BS"0 Jaargang.
Donderdag 27 April 1899
No.
9919.
De familie Hilbers
K e n n i s g e v i n g.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
S CJIIïDi MSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaai'dingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen '10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór.een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstrnat 68.
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS
van Schiedam,
Gezien art. 98 der Kieswet;
Brengen ter kennis van de ingezetenen, dat
het proces-verbaal, bedoeld bij art. 93 dier wet,
van de op den 25sten dezer in kiesdistrict I
dezer gemeente plaats gehad hebbende stemming
voor de verkiezing van een Lid van den Ge
meenteraad, op de secretarie der gemeente ter
inzage is nedergelegd, en dat afschrift daarvan
aan het raadhuis is aangeplakt.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 26sten April 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
"VEKSTEEG.
De Secrr/aris
VERNÉDE.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 26 April '99.
Kapitein Cuignet, wiens verhoor gisteren
door de „Figaro" werd gepubliceerd, neemt
het in zekeren zin op voor Henry tegen Du
Paty de Clam. Deze is de kwade genius ge
weest van Henry, „een braaf soldaat" zoo
als Cuignet hem noemt, en beeft hem aan
gespoord het bekende valsche document te
vervaardigen, ten einde het bewerken van
generaal Gonse door Picquart te doorkrui
sen.
Trouwens, Henry wordt door Cuignet
eenigszins voorgesteld als de dupe. Het val
sche stuk was door hem eigenlijk bestemd
voor generaal Gonse. Vandaar dat Picquart,
schoon chef van het informatie-bureau, het
niet in handen kreeg. Maar Gonse, een erg
stipt militair, zond Tiet door aan zijn supe
rieur generaal De Boisdeffre en deze gaf
het aan minister Billot. Op die wijze werd
ook het valsche stuk openbaar gemaakt,
wat Henry niet bedoeld had.
De eigenlijke schuldige aan het valsche
stuk is Du Paty de Clam. Volgens Cuignet
had deze de artikelen in de „Éclair" geïn
spireerd en tal van andere knoeierijen ge
pleegd. Hij maakte ook het telegram „Spe-
ranza". De motieven voor zijn optreden te
gen Picquart waren vooral gekrenkte ijdel-
heid, omdat het proces van 1894 zijn werk
was, en voorts persoonlijke haat jegens Pic
quart en de begeerte dezen in heb verderf
te storten.
Cuignet vertelt hoe hij ontdekte dat het
stuk-IIenry valsch was, lïoe hij daarop zijn
superieuren verwittigde, en hoe minister
Cavaignac en diens kabinetschef generaal
Roget zich al den tijd gunden voordat zij
Henry ter verantwoording z-iepen.
Het bestaan van een ultra-geheim dossier
loochent Cuignet. Hij is overtuigd van
Dreyfus' schuld en wel om drie redenen
lo. Dreyfus' bekentenis, die evenwel, zooals
reeds bewezen is, als een fabeltje mag wor
den beschouwd; 2o. de in het borderel ge
noemde stukken, die als schrijver aandui-
i)
DOOK
E. V E L Y.
I.
'tls maar een smalle tuinstrook die de
villa Clementine van het trottoir der straat
scheidt, maar de kleine bedden zijn bont be
zaaid met allerlei voorjaarsbloemen, en die
zijn ook te zien achter de ruiten gelijkvloers
en op de eerste verdieping. Het rijtuig van
mevrouw Clementine Lolimann rijdt zoo
juist voor en, terwijl zij er uit stapt, dwaalt
haar blik naar de crocussen en de hyacin
then en de tulpen, die aan alles zoo'n vrien
delijk aanschijn geven in het eerste gouden
zonnelicht na sombere dagen van regen.
De portier rukt liet ijzeren hek, een
mooi stuk kunstsmeedwerk, open.
„Wel, Knigge?"
„Er is niets van belang geweest, me
vrouw," rapporteert de man in militaire
houding.
Zij is van gemiddelde grootte, ietwat ge
zet; in het wel wat hoog gekleurd gelaat
schitteren een paar verstandige, bTauwe
oogenom den mond ligt een driftige trek.
In de vestibule, die met groene potplan
ten is versierd, waar bontgekleurde lan
taarns hangen en een paar antieke copieën
te zien zijn, staat liet bejaarde dienstmeisje,
met een wit mutsje op het hoofd.
