feP trijdige Wereiden. 'ferèl - I mm .m. im wm is Aan den Lezer! Directie en Redactie. BUITENLAND. wpfki ■Kr. "Xf u§i sSm Jf SCHI Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdanen Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a m en Y1 aa r d i n a e n fl. 4 05 franco per post fl. 4.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 40 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des midda«s vóór een aan het bureau bezorgd zijn. uur Bureau Boterstraat 68. cüj Prijs der Advertentiën: Van 47 regels 11. meer 42i/a cents. Reclames 10 cents per regel. Groote letters innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaar van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond zoogenaamde lstcine advertentiën opgenomen tot den per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. 'K-s' Interc. Telefoon Aio. 123. Een vergroote sSchiedainsche Courant" 1 Juist, lezer 1 Weer hebben wij ons formaat pergroot, nu zelfs niet onbelangrijk, nadat bet voor ruim twee jaar in lengte en breedte d wat uiigezet was. Onze kleeren werden ons te nauw; het ichaam groeide, maar niet het omhulseldie ieten wij ons een nieuw costuum aanmeten ïu, even voor de Paschen, gelijk de welge de neringdoende het belang in eener zoo danige kennisgeving aan het publiek; met name te Schiedam is men nog zeer angst vallig den ingezetenen door middel der courant mededeeling te doen \an wat men te mel den heeftwel is er vooruitgang, maar nog niet eene zoodanige die overeenkomstig de belangen van bedrijf en nering is. Ook hier aan echter hopen wij dat ons vergroot for maat en dus onze meerdere lezenswaardigheid ter hulpe zal körnen, nevens de wetenschap larde burger vroeger juist op dien feestdag j van de groote verspreiding der sSchiedam ene nieuwe kleedij aantoog, verschijnen wij sc'le Courant". De tijd, dat het ïkrantje" door een niet overgroot aantal stadgenooten werd gelezen, och ja, omdat het er was en men toch het plaatselijke nieuws wilde lezen, ligt verre achter onsen hoe ongaarne wij ook van onze hisloire intime mededee'ing doen, toch willen we zeggen, dat onze oplage zich in twee jaren verachtvoudigde eene mededee ling die wij slechts doen omdat, wie hier of in de omgeving een bedrijf heeft, daar recht op heeft. Eenige wijzigingen in het tarief van abonne ment en advertentiën vindt men hiei boven afgediukt. Die veranderingen zijn van geringe beteekenis en niemand, die 4896 met 4899 vergelijkt, zal ze bezwarend vindenzelfs zijn ze nog niet evenredig aan de vergrooting der courant, die exceptioneel goedkoop was. Eerst met 4 April gaat de verhooging van den abonnementsprijs in. Ook in het nieuwe gewaad fiopen op aller n ons nieuwe kleed. Men kent het symbool van de vriendschap wee ineengestrengelde handen onder dat ymbool vaart men aan een welingericht iure<iu eener courant. Diiectie en Redactie laan de handen ineenzij houden raad, ij beslissen wat zij achten in het belang an hun blad, d. w. z. van hun lezers en an wie aan die lezers, buiten het redac- loneele gedeelte om, iets te zeggen hebben, e adverteerders. Zoo viel het besluit om e aloude sSchiedamsche Courant" te me- imorphoseeren. En gelijk onze vrienden a Zuid-Afrika gaan strekken" ais hun ge- ied hun te klein wordt, zoo strekken" ook •ijwij zetten de landpalen uit om terrein vinden voor nieuwe ofgrootere woningen aarin -vij nieuwe ruhriek'en kunnen huis- asten ol oude een ruimer onderd k kunnen avert. Toen nu negen vierden ia»: een jaar gele- jr. de ïSclnedamsche Courant" in andere inden overging, werden er geene beloften gelegdook nu geschiedt dat niet, wij iren door in het oude vaarwater, dat op t oogenblik zich verbreeddedaardoor is at mogelijk ons vaartuig van grooter tonnen- houd te nemen, den diepgang te vermeer- 'ren. En dat ligt in den geest van den tijd. Kijk echu naai' den Nb avert Waterweg! Onze ruimte is belang.yk grooter gewor- ■nop elke pagina vindt men een kolom eer, elke kolom is een zeker aantal centi- eters