet noemen. Inderdaad schijnt er by die audiëntie iets te zijn voorgevallen waarover het bureau van den Rijksdag echter het stilzwijgen bewaart. (iemengde Alcdcdecllngcn. De leiders van den kruistocht tegen de ont- vergeten had. Maar Guy meende dab zij op zettelijk een antwoord ontweek, om zich. noch door een ja noch door een neen te binden. Ten slotte was heb billijk en natuurlijk wan neer Charlotte haar houding afhankelijk mank te van zijn al dan niet waardige keuze. Dat kon in Charlottes karakter, haar opvoeding on haar levensgewoonten liggen. Deels om Charlotte's hart, deels ook om haar steun voor dc toekomst te winnen, voelde hij zich er toe gedrongen Martina's beeld in een gouden licht te stellen. Hij vvild'e niet liegen. Hij dacht zelf ook niet dat hij onwaar was, toen hij, wat hij van de toekomst hoopte, als reeds bestaand schilderde. Eigenlijk zijn d© vooruitzichten op geluk van alle verliefde menschen op een onbepaalde hoop gegrond. Alleen van hun verliefdheid zijn zij zeker. Al het andere is voor hen. duister en on zeker. Spreken zij van hun toekomst, dan zijn zij als onervaren ondernemers, die er op durven zweren, dat de nieuw© zaak waarin zij hun geld steken, hen tot millionnairs zal maken, en daar om voelen zij zich in hun recht, wanneer zij die zaak tegenover twijfelaars met groot© woordtón verdedigen. Bovendien verbeeldt iedere man zich dat hij een geboren opvoedkundige is en de vrouw op wie hij verliefd is, naar zijn wenschem kan ver anderen. Hij is bij voorbaat zóó zeker van. zijn succes als opvoeder dat hij reeds den oogst in handen meent te hebben, nog voordat hij be gonnen is te zaaien. En hij vergeet dait juist zijn verliefdheid al zijn bekwaamheid als op- wapening hebben een schrijven ontvangen van Gage, den secretaris der schatkist te Washington, dat tie Vereenigde Staten, schoon het niet op hun weg ligt het initiatief tot een dergelijke beweging te nemen, niettemin gaarne zullen stemmen vóór een voordel der militaire mo gendheden dat tot vermindering der oorlogs- vvapening leidt. Lord Asybourne, lord Northbrook en de earl of Grey betuigden hun sympathie met den kruistocht; de laatste neemt zitting in het comité-generaal. De Duitscho sPetersburger Zcilung" beweert dat de Engelsche delegatie ter ontwapenings conferentie onder leiding van den prins van Wales zal staan. De sPolit. Coir." meldt dat het Vaticaon officieus te St.-Petersbuig den vvensch van den Paus heeft doen kennen om uitgenoodigd te worden tot deelneming aan de ontwapenings conferentie. Sir Rollitt, lid van liet Pntlement en oud- voorzitter der Kamer san Koophandel te Londen, heeft Maandagavond voor zijn kiezers een rede voering gehouden, waarin hy aandrong op de handhaving van goede beliekkingen met Frank rijk, daar de handehnayver tusschen Engeland en Fiankrijk vanzelf begrensd is door het verschil in productie en consumptie in beide landen. In het geschil tusschen Engeland en België over de uitzetting van den trade-unionist Ben Tillett uit laatstgenoemd land, is bij scheids rechte! iijke uitspraak België in het gelijk gesteld. Keizer Wilhelm bracht Maandag een bezoek aan den Tuikschen gezant. Volgens het »!3erl. Tageblatt" hecht men in diplomatieke kringen groot gericht aan het lange bezoek des Keizers aan den Fran«chen gezant. Het blad brengt dit bezoek in verband met de gespannen verhouding tusschen Frankrijk en Engeland. Naar de sDeutsche Tagesztg." mededeelt, heeft de Keizer Von Kotze, die indertijd onder beschuldiging van het mededeeien van hof schandalen, in ongenade is gevallen, een audiën tie verleend. In den Duitschen Rijksdag interpelleerde gisteren de voorzitter van den sBtmd der Land- wirte", von Wangenheim, over de zgn. vleesch- nood in Duitschland. De minister van binnenlandsche zaken Von Posadowsky en die van landbouw Von Hammer- stein ontkenden dat er vleeschgebrek bestaat. De sluiting der grenzen is alleen op wering van veeziekten gericht. Het doel is niet, aldus Von Hammerstein, den prijs van inlandsche producten te verhoogen. Maar Duitschland moet onafhankelijk trachteu te worden van invoer; de minister achtte het zeer wel mogelijk dat de Duitsche veestapel geheel in de Duitsche behoeften voorziet. voeder, zoo hij die al bezit, machteloos maakt, Guy begon „Toon ik Martina leerde kennen „Sodert wanneer ken je haar Met die vraag kwam. Charlotte meteen tussohonjbeide. „O, al sinds andcrlu.lt jaar en nog langer," zeide hij. Charlotte was zeer verbaasd. „Dus reeds toen je roman met Milly begon? Was je destijds dan blind voor Martina Hoe kwam dat zoo?" Heb was hem niet zeer aangenaam, dat zijn verhaal scheen te zullsn uibloopen op een ver hoor. „In die dingen moet men niet trachten zich iets te verklaren," zeide hij. „Misschien kwam het wel omdat Martina, wie ik inderdaad reeds een weinig het hof maakte, zich zeer koel jegens mij gedroeg. Misschien was mijn verlangen ook reeds te zeer op het andere meisje gericht." „Sedert wanneer liedt Martina dam. haar koele houding laten varen?" vroeg Charlotte hem strak aanziende. „Sedert ongeveer zes welven, denk ik." „O zoo „Wat o zoo!" zeide hij 'geprikkeld:. „Wel, zes weken geleden had je juist je suc ces mot je eerste-prijs, en alle bladen voorspel den je toen eein groote toekomst. En' daarbij werd ook melding gemaakt van een rijk koop man te Hamburg die je als kind heette aange nomen te hebben," zei Charlotte langzaam. Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1