52*" jaargang.
Zaterdag 11 Februari 1899.
N°. 9857.
Strijdige Werelden.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
M
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
BUITENLAND.
4
t
Aboskehestspeijs voor Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaatsen, p. kwa-t - 1.05
franco per post, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommers- 0.02
BUREAUBOTERSTKAAT ff©, Telephoon Wo. 123.
AuVEBrBsriKpaiJs: van 15 gewone regels met inbe
grip van eene Conrantf 0.5J
Iedere gewone regel meer0.10
By abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
'i SCHIEDAM, 10 Februari '99.
De stukken van het veelbesproken enderzoek-
Muzeau zijn eindelijk bekend. In hoofdzaak
blijken zoowel de «Soir" als de heer Koch,
lid der Kamercommissie, geen onwaarheid te
hebben verteld toen zij eenige dagen geleden
reeds een en ander over dit dossier mede
deelden, wat ook door ons in ons nummer van
Donderdag 9 dezer werd overgenomen.
Het best wordt dit geheele onderzoek ge
karakteriseerd door een vergelijking van den
poes-vriendelijken brief van Quesnay de Beaure-
paire aan den raadsheer Bard met de .schande
lijke beschuldigingen die hij hem eenige dagen
later naar 't hoofd slingert.
Het gaat niet aan uit het dossier dat in de
«Figaro" niet minder dan 25 kolommen beslaat,
ook maar een enkele greep te dezer plaatse le
doen. Wij willen volstaan met hier weer te
geven wat de raadsheer Sevestre aan president
Mazeau schreef, orndat Sevestre zich steeds heeft
doen kennen en ook in dit schrijven doet kennen
als een tegenstander der revisie.
«De feiten zooals die zijn aangevoerd (door
Quesnay de Beaurepaire nl.) zijn gedeeltehjk
onjuistaldus begint drze magistraat.
«Het ie juist dat ik tijdens een schorsing
der audiëntie in de binneegang eenige mijner
collega's van de andere kamers van het Hof.
heb ontmoet, onder wie zich de voorzitter De
Beaurepaire niet bevond, en dat ik, ongetwij
feld gevraagd naar den loop van ons on lerzoek,
hun de tieurigheid en ontmoediging heb doen
blijken die ik gevoelde. Inderdaad scheeu de
wjjze waarop zekere vragen door den heer Loew
gesteld waren, my geschikt om de eerlijkheid
van het onderzoek in gevaar te brengen.
«Onjuist is het dat president Loew, na het
verhoor der generaals en van den heer Cavaignac
en nadat zij weggegaan waren, in woorden en
gebaren uiting heeft gegeven aan zijn vijande
lijke gevoelens jegens die getuigen".
Sevestre constateert dat hij zyn recht heeft
doen gelden om vragen te stellen aan de ge
tuigen, welk recht hem overigens niet betwist
is. De voorzitter Loew had er alleen op gestaan
die vragen te controleeren wat zijn recht als
voorzitter is.
Over kapitein Cuignet, die onheusch zou be
handeld zijn, zegt Sevestre
«Kapitein Cuignet, een zeer intelligent olficier,
had in opdracht de stukken van het geheime
dossier voor te leggen aan het Hof van Cassatie
achtereenvolgens kwamen zij onder de oogen
van iederen raadsheer. De opmerkingen door
enkelen gemaakt over de echtheid van ver
scheiden dezer stukken konden door hem uit
gelegd worden als beschuldigingen tegen zekere
officieren van den generalen staf. waarvan hij
deel uitmaakte, zoodat zij hem onaangenaam
warenmaar ik herinner my niet dat naar
aanbiding der verklaring van dezen getuige
DOOR
IDA BOY-ED.
35)
„Je gaat zeker met mij mee en helpt mij alles
uitzoeken 1" vroeg Martina in spanning.
„Neen, Niimolje daarvoor ontbreken mij
tijd en verstond van zaken," zei hij.
