52"'
No. 9893.
Jaargang.
Zaterdag 25 IVïaart 1899.
Strijdige Werelden.
Kennisgeving.
UIT DE PERS.
lïLUTENLAND.
BINNENLAND.
SMIEDAMSCHE IDURAilT,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Fee-bWen
Prijs per k wartaal oor S o h i e d a tn en V1 a a r d i n g e n 11. i 25 F. an co
per post 11. 1.(35.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingu» 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boferstraat G8.
Prijs der A dverlentiun: Van 17 regels f). 0.90iedere regel
meer 1i cents. Reclames 30 cents per ï'g'd. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
A d v e r t e n t i n hij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijt» gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klrtne ndeertcallëii opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Xo. 123.
BURGEMEESTER EN E T II O O O E 11 S
van Schiedam.
Gelet op art. 81 der wet tot regeling van liet
lager onderwijs.
Brengen ter kennis, dat op de socretaiie
Afdeeüng B. ter inzage is gelegd de staat l,e
vattende de namen d«r kindei en boven :cs en
twaalf jaien, dia met gevonden zijn op de
lijsten bij mt. 80 dt-r aangehaalde wet bedoeld
en waarvan liet met bekend is, dat zij zicb
niet meer in de gemeente bevinden.
En is hiervan aikimdiging geschied, waar bei
behooit, den '24sten Maart 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VISSER L-B.
De secretaris,
VERNÈÜE.
De verkiezing te Vet ndam.
Tot besluit der Pers-beschouwingen ma
ken wij nog melding van een artikel van
mr. Troelstra in de „Soc. Dein.", die verze
kert dat het de radicalen of democraten zijn
geweest, die met de socialistische en arbei
derskiezers aan den lieer Schaper de over
winning hebben bezorgd. „De heer Smidt
heeft nl.zegt mr. T., „het ongeluk, hier
voornamelijk door de lijke fabrikantenfami
lies vertegenwoordigd te zijn en de belan
gen van arbeiders, boeren en schippers ko
men dikwijls met die der fabrikanten en an
dere geldkapitalisten in botsing. Zóó heeft
zich de vereeniging der meelfabrikanten,
om den prijs der aardappelen en de vraeli-
ten der schippers te drukken, op politiek
terrein gewroken. Onze overwinning, hoe
wel lang niet zuiver proletarisch, is dus wel
degelijk een anti-kapitalistische.
Naast deze economische oorzaak staat het
feit, dat onze critiek op de samenstelling
der regoering en het opportunistisch ge
scharrel der zoogenaamde «vrijzinnige demo
craten in de Kamer, de instemming van alle
niet door partijzucht verblinde waarachtige
democraten moest verwerven. Het verbond
De BeaufortBorgesius wreekte zich reeds
thans aan het groene hout der liberale
partij."
Hoe zal het zijn bij de algemeene verkie
zingen, als ook het dorre hout aan de beurt
zal komen? vraagt de schr. en liij ant
woordt
„De Liberale Unie zal als zij nog kan
ten opzichte van algemeen kiesrecht en mi
litarisme een geheel andere tactiek moeten
volgen, wil zij de werkelijke democraten op
den duur bevredigen en ons niet de grootste
helft der niet-clericale kiezers in handen
spelen."
„Zoo de B-egeering er in geslaagd was den
arbeiders eenig vertrouwen in te boezemen
ten opzichte van hare hervormingsgezind
heid, Schaper ware niet gekozen. Dat hij
BOOS
IDA BOY-ED.
71)
Martina kende die oogen. Zij kondigden
een razende uitbarsting van toorn aan. En
voor zijn ruwe mannelijke drift was zij al
tijd eenigszins hang. Zij zweeg.
„Toen je je met mij verloofde, heb je be
loofd mijn vrienden te eeren, van wie ik je
zeide dat zij een deel van mijn leven uit
maakten."
„Och ja als verloofde is men zoo senti
menteel dan belooft men zoo veel Ik
ben met jou getrouwd niet met hen!"
„Zal je excuses maken?" riep Guy met
donderende stem en hij pakte ook haar an
deren pols vast.
„Martina!" waarschuwde Philip.
