52"' jaargang. Dinsdag 7 Maart 1S99. N°. 9877. Strijdige Werelden «afc Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, leerlingen UITGEVER: H. J. C. ROELANTS. AANGIFTE BUITENLAND. COURANT. jjokkihsetspeus voer Schiedam, per kwartaal f 0.90 omliggende plaat«en,p. kwart. -1.06 r franco por poet, p. kwartaal. - 1.30 Afzonderlijke nemmerg0.02 BUREAUBOTERITRAAT TO, felephoon He. MS. AuvBETErmiPEiJsTan 16 gewone regels met inbe grip van eene Courant/"0.52 Iedere gewone regel meero.XO Bij abonnement wordt korting verleend. VAN voor de Openbare School voor Lager Onder. WIJS MET UITGEBREID LEERPLAN VOOT Meisjes. Ouders of Voogden, die leerlingen voor boven genoemde school wenschen aan te geven, wordt verzocht zich daartoe voor 1 April a. s. aan te melden bij het hoofd dier school, mej. A KIMMIJSER. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 6 Maart '99. Drie nieuwe uitgaven over de treurige ge. schiedenis der laatste jaren van Frankrijk. Drie nieuwe uitgaven die hun reden vonden in de groote verdorvenheid by een deel, het toon gevende deel nog wel, van het Fransche volk. Esterhaiy schrijft over de zaak-Dreyfus, Quesnay de Beaurepaire over Panama, Jacques Dhur over Zola's vader naar aanleiding der aantijgin gen aan diens adres door de anti-dreyfusards. Dhur geeft een prettig beeld van den vader van den schrijver die zijn: sik beschuldig!" de weichl u dorst slingeren. Hij schetst hem als een zeer geacht man, die zijn rnedemenschen weldeed. Belangrijk is vau dit werk vooral de voorrede van de hand van Jaurès, die de aanvallen van nationalistische bladen op de nagedachtenis van Zola's vader de schandelijkste bladzijde in de Dreyfus-geschiedenis noemt. Terecht merkt deze wakkere strijder voor de revisie op dat, al waren de gebreken en verkeerd heden bewezen van een man, die meer dan een halve eeuw geleden gestorven is, dit met de zaak- Dreyfus niets te maken zou hebben. Van gansch anderen aard is het werk van Quesoay de Beaurepaire. Deze oud-magistraat wil niet schoon wasschen, neen hy heeft nog een restanlje Panama-modder en gooit deren en genen met een kluitje in liet gelaat. Hij zegt reeds lang het plan gehad te heb ben, na zijn altreden eens een boekje over Panama open te doen, maar nu hij daartoe overgaat, blijkt hij eigenlijk niet veel bijzonders te vertellen te hebben. Wat tot nu toe gepubliceerd is als uit treksel door den schrijver aan vei schillende daden gezonden komt hierop neer dat hij, De Beaurepaire, de man was die niet alleen DOOR IDA HOY-ED, 55) VL De Zondag begon met een zonnigen ochtend, -oen Charlotte haar raam opende, drong de lucht haar als enkel overmoedige, Meosche vreugde tegemoet. Beneden op de Ellbe voer reeds een pleizierboct voorbijdie menschen ver wrongen ach achter de verschansingvan den top van den mast liep een strak gespannen touw 'ten achtersteven, en daaraan hing een bonte rij van signaalvlaggebjes. Ben muzie.pel speelde,en in. onbeschaafde, valsche tonen vaak, dlrojig de melodie van een wals in. trompet- en hoorngeschal tob haar door. Charlotte was geen j® V- 1 er. De morgen, gaf haar altijd; fnscb- d. a ondernemingslust, die haar 's avonds en s nachts dikwijls begaven. In den zonneschijn, bij goed weer leek het loven haar minder on- - placht ook reedis vroeg naar de stad te rijden, zelfs Zondags. Er kwamen altijd uog kabeltelegrammen binnen waarvan hij kë'n- MS' moest nemenbrieven wachtten, op zijn aa&dieefemng, _n zelfs al was er niets, dan r toch gewoonte en. neiging hem er toe, eiKen- Zondagmorgen op zijn kantoor door te rengen. Toen hij" weg was, door zijn vrouw rijtuig vergezeld dat hem naar de lo- aaispoor zou brengen, ging Charlotte terstond naar de keuken. voor het geschonden recht, maar ook voor de benadeelde aandeelhouders was opgekomen. Maar Beurgeois had door strafbare nalatig heid als staatssecretaris voor binneulaodsche zaken, en Loubet door opzettelijk verdonkere manen der