53s'e Jaargang.
No. 9904.
Zondag 9 en Maandag 10 April 1899.
Eerste Blad
Strijdige Werelden,
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE miMUIT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering \ari Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V I a a r d i n g e n fl. 1 .-25. Franco
per post 11. 1.65,
c Prijs per weekVoor Schiedam en V laar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstraat 08.
Prijs der Advertentiën: van 17 regels 00 cents; iedere regel
meer 12 te cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijr. gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleinc ndnertenliën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bui eau te voldoen.
luiere. Telefoon >To. 133.
llgeinera ovrrilclit.
SCHIEDAM, 8 April '99.
De ..Figaro" gaat met het openbaar ma
ken der verliooren voor de strafkamer aldus
te werk dat liet „hoor en wederhoor" in
ruime mate wordt toegepast. Wij hebben
gisteren gezien hoe Bertulus' getuigenis dat
vati Cavaignac en vooral van Roget ver
zwakte, nu krijgen wij andermaal Roget te
hooren. De generaal is nl. op verzoek der
regeering na kennis te hebben genomen van
de verklaringen van Bertulus, nog eens ge
hoord. Men zou kunnen spreken van een
„schriftelijke confrontatie" van den gene
raal en den rechter van instructie, ware het
niet dat men verzuimd lieeft den laatste de
gelegenheid te schenken zich tegen Roget's
ruwe aanvallen te verdedigen.
Want Roget keert de zaak geheel om
Volgens hem werd Henry, wien gewoonlijk
dergelijke vertrouwelijke opdrachten wer
den gegeven, naar Bertulus gezonden om
zich voor het ministerie van oorlog te over
tuigen dat er bij de door Bertulus ten huize
van mme. Pays in beslag genomen papie
ren gene waren die de landsverdediging
raakten.
Een falsaris dus die met vertrouwelijke
zendingen werd belast i
Welnu, volgens Roget deed Henry, bij
zijn chefs terugkeerend, het volgende ver
haal. Bertulus had hem gezegd een vriend
van het leger te zijn, maar door Picquart
en diens medestrijders voortgedreven te
worden. Bertulus was in tranen uitgebaie
sten, bad Henry cmhelsd en verklaard bang
te zijn dat hij zijn baantje zou verliezen.
Roget vertelt dat Henry zeer kalm was
cn den indruk maakte Bertulus' woorden
voor waar aan te nemen. En generaal Gonse
was even naïef. Beiden wilden zelfs Roget
overhalen naar Bertulus fsbe te gaan, die
dit gaarne wenschte.
Maar zoo dom was Roget niet. Men zou
daaruit immers kunnen afleiden dat de mi
nister van oorlog erg ongerust was over Ber
tulus' onderzoek en den clief van zijn kabi
net in eigen persoon had gezonden om te
zien hoe het er mee stond! En dan was
Roget niet tijdens liet proces-Zola door een
collega van Bertulus voor dezen gewaar
schuwd als voor een viveur, een speler en
een comediant? En hadden andere rechter
lijke ambtenaren niet hetzelfde gezegd De
generaal zou hun namen kunnen noemen;
een van hen had hem zelfs verlof daartoe
gegeven.
Men ziet hetargumenten brengt Roget
niet ter tafel, wel lasterlijke beschuldigin
gen.
Roget zegt dat Henry niet over Ester-
hazy, Du Paty de Clam en de huiszoeking
bij mme. Pays met Bertulus kan gesproken
hebben, zooals deze beweert. Waarom niet?
Omdat Henry zicli tegenover den generaal
in anderen geest heeft uitgelaten.
De woorden van een bewezen schurk als
DOOR
IDA BOY-ED.
S2)
Charlotte herademde verlicht toen zij
heenging.
Zij kon het in huis niet meer uithouden.
Zij trok haar regenmantel aan, nam een pa-
rapluie en ging naar buiten, den tuin door,
naar den oever der Elbe.
Maar Charlote vond ook buiten geen
rust. Wel twee uur lang liep zij aan den
oever heen en weer.
Er rees in haar hart een doffe angst op,
die haar zóó kwelde, dat liet in haar borst
brandde en gloeide.
Dp van regen natte, sombere wereld hier
buiten moest nog drukkender werken op
haar bezwaard gemoed.
