52"' jaargang.
Dinsdag 7 Maart 1S99.
N°. 9877.
Strijdige Werelden
«afc
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen,
leerlingen
UITGEVER: H. J. C. ROELANTS.
AANGIFTE
BUITENLAND.
COURANT.
jjokkihsetspeus voer Schiedam, per kwartaal f 0.90
omliggende plaat«en,p. kwart. -1.06
r franco por poet, p. kwartaal. - 1.30
Afzonderlijke nemmerg0.02
BUREAUBOTERITRAAT TO, felephoon He. MS.
AuvBETErmiPEiJsTan 16 gewone regels met inbe
grip van eene Courant/"0.52
Iedere gewone regel meero.XO
Bij abonnement wordt korting verleend.
VAN
voor de Openbare School voor Lager Onder.
WIJS MET UITGEBREID LEERPLAN VOOT Meisjes.
Ouders of Voogden, die leerlingen voor boven
genoemde school wenschen aan te geven, wordt
verzocht zich daartoe voor 1 April a. s. aan
te melden bij het hoofd dier school, mej. A
KIMMIJSER.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 6 Maart '99.
Drie nieuwe uitgaven over de treurige ge.
schiedenis der laatste jaren van Frankrijk. Drie
nieuwe uitgaven die hun reden vonden in de
groote verdorvenheid by een deel, het toon
gevende deel nog wel, van het Fransche volk.
Esterhaiy schrijft over de zaak-Dreyfus, Quesnay
de Beaurepaire over Panama, Jacques Dhur
over Zola's vader naar aanleiding der aantijgin
gen aan diens adres door de anti-dreyfusards.
Dhur geeft een prettig beeld van den vader
van den schrijver die zijn: sik beschuldig!"
de weichl u dorst slingeren. Hij schetst hem
als een zeer geacht man, die zijn rnedemenschen
weldeed.
Belangrijk is vau dit werk vooral de voorrede
van de hand van Jaurès, die de aanvallen van
nationalistische bladen op de nagedachtenis van
Zola's vader de schandelijkste bladzijde in de
Dreyfus-geschiedenis noemt.
Terecht merkt deze wakkere strijder voor de
revisie op dat, al waren de gebreken en verkeerd
heden bewezen van een man, die meer dan een
halve eeuw geleden gestorven is, dit met de zaak-
Dreyfus niets te maken zou hebben.
Van gansch anderen aard is het werk van
Quesoay de Beaurepaire. Deze oud-magistraat
wil niet schoon wasschen, neen hy heeft nog een
restanlje Panama-modder en gooit deren en
genen met een kluitje in liet gelaat.
Hij zegt reeds lang het plan gehad te heb
ben, na zijn altreden eens een boekje over
Panama open te doen, maar nu hij daartoe
overgaat, blijkt hij eigenlijk niet veel bijzonders
te vertellen te hebben.
Wat tot nu toe gepubliceerd is als uit
treksel door den schrijver aan vei schillende
daden gezonden komt hierop neer dat hij,
De Beaurepaire, de man was die niet alleen
DOOR
IDA HOY-ED,
55)
VL
De Zondag begon met een zonnigen ochtend,
-oen Charlotte haar raam opende, drong de
lucht haar als enkel overmoedige, Meosche
vreugde tegemoet. Beneden op de Ellbe voer
reeds een pleizierboct voorbijdie menschen ver
wrongen ach achter de verschansingvan den
top van den mast liep een strak gespannen touw
'ten achtersteven, en daaraan hing een
bonte rij van signaalvlaggebjes. Ben muzie.pel
speelde,en in. onbeschaafde, valsche tonen vaak,
dlrojig de melodie van een wals in. trompet- en
hoorngeschal tob haar door. Charlotte was geen
j® V- 1 er. De morgen, gaf haar altijd; fnscb-
d. a ondernemingslust, die haar 's avonds en
s nachts dikwijls begaven. In den zonneschijn,
bij goed weer leek het loven haar minder on-
- placht ook reedis vroeg naar de
stad te rijden, zelfs Zondags. Er kwamen altijd
uog kabeltelegrammen binnen waarvan hij kë'n-
MS' moest nemenbrieven wachtten, op zijn
aa&dieefemng, _n zelfs al was er niets, dan
r toch gewoonte en. neiging hem er toe,
eiKen- Zondagmorgen op zijn kantoor door te
rengen. Toen hij" weg was, door zijn vrouw
rijtuig vergezeld dat hem naar de lo-
aaispoor zou brengen, ging Charlotte terstond
naar de keuken.
voor het geschonden recht, maar ook voor de
benadeelde aandeelhouders was opgekomen.
