52"c jaargang.
N°. 9831.
Donderdag 12 Januari 1899.
Strijdige Werelden,
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
GOUBAflT.
kmitmnamman VMr Schiedam, per kmrtaal f 9.90
s omliggende plaateen, p. kwart 1.05
franco per pest, p. kwartaal - 1.30
Afzonderlijke nommers0.02
BUREAU; BOTERST11AAT 70, Telephoon No. 133.
ABTenTaHTiBPSijg: ran 1—5 gewone regels met inbe
grip -van eene Courantf 0.52
Iedere gewone regel meer- 0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 11 Januari '9D.
De Fransche Kamers zijn weer bijeende
zittingen van Kamer en Senaat zijn naar ge
woonte geopend door het oudste lid. Dit alles
verdient eigenlijk geen vermelding; maar wel
de sombere toon der toespraken waarmede de
opening plaats vond.
Wailon voerde als oudste lid in den Senaat
het presidium, Hy wees er op dat de ernstigste
mannen zich niet zonder reden bezig houden
met de toekomst. Ia de bestaande malaise is
men evenwel licht geneigd de schuld te geven
aan den huidigen regeeringsvorin. Men zou
een krachtiger uitvoerende en een ordelijker wet
gevende macht willen, en tusschen beide een
nauweren, vruchtdragenden band. Daarom zijn
er die hun toevlucht willen nemen tot een
Constituante.
De tijdelijke voorzitter vond den tijd daartoe
allerminst geschikt. Hij weet de wantoestanden
aan de slechte gewoonten, niet aan de grondwet.
Morgen kiest de Senaat zijn bureau.
In de Kamer nam Boisset het voorzitterschap
waar. Hij sprak over de bestaande opgewonden
heid. »Met zeker leedvermaak begroet men in
het buitenland onze beroeringen en twisten.
Herhaaldelijk heeft men er zelfs in zekere
landen van gebruik gemaakt om tegen ons een
aanmatigende en trotsche houding aan te nemen,
waai tegen het Frankrijk van Jeanne d'Arcmet
verachting heeft gepiotesteerd.
»Die toestand," vervolgde de tijdelijke voor
zitter, »kan niet voortduren. Die dioevige en
hoogst gevaailijke verdeeldheid moet onverwijld
een einde nemen. Wij moeten onzen vooruitgang
hervatten en onze hooge taak in de geschiedenis
hernemen.
»Laat otis tot kalmte terugkeeren, vertrou
wende op en sterk door ons dapper leger. Laat
ons rechtvaardig. Iaat ons eerlijk zijn."
Zoo langzamerhand »was het, als bij iedere
Kameropening, in de eerst vrij leege zaal wat
voller gewoiden.
Toen Boisset zijn toespraak geëindigd had,
riep Baudry d'Asson uitïLeve het leger I
Weg met de Dreyfusards 1waarop de linker
zijde antwoordde met: »Weg met de falsa
rissen Weg met de komedianten die het va
derland verderven Weg met de reactie 1"
De Kamer ging hierop over tot de verkiezing
van haar bureau. Deschanel weid tot vooizitter
herkozen inet 323 stemmen tegen 187 op
Brisson. Aynard, Faure, Cochery en Mesureur
werden tot ondervoorzitters herkozen met resp,
345, 342, 357 en 308 van de 467 stemmen.
C
Dreyfus ontkent in zijn antwoord op de hem
bij rogatoire commissie gestelde vragen, beslist
dat hij eenige bekentenis heeft afgelegd tegen
over kapitein Lebrun-Renault. Hij verklaatl
dat hij integendeel zijn onschuld heeft betuigd,
DOOR
IDA BOY-ED.
9)
„Dien indruk kan ik niet gekregen hebben,
omdat ik bijna nooit bij jou of Banimeister iets
van wenschen heb gemerkt," zeid© hij. „Jullie
positie is van buiten gezien in alle opzichten,
benijdenswaardig. Jullie behoeft slechts te be
houden. Iets nieuws vindt in jullie leven of in
jullie huis bijna geen plaats. Die zijn reeds
propvol van alle plichten, die het voorgeslacht
voor eigen leven en de stad van jullie inwoning
heeft geschapen."
