53"e Jaargang.
Dinsdag 18 April 1899.
No. 9911.
Strijdige Werelden.
UIT DIS PKItS.
BUITEKIAJÏI).
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering \an Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V laar dingen 11. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Botcrstraat «8.
Prijs der A d v e r t e n tién: Van I7 regels fl. 0.90 iedere regel
meer 12t/3 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jiletne advertentien opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Iuterc. Telefoon 7VTo. 133.
Onder Socialisten.
Wij hebben dezer dagen melding gemaakt
van liet eigenaardige gevecht tussclien de
aanhangers van Domela Nieuwen huis en de
mannen van „Recht voor Allen" naar aan
leiding van een leverantietje van drukwerk.
De directeur van „Excelsior" (Domeia's
drukkerij) antwoordt daarop nu in „De
Vrije Socialist" als volgt
In „R. v. A. en de „Vrije Sociali
wordt een partijhaat uitgevochten, wa ij
de drukkerij „Excelsior" met de haren
wordt bijgesleept. Ik raad D. N., Harttorff
en Goud aan om maar eens te duelleeren op
leven en dood, want om een pennestijd te
voeren en daarbij een zaak te benadeelon
die er geheel buiten staat, dat noem ik geen
mannendaad. Toch wil ik ook heb een en
ander zeggen over enkele onjuistheden
De drukkerij Excelsior is indertijd opge
richt om een partijblad te kunnen uitge
ven, daarbij heeft een ieder die toen partij
genoot was, naar zijn krachten bijgedragen
dat D. N. het meeste gaf, lag voor de hand,
hij had nu eenmaal door zijn geboorte nit
een rijkeren stand, daar de gelegenheid toe.
Toen de drukkerij werd uitgebreid, was het
weer D. N. die bijpaste wat tekort kwam,
en wel als tweede hypotheek. Een
tweede hypotheek is in iedere zaak onzeker,
want zoodra de zaak wat achteruit gaat, is
het de tweede hypotheekhouder die de dupe
wordt. En zoo is 't ook in Excelsior ge
gaan; toen door onhandigheid van een di
recteur en een partijstrijd tussclien Bahl-
mann en D. N. de eerste hypotheekhouder
zijn geld terug vroeg en de gebouwen daar
door publiek verkocht werden, kreeg Balil-
mann als eerste hypotheekhouder bijna al
zijn geld terug en D. N. kreeg nietsom nu
D. N. daarvan een verwijt te maken dat hij
zijn geld verloor, dat begrijp ik niet. In elk
geval heeft D. N. zijn geld gegeven en is
het niet meer als billijk dat hij daarvan
rente krijgt.
Mijn meening is dat Excelsior wei dege
lijk een arbeidersdrukkerij is, want een ar
beider met één aandeel liecft evenveel recht
als D. N., die er een massa heeft, en dat is
in de meeste vennootschappen niet het ge
val, daar stemt men naar het aantal aan
deden.
Ik verzoek den partijgenootc .n den lan
de om de drukkerij Excelsior steeds te be
schouwen als een arbeidersdrukkerij, omdat
zij door arbeiders is gesticht toen er nergens
socialistische geschriften gedrukt konden
worden en toen in een benoefte voorzag.
Toen het later geen schande meer was om
socialist te zijn en er onder de aangesloten
partijgenooten zidi ook drukkers aanmeld
den en meenden nat ook zij wel iets konden
verdienen aan de arbeiders, toen zag men
niet meer in dat men aan Excelsior de
grootste verplichtingen had, want heuscli
zonder Excelsior zou men niet zoover zijn
gekomen.
Daarom arbeiders, laat dat schelden voor
rekening van de schelders blijven, zij zijn
verblind door partijhaat, maar laat ons
samenwerken om door middel van de pers
onze gedachten over de verkeerdheden der
DOOR
IDA BOY-ED.
89)
Hij deed zich zelf geweld aan om alleen
aan de voordeeion te denken die het werk
voor hem zou opleveren. Dit paleis zou den
naam van zijn bouwmeester beroemd ma-
binnen, geen boot zou passagiers naar verre
binnen, geen schip zou passagiers naar verre
streken brengen, of iedereen aan boord zou
vragen: „Van wien is dat prachtige paleis?
Wie heeft het gebouwd In alle reisgidsen
zou zijn naam staan, voluitiedere reiziger
zou er aan herinnerd worden dezen schoo-
nen aanblik niet te verzuimen.