Zij ging terug naar huis door het poortje
dat aan de rivierzijde toegang gaf tot den
tuin.
Het struikgewas waartegen het deurtje
drukte toen zij het openduwde, wierp haar
een regen van druppels in het gelaat. Een
groote groep bcomen tussehen welker stam
men haar weg heen voerde, sprenkelde wa
ter op haar neer. Langs de dalende tuin
paden liep het water in tallooze kleine stra
len Charlotte to gemoet.
Toen zij de iiap naar het terras w'as op
gegaan, van welk punt men reeds den ge-
heelen boventuin kon overzien, leek het wel
of Kehr in do veranda stond.
Hij stond daar als iemand die in span
ning naar een ander uitkijkt.
Die ander moest Charlotte geweest zijn.
Want Kehr kwam, zonder om den regen te
geven, haar tegemoet loopen. Zij ontmoet
ten elkaar reeds voor de treurwilg die haar
Henry gaan bij generaal Roget dus boven
die van een rechter wien niets te laste ge
legd kan worden.
Maar sterker nog is Roget's oordeel over
Esterliazy s verklaringen die met de zijne in
strijd zijn. Terwijl Esterhazy op sommige
punten door liem als geloofwaardig wordt
beschouwd (zelf haalt hij nu cn dan de
woorden van den majoor als argumenten
aan), bestrijdt hij diens beweringen op an
dere punten. En dan verdedigt bij dat door
als zijn meening uit te spreken dat Es
terhazy ook al in dienst van liet Dreyfus
syndicaat staat.
Hoe Dreyfus er toe gekomen kan zijn,
verraad te plegen, verklaarde Roget op ver
zoek van de strafkamer aldus. Dreyfus
slaagde als no. 9 bij het examen der krijgs
school omdat hij een laag punt had gekre
gen voor geschiktheid voor den staf. Hij
voelde zich achteruitgezet en beklaagde zich
bij den directeur, generaal Lebedin de
Dionne. Deze verweet hem dat hij een slecht
levensgedrag leidde, zich eens had uitgela
ten dat Elzas het onder de Duitsche regee-
riug beter liad dan onder de Fransche, cn
dat hij bij zijn kameraden gehaat was om
zijn pedanterie. Zich achteruitgezet voelen
de, was Dreyfus rijp voor verrader. Mis
schien is liij eerst wel begonnen stukken te
leveren in ruil voor andere. Maar ook om
financieele redenen kon Dreyfus verrader
zijn geworden. Hij had wel een vijf-en-twin-
tig a dertig mille per jaar te verteren, maar
had meer noodig daar hij slechte vrouwe
lijke relaties er op na hield bij wie hij ook
veol geld verspeelde.
In een later verhoor eindelijk komt Ro
get op bovenstaande verklaringen terug,
verzacht ze hier, verscherpt ze daar wat en
bestrijdt Picquart en Cordier. De laatste is
volgens hem gepiqaeerd omdat hij niet als
opvolger werd aangewezen van kolonel
Sandherr die een buitengewoon man was.
Tegenover den oud-minister Develle voert
hij aan dat de spionage-dienst uitnemend
was, maar door Picquart in de war is ge
stuurd.
Op Esterhazy, Du Paty en Cordier is hij
bij voortduring zeer gebeten.
Hier en daar hebben wij reeds enkele
opmerkingen gemaakt tegen sommige be
weringen van generaal Roget. Maar liet
lijkt wel dat om zijn getuigenis het onder
zoek zal draaien. Hij geeft de schijnbaar lo
gische verklaring van Dreyfus' schuld.
Schijnbaar slechts. Want waar enkelen
een slecht certificaat geven van Dreyfus' le
vensgedrag, prijzen zeer velen zijn soliditeit,
en onder hen zijn eigen vrouw. En waai- Ro
get vertelt dat Hadamard, Dreyfus' schoon
vader, voor hem schulden heeft moeten be
talen, wordt dit door dezen in een schrijven
aan verschillende bladen nadrukkelijk
onwaar geheeten. Van Dreyfus' slechte hoe
danigheden blijft niets over dan zekere, ook
door zijn vrienden niet geloochende pedan
terie cn zijn Joodsclie afkomst.