langer dan vroeger; ons formaat oeide met haar derde part. Wij nemen arvan een deel voor onze Beurs eeu der langrijkste rubrieken in eene goede courant. Jor rechtstreeksche telephonische gemeen- hap met Amsterdam is het mogelijk on- iddellijk na vaststelling der noteering aldaar, e hier te erlangenweldra zullen onze cers bemerken, hoe zij uit de sSchiedam- he Courant" het eerst de noteeiingen der ecten kunnen vernemen. Ook voor ^Persoverzicht" zullen wij ge- geld een deel onzer courant kunnen afzon- ren, opdat men in beknopt bestek kan genomen vinden, wat in groote pers en dschrift over onderwerpen van den dag schreven werd. Nu moest te vaak, door brek aan ruimte, een zoo belangrijk deel n wat eene courant lezenswaard maakt, irden besnoeid. En voortselke rubriek kan winnen, ook i der advertentiën. Niet altijd nog ziet medewerking tlgemccn utcrdcht. SCHIEDAM, 14 Maart '99. De lezer weet hoe bet oordeel der „Temps" over het ministerie-Dupuy luidt. Het blad sprak van „onbewuste willekeur", daardoor aantoonende boe dit ministerie, waarvoor het buitenland reeds lang geen ontzag meer beeft, ook in Frankrijk zijn prestige kwijt raakt. Want de „Temps" is verreweg bet bezadigste blad en het meest op de liand der regeering. Niet minder scherp is het oordeel der andere groote bladen over Dupuy's optre den tegen enkele bonden Het „Journal des Débats" noemt deze geschiedenis be lachelijk; de „Figaro" gaat verder nog en constateert dat Dupuy geen tact heeft. Gerust mag gezegd dat het ministerie- Dupuy nog geen oogenblik tactvol is te werk gegaan. Of wellicht is bet juister te zeggen, dat het niet op de hoogte der om standigheden is. En waar de drijvende kracht in het mi nisterie uitgaat van Dupuy, daar treft hem ook allereerst de strafhet is niet onmo gelijk dat dit premierschap Dupuy's staat kundige carrière afsluit. Om slechts eenige feiten te noemen van Dupuy's onvergeeflijke zwakheid zij herin nerd aan de revisiewet, de vervolging van enkele bonden en de slechte maatregelen van orde op den dag der presidentsverkie zing. boor IDA BOX-ED. fraaid wordt door allerlei cadeau's en her inneringen. Dicht bij bet venster stond scliuin een breede, platte chaise-longue, bedekt door een echt, rood-bont Turkscb kleed. Uit den hoek rees in blanke schittering de groep „De roof van Polyxena" op. Het groote, breede houten piëdestal dat de Alleen tante Wies, die met geel zijden aden een patroon op een breede linnen j groep droeg, giug geheel schuil achter pal- ook zat te borduren, sprak veel. Zij hield men en varens die er voor stonden, n babbelen en wist nu een lange, zeer De wanden waren bedekt met schilde- denkelijke geschiedenis te vertellen van I rijen, borden en consoles, waarop Chinee- nsul IJ, die een echte don Juan was. sche rariteiten stonden tusschen prachtige Die geschiedenis wekte ten minste Mar- proukglazen en oude majolica-vazen. la's belangstelling op en ontlokte haar de Aan den langen wand had een mooie ge- a.ag of zulke dingen in een stad als Ham- I beeldhouwde bank met een forsche hooge rg, die zoo solide en preutsch te boek j leuning liaar plaats gevonden. In een hoek >nd, ook voorkwamen. Neen maar! En I bevond zich een groepje meubels die met e! Tante Wies liet de geheele chronique roode zijde waren bekleed. En het geheele mdaleuse der laatste tien jaar de revue j vertrek, dat baadde in fraaie, warme tin- sseererf:' ten, werd door den spiegel weerkaatst, die 's Avonds, toen men eindelijk kon heen- tusschen de vensters van den grond tot het an, was Martina letterlijk uitgeput van plafond reikte. Op den grond lag een kleed n dwangedie haar dien dag was" opgelegd, in gedekte kleuren. [•keerden met tante Wies naar Hamburg Nauwelijks was Martina in de kamer of mg. zij wierp haar hoed op den dichtstbij zijn- Tbnis eerst kon Martina vrij ademhalen, dsn stoel en vloog Guy opgewonden om den In, het groote salon, welks beide ven- hals. ara uitzagen- op den Alster, brandde van I Zij bedekte zijn