feP
trijdige Wereiden.
'ferèl
- I
mm
.m.
im
wm
is
Aan den Lezer!
Directie en Redactie.
BUITENLAND.
wpfki
■Kr.
"Xf
u§i
sSm
Jf
SCHI
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdanen
Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a m en Y1 aa r d i n a e n fl. 4 05 franco
per post fl. 4.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 40 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des midda«s vóór een
aan het bureau bezorgd zijn.
uur
Bureau Boterstraat 68.
cüj
Prijs der Advertentiën: Van 47 regels 11.
meer 42i/a cents. Reclames 10 cents per regel. Groote letters
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaar
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond
zoogenaamde lstcine advertentiën opgenomen tot den
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
'K-s'
Interc. Telefoon Aio. 123.
Een vergroote sSchiedainsche Courant" 1
Juist, lezer 1 Weer hebben wij ons formaat
pergroot, nu zelfs niet onbelangrijk, nadat
bet voor ruim twee jaar in lengte en breedte
d wat uiigezet was.
Onze kleeren werden ons te nauw; het
ichaam groeide, maar niet het omhulseldie
ieten wij ons een nieuw costuum aanmeten
ïu, even voor de Paschen, gelijk de welge
de neringdoende het belang in eener zoo
danige kennisgeving aan het publiek; met
name te Schiedam is men nog zeer angst
vallig den ingezetenen door middel der courant
mededeeling te doen \an wat men te mel
den heeftwel is er vooruitgang, maar nog
niet eene zoodanige die overeenkomstig de
belangen van bedrijf en nering is. Ook hier
aan echter hopen wij dat ons vergroot for
maat en dus onze meerdere lezenswaardigheid
ter hulpe zal körnen, nevens de wetenschap
larde burger vroeger juist op dien feestdag j van de groote verspreiding der sSchiedam
ene nieuwe kleedij aantoog, verschijnen wij sc'le Courant".
De tijd, dat het ïkrantje" door een niet
overgroot aantal stadgenooten werd gelezen,
och ja, omdat het er was en men toch het
plaatselijke nieuws wilde lezen, ligt verre
achter onsen hoe ongaarne wij ook van
onze hisloire intime mededee'ing doen, toch
willen we zeggen, dat onze oplage zich in
twee jaren verachtvoudigde eene mededee
ling die wij slechts doen omdat, wie hier of
in de omgeving een bedrijf heeft, daar recht
op heeft.
Eenige wijzigingen in het tarief van abonne
ment en advertentiën vindt men hiei boven
afgediukt. Die veranderingen zijn van geringe
beteekenis en niemand, die 4896 met 4899
vergelijkt, zal ze bezwarend vindenzelfs
zijn ze nog niet evenredig aan de vergrooting
der courant, die exceptioneel goedkoop was.
Eerst met 4 April gaat de verhooging van
den abonnementsprijs in.
Ook in het nieuwe gewaad fiopen op aller
n ons nieuwe kleed.
Men kent het symbool van de vriendschap
wee ineengestrengelde handen onder dat
ymbool vaart men aan een welingericht
iure<iu eener courant. Diiectie en Redactie
laan de handen ineenzij houden raad,
ij beslissen wat zij achten in het belang
an hun blad, d. w. z. van hun lezers en
an wie aan die lezers, buiten het redac-
loneele gedeelte om, iets te zeggen hebben,
e adverteerders. Zoo viel het besluit om
e aloude sSchiedamsche Courant" te me-
imorphoseeren. En gelijk onze vrienden
a Zuid-Afrika gaan strekken" ais hun ge-
ied hun te klein wordt, zoo strekken" ook
•ijwij zetten de landpalen uit om terrein
vinden voor nieuwe ofgrootere woningen
aarin -vij nieuwe ruhriek'en kunnen huis-
asten ol oude een ruimer onderd k kunnen
avert.
Toen nu negen vierden ia»: een jaar gele-
jr. de ïSclnedamsche Courant" in andere
inden overging, werden er geene beloften
gelegdook nu geschiedt dat niet, wij
iren door in het oude vaarwater, dat op
t oogenblik zich verbreeddedaardoor is
at mogelijk ons vaartuig van grooter tonnen-
houd te nemen, den diepgang te vermeer-
'ren.