lyst van politieke personen in de Panama-zaak gemoeid waren. Loubet had dit gedaan orndat het op éen na republikeinen wa ren, en hij door openbaarmaking en vervolging vreesde voor de Republiek. Ook Ricard, destijds minister van justitie, komt er bij De Beaurepaire slecht af. Dsaren tegen is bij vol lof voor diens voorganger Fal- lières en voor den raadsheer-rapporteur Atlhalin. Erg belangrijk kan men De Beaurepairè's ge schrijf niet bepaald noemen. Ook Esterhiizy is weer aan 't «onthullen", nu zelfs bedreigd met tuchthuisstraf, indien hij blijkt gelogen te hebben. De stukken in de jiDaily Chronicle" van zijn hand het tweede deel volgt in het nummer vau heden vor men het vervolg op de eerste afleveringen van »Les dessous tie 1 affaire Dreyfus", eu zullen ook onder dien titel in boekvorm verschijnen. Esterhazy scheldt weer heftig op Cavaignac, die hem en Henry heeft laten vallen, en wiens aftreden een overwinuiDg was voor de aan hangers der revisie. Niet minder geeft hij af op de strafkamer van het Hof, die volgens hem reeds bij voorbaat van plan was Dreyius te rehabiliteeren en te vervangen door hem. Toen hij yerlioord zou worden door de straf kamer, had hij den minister van oorlog rerzocht hem van het beroepsgeheim te ontslaan. Dit was hem vergund, mits hij niets zou zeggen dat lot diplomatieke moeilijkheden zou kunnen aanleiding geven of den spionage-dienst in ge vaar brengen. Esterhazy voert dit aan ten bewijze dat hg met geheime zeudingen was belast geweest. Anders kon hij immers niets gevaarlijks ver tellen. Esterhazy geeft dan een overzicht van zijn verhoor voor de strafkamer, waaruit blijkt dat hem van den herfst van 4897 af, steeds zijn rol is voorgeschreven door den generalen staf door tusschenkomst van Du Paty de Giam en Henry, later ook, toen mm begreep dat de vrienden van Dreyfus Esterhazy's gangen na gingen, v.m mme. Pays, Esterhazy's,minnares, en een dame uit de beture kringen, met wie vermoedeljjk mevrouw Du Paty de Clam be doeld is. Op beval van den genei alen staf vroeg hij een audiëntie bij den minister vau oorlog, schteef dezen later een brief, daarop aan gene raal De BoisdeflVe, eindelijk twee aan president Faure, waarvan de laatste grooten indruk moet hebben gemaakt op Faure en Hauotaux, zoodat de eeiste zelf bevelen gat om Picquart in Tunis te houder. Tot nu toe was er alleen in 't geheim door Daar heorechte groote opgewondenheid: het tweede meisje, Mina, die al laag bij de Baumeis- ter's in betrekking was, was om zes uur bij haar zieke moeder geroepen en had zoo juist een klei nen jongen gestuurd met een briefje, waarin, zij verlof vroeg tot half elf te mogen wegblijven; zij zou daarna met dubbele vlugheid liaar werk doen. De tuinman had juist uit den naast liet park gelegen moestuin der Baumeister's een groote mand met lange, dikke asperges gebracht. Hij wilde weten wat voor bloemen gebruikt zouden worden om de tafel te versieren. De keukenmeid jammerde over de toevallige omstandigheid' dat Mina's moeder juist vandaag haar voet nicest breken, terwijl Mina's hulp zoo hard nooclig was om kreeft uit de schaal te breken en fijn te hak ken voor ragout en om asperges te schillen. Kelir, de huisknecht, vroeg of hij het gewone servies of heb oude familie-servies moest nemen. Met een sleutelmand aan den ami, in een don kergrijze, linnen ochtendjapon stond Charlotte rustig midden in de keuken en deelde aan de menschel! haar bevelen uit. Zij stelde de keukenmeid gerusrt met die ver zekering dat zij zelf de asperges zou schillen. De tuinman kreeg last de tafel met witte narcissen te versieren, en zij beval Kelir heb oude faumlie- servies te nemen. Anders werd dit alleen bij zeer gewichtige gelegenheden gebruikt, maar Charlotte stelde zich voor, dat Philips kunste- naarsoog zich zou verlustigen in het oude Meis- sener porselein met db tulpen en de plastische vergeet-mij-nietjes. Eemge minuten later zat zij op de veranda