52*" jaargang. Zaterdag 11 Februari 1899. N°. 9857. Strijdige Werelden. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, M UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. BUITENLAND. 4 t Aboskehestspeijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwa-t - 1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommers- 0.02 BUREAUBOTERSTKAAT ff©, Telephoon Wo. 123. AuVEBrBsriKpaiJs: van 15 gewone regels met inbe grip van eene Conrantf 0.5J Iedere gewone regel meer0.10 By abonnement wordt korting verleend. Algemeen overzicht. 'i SCHIEDAM, 10 Februari '99. De stukken van het veelbesproken enderzoek- Muzeau zijn eindelijk bekend. In hoofdzaak blijken zoowel de «Soir" als de heer Koch, lid der Kamercommissie, geen onwaarheid te hebben verteld toen zij eenige dagen geleden reeds een en ander over dit dossier mede deelden, wat ook door ons in ons nummer van Donderdag 9 dezer werd overgenomen. Het best wordt dit geheele onderzoek ge karakteriseerd door een vergelijking van den poes-vriendelijken brief van Quesnay de Beaure- paire aan den raadsheer Bard met de .schande lijke beschuldigingen die hij hem eenige dagen later naar 't hoofd slingert. Het gaat niet aan uit het dossier dat in de «Figaro" niet minder dan 25 kolommen beslaat, ook maar een enkele greep te dezer plaatse le doen. Wij willen volstaan met hier weer te geven wat de raadsheer Sevestre aan president Mazeau schreef, orndat Sevestre zich steeds heeft doen kennen en ook in dit schrijven doet kennen als een tegenstander der revisie. «De feiten zooals die zijn aangevoerd (door Quesnay de Beaurepaire nl.) zijn gedeeltehjk onjuistaldus begint drze magistraat. «Het ie juist dat ik tijdens een schorsing der audiëntie in de binneegang eenige mijner collega's van de andere kamers van het Hof. heb ontmoet, onder wie zich de voorzitter De Beaurepaire niet bevond, en dat ik, ongetwij feld gevraagd naar den loop van ons on lerzoek, hun de tieurigheid en ontmoediging heb doen blijken die ik gevoelde. Inderdaad scheeu de wjjze waarop zekere vragen door den heer Loew gesteld waren, my geschikt om de eerlijkheid van het onderzoek in gevaar te brengen. «Onjuist is het dat president Loew, na het verhoor der generaals en van den heer Cavaignac en nadat zij weggegaan waren, in woorden en gebaren uiting heeft gegeven aan zijn vijande lijke gevoelens jegens die getuigen". Sevestre constateert dat hij zyn recht heeft doen gelden om vragen te stellen aan de ge tuigen, welk recht hem overigens niet betwist is. De voorzitter Loew had er alleen op gestaan die vragen te controleeren wat zijn recht als voorzitter is. Over kapitein Cuignet, die onheusch zou be handeld zijn, zegt Sevestre «Kapitein Cuignet, een zeer intelligent olficier, had in opdracht de stukken van het geheime dossier voor te leggen aan het Hof van Cassatie achtereenvolgens kwamen zij onder de oogen van iederen raadsheer. De opmerkingen door enkelen gemaakt over de echtheid van ver scheiden dezer stukken konden door hem uit gelegd worden als beschuldigingen tegen zekere officieren van den generalen staf. waarvan hij deel uitmaakte, zoodat zij hem onaangenaam warenmaar ik herinner my niet dat naar aanbiding der verklaring van dezen getuige DOOR IDA BOY-ED. 35) „Je gaat zeker met mij mee en helpt mij alles uitzoeken 1" vroeg Martina in spanning. „Neen, Niimolje daarvoor ontbreken mij tijd en verstond van zaken," zei hij. Haar oogen fonkelden. „Het is ook veel aardiger je met «Hes te ver rassen," antwoordde zij. „Maar dan. moet je maar zeggen, hoeveel ik mag uitgeven." „Dat laat ik aan je eigen verstandig inzicht over," aai hij~rcndborstig. „Wij manuien kun nen daarvoor misschien geen juiste grens trek ken. En je kent mijn finameieeden toestand, en hebt er zelf het grootste bellang bij dat die ge zond en geordend' blijft en voortdurend beter wordt. Je zult je van zelf geen vorstelijken uit zet aanschaffen, maar overeenkomstig onzen stand al wat d© vronw van een man noodig heeft, die in de voorname burgerkringen, een .nog bescheiden positie inneemt." De vrouwen wisselden een triomfeerenden .bifik. „Je