Twee mannen tegen ééne vrouw dat
was Martina te machtig. En zij voelde ook
aan haar handen hoe Guy. trilde van woede,
„Nu ja geef mij tijd nu meteen
dat kan ik niet. In het bijzijn van al die
Pehrbrand's ik ga een der volgende da
gen hierheen of ik schrijf laat me los,
Guy. Vandaag kan ik het niet verlang
dat niet. Maar op een anderen dag."
Güy liet haar los. De vreeselijke spanning
op zijn gelaat trok een weinig weg. Dat was
in ieder geval, zij liet niet do overwinniug
reeds, toch het uitzicht op de overwinning.
En dat alleen gaf hem al zekere voldoening.
„Goed," zei hij, en Martina's scherp ooi-
hoorde dat in zijn stem bijna geen zweem
-van toorn meer te bespeuren was. „Goed,
het is het beste dat wij nu maar heengaan.
Philip zal ons wel bij Charlotte verontschul-
wel gekozen is, is een onweerlegbaar bewijs
dat liet volk mets meer verwacht van deze
Regeering, niets meer verwacht van eenige
burgerlijke partij, dat het volk heeft inge
zien dat slechts één klasse in ernst kan stre
ven naar groote veranderingen in Staat en
maatschappij. Die klasse is de proletarische
en de partij die haar vertegenwoordigt, is
do sociaal-democratische."
De „Kamp. Ct dit citeerende, zegt:
„Als werkelijk dit de bcteekems is van
deze verkiezing, dan heeft „het volk" geen
blijk van diep inzicht gegeven. Pilaar de
„Soc.-dem." weet wel beter, dat dit de be-
teekeuis niet is, evengoed als hij weet, dat
de 1597 Veendamsclie kiezers, die hun stem
op den heer Schaper hebben uitgebracht,
hot Ncderlandsche volk niet zijn.
Meer nabij de waarheid zou de „Soc.-
dem.' gebleven zijn, wanneer hij geschre
ven had Het is ons gelukt aan 1597 kie
zers wijs te maken, dat van de hervormings
politiek der tegenwoordige Regeering niets
te wachten is en dat alleen wij sociaal-demo
craten iets goeds kunnen tot stand brengen.
Wanneer men bij de voorlichting der kie
zers een methode volgt, als men van dc so
ciaal-democraten gewoon is, en men ontwik
kelt dan een zóó grootcn ijver, als wij bij
deze verkiezing van de sociaal-democrati
sche aanvoerders gezien hebben, terwijl dc
tegenpartij het terrein nagenoeg vrij laat
o, dan is het zoo gemakkelijk eenvoudige lie
den mee te sleepen 1"
llueiuri'ii im-ulchl.
SCHIEDAM, 24 Maart '99.
Wel mag het vreemd heeten dat, na zoo
vele onbescheidenheden en ongeoorloofde
uitlatingen in de zaak-Dreyl'us, van het dos
sier dat in tachtig exemplaren gedrukt en
aan de raadsheeren van het Hof rondge
deeld is, nog niets is uitgelekt.
Maar nu begint het. Waar of niet, de
„Progrès" te Lyou weet een en ander om
trent het dossier te vertellen. Het bevat een
aantal nieuwe stukken die zeker indruk zul-
leu maken, en daaronder komen in de eer
ste plaats in aanmerking de brieven van Es-
terhazy aan Felix Faure, drie in getal, vol
gens zijn eigen verklaring op bevel en op
dicté van den generalen staf geschreven.
De langste verklaring, zegt het blad, is
die van Cavaignac. Deze oud-minister van
oorlog zit vol geheimen, die hij nu en dan
er uitgooit, zonder er zelf de strekking van
te begrijpen 1
Nog schijnen van belang te zijn de stuk
ken die betrekking hebben op den raad van
onderzoek tegen Estcrhazy, en de verkla
ring van don rechter van instructie Bertu-
lus over den majoor.
Ook dc „Dépêche de Toulouse" spreekt
over het dossier. Volgens dit blad levert liet
geen positief bewijs van Dreyfus' ouscliuld,
maar alleen ernstige vermoedens dat liij
niet do schrijver van hel borderel is, en dat
er geheime stukken aan de strafkamer zijn
medegedeeld, die niet ter kennis van den
beklaagde en diens verdediger zijn gebracht.
Alsof wij niet reeds meer wisten, wat men
digen. Maar dat wil ik je wel zeggen. Nini
je zult geen lief woord van me te hooren
krijgen, voordat je mijn wil hebt gedaan."