Wat Bertulus betreft, deze rechter heeft
den wensch uitgesproken, dat hij met Ro
get geconfronteerd zal worden. In afwach
ting daarvan heeft hij aan Mazeau, den
natte twijgen droevig over liet kunstmatige
berceau liet neerhangen.
„O mevrouw!" zei Kehr.
Zijn glad geschoren gelaat niet de ver
standige, levendige oogen stond zeer opge
wonden.
Charlotte bleef niet staan en naast liaar
spoedde Kehr naar huis toe beiden on
willekeurig, de meesteres en de bediende.
„Wat is er?" vroeg zij.
„Mijnheer is tliuis gekomen. Al anderhalf
uur geleden. Mevrouw was net weg."
„En vroeg Charlotte zeer scherp.
„Ik bedoel dat doet mijnheer tocli an
ders nooit tussehentijds stamelde Kehr.
Charlotte's toon gaf hem den stelligen in
druk dat hij zeer onbescheiden was.
„Heeft mijnheer naar mij gevraagd?"
„Ja. En toen heb ik gezegd: „Mevrouw
is juist gaan wandelen". En toen zei mijn
beer: „Goed". En toen vroeg ik of mijn
heer nog iets e zeggen had, want mijnheer
zag er erg slecht uit. Maar mijnheer zei
,Neen, Kehr, niets"," vertelde de huis
knecht.
Zij waren in de veranda. Kehr ontlastte
zijn meesteres van de natte parapluie en
den mantel.
„Waar is mijn man vroeg zij en zij liep
meteen de eetzaal binnen.
„Mijnbeer is boven. Eén oogenblik meen
de ik dat mijnheer geroepen had. Wij dach
ten allemaal dat we iets gehoord hadden
het dreunde net zoo als dat iemand valt.
In het salon trilden de prisma's aan de
kroonik was juist in de kamer. Ik ben
toen naar boven geloopen. Maar de deur
was toe, en mijnheer gaf geen antwoord,"
zei Kehr, wiens stem eenigszins heesch
klonk.
Zij ging erder. Haar knieën knikten
niet. Zij liep bijna werktuigelijk. Verder
maar, om te weten
eerste-voorzitter van het Hof van Cassatie,
geschreven dat liij om een enquête verzoekt
over zijn particulier leven en de wijze waar
op liij zijn ambt als rechter van instructie
heeft vervuld.
Ook Joseph Reinach, wiens historisch be
toog over de betrekkingen tussehen Ester
hazy en Henry door Roget „lage laster"
werd genoemd, wil met den generaal gecon
fronteerd worden. Een duel acht hij op het
oogenblik tot niets dienstig.
Over de gelicele linie strijden de Drey-
fusards op bet oogenblik. In de „Voltaire"
gaat Paul Degouy voort het onbeteekenen-
de van het ultra-geheime dossier aan te too-
non. Zoo tracht men ook opnieuw aan te
tooncn dat het telegia.ni van den Italiaan-
selien attaché Panizzardi aan zijn regoe-
ring, waarin deze ontkent ooit iets met
Dreyfus uitstaande te hebben gehad, door
den Fianschen spionage-dienst zóó verminkt
is dat liet juist liet tegenovergestelde
schijnt te zeggen.
Gemengde Bedcdccllngen.
Volgens verschillende BetTynsche bladen
heelt Duit-chland van de Engelsche regeering
vrgunning gekregen voor een kolenstation
.inn de Perzische golf.
Het Congres der sociaal-democraten heelt
hesiotcn dat de party ook onder het drie
klassen-kiesrecht aan 'ie verkiezingen voor
den Landdag moet deelnemen, vooial om de
agitatorische waarde er van.
Een Fransch manoeuvre-e-kader onder
admiraal Fournier, is gisteien van Toulon
m zee gegaan naar Saidinië, om de regeering
le vertegenwoordigen bij de feesten tereere
van het bezoek van het koninklijke echtpaar
van Italië.
Onder vooibehoud maakt de sAuroie"
melding van liet gerucht, dat generaal Roget
wegens zijn weinig flinke houding tegenover
Dëruulède gt-pen'mrieenl zal worden.
Périvier, afgevaardigde voor Seine-et-Oise,
heeft zijn voornemen te kennen gegeven,
om de regeering te interpelleeren over de
'inzetting van den ex-priester Victor Char-
bo mei uit België.
Niet alleen de directeur der Figaro",
n aar ook de hoofdredacteur De Rudays wordt
'Civolgd wegens de bekende onthullingen.
De zaak dient heden.
Donderdag is aan Urüain Gohier, den
schrijver van »Het leger tegen de Natie",
een diner aangeboden, waar alle bekende
•-'rijders voor de revisie aanzaten. Hetwooid
weid -gevoerd door De Pressensé, Anaiole
Fuiuce, De Kéiohans, Clémenceau en dtn
Belgischen afgevaardigde Georges Lorand.
De Paus wil, om te bewijzen dat hij weer
flink is, Dinsdag een leceptie houden in de
tnbliotheek van liet Vaticaan.
In de St. Pieterskerk is men druk bezig
met de toebereidselen voor liet jaai feest van
'ausen ktoning dat wegens de ziekte van
In de vestibule stond Philip en bij hem
Mina en de keukenmeid, juist alsof ze hem
iets gevraagd of verteld hadden. Hij wilde
naar Charlotte toe loopen.
Zij maakte een afwerend gebaar.
Zij bemerkte niet, dat allen haar volg
den, ook niet dat Salvatrix, bleek en ang
stig, boven door een kier der deur naar
liaar keek. Hard en bevelend tikte zij op de
deur der slaapkamer.
Alles bleef volkomen stilhet groepje
dat op den corridor stond te wachten, durf
de bijna niet ademhalen.
Weer klopte Charlotte.
En weer doodsche stilte, onderbroken
door een bevenden zucht dien een der wach
tenden had geslaakt.
„Doe open!" riep Charlotte nu.
Geen antwoord volgde.
Een klagend gehuil klonk door de lucht,
afkomstig van de een of andere voorbijstoo-
mende boot. Het door merg en been drin
gende geluid drong tot hier door.
„Haal gereedschap," beval Charlotte.
Kehr haastte zich weg.
Niemand verroerde zich. De twee dienst
meisjes stonden hand in hand, Philip bleef
in Charlotte's nabijheid en sloeg haar ge
laat angstig gade.
Maar zij stond daar kaarsrecht, met sta
len ernst op het bleeke gelaat, de vingers
om de deurkruk geklemd, en scheen haar
gehoor te scherpeb.
Van binnen kwam geen geluid, geen
zucht, geen ademtocht niets.
Kehr kwam ferug met een kistje met al
lerlei gereedschap onder den anti. Voorzich
tig zette hij het kistje neer om geen lawaai
te maken. Hij zocht er een gebogen ijzer-
draad uit en begon aan het sleutelgat te
merrelen.
Vergeefs! Hij schudde het hoofd.
„Een breekijzer!" beval Charlotte. Kehr
den Kerkvorst is uitgesteld. Tot nu toe weid
dit feest altijd m de Ssxtijnsclte kapel gevierd.
De Italiaansche iegeering is voornemens
de graan- en broodiachtu» „af te schaffen en
ter vervanging daarvan een progie—uwe in
komstenbelastirig in liet leven te i nepen.
In verscheiden Spaansclie piov iiC«fen paai.
de Cjili-ten en de katholieke p.uty .-amen
voor de veikiezingen. Men lucht d,uiman
groote beteekenis, zóó zei fx dat de regeeeng
uitgebreide maatregelen neemt.
De vrouwelijke studenten te si, IMnis-
burg hebben zich solidair verkUimi met bun
collega's der andere sekse, en t<n i- ook
haar universiteit gesloten. Tweehmnh-i I zijn
voor goed van de lijsten geschrapt haar is
gelast binnen drie dagen St. Petei-buig voor
goed te verlaten. De arie'laüe- onder de
studenten houden aan; zij winden al- poli
tieke misdadigers behandeld.
Volgens de sNovosü" heeft graaf Mura-
wieff, de Rtis-ische minister van buiten-
landtche zaken, naar aanleiding van Duitsch-
land's optreden in China gezegd dat het nu
maar eens uit moest zijn met dat venleelen
van China. Europeesche mogeudheden, die
vooraan behoorden te gaan bij de bevorde
ring van het volkenrecht, moesten er zich
voor schamen.
En Rusland dan Of geeft het niet om
volkenrecht?
Zekere Stephan Bedriar, die na een mis
lukte poging tot zelfmoord in liet militaire
hospitaal te Csernowila (Bukowiria) werd
opgenomen, heeft bekend dat hij behoord
heeft tot een anarchistische ciub in Italië,
die Item eu Luceheni aanwees oen iedereen
gekroond hoofd te vermoorden. Men weet
dat de laatste daarin ten opzichte van keizerin
Elisabeth maar al te goed is geslaagd.
Men hoopt Bedriar iu iiet leven te kun
nen behouden en dan bijzondei heden te
vernemen.
Surnumerairs.
In Aug. 1899 zal een vergelijkend onder
zoek plaats hebben van ad-piranten voor de
betrekking van suinumerair der posterijen
cn telegrnphie, waarvoor dei tig plaatsen wor
den opengesteld. Voor ten hoogste vier van
deze dei tig plaatsen zullen vrouwelijke can-
didnten in aanmerking kunnen komen.
De adspiranteu behooien zich vóór 15 Juli
1899 bij een eigenhandig geschreven adie-
tot den dtrecteui-generaal der posterijen en
telegrnphie le wenden. Verzoeken na dien
datum inkomende, worden buiten aantneiking
gelaten.
Tot dit examen zullen worden toegelaten
zij, die op 1 Jan. 1899 huri 18e jaar hebben
volbracht en hun 23e nog niet zi,ri ingetie-
den, mits zij niet reeds tweemaal aan liet
examen voor sutnumeiair der posterijen of
aan dat voor surnumerair der posterijen en
telegrnphie hebben deelgenomen.
De adspimnten moeten zijn van een gezond
duwde het tussclien de deurspleet. Even
daarna hoorde men een lievig gekraak
het slot was uit het deurkozijn gewrongen.
„Laat mij naar binnen gaan," riep Phi
lip uit, en hij gieep Charlotte bij den arm.
Zij duwde liem met kracht terug.
Eji zonder een woord te spreken, zwijgend
en rechtop, ging zij over den drempel.
Allen lieten hun blikken over het ver
trek gaan. Het scheen leeg. Door de beide
vensters tegenover de deur viel liet grauwe
daglicht. De beide bedden stonden naast
elkaar, met, het voeteneind tussehen de deur
en de vensters naar voren stekend. De rood
zijden deken van het tweede bed scheen
een weinig weggetrokken.
Charlotte ging verder eu stond toen als
aan den grond genageld.
Daar aan den anderen kant van het
bed lag hij op den grond.
Marmerbleek, met starende open oogen
en opengevallen onderkaak. Zijn rechter
arm met den gebalden vuist lag uitgestrekt,
de vingers der h'nkerhand hielden den rand
van den naar beneden getrokken deken in
doodsgreep omklemd.
Konrad Peter Baumeister was dood.
En nu Charlotte daar stond en op hem
neer staarde, ontstond er een suizen en zin
gen, een golven van geluiden in haar hoofd
De lucht om haar hoen scheen van duizen
derlei geruisch vervuld. Het werd rood voor
haar oogen. En toen drong door het bruisen
in haar een scherpe, fijne klank, hoog en
lang aanhoudend. Zij luisterde er naar, luis
terde en viel bewusteloos voorover.
Toen zij weer tot zichzelve kwam, lag zij
op Salvatrix' kamer. Vóór haar stond Phi
lip hij deed moeite haar eenige druppels
krachtigen wijn in te gieten. Aan de andere
zijde knielde Salvatrix, zelf een onmacht
ge-te!, vrij van gebreken, en bepaaldelijk
ui bet bezit van goede gezichts-, gehoor- en
spraakorganen. Voor nadere bijzonderheden
zie de St.-Ct, van lieden, No. 82.
I. II. Mij. tot Redding van Schipbreukelingen.
Aan liet verslag der Zuid-Hollandsche Maat-
-ehappij tot redding van schipbreukelingen
oiei tiet jaar 1898 oatleenen wij het volgende.
D^ ketel van de stoomreddmgboot Piesi-
dent van Heel wordt verbouwd, ten einde
in verband tot liet gebruik dat van dat vaar
tuig wordt gemaakt groote duur/aamheid te
vei krijgen.
De reddinabooten Prins Hendrik en Wil
lem van Houten ondergingen de noodige
reparation eu zijn weder op hare stations
geplaaisi.
De ijzeren reddingboot van het station
Monster is afgekeurd. In plaats daarvan is
de zeJricluende en waterloozende reddingboot
Re-er ve daar geplaatst.
De reddingboot van Maassluis is tijdelijk
aangewezen oin als reset veboot dienst te
doen eri als zoodanig thans aan den Nieuwen
Waterweg geslationneerd.
De bergplaatsen der reddingbooten en der
-cliiettoestellen verkeeren iu den besten staat
van onderhoud.
Voor alle reddingbooten zijn thaus vaste
'chippers en bemanningen in dienst der
Maatschappij.
Vermeld worden verschillende strandingen,
de daarbij aangeboden hulp en de gedaue
reddingen. In liet geheel werden 54 personeD
door de hulp der teddingbooten-gered.
Velschillende belooningen werden toege
kend. die reeds vroeger door ons werden
vermeld.
De inkomsten bedroegen met inbegrip van
het rijkssubsidie van f7500. in het geheel
f22,487,33. De rekening sluit met een batig
saldo van f 2600.08.
Van het eerste fonds Robin zijn de prijs
van f200 en de piemie van f50 over 1897
toegekend aan den gezagvoerder D. van Dorp
van het Vlaardingsche schip Vooraan en
aan den stuurman S. Groeneveld en de ma
lloten D. Verkouteien en Y. Piokker van
dat schip, voor de ledding der equipage van
liet schip W e n d e 1 i n a W i c h e r d i n a,
kapitein Venema, op 30 Maart 4897 in de
Nuoidzee gezonken.
Voor den prijs van liet tweede fonds Robin
een spaarbankboekje van f50, ten behoeve
van minderjarige dochters, van in den loop
d--s jaars in dienst der Maatschappij over
ledenen, hebben zich geen rechthebbenden
aangemeld.
De exltapremie van f100 van het derde
funds Robin voor de manschappen der red
dingboot, die in den loop van 189S de meest
gevaarvolle redding zullen gedaan of bepioefd
hebben, is toegekend aan de bemanning van
de leddirigboot Prinses W i 1 h e 1 m i n a
van Burclisluis, voor de redding der equipage
van bel Belgische stoomschip G u s t a v e
Gi isar, op 18 December 189S.
Het bij het vierde fonds Robin uitge
loofde huwelijkscadeau linnenkast en Bijbel,
voor manschappen der Maatschappij, die meer
dan 3 jaar in dienst der Maatschappij waren,
nabijzij i ield zich zelf blijkbaar met ge
weld in bedwang om haar tante bij te staan.
Charlotte trachtte zich op te richten. Met
gretige slokken dronk zij den wijn op. Dat
gaf haar kracht.
Zij stond op.
„Houd uw gemak als 't u belieft!"
smeekte Philip.
Maar Charlotte s zwakheid was voorbij.
Zij weerde hem met een zwijgend gebaar af.
Haar lippen waren opeen geklemd.
Met vaste schreden ging zij de kamer uit.
Kehr en Mina slopen haar schuw voorbij.
Zij hadden hun meester op het bed gelegd
cn zijn oogen cn mond toegedrukt. Zacht
trokken zij de deur achter zich toe. Char-
lotto was met den doode alleen. Zij liep op
het bed toe, ging op den rand zitten, zoo
als men wel eens aan een ziekbed doet, boog
zich voorover en zag van dichtbij met on
derzoekende, droge oogen den doode in het
gelaat.
De sombere dag neigde zich ten avond.
De dag die haar alles had ontnomen.
Alles was kleurloos en weggedoezeld in
weifelende 'ijnen. Achter de vensters stond
een brok tin-grauwe hemel, begrensd door
de natte kruin van een den. In liet vertrek
zweefde grauwe, doffe schemering.
En slechts één lichtend wit punt: het
marmeren gelaat van den doode.
Charlotte staarde naar dat gelaat. Haar
brandende blikken wilden leven, woorden
uit de strakke, doodsche rust zuigen.
Geheel haar ziel trok zich samen op die
eene, verterende begeerte: de laatste ge
dachten te kennen die achter dit koude
voorhoofd hadden geleefd.
Zoo was hij dan zwijgend van haar ge
gaan, zooals hij zwijgend aan haar zijde had
geleefd. 1
(Wordt vervolgd.)