r j :fi m Hi 52"' jaargang. S» Vrijdag 24 Februari 1899. N°. 9868. Eerste Blad Strijdige Werelden. t f il r I II it it I l'l Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, ADVSatfEMtSptoJS j ran 1(|ewono regels met inbe- UITGEVER: H. J. C. RQELANTS. BUITEJïLAm ii iff ',f 'K 4 M l f Si I 'I I u bi 1 is tff 'ïil il Ml ifvj Mi. Sept COHRAIT. jlbojthbmbstkpmm voo» Schiedam, pet kwartaal f 0.90 omliggende plaatsen, p. kwart -1.05 franco per post, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nommers- 0.02 *-'*ft»ft» ft» /^^»»»ftft»»*^ BUREAUBOTERSTRAAT ÏO, Telephoon lio. 123. grip van eene Conrant. Iedere gewone regel meer By abonnement wordt korting verleend. f O.BS - 0.10 Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 23 Februari '99. Vandaag de begrafenis van Felix Faureeen heerlijke Februaridag, koud, maar tintelend van opgewektheid, ook te Parijs geiyk men uit onze telegrammen kan zien. Zoo zal van mHdag weer een tijdperk in de geschiedenis d— derde Fian- sche republiek afgesloten zijn, al het graf zich boven Frankrijk's zesden presiden eeft gesloten. Geen gelukkig tijdperk, waarin de roem der Fransche natie steeds vermeerderde, maar eene periode van toenemende verrotting, een oogen- blik aan het gezicht onttrokken door de Russi sche alliantie. Er is één lichtpunt in da laatste dagende waardige wijze, waarop de verwisseling van den hoogsten ambtenaar heeft plaats gehad en waaraan zelfs de relletjes van enkele onvader- landsl'evenden geen afbreuk kunnen doen. Frankrijk heeft zyn zelfbeheersching herwon nen, misschien een oogenblik slechts, maar reeds was men er aan gaan twyfelen of de mogelijk heid zelfs hiertoe nog wel bestond; wie nu juist een week geleden in het middernachtelijk uur de doodmare van Faure vernam was hierop niet zeer gerust. Maar alles schijnt te gaan, zooals wie voor de geestigste natie der wereld nog hart heeft, zou wenschen. Loubet heeft met krachtige hand de teugels van het bewind aanvaard en laat niet met zich spotten. Reeds is door den president-minister, stellig onder medewerking van den President der Republiek aan de »Ligue des Patriotes" elke officieele deelname aan Faure's begrafenis ontzegd, reeds heeft de prefect van politie krachtige maatregelen genomen om elk storend incident onmiddellijk den kop in te drukken. Men mag verwachten, dat dit eventueel zal gebeuren, te meer omdat de politieke tinne gieters, die eene demonstratie zouden willen uitlokken, meer mannen zijn van het harde geschreeuw dan van de daad. Het schijnt trouwens, dat mannen als Derou- lède, de voorzitter van den zoo even genoemden patriottenbond Loubet 's energie merkende reeds eieren voor hun geld gaan kiezen in een suikerzoet briefje deelt deze npalriot" aan zyn geestverwanten het besluit van de regeering mede, dat zjjn oorzaak v: .ut in de belecdigingeu door Deroulède en zyn manuen aan de regeering en haar hoofd meermalen aangedaan. ^Patriotten", heet het in Deroulède's schrij ven, jw» hebben de gedachtenis willen eeren en eerbiedig willen volgen den lijkstoet van den President der Republiek, Felix Faure, die na zelf in 4871 de wapens voor Frankryk ge- drageh U hebben, met Henri Martin, Gam- bettaen Carnot de nLigue des Patrioltes" DOOR IDA BOY-ED. 46) Die verklaring gaf Salvatrix veel van. haar natuurlijken, jeugdigen moed terug. Tot nu toe was heb of een sluier van berustenden weemoed over haar lag uitgespreid. Zij