Zij gingen heen, en Philip liet zich al
spoedig bij Charlotte aandienen, die juist
op Salvatrix' kamer was. De Pehx-brand's
en tante Wies zaten fluisterend bij elkaar,
beneden in het salonzij wilden ook heen
gaan, zoodra Charlotte hun was komen ver
tellen hoe het meisje het maakte.
Charlotte zat naast het bed van Salva
trix. Het venster was toe de zon was reeds
verdwenenen in het koude, heldere licht
lag Salvatrix daar onder den luchtigen he
mel van het ledekant. Charlotte had de
dunne gordijnen op zij geschoven, want zij
wist dat Salvatrix bijzonder van licht hield.
Het meisje had opgehouden met weenen
en lag daar nu met gesloten oogen en gevou
wen handen. Haar oogleden waren rose ge
tint; haar wangen waren zoo teer.
Toen Charlotte haar zoo gadesloeg, be
greep zij eerst goed, dat al werd dit schoone
schepseltje ook gezond, haar toch niet de
kracht geschonken was om aan hevige stor
men des levens het hoofd te bieden. Alleen
een zachte, tecre, omzichtige natuur zou
zich met haar mogen vercenon. Aan dit
hart mocht geen wilde, heilloozc hartstocht
aankloppen. Het zou breken.
Dat Salvatrix niet sliep, zag Charlotte
wel. Eindelijk boog zij zich over haar en
vroeg teeder:
„Wil je mij niet zeggen, wat er mot je
gebeurd is, opdat ik de schuldigen kan
straffen V'
Toen sloeg Salvatrix de oogen op en keek
Charlotte angstig vragend aan.
Plotseling sloeg zij beide armen om den
hals der lieve vrouw en riep uit
„Niets is er met mij gebeurd het was
'maar een blik van hem een woord van
ook in Frankrijk kon weten, wanneer men
slechts, zooals gansch Europa, had willen
luisteren naar de stellige verklaringen in
den Duitschen Rijksdag en de Italiaansche
Kamer van regeermgswege afgelegd.
Wat dc mededeelingeu der beide bladen
betreft, het is de vraag of die werkelijk aan
een indiscretie te danken zijn. Misschien be
schikken de redacties van voornoemde bla
den ook wel over bijzonder productieve
„duimen".
De „Ind. Beige" deelde eenige dagen ge
leden mede, hoe een officier, die zitting had
gehad m den krijgsraad van 1894, zich over
de toenmalige beraadslaging in raadkamer
had uitgelaten.
Wij hebben onze lezers daarvan niet on
kundig gelaten, en er aan toegevoegd hoe
uit de omschrijving van het Belgische blad
(hot jongste lid van den krijgsraad) volgde
dat liet blad bedoelde kapitein Freystatter
van de mariniers.
De „Lanterne" komt op het verhaal der
„Indcpcndanee" terug en vult het aan door
den naam te noemen èn van den officier èn
van den hoogen ambtenaar der Republiek
aan wiens tafel het bewuste onderhoud
plaats vond.
•Die ambtenaar zou dan zijn de vroegere
resident-generaal van Tonkin, Dc Lanes-
san. die inderdaad te Ecouen woont. De of
ficier is werkelijk Freystatter,
Deze was wel niet de jongste in rang van
den krijgsraad van 1894 nog een andere
kapitein. Roeho, liad nl. zitting maar hij
was dc jongste in jaren, en sprak daarom
het eerst zijn oordeel uit. Bovendien is
Freystatter inderdaad eerst kort van Ma
dagascar terug, en het is niet vogy het eerst
dat uitlatingen van licm over de onwettig
heid van liet vonnis van '94 haar .weg naar
dc bladen hebben gevonden.
Nog kort geloden werd onder gelijke om
standigheden als thans de aandacht op den
officier gevestigd. De „Liberté" noodigt
hom uit te spreken, en eveneens de perso
nen die bij het gesprek te Ecouen tegen
woordig waren.
Een redacteur van het „Journal des Dé-
bats" heeft De Lanessan over deze quaestie
geïnterviewd, toen do gewezen hoofdambte
naar uit de Kamer kwam. Maar De Lanes
san weigerde iets te zeggen.
