N°. 9843.
Strijdige Werelden.
52' jaargang.
Donderdag 26 Januari 1899.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND,
2i-È
hij
».4i
Joh.
'<•4
iieinnaaHTtPBUi tooi Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart 1.05
franco por poit, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommera- 0.02
BÜREIU: BOTEBSTBAAX 70, Telephoon No. 133.
ADTBBTZNTrBPBijg: van 15 gevrsna regels met inbe
grip van eeno Conrantf 0.52
Iedere gewone regel meer0.10
Bij abonnement wordt korting verleend.
Oct
sche
liek-
STed.
oor-
r.
ost,
Ltat,
ïur.
)or-
liio
-K.
?el,
k
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 25 Januari '99.
Gisteren werd het debat over buitenlandsche
jaken in de Fransche Kamer voortgezet.
De revolutionnair-socialist Vailiant wenschte
Delcassé geluk dat hij den vrede heeft bewaard.
;De Engelsche regeering moge imperialistische
en koloniale neigingen hebben, het volk is
vredelievend en wenscht slechts overal handel
te drijven.
Over de ontwapeningsconferentie sprekende,
vroeg "Vailiant of de Fransche afgevaardigden
niet alleen theoretische instructies zullen krijgen,
maar ook practische, waardoor de vrede ver
zekerd kan worden. Een permanent internatio
naal scheidsgerecht is allereerst noodighij
wenschte dat de Fransche afgevaardigden daar
toe het voorstel zouden doen.
Voorts bepleitte bij de vervanging der staande
legers door nationale weerbaaiheid, waardoor
groote bespariog zou plaats vinden en de toe-
i stand van gewapenden vrede in een waarlijk
Ivreedzamen toestand zou overgaan. Ten slotte
vroeg hij de regeering het initiatief te nemen
tot een voorstel om bij internationale wetgeving
den arbeid te beschermenperiodieke confe
renties konden die voorbereiden. Hij stelde een
motie in dien zin voor.
De minister Delcassé achtte het onmogelijk
in de Kanier een program na te gaan waarover
de mogendheden zullen beraadslagen Overigens
beriep hg zich op zyn verklaring van den vorigen
dag en verzocht de Kamer zich op de regeering
te veriaten.
De socialist Fournière zag in een bespreking
der buitenlandsche zaken in de Kamer het
beste middel om incidenten te vermijden. De
publieke meening moet haar stem kunnen laten
hooren. Niemand twijfelt meer aan de waak
zame beleidvolle vaderlandsliefde der regeering.
Er kunnen zich echter nieuwe incidenten voor
doen; daarom is internationale arbitrage een
der meest urgente vraagstukken. De socialisten
juichen h«t edelmoedige denkbeeld van den
Cziutr toe.
Surcouf, gematigd republikein, protesteerde
namens de dappere bevolking van Bretagoe en
Normandië tegen de verklaring van een oud
admiraal dat de vischvangst bij Nevv-Foundland
voor de Franschen geen waarde meer heeft.
De groote visscherij is van ontzaglijk belang
;voor de kustbevolking en kweekt zeelieden. Het
verdrag van Utieeht geeft de Franschen rechten
die geëerbiedigd moeten worden. (Herhaalde
"toejuichingen).
Delcassé gaf toe dat die rechten van belang
i zyaniemand betwist die overigens. (Toe-
juichingeu.)
Het algemeen debat werd nu gesloten. Het
eerste deel van Vaillant's motie, waarbij de
regeeiing wordt uitgenoodigd het voorstel te
doen tot een internationaal scheidsgerecht, werd
DOOK
IDA BOY-ED.
21)
In het andere vertrek, dab door hat meubi
lair meer Meiur kreeg, zag men eveneens hfeel
wat bonte en zorgvuldig gerangschikte rommieJ.