Guy kon trotsch zijn op dit werk. Hij
was het ook hij wist dat al zijn collega's
hem om deze taak benijdden.
En toch dat hij die juist hier, op deze
plaats moest uitvoexen
Hoe lief had Charlotte dezen tuin gehad
Hij was altijd haar stokpaardje geweest en
droeg overal de sporen van haar zorgende
hand.
Guy trachtte zich voor te stellen hoe zij
bij het afscheid moest geleden hebben.
Of zij wist dat hij, juist hij het was die
haar geliefkoosd verblijf ter aarde wierp
Zouden de beide vrouwen die zoo fier hun
leed droegen, hem daarom verachten?
Maar hij had het werk toch niet van de
liand kunnen wijzen dat ware immers
waanzin geweest.
Hij moest voor de toekomst en voor zijn
gezin zorgen.
Hij trachtte zijn gedachten in de toe
komst te leiden! Ja, als Martina eerst maar
maatschappij aan onze onbekende broeders
mede te deelen.
Ook deel ik nog mede dat de loonen op
Excelsior niet slechter zijn als "bij ccn ander
en de gezellen een vrij groote mate van vrij
heid genieten.
De redactie teekent hierbij aan
Aan ons adres is dit niet gericht, want
alle vuiligheden kwamen van Harttorff,
Goud en consorten. Men ziet het in 't ant
woord zelf, dat slaat op die vuiligheden en
niet op ons.
Algemeen overeichf.
SCHIEDAM, 17 April '99.
Kolom na kolom der „Figaro" vult zich
met de verklaringen van de lange reeks ge
tuigen die voor de strafkamer van het Hof
van Cassatie liet hunne bobben bijgedragen
om de waarheid aan het licht te doen ko
men of de nevelen die om de Zaak hangen,
te verdikken. Ook in de „Figaro" zijn nu
de verklaringen van Paléologue en Trarieux
rakende het geheime dossier, verschenen
zij zijn gelijk aan de publicaties der
„Éclair".
En nu is eindelijk ook Picquart aan de
beurt. Don 23sten November is hij voor het
eerst door de strafkamer gehoord, en uit
dat verhoor zijn enkele punten wel waard
van te worden aangestipt.
Allereerst blijkt dat ook Picquart in 't
najaar van 1S91 aanvankelijk in den schrij
ver van 't borderel con officier der artillerie
van den generalcn staf vermoedde.
Er was toen een onaangename stemming
bij den goneraleu staf, want een ieder meen
de dat hij van verraad of onachtzaamheid
werd verdacht. Er kwamen eindelijk aanwij
zingen dat de schuldige aan het 4e bureau
gezocht moest worden. Picquart werd opge
dragen het schrift van het borderel te ver
gelijken met dat van Dreyfus, die toen tij
delijk afwezig was. Picquart verklaarde na
het onderzoek aan kolonel Boucher dat het
schrift van het borderel hem niet dat van
Dreyfus toescheen, „ofschoon van dezelfde
familie".
Men ziet hieruit dat Picquart in het be
gin allerminst ten gunste vail Dreyfus was
geporteerd.
Picquart spreekt dan over de instructie
onder leiding van Du Paty do Clam. Men
zeide hem dat er nieuwe bewijzen waren,
o. a. een klad van een brief in een vreemde
taal, bevattende o. m,„Ce canaille de
D..." Zeer belangrijk is, dat Du Paty en
kolonel Boucher zich tegenover Picquart
uitlieten over belastende stukken die te be
langrijk waren om ter terechtzitting, al was
die ook besloten, te worden overgelegd.
Maar de rechters zouden ze toch te zien krij
gen men zou ze afzonderlijk overleggen.
Picquart komt dan op de zitting van den
krijgsraad, waarvan verschillende leden
reeds bij voorbaat op gezag van Henry en
Sandherr overtu 1 waren van Dreyfus'
schuld. Trouwens try wees op de beken
de theatrale wijz - nyfus als den verrader
aan, zelf weer v j gezag van een „eerbied
waardig persoon". Welnu, zegt Picquart,
die „eerbiedwaardige persoon" kan ik quali-
ficeeren als een rastaquouère (een industrie
moeder zou zijn, dan zou haar aard onge
twijfeld zachter worden. De natuur leerde
haar op de haar alleen ten dienste staande
wijze om niet meer aan zich zelf en aan zich
alleen te denken.