Charlotte ging tegenover Guy zitten, zóó dat
zij de koperen theeketel, die naast haar stoel
stond, gemakkelijk kon bereiken. De ketel lting
vrij boven de blauwende vlam. Daaronder ston
den porcelein en zilvergoed op het rood-blinken-
de blad.
„Maar is het niet veel mooier, wanneer men
zich zelf alles schept door eigen kracht V'
vroeg zij.
„Zeker," zeide hij met Hem, maar na een
kart stilzwijgen voegde hij er bij„Br zijn tooh
altijd oogienblddcen in liet leven, waarop heb
zeer aangenaam is, wanneer de eigen kracht
nog den gouden rugsteun van een familie-ver
mogen heeft, waarop men kan rekenen. Bij
voorbeeld, wanneer men wil trouwen en zich
wenscht te vestigen."
„Voor het laatste geval, wiorop te Hamburg
en vóór zijn degradatie als zijn voornemen heeft
te kennen gegeven om voor het front der troe
pen openlijk uit te roepen dat hij onschuldig
was en dat binnen twee, drie jaar zijn onschuld
aan den dag zou komen.
Hij ontkent evenzeer eenige bekentenis te
hebben afgelegd aan den directeur der ge
vangenis, aan een republikeinsche garde of aan
een gendarme. Wel heeft hij in de gevangenis
een bezoek ontvangen van Du Paly de Clam,
die hem vioeg of hy niet zekere stukken had
geleverd om er andere voor in de plaats te
krijgen. Dreyfus had toen geantwoord dat hij
geen stuk had geleverd.
Aan het slot van zijn verhoor verklaarde
Dreyfus nog, er altijd overtuigd van te zijn
geweest dat na verloop van twee of drie jaar
zijn onschuld zou blijken.
Gisteren heeft het Hof van Cassatie zijn
onderzoek voortgezet in geheime zitting.
De minister van justitie heeft gisteren offi
cieel in den ministerraad bevestigd dat, wan
neer de zaak-Dreyfus zelve in behandeling komt
Mazeau, de eerste-»oorzitler van het Hof, in
eigen persoon zal optreden als president der straf
kamer. Hij zal ook zelf den raadsheer aanwij
zen die als rapporteur zal fungeeren.
Het aanvullend onderzoek zal nog wel eenigen
tijd duren. Volgens de Libre Parole" en de
sGaulois" is Esterhazy eerst tegen den 17den
gedagvaard. De majoor zal wel niet verschjjnen;
want de rechter van instructie Berlulus moet
voornemens zijn hem te laten arresteeren.
De ïSiècle" heeft het opnieuw over de ver
klaring van Lebrun-Renault voor het Hof. Vol
gens dit blad heeft de kapitein niet willen
vei klaren dat hy bekeutenissen van Dreyfus
had ontvangen hij weigerde evenwel het pioces-
verbaal van zijn verhoor te ondeiteekenen.
Het verhoor van een oud-minister van buiten-
landscite zaken, wiens naam niet genoemd woidt,
moet de strafkamer de zekerheid hebben ver
schaft dat in een der stukken, van het geheime
dossier, een telegram van een buiienlandschen
militaire-attaché aan zijn regeering, kort voor
het proces-Zola, veranderingen zijn aangebiacht.
Volgens de ïAurore" werd dat telegiam ont
cijferd, zooals met al dergelijke stukken gebeurt
op builenlandsche zaken, en kreeg ootlog er
een copie van. Nu verschilt die copie, welke in
het geheime dossier aan het Hof is overgelegd,
belangrijk van den oorspronkelijken tekst, die
op het ministerie van buitenlandsche zaken
wordt bewaard. Er zijn veranderingen in aan
gebracht, waardoor er het karakter aan wordt
gegeven van een nieuw bewijs legen Dreyfus.