met een wit schort voor, rechts op een tabouret de mand met asperges, links een groote kom met de vrienden der revisie tegen Esterhazy gewerkt. Maar nadat deze op bevel van den staf de geschiedenis van het zgn. complot tegen hem aan de sLibre Parole" had gezonden volgde Malhieu Dreyfus' beschuldiging dat Esterhazy de schrijver vau het borderel was. Toen vroeg Esterhazy weer op bevel een onderzoek aan, dat aan generaal De Pellieux werd opgedragen, en waarby Esterhazy steeds op de hoogte werd gehouden. Voorts verhaalt dit eerste artikel de geheim zinnige ontmoetingen met Henry en Du Paty op de Place Vintimiile en bij het kerkhof van Montmartre. Het spreekt san zelf dal de brave majoor nog altgd poseert als de verdrukte onschuld. cv \Ay\^s /W"s/ Gemengde Wededeellngcn. Het plan van den internationalen vredes ki uistocht is door een bekenden Engelschen publicist Stead opgegeven. Te Londen is overleden de directeur van Cook's reisagentschap, de heer John Mason Cook. Hij volgde zjjn vader, den heer Thomas Cook, die in 4841 het agentschap oprichtte, op en werkte diens plannen uit tot een trap van volmaaktheid die maar weinig te wenschen overlaat. De Koningin der Belgen blijkt veel ernstiger ongesteld te wezen dan de Belgische bladen wel wilden doen gelooven. De Koningin kreeg Zaterdagavond 10 uur een flauwte; in dec nacht begon de hoogely- deres te ijlen. Zaterdagavond nog werden twee Zusters van Barmhartigheid ten paleize ontboden, eo werd een vestrek voor den lijfarts, dr. Thirinr, inge richt. Latere berichten waren al zeer droevig. Men had weinig hoop op herstel der vorstin. De laatste Sacramenten zijn haar reeds gisteren toegediend. Thans zijn de berichten weer beter. Met groote meerderheid heeft de Duitsch*" Rijksdag in eerste en tweede lezing het voorstel aangenomen tot het instellen van een afzonder" lijken Senaat voor Beieren bij het Militair ge rechtshof voor liet Duilsche Rijk te Berlijn, De Fransche spion Goldhuber is door het rgksgerechtshof te Leipzig met gcsluten deuren veroordeeld tot vijf jaar dwarigasbeid en tien jaren verlies van eer. Pi evident Loubet heeft de revisie-wet door zijn liandteekenmg bekrachtigd. De vLibre Paiole" en andere bladen noemen Fallières' verkiezing tot voorzitter van den Senaat een zegepraal voor de dreylusards. De nationalisten zijn natuurlgk woedend over de uitspraak der strafkamer in zake Picquait. water waarin zij de geschilde blank» stengels dompelde. Door d'en tuin kwam Philip aan. Hij droeg een slappen bruine®, hoed bij zijn lichtgrijs zo- morkostuum. Heb paste goed bij zijn meer ele gante dan imposante gestalte e® zijn gelaat. Hij had reeds meer dan een uur in den tuin door gebracht, nadat men hem zijn eerste ontbijt vol gens den regel van het huis, op zijn kamer had bediend. Hij was niet weinig verbaasd de vrouw des huizes op een dergelijke wijze bezig te vinden. Hij had niet gedacht dat Charlotte de kunst verstond van haar handen te gebruiken. „Goeden morgen, mevrouw. Mag ik bij u ko men zitten?" vroeg hij. Zij knikte liem hartelijk toe en vroeg welken indruk hij wel gekregen had'. Hij was in verruk king. De heerlijke tuin, het grootsehe landsc8iap, de kleuren zoo zacht van toon, de eigenaardige luchttinten der Noord-Duitsdhe kust, die iecfe- reu scliilder in verrukking moesten brengen met haar alles omhullenden fijnen nevelsluier duo zoo dun, zoo onnoemelijk teer en dun over alles lag uitgespreid het was bijna te veel op eens; „En heb meeste sentiment spreekt uit de moestuin," eindigde hij. „Lach mij maar uit, me vrouw. Ik zag aan de westzijde van den tuin in heb liooge hek dat hem afsluit, een open poortje. Natuurlijk ging ik er door, en nu kwam ik in een hoekje dat toe schilderen noodde. Wat loopt dat aardig op, altijd maar tegen het park aan een betrekkelijk smalle laip, maar zoo dicht bebouwd. Daar schitteren achter rijen kruisbesstruiken bedden met rood-blosiende pa pavers. Daar