n
n
52- jaargang.
Donderdag 2 Maart 1899.
N°. 9873.
Eerste Blad
Strijdige Werelden.
fr..
nh
Verschijn! dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen.
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS,
BUITENLAND.
noon
IDA BOY-ED.
Hit|
Jail
Ned.
GOURAIT.
^fgggtmtsw» f«r Schiedam, per kwartaal 0.90
omliggende plaatsen, p. kwart. -1.05
franco per peet, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nommere- 0.02
BUREAU t BOTER STRAAT ÏO, Tcleplioon Ho. 123.
Advüstshtdspeub van 1—6 gewone regels met inbe
grip van eene Courant.f 0.53
Iedere gewone regel meet- 0.10
By abonnement wordt korting verleend.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 1 Maart '99.
De kansen voor aanneming van het revisie-
ontwerp door den Franschen Senaat zijn
door de laatste politieke gebeurtenissen blijk
baar niet beter geworden, en 't deed genoegen
te lezen hoe twee senatoren die allerminst van
édn staatkundig geloof zijn, wedijverden in hun
scherpe afkeuring van het ontwerp der regee
ring en veroordeeling van Quesnay de Beaure-
naire's dubbelzinnig gedrag.
Zoowel Maxime Lecomte als Bérenger hebben
door hun forsche protesten Maandag de kans
op aanneming weer verminderd, en de minister
president achtte het gisteren aan het eind zijner
rerdediging van het ontwerp noodig de quaestie
van vertrouwen te stellen.
Vooraf was het ontwerp der regeering warm
verdedigd door Tillaye en bestreden door Monis,
waarna de minister van justitie Lebret uiteen
zette hoe bij den tegenwoordigen stand der
zaïk eenvoudige vernietiging van het vonnis
tan 1894 niet meer mogelijk is.
De regeering had overigens alle maatregelen
getroffen dat de behandeling voor de vereemgde
kamers van het Hof publiek en contradictoir
zou zgn.
Morellet kwam er tegen op dat de wetgever
tusschen rechter en beklaagde trad.
Daarop nam Dupuy het woord om den Senaat
te trachten te overtuigen dat de regeering
alleen bevrediging wenscht. Zij doet haar plicht,
en de geheele republikeinsche meerderheid der
Kamer had dit erkend.
De minister-president haalde nog eens aide
oude argumenten op en vroeg tegenover de
beschuldiging, als zou hq het vonnis willen
veranderen, of de revisionnisten dan het arrest
kendenhy, de minister, kende het niet.
Ten slotte vroeg hq de ongewijzigde aan
neming van het ontwerp. Noch van verwerping
noch van uitstel kon de regeering de verant
woordelijkheid dragen.
Nog bestreed Waldeck-Rousseau hierop het
ontwerp op de bekende, goed-republikeinsche
gronden.
De algeraeene beraadslagingen werden daarna
gesloten, en met 155 tegen 125 stemmen werd
besloten over te gaan tot de artikelsgewijze
behandeling. De verdere discussie werd tot
heden verdaagd.
Met een even groote meerderheid hoopt de
regeering te overwinnen. Op een 30 a 35 stem
men meerderheid meent zij te kunnen rekenen,
en wellicht zal de belofte van een openbare
behandeling der zaak nog weer eenige senatoren
gunstig stemmen voor het ontwerp.
Wordt het ontwerp niet tot wet verheven,
n gaat Oupuy heen.
&1)
„Met het uitzicht kam je tevreden zijn," zei
Charlotte. „Ik mag het gerost mooi noemen.;
want ik heb het niet gemaakt."
Salvaitrix keerde zich om. Aan haar voeten
strekte zich de als een park aangelegde tuin uit.
Hij was uitnemend verzorgd!wat tuinbouw
kunde slechts vermocht, was hier aangewend.
Zacht hellend daalde hij, soms in terrassen, neer
tot aan een. dichten, hoogen wand van. struikge
was. Van hier, van. dit hooggelegen punt uit,
zag men over het struikgewas heen de roode en
grijze diaken der visschershuisjes aan den oever
der Elbe.
En men zag de breede, gele rivier. Haar okar-
Ideurigé oppervlakte schitterde* in den. gloed! der
namiddagzon. Do vlakke oever aan. gene zijde
geleek een blauwgroene streep. De hemel scheen
oneindig ver, ver weg kon de blik stroomaf
waarts, stroomopwaarts zwerven.
Het grooteche landschap had op het meisje
den invloed van een blijde verrassing. Er
kwam leven in haar gelaat.
Van der jeugd aan was zij gewend aan het
laagland, aan water, aan een wijd! vergezicht.