Maar Beurgeois had door strafbare nalatig
heid als staatssecretaris voor binneulaodsche
zaken, en Loubet door opzettelijk verdonkere
manen der lyst van politieke personen in de
Panama-zaak gemoeid waren. Loubet had dit
gedaan orndat het op éen na republikeinen wa
ren, en hij door openbaarmaking en vervolging
vreesde voor de Republiek.
Ook Ricard, destijds minister van justitie,
komt er bij De Beaurepaire slecht af. Dsaren
tegen is bij vol lof voor diens voorganger Fal-
lières en voor den raadsheer-rapporteur Atlhalin.
Erg belangrijk kan men De Beaurepairè's ge
schrijf niet bepaald noemen.
Ook Esterhiizy is weer aan 't «onthullen", nu
zelfs bedreigd met tuchthuisstraf, indien hij
blijkt gelogen te hebben. De stukken in de
jiDaily Chronicle" van zijn hand het tweede
deel volgt in het nummer vau heden vor
men het vervolg op de eerste afleveringen van
»Les dessous tie 1 affaire Dreyfus", eu zullen
ook onder dien titel in boekvorm verschijnen.
Esterhazy scheldt weer heftig op Cavaignac,
die hem en Henry heeft laten vallen, en wiens
aftreden een overwinuiDg was voor de aan
hangers der revisie. Niet minder geeft hij af
op de strafkamer van het Hof, die volgens hem
reeds bij voorbaat van plan was Dreyius te
rehabiliteeren en te vervangen door hem.
Toen hij yerlioord zou worden door de straf
kamer, had hij den minister van oorlog rerzocht
hem van het beroepsgeheim te ontslaan. Dit
was hem vergund, mits hij niets zou zeggen
dat lot diplomatieke moeilijkheden zou kunnen
aanleiding geven of den spionage-dienst in ge
vaar brengen.
Esterhazy voert dit aan ten bewijze dat hg
met geheime zeudingen was belast geweest.
Anders kon hij immers niets gevaarlijks ver
tellen.
Esterhazy geeft dan een overzicht van zijn
verhoor voor de strafkamer, waaruit blijkt dat
hem van den herfst van 4897 af, steeds zijn
rol is voorgeschreven door den generalen staf
door tusschenkomst van Du Paty de Giam en
Henry, later ook, toen mm begreep dat de
vrienden van Dreyfus Esterhazy's gangen na
gingen, v.m mme. Pays, Esterhazy's,minnares,
en een dame uit de beture kringen, met wie
vermoedeljjk mevrouw Du Paty de Clam be
doeld is.
Op beval van den genei alen staf vroeg hij
een audiëntie bij den minister vau oorlog,
schteef dezen later een brief, daarop aan gene
raal De BoisdeflVe, eindelijk twee aan president
Faure, waarvan de laatste grooten indruk moet
hebben gemaakt op Faure en Hauotaux, zoodat
de eeiste zelf bevelen gat om Picquart in Tunis
te houder.
Tot nu toe was er alleen in 't geheim door
Daar heorechte groote opgewondenheid: het
tweede meisje, Mina, die al laag bij de Baumeis-
ter's in betrekking was, was om zes uur bij haar
zieke moeder geroepen en had zoo juist een klei
nen jongen gestuurd met een briefje, waarin, zij
verlof vroeg tot half elf te mogen wegblijven;
zij zou daarna met dubbele vlugheid liaar werk
doen.
De tuinman had juist uit den naast liet park
gelegen moestuin der Baumeister's een groote
mand met lange, dikke asperges gebracht. Hij
wilde weten wat voor bloemen gebruikt zouden
worden om de tafel te versieren. De keukenmeid
jammerde over de toevallige omstandigheid' dat
Mina's moeder juist vandaag haar voet nicest
breken, terwijl Mina's hulp zoo hard nooclig was
om kreeft uit de schaal te breken en fijn te hak
ken voor ragout en om asperges te schillen.
Kelir, de huisknecht, vroeg of hij het gewone
servies of heb oude familie-servies moest nemen.
Met een sleutelmand aan den ami, in een don
kergrijze, linnen ochtendjapon stond Charlotte
rustig midden in de keuken en deelde aan de
menschel! haar bevelen uit.
Zij stelde de keukenmeid gerusrt met die ver
zekering dat zij zelf de asperges zou schillen. De
tuinman kreeg last de tafel met witte narcissen
te versieren, en zij beval Kelir heb oude faumlie-
servies te nemen. Anders werd dit alleen bij
zeer gewichtige gelegenheden gebruikt, maar
Charlotte stelde zich voor, dat Philips kunste-
naarsoog zich zou verlustigen in het oude Meis-
sener porselein met db tulpen en de plastische
vergeet-mij-nietjes.