kunt op mijn tact vertrouwen," zei Mar tina. „Ik ben te veel dame om niet te weten, bimien welke grenzen ik moet blijven." Zij ging op hot kussen aan het hoofdeneind dei' ottomane zitten, legde haar arm om Guy's schouders en haar wang tegen zijn haar. heftige woorden zijn gevallen tusschen presi dent Loew en hem." Wat uit deze verklaring van Sevestre wij hei halen het, een tegenstander der revisie en ook uit die van anderen blijkt is, dat de offi cieren, onbekend met de gewoonten van een rechterlijk college, verschillende dingen vei- keerd, en niet steeds gunstig, hebben uitgelegd. De beschuldiging van Cavaignac bovendien, dat Bard lichtzinnig is, klinkt wel wat erg komisch uit den mond van een man die als minister in de Kamer bij valsche documenten zwoer. Wij willen nie, meer ingaan op sommige beschuldigingen van Quesnay de Beaurepaire xie in alle opzichten het karakter van laster ragen. Genoeg zij dat, zooals in dit blad werd gemeld, geen enkel lid der Kamercommissie in de enquête een rechtvaardiging vindt voor het outweip der regeering. Wat verder uit het dossier blijkt is, dat de aantijgingen afkomstig schijnen van den griffier die o.m. gezegd moet hebben dat het Iiof Picquart met meer onderscheiding behandelde dan de generaals. «Heeft Meuard werkelijk aldus gesproken", schreef de zieke raadsheer Dupié aan Loew, «dan is hij een lasteraarwant alle getuigen zijn met dezelfde achting behandeld. En mocht hij, wat onmogelijk is, waarheid hebben gesproken, dsn zou hij op zijn minst een verklikker zijn." Tieffend zyn eindelijk de woorden waarmede de oudste raadsheer der strafkamer Sallanlin zyn vei klaring eindigt. De bladen van den generalen staf hadden ge zegd dat hy zyn ontslag had genomen of zou nemen. Hy vertelt nu dat de lezing van Baid's rapport de vrees bij hem wekte dat er voor hem een zeer moeilijke tijd aaobrak, en bijzon dere omstandigheden deden hem daartegen op zien. Zijn vrouw leed n.l. aan een longaandoening, waaraan zij ook 5 Januari ovei leden is. Men kan zich voorstellen dat Sallanlin oogenblikken van outmoedigiug had, wanneer men bedenkt dal hij dikwy'ls den geheelen dag van huis was, dat hy zelfs op den sterfdag van zijn vrouw den garisehen dag de zitting moest bijwonen en uog juist tijdig genoeg .kwam om zijn vrouw de oogen toe te drukken. Sailantin moet verschrikkelijk geleden hebben, en dat hij onder die omstandigheden er we! eens aan gedacht heeft, zyn ontslag is te nemen, is zeer begrypelyk. Op aandringen van zijn vrouw is het niet geschied. En van zulke smartelijke omstandigheden maken de Quesnay de Beaurepaire's gebruik voor hun obscuur doel, en ministers als Dupuy en Lebret helpen daaraan een handje mee 1 Verschillende^ bladen, de «Temps" vooraan, keuren het voorstel der regeering af. De «Temps" wijst er op dat de regeering zelf de beschul digingen tegen de strafkamer ongegrond noemt OBamasxBKS ,-Mag ik nog één ding vragen, lieveling?" vroeg zij teeder, terwijl zij liaar moeder veelbe- teekenend aanzag. „Ja wel wat dan?" „Papa behoeft er niet alles van te weten. Wij zullen hem zeggen dat jij me iets geeft. Mis schien, maar ook adïoen misschien, besluit hij dan ten minste een of twee duizend mark af te dokken, en die soudien mama zoo goed te pas komen. Papa kan hot best doen. Hij brengt al zijn geld in oafé'fc door." Guy maakte zijn hoofd uit de teedere boeien los. „Maar, Nini Hij wilde iets zeggen. Hij vond geen woorden. Wel deed liet hem pijnlijk aan, maar hij wist niet hoe hij dat zou uitleg gen zonder een schoolmeestmurh tigen toon aan te slaan, die op dit oogenblik, 'ten aanhoore harer moeder, onmogelijk was. „Och lieve hemel," zei Martina, zonder de verandering op zijn gelaat op te merken, „er zijn nu eenmaal' van die mannen, die men altijd oen beetje voor den gek moet houden, om iets van hen gedaan te krijgen. Tot die mensclien behoort papa ook." Mevrouw Kalkowski oordeelde het verstan dig, alleen veelbeteekenend te zuchten. Óp dit oogeabli'k vervulde een aangename geur van brandend' hars de Tucht. „Daar brandt iets," riep Martina uit eai zij Lep naar den. kerstboom. Met een