Vóór den spiegel een waaier van ros© pluche
als phatogra fte^tandaardop de tafel' zeer veel
albums in olijfgroen pluche, bruin leder enz.
vóór heb esne venster een soort werktafeltje van
bamboes meit h'eal veiel pluche en franje; voor
heb andere op een daentafd een niieuw-zilveren
pièoe-de-msHeni, gevuld mei kunstbloemen. Op
een kastje stonden bibelots, een groote porselei
nen olifant en daaromheen een aantal vaasjes
en porseleinen noppatjes. De een© helft van d'em
wand, ter zijde dór chemile-porbièro, was ge
heel n»t linten van lauwerkxamisen behangen;
uit de opschriften on gouden letters kon men
voor een d'eel nog zien of zij ©ens als hulde voor
Martin Kalkowski of van Asnaindla Kalkows-
•kiFabro hadden gegolden.
De twee vrouwen waren zeer ingenomen mat
haar mooie kamers. Zij Melden db m richting
voor buitengemeen smaaikvol an degelijk. Dat
was ook zeer 1 egrijpelijk, wahlt vroeger, toen
db echtelieden toalkowsM van het een© engage
ment naar het andere, van de eene plaats naar
de andere moesten trekken, hadden zij op ge
meubileerde kamers gewoond, Yijf jaar gv leden,
toen het beide irunstenaass bijna gelijktijdig
met 303 tegen 228 stemmen verworpen het
tweede deel (vervanging van het aanvallend
door een veidedigend leger en vermindering
der oorlogskosten) onderging met 446 tegen
75 stemmen hetzelfde lothet derde deel
(internationale bescherming van den arbeid)
werd met 332 tegen 182 stemmen afgewezen.
Bij de behandeling der hoofdstukken werd
een amendement van den revolutionair-socialist
Sembat, tot schrapping van de post voor ver
tegenwoordiging bij het Vaticaan na bestrijding
door Delcassé verworpen.
Den post «Subsidie aan Fransche inrichtingen
in het Oosten" wilde de revolutionair-socialist
Dejeante vermindei d zien. Le Myre de Vilers
verdedigde het subsidie aan de priesteracholen
in het Oosten als een zuiver vaderlandslievende
daad, waartoe de radicalen en de socialisten,
wanneer zij aan liet bewind w.iren, eveneens
zouden besluiten.
De rechterzijde lachte, maar de uiterste lin
kerzijde protesteerde, terwijl Sembat uitriep
»Ge hebt gezien hoe wij onder de commune de
priesters hebben behandeld
De hevige protesten en het geroep van
«Tot de oidel" noopten den voorzitter De«clia-
nel tot de verklaring dat Sembat alleen een
historisch feit had willen constateeren, maar
geen bedreiging werd bedoeld.
Dejeante's amendement werd verworpen-
De Fransche pers, de debatten over de buiten
landsche politiek in de Kamerzitting van Maan
dag besprekende, constateert dat Frankrijk
ondanks zyn inwendige verdeeldheid naar buiten
als altijd één en onverdeeld is. Wat de ver
schillende verklaringen betreft der verschillende
sprekers, en vooral die van Delcassé, loopt het
oordeel verbazend uiteen.
De «Matin" heeft uit de verschillende ver
klaringen opgemaakt dat Frankrijk weet wat
en waarheen het wil, en de «Éclair" zegt dat
alle partijen het met de regeering eens zijn
over de leiding der buitenlandsche politiek.
Over Delcassé's rede zegt dit blad, dat er
onderhandelingen geopend zijn of op het punt
staan geopend te worden over Madagascar en
New-Foundland, zoodat de minister die qnae-ties
niet grondig kon behandelen.
De sTemps" maakt uit de debatten op dat
in Frankrijk alleen eenige schreeuwers op een
breuk lusschen beide landen aansturen. Nu zal
moeten blyken of men in Engeland dezelfde
vredelievende bedoelingen voorstaat als in
Frankrijk.