En dat ligt in den geest van den tijd. Kijk
echu naai' den Nb avert Waterweg!
Onze ruimte is belang.yk grooter gewor-
■nop elke pagina vindt men een kolom
eer, elke kolom is een zeker aantal centi-
eters langer dan vroeger; ons formaat
oeide met haar derde part. Wij nemen
arvan een deel voor onze Beurs eeu der
langrijkste rubrieken in eene goede courant.
Jor rechtstreeksche telephonische gemeen-
hap met Amsterdam is het mogelijk on-
iddellijk na vaststelling der noteering aldaar,
e hier te erlangenweldra zullen onze
cers bemerken, hoe zij uit de sSchiedam-
he Courant" het eerst de noteeiingen der
ecten kunnen vernemen.
Ook voor ^Persoverzicht" zullen wij ge-
geld een deel onzer courant kunnen afzon-
ren, opdat men in beknopt bestek kan
genomen vinden, wat in groote pers en
dschrift over onderwerpen van den dag
schreven werd. Nu moest te vaak, door
brek aan ruimte, een zoo belangrijk deel
n wat eene courant lezenswaard maakt,
irden besnoeid.
En voortselke rubriek kan winnen, ook
i der advertentiën. Niet altijd nog ziet
medewerking
tlgemccn utcrdcht.
SCHIEDAM, 14 Maart '99.
De lezer weet hoe bet oordeel der
„Temps" over het ministerie-Dupuy luidt.
Het blad sprak van „onbewuste willekeur",
daardoor aantoonende boe dit ministerie,
waarvoor het buitenland reeds lang geen
ontzag meer beeft, ook in Frankrijk zijn
prestige kwijt raakt. Want de „Temps" is
verreweg bet bezadigste blad en het meest
op de liand der regeering.
Niet minder scherp is het oordeel der
andere groote bladen over Dupuy's optre
den tegen enkele bonden Het „Journal
des Débats" noemt deze geschiedenis be
lachelijk; de „Figaro" gaat verder nog en
constateert dat Dupuy geen tact heeft.
Gerust mag gezegd dat het ministerie-
Dupuy nog geen oogenblik tactvol is te
werk gegaan. Of wellicht is bet juister te
zeggen, dat het niet op de hoogte der om
standigheden is.
En waar de drijvende kracht in het mi
nisterie uitgaat van Dupuy, daar treft hem
ook allereerst de strafhet is niet onmo
gelijk dat dit premierschap Dupuy's staat
kundige carrière afsluit.
Om slechts eenige feiten te noemen van
Dupuy's onvergeeflijke zwakheid zij herin
nerd aan de revisiewet, de vervolging van
enkele bonden en de slechte maatregelen
van orde op den dag der presidentsverkie
zing.
boor
IDA BOX-ED.
fraaid wordt door allerlei cadeau's en her
inneringen.
Dicht bij bet venster stond scliuin een
breede, platte chaise-longue, bedekt door
een echt, rood-bont Turkscb kleed.
Uit den hoek rees in blanke schittering
de groep „De roof van Polyxena" op. Het
groote, breede houten piëdestal dat de
Alleen tante Wies, die met geel zijden
aden een patroon op een breede linnen j groep droeg, giug geheel schuil achter pal-
ook zat te borduren, sprak veel. Zij hield men en varens die er voor stonden,
n babbelen en wist nu een lange, zeer De wanden waren bedekt met schilde-
denkelijke geschiedenis te vertellen van I rijen, borden en consoles, waarop Chinee-
nsul IJ, die een echte don Juan was. sche rariteiten stonden tusschen prachtige
Die geschiedenis wekte ten minste Mar- proukglazen en oude majolica-vazen.