stok gewapend beproefde zij de kaar sen die opgebrand waren uit te daoven, en Guv hielp haar daarbij. en vraagt wat er rnoet geschieden wanneer, na aanneming van het regeeringsvoors'.el, een campagre wordt opgezet tegen het vereenigiie Hof. Zal men dan de zaak aan het Hof ont trekken Sommigen spreken dit reeds openlijk uiten willen de revisie-procedure vernietigen. Nog scherper wordt het ontwerp der regee ring gebrandmeikt in het rapport van Renault- Morlière dat uit twee gedeelten bestaateen analyse van het onderzoek-Mazeau en een juri disch gedeelte. Wat het eerste deel betreft beklaagt hij zich dat hem te weinig tijd is gelaten om het ge heele dossier-Mazeau nauwkeurig te critiseeren. Hij stipt daarom enkele punten aan, en pro- testeeit dan allereerst tegen het bespionneeren van de leden der strafkamers door onderge schikte ambtenaren aan het hoofd dier buiten gewone spionnage stond de griffier Ménard. Vooits betoogt hij dat de enquête-commissie niets heeft gevonden dat een verdenking der eeilykhetd en oprechtheid van alle raadsheeren veroorlooft. De getuigen hebben in volmaakte vrijheid hun verklaringen kunnen afleggen en, hebben zich bij liet stellen van vragen al nu en dau moeilijkheden voorgedaan, over 't geheel waren die niet van belang voor de buitenwacht, bovendien door het beroepsgeheim gedekt, ein delijk onvermijdelijk ineen college van 14leden. Kortom, de instructie heeft onder normale omstandigheden plaats gevonden, die geen disci plinaire maatregelen, laat staan dan onttrekken der zaak aan de strafkamer reciitvaaidigen. Wat het ontwerp der legrei ing belieft, waar aan het jui idisehe gedeelte is gewyd, het rapport noemt het een gelegenheidswet, waarvan de voordeelen twijfelachtig zijn. Betwijfeld mag worden of de publieke opinie er tevreden door zal worden gesteld. Want wordt het onderzoek opnieuw begonnen door de vereenigde kamers, dan zal het arrest nog langer uitblijven en minder geëerbiedigd worden. Het rappoit noemt het regeeringsontwerp dictatoriaal en revolutionnair in den slechtsten zin van het woord. Het constateert dat De Beaurepaire de campagne tegeu de strafkamer heeft geleid; twee maal is aangetoond dat zyn grieven ongegrond warende derde maal werd een enquête bevolen met het reeds gemelde resultaat. Waar de zaken aldus staan zou men mogen verwachten dat de Kamer het ontwerp der re geering zal vei werpen. Toch denkt men dat het ministerie een meerderheid zal verkrijgen, zij het ook alleen door den steun de rechter zijde, waardoor de positie van het Kabinet een z-er jammerlijke wordt. Dupuy wil tiouwens van geen toegeven weten. Ily zal de quaestie van vertrouwen stel len, ook indien een voorstel mocht worden inge diend om door den Raad van Magistratuur een nieuwe enquête te doen houden. Toch zal het verzet in de Kamer ernstig zijn. Gisternamiddag is een vergadering gehouden waaraan werd deelgenomen door een aantal De schittering, die het vertrek had' vervuld, was gedoofd. Somberheid en duisternis schenen zich te verbreiden. Het was of een feest voorbij gegaan, blijdschap gevloden, iets buitengewoons verbleekt en uitgewischt was. Philip keek op van d'e speeltafel. „Is 't al ge daan jammer." „Heel jammer," zei Guy werktuigelijk, en. m zijn oor had d'at woord' zulk een vreemden na klank, als een Idnnkherkmeriiig. Waar had hij dat ook weer gehoord „Kom," riep Martina, uit en zij vatte zijn lund om hem mee to trtikken. „Wij zaten daar zoo prettig. Ik zal' jou en mij eerst nog eens van de bowl inschenken Zoo wanneer eten wij eigenlijk? Hebben jullie wat lekkers?" „Om negen uur. Hot zal zoo dadelijk wed tijd zijn," antwoordde Guy. „Hot menu mag ik niet verklappen. Alleen dit: oesters." „Oesters, mama! Oesters!" riep Martina ver genoegd uit. „Dat is not eon kolfje naar onze hand. Op onze bruiloft moeten er ook oesters zijn. Mama dweept met oesters." Zij zat op de ottomane. Haar oogen schitter den van levenslu#. Haar geheele gelaat straal de van vroolijkhedd. Guy stond .achter het blauw-gebloemde kamerschut dat het hoekje af sloot; hij leunde met de ellebogen op den bo venrand en mot het