Ook het «Journal des Débats" is van oordeel
dat Frankrijk in de Fashoda-quaestie bewezen
heeft den wereldvrede niet te willen verstoren.
De Kamer-bebalten hebben getoond dat alle
geschillen tusschen Engeland en Frankrijk door
een vredelievende en verstandige diplomatie in
der minne kunnen worden opgelost.
De conservatieve sGaulois" meent dat Del
cassé niet onverdienstelijk Frankryk's rechten
gelukt was, het lang verbeide engagement te
vinden, was de familie begonnen haar eigen
huis in te richten. Eerst werden op verkoopin-
gan gebruikte meubels gekocht. Toen werden
db beide ameublementen op afbetaling aange
schaft. .Tuist een half jaar geleden was de laat
ste termijn aan den meutofimndelaar afbetaald.
Zoowel' moeder als dochter hadden sinds dien
tijd een bijne hoogmoedig gavod. van dfegehj'ke
welgesteldheid an. spraken mmaiektemd over col
lega's die het over zich konden verkrijgen op
gemeubileerde 1. vrners te wonen.
Weliswaar maakte Philip er zijn moeder en
zijn zuster dikwijls opmerkzaam op dat enkele
stukken in de belde vertrekken afschuwelijk
waren. Maar zij luisterden niet naar hem, om
de eenvoudige reden da.t hij de zoon eax db broe
der was. Het ging hun ais de meeste men-
sehende woorden, van deni meest oiibobeske-
nenden vreemde leggen meer gewicht in dem
schaal dan die van den naasten bloedverwant.
De orde werd in de bedde vertrekken hooit
verstoord, wamt db BMkowsM's ontvingen nooit
bezoeik. Met de tooneelspeLeirs ging men reeds
meur dan 'genoeg achter de coulissen oan; met
eenige mannelijke en vrouwelijke collega's was
mevrouw Kalkowrid bevriend en met hen ging
zij soms na, de voorstelling naar een café; dan
nam zij Martina. altijd med».
Oök Pliffip zorgde er voor dat -zijn zuster on
der de menschen kwam. Hij bxacibt haar op
journalisten- en kunstenaarsbats, Waar Mjartina
door haar eigenaardige verschijning en haar le
vendige opgewektheid spoedig bekend' en be
mind was bij alle heeren. Zoo had Guy haar
in het Nijldal beeft uiteengezet. De minister
zag echter in, dat Frankrijk nog niet zijn laatste
woord gesproken heeft met Engeland. Een breuk
met Engeland zou, zooals Denys-Cochin zeide,
een dwaasheid en een ramp zijn.
De «Radical" is zeer ontevreden. Het had
van den minister grondige verklaringen over de
laatste gebeurtenissen en stellige aanwijzingen
voor de toekomst verwacht. Daarentegen gaf
de minister een redevoering vol zwakke, matte
phiasen.
In de sLanlerne" geeft Millerand dit toe, maar
verklaart Delcassé's lauwheid door de omstan
digheden. Toen de minister over de teere quaestie
derFranscli-Engelsche betrekkingen sprak, moest
lig zich wel bepalen tot een rechtvaardiging
van de opiossing der Fashoda-zaak en een vage
bespreking der grondslagen waarop met Enge
land onderhandeld wordt. Dat de nationalisten
zwegen, was het grootste offer dat zij tegenover
mnnnnen als Ribot en Delcassé, voorstanders
der revisie, konden biengen.
De »Soir", bet blad van den generalen staf,
wist dat Ribot een vriend van Engeland was,
maar vindt het buitengewoon dat niemand Del
cassé van onbezonnenheid en onbekwaamheid
durfde beschuldigen. Men heeft hem laten uit
spreken en zelfs toegejuicht.