la's belangstelling op en ontlokte haar de Aan den langen wand had een mooie ge-
a.ag of zulke dingen in een stad als Ham- I beeldhouwde bank met een forsche hooge
rg, die zoo solide en preutsch te boek j leuning liaar plaats gevonden. In een hoek
>nd, ook voorkwamen. Neen maar! En I bevond zich een groepje meubels die met
e! Tante Wies liet de geheele chronique roode zijde waren bekleed. En het geheele
mdaleuse der laatste tien jaar de revue j vertrek, dat baadde in fraaie, warme tin-
sseererf:' ten, werd door den spiegel weerkaatst, die
's Avonds, toen men eindelijk kon heen- tusschen de vensters van den grond tot het
an, was Martina letterlijk uitgeput van plafond reikte. Op den grond lag een kleed
n dwangedie haar dien dag was" opgelegd, in gedekte kleuren.
[•keerden met tante Wies naar Hamburg Nauwelijks was Martina in de kamer of
mg. zij wierp haar hoed op den dichtstbij zijn-
Tbnis eerst kon Martina vrij ademhalen, dsn stoel en vloog Guy opgewonden om den
In, het groote salon, welks beide ven- hals.
ara uitzagen- op den Alster, brandde van I Zij bedekte zijn gelaat met kussen, tot-
,-vijf pitten der gaskroon er*" één in een dat hij haar eindelijk afweerde.
Even zwak toont de regeering zich nu
weer ten opzichte der generaals. Een en
quête, reeds lang uoodig, is na Estcrhazy's
onthullingen (die echter volgens de „Echo
de Paris" niet overeenkomen met zijn ge
tuigenis voor de strafkamer) onvermijde
lijk Maar de regeering verschuilt zich weer
achter liet Hof van Cassatie.
Dupuy behoort ongetwijfeld tot de slech
te heelmeesters die stinkende wonden ma
ken. Hij durft het mes niet in het vleesch
te zetten 0111 het gezwel weg te nemen dat
de gezondheid der natie bedreigt.
Meer en meer wordt het ook in Frank
rijk tijd geacht voor Dupuy om het hooge
ambt dat hem blijkbaar te zwaar is, neer
te leggen. Dat hij het niet dan gedwongen
doen zal, is evenwel zeker.
Men heeft de „Figaro" indertijd met
groote minachting behandeld om baar vol-
te-face in de zaak-Dreyfus. Aan die ver
diende afkeuring van het verzotten der ba
kens door het boulevard-blad heeft ook de
„Kóln. Ztg." ijverig meegedaan. Dubbel af
keurenswaardig is daarom dc houding die
het invloedrijke Duitsclie blad sinds gerui-
men tijd heeft aangenomen tegenover de
Zuid-Afrikaanscke Republiek, voor welks
belangen het vroeger, toen Jameson zijn
beruchten rooftocht deed, zoo warm op de
bres is gesprongen.
Cecil Rhodes is naar Berlijn gereisd om
daar onderhandelingen te openen met de
Duitsclie regeering over zijn plannen tot
spoorwegaanleg in Afrika. Zaterdagmiddag
is hij door den Keizer ontvangen, met wien
hij drie kwartier lang gesproken heeft over
de wenschelijklioid dat door Duitsclie kapi
taal zou worden deelgenomen aan de
Trausafnkaansclie spoorlijn en aan de lijn
die Boeloewayo moet verbinden met de
Walvischbaai.
En heden zal Rhodes, die in de gelegen
lieid was den Keizer de persoonlijke groe
ten van koningin Victoria over te brengen,
nogmaals iu gehoor worden ontvangen.
De Duitsclie regeering schijnt wel ooren
te hebben naar Rhodes' plannen, maar zal
op hevig verzet stuiten bij de toongevende
koloniale kringen die allerminst van Rho
des gediend zijn, dien zij niet ten onrechte
voor geen cent vertrouwen.
In den Duitscken Rijksdag werd daar
van Zaterdag onbewimpeld blijk gegeven.
Bij de behandeling der koloniale begroo-
ting braclit graaf Stolberg de onderhande
lingen met buitcnlandsche kapitalisten,
waarbij hij Rhodes met name noemde, ter
sprake, eu hij, zoowel als Ilasse en dr. Lie-
ber lieten zich weinig vleiend uit over den
Zuid-Afrikaansclien Napoleon, die in de
loge der diplomaten het eerste deel der ver
gadering bijwoonde, doch het al spoedig ge
raden oordeelde maar heen te gaan.