Haar oogen fonkelden.
„Het is ook veel aardiger je met «Hes te ver
rassen," antwoordde zij. „Maar dan. moet je
maar zeggen, hoeveel ik mag uitgeven."
„Dat laat ik aan je eigen verstandig inzicht
over," aai hij~rcndborstig. „Wij manuien kun
nen daarvoor misschien geen juiste grens trek
ken. En je kent mijn finameieeden toestand, en
hebt er zelf het grootste bellang bij dat die ge
zond en geordend' blijft en voortdurend beter
wordt. Je zult je van zelf geen vorstelijken uit
zet aanschaffen, maar overeenkomstig onzen
stand al wat d© vronw van een man noodig
heeft, die in de voorname burgerkringen, een
.nog bescheiden positie inneemt."
De vrouwen wisselden een triomfeerenden
.bifik.
„Je kunt op mijn tact vertrouwen," zei Mar
tina. „Ik ben te veel dame om niet te weten,
bimien welke grenzen ik moet blijven."
Zij ging op hot kussen aan het hoofdeneind
dei' ottomane zitten, legde haar arm om Guy's
schouders en haar wang tegen zijn haar.
heftige woorden zijn gevallen tusschen presi
dent Loew en hem."
Wat uit deze verklaring van Sevestre wij
hei halen het, een tegenstander der revisie en
ook uit die van anderen blijkt is, dat de offi
cieren, onbekend met de gewoonten van een
rechterlijk college, verschillende dingen vei-
keerd, en niet steeds gunstig, hebben uitgelegd.
De beschuldiging van Cavaignac bovendien,
dat Bard lichtzinnig is, klinkt wel wat erg
komisch uit den mond van een man die als
minister in de Kamer bij valsche documenten
zwoer.
Wij willen nie, meer ingaan op sommige
beschuldigingen van Quesnay de Beaurepaire
xie in alle opzichten het karakter van laster
ragen. Genoeg zij dat, zooals in dit blad werd
gemeld, geen enkel lid der Kamercommissie
in de enquête een rechtvaardiging vindt voor
het outweip der regeering.
Wat verder uit het dossier blijkt is, dat de
aantijgingen afkomstig schijnen van den griffier
die o.m. gezegd moet hebben dat het Iiof
Picquart met meer onderscheiding behandelde
dan de generaals.
«Heeft Meuard werkelijk aldus gesproken",
schreef de zieke raadsheer Dupié aan Loew, «dan
is hij een lasteraarwant alle getuigen zijn
met dezelfde achting behandeld. En mocht hij,
wat onmogelijk is, waarheid hebben gesproken,
dsn zou hij op zijn minst een verklikker zijn."
Tieffend zyn eindelijk de woorden waarmede
de oudste raadsheer der strafkamer Sallanlin
zyn vei klaring eindigt.
De bladen van den generalen staf hadden ge
zegd dat hy zyn ontslag had genomen of zou
nemen. Hy vertelt nu dat de lezing van Baid's
rapport de vrees bij hem wekte dat er voor
hem een zeer moeilijke tijd aaobrak, en bijzon
dere omstandigheden deden hem daartegen op
zien.
Zijn vrouw leed n.l. aan een longaandoening,
waaraan zij ook 5 Januari ovei leden is. Men kan
zich voorstellen dat Sallanlin oogenblikken van
outmoedigiug had, wanneer men bedenkt dal
hij dikwy'ls den geheelen dag van huis was,
dat hy zelfs op den sterfdag van zijn vrouw
den garisehen dag de zitting moest bijwonen
en uog juist tijdig genoeg .kwam om zijn vrouw
de oogen toe te drukken.
Sailantin moet verschrikkelijk geleden hebben,
en dat hij onder die omstandigheden er we!
eens aan gedacht heeft, zyn ontslag is te nemen,
is zeer begrypelyk. Op aandringen van zijn
vrouw is het niet geschied.