Onwillekeurig had zij het samenleven met haars
Jnoedera familie steeds in verband gebracht met
het huis in de stad, dat zij van haar bezoeken
De begrotingscommissie uit den Duitschen
Rijksdag behandelt de begrooting van buiten-
landsche zaken. Wat natuurlijker dan dat daarbij
de verschillende quaesties die de betrekkingen
poet den vreemde raken, ter sprake komen en
dat de regeering meer of minder belangrijke
verklaringen aüegt, althans zoo zij daar lust in
heeft.
Dat was gisteren niet het geval, toen de be
kende Eugen Richter het opnam voor de Ne-
dei landers die uit Duitschland waren gebannen.
Hij dacht dat die uitzettingen plaats vonden
om in Duitschland wonende Nederlanders te
beletten zich aan hun dienstplicht te onttrekken.
Maar hoe stond het dan met een man die n i et
in Nedeiland dienstplichtig was, een in Duitsch
land wonenden en daar getrouwden houtgraveur,
die toch ondanks alle door hem zelf en zijn
familie gedane stappen over de grenzen was
gezet?
Von Bütow, de handige staatssecretaris van
buitenlandsche zaken, zei niet veel. De rijks
kanselier Von Hohenlohe had immers in den
Rijksdag, toen over de Sieeswqksche uitzet
tingen werd geïnterpelleerd, de zelfstandigheid
der bondsstaten in deze erkend en op dien
grorid geweigerd aan het debat deel te nemen.
Welnu, de minister handelde desgelijks.
Richter was het met die opvatting niet eens,
en meende dat Von Bülow in ieder geval als
Pruisisch minister de op voormeld geval be
trekking hebbende stukken in ontvangst kon
nemen. Daartoe verklaarde de minister zich dan
ook bereid.
Even later wilde Richter weten hoe het met
de ontwapeningsconferentie stond, en of de
regeering de stukken daarover nog niet open
baar kou maken.
Von Bülow deelde mede dat de Nederland-
sche en de Russische regeering samen uitnoo-
digen. De conterenlie zal te 's-Gravenhage
worden gehouden. Het Russische program zou
aan de besprekingen ten grondslag liggen, maar
alle regeeringen hadden zich hun volkomen
vryheid voorbehouden. Stukken openbaar maken,
kon de regeering nog niet.
Verschillende hangende vraagstukken kwamen
nog ter tafel. Ten opzichte van Samoa sprak
Von Bülow, die zijn oordeel wilde opschorten
totdat hij inlichtingen per brief had ontvangen,
de hoop uit dat een vriendschappelijke oplos
sing zou te vinden zijn tusschen de betrokken
mogendheden, Engeland, de Vereenigde Staten
en Uuitschiand, waarbij de belangen der Duit-
schers behartigd zouden worden.
Dat een nieuwe regeling ten aanzien van Sa
moa noodig is, werd door alle partyen erkend.
Het Engelsch-Amei ikaansch-Duitsclie protec
toraat was een mislukking gebleken.
Mits Engeland en de Vereenigde Staten die
goedkeurden, zou ook Duitschland instemmen
met een volkomen scheiding. Tot zoolang blijft
evenwel het verdrag van 1881) gelden en laat
Duitschland geen inbreuk too op zqn rechten
krachtens dat verdrag. Zijnerzijds echter eer
biedigt het ook de rechten van anderen,
aan Hamburg gedurende dan winter kende;
van te voren had zij wed een wednig het gevoel
gehad! van opgesloten te worden.
„Maar nu willen wij onzen intocht houden,"
zei Charlotte vroolijk.
Zij geleidde het meisje door de veranda en de
daarop uitkomende zaal da trap op.
„De indeeling van het huis is heel eenvoudig,
zooals je zietbeneden aan de voorzijde rechts
van den ingang de keuken met toebekooren,
links de kamers van het personeelaan. die park
zijde een salon, de eetzaal en nog een salon.
Daarboven jou twee kamers en onze slaapka
mer; aan de voorzijde een aantal erg sombere
logeerkamers. Ons huis heeft inderdaad een
licht- en een schaduwzijde," babbelde Charlotte.
„En nu zijn wij er," voegde zij er bij, terwijl
zij de deur naar de balkonkatner open deed.
Salvatrix stond verbaasd. Ja, zij wist dat zij
haar eigen inboedel hier zou vinden. Maar op
een met zooveel zorg te voorschijn geroepen na
bootsing van haar zitkamer in haar vaderlijk
huis, was zij toch. niet bedacht geweest. Zelfs
de vier hoeken had Charlotte laten afscliieten,
zoodat het vertrek den haar zoo vertrouwden in
druk van een achthoekige kamer maakte.
Een zeer fijn gevlochten kleed, van Manilla
garen bedekte den grond. De witte meubeltjes
met de liclit gebloemde zijden overtrekken ver
hoogden den indruk van zomerache vroolijkheid
Aan de lichte wanden zag men schilderijen in
olieverf, Delftscbe en Japansclie schotels.