geloofde dat heb lot van haar moeder en haar grootmoeder ook haar wachtte. ,De dames bleven zoo lang in Tyrol dat zij meteen de villa der Baumeisteris aan. de Elbe konden betrekken, en daarvoor was de gewone termijn midden Mei. Zij hadden haar laatste nachtkwartier te Hannover genomen, om 's middags in Hamburg aan te komen ©n d'an terstond door te kunnen gaan naar de villa der Baumedster's die te Oevel- gonne lag. Zij lag op bet hoogste punt van den sterk rijzenden oever; het park daalde van het huis neer tot aan de visschers- en schippers- huisjes aan den oever. Charlotte had in de villa tvvee zeer ruime ver trekken voor de nieuwe huisgenoot© laten in richten. Daartoe had zij d'en stoffeerder uitvoe rige schriftelijke aanwijzingen met teekeningen gezonden. En Salvatrix' meid, een trouwe ge dienstige, die reeds vel© jaren bij de Te Gempt's in betrekking was, en van vrie Salvatrix ook in haar nieuwe omgeving niet wilde scheiden, was veerden dagen eerder dan de dames naar Ham burg vertrokken om Salvatrix' meubelen, en an dere bezittingen, die uit Amsterdam kwamen, heeft gesticht. Gisteren hebben wij de verkla ring afgelegd, dat wij besieten hadden hoege naamd geeu verstoring der ora,* te zullen dulden, noch eenigen oproei kreet, zoolang het lijk van den eersten vice-president van onzen Bond boven aarde staat. Maar onmiddellijk nadat wij ons hadden doen inschrijven onder de vereem- gingen, die aan den begrafenisstoet zouden deel nemen, heeft de regeering ons doen weten, dat zij onze hulde verbood en dat zij de patriotten van het nationale vei bond uitsloot van een plechtigheid, waaraan vaderlnndloozen en be- leedigers van het leger deel zullen nemen. Wij dopn een beroep op de kalmte en de eendi acht van allen. Dat is ons antwoord. Leve het leger, leve de natie, leve de republiek." Men ziet het, voor zyn doen is Deroulède al heel kalmnieuwe beleedigingen woiden niet gedaan, alleen komen de vaderlandloozen en legeibezoedelaars nog weer even om den hoek kijkenanders zou men trouwens Deroulède niet herkennen. Loubet's Boodschap heeft in Fiankrijk een goeden indiuk gemaakt en door de betere bladen wordt dit stratssiuk zeer geprezen. De »Temps" zegt dat zij loyauteit, oprecht heid en beslistheid ademt; de >>Débats" is \an oordeel dat de lieer Loubet in de eeiiykheid zijner goede bedoelingen ieders geluk wil ba- vorderen de sLiberté" roemt het stuk zeer en betreurt het alleen dat de Ureytuszaak daarin niet genoemd wordt; ook de sRépublique Franpaise", het orgaan van Méline is wonder boven wonder erg met Loubet's woorden inge nomen. Gisteren heeft de nieuwe President gelegen heid gehad, bij de ontvangst van den Paiyschen gpineenieraad nog eens eveu terug te komen op de verplichting van de burgerij om de regeering te steunen. De voorzitter van dien socialistischeu Raad, de heer Navarre, zeide zich gelukkig te rekenen om den President de gelukwenschen van de gekozenen van Parys te kunnen aan bieden, te meer daar zij de tolk waren van de groote massa der Parysche burgerij, en de ver- zekeiiog werd gegeven, dat de regeeting op de veiknochtheid van den gemeenteraad en het P.uijsche volk kon rekenen aan de democrati sche instellingen, die Frankrijk bezit. De heer Loubet antwoordde, dat al kon hij ook niet in alle opzichten de opinie van de leden van den gemeenteraad deelen, dat hij toch door dit bezoek zich zeer vereerd voelde. Het was noodig, voegde hij