52"' No. 9893. Jaargang. Zaterdag 25 IVïaart 1899. Strijdige Werelden. Kennisgeving. UIT DE PERS. lïLUTENLAND. BINNENLAND. SMIEDAMSCHE IDURAilT, Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Fee-bWen Prijs per k wartaal oor S o h i e d a tn en V1 a a r d i n g e n 11. i 25 F. an co per post 11. 1.(35. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingu» 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau Boferstraat G8. Prijs der A dverlentiun: Van 17 regels f). 0.90iedere regel meer 1i cents. Reclames 30 cents per ï'g'd. Groote letters naar de plaats die zij innemen. A d v e r t e n t i n hij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijt» gratis aan liet Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde klrtne ndeertcallëii opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen. latere. Telefoon Xo. 123. BURGEMEESTER EN E T II O O O E 11 S van Schiedam. Gelet op art. 81 der wet tot regeling van liet lager onderwijs. Brengen ter kennis, dat op de socretaiie Afdeeüng B. ter inzage is gelegd de staat l,e vattende de namen d«r kindei en boven :cs en twaalf jaien, dia met gevonden zijn op de lijsten bij mt. 80 dt-r aangehaalde wet bedoeld en waarvan liet met bekend is, dat zij zicb niet meer in de gemeente bevinden. En is hiervan aikimdiging geschied, waar bei behooit, den '24sten Maart 1899. Burgemeester en wethouders voornoemd, VISSER L-B. De secretaris, VERNÈÜE. De verkiezing te Vet ndam. Tot besluit der Pers-beschouwingen ma ken wij nog melding van een artikel van mr. Troelstra in de „Soc. Dein.", die verze kert dat het de radicalen of democraten zijn geweest, die met de socialistische en arbei derskiezers aan den lieer Schaper de over winning hebben bezorgd. „De heer Smidt heeft nl.zegt mr. T., „het ongeluk, hier voornamelijk door de lijke fabrikantenfami lies vertegenwoordigd te zijn en de belan gen van arbeiders, boeren en schippers ko men dikwijls met die der fabrikanten en an dere geldkapitalisten in botsing. Zóó heeft zich de vereeniging der meelfabrikanten, om den prijs der aardappelen en de vraeli- ten der schippers te drukken, op politiek terrein gewroken. Onze overwinning, hoe wel lang niet zuiver proletarisch, is dus wel degelijk een anti-kapitalistische. Naast deze economische oorzaak staat het feit, dat onze critiek op de samenstelling der regoering en het opportunistisch ge scharrel der zoogenaamde «vrijzinnige demo craten in de Kamer, de instemming van alle niet door partijzucht verblinde waarachtige democraten moest verwerven. Het verbond De BeaufortBorgesius wreekte zich reeds thans aan het groene hout der liberale partij." Hoe zal het zijn bij de algemeene verkie zingen, als ook het dorre hout aan de beurt zal komen? vraagt de schr. en liij ant woordt „De Liberale Unie zal als zij nog kan ten opzichte van algemeen kiesrecht en mi litarisme een geheel andere tactiek moeten volgen, wil zij de werkelijke democraten op den duur bevredigen en ons niet de grootste helft der niet-clericale kiezers in handen spelen." „Zoo de B-egeering er in geslaagd was den arbeiders eenig vertrouwen in te boezemen ten opzichte van hare hervormingsgezind heid, Schaper ware niet gekozen. Dat hij BOOS IDA BOY-ED. 71) Martina kende die oogen. Zij kondigden een razende uitbarsting van toorn aan. En voor zijn ruwe mannelijke drift was zij al tijd eenigszins hang. Zij zweeg. „Toen je je met mij verloofde, heb je be loofd mijn vrienden te eeren, van wie ik je zeide dat zij een deel van mijn leven uit maakten." „Och ja als verloofde is men zoo senti menteel dan belooft men zoo veel Ik ben met jou getrouwd niet met