Eemge minuten later zat zij op de veranda
met een wit schort voor, rechts op een tabouret
de mand met asperges, links een groote kom met
de vrienden der revisie tegen Esterhazy gewerkt.
Maar nadat deze op bevel van den staf de
geschiedenis van het zgn. complot tegen hem
aan de sLibre Parole" had gezonden volgde
Malhieu Dreyfus' beschuldiging dat Esterhazy
de schrijver vau het borderel was.
Toen vroeg Esterhazy weer op bevel
een onderzoek aan, dat aan generaal De Pellieux
werd opgedragen, en waarby Esterhazy steeds
op de hoogte werd gehouden.
Voorts verhaalt dit eerste artikel de geheim
zinnige ontmoetingen met Henry en Du Paty
op de Place Vintimiile en bij het kerkhof van
Montmartre.
Het spreekt san zelf dal de brave majoor nog
altgd poseert als de verdrukte onschuld.
cv \Ay\^s /W"s/
Gemengde Wededeellngcn.
Het plan van den internationalen vredes
ki uistocht is door een bekenden Engelschen
publicist Stead opgegeven.
Te Londen is overleden de directeur van
Cook's reisagentschap, de heer John Mason
Cook. Hij volgde zjjn vader, den heer Thomas
Cook, die in 4841 het agentschap oprichtte, op
en werkte diens plannen uit tot een trap van
volmaaktheid die maar weinig te wenschen
overlaat.
De Koningin der Belgen blijkt veel ernstiger
ongesteld te wezen dan de Belgische bladen
wel wilden doen gelooven.
De Koningin kreeg Zaterdagavond 10 uur
een flauwte; in dec nacht begon de hoogely-
deres te ijlen.
Zaterdagavond nog werden twee Zusters van
Barmhartigheid ten paleize ontboden, eo werd
een vestrek voor den lijfarts, dr. Thirinr, inge
richt.
Latere berichten waren al zeer droevig. Men
had weinig hoop op herstel der vorstin. De
laatste Sacramenten zijn haar reeds gisteren
toegediend.
Thans zijn de berichten weer beter.
Met groote meerderheid heeft de Duitsch*"
Rijksdag in eerste en tweede lezing het voorstel
aangenomen tot het instellen van een afzonder"
lijken Senaat voor Beieren bij het Militair ge
rechtshof voor liet Duilsche Rijk te Berlijn,
De Fransche spion Goldhuber is door het
rgksgerechtshof te Leipzig met gcsluten deuren
veroordeeld tot vijf jaar dwarigasbeid en tien
jaren verlies van eer.
Pi evident Loubet heeft de revisie-wet door
zijn liandteekenmg bekrachtigd.
De vLibre Paiole" en andere bladen noemen
Fallières' verkiezing tot voorzitter van den
Senaat een zegepraal voor de dreylusards. De
nationalisten zijn natuurlgk woedend over de
uitspraak der strafkamer in zake Picquait.
water waarin zij de geschilde blank» stengels
dompelde.
Door d'en tuin kwam Philip aan. Hij droeg
een slappen bruine®, hoed bij zijn lichtgrijs zo-
morkostuum. Heb paste goed bij zijn meer ele
gante dan imposante gestalte e® zijn gelaat. Hij
had reeds meer dan een uur in den tuin door
gebracht, nadat men hem zijn eerste ontbijt vol
gens den regel van het huis, op zijn kamer had
bediend.
Hij was niet weinig verbaasd de vrouw des
huizes op een dergelijke wijze bezig te vinden.
Hij had niet gedacht dat Charlotte de kunst
verstond van haar handen te gebruiken.
„Goeden morgen, mevrouw. Mag ik bij u ko
men zitten?" vroeg hij.
Zij knikte liem hartelijk toe en vroeg welken
indruk hij wel gekregen had'. Hij was in verruk
king. De heerlijke tuin, het grootsehe landsc8iap,
de kleuren zoo zacht van toon, de eigenaardige
luchttinten der Noord-Duitsdhe kust, die iecfe-
reu scliilder in verrukking moesten brengen met
haar alles omhullenden fijnen nevelsluier duo zoo
dun, zoo onnoemelijk teer en dun over alles lag
uitgespreid het was bijna te veel op eens;
„En heb meeste sentiment spreekt uit de
moestuin," eindigde hij. „Lach mij maar uit, me
vrouw. Ik zag aan de westzijde van den tuin
in heb liooge hek dat hem afsluit, een open
poortje. Natuurlijk ging ik er door, en nu kwam
ik in een hoekje dat toe schilderen noodde. Wat
loopt dat aardig op, altijd maar tegen het park
aan een betrekkelijk smalle laip, maar zoo
dicht bebouwd. Daar schitteren achter rijen
kruisbesstruiken bedden met rood-blosiende pa
pavers. Daar kruipen glanzig-groene jonge groen
ten over den votten grond, als luchtige rosetten
Mr. Labori zal de voorloopige invrijheidstel
ling van zgn cliënt aanvragen. Men denkt dat
die geweigerd zal worden,
Koning 0<car II is te Parijs aangekomen
waar hy, schoon incognito reizende, aan het
station uainens president Loubet en de regee-
ring verwelkomd werd door generaal Bailloud,
Crozier, directeur van liet protocol, en minister
Delcassé.