„Wel, Anna?"
„Er is niemand geweest, mevrouw." Haar
meesteres loopt haar voorbij, maar als zij
reeds de eerste trede,van de trap is opge
gaan, zegt het meisje dat haar volgt, nog
den een artillerist van den gencralen staf,
hetgeen door majoor Hartmaan en anderen
reeds op afdoe '.de wijze is weerlegd3o
het geheime dossier. Het stuk „Ce canaille
de D,., acht hij echter niet toepasselijk op
Dreyfus, en of liet verkoopen van plannen
van versterkte plaatsen in 1893 door Drey
fus is geschied, acht hij niet ten volle be-
De tegenspraak van Cuignet's verklarin
gen laat zich niet wachten. Het spreekt
vanzelf dat Du Paty de Clam zicli de ern
stige beschuldigingen van Cuignet niet kan
laten aanleunen. In de „Liberté" komt een
vriend van hem mededeelen dat de betrek
kingen tussclien Du Paty de Clam en Hen
ry zich bepaald hebben tot den dienst. De
vraag is evenwel tot hoever de misdadige
ijver van den intrigant zicli uitstrekte. Bo
vendien beweert Du Paty dat zijn verhou
ding tot Picquart eerst een andere is ge
worden sedert de zaak-Esterhazy.
Du Paty wil ook door het Hof van Cas
satie gehoord, zelfs met generaal Roget en
kapitein Cuignet geconfronteerd worden;
waarschijnlijk wil ook hij zich weer beroe
pen op het bevel van zijn superieuren, in de
eerste plaats generaal Gonse.
Hot Hof heeft inderdaad besloten Du
Paty te hooren. Of hij ook geconfronteerd
zal worden met Cuignet en Roget, is zeer
twijfelachtig. Het Hof schijnt met erg van
confrontaties te houdenalthans het alge
meen wenschelijk geachte contradictoir ver
hoor van den rechter van instructie Bertu-
lus en generaal Roget zal niet plaats vin
den.
Volgens de Brusselsche „Réforme" be
gint de Fransche bodem te heet te worden
onder Du Paty's voeten en is hij doende om
de Belgische grens tussclien zich en zijn
verantwoordelijkheid te stellen. Hij zou ill.
voornemens zijn een landgoed bij Dinant tc
koopen. De nationalistische afgevaardigde
Castelin zou zich daartoe in den laatsten
tijd m België hebben opgehouden, waar de
Brusselsche recherche al zijn gangen laat
nagaan.
Het Hof van Cassatie is intusschen, na
Bertulus en Gonse nogmaals te hebben ge
hoord, weder uiteengegaan. Over het ver
hoor der voornaamste nieuwe getuigen, nl.
Freystatter en Lépine, vinden wij in de
Fransche bladen enkele mededeelingen, die
natuurlijk niet ten volle betrouwbaar zijn.
De „Figaro" zegt dat kapitein Freystat
ter voornamelijk ondervraagd is over de
verklaringen door Henry als getuige in het
proces van 1894 afgelegd. Freystatter zou,
zooals hij trouwens overal en bij elke gele
genheid heeft gedaan, verklaard hebben dat
op Henry's getuigenis zijn overtuiging ge
grond was. De „Figaro" zegt voorts dat
Freystatter, naar hij aan een zijner vrien
den heeft verteld, zijn hart geheel heeft
kunnen uitstorten. Hij is niet gevraagd
naar en hij heeft zich ook niet in bijzonder
heden uitgelaten, over de beraadslaging in
raadkamer van den krijgsraad, maar bij
heeft op zijn heldere wijze betoogd dat zijn
geweten bezwaard was door het denkbeeld,
dat bij had medegedaan aan een onwettig
heid.
„En de naaister heeft ook nergens om ge
vraagd."
„O ja die heb ik heelemaal vergeten."
Voor haar garderobe laat zij zich van
haar hoed en mantel ontdoen en gaat dan
met haastigen stap de trap op naar de twee
de verdieping.
De deur van een aan de tuinzijde gelegen
kleine kamer, die baadt in het zonlicht,
staat open en het ratelen van een naaima
chine dringt naar buiten.
„Morgen, juffrouw," zegt mevrouw een
beetje buiten adem. „Heeft u de deur
open met opzet 1"
De aangesprokene groet en staat op.