Heilige hoop deed zijn hart zwellen
daar kromp hij opeens ineen.
Een hard, krakend geluid dreunde door
de lucht. De eerste hamerslag der vernie-
ling.
Guy schrok zóó dat zijn tastende liand
naar het hek achter hem greep. En hij
sloot de oogen
In zijn huis werd het in dien tijd zeer
vroolijk. Zijn schoonmoeder kwam van Hel
goland terug.
Guy had indertijd, in zijn eerste woede
gezegd dat hij van haar bezoeken te zijnent
wensckte verschoond te blijven. Maar daar
van was nn geen. sprake meer, en wanneer
er wel eens een gevoel van schaamte over
zich zelf in hem opwelde, dan zei hij als
verontschuldiging tot zich zelfNini houdt
ontzaglijk veel van haar moeder; het zou
niet goed zijn ze van elkaar te scheiden.
Mevrouw Kalkowski had den tijd om een
paar weken te blijven. Zij was geëngageerd
bij een pas opgerickten schouwburg te Ber
lijn en was vrij tot 1 September. Haar aan
wezigheid was ook daarom nog" van feeste
lijk belang omdat Grafenhagen, Guy's
schoolmakker en vakgenoot, zich verloofde
met Mies Hahn. Deze was soubrette aan
den schouwburg van Carl Schulz, en haar
moeder was jarenlang aan denzelfden
schouwburg geweest als de Kalkowski's.
Het was dus heel natuurlijk dat mevrouw
Kalkowski het dochtertje van haar kunst
zuster en vriendin opzocht en bij Martina
ridder), die voor tussclienpcrsoon gebruikte
een pohtic-man van slecht allooi, Guenée
geheeten, die Henry's rechterhand was en
ook rapporten over mij (Picquart) heeft op
gesteld. De kolonel verzocht het Hof dezen
Guenée te liooren. Guenée echter, door de
strafkamer gehoord, beschuldigt Dreyfus
van slecht levensgedrag, zoodat hij'vaak in
geldverlegenheid verkeerde; zijn inlichtin
gen, afkomstig van een „aanzienlijk buiteu-
landsck personage", hielden in dat Drey
fus in relatie stond tot Schwartzkoppen.
Aan de onwettige overlegging van gehei
me stukkeu is geen twijfel inecr mogelijk.
Men sprak daarover vrij openlijk op het mi
nisterie van oorlog.
In 1896 ontdekte Picquart dat het bor
derel van Esterliazy was. Hij sprak er met
toestemming van generaal Billot mot gene
raal Mcrcier over.
Do Boisdeffre verweet hem later dat luj
met Billot over een tweede stuk.liad gespro
ken. Ook was hem verweten dat hij, bij af
wezigheid van generaal Gonse en kolonel
Hcnry, het geheime dossier had geopend
maar toen Picquart kolonel Sandherr op
volgde als elicf van het 4de bureau, had
deze hem gezegd„Indien er twijfel op
komt aan de zaak-Dreyfus, hebt ge slechts
hot dossier te vragen dat aan dc rechters
van den krijgsraad is medegedeeld".
Picquart gelooft dat het geheime dossier
op bevel vati den minister van oorlog is
overgelegd. Het bevatte vier stukken, waar
van één handelde over relaties van een
vreemde mogendheid niet een linie-offi
cier; in do bijgevoegde commentaar van Du
Paty werd die officier echter een officier
van den staf genoemd.
Barthou, die minister van binnenland-
sclic zaken is geweest in het kabinet-Mélinc,
lieeft gisteren in zijn kiesdistrict Oloron, bij
Pau, een belangrijke redevoering gehou
den, waarin hij de revisie van het proces-
Dreyfus onvermijdelijk noemde. Hij achtte
die gerechtvaardigd door do onregelmatig
heden in de instructie dor zaak, door de on
wettigheid van het proces zelf en door dc
feiten die Henry en Du P-aty de Clam te
lasto konden gelogd worden.
En Barthou vervolgde, warm toegejuicht
door zijn hoorders
„Wij moeten niet in de revisie zien een
wraakneming noch een bedreiging tegen het
nationale leger, waarop liet vaderland zijn
duurste hoop lieeft gevestigd."