Het nieuwe Spaansche ministerie is door
Silvela aldus samengesteldSiiveia, president
en buitenlaiidsche zaken Dato, birmenlandsche
zaken; Villavenle, financiën; Duvan, justitie
Polavieja, oorlogPidal, openbare werken en
koloniën; ndmiiaal Cainara, marine.
Daar evenwel admiraal Camara weigerde de
porteteuille van marine te aanvaarden, is deze
aangeboden aan den schout-bij-nacht Gomez
Imaz. De heer Benomar zal met den gezant-
schapspost te Londen worden belast.
De minister-president SiDela zal de Coitez
ontbinden; de verkiezingen voor de nieuwe
Cortez zullen in April plaats hebben. De libe
ralen bestrijden liet Knbinet.
Niet dan nadat het ministerie de quaestie van
vertrouwen had gesteld, heeft de Italinansche
Kamer goedgevonden over te gaan lot tweede
lezing der hervormingsontwerpen der regeering
in reactionnairen geest.
De berichten omtrent den Paus zijn by voort
during gunstig. Toch blijft men, volgens de
sOpinione", te Rome min of meer ongei ust we
gens 's Pausen hoogen leeftyd en zijn groote
zv-.-iii. Vele builenlandsche vorsten hebben
tbl"/,j»rimen \an sympathie gezonden, o.a. czaar
Nico-,, -s, die in zijn telegram zijn hartelijke
weiisclMivi uitspreekt voor het behoud van den
Paus avi.ens in Goed van zoo hoog belang is
voor bet behoud van den vrede."
Te Gnlata, de voorstad van Konslantinopel,
is een clandestiene bergplaats van wapens en
munitie ontdekt. Zestig duizend patronen van
Bntsclie afkomst zijn in beslag genomen. Een
onderzoek moet aan het licht hebben gebracht
dat Britsche agenten getracht hebben munitie
te verkoopen.
Eun nota van Havas meldt, dat Frankrijk op
de kust van Mascate een kolenstation zal ver
krijgen, op dezelfde voorwaarden als Engeland.
Naar uit Peking wordt gemeld, heeft het
Tsung-li-Yamen aan den Itahaanschen gez.mt
het schryven doen terugzenden, waarin de af
stand van de Samunbaai wordt vei zocht, en
daaibij een brief gevoegd, waarin gezegd woidt
dat dit veizoek niet kan worden toegestaan.
op een zwart-bruine stof. En van boven schijnt
het roode dak van een tuinmanswoning en van
cea stal door de kronen der vruchtboomen heen.
En in het midden van den moestuin staat ergens
een meisje; haar lichtblauwe japon geeft
een kostelijke kleurige plek; in de waterstralen
die uit haar gieter neerdalen, valt een zonne
straal, en zij glinsteren als diamanten. O, als ik
dat 'kon vasthouden."
Charlotte voelde zich gelukkig.
„U schildert terwijl u mijn lievelingsplekje
beschrijft. Ook ik houd veel van den moestuin.
En stel 11 voor, zelfs de gem- van selderij en
marjolein daar trekt mij aan."
„Goeden morgen," spra'k een zachte stem, en
in de deur die naar de veranda voerde, verscheen
Salvatrix.
Philip Ralkowsk'i kreeg een kleur en sprong
OP-
Charlotte boog slechts liaar hoofd achterover
en bood liaar voorhoofd voor een morgenkus.
„Wel, mijn kind, heb je goed geslapen? Ga
bij ons zitten."
Philip schoof een schorsstoel naderbij en
schudde onwillekeurig het kussen even op. Hij
had het gevoel of hij voortdurend uiting incest
geven, aan zijn bezorgdheid1 en zijn vereering
voor dit meisje, wier schoonheid hean gistermid
dag bijna verschrikt en wier matte deftigheid!
hem 'bijna verlegen gemaakt had. Ja., verlegen.
Hij, met zijn groote wereldervaring, hij, die ich
sedert jaren in alle Berlijnsahe salons bewoog en
overal achter de coulissen had gekeken, hij voel
de dat er een niet te overbruggen kloof gaapte
tusschen, hem en Salvatrix Te Gempt.
Wordt vervolgd