Het was wel wat warm."
„In dezen tijd van het jaar nu al te
warm?" merkt de vrouw des huizes op,
naar de naaitafel toe gaande, waarop wol
ken witte stof, kant en wit lint zijn opge
hoopt.
„Hoe ver is u al? Kon u goed voort 1
Laat mij eens zien."
Terwijl zij het naaiwerk in de hand
houdt, glijden haar blikken weer onderzoe
kend over de gestalte van het jonge meisje
heen.
„Wie heeft u ook weer bij me aanbevo
len 2", vraagt zij nadenkend, voortdurend
met strenge, groote oogen baar aanziende.
„Juist de vrouw van president Lammert.
Zij beweerde erg tevreden over u te zijn."
„Ik maak alles voor mevrouw Lammert,"
antwoordde de volle alt der naaister.
„HmDan zal het kindergoed van mijn
dochter goed uitvallen, wil ik hopen. Zij is
nogal precies. Het model heeft u. Hoe
heet u
„Fransje Hilbers."
„Fransje," zegt mevrouw Lohmann lang-
MMIitjllliiïi
De „Aurore" daarentegen zegt dat Frey
statter voor liet Hof verklaarde ook te wil
len spreken over hetgeen in raadkamer was
voorgevallen; maar de voorzitter Mazeau
viel hem in de rede met de woorden„Die
quaestie gaat liet Hof niet aan".
Vogeus de „Temps" noemde Freystatter
Henry's getuigenis den grondslag zijner
overtuiging eu verklaarde hij dat het bor
derel het eeuige stuk was waarmede de
krijgsraad zich in de „openbare" zitting
had bezig gehouden. De nadruk die liier op
de „openbare" zitting wordt gelegd, is veel
zeggend
Een andere opinie is nog dat Freystatter
niet gevraagd is naar de onwettige overleg
ging van een geheim stuk aan den krijgs
raad, maar dat hij uit zich zelf eensklaps
verklaarde dat die had plaats gehad. Ook
zou hij Henry's getuigenis onbetrouwbaar
hebben genoemd.
Wat het verhoor van Lépine betreft,
deelt de „Temps" mede dat de oud-prefect
van politie Freystatler's mededeelingen
over de openbare zitting van den krijgs
raad bevestigde en er op wees dat, op bet
punt van vrouwen en spelen, de rapporten
der politie over Dreyfus in tegenspraak
waren met het bezwarende rapport van
D'Ormeschcville, Ook moet hij met grooten
nadruk hebben verklaard „Alle verkla
ringen behalve die van Henry waren hoogst
onbeteekenend. Ik was verbaasd dat men
alleen voorlezing deed van de voor Dreyfus
ongunstige rapporten der prefectuur van
politie".
Wanneer het Hof zijn arrest zal wijzen,
is nog altijd een punt van twijfel. De „Echo
de Paris" beweert dat hot nog vóór den
20sten Mei zal geschieden In ieder geval
zullen de Kamers bijeen zijn, en de „Siècle"
die staande houdt dat Dupuy pressie lieeft
trachten uit te oefenen op het Hof, zoodat
het arrest nog gewezen zou kunnen worden
vóór het bijeenkomen der Kamers, merkt
met zeker leedvermaak op dat het ministe
rie, nu het onderzoek van liet Hof langer
duurt, zijn besluiten over de gecompromit
teerde generaals en hun verwijdering uit
den dienst zal hebben te nemen onder de
oogen der volksvertegonwoodiging.
De schriftkundige Charavay, die in het
proces van 1S94 op grond van liet borderel
tot Dreyfus' schuld concludeerde, schrijft
aan Monod een aanvulling van zijn verkla
ring voor het Ilof. Daarin betoogt hij dat
liet borderel volkomen Esterhazy's hand is;
dat de eigenaardigheden van liet borderel
die in 1894 het vermoeden van de militaire
autoriteiten op Dreyfus deden vallen en in
druk maakten op de experts, evenveel op
Esterhazy's gewoon schrift gelijken als op
dat van Dreyfuseindelijk dat de verschil
len die hij (Charavay) in zijn rapport had
geconstateerd tussclien Dreyfus' schrift en
dac van het borderel, juist een karakteris
tieke overeenkomst opleveren tussclien het
schrift van het borderel en dat van Ester-
hazy.