Door de open balkondeur stroomde de van
zout-watar- en bloemengeur gelijkelijk bezwan
gerde lucht de kamer binnen.
Wat de Engelsch-Duitsche overeenkomst ten
aanzien van Afrika betreft, deelde de minister
mede dat door beide regeeringen overeenge
komen was, den inhoud van deze conventie
geheim te houden, totdat zekere omstandig
heden intreden, daar do overeenkomst jneer
slaat op toekomstige dan op tegenwoordige
gebeurtenissen.
SgEindelijk sprak van Bülow nog over China,
Naar aanleiding der aanranding van Duitschers
te Tien-tsin had de minister den gezant te
Peking last gegeven de Chineesche regeering
aan het verstand te brengen dat indien derge
lijke gebeurtenissen niet ernstig gestraft werden,
dit voor China leelijke gevolgen zou kunnen
hebben.
Van meer vredeiievenden aard was de mede-
deeling dat Duitschland een overeenkomst staat
te sluiten met een syndicaat voor den aanleg
van een spoorweg Kiautscbau- -Hoangho aan
sluitende aaa de lijn Tien-tsinTsching-kiang.
Uit Rome komen a'armeerende berichten
over de gezondheid des Pausen.
In de laatste dagen ontving de Kerkvorst ver
schillende diplomaten. Zoo kwam Maandag de
nieuwe Fransche gerant bq het Vaticaan, de heer
Nizard, zjjn geloofsbrieven aanbieden, en groep
jes boden de diplomaten in de laatste dagen
hun gelukwenschen aan met den aanstaanden
verjaardag (3 Maart) van 's Pausen troonsbe-
styging.
De Heilige Vader voelde zich daarbij her
haaldelijk vermoeid en koud, en gistermorgen
klaagde hq over hevige pijn in de ingewanden.
Dr. Lapponi, 's Pausen lijfarts, constateerde
koorts en schreef den patient voor het bed te
houden en volkomen rustig te blijven.
De ontvangst van een derde groep diplo
maten, die gistermorgen zou plaats vinden,
werd tot later uitgesteld.
Later op den dag kreeg de Paus een onmacht
die geruimen tijd aanhield.
In aanmerking genomen de hooge leeftijd
\an den Paus zijn deze verschijnselen wel ge
schikt om ongerustheid te wekken. De eer
waardige grijsaard zal zich verbazend in acht
dienen te nemen en het mag als zeker worden
aangenomen dat de audiëntie op 2 Maart niet
zal doorgaan en dat de Paus niet, zooals ge
woonlijk, op 3 Maart den pleclitigen dienst ter
eere van zijn troonsbestijging zal bijwonen.
Gemengde Mededeel lagen.
De Fransche Kamer heeft gisteren besloten,
het voorstel in behandeling te nemen om onge-
teokeude stukken in de bladen te verbieden.
Twaalf vei huis wagens vol papieren zijn te
Parys in beslag genomen. Men is gisteren met
het onderzoek begonnen. Er is een brief gevon
den waarin gesproken wordt over een generaal
die gereed is voor de samenzwering, het wordt
echter verstandig geoordeeld te wachten tot een
bevriend generaal minister van oorlog is. Ook
„O, mijn lieve, arme vader," zei Salvatrix, en
weeneud viel zij Charlotte om den, hals.
„Stil maar! Of moet ik denken dat ik mijn
werk niet goed heb gedaan? Zou een totaal
vreemde omgeving beter zijn geweest?" zei
Charlotte.
Salvatrix richtte rich op. „Neen," riep zij uit,
„neen, ik ben u innig dankbaar. Wat herinnert
dat alles mij aan thuisZelfs de lucht, die zware
lucht der kusten, waann men tegelijk de zee en
bloemen ruikt."
De deur naar het in één lijn met de zitkamer
liggende slaapvertrek ging open. Een groote
vrouw vertoonde rich op den drempel.
„Kaatje," riep Salvatrix uit em rij reikte haar
de hand.
De oude meid greep de hand harer jonge mees
teres en drukt© die eerbiedig. Het was een vrouw
van ongeveer veertig jaar, met een geheel kleur
loos, breed, vleerig gelaat. Van. haar vaal, blond
haar zag men slechts een klein gedeelte glad ge
kamd. boven haar voorhoofd; de Westfnesche
kap met de gouden Inirketrekkers aan de sla
pen, verborg het overige haar. Kaatje droeg een
gewone, zwarte japon, maar met een witten
borstdoek er over heen en een wit schort,
„De juffrouw is zeker erg moe; de juffrouw
zal tocht vatten; het beste is dat de juffrouw
meteen wat gaat liggen," zeide rij in 't Neder-
landsch. Zij verstond Duitsch en sprak het ook
eeuigsrina, maar rij bediende rich altijd van 't
Nedmrlandsch.