En van zulke smartelijke omstandigheden
maken de Quesnay de Beaurepaire's gebruik
voor hun obscuur doel, en ministers als Dupuy en
Lebret helpen daaraan een handje mee 1
Verschillende^ bladen, de «Temps" vooraan,
keuren het voorstel der regeering af. De «Temps"
wijst er op dat de regeering zelf de beschul
digingen tegen de strafkamer ongegrond noemt
OBamasxBKS
,-Mag ik nog één ding vragen, lieveling?"
vroeg zij teeder, terwijl zij liaar moeder veelbe-
teekenend aanzag.
„Ja wel wat dan?"
„Papa behoeft er niet alles van te weten. Wij
zullen hem zeggen dat jij me iets geeft. Mis
schien, maar ook adïoen misschien, besluit
hij dan ten minste een of twee duizend mark af
te dokken, en die soudien mama zoo goed te pas
komen. Papa kan hot best doen. Hij brengt al
zijn geld in oafé'fc door."
Guy maakte zijn hoofd uit de teedere boeien
los.
„Maar, Nini Hij wilde iets zeggen. Hij
vond geen woorden. Wel deed liet hem pijnlijk
aan, maar hij wist niet hoe hij dat zou uitleg
gen zonder een schoolmeestmurh tigen toon aan
te slaan, die op dit oogenblik, 'ten aanhoore
harer moeder, onmogelijk was.
„Och lieve hemel," zei Martina, zonder de
verandering op zijn gelaat op te merken, „er
zijn nu eenmaal' van die mannen, die men altijd
oen beetje voor den gek moet houden, om iets
van hen gedaan te krijgen. Tot die mensclien
behoort papa ook."
Mevrouw Kalkowski oordeelde het verstan
dig, alleen veelbeteekenend te zuchten.
Óp dit oogeabli'k vervulde een aangename
geur van brandend' hars de Tucht.
„Daar brandt iets," riep Martina uit eai zij
Lep naar den. kerstboom.
Met een stok gewapend beproefde zij de kaar
sen die opgebrand waren uit te daoven, en
Guv hielp haar daarbij.
en vraagt wat er rnoet geschieden wanneer,
na aanneming van het regeeringsvoors'.el, een
campagre wordt opgezet tegen het vereenigiie
Hof. Zal men dan de zaak aan het Hof ont
trekken
Sommigen spreken dit reeds openlijk uiten
willen de revisie-procedure vernietigen.
Nog scherper wordt het ontwerp der regee
ring gebrandmeikt in het rapport van Renault-
Morlière dat uit twee gedeelten bestaateen
analyse van het onderzoek-Mazeau en een juri
disch gedeelte.
Wat het eerste deel betreft beklaagt hij zich
dat hem te weinig tijd is gelaten om het ge
heele dossier-Mazeau nauwkeurig te critiseeren.
Hij stipt daarom enkele punten aan, en pro-
testeeit dan allereerst tegen het bespionneeren
van de leden der strafkamers door onderge
schikte ambtenaren aan het hoofd dier buiten
gewone spionnage stond de griffier Ménard.
Vooits betoogt hij dat de enquête-commissie
niets heeft gevonden dat een verdenking der
eeilykhetd en oprechtheid van alle raadsheeren
veroorlooft. De getuigen hebben in volmaakte
vrijheid hun verklaringen kunnen afleggen en,
hebben zich bij liet stellen van vragen al nu en
dau moeilijkheden voorgedaan, over 't geheel
waren die niet van belang voor de buitenwacht,
bovendien door het beroepsgeheim gedekt, ein
delijk onvermijdelijk ineen college van 14leden.
Kortom, de instructie heeft onder normale
omstandigheden plaats gevonden, die geen disci
plinaire maatregelen, laat staan dan onttrekken
der zaak aan de strafkamer reciitvaaidigen.