De „Köln. Ztg.", die sedert geruimen tijd
geen gelegenheid voorbij laat gaan om te
wijzen op de slechte bestuursinrichting in
Transvaal, die er niet meer aan denkt om
zooals vroeger met groote waardeering en
bewondering te spreken over de „stamver
wante Boeren," is daarover verschrikkelijk
gebelgd.
Volgens liet blad heeft de Rijksdag Za
terdag weer een bewijs gegeven dat „de
parlementaire zeden ruwer worden". Het
zegt dat „Cecil Rhodes gehoor gaf aan een
natuurlijk gevoel van tact" door heen te
gaan, en het ziet in Rhodes, hoe men ook
lion ■van melkglas.
Hetvyertrek was daardoor vervuld van
ldadig halfdonker. -
„Wat is er toch?'vroeg hij.
„Wat er is? Dat ik razend verliefd ben.
Eu dat ik-gelukkig ben, nu«ii; eindelijk
- ijAem riadat ik Xia.gau-»
Guy maakte zich zacht uit haar armen
los. „Kom hier bij me zitten," zei hij, „en
laat ons er eens kalm over spreken."
Hij trok haar naast zich op de bank.
Martina leunde met het hoofd tegen de ge
beeldhouwde rugleuning, keek Guy met
een schalkscken, vragenden blik van ter
zijde aan en sprak
„Vooruit nu maar met je speech, zooals
Robert zegt. Maar denk niet dat je er in
zult slagen mij wijs te maken dat die Char
lotte Baumeister en die Salvatrix aardige
menschen zijn."
„Salvatrix ken ik nog te weinig. Maar
van Charlotte Baumeister houd ik veel en
ik wil niet dat er iets van haar gezegd
wordt," zeide hij op „vasten toon.
Martina liet een schellen lach hooren.
„Heel braaf en hee» beginselvast," sprak
zij. „Je moogt baar ook zooveel liefhebben
als je zelf wilt. Maar, ik kan immers mijn
oogen niet opzettelijli,toedoen. Wil ik je
eens wat zeggen? Die'fcharlotte Baumeis
ter is op haar ouden dag nog verliefd op
je; zij heeft een verbazend goed oogje op
je, hoor."
Een gloeiende blos bedekte Guy's gelaat.
„Maar, Nini I" riep hij uit. „Hoe kan je
zulke onkiesche dingen zeggen."
„Onkiesch?" antwoordde zij, en ze sprong
op en ging voor Guy staan, terwijl zij haar
woorden met driftige gebaren begeleidde."1
„Ochikom! Onkiesch?! Het is waar. En ik
begrijPojUn ook keel. goed dab, zij *jal,oersck-
RuaTOSwi Waot*'iküswpt rii "ihetMasniipdön
over zijn persoonlijkheid oordeele, een der
stoutmoedigste en meest voorspoedige on
dernemers in Afrika.
Geheel overbodig is do opmerking dat
hij wel eens niet erg kieskeurig is 111 de
keus zijner middelen. Voor de Zuid-Afri-
kaansche Republiek willen wij echter ho
pen dat onjuist is wat het blad er op laat
volgen, nl. dat 111 Duitscliland het oordeel
over de toestanden in Transvaal geheel an
ders is geworden.
De „Kóln. Ztg." beoordeelt inderdaad dc
Trausvaalsche toestanden gansch anders
dan eenige jaren geleden. Toen waren ook
de benamingen waarmede Rhodes werd
aangeduid, allesbehalve vleiend. Nu even
wel wordt met grooten eerbied de aankomst
gemeld van den „Riglit Honorable Cecil
Rhodes, lid van Hirer Bntsche Majesteit
Geheimen Raad".
En toch dc vos Rhodes lieeft mis
schien liaren, maar zeker geen streken ver
loren. Voor die streken nu zijn velen in
Duitscliland bevreesd.