Charavay meent dan ook dat het borde
rel niet langer mag worden toegeschreven
aan Dreyfus, maar moet worden onder dak
gebracht bij Esterhazy.
zaam. „Zoo, dat wil zeker zeggen Fran-
cisca V'
„Mijn ouders en zusters
„Heel best; thuis gaat dat ook wel,
maar weet u, over het algemeen klinkt het
toch netter wanneer u zich bij uw vollen
naam laat noemen. Yerscheiden mensclien
zijn erg op kleinigheden gesteld
„Ik heb er nog nooit over nagedacht dat
„Fransje" iemand zou kunnen hinderen,"
zegt de naaister, en zij glimlacht even goe
dig.
Op die tegenwerping schijnt mevrouw
Clementine Lolimann verder niet te let
ten zij onderwerpt daarentegen de gestal
te voor haar aan een nauwkeurige inspectie.
Slank en buigzaam, dat heeft zij onmiddel
lijk opgemerkt toen rij zooeven opstond
eenigszins bleek met groote, blauwe oogen
en een fijnen neus; met smaak gekleed.
Dat past voor een naaister; dat is een aan
beveling; die grijs-blauwe stof is goedkoop,
maar kleedt goed tot zoover is zij tevre
den. Maar het haar, rood-blond kroezend
om 't hoofd, de modernste frisuur, waaruit
een paar losse krulletjes ontglippen, door
het helle schijnsel der zon ai« rnet vloeibaar
goud overgoten, zooals de tinten der dalen
de zon plegen te zijn. Opvallend haar, dat
de geheele verschijning aan de aandacht op
dringt. Zij schndt even het hoofd; de pre
sidentsvrouw kijkt toch anders naar solide;
in haar bescheiden omstandigheden en met
zoo'n groot gezin moet alles thuis gemaakt
worden en helpen de dochters meedan
mag men wel bijzonder voorzichtig zijn.
„Is u een Berlijnsche?"
„Neen, mevrouw, wij zijn hierheen ver
huisd. Ik woon bij mijn ouders."
Een licht blosje glijdt even over het ge-
Prijs der Advertentiën: van 47 regels 90 cents; iedere regel
meer 12'cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavon d verschijnen, worden
zoogenaamde ïileintr arlnertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon ]Vo. 123.
6eniens«'e Mededeel!r.gon.
Dc sociaal-democraat Furnémont zal m
de Belgische Kamer vragen wat dc regee
ring denkt te doen met liet oog op dc miju-
werkorsstaking. Hij wil dat dc regeering
haar invloed zal aanwenden bij do mijndi-
recteurcn om terstond 10 en de ove'Tge
10 loonsverhooging mei October toe te
staan.
Do patroons hebben zich evenwel voorge
nomen niet toe te geven.
Ook de metaalarbeiders vragen nu 20
loonsverhooging cu dreigen met 1 Mei dan
arbeid neer te zullen leggen.
Dc glasfabriek van Val St. Lambert
heeft 100 arbeiders ontslagen.
Ook de voorzitter van don Anti-semieti-
schen Bond. Jules Guérm, heeft nu zijn
voorwaardelijke boete van 16 frs gekregen
Nu dc Plebiscitaire Comité s nog.
De Pressensé is gisteren te Avignon,
waar hij den vorigen dag ten gunste der re
visie had gesproken, door manifestanten
aangevallen en mishandeld. Hij heeft een
klacht ingediend.
Mevrouw Esterhazy, die aanvankelijk zoo
flink de partij van liaar man heeft gekozen,
vraagt nu echtscheiding aan.
Rowland Strong, de Engelsche dagblad
correspondent, lieeft voor het Hof van Cas
satie gesproken over een Engelsch schrij
ver Melmolli, die in relatie heeft gestaan
met Esterhazy. In een interview moet
Strong nu verklaard hebben dat het Oscar
Wilde is, die zich onder den naam Mel-
moth verschuilt.
Naar het schijnt zal Szilagyi, de Hon-
gaarselie Kamervoorzitter, nu spoedig de
reeds lang voor hem bestemde en tijdelijk
door den minister-president waargenomen
portefeuille van binnenlandsehe zaken aan
vaarden.
De Snaansche onderstaatssecretaris van
binnenlandsehe zaken Lema noemt de Zon
dag jl. te Barcelona in beslag genomen Car-
listisclie papieren zeer belangrijk.