Ccmeniide SlcdedocUnscn
Delcassé deelde gisteren in den Fransclien
ministerraad mede dat hij Maandag een
wetsontwerp bij de Kamer zal indienen tot
goedkeuring der overeenkomsten met Enge
land van 24 Juni en 21 Maart jl.
De minister van oorlog deed mededeeling
van het rapport over de ontploffing te Bour-
ges. Dc oorzaak is niet bekend. Men ver
moedt een ongeluk. De minister neemt
maatregelen voor liet vervolg, en enkele
werklieden zijn verplaatst.
De Fransche Kamer heeft op voorstel van
Codet besloten niet te scheiden, voordat de
begrooting is afgehandeld. Zij stond weer
twee voorloopige twaalfden toe.
Do nationalist Lazics heeft een interpel-
haar o God, wat lieb ik moeten beleven 1"
En zij begon weer te weenen.
„Niets is er met mij gebeurd o God,
wat heb ik moeten beleven?" herhaalde
Charlotte zaclit en vragend. „Dat begrijp ik
niet, mijn kind."
„Kan een blik dan niet iets belangrijks
zijn?" nep Salvatrix uit. „Hoe zal ik u daar
een verklaring van geven ik weet het
zelf immers niet maar toen hij mij zoo
aankeek en ik hem, toen was het of er
groote angst over mij kwam liet was als
een schrik alsof men mij wilde dooden
mijn God, ik weet het niet
Charlotte zat zwijgend bij haar en lief
koosde de slanke handen van het weenende
meisje. Zij dacht ernstig na.
Of een blik iets belangrijks kan zijn!'
Wat kan een blik niet zeggen? Waar de
lippen stom moeten blijven, spreekt het
oog. Hoe menig hart is tot eeuwig zwijgen
gedoemd en mag noch zijn liefde noch zijn
lijden in woorden uitspreken. En hoe dik
wijls zal het wel niet zijn voorgekomen dat
in het voorbijgaan op den grooten levens
weg twee mensclien langs elkaar- heen gaan
die elkaar met groote, verschrikte oogen
aanzieneen ziel die de andere haar groet
brengt. Zij hebben elkaar ontdekt, maar zij
kunnen niet bij elkaar blijven. Het noodlot
gebiedt lien verder te gaan, ieder naar een
anderen kant. Maar zij weten het zij zou
den elkander hebben lief gehadzij waren
voor elkander bestemd Ja, zulke blikken
zijn vol groote beteekenis.
Verschrikkelijk zou het zijn, wanneer
Guy on Salvatrix elkander zóó aangezien,
elkander dus gevonden hadden! Wanneer
in zijn ziel en in de hare iets ontwaakt was
dat niet mocht leven noch groeien.
Nog zat Charlotte er over te denken of
zij door verstandige woorden dan wel door
latie aangekondigd over de praktijken der
semieten en der anti-nationalisten en liet
„winstbejag van joden en cosmopolieten."
Volgens Londenschc bladen laat de Fian-
sclie regeenng sedert eemgen tijd hard wer
ken aan de kustverdediging te Calais, Bou
logne en Duinkerken.
De rechter van instructie Fabrc heeft de
mededeeling aan het parket gelast der ver
volgingen tegen den Bond van de Rechten
van den Mensch, den Bond van liet Fran
sche Vaderland, den Bond der Verdediging
van het Vaderland en den Bond van plebi ,-
citaire comilé's.
Te Villefranche zijn matrozen van een
Engehchcn kruiser slaags geraakt met
Fransche matrozen, waarbij twaalf vechters
bazen verwondingen ophopen.
Volgens de Matin" koeren 's Pausen
krachten met terug. Hij lijdt aan slapeloos
heid en voedt zich zeer slecht. Hij woont de
mis bij, maar leest die zelf niet. De audiën
ties bepalen zich tot een zeer korte voor
stelling, waarbij de Paus op een sofa ligt.
Ook de geestelijke krachten van den Hei
ligen Vader nemen, volgens hot blad, af.
Het gebeurt wel dat de Paus wegens te
groote zwakte een gesprek moet afbreken.
Do operatie-wond zou nog niet gesloten
zijn. Bij de kardinaals wekt 's Pausen toe
stand groote bezorgdheid.