Wat het ontwerp der legrei ing belieft, waar
aan het jui idisehe gedeelte is gewyd, het rapport
noemt het een gelegenheidswet, waarvan de
voordeelen twijfelachtig zijn. Betwijfeld mag
worden of de publieke opinie er tevreden door
zal worden gesteld. Want wordt het onderzoek
opnieuw begonnen door de vereenigde kamers,
dan zal het arrest nog langer uitblijven en
minder geëerbiedigd worden.
Het rappoit noemt het regeeringsontwerp
dictatoriaal en revolutionnair in den slechtsten
zin van het woord. Het constateert dat De
Beaurepaire de campagne tegeu de strafkamer
heeft geleid; twee maal is aangetoond dat zyn
grieven ongegrond warende derde maal werd
een enquête bevolen met het reeds gemelde
resultaat.
Waar de zaken aldus staan zou men mogen
verwachten dat de Kamer het ontwerp der re
geering zal vei werpen. Toch denkt men dat
het ministerie een meerderheid zal verkrijgen,
zij het ook alleen door den steun de rechter
zijde, waardoor de positie van het Kabinet een
z-er jammerlijke wordt.
Dupuy wil tiouwens van geen toegeven
weten. Ily zal de quaestie van vertrouwen stel
len, ook indien een voorstel mocht worden inge
diend om door den Raad van Magistratuur een
nieuwe enquête te doen houden.
Toch zal het verzet in de Kamer ernstig zijn.
Gisternamiddag is een vergadering gehouden
waaraan werd deelgenomen door een aantal
De schittering, die het vertrek had' vervuld,
was gedoofd. Somberheid en duisternis schenen
zich te verbreiden. Het was of een feest voorbij
gegaan, blijdschap gevloden, iets buitengewoons
verbleekt en uitgewischt was.
Philip keek op van d'e speeltafel. „Is 't al ge
daan jammer."
„Heel jammer," zei Guy werktuigelijk, en. m
zijn oor had d'at woord' zulk een vreemden na
klank, als een Idnnkherkmeriiig. Waar had hij
dat ook weer gehoord
„Kom," riep Martina, uit en zij vatte zijn
lund om hem mee to trtikken. „Wij zaten daar
zoo prettig. Ik zal' jou en mij eerst nog eens
van de bowl inschenken Zoo wanneer eten
wij eigenlijk? Hebben jullie wat lekkers?"
„Om negen uur. Hot zal zoo dadelijk wed
tijd zijn," antwoordde Guy. „Hot menu mag ik
niet verklappen. Alleen dit: oesters."
„Oesters, mama! Oesters!" riep Martina ver
genoegd uit. „Dat is not eon kolfje naar onze
hand. Op onze bruiloft moeten er ook oesters
zijn. Mama dweept met oesters."
Zij zat op de ottomane. Haar oogen schitter
den van levenslu#. Haar geheele gelaat straal
de van vroolijkhedd. Guy stond .achter het
blauw-gebloemde kamerschut dat het hoekje af
sloot; hij leunde met de ellebogen op den bo
venrand en mot het gelaat op rijn handenzoo
koek hij zijn meisje aan.
„Het moet een dteftïge bruiloft worden. Dat
staat bij mij vast. Je Hamburgers zullen zien.
d'at wij even goed weten te leven als zij," ging
Martina levendag voort, terwijl zij intussehen
republikeinen: HenriBrisson,LeonBarthou (oud
ministers), Henri Blane, Decrais, Jouart, Poïn-
caré, de radicalen Leon Bourgeois, Sarrien,
Mesureur (oud-ministers), De la Porte (oud
staatssecretaris), isambert, Pelletan en de socia
listen Milieranil en Yiviani. Daar is men het
eens gpworden over een gemeenschappelijke
verklaring die in de ochtendbladen van heden
zou verschijnen, en waarin verzet wordt aan-
geteekend tpgen het regeeringsontwerp als een
ernstigen aanval op de rechtspraak.
De oud-minister Ribot heeft deze vet klaring
niet mede-onderleekend, maar zal in de Kamer
zyn stem tegen het ontwerp motiveereri.