hen!" „Zal je excuses maken?" riep Guy met donderende stem en hij pakte ook haar an deren pols vast. „Martina!" waarschuwde Philip. Twee mannen tegen ééne vrouw dat was Martina te machtig. En zij voelde ook aan haar handen hoe Guy. trilde van woede, „Nu ja geef mij tijd nu meteen dat kan ik niet. In het bijzijn van al die Pehrbrand's ik ga een der volgende da gen hierheen of ik schrijf laat me los, Guy. Vandaag kan ik het niet verlang dat niet. Maar op een anderen dag." Güy liet haar los. De vreeselijke spanning op zijn gelaat trok een weinig weg. Dat was in ieder geval, zij liet niet do overwinniug reeds, toch het uitzicht op de overwinning. En dat alleen gaf hem al zekere voldoening. „Goed," zei hij, en Martina's scherp ooi- hoorde dat in zijn stem bijna geen zweem -van toorn meer te bespeuren was. „Goed, het is het beste dat wij nu maar heengaan. Philip zal ons wel bij Charlotte verontschul- wel gekozen is, is een onweerlegbaar bewijs dat liet volk mets meer verwacht van deze Regeering, niets meer verwacht van eenige burgerlijke partij, dat het volk heeft inge zien dat slechts één klasse in ernst kan stre ven naar groote veranderingen in Staat en maatschappij. Die klasse is de proletarische en de partij die haar vertegenwoordigt, is do sociaal-democratische." De „Kamp. Ct dit citeerende, zegt: „Als werkelijk dit de bcteekems is van deze verkiezing, dan heeft „het volk" geen blijk van diep inzicht gegeven. Pilaar de „Soc.-dem." weet wel beter, dat dit de be- teekeuis niet is, evengoed als hij weet, dat de 1597 Veendamsclie kiezers, die hun stem op den heer Schaper hebben uitgebracht, hot Ncderlandsche volk niet zijn. Meer nabij de waarheid zou de „Soc.- dem.' gebleven zijn, wanneer hij geschre ven had Het is ons gelukt aan 1597 kie zers wijs te maken, dat van de hervormings politiek der tegenwoordige Regeering niets te wachten is en dat alleen wij sociaal-demo craten iets goeds kunnen tot stand brengen. Wanneer men bij de voorlichting der kie zers een methode volgt, als men van dc so ciaal-democraten gewoon is, en men ontwik kelt dan een zóó grootcn ijver, als wij bij deze verkiezing van de sociaal-democrati sche aanvoerders gezien hebben, terwijl dc tegenpartij het terrein nagenoeg vrij laat o, dan is het zoo gemakkelijk eenvoudige lie den mee te sleepen 1" llueiuri'ii im-ulchl. SCHIEDAM, 24 Maart '99. Wel mag het vreemd heeten dat, na zoo vele onbescheidenheden en ongeoorloofde uitlatingen in de zaak-Dreyl'us, van het dos sier dat in tachtig exemplaren gedrukt en aan de raadsheeren van het Hof rondge deeld is, nog niets is uitgelekt. Maar nu begint het. Waar of niet, de „Progrès" te Lyou weet een en ander om trent het dossier te vertellen. Het bevat een aantal nieuwe stukken die zeker indruk zul- leu maken, en daaronder komen in de eer ste plaats in aanmerking de brieven van Es- terhazy aan Felix Faure, drie in getal, vol gens zijn eigen verklaring op bevel en op dicté van den generalen staf geschreven. De langste verklaring, zegt het blad, is die van Cavaignac. Deze oud-minister van oorlog zit vol geheimen, die hij nu en dan er uitgooit, zonder er zelf de strekking van te begrijpen 1 Nog schijnen van belang te zijn de stuk ken die betrekking hebben op den raad van onderzoek tegen Estcrhazy, en de verkla ring van don rechter van instructie Bertu- lus over den majoor. Ook dc „Dépêche de Toulouse" spreekt over het dossier. Volgens dit blad levert liet geen positief bewijs van Dreyfus' ouscliuld, maar alleen ernstige vermoedens dat liij niet do schrijver van hel borderel is, en dat er geheime stukken aan de strafkamer zijn medegedeeld, die