Een wel, de regeering heeft Zaterdag in
den Rijksdag beloofd voor de belangen van
Duitscliland te zullen waken. Het lijdt dan
ook geen twijfel of, zoo de Duitsclie regee
ring wil, zal ook de Rijksdag wel te winnen
zijn voor do plannen van Cecil Rhodes.
Voorloopig hebben de besprekingen
en niet zonder succes, zooals de Berhjnsche
correspondent dor „Kolu. Ztg." meldt
geloopen over de basis waarop zakelijke on
derhandelingen mogelijk zijn.
Behalve met den Keizer heeft Rhodes
conferenties gehad met den Rijkskanselier
en den staatssecretaris van buiteulandsche
zaken.
China staat ongeveer dagelijks op het po
litiek program. Vandaag zijn het de Engel-
sche eiselien; morgen piot est eert Rusland
daartegen, om later zijn protest in te trek
ken België laat zijn belangen gelden, en
Italië vraagt mede zijn deel in den buit.
Nog altijd is llalië's eisch betreffende de
Samnum-baai niet ingewilligd Het Tsung-
li-Yamen zal nu de zoo onbeleefd terugge
zonden nota van den Italiaanschcn gezant
terugnemen, zonder echter tot onderhande
len geneigd te zijn. Daar Engeland echter
Italie's eiscb steunt, zal de Cliineesche re
geering wel moeten toegeven.
Over dien steun van Britsclie zijde is
Pritchard Morgan niet tevreden, en hij stel
de gisteren in het Lagerhuis voor de zit
ting te verdagen om daardoor te toonen dat
het beleid der regeering werd afgekeurd.
Brodrick, de onder-staatssecretaris van
buitenlandsche zaken, betoogde daartegen
over dat Engeland's houding de eenig juiste
was. Italië, zeide hij, is een bevriende mo
gendheid die wenscht te onderhandelen
over zekere voordeden in China, en wij
hebben daartegenover een vriendschappelij
ke gezindheid getoond. Als Italië door di
plomatieke onderhandelingen de Cliinee
sche regeering kan overhalen ons eenige
concessies te doen, zullen wij Italie's ver
schijnen als vriend en bondgenoot begroe
ten. Niets is onverstandiger in zulke aange
legenheden dan buiten onze taak te gaan
die in China is onze eigen belangen te be
waken en wanneer deze niet bedreigd wor
den, geen bevriende mogendheden in de
zorg voor liun belangen te bemoeilijken.
Wij zijn dus bereid Italië langs diplomatic-
ken weg te steunen.
Het Lagerhuis verwier:
voorstel.
Intuschen is de Chiné'
naar Rome zou gaan ÖH4
sclic regeering te onderhani
te Londen. Hij wil het.éei
«i-M»
lisbury eens zijn.
ttemengde Stede
*ir.
Pg V' tXtyffij1**;.
iftylie
■Steeds
vatrix had willen verkwanselen."
„Verkwanselen heb ik niet gezegd,"
wierp Guy er driftig tusschen in.
„Maar dat was toch haar bedoeling l Aan
die magere, sentimenteele Hollandsclie
Lieve hemel, wat is d i e coquetHeb jc
gezien lioo die met haar oogen kan wer
ken? Als zij overigens een man noodig
heeft, laat Philip dan maar eens zijn geluk
beproeven. Maak liem daar maar eens at
tent op. En Philip hebben ze natuurlijk
alleen uitgenoodigd om hem over ons uit
te hooren."
„Maar, Nini, hoe kan je nu zoo iets ver
onderstellen? Je denkt zoo slecht van alle
inenschen," zei Guy treurig.
„Omdat ik ze beter ken dan jij, jou idea
list. Maar laten ze zich maar niet verbeel
den dat ze mij mijn lieven deugniet afhan
dig kunnen maken. Jij behoort van mij
van mij van mij." Zij ging op den schoot
van haar man zitten en zocht zijn mond
met haar lippen.
Door haar vurigen, nooit verzadigden
liefdegloed deed zij den hartstocht van haar
man voor haar steeds opnieuw ontbranden.