gelaat met kussen, tot- ,-vijf pitten der gaskroon er*" één in een dat hij haar eindelijk afweerde. Even zwak toont de regeering zich nu weer ten opzichte der generaals. Een en quête, reeds lang uoodig, is na Estcrhazy's onthullingen (die echter volgens de „Echo de Paris" niet overeenkomen met zijn ge tuigenis voor de strafkamer) onvermijde lijk Maar de regeering verschuilt zich weer achter liet Hof van Cassatie. Dupuy behoort ongetwijfeld tot de slech te heelmeesters die stinkende wonden ma ken. Hij durft het mes niet in het vleesch te zetten 0111 het gezwel weg te nemen dat de gezondheid der natie bedreigt. Meer en meer wordt het ook in Frank rijk tijd geacht voor Dupuy om het hooge ambt dat hem blijkbaar te zwaar is, neer te leggen. Dat hij het niet dan gedwongen doen zal, is evenwel zeker. Men heeft de „Figaro" indertijd met groote minachting behandeld om baar vol- te-face in de zaak-Dreyfus. Aan die ver diende afkeuring van het verzotten der ba kens door het boulevard-blad heeft ook de „Kóln. Ztg." ijverig meegedaan. Dubbel af keurenswaardig is daarom dc houding die het invloedrijke Duitsclie blad sinds gerui- men tijd heeft aangenomen tegenover de Zuid-Afrikaanscke Republiek, voor welks belangen het vroeger, toen Jameson zijn beruchten rooftocht deed, zoo warm op de bres is gesprongen. Cecil Rhodes is naar Berlijn gereisd om daar onderhandelingen te openen met de Duitsclie regeering over zijn plannen tot spoorwegaanleg in Afrika. Zaterdagmiddag is hij door den Keizer ontvangen, met wien hij drie kwartier lang gesproken heeft over de wenschelijklioid dat door Duitsclie kapi taal zou worden deelgenomen aan de Trausafnkaansclie spoorlijn en aan de lijn die Boeloewayo moet verbinden met de Walvischbaai. En heden zal Rhodes, die in de gelegen lieid was den Keizer de persoonlijke groe ten van koningin Victoria over te brengen, nogmaals iu gehoor worden ontvangen. De Duitsclie regeering schijnt wel ooren te hebben naar Rhodes' plannen, maar zal op hevig verzet stuiten bij de toongevende koloniale kringen die allerminst van Rho des gediend zijn, dien zij niet ten onrechte voor geen cent vertrouwen. In den Duitscken Rijksdag werd daar van Zaterdag onbewimpeld blijk gegeven. Bij de behandeling der koloniale begroo- ting braclit graaf Stolberg de onderhande lingen met buitcnlandsche kapitalisten, waarbij hij Rhodes met name noemde, ter sprake, eu hij, zoowel als Ilasse en dr. Lie- ber lieten zich weinig vleiend uit over den Zuid-Afrikaansclien Napoleon, die in de loge der diplomaten het eerste deel der ver gadering bijwoonde, doch het al spoedig ge raden oordeelde maar heen te gaan. De „Köln. Ztg.", die sedert geruimen tijd geen gelegenheid voorbij laat gaan om te wijzen op de slechte bestuursinrichting in Transvaal, die er niet meer aan denkt om zooals vroeger met groote waardeering en bewondering te spreken over de „stamver wante Boeren," is daarover verschrikkelijk gebelgd. Volgens liet blad heeft de Rijksdag Za terdag weer een bewijs gegeven dat „de parlementaire zeden ruwer worden". Het zegt dat „Cecil Rhodes gehoor gaf aan een natuurlijk gevoel van tact" door heen te gaan, en het ziet in Rhodes, hoe men ook lion ■van melkglas. Hetvyertrek was daardoor vervuld van ldadig halfdonker. - „Wat is er toch?'vroeg hij. „Wat er is? Dat ik razend verliefd ben. Eu dat ik-gelukkig ben, nu«ii; eindelijk - ijAem riadat ik Xia.gau-» Guy maakte zich zacht uit haar armen los. „Kom hier bij me zitten," zei hij, „en laat ons er eens kalm over spreken." Hij trok haar naast zich op de bank. Martina leunde met het hoofd tegen de ge beeldhouwde rugleuning, keek Guy met een schalkscken, vragenden blik van ter zijde aan en sprak „Vooruit nu maar met je speech, zooals Robert zegt. Maar denk niet dat je er in zult slagen mij wijs te maken dat die Char lotte Baumeister en die Salvatrix aardige menschen zijn." „Salvatrix ken ik nog te weinig. Maar van Charlotte Baumeister houd ik veel en ik wil niet dat er