Het hier bedoelde telegram is dat, waarin
voorkomt: Ce canaille de D.Oorspronkelijk
gedagteekend Juni 1893, zou de datum later,
in overeenstemming met dien van het boiderel,
zjjn veranderd in 16 April 1894.
Inmiddels heeft de regeering het ontslag van
Quesnay de Beaurepaire aangenomen en in zijn
plaats tot voorzitter der civiele Kamer benoemd
den raadsheer Ballot-Beaupré.
gerekend, is wanneer ie dertig jaar zoaidit zijn,
heb ik je mijn hulp beloofd. Baumedster zegt
dat een architect die zich vestigt, het best doet,
althans wanneer henx niet bij toeval een werk
wordt opgedragen, een speculatief werk van bij
zondere soort te ondernemen. Een huurhuis op
den besten stand en in buitengewoon deigalijken
stijl, of een mooie villa."
„Daar heeft Baumeister groot gelijk in. Maar
je zegt dat op zoo gehedanzhmigen toon, zoo
voorwaardelijk, Charlotte," zeide hij terwijl hij
zijn hoofd op zij hoog om langs dis herfstbloe
men lieen die in een bonten ruiker uit een vaas
mididen op de tafel oprezen, Charlotte recht in
het gelaat te kunnen zien. „Als ik dat alles nu
op mijn achtentwintigste in plaats van op mijn
dertigste jaar wil, ontzeg je mij dan je steun?"
„Zeker niet! Ben ik er dte vrouw naar oan
mij vast te Hemman aan een datum?" vroeg
zij, zonder haar blik op te slaan van dte thee
kop waarin zij langzaam roerde.
„Maar als ik trouw dan wordt je stem
mij onthouden?" vroeg hij. Zijn verstandig,
jong gelaat vertoonde een gespannen trek van
oplettende verwachting.
Charlotte keek op; haar helder, grijs oog
trof zijn donkeren olik, Eenige oogenblikkem
zagen zij elkaar onderzoekend in 't gelaat.
De vraag die hem bezag hield, was: is zij in
staat mij aan mijn lot over te laten als ik tegen
haar wil Trouw
En de hare wasis het hem waarlijk ernst
moet ik hem dit waagstuk laten bestaan?
„Vertel mij nu maar," zei Charlotte toen, die
de voornaamste beteekenis zijner vraag reeds
Volgens de »Gil Bias" zijn veischeiden leden
der Académie voornemens Quesnay de Beaure
paire candidaat te stellen voor de vervuiling
der door Hervé's dood opengevallen plaats in
de rijen der ïonsterfelijken".
Den 27sten dezer komt het proces der weduwe
Henry tegen Joseph Reinach in behandeling.
In Duitschland eu ook over de grenzen heeft
een aitikel in de sNeueslen Nachricliten" te
Elboi feld van Zaterdag j.l. groot opzien gewekt.
Uit svolstrekt betrouwbare brou" deelde dit
orgaan der vrijz. volksp., over de ontvangst van
het bureau van den Rijksdag door den Keizer
mede dat de tweede ondervoorzitter van den
Rijksdag, Reinhard Schmidt, »in onzen tijd
van onmannelijke onderdanigheid het voorbeeld
van vrymoedige mannelijkheid had gegeven,
die ook tegenover koningen niet zwijgt en open
lijk voor haar eerlijke overtuiging uitkomt."
De Keizer zou volgens het blad, sprekende
over de legerwet, gewezen hebben op Rusland
en de legerhervoimingen daar te lande, met
de opmerking dat de Czaar zich in heel wat
gunstiger positie bevond dan de Duitsche Keizer.
De Czaar beveelt eenvoudig, en alles wordt
uitgevoerd, wat hy in het belang van zijn land
nuvtig en noodig ooi deelt. Hij (de Keizei)
daarentegen moest eerst aan den Rijksdag
vragen of hij doen mocht wat hij voor Duitseh-
land's grootheid en macht onontbeerlijk acht.