er bij, dat alle burgeis aan het Hoofd van Staat hunne mede werking verleenden om de kalmte en waardig heid, zoo noodig voor het nationale leven, te kunnen bewaren. Mevrouw Felix Faure heeft aan den heer Loubet gevraagd of zij tot Zaterdag het Elysée kan blyveu bewonen; onmiddellijk heeft de heer Loubet dit goed gevonden. In het begin der volgende week zal hij dus in het presidentieel uit te p-Vken. en de kamers zoo in te richten als haar je" meesteres hef. in haar ouderlijk huis gewoois geweest. Cb i-ce ging nog eens in haar gedachten na of al haar bevelen wel duidelijk waren ge weest. Zij maakte haar valiesje open om er haar zakboekje uit te nemen. Er lag een brief in, die grooter was d'an het boekje zelf; de randen staken uit heb boekje naar buiten. In plaats van haar aanteekeningen over to zien, nam Charlotte den brief, haalde heb schrijven uit het couvert en las nog eens wat zij reeds verscheiden dagen geleden, toen zij den brief ontving, gelezen had. Hij was van Guy en luidde: „Lieve Charlotte! Dat wij je nu weer spoedig bij ons zullen hebben, verblijdt mijn hart. Beter dan ik het met de pen vermag, zal ik je dan. van mijn ge luk vertellen. Dat er zoo'n rijk geluk kon bestaan, dat een menseh zulk een tijd van zaligheid kon doorle ven, heb ik nooit kunnen droomea. De dagen gaan voor mij voorbij: vol feestelijken zonne schijn. Zij zijn te kort. Zij snellen te spoedig voorbij. Men zou ieder oogenblik totaal en vol komen en kalm en met bewustheid willen genie ten en elk onderdeel van die ©ogenblikken over denken en ontleden willen. Maar heb schijnt dat elk geluk iets koortsachtigs onrustigs in zich. heeft en dab alleen het ongeluk ons den tijd laat, ons zelf en onze gewaarwordingen, en de toestanden om ons heen te ontledën. Ik begrijp nu opeens waarom bet ongeluk een betere stof voor den dichter moet zijn. Er is veel meer over to zeggenhet wil verklaard zijn en kan ver paleis zijn intrek nemen. Voorloopigbiyft hij in het ministeiie <an buiteriiandsche zaken, waar ook de ontvangst zal plaats hebben van de buiteniandsche afgevaardigden, die aan de be grafenis zullen deelnemen. Zooals wy gisteien meldden, heeft de sultan van Oinan het besluit om te Museale een kolen station aan Frankrijk af te staan, ingetrokken. Heel duidelijk is deze gansche geschiedenis nog niet en in de Engel-cfie pers wordt er reeds op gewezen, hoe betreui ens waard het zou zijn, indien om zulk een geringe oorzaak eene verkoeling tusschen Engeland en Frankrijk zou ontstaan. Het gerucht, dat admiraal Dou glas, de commandant van drh Engelsche kruisers voor Mascate, gedreigd zou hebben deze stad te bombardeeren, ais de sultan liet kolen station aan Frankrijk afstond, wordt nog niet bevestigd. Ia elk geval, moet, indien dit wel gebeurt, de admiraal op eigeu hand gehandeld hebben en woidt zyn gedrag door de Britsche regee ring niet goedgekeurd. Engeland oefent trouwens over Mascate volstiekt geen protectoraat uit, waai aan het een forsch optieden tegen Frankrijk zou kunnen ontleenen. Maar hoe het ook zij, Frankfijk is en heeft al bitte»- weinig aan het vriendelijke gezicht, dat de Engelsche legeering thans zet. Vioeg of laat zal het dan ook wel tot eene ernstige uitbarsting komen. Eene depeche van generaal Otis, den Ameri- kaansclien bevelhebber der Philippijnen, maakt melding van eene proclamatie van den aan voerder der opstandelingen. Dit stuk behelst enkele gegevens over