„Nini-lief," zei hij eindelijk, „je hebt mij
toch zoo innig liefwaarom wil je dan om
mijnentwil niet beproeven je aan mijn
vrienden te gewennen
„Mijn hemel, ik ben toch met j o u ge
trouwd, en niet met ben," sprak Martina
weer in.de naïeve overtuiging van baar eer
lijk recht.
JaVeL-.maar./hien, kantioch "rekening
,Vi
eid der
terzijde
De Duitscke Rijksdag,ïeefi#nn'tedoör Bic-
kert c. s. ingediende wntsqntjïörpïtó
zekering van het geheim!
verkiezingen aangenomel
stemde tegen.
Men vreest dat, waniü
stellen der regeering
Ion worden aan genome:
niet veel kans de Rij
den worden.
ben»,
efgf
len-ï
wna;
In den Duitsclien Rij_
vraag gesteld of het nijj
zijn, het corps rechterlijké;£am
verjongen, daar men vrëT
ouderen rechters lastig
nieuwe burgerlijk wetboek;
a s. in werking treedt,^te'
van een goede rcch tspraaPjye;
De regeering wil nu/""™4
sclien het GSste en het
slag-nemen vergemakkelsjlëal
jaar lang, maar niet boyi
hun volle tractement al^,
ven en vervolgens bet hoogs
minister van justitie Sciici;'
rondschrijven gericht ak
te weten wie geneigd
teiten gebruik te maki
boven 75 jaar rekent de.fr
zij zoo verstandig zulleriszijn:
Tl 1 /Sw'
Een gedwongen pensionee:
1879, toen dc reorgai"
ken plaats vond, achi
niet noodig.
Het gerucht ging dalfL
delijk de verkiezing'/y--
ecrste-burgonieester vaï
krachligd. De „Kóln. Ztj
lichtingen te hebben
rucht voor ongegrond.»,
Gisteren, op den 78ster
den prins-regent
honderdjarige regeering!
bruggen van het huis
dacht. Behalve een mass;
do prins-regent een uit]
verleend.
Het lijk van wijlen prins
Bismarck, geboren vonjPut
van Varzin naar F^ie
bracht om op 1 April all
lijk overschot van liaai/h
leuin op den Iïerteheuvel|
zet.
Toen de Kroonprins*,*
afwezigheid zijns v:.derE,„2
liet paleis te Christiashi
den een drielionderataljS?^
festatic. Er werd
en met sneeuw c^hoy
de betoogers uiteen.
De „Figaro" verne
semaphore van het
liet vertrek van een Jlngë
„En sta ik dan mei
muntenden voet? Aniël
nul in 't cijfer en v
om mijn vriendin te
ben tegen haar toch-
geweest," verzekerde
„Daar ben ik je
nu ook tegen de Ba-
Mar ti na sprong op,
bliksems.
„O, ik zou ook va:
tegen de andere daméfe
zij maken het mij. onj^
zelf was wel zeer bele
mannen met die ki
overweg. Maar wil 'ïj
Charlotte Baumeister",^
vervelende HollandseK^SSt^^^^^
hebben beleedigd
had mij geen raad behQ'&vëU'^pgfê?
over mijn dienstbodeaf^eSEaii^^p
moeten hooren hoe ha;
lijkheden zaten jegem
gevoed en onverstand!;
en tante Wic35mïj"<'të
let haar niet beviel. V'aifcgaat
aanZij betalen mijn kleere:
als z ij slechter smaak
is dat haar schuld, m
je dat ook niet in?"
„Zeker wel," zei Guy,:»;.
geen oogenblik dat tante/Wïagi
tegen je is geweest.
kan ik het mij niet voo:
eifyoor- «V'
A> - w
•utbon-X.
■ngs dek&-
et, den g
"anukn
3®»
liuu drie%
cs?S
béng
mi
m-v.,
TOS®
f&nS
Xi
M
[Wi
rdt3
MB» ■tfX
aausog»
|bijgeU
/niam-
■M
l&gi
IZieV