„Neen, Kaatje," sprak Charlotte, die in de
laatste drie maanden Nederiandseh had leeren
verstaan, „dab zal de juffrouw niet doen. Er
blijken de Orleanisten de baantjes reeds verdeeld
te hebben 1
De hertog van Orleans heeft geprotesteerd
tegen de confiscatie van brieven van zjjn hand.
Volgens de „Patrie" heeft Quesnay de Beau-
repaire aan Berenger, die hem in de Senaat een
„voilen spion" noemde, rijn getuigen gezonden.
In Duitschland wantrouwt men de opzien
barende beweringen der nPolitiken" over den
Czaar, en men is geneigd te gelooven dat ont
stemdheid over de maatregelen tot Russificee
ring van Finland, die men van den liberalen
jongen Czaar niet verwacht had, de geruchten
in de wereld heeft gebracht dat de Czaar de
regeering niet meer dan in naam voert.
Lord Georges Hamilton deelde gisteren in
het Lagerhuis mede dat volgens berichten van
den onderkoning van Indië het gerucht van den
dood van den emir van Afghanistan niet be
vestigd is.
Naar aan de ïCorriere delln Serra" uit Rome
wordt gemeld onderhandelen de regeeringen van
Frankrqk, Rusland en Engeland met de Itnli-
aansche regeering om een soort comité ter be
sturing van Kreta op te richten. Admiraal
Canevaro, de minister van buitenlandsche zaken
zou voorzitter worden.
Met 120 tegen 108 stemmen, heeft de Spaau-
sche Senaat dien afstand der Pbilippijnen, goed
gekeurd.
Aile Hongaarsche bladen zijn het er over
eens dat met Koioman Szell niet alleen een
nieuwe regeering, maar ook een nieuw regee-
ringsstelsel begint.
In de toelichting tot zijn program verklaart
Szell zelf onwrikbaar te willen vasthouden aan
het vergelijk met Oostenrijk van 1867, maar
anderzijds een liberale politiek te zullen volgen,
steunende op de liberale partij. De steun van
allen die hem dien schenken willen, is hem
echter welkom. Dit laatste slaat natuurlijk op
de oppositie.
Toen in de vergadering der regeeringspartij,
waarin Banffy van zijn vroegere getrouwen
afscheid nam, de wensch werd geuit dat de
afgetreden minister-president ook verder met
zij» partij zou samen werken, antwoordde Banffy
daar in 't geheel niet op. Men maakt daaruit
op dat hy zich eenigen tijd uit het politieke
leven wil terugtrekken.
Een gisteren te Washington ontvangen tele
gram van generaal Otis zegt dat een bataillon
vrijwilligers nib Califoniië heden naar Negros
vertrekt. Te Manilla is het de laatste drie da
gen rustig geweest.
Men beweert dat de Panama-naaalschappy
de regeering der Vereenigde Staten heeft aan
geboden het Panama-kanaal te voltooien, waarna
de Vereenigde Staten het zouden koopen. Of
deze er op in zullen gaan wordt er niet bq
verteld.
komt nu een eind aan die angstvallige zorg. Ons
lief kind is Goddank! gezond. De dokter heeft
gezegd dat rij moet leven zooals wijzorgeloos
en onbevreesd."
„Heusch, Kaatje laat de deur maar open
ik begin zelf té gelooven dat mij in 't geheel
niets mankeert," zei Salvatrix. „Je moet niet
meer zoo met mij optobben als me.t een riek
duifje. Jo zult heb voortaan gemakkelijker krij-
Tt
gen.
Kaatje stond daar onbewegelijk, met gevou
wen handen en neergeslagen blikken. Maar
haar voorhoofd was gerimpeld; men zag dab
haar gedachten met van aangenomen aard
waren.
Toen het Charlotte de nieuwe liuisgcnooten
aan elkander over.
De eerstvolgende uren gingen voor haar daar
mee voorbij, dat zij weer in haar huishouden in
leefde en de leiding daarvan weer ter hand. nam.
Men dineerde om zeven uur. Baumeister was
er inderdaad niet, en Charlotte gaf bevel dat to
gen tien, uur voor hem een souper gereed zou
gehouden worden.
Toen Salvatrix rich daarop, toch wel wat ver
moeid, vroeg naar haar kamer terugtrok, zat zij
alleen te wachten.
Zij zat in de eetzaal op oen ottoman e. Voor
haar brandde de lamp op de krantentafel; een
andere lamp stond op de tafel vóór de plaats
waar voor Baumeister reeds gedekt was.
(Wordt vervolgd.)