niet ter kennis van den beklaagde en diens verdediger zijn gebracht. Alsof wij niet reeds meer wisten, wat men digen. Maar dat wil ik je wel zeggen. Nini je zult geen lief woord van me te hooren krijgen, voordat je mijn wil hebt gedaan." Zij gingen heen, en Philip liet zich al spoedig bij Charlotte aandienen, die juist op Salvatrix' kamer was. De Pehx-brand's en tante Wies zaten fluisterend bij elkaar, beneden in het salonzij wilden ook heen gaan, zoodra Charlotte hun was komen ver tellen hoe het meisje het maakte. Charlotte zat naast het bed van Salva trix. Het venster was toe de zon was reeds verdwenenen in het koude, heldere licht lag Salvatrix daar onder den luchtigen he mel van het ledekant. Charlotte had de dunne gordijnen op zij geschoven, want zij wist dat Salvatrix bijzonder van licht hield. Het meisje had opgehouden met weenen en lag daar nu met gesloten oogen en gevou wen handen. Haar oogleden waren rose ge tint; haar wangen waren zoo teer. Toen Charlotte haar zoo gadesloeg, be greep zij eerst goed, dat al werd dit schoone schepseltje ook gezond, haar toch niet de kracht geschonken was om aan hevige stor men des levens het hoofd te bieden. Alleen een zachte, tecre, omzichtige natuur zou zich met haar mogen vercenon. Aan dit hart mocht geen wilde, heilloozc hartstocht aankloppen. Het zou breken. Dat Salvatrix niet sliep, zag Charlotte wel. Eindelijk boog zij zich over haar en vroeg teeder: „Wil je mij niet zeggen, wat er mot je gebeurd is, opdat ik de schuldigen kan straffen V' Toen sloeg Salvatrix de oogen op en keek Charlotte angstig vragend aan. Plotseling sloeg zij beide armen om den hals der lieve vrouw en riep uit „Niets is er met mij gebeurd het was 'maar een blik van hem een woord van ook in Frankrijk kon weten, wanneer men slechts, zooals gansch Europa, had willen luisteren naar de stellige verklaringen in den Duitschen Rijksdag en de Italiaansche Kamer van regeermgswege afgelegd. Wat dc mededeelingeu der beide bladen betreft, het is de vraag of die werkelijk aan een indiscretie te danken zijn. Misschien be schikken de redacties van voornoemde bla den ook wel over bijzonder productieve „duimen". De „Ind. Beige" deelde eenige dagen ge leden mede, hoe een officier, die zitting had gehad m den krijgsraad van 1894, zich over de toenmalige beraadslaging in raadkamer had uitgelaten. Wij hebben onze lezers daarvan niet on kundig gelaten, en er aan toegevoegd hoe uit de omschrijving van het Belgische blad (hot jongste lid van den krijgsraad) volgde dat liet blad bedoelde kapitein Freystatter van de mariniers. De „Lanterne" komt op het verhaal der „Indcpcndanee" terug en vult het aan door den naam te noemen èn van den officier èn van den hoogen ambtenaar der Republiek aan wiens tafel het bewuste onderhoud plaats vond. •Die ambtenaar zou dan zijn de vroegere resident-generaal van Tonkin, Dc Lanes- san. die inderdaad te Ecouen woont. De of ficier is werkelijk Freystatter, Deze was wel niet de jongste in rang van den krijgsraad van 1894 nog een andere kapitein. Roeho, liad nl. zitting maar hij was dc jongste in jaren, en sprak daarom het eerst zijn oordeel uit. Bovendien is Freystatter inderdaad eerst kort van Ma dagascar terug, en het is niet vogy het eerst dat uitlatingen van licm over de onwettig heid van liet vonnis van '94 haar .weg naar dc bladen hebben gevonden. Nog kort geloden werd onder gelijke om standigheden als thans de aandacht op den officier gevestigd. De „Liberté" noodigt hom uit te spreken, en eveneens de perso nen die bij het gesprek te Ecouen tegen woordig waren. Een redacteur van het „Journal des Dé- bats" heeft