De Porte heeft het voorstel van graaf
Kapnist, den Oostenrijkschen gezant, om
een spoorlijn aan te leggen van de Middel-
landsclie Zee naar de Perzische golf, met
Tripoli (Syrië) als uitgangspunt, van de
liand gewezen.
De „Times of India" te Bombay ver
neemt uit Teheran dat Rusland rechten
lieeft verkregen op de haven Bender Abbas
aan de Perzische Golf, zoodat het die, wan
neer het maar wi', in bezit kan nemen.
Generaal Otis seinde gisteren uit Manil
la Op den marsch naar Calumpit stiet de
brigade van generaal Hale op den vijand
die zich verschanst liad. De vijand werd
echter ir.et zware verliezen teruggeslagen en
de verschansingen werden genomen. Gene
raal Hale had zes dooden en twaalf gewon
den. De divisie Mc Arthur, waartoe de bri
gade Hale behoort, heeft nu Calumpit om
singeld.
De Samoaasche commissie gaat heden to
San Francisco scheep. Het schijnt dat de
laat der spreekster, en mevrouw krijgt den
duidelijken indruk dat het meisje haar vol
komen begrepen heeft. Zij knikt kortaf en
gaat uaar den uitgang der kamer om van
daar nog te zeggen„U werkt zeker flink
door. Getreuzel kan ik niet uitstaandat
hoort niet in ons huis."
„Ik zal mijn best doen mevrouw tevreden
te stellen."
Mevrouw Lohmann gaat de trap af en
denkt bij zicli zelf dat ze dat allemaal zeg
gen. Natuurlijk, waarom deze ook niet, dit
toch wel wat opzichtige meisje met haar
goudblond haar.
De deur van de woonkamer wordt dooi
den knecht voor haar geopend; voordat zij
binnengaat, wendt zij nog even het hoofd
om. „Is er om het tweede ontbijt gedacht
van dat meisje daar boven Jij niet; laat
Anna naar boven gaan.
De kamer is gezellig, donker van toon,
goede schilderijen, een paar ouderwetsche
kasten, een groot bureau, waarop brochures
liggen.
Uit zijn luie houding op de cliaise-longue
richt zich een knap jonkman ophij draagt
een bruin fluweelen jasje en een lange, naar
beneden hangende roode das.
„Morgen, maatje. Al uitgeslapen V'
„Wat is dat nu voor een vraag, Willy Ik
ben al naar de stad geweest."
„Nu, dan kan u het omgekeerd mij vra
gen" hij geeuwt even „ik ben name
lijk heusch te vroeg opgestaan! Neen,
heuschHet was gisteren vreeselijk laat,
om niet te zeggen vroeg neen, maatje,
niet boos kijken, dat krijgt u immers toch
niet gedaan tegen uw benjaminnetje." Hij
drukte een kus op haar gevulde, blanke
hand en legde zijn arm om haar schouder.
commissarissen liet eens zijn orei de voor
naamste punten en ook ia den wensch in
ternationale verwikkelingen te vermijden.
Leerplicht.
liet Centraal-Bestuur van dc R. K. Pa-
troonsvereeniging „Gildenbond" (Jos. Th.
J. Guypurs, voorzitter, en J. N. Hendrix,
secretaris) lieeft een adres gezonden aan de
Tweede Kamer, waarin wordt te kennen
gegeven
dat zij met groote bezorgdheid hebben
kennis genomen van liet wetsontwerp tot
uivoering van leerplicht, zooals dat ont
werp ten tweeden male, belangrijk gewij
zigd, werd ingediend
dat zij, huldigende het beginsel dat het
onderwijs als een der belangrijkste deelen
van de opvoeding bij de ouders behoort,
met alle kracht wcnsclien op te komen voor
liet goed recht en de vrijheid der ouders,
die de opvoeding hunner kinderen in geen
enkel opzicht verwaarloozen
dat zij de ernstige aandacht wensclien te
vestigen op de groote verzwaring der finau-
cieelc lasten welke het bijzonder onderwijs
zullen treffen, indien liet wetsontwerp op
den leerplicht wordt aangenomen;
dat het dientengevolge voor zeer vele be
sturen van bijzondere scholen beslist onmo
gelijk zal zijn, een cursus voor herlialings-