Het zal een warm dagje zijn in deFransche
Kamer.
De leiders der Gambettistan, de senaloien
Jules Cazot, Waldeck, Rousseau, e. a. hebben
reeds een protest tegen het ontwerp uitgevaar
digd. Waldeck-Rousseau zal waarschyniyk de
oppositie in den Senaat aanvoeren waar het
ontwerp er zeker niet komt.
Intussehen heelt de stratkamer Woensdag
officieel haar instructie over de revirie gpëin-
digd. De stukken worden nu naar den procu
reur-generaal verzonden. Men verwacht tegen 15
Maart het arrest van het Hof in zake de revisie.
Geuicngde Mededecllngen.
In hel Engelsche Lagerhuis vei klaarde Bio-
drick dat met Fiankrijk ondeibandeld wordt
over de grensregeling in Balir-el-Gazal. Bijzonder
heden kon hij niet medeJeelen.
Over de onlusten op Samoa wacht de regee
ring nadere berichten van den consul af.
Goshen veiklaarde op een vraag dat hij over
de meening der Engdsche admiraliteit omtrent
de onderzeesche torpedo-booten waarmede in
Frankrijk proeven zijn genomen, nog niets kon
zeggen.
Een amendement op het adres van antwooid
op de troonrede, waarin een wetsvoorstel werd
gevraagd tot onderdrukking van de wetteloosheid
in de Etigelsehe kerk, werd verworpen met 221
tegen 89 stemmen.
Lord Hampton (vroeger sir Henri Hawkins)
heeft het voorzitterschap van den door Stead
op touw gezetten vredeskruistoeht geweigerd.
De hertog van Rutland keurt den kruistocht af.
Caprivi is gisteren begraven. De Keizer, de
Koning van Saksen, de Rykskanselier en de
ministers van builenlaudsche zaken en van oor
log hadden zich doeu vertegenwoordigen. Aan
wezig waren de ministers van binnenlandsche
zaken, justitie en marine, de opperpresident
van Saksen, de voorzitter en het bureau van
den Rtjksdag en vele afgevaardigden.
De straf die volgens de «Nationts "tg." tegen
prof. Delbrück wordt geëischt is overplaat
sing naar een andere universiteit zonder ver
goeding der verhuiskosten.
De Ooslenryksche afgevaardigde Kramarz
haar glas ledigde. „Ingeval rij er vooroordeelen
op na houden, zullen zij rion, dab er geen sproke
is van maatschappelijk verschil, en dat men in
tegendeel an arfcLsteakringen. meer sa voir rivre
en meer chic heeft, dan bij gddmemsdien en
kooplui. Wij zullen hen imponeoren. Niet waar,
mama V'
„Nu, van imponeeren moet geen sprake zijn,"
sprak mevrouw Kal'kowski met een grand air.
„Dat behoeft ook niet. Want zooals je zeer juist
opmerkt, bestaat ei- geemerlci maatschappelijk
verschil. Alleen een financieel verschil. En dat
komt bij waarlijk ontwikkelde rnensellen niet
in aanmerking, Is het niet zoo, waarde schoon
zoon V'
Guy antwoordde niet. Hij keek Martina
voortdurend' aan en was in gedachten verzon
ken.
„Eu mama geeft mij de bruidsjapon. Dat
heeft rij mij beloofd. Moirée antique zeg
Guy, wij hebben besloten, heit juist zoo te laten
maken ais 'het kostuum dat Fifi Mahler als
Claire in „De Industrieel van Pont-Avesnes"
onlangs aanhad. Herinner je 't je nog?... Hot
was op dien avond, dat mama als Athenais
moest inspringen."
„Neen," zed Guy van. zijn plaats aclitor het
kamerschut met diepe stern. „Ik herinner het
mij niet. En ik vind heb ook veel mooier wan
neer je je bruidskleed niet naar een niet
mot naar een toonedkostuum laat maken."
M'urdl vervolgd.)