gelaat op rijn handenzoo koek hij zijn meisje aan. „Het moet een dteftïge bruiloft worden. Dat staat bij mij vast. Je Hamburgers zullen zien. d'at wij even goed weten te leven als zij," ging Martina levendag voort, terwijl zij intussehen republikeinen: HenriBrisson,LeonBarthou (oud ministers), Henri Blane, Decrais, Jouart, Poïn- caré, de radicalen Leon Bourgeois, Sarrien, Mesureur (oud-ministers), De la Porte (oud staatssecretaris), isambert, Pelletan en de socia listen Milieranil en Yiviani. Daar is men het eens gpworden over een gemeenschappelijke verklaring die in de ochtendbladen van heden zou verschijnen, en waarin verzet wordt aan- geteekend tpgen het regeeringsontwerp als een ernstigen aanval op de rechtspraak. De oud-minister Ribot heeft deze vet klaring niet mede-onderleekend, maar zal in de Kamer zyn stem tegen het ontwerp motiveereri. Het zal een warm dagje zijn in deFransche Kamer. De leiders der Gambettistan, de senaloien Jules Cazot, Waldeck, Rousseau, e. a. hebben reeds een protest tegen het ontwerp uitgevaar digd. Waldeck-Rousseau zal waarschyniyk de oppositie in den Senaat aanvoeren waar het ontwerp er zeker niet komt. Intussehen heelt de stratkamer Woensdag officieel haar instructie over de revirie gpëin- digd. De stukken worden nu naar den procu reur-generaal verzonden. Men verwacht tegen 15 Maart het arrest van het Hof in zake de revisie. Geuicngde Mededecllngen. In hel Engelsche Lagerhuis vei klaarde Bio- drick dat met Fiankrijk ondeibandeld wordt over de grensregeling in Balir-el-Gazal. Bijzonder heden kon hij niet medeJeelen. Over de onlusten op Samoa wacht de regee ring nadere berichten van den consul af. Goshen veiklaarde op een vraag dat hij over de meening der Engdsche admiraliteit omtrent de onderzeesche torpedo-booten waarmede in Frankrijk proeven zijn genomen, nog niets kon zeggen. Een amendement op het adres van antwooid op de troonrede, waarin een wetsvoorstel werd gevraagd tot onderdrukking van de wetteloosheid in de Etigelsehe kerk, werd verworpen met 221 tegen 89 stemmen. Lord Hampton (vroeger sir Henri Hawkins) heeft het voorzitterschap van den door Stead op touw gezetten vredeskruistoeht geweigerd. De hertog van Rutland keurt den kruistocht af. Caprivi is gisteren begraven. De Keizer, de Koning van Saksen, de Rykskanselier en de ministers van builenlaudsche zaken en van oor log hadden zich doeu vertegenwoordigen. Aan wezig waren de ministers van binnenlandsche zaken, justitie en marine, de opperpresident van Saksen, de voorzitter en het bureau van den Rtjksdag en vele afgevaardigden. De straf die volgens de «Nationts "tg." tegen prof. Delbrück wordt geëischt is overplaat sing naar een andere universiteit zonder ver goeding der verhuiskosten. De Ooslenryksche afgevaardigde Kramarz haar glas ledigde. „Ingeval rij er vooroordeelen op na houden, zullen zij rion, dab er geen sproke is van maatschappelijk verschil, en dat men in tegendeel an arfcLsteakringen. meer sa voir rivre en meer chic heeft, dan bij gddmemsdien en kooplui. Wij zullen hen imponeoren. Niet waar, mama V' „Nu, van imponeeren moet geen sprake zijn," sprak mevrouw Kal'kowski met een grand air. „Dat behoeft ook niet. Want zooals je zeer juist opmerkt, bestaat ei- geemerlci maatschappelijk verschil. Alleen een financieel verschil. En dat komt bij waarlijk ontwikkelde rnensellen niet in aanmerking, Is het niet zoo, waarde schoon zoon V' Guy antwoordde niet. Hij keek Martina voortdurend' aan en was in gedachten verzon ken. „Eu mama geeft mij de bruidsjapon. Dat heeft rij mij beloofd. Moirée antique zeg Guy, wij hebben besloten, heit juist zoo te laten maken ais 'het kostuum dat Fifi Mahler als Claire in „De Industrieel van Pont-Avesnes" onlangs aanhad. Herinner je 't je nog?... Hot was op dien avond, dat mama als Athenais moest inspringen." „Neen," zed Guy van. zijn plaats aclitor het kamerschut met diepe stern. „Ik herinner het mij niet. En ik vind heb ook veel mooier wan neer je je bruidskleed niet naar een niet mot naar een toonedkostuum laat maken." M'urdl vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1