In de nLibre Parole" maakt Drumont die
fout goed. Hg schrijft
»Delca=sé is een ijverig Dreyfusard, en op
het oogenblik waarop lig strijdt aan de zijde
van hen die het nationale vaandel door het
slijk sleuren, is hij belast met de verdediging
der vaderlandsche eer tegenover Engeland. De
kleine, zwarte man had liet geluk zijn wooiden
vloed met bijval beloond te zien. Maar de toe-
juichers waren dezelfden die vóór hem ook aan
den onbekwamen Hanotaux bijval schonken.
Hanotaux' schim zweeft over DelcasséHano
taux heeft door zijn handigheid ons de neder
laag te Fashoda bereid als pendant van de
oorvijg die wij te Kiel zijn gaan halen".
De Eagelsche bladen speeken voor het meeren-
deel op waardeerenden toon over de verzoenings
gezindheid waarvan de Fransche Kamer blijk
heeft gegeven.
De sDaily Chronicle" verneemt en ook
van andere zijde woidt hetzelfde gemeld
dat de onderhandelingen die op dit oogenblik
tusschen Frankrgk en Engeland gevoerd wor
den, spoedig uit kunnen loopen op een verdrag
van het grootste historische belang.
Dat de publieke meen'mg zich met deze mede-
deeling ernstig bezig houdt, spreekt vanzelf.
Want de strekking van het bericht is dat over
alle punten van geschil een overeenkomst tot
stand zou komen tusschen Frankrgk en Enge
land. De i>Daily Chronicle" zegt zelfs dat er
nog slechts een paar punten van wederzydsche
compensatie te regelen vallen.
Het optimisme dat uit deze mededeeling
spreekt, wordt evenwel lang niet algemeen ge-
ook Meren kenafen en haar long oppervlakkig
het hof gemaakt, zonder daarbij aan iets meer
te •denken dan aan hetgeen het genot van het
oogenblik met zdek bracht totdat 'hij zes
weken, geleden, in Martina's oogen iets las dab
aan zijn courtiseeren een ernstige en kanbstodh-
telijk© wending gaf.
Martina, liep door de kamer, trok nog een
paar plooien der portiere recht, keek uit het
venster en zag op haar horloge dat zij aan een
mooie ketting, dien iedereen voor echt moest
houden, in haar ceintuur droeg.
Haar horloge bevestigde wat de zon, die zich
reads van het venster terugtrok, haar reeds had
verteld: heb was zoo dadelijk vijf uur.
Martina rekendeals G-uy ©n Philip inder
haast aan het station of onderweg wat gegeten
hadden, toen «van naar Guy's woning waren
gegaan ©n alles per rijtuig ihaddfen afgelegd,
kan h'aar verloofd© spoedig hier zijn.
Nog tien minuten gingen wachtend1© voorbij.
Martina was niet bepaald wat man noemt on
geduldig.
Zij had veeleer een sterk gevoel van voldoe
ning, wanneer zij zich Guy's ongeduld, zijn ver
terend verlangen naar haar nabijheid voorstel
de. Zij voelde zich als d'e schenkster van kos
telijke gaven. Het was voor haar een heerlijk
bewustzijn te weten dhb het geheele hart, het
geheel© leven van een man haar toebehoorde.
Tiaar persoonlijikheid, die haar van kindsbeen
aan zeer "belangrijk en' van hooge waarde was
toegeschenen, kwam haar nu nog gewichtiger
voor.
Beneden reed een rijtuig voor. De twee trap-
deeld, schoon de Engel-che regeering indeidaad
van deze, door hanr geschikt geachte, gelegen
heid wil gebruik maken om de verschillende
quaesties te regelen. Allereerst komen daarvoor
in aanmerking Egypte, Madagascar en New-
Foundland, terwijl aan Frankryk in Siam voor-
loopig de vrije hand zou worden gelaten.
De dDaily Graphic" bevestigt dit. De voor
stellen van den Franschen gezant om onder
handelingen te openen, zijn door lord Salisbury
zeer gunstig opgenomen. Op geen enkel punt
is echter nog een regeling voorgesteld, en de
New-Foundlaridsche quaestie en die over Mada
gascar zyn zelfs nog niet aangeioerd. De onder
handelingen zouden vooiloopig beperkt zijn tot
de grensregeling aan de Bahr-el-Ghazal.