Lord Roseberry is te Konstantinopel uit
nemend ontvangen. In diplomatieke krin
gen ziet men hierin een teeken van betere
verstandhouding tusschen de Porto en En
geland, te meer omdat de Sultan den gezant
te Londen bevolen heeft de Engelsclie re
geering dank te zeggen voor haar gerust
stellende verklaringen omtrent Macedonië,
Arabië en Soudan.
De Egyptische onder-staatssecretaris voor
publieke werken is van een reis uit de pas
veroverde of heroverde provinciën terugge
keerd Hij is van nieening dat Soudan, zui
delijk van Karthoum, voor een beschaafde
natie geen practische waarde heeft.
Het bericht komt over Frankrijk.
De „Ind. Beige" verneemt uit Kaïro dat
alle officieren van het leger in Soudan hun
ontslag hebben aangevraagd, wegens lord
Kitchener's ondragelijk despotisme. Do ver
houding tusschen lord Cromer en lord Kit
chener zou bovendien zóó gespannen zijn,
dat men het aftreden van een van beiden
verwacht.
De „Times" verneemt uit Rome dat de
Chineesclie gezant aan de Italiaansche re
geering heeft medegedeeld, dat Cliina he
slist weigert Italié's eisch omtrent dc Sam-
num-baai in te willigen.
De gezanten van Engeland, Duitscliland
en Amerika hebben nota's gezonden aan liet
Tsung-li-Yamcn, waarin zij de regeling der
quaestie van de uitbreiding der nederzettin
gen tc Shanghai eischcn. De Fransche ge
zant lieeft er in toegestemd, liet protest van
den Fransclien consul te Shanghai terug te
nemen onder voorwaarde, dat de uitbrei
ding niet het onmiddellijk aan de Fransche
concessie grenzende gebied omvat.
te zwijgen beter den indruk kon uitwissclieh
dien dit voorval op liet buitengewoon fijn
besnaarde meisje had gemaakt, toen zij m
de kamer daarnaast hoorde fluisteren. Zij
spitste liet oor en meende zelfs Kaatje's
stem en die van Philip Kalkowski te lioo-
ren.
,,Ik geloof dat Philip hiernaast is," zeido
zij zacht.
Over Salvatrix' gelaat zweefde een lichte
glimlach. Plotseling schenen vrede en ge
rustheid over haar trekken te worden uit
gespreid.
„Wees vriendelijk tegen hem Hij zal ze
ker onder de ruwheid zijner zuster lijden.
Toon hem dat wij hem daarom te hooger
achten," fluisterde zij.
Charlotte ging naar de andere kamer.
Daar stond Philip op de lichte Indische
mat, in het vertrek met zijn blauw-witte
wanden. Hij drong bij Kaatje aan, maar zij
weigerde norsch hem aan te dienen.
Philip werd zeer rood toen hij de vrouw-
des huizes zag.
„Ga naar je meesteres," beval Charlotte
met scherpte in haar stem. „Maar je moet
je mond houden."
„Hoe maakt de juffrouw het?"
„Een beetje zenuwachtig," zei Charlotte.
„Mevrouw mijn zwager en mijn zuster
zijn heengegaan. Ik moet u bun groeten
overbrengen. Martina zal zeker een dezer
dagen
Charlotte maakte een gebaar met haar
hand om Philip de overbrenging van een
pijnlijke boodschap te besparen.
„Mevrouw," zei hij vastbesloten, „ik kan
mijn zuster niet verontschuldigen. Ik kan
alleen liopen, dat zij zich beter dan tot nu
zal schikken in de levenswijze van uw kring.
En ik kan u de dagelijksche herinnering
aan Martina's verkeerde handelwijze bespa-
De Keizer van Korea heeft al zijn minis
ters ontslagen en twee van hen verbannen.
Een en ander staat in verband met ingrij
pende verandering van het ambtenaarsper-
sonecl m de provinciën.
Niet om het „gezonde geld", maar om de
trusts zal de strijd bij de aanstaande pre
sidentsverkiezing in de -Vereenigde Staten,
gaan, ten minste als men den zin van sena
tor Cliamblcr uit New-Hampbire, een der
invloedrijkste republikeinen, doet. Deze
schaart zich in den strijd tegen de trusts
aan de zijde der democraten. Doet de repu-
bhkeinsche partij niet desgelijks, kiest zij
in deze niet de zijde van het volk, dan
vreest Cliamblcr dat zij het onderspit zal
delven.