kruipen glanzig-groene jonge groen ten over den votten grond, als luchtige rosetten Mr. Labori zal de voorloopige invrijheidstel ling van zgn cliënt aanvragen. Men denkt dat die geweigerd zal worden, Koning 0<car II is te Parijs aangekomen waar hy, schoon incognito reizende, aan het station uainens president Loubet en de regee- ring verwelkomd werd door generaal Bailloud, Crozier, directeur van liet protocol, en minister Delcassé. Het nieuwe Spaansche ministerie is door Silvela aldus samengesteldSiiveia, president en buitenlaiidsche zaken Dato, birmenlandsche zaken; Villavenle, financiën; Duvan, justitie Polavieja, oorlogPidal, openbare werken en koloniën; ndmiiaal Cainara, marine. Daar evenwel admiraal Camara weigerde de porteteuille van marine te aanvaarden, is deze aangeboden aan den schout-bij-nacht Gomez Imaz. De heer Benomar zal met den gezant- schapspost te Londen worden belast. De minister-president SiDela zal de Coitez ontbinden; de verkiezingen voor de nieuwe Cortez zullen in April plaats hebben. De libe ralen bestrijden liet Knbinet. Niet dan nadat het ministerie de quaestie van vertrouwen had gesteld, heeft de Italinansche Kamer goedgevonden over te gaan lot tweede lezing der hervormingsontwerpen der regeering in reactionnairen geest. De berichten omtrent den Paus zijn by voort during gunstig. Toch blijft men, volgens de sOpinione", te Rome min of meer ongei ust we gens 's Pausen hoogen leeftyd en zijn groote zv-.-iii. Vele builenlandsche vorsten hebben tbl"/,j»rimen \an sympathie gezonden, o.a. czaar Nico-,, -s, die in zijn telegram zijn hartelijke weiisclMivi uitspreekt voor het behoud van den Paus avi.ens in Goed van zoo hoog belang is voor bet behoud van den vrede." Te Gnlata, de voorstad van Konslantinopel, is een clandestiene bergplaats van wapens en munitie ontdekt. Zestig duizend patronen van Bntsclie afkomst zijn in beslag genomen. Een onderzoek moet aan het licht hebben gebracht dat Britsche agenten getracht hebben munitie te verkoopen. Eun nota van Havas meldt, dat Frankrijk op de kust van Mascate een kolenstation zal ver krijgen, op dezelfde voorwaarden als Engeland. Naar uit Peking wordt gemeld, heeft het Tsung-li-Yamen aan den Itahaanschen gez.mt het schryven doen terugzenden, waarin de af stand van de Samunbaai wordt vei zocht, en daaibij een brief gevoegd, waarin gezegd woidt dat dit veizoek niet kan worden toegestaan. op een zwart-bruine stof. En van boven schijnt het roode dak van een tuinmanswoning en van cea stal door de kronen der vruchtboomen heen. En in het midden van den moestuin staat ergens een meisje; haar lichtblauwe japon geeft een kostelijke kleurige plek; in de waterstralen die uit haar gieter neerdalen, valt een zonne straal, en zij glinsteren als diamanten. O, als ik dat 'kon vasthouden." Charlotte voelde zich gelukkig. „U schildert terwijl u mijn lievelingsplekje beschrijft. Ook ik houd veel van den moestuin. En stel 11 voor, zelfs de gem- van selderij en marjolein daar trekt mij aan." „Goeden morgen," spra'k een zachte stem, en in de deur die naar de veranda voerde, verscheen Salvatrix. Philip Ralkowsk'i kreeg een kleur en sprong OP- Charlotte boog slechts liaar hoofd achterover en bood liaar voorhoofd voor een morgenkus. „Wel, mijn kind, heb je goed geslapen? Ga bij ons zitten." Philip schoof een schorsstoel naderbij en schudde onwillekeurig het kussen even op. Hij had het gevoel of hij voortdurend uiting incest geven, aan zijn bezorgdheid1 en zijn vereering voor dit meisje, wier schoonheid hean gistermid dag bijna verschrikt en wier matte deftigheid! hem 'bijna verlegen gemaakt had. Ja., verlegen. Hij, met zijn groote wereldervaring, hij, die ich sedert jaren in alle Berlijnsahe salons bewoog en overal achter de coulissen had gekeken, hij voel de dat er een niet te overbruggen kloof gaapte tusschen, hem en Salvatrix Te Gempt. Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1