Hetzelfde blad zegt dat de Erigelsch Egiptische
overeenkomst over Soudan lot geen vertoog van
Fransche zijde aakleiding heeft gegeven.
De Paiijsche correspondent der «Times" had
wel beweerd dat het vei trek van Constans, den
meuwbenoemden Franschen gezant te Konstanti-
nopel, naar zijn standplaats verhaast was omdat
de Fransche legeering den Sultan wilde aan
sporen te prolesteeien tegen deze miskenning
zgner souvereiniteit door Egypte en Engeland,
maar dit schynt uit den algemeen bekenden
duim gezogen.
Dat lord Salisbury aan Jules Camion, Frank-
rijk's gezant, een memorandum zou hebben
doen toekomen, schgnt evenmin overeenkomstig
de waarheid.
Gemengde Jlededecllngen.
Balfour heeft aan zijn party in het Lagerhuis
geschreven dat de zitting van het Huis den
7den Februari begint, en dat hij hoopt op de
belangstelling zijner partij van den eersten dag
aan omdat er terstond belangrijke onderwerpen
aan de orde komen.
In de Belgische Kamer verklaarde De Smet
de Naeyer gisteren dat hg afgetreden was om
dat hij is tegen het uninominaal stemrecht (één
candidaat voor elk district). Tegelijk verklaarde
de nieuwe premier Vandenpeereboom evenwel
dat de regeering eerst over eenige dagen een
beslissing zal nemen in zake de kiesrechther
vorming.
Opgemerkt dient dat de anti-clericalen het
evenredig kiesrecht willen, waarvan de nieuwe
minister Cooremans voorstander is, evenals de
Kamerpresident Beernaert, die af zal treden
als de regeering met het uninominaal stem
recht aankomt.
In den Duitschen Rijksdag verklaarde de
minister "Von Miquel gisteren dat de Polen in
hun land den rassenhaat bevorderen door zich
over te geven aan illusies die nooit verwezen
lijkt kunnen worden. Waut Pruisen kan nooit
een provincie prijs geven die op een halven
dag afstands van Berlyn ligt; dat zou een nieuw
Jena zyn, en Piuisen moet zijn laatsten droppel
pen moest >hij in razende snelheid opgevlogen
zijn; wamt er werd reeds gescheld! en Martina
liep naar buiten.
„Niniriep Guy uit. Reeds op heb duistere
parbaal vloog Martina hem. om den hals.
Zij kusten, elkaar. Guy beefde van geluk dat
hij zijn geliefdb weer aan zijn. barst kon druk
ken, haar warme kussen op zijn lippen voelde,
zijn blikken kon dbmpeteni in haar scliitterendé
oogen.
Toen zij elkaar in de kamer in het volle licht
aanzagen, maakte de vreugde van het weerzien
zioh opnieuw van hen meester.
Wanneer Guy zoo liet van levensvreugde «au
warm 'temperament vibreereaide meisje telkens
en telkens weer omhelsde, was heb hean of Mj
nog nooit gekust en nog nooit bemind' had en
of hij eerst in dit overlieerschend verlangen dat
hem naar Martina trok, in waarheid een man
werd.
Eindelijk zaten zij, wat kalmer geworden, sap
man op de canapé.
„Vertel nu eens," zei Guy, „wat héb je in
de vijf dagen dat ik weg ton geweest, al zoo
gedaanBan je treurig geweest? Heb je naar
mij verlangd
Hij had zijn rechterarm om Martina's mid
den. geslagen en zij leunde tegen zijn arm en
tegen den rug der canapé, terwijl zij hot eene
been over het andere had geslagen. Giuy's lin
kerhand omknelde zij met haar vingers.
Wordt vervolgd.)