De Lanessan over deze quaestie geïnterviewd, toen do gewezen hoofdambte naar uit de Kamer kwam. Maar De Lanes san weigerde iets te zeggen. Ccmeniide SlcdedocUnscn Delcassé deelde gisteren in den Fransclien ministerraad mede dat hij Maandag een wetsontwerp bij de Kamer zal indienen tot goedkeuring der overeenkomsten met Enge land van 24 Juni en 21 Maart jl. De minister van oorlog deed mededeeling van het rapport over de ontploffing te Bour- ges. Dc oorzaak is niet bekend. Men ver moedt een ongeluk. De minister neemt maatregelen voor liet vervolg, en enkele werklieden zijn verplaatst. De Fransche Kamer heeft op voorstel van Codet besloten niet te scheiden, voordat de begrooting is afgehandeld. Zij stond weer twee voorloopige twaalfden toe. Do nationalist Lazics heeft een interpel- haar o God, wat lieb ik moeten beleven 1" En zij begon weer te weenen. „Niets is er met mij gebeurd o God, wat heb ik moeten beleven?" herhaalde Charlotte zaclit en vragend. „Dat begrijp ik niet, mijn kind." „Kan een blik dan niet iets belangrijks zijn?" nep Salvatrix uit. „Hoe zal ik u daar een verklaring van geven ik weet het zelf immers niet maar toen hij mij zoo aankeek en ik hem, toen was het of er groote angst over mij kwam liet was als een schrik alsof men mij wilde dooden mijn God, ik weet het niet Charlotte zat zwijgend bij haar en lief koosde de slanke handen van het weenende meisje. Zij dacht ernstig na. Of een blik iets belangrijks kan zijn!' Wat kan een blik niet zeggen? Waar de lippen stom moeten blijven, spreekt het oog. Hoe menig hart is tot eeuwig zwijgen gedoemd en mag noch zijn liefde noch zijn lijden in woorden uitspreken. En hoe dik wijls zal het wel niet zijn voorgekomen dat in het voorbijgaan op den grooten levens weg twee mensclien langs elkaar- heen gaan die elkaar met groote, verschrikte oogen aanzieneen ziel die de andere haar groet brengt. Zij hebben elkaar ontdekt, maar zij kunnen niet bij elkaar blijven. Het noodlot gebiedt lien verder te gaan, ieder naar een anderen kant. Maar zij weten het zij zou den elkander hebben lief gehadzij waren voor elkander bestemd Ja, zulke blikken zijn vol groote beteekenis. Verschrikkelijk zou het zijn, wanneer Guy on Salvatrix elkander zóó aangezien, elkander dus gevonden hadden! Wanneer in zijn ziel en in de hare iets ontwaakt was dat niet mocht leven noch groeien. Nog zat Charlotte er over te denken of zij door verstandige woorden dan wel door latie aangekondigd over de praktijken der semieten en der anti-nationalisten en liet „winstbejag van joden en cosmopolieten." Volgens Londenschc bladen laat de Fian- sclie regeenng sedert eemgen tijd hard wer ken aan de kustverdediging te Calais, Bou logne en Duinkerken. De rechter van instructie Fabrc heeft de mededeeling aan het parket gelast der ver volgingen tegen den Bond van de Rechten van den Mensch, den Bond van liet Fran sche Vaderland, den Bond der Verdediging van het Vaderland en den Bond van plebi ,- citaire comilé's. Te Villefranche zijn matrozen van een Engehchcn kruiser slaags geraakt met Fransche matrozen, waarbij twaalf vechters bazen verwondingen ophopen. Volgens de Matin" koeren 's Pausen krachten met terug. Hij lijdt aan slapeloos heid en voedt zich zeer slecht. Hij woont de mis bij, maar leest die zelf niet. De audiën ties bepalen zich tot een zeer korte voor stelling, waarbij de Paus op een sofa ligt. Ook de geestelijke krachten van den Hei ligen Vader nemen, volgens hot blad, af. Het gebeurt wel dat de Paus wegens te groote zwakte een gesprek moet afbreken. Do operatie-wond zou nog niet gesloten zijn. Bij de kardinaals wekt 's Pausen