Vele republikeinen van aanzien deelen
zijn meening; de eigenlijke leiders der par
tij evenwel, Hanna, Piatt, Allison, Reed
e. a., houden liet met de trusts of, zooals een
New-Yorkscli blad het uitdrukt, zijn met
lijf en ziel aan de trusts verkocht.
In den Ncw-Yorkschen gemeenteraad is
voorgesteld op 24 Mei, den verjaardag van
koningin Victoria, van de openbare gebou
wen te vlaggen, in aanmerking nemende
den onbetwistbaren band van sympathie die
cr tusschen de Vereenigde Staten en Enge
land bestaat, en den moreelen steun door
laalslgenoemd rijk aan de Unie in den oor
log met Spanje geschonken. Er ging geen
enkele stem op tegen het voorstel.
Te Havanna en op andere plaatsen van
Cuba duren de ongeregeldheden nog steeds
voort. Waarschijnlijk in verband daarmede
heeft generaal Brooke, de gouverneur-gene
raal. aan de regeering te Washington ge
seind, dat de voorgenomen vermindering
der bezettingstroepen op 15000 ongewenscht
is Er blijven nu 30,000 man.
De gewezen Pcruaansche generaal Cace-
res is uit Argentinië te Arica (Noord-Chili)
aangekomen. Hij komt er voor uit dat hij
zoodra liet gunstige oogenblik daar is, voor
nemens is de Pcruaansche regeering omver
te worpen.
Een gewaarschuwde vijand geldt voor
twee l
leerplicht.
In het „Volksblad", orgaan der vereeni
ging „Volksonderwijs", richt het Hoofdbe
stuur zich tot de leden om uiting te geven
aan zijn ingenomenheid niet het gewijzigd
ontwerp op den leerplicht. Onder meer
wordt in dit artikel, gezegd
Het meeste bezwaar hadden wij tegen de
toelating tweemaal 's jaars en de regeling
van het toezicht. Het eerste is vervallen en
tegen het tweede punt zijn de hoofdbezwa
ren weggenomen. De Minister volgt thans
den natuurlijken, den door de praktijk als
't ware aangewezen weg, dien onze Vereeni
ging indertijd ook in haar ontwerp gevolgd
had, dat namelijk in de administratieve be
moeiingen, die de eigenlijke strafprocedure
vooraf gaan, liet hoofd der school de eerste
is die optreedt, gelijk ook deze de man is
ren door zoo spoedig mogelijk te vertrek
ken."
„Wij denken ér niet aan u te laten gaan,"
zei Charlotte met een vriendelijker! glim
lach. „Integendeel, wij zullen Martina's on
behoorlijkheid zoo liclit mogelijk opnemen,
opdat er geen ernstiger conflicten uit ont
staan. Want het leven heeft mij sinds lang
geleerd dat de geschiedenis van de kleine
oorzaken en de groote gevolgen maar al te
waar is. Bovendien maken wij het op die
wijze, ook in Guy's voordeel, Martina het
gemakkelijkst excuses te maken."
Dankbaar en gelukkig kon Philip slechts
een kus op de hand der welwillende vrouw
drukken.
En den volgenden middag tusschen twaal
ven en tweeën poseerde Salvatrix weer in
do heldere zonneschijn voor zijn schilderij
„De bloem der tropen". Een wit phantasie-
gewaad hing van haar schouders af en be
dekte ook de armen.
Zij zat voor een boschje struikgewas. Op
eenige passen afstands zat Charlotte in de
schaduw van een treurwilg haar huishoud
boek bij te schrijven. Onder zijn parasol die
een schaduw op het doek wierp, zat Philip
voor zijn ezel. Zij spraken weinig.
Hier en daar stonden sneeuwwitte, vlok
kige, dichte wolken tegen den blauw-satij-
nen licmel en lieten de zon vrij. Zacht kwam
de middagwind van het Westen aan; zij
voerde een warmte-stroom met zich en
schubde dc oppervlakte van het water, dat
rustig naar liet Noorden wilde stroomen,
maar tegen den wind in moest. Alles was
stilook het bedrijvige leven op stroom en
op dc schepen rustte.
(Wordt vervolgd.)