iets van haar gezegd wordt," zeide hij op „vasten toon. Martina liet een schellen lach hooren. „Heel braaf en hee» beginselvast," sprak zij. „Je moogt baar ook zooveel liefhebben als je zelf wilt. Maar, ik kan immers mijn oogen niet opzettelijli,toedoen. Wil ik je eens wat zeggen? Die'fcharlotte Baumeis ter is op haar ouden dag nog verliefd op je; zij heeft een verbazend goed oogje op je, hoor." Een gloeiende blos bedekte Guy's gelaat. „Maar, Nini I" riep hij uit. „Hoe kan je zulke onkiesche dingen zeggen." „Onkiesch?" antwoordde zij, en ze sprong op en ging voor Guy staan, terwijl zij haar woorden met driftige gebaren begeleidde."1 „Ochikom! Onkiesch?! Het is waar. En ik begrijPojUn ook keel. goed dab, zij *jal,oersck- RuaTOSwi Waot*'iküswpt rii "ihetMasniipdön over zijn persoonlijkheid oordeele, een der stoutmoedigste en meest voorspoedige on dernemers in Afrika. Geheel overbodig is do opmerking dat hij wel eens niet erg kieskeurig is 111 de keus zijner middelen. Voor de Zuid-Afri- kaansche Republiek willen wij echter ho pen dat onjuist is wat het blad er op laat volgen, nl. dat 111 Duitscliland het oordeel over de toestanden in Transvaal geheel an ders is geworden. De „Kóln. Ztg." beoordeelt inderdaad dc Trausvaalsche toestanden gansch anders dan eenige jaren geleden. Toen waren ook de benamingen waarmede Rhodes werd aangeduid, allesbehalve vleiend. Nu even wel wordt met grooten eerbied de aankomst gemeld van den „Riglit Honorable Cecil Rhodes, lid van Hirer Bntsche Majesteit Geheimen Raad". En toch dc vos Rhodes lieeft mis schien liaren, maar zeker geen streken ver loren. Voor die streken nu zijn velen in Duitscliland bevreesd. Een wel, de regeering heeft Zaterdag in den Rijksdag beloofd voor de belangen van Duitscliland te zullen waken. Het lijdt dan ook geen twijfel of, zoo de Duitsclie regee ring wil, zal ook de Rijksdag wel te winnen zijn voor do plannen van Cecil Rhodes. Voorloopig hebben de besprekingen en niet zonder succes, zooals de Berhjnsche correspondent dor „Kolu. Ztg." meldt geloopen over de basis waarop zakelijke on derhandelingen mogelijk zijn. Behalve met den Keizer heeft Rhodes conferenties gehad met den Rijkskanselier en den staatssecretaris van buiteulandsche zaken. China staat ongeveer dagelijks op het po litiek program. Vandaag zijn het de Engel- sche eiselien; morgen piot est eert Rusland daartegen, om later zijn protest in te trek ken België laat zijn belangen gelden, en Italië vraagt mede zijn deel in den buit. Nog altijd is llalië's eisch betreffende de Samnum-baai niet ingewilligd Het Tsung- li-Yamen zal nu de zoo onbeleefd terugge zonden nota van den Italiaanschcn gezant terugnemen, zonder echter tot onderhande len geneigd te zijn. Daar Engeland echter Italie's eiscb steunt, zal de Cliineesche re geering wel moeten toegeven. Over dien steun van Britsclie zijde is Pritchard Morgan niet tevreden, en hij stel de gisteren in het Lagerhuis voor de zit ting te verdagen om daardoor te toonen dat het beleid der regeering werd afgekeurd. Brodrick, de onder-staatssecretaris van buitenlandsche zaken, betoogde daartegen over dat Engeland's houding de eenig juiste was. Italië, zeide hij, is een bevriende mo gendheid die wenscht te onderhandelen over zekere voordeden in China, en wij hebben daartegenover een vriendschappelij ke gezindheid getoond. Als Italië door di plomatieke onderhandelingen de Cliinee sche regeering kan overhalen ons eenige concessies te doen, zullen wij Italie's ver schijnen als vriend en bondgenoot begroe ten. Niets is onverstandiger in zulke aange legenheden dan buiten onze taak te gaan die in China is onze eigen belangen te be waken en wanneer deze niet bedreigd wor den, geen bevriende mogendheden in de zorg voor liun belangen te bemoeilijken. Wij zijn dus bereid Italië langs diplomatic- ken weg te steunen. Het Lagerhuis verwier: voorstel. Intuschen is de Chiné' naar Rome zou gaan ÖH4 sclic regeering te onderhani te Londen. Hij wil het.