toe stand groote bezorgdheid. Lord Roseberry is te Konstantinopel uit nemend ontvangen. In diplomatieke krin gen ziet men hierin een teeken van betere verstandhouding tusschen de Porto en En geland, te meer omdat de Sultan den gezant te Londen bevolen heeft de Engelsclie re geering dank te zeggen voor haar gerust stellende verklaringen omtrent Macedonië, Arabië en Soudan. De Egyptische onder-staatssecretaris voor publieke werken is van een reis uit de pas veroverde of heroverde provinciën terugge keerd Hij is van nieening dat Soudan, zui delijk van Karthoum, voor een beschaafde natie geen practische waarde heeft. Het bericht komt over Frankrijk. De „Ind. Beige" verneemt uit Kaïro dat alle officieren van het leger in Soudan hun ontslag hebben aangevraagd, wegens lord Kitchener's ondragelijk despotisme. Do ver houding tusschen lord Cromer en lord Kit chener zou bovendien zóó gespannen zijn, dat men het aftreden van een van beiden verwacht. De „Times" verneemt uit Rome dat de Chineesclie gezant aan de Italiaansche re geering heeft medegedeeld, dat Cliina he slist weigert Italié's eisch omtrent dc Sam- num-baai in te willigen. De gezanten van Engeland, Duitscliland en Amerika hebben nota's gezonden aan liet Tsung-li-Yamcn, waarin zij de regeling der quaestie van de uitbreiding der nederzettin gen tc Shanghai eischcn. De Fransche ge zant lieeft er in toegestemd, liet protest van den Fransclien consul te Shanghai terug te nemen onder voorwaarde, dat de uitbrei ding niet het onmiddellijk aan de Fransche concessie grenzende gebied omvat. te zwijgen beter den indruk kon uitwissclieh dien dit voorval op liet buitengewoon fijn besnaarde meisje had gemaakt, toen zij m de kamer daarnaast hoorde fluisteren. Zij spitste liet oor en meende zelfs Kaatje's stem en die van Philip Kalkowski te lioo- ren. ,,Ik geloof dat Philip hiernaast is," zeido zij zacht. Over Salvatrix' gelaat zweefde een lichte glimlach. Plotseling schenen vrede en ge rustheid over haar trekken te worden uit gespreid. „Wees vriendelijk tegen hem Hij zal ze ker onder de ruwheid zijner zuster lijden. Toon hem dat wij hem daarom te hooger achten," fluisterde zij. Charlotte ging naar de andere kamer. Daar stond Philip op de lichte Indische mat, in het vertrek met zijn blauw-witte wanden. Hij drong bij Kaatje aan, maar zij weigerde norsch hem aan te dienen. Philip werd zeer rood toen hij de vrouw- des huizes zag. „Ga naar je meesteres," beval Charlotte met scherpte in haar stem. „Maar je moet je mond houden." „Hoe maakt de juffrouw het?" „Een beetje zenuwachtig," zei Charlotte. „Mevrouw mijn zwager en mijn zuster zijn heengegaan. Ik moet u bun groeten overbrengen. Martina zal zeker een dezer dagen Charlotte maakte een gebaar met haar hand om Philip de overbrenging van een pijnlijke boodschap te besparen. „Mevrouw," zei hij vastbesloten, „ik kan mijn zuster niet verontschuldigen. Ik kan alleen liopen, dat zij zich beter dan tot nu zal schikken in de levenswijze van uw kring. En ik kan u de dagelijksche herinnering aan Martina's verkeerde handelwijze bespa- De Keizer van Korea heeft al zijn minis ters ontslagen en twee van hen verbannen. Een en ander staat in verband met ingrij pende verandering van het ambtenaarsper- sonecl m de provinciën. Niet om het „gezonde geld", maar om de trusts zal de strijd bij de aanstaande pre sidentsverkiezing in de -Vereenigde Staten, gaan, ten minste als men den zin van sena tor Cliamblcr uit New-Hampbire, een der invloedrijkste republikeinen, doet. Deze schaart zich in den strijd tegen de trusts aan de zijde der democraten. Doet de repu- bhkeinsche partij niet