Hierop zou Schmidt hebben geantwoord dat,
wat offervaardigheid aangaat, alle partijen even
patriottisch gezind zijn, en geen par.ij bijzondere-
aanspiaken kan maken ten opzichte van het
monarchaal bewustzijn en liefde voor de dynastie.
Maar hy achtte het den plicht van het Pai len.ent
nauwkeurig te overwegen of het volk de ver
langde lasten kan dragen.
Bij dit vrijmoedige antwooid zouden de bei
de andere presidenten zeer vet baasd hebben
gekeken; ook de Keizer scheen zeer verwon
derd, maar antwoordde niet op Schmidt's woor
den.
Terloops keurde het blad het ook af dat de
voorzitters zich bij den Keizer op militaire wijze
hebben laten aandienen, terwijl anders de voor
stelling door een hofbeambte geschiedt.
Nu bevat echter de sNeuesten Nnch richten"
aan het hoofd van haar blad de verklaring van
Schmidt zelf, dat hij er pry's op stelt openlijk
te constateeren, dat de in voornoemd aitikel
gegeven beschrijving even onjuist als verminkt
is als de hem (Schmidt) in den mond gelegde
woorden. Hy betuigt zijn diep leedwezen over
het verschijnen van dit artikel.
Een besliste tegenspraak kan men dit niet
noemen. Inderdaad schijnt er by die audiëntie
iets te zijn voorgevallen waarover het bureau
van den Rijksdag echter het stilzwijgen bewaart.
(iemengde Alcdcdecllngcn.
De leiders van den kruistocht tegen de ont-
vergeten had. Maar Guy meende dab zij op
zettelijk een antwoord ontweek, om zich. noch
door een ja noch door een neen te binden.
Ten slotte was heb billijk en natuurlijk wan
neer Charlotte haar houding afhankelijk mank
te van zijn al dan niet waardige keuze. Dat kon
in Charlottes karakter, haar opvoeding on haar
levensgewoonten liggen.
Deels om Charlotte's hart, deels ook om haar
steun voor dc toekomst te winnen, voelde hij
zich er toe gedrongen Martina's beeld in een
gouden licht te stellen.
Hij vvild'e niet liegen. Hij dacht zelf ook niet
dat hij onwaar was, toen hij, wat hij van de
toekomst hoopte, als reeds bestaand schilderde.
Eigenlijk zijn d© vooruitzichten op geluk van
alle verliefde menschen op een onbepaalde hoop
gegrond. Alleen van hun verliefdheid zijn zij
zeker. Al het andere is voor hen. duister en on
zeker.
Spreken zij van hun toekomst, dan zijn zij
als onervaren ondernemers, die er op durven
zweren, dat de nieuw© zaak waarin zij hun geld
steken, hen tot millionnairs zal maken, en daar
om voelen zij zich in hun recht, wanneer zij die
zaak tegenover twijfelaars met groot© woordtón
verdedigen.
Bovendien verbeeldt iedere man zich dat hij
een geboren opvoedkundige is en de vrouw op
wie hij verliefd is, naar zijn wenschem kan ver
anderen. Hij is bij voorbaat zóó zeker van. zijn
succes als opvoeder dat hij reeds den oogst in
handen meent te hebben, nog voordat hij be
gonnen is te zaaien. En hij vergeet dait juist
zijn verliefdheid al zijn bekwaamheid als op-
wapening hebben een schrijven ontvangen van
Gage, den secretaris der schatkist te Washington,
dat tie Vereenigde Staten, schoon het niet op
hun weg ligt het initiatief tot een dergelijke
beweging te nemen, niettemin gaarne zullen
stemmen vóór een voordel der militaire mo
gendheden dat tot vermindering der oorlogs-
vvapening leidt.
Lord Asybourne, lord Northbrook en de earl
of Grey betuigden hun sympathie met den
kruistocht; de laatste neemt zitting in het
comité-generaal.