éei «i-M» lisbury eens zijn. ttemengde Stede *ir. Pg V' tXtyffij1**;. iftylie ■Steeds vatrix had willen verkwanselen." „Verkwanselen heb ik niet gezegd," wierp Guy er driftig tusschen in. „Maar dat was toch haar bedoeling l Aan die magere, sentimenteele Hollandsclie Lieve hemel, wat is d i e coquetHeb jc gezien lioo die met haar oogen kan wer ken? Als zij overigens een man noodig heeft, laat Philip dan maar eens zijn geluk beproeven. Maak liem daar maar eens at tent op. En Philip hebben ze natuurlijk alleen uitgenoodigd om hem over ons uit te hooren." „Maar, Nini, hoe kan je nu zoo iets ver onderstellen? Je denkt zoo slecht van alle inenschen," zei Guy treurig. „Omdat ik ze beter ken dan jij, jou idea list. Maar laten ze zich maar niet verbeel den dat ze mij mijn lieven deugniet afhan dig kunnen maken. Jij behoort van mij van mij van mij." Zij ging op den schoot van haar man zitten en zocht zijn mond met haar lippen. Door haar vurigen, nooit verzadigden liefdegloed deed zij den hartstocht van haar man voor haar steeds opnieuw ontbranden. „Nini-lief," zei hij eindelijk, „je hebt mij toch zoo innig liefwaarom wil je dan om mijnentwil niet beproeven je aan mijn vrienden te gewennen „Mijn hemel, ik ben toch met j o u ge trouwd, en niet met ben," sprak Martina weer in.de naïeve overtuiging van baar eer lijk recht. JaVeL-.maar./hien, kantioch "rekening ,Vi eid der terzijde De Duitscke Rijksdag,ïeefi#nn'tedoör Bic- kert c. s. ingediende wntsqntjïörpïtó zekering van het geheim! verkiezingen aangenomel stemde tegen. Men vreest dat, waniü stellen der regeering Ion worden aan genome: niet veel kans de Rij den worden. ben», efgf len-ï wna; In den Duitsclien Rij_ vraag gesteld of het nijj zijn, het corps rechterlijké;£am verjongen, daar men vrëT ouderen rechters lastig nieuwe burgerlijk wetboek; a s. in werking treedt,^te' van een goede rcch tspraaPjye; De regeering wil nu/""™4 sclien het GSste en het slag-nemen vergemakkelsjlëal jaar lang, maar niet boyi hun volle tractement al^, ven en vervolgens bet hoogs minister van justitie Sciici;' rondschrijven gericht ak te weten wie geneigd teiten gebruik te maki boven 75 jaar rekent de.fr zij zoo verstandig zulleriszijn: Tl 1 /Sw' Een gedwongen pensionee: 1879, toen dc reorgai" ken plaats vond, achi niet noodig. Het gerucht ging dalfL delijk de verkiezing'/y-- ecrste-burgonieester vaï krachligd. De „Kóln. Ztj lichtingen te hebben rucht voor ongegrond.», Gisteren, op den 78ster den prins-regent honderdjarige regeering! bruggen van het huis dacht. Behalve een mass; do prins-regent een uit] verleend. Het lijk van wijlen prins Bismarck, geboren vonjPut van Varzin naar F^ie bracht om op 1 April all lijk overschot van liaai/h leuin op den Iïerteheuvel| zet. Toen de Kroonprins*,* afwezigheid zijns v:.derE,„2 liet paleis te Christiashi den een drielionderataljS?^ festatic. Er werd en met sneeuw c^hoy de betoogers uiteen. De „Figaro" verne semaphore van het liet vertrek van een Jlngë „En sta ik dan mei muntenden voet? Aniël nul in 't cijfer en v om mijn vriendin te ben tegen haar toch- geweest," verzekerde „Daar ben ik je nu ook tegen de Ba- Mar ti na sprong op, bliksems. „O, ik zou ook va: tegen de andere daméfe zij maken het mij. onj^ zelf was wel zeer bele mannen met die ki overweg. Maar wil 'ïj Charlotte Baumeister",^ vervelende HollandseK^SSt^^^^^ hebben beleedigd had mij geen raad behQ'&vëU'^pgfê? over mijn dienstbodeaf^eSEaii^^p moeten hooren hoe ha; lijkheden zaten jegem gevoed en onverstand!; en tante Wic35mïj"<'të let haar niet beviel. V'aifcgaat aanZij betalen mijn kleere: als z ij slechter smaak is dat haar schuld, m je dat ook niet in?" „Zeker wel," zei Guy,:»;. geen oogenblik dat tante/Wïagi tegen je is geweest. kan ik het mij niet voo: eifyoor- «V' A> - w •utbon-X. ■ngs dek&- et, den g "anukn 3®» liuu drie% cs?S béng mi m-v., TOS® f&nS Xi M [Wi rdt3 MB» ■tfX aausog» |bijgeU /niam- ■M l&gi IZieV

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1