den aanval op Manilla op den löden van deze maand. Om 8 uur des avonds zouden de leden van de landmilitie in de straat San Pedro zich moeteu vereenigen gewapend met yzereu slaven, levoivers eti geweren; slechts zou men de Philippynsche famillën moeten spaien eu alle andeien zonder eenige genade lot den laatsten man vermoorden. Vooi ts zou men de gevangenis moeten open sluiten en de gevangenen en ket- tinggangers wapenen, ïlndien ieder zijn plicht doet" heet het, ïdan zal onze wraak volkomen zyn. Bro-'ders, geheel Europa heeft de oogen op ons gevestigdlaat het weten hoe wij sterven en ons bloed vergieten voor de verdediging van onze vryheid en ons vader land. De dood aan de tyrannen, oorlog zonder kwartier aan de Amerikanen, die ons bedriegen. De onathankelijkheid of de dood," Zooals men weet heeft ook dit manifest den Amerikanen niet belet eene schitteiende over winning te behalen. Agoncillo, de vertegenwoordiger van Agui- naldo te Washington is naar Liverpool gereisd. Gemengde Rcdcdecllngcn. De »Soir" meldt dat de procureur-generaal HE klaard worden. Heb heeft oorzaken en gevolgen. Daarentegen is liet geluk zoo iets onverklaar baars. Dat men het voelt en bezit, is met enkele korte woorden gezegd. Wanneer men uitroept „Ik ben gelukkigdan behoeft men niets meer uit t© leggen Daarentegen lokt een -klacht hon derd twijfelende vragen uit. „Waarom zijt ge ongelukkig? Ligt de oorzaak in u of buiten u? Stelt ge niet te hooge eischen aan het leven? Verlangt ge voor u zelf niet meer dan ujw buren, dan Jan of Piet? En met welk reaht verlangt ge dat, want ge zijt toch niets beter dan zij?" Kortom, mon moet zijn ongeluk bijna nog ver dedigen als een bezitting waarvoor men niet voornaam on fijn-besnaard genoeg is. Maar zijn geluk dat behoeft men niet te verdedigen, dat behoeft men niet uit te leggen. Dat gelooft iedereen eenvoudig op uw woord. Daaruit schijnt te volgen dat men slechts een eenvoudig gewoon menseh behoeft te wezen om gelukkig te zijn. En als zoo'n eenvoudig gewoon menseh stol -,c mij aan je voor. Ik leef in een herdersidylle. Ik ben als een jongeling die met zijn meisje m het gras ligt tusschen bloeiende bloemen onder een blauwen hemel en die met zijn geliefde lachend de geheimen van het leven betast. Ook de arbeid schijnt half een spel, half een belemmering die mij verwijderd houdt van mijn nestje. Alles laat zich veelbelovend aanzien: met haar ongepleisterde muren rijst de villa als een roode klomp op uit d© hoopen zand en kalk om haar heen. Wat zullen de mertscheu staan kij ken, als de schijnbaar onbehouwen vormen een fijnere belijning hebben aangenomen, en waa- bij het Hof van Cassatie rur. Manau aan het cn>d der week zyn reo'^sitoir /.al indienen. De lie;r Manau zou cop',.udeeren tot cassatie \an het vonnis van D' -,yfus zonder verwyziging naar eon nieuwen ki.jgsraad. De «Deutsche Tageszeitung" schrijft: Uit goed onderrichte kringen vernemen wij, dat de rijkskausriier besloten is, spoedig na zyn verjaardag zijn ontslag te vragen en dat als zyn opvolger de gezant te Petersburg, prins Radolin is bestemd. Koloman von Szell Heeft, naar het scbynt, succes. Zoowel de regeeiingspailij als de oppositie is voorloopig over hem tevieden, iets ongehoords in de Oostemijksch-Hongaaische monarchie Er dreigen ernstige Quirinaal en Vaticann Vredesconferentie. Italië verschijnen, als ook de P. «omdat dit zou beteeken van de wereldlijke macht 'l