desgelijks, kiest zij in deze niet de zijde van het volk, dan vreest Cliamblcr dat zij het onderspit zal delven. Vele republikeinen van aanzien deelen zijn meening; de eigenlijke leiders der par tij evenwel, Hanna, Piatt, Allison, Reed e. a., houden liet met de trusts of, zooals een New-Yorkscli blad het uitdrukt, zijn met lijf en ziel aan de trusts verkocht. In den Ncw-Yorkschen gemeenteraad is voorgesteld op 24 Mei, den verjaardag van koningin Victoria, van de openbare gebou wen te vlaggen, in aanmerking nemende den onbetwistbaren band van sympathie die cr tusschen de Vereenigde Staten en Enge land bestaat, en den moreelen steun door laalslgenoemd rijk aan de Unie in den oor log met Spanje geschonken. Er ging geen enkele stem op tegen het voorstel. Te Havanna en op andere plaatsen van Cuba duren de ongeregeldheden nog steeds voort. Waarschijnlijk in verband daarmede heeft generaal Brooke, de gouverneur-gene raal. aan de regeering te Washington ge seind, dat de voorgenomen vermindering der bezettingstroepen op 15000 ongewenscht is Er blijven nu 30,000 man. De gewezen Pcruaansche generaal Cace- res is uit Argentinië te Arica (Noord-Chili) aangekomen. Hij komt er voor uit dat hij zoodra liet gunstige oogenblik daar is, voor nemens is de Pcruaansche regeering omver te worpen. Een gewaarschuwde vijand geldt voor twee l leerplicht. In het „Volksblad", orgaan der vereeni ging „Volksonderwijs", richt het Hoofdbe stuur zich tot de leden om uiting te geven aan zijn ingenomenheid niet het gewijzigd ontwerp op den leerplicht. Onder meer wordt in dit artikel, gezegd Het meeste bezwaar hadden wij tegen de toelating tweemaal 's jaars en de regeling van het toezicht. Het eerste is vervallen en tegen het tweede punt zijn de hoofdbezwa ren weggenomen. De Minister volgt thans den natuurlijken, den door de praktijk als 't ware aangewezen weg, dien onze Vereeni ging indertijd ook in haar ontwerp gevolgd had, dat namelijk in de administratieve be moeiingen, die de eigenlijke strafprocedure vooraf gaan, liet hoofd der school de eerste is die optreedt, gelijk ook deze de man is ren door zoo spoedig mogelijk te vertrek ken." „Wij denken ér niet aan u te laten gaan," zei Charlotte met een vriendelijker! glim lach. „Integendeel, wij zullen Martina's on behoorlijkheid zoo liclit mogelijk opnemen, opdat er geen ernstiger conflicten uit ont staan. Want het leven heeft mij sinds lang geleerd dat de geschiedenis van de kleine oorzaken en de groote gevolgen maar al te waar is. Bovendien maken wij het op die wijze, ook in Guy's voordeel, Martina het gemakkelijkst excuses te maken." Dankbaar en gelukkig kon Philip slechts een kus op de hand der welwillende vrouw drukken. En den volgenden middag tusschen twaal ven en tweeën poseerde Salvatrix weer in do heldere zonneschijn voor zijn schilderij „De bloem der tropen". Een wit phantasie- gewaad hing van haar schouders af en be dekte ook de armen. Zij zat voor een boschje struikgewas. Op eenige passen afstands zat Charlotte in de schaduw van een treurwilg haar huishoud boek bij te schrijven. Onder zijn parasol die een schaduw op het doek wierp, zat Philip voor zijn ezel. Zij spraken weinig. Hier en daar stonden sneeuwwitte, vlok kige, dichte wolken tegen den blauw-satij- nen licmel en lieten de zon vrij. Zacht kwam de middagwind van het Westen aan; zij voerde een warmte-stroom met zich en schubde dc oppervlakte van het water, dat rustig naar liet Noorden wilde stroomen, maar tegen den wind in moest. Alles was stilook het bedrijvige leven op stroom en op dc schepen rustte. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1