Ongelukkigerwijze wordt de revisie van
liet proces-Dreyfus nog niet algemeen zoo
verstandig opgenomen, en blijft er een stil,
hardnekkig verzet bestaan tegen het door
breken der waarheid.
Zoo durft de regeering niet openlijk en
flink te antwoorden op kapitein Freystat-
ter's verzoek om gehoord te worden over
de gronden waarop indertijd zijn veroordee
ling van Dreyfus rustte. Na een bespreking
in den xninisteri'aad heeft de minister van
marine dit oud-lid van den krijgsraad van
1894 doen weten dat hij hem vergunt zich
rechtstreeks tot het Hof van Cassatie te
wenden om in een brief of mondeling de
feiten mede te deelen die hij nuttig acht
om achter de waarheid te komen.
Had de regeering niet beter gedaan Frey-
introduceerde. Grafenhagen werd terstond
verliefd op het elegante meisje met haar
moderne pikante frisuur, haar groote he
melsblauwe, naïeve oogen en haar kinder
lijken lach, waarbij zij er steeds voor zorg
de al liaar hagelwitte tandjes te laten zien.
Martina, in verrukking over dit engage
ment, arrangeerde allerlei gezellige pretjes
in besloten kring. Ook mr. Notter en even
eens de Teuscher's, vader en zoon, sloten
zich bij hen aan.
Van sparen kwam niet veel terecht. Mar
tina rekende Guy voor dat een coupé met
een paard hem veel voordeeliger uitkwam
dan de vele huurrijtuigen en spoorkaartjes.
Haar argumenten waren zeer juist. Het cou-
pétje en het paard werden dus aangeschaft.
Ongemerkt kwam er nog een victoria en
een tweede paard bij en het echtpaar hield
equipage.
Waarom zouden zij ook niet? Guy had
fabelachtig geluk. De op speculatie gebouw
de villa vond in September, toen zij nog
lang niet gereed was, reeds een kooper, die
op spoedige voltooiing aandrong. Er moest
den gelieelen winter worden voortgewerkt
met kolenverwarming.
Guv had zooveel te doen dat hij zich
voortdurend minder bemoeide met wat er
in zijn huis omging.
En op zekeren dag bemerkte Martina dat
hij veranderd was, dat hij maar zelden nog
van gloeiende hef de voor haar vervuld was
en dat hij in gezelschap een al te luidruch
tige vroolijkheid aan den dag legde.
Zij hesprak al haar blijdschap en al haar
verdriet van haar huwelijk op de meest in
tieme wijze met Mies Hahn, haar nieuwe
vriendin. Gemoedskuischheid was iets dat
voor Martina niet bestond, omdat zij niet
wist wat het was. Zoo hoorde Mies dan ook
statter's verhoor te bevelen Ilot Hof zal
zich editor moeilijk kunnen onttrekken aan
de noodzakelijkheid om Froystatter te laten
zeggen wat hij te zeggen lieeft.
De tegenstanders der revisie trachten nu
reeds Frcystatter's getuigenis krachteloos te
maken. Zij hebben kolonel Maurel, den
voorzitter van den krijgsraad van '94, ge
ïnterviewd, en dc kolonel verklaarde dat
zijn overtuiging niet veranderd was; Drey
fus was goed geoordeeld en veroordeeld.
Maar op de vraag of op onwettige wijze
stukken aan den krijgsraad waren medege
deeld, weigerde de kolonel te antwoorden.
Een ander tactiek van verdachtmaking
volgt de „Éclair" door het maandelijksdi
rapport (van 26 October tot 27 November
1898) tc pubheeeren van Demcl, den com
mandant van liet Duivelseiland. Daarin
wordt op allerlei wijze getracht aan te too-
nen dat Dreyfus' houding beurtelings die
van een vijand van Frankrijk, van ecu ko-
mediani, van een onverschillige was.
Esterliazy laat zich weder hooren in de
„Sunday Times". Opnieuw verzekert liij
nooit iets zonder bevel te hebben gedaan.
Hij is woedend op generaal Roget dien hij
Cavaignac's kwaden genius noemt, en niet
minder op Cavaignae zelf. Dreyfus' schuld
is volkomen bewezen door de geheime stuk
ken. Daar die evenwel niet openbaar kon
den worden gemaakt, vervaardigde Henry
„op bevel" het valsclie bewijsstuk.