De Duitscho sPetersburger Zcilung" beweert
dat de Engelsche delegatie ter ontwapenings
conferentie onder leiding van den prins van
Wales zal staan.
De sPolit. Coir." meldt dat het Vaticaon
officieus te St.-Petersbuig den vvensch van den
Paus heeft doen kennen om uitgenoodigd te
worden tot deelneming aan de ontwapenings
conferentie.
Sir Rollitt, lid van liet Pntlement en oud-
voorzitter der Kamer san Koophandel te Londen,
heeft Maandagavond voor zijn kiezers een rede
voering gehouden, waarin hy aandrong op de
handhaving van goede beliekkingen met Frank
rijk, daar de handehnayver tusschen Engeland
en Fiankrijk vanzelf begrensd is door het
verschil in productie en consumptie in beide
landen.
In het geschil tusschen Engeland en België
over de uitzetting van den trade-unionist Ben
Tillett uit laatstgenoemd land, is bij scheids
rechte! iijke uitspraak België in het gelijk gesteld.
Keizer Wilhelm bracht Maandag een bezoek
aan den Tuikschen gezant.
Volgens het »!3erl. Tageblatt" hecht men in
diplomatieke kringen groot gericht aan het lange
bezoek des Keizers aan den Fran«chen gezant.
Het blad brengt dit bezoek in verband met de
gespannen verhouding tusschen Frankrijk en
Engeland.
Naar de sDeutsche Tagesztg." mededeelt,
heeft de Keizer Von Kotze, die indertijd onder
beschuldiging van het mededeeien van hof
schandalen, in ongenade is gevallen, een audiën
tie verleend.
In den Duitschen Rijksdag interpelleerde
gisteren de voorzitter van den sBtmd der Land-
wirte", von Wangenheim, over de zgn. vleesch-
nood in Duitschland.
De minister van binnenlandsche zaken Von
Posadowsky en die van landbouw Von Hammer-
stein ontkenden dat er vleeschgebrek bestaat.
De sluiting der grenzen is alleen op wering
van veeziekten gericht. Het doel is niet, aldus
Von Hammerstein, den prijs van inlandsche
producten te verhoogen. Maar Duitschland moet
onafhankelijk trachteu te worden van invoer;
de minister achtte het zeer wel mogelijk dat
de Duitsche veestapel geheel in de Duitsche
behoeften voorziet.
voeder, zoo hij die al bezit, machteloos maakt,
Guy begon
„Toon ik Martina leerde kennen
„Sodert wanneer ken je haar Met die vraag
kwam. Charlotte meteen tussohonjbeide.
„O, al sinds andcrlu.lt jaar en nog langer,"
zeide hij.
Charlotte was zeer verbaasd.
„Dus reeds toen je roman met Milly begon?
Was je destijds dan blind voor Martina Hoe
kwam dat zoo?"
Heb was hem niet zeer aangenaam, dat zijn
verhaal scheen te zullsn uibloopen op een ver
hoor.
„In die dingen moet men niet trachten zich
iets te verklaren," zeide hij. „Misschien kwam
het wel omdat Martina, wie ik inderdaad reeds
een weinig het hof maakte, zich zeer koel jegens
mij gedroeg. Misschien was mijn verlangen ook
reeds te zeer op het andere meisje gericht."
„Sedert wanneer liedt Martina dam. haar
koele houding laten varen?" vroeg Charlotte
hem strak aanziende.
„Sedert ongeveer zes welven, denk ik."
„O zoo
„Wat o zoo!" zeide hij 'geprikkeld:.
„Wel, zes weken geleden had je juist je suc
ces mot je eerste-prijs, en alle bladen voorspel
den je toen eein groote toekomst. En' daarbij
werd ook melding gemaakt van een rijk koop
man te Hamburg die je als kind heette aange
nomen te hebben," zei Charlotte langzaam.
Wordt vervolgd