Is te hopen, dat onze klip kan ontzeilen, nu haar moeten uitgaan. moedykheden tusschen ten opzichte van de zegt, dat het niet zul us woidt uitgenoo'iigd, en een soort van herstel van den Heiligen Stoel." regeering deze lastige de uitnoodigingen tan Ook in de Spaansclie K a m e r zyn heftige woorden tegen de regeering gesproken. Een voorstel om een constitueereude vergadering bijeen te roepen is er gisteren behandeld. De heer Salmeron ondersteunde dit en zeide, dat de republikeinen in het parlement teruggekeerd waren, om de regeering hare verantwoordelijk heid onder het oog te houden hij beschuldigde deze alle koloniën aan de Vereenigde Staten te hebben afgestaan na een strijd die maar 276 dooden gekost heeft; de gesloten viede was de schandelijkste die ooit in de geschied boeken werd opgeteekend. De Sultan heeft 42 millioen geërfd van zijn tante, prinses Adèle. Dat zal hem te pas komen. De volksvertegenwoordiging van Kreta heeft met 403 stemmen Spliakianakis tot voorzitter gekozen aan dit bericht hebben onze lezers weinig, want ze kennen dien mijnheer toch nietslechts ontleent liet zijn waarde hier aan, dat de tegencandidaat, die liberaal is, 63 stem men kreeg. Het voorbeeld van Kreta vindt navolging. Thans hebben de bewoners van het eiland Sarnos, waar schier geen Mohammedanen zijn gevestigd, zich tot den Sultan gewend met tal van gneven tegen den vorst Musuris, wien zij beschuldigen dat hy zich niet stooit aan de grondwet welke indertijd door de groote mo gendheden is gewaai borgd. Hy handelt buiten dan hem toegevoegden Raad om, heeft Turksche troepen binnenge smokkeld, belet de aanstelling van Grieksche consuls, het inrichten van een beteren postdienst enz. Als deze grieven geen gehoor bij den Sultan neer het fraai-geteekend© scraffito eerst maar aan d© doode vakken levendige schoonheid geeft. Ook het andere werk ziet mij dagelijks op do steigers. Een dichter zou uit die verandering van een oud patriciërshuis in een pakhuis heel wab kunnen maken. Zoo hebben wij een kamer wand doorgebroken, en op den anderen wand, die ongedeerd is gebleven, zat nog het lichte, gebloemde behang, wat geel geworden door den tijd, zoodat men precies de scherp-belijnd© vier hoeken ziet, hooge en langwerpige, waar schil derijen hebben gehangen. De verbeelding too- vert op die plekken oude familie-portretten. En wij hebben een balzaal open gelegd. De wanden zijn versierd met fresco's in den opgesehroefden smaak der reeoco-periode tusschen bednegelijk geschilderde zuilen. Gepoederde heeren en da mes, de laatsten heel, heel laag gedecolleteerd, weiden daar runderen en schapen. En 't is of ik dames in hoogopgenexmen witte japonnen aan de opgeheven hand van heeren in de kleeding van Wertker met sierlijke pasjes lang3 d© wan den der zaal zie dansen In 't najaar kan je neef Vollrad er reeds zijn zakken rijst opstape len, en in de 'kamers waar eens -de geur van la vendel en melis zweefde, zal hetdan naar korian der, kaneel en muskaatnoot ruiken. Weet je nog hoe ik er, toen ik voor hot eerst te Hamburg kwam, pleizier in had, in den om trek van de haven rond te loopen en voor de pakhuizen ên d.e koopmanshuizen te blijven, staan De geur, die uit zoo'n pakhuis naar bui ten drong, oefende op mij een groote aantrek kingskracht uit. Wordt vervolgd.) 1 f I H I i fi i i 1 f 4 U b, 4 j IF if! J li 'If 'f» Jfi I 1 i HM S'f i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1