Painlevé, wien men tevergeefs een ver
klaring heeft trachten tc ontlokken dat
de familie van Dreyfus diens schuld aanne
melijk achtte, zegt in dc „Figaro" niet te
begrijpen hoe generaal Roget kon spreken
van Dreyfus' schoonvader Hadamard in
plaats van een gelijknaniigen verren neef,
en hoe hij er het betalen van schulden dooi
den ouden heer Hadamard bijhaalt. „Of
heeft generaal Gonsc soms mijn verklaring
vervalscht?" vraagt hij.
Gehoor gevend aan een opwekking daar
toe in de „Figaro" heeft de afgevaardigde
Charles Bos den minister van justitie ken
nis gegeven dat hij voornemens is hem de
vx-aag te stellen, waarom hij met hot oog op
dc verklaringen van Gasimir-Périer en gene
raal Mercier niet het Hof van Cassatie uit-
noodigt liet vonnis van 1894 nietig te ver-
klaron.
Dat zal wel weer een Poolsche-1 anddag-
zitting woi-den.
v/ J
(Gemengde Bededcclingcn.
De veridaiing van den Duilachen staats
secretaris Von Billow oier Samoa woidt in
de EngHsche en de Fransclie pers algemeen
zeer goed opgenomen. Men meent dat zij er
werkelijk toe leeft bijgediagen de spanning
te vei minderen.
De Engelsche ï-egeei-ing heeft in zake Sa
moa nog een concessie gedaan aan Duitscli
land door officieel te erkennen dat Duit-
schers die zich op Samoa aan strafbare fei
ten hebben schuldig gemaakt, alleen voor
Duitschc rechters kunnen worden gebracht,
en te gelasten dat de Duitsche planter Huf-
nagel uitgelevox-d zal worden aan don bevel
hebber van den Duitschon kruiser F a 1 k e.
De nVorvuirts" beweert uit diplomatieke
kringen vernomen te hebben dat keizer VVil-
dat Guy bepaald koeler jegens zijn vi-ouw
werd.
Haar vriendin gaf de schuld aan zijn vele
bezigheden. Maar Martina was van oordeel
dat men in zoo'n geval de mannen jalocrsch
moest maken. Zij begon met Teuscher te
coquetteex-en, geheel anders dan het eoquet-
teeren dat Guy van haar gewoon was. Zij
had daarmee succes dubbel succes zelfs.
Want Teuscher ging met genoegen op het
gcvaax-lijke spel in, dat hij volstx-ekt niet als
spel, maar als een triomf van zijn elegan
te persoonlijkheid beschouwde. En Guy
werd inderdaad jaloersch.
Hij was een van de talloos veie mannen
wien een vrouw onmiddellijk begeerlijker
toeschijnt, wanneer hij ziet hoe andore man
nen haar bewonderen, en vermoeden dat zij
naar liaar bezit streven.
Voor een paar weken vlamde zijn harts
tocht met nieuwe kracht op. In dien tijd
zag Guy weer al de kleine verkwikkelijke,
lieve trekjes in Martina's wezen, waarmee
zij zorgelooze vroolijkheid om zich heen wist
te verspreiden. Daar zij nu in alles haar zin
had, was zij ook'altijd vroolijk, altijd tee-
der, altijd vol bewondering voor haar r .n.
De herfst kwam in 't land, een echt af
schuwelijk", nat najaar aan de Noordzeekust,
dat nauwelijks van den winter verschilt. En
de winter begon reeds in de eex-ste dagen
van November met regenstormen, sneeuw
jachten en verschi-ikkelijk veel mist en mod
der. Alen smachtte lettelijk naar een paar
dagen flinke vorst en naar een sneeuwtapijt
dat niet meteen in bruin straatslijk ovex-
g'ng-
Voor het bouwen was het weer heel goed,
en Guy kon bijna onafgebroken laten door
werken.
In November gaf Martina eexx groot di-
helrn van Bellijn met zijn voorsteden een afzon-
lijke provincie wil maken, met een o; per-
president aan het hoofd en een regeerkigs-
taud over elk der districten. Nog in deze
zitting zou daartoe een ontwerp bij den Lan-
dig inkomen, die er, naar meu te bevoegder
plaatse denkt, mede zal instemmen.
liet „Journal de Bruxelles" verneemt
dat dc Belgische regeer mg in den loop de
zer week liet ontweip van kiesrechthervor-
iiimg zal indienen.
Te Brussel is gisteren een eei-sto congx-cs
gehouden van liberale studenten in België,
liet,,.doei was ook van de studenten kx-aclil
to iloen uitgaan tegen de clericale i-egcering.
Te dien einde werden verschillende beslui
ten genomen.
Gistermorgen beeft de Nationale Bond
van mijnwerkers te Charleroi besloten tegen
lieden in de vier steenkolen-districten van
Belgiu de algcnicenc werkstaking af te kon
digen.
De niijnwerkci'svereeniging in het bekken
van Charleroi had besloten daar de werk
staking af te kondigen tegen 1 Mei a.s.
De mijnwerkers vragen 20 percent loons-
vex-lioogiug.
De Frunsc-he minister van buitenlandsclie
zaken Delcassé heeft van den Czaar de orde
van St. Alexander-Newski gekregen. Gx-aaf
Murawieff gaf er zijn Fransehen collega te
legrafisch kennis van.
Max Regis, de Alg*rijnsche jodenhater,
heeft wegens belcedigmg van den gouverneur-
generaal van Algeiië vier maanden gekregen.
De minister van oorlog te Madrid heeft
een telegram ontvangen van generaal Rios,
naar men verzekert, meldende dat om Ma
nilla de inlandsche bevolking in opstand is
gekomen.
De hertog d'Arcor is benoemd tot gezant
van Spanje te Washington.
Te Bilbao, Valencia en andere plaatsen
van Spanje zijn verkiezingsongercgeldheden
voorgekomen. Te Gullar (Grenada) werd
een verkiezmgsagent vei*moord.
Don Jaimo, de zoon van don Carlos, heeft
zich to Warschau weer bij zijn regiment ge
voegd.
Erfprins Danilo van Montenegro is verloofd
met hertogin Victoria Marie van Meekien-
buig-Slrehtz. liet huwelijk vindt reeds in
Mei plaats.
liet nieuwe Giieksche ministerie rekent
in de Kamer op 120 stemmen; het schat
Delyannis' aanhangers op 40, die van Zaïmis
op 30.
Nu weer zou Numa Droz, vroeger genoemd
als gouverneur van Kieta, door de Giieksche
legeering zijn aangezocht, zich met de reor
ganisatie der Grieksche administratie te be
lasten.
Volgens de sPolit, Ooit." is de uitwijking
van Mohammedanen vati Kreta ia den laat-
sten tijd toegenomen, naar men zegt op insti
gatie van Iionstantinopel.
In Kaulung hebben Chineezen hier en daar
ner, deels ter eei-e van Grixfenhagen's aan
staand huwelijk, deels ter verwelkoming van
mr. Notter's vrouw en beide dochters.
Voor liet diner waren twee bedienden in
dienst genomen. Martina had Jansen, die
reeds me»r bij haar had bediend, opgedra-
geen een tweeden mee te brengen. Want er
moesten in ieder geval zes-en-twintig pei'so-
nen worden bediend.
Wanneer er menschen kwamen, bemoeide
Guy zich nooit met iets. Hij ging bijna als
gast aan zijn eigen disck zitten, onbekend
met de dingen die komen zouden.
Op den dag van het diner trad hij, reeds
geheel gekleed, het salon binnen, waar juist
een der bedienden de lichten opstak. Hij
deinsde bijna achteruit toen de man hem
zijn gelaat toekeerde.
„Ivshr 1"
„Ja, mijnheer Fabarius. Ik ga nu uit be
dienen en ben met Lena getrouwd. Wij heb
ben een groentekelder. U weet wel, de keu
kenmeid zei Kehr.
„Hoe kom je hier?" vroeg Guy op lxefti-
gen toon.
„Mijn collega Jansen heeft mij meege
bracht," sprak Kehr zacht. „Ik wist niet
dat het mijnheer onaangenaam
Guy herstelde zich. Met gedwongen jovia
liteit klopte Hij Kehr op den schouder.
„Wel waarom zou het mij onaange
naam zijn 1 Integendeel, beste jongen, het
doet me pleizier dat jij me weer eens zult
bedienen.
Maar hij dacht geërgerd
„Deze bediende wien ik tien mark betaal
voor zijn werk, velt bij zich zelf een afkeu
rend oordeel over mij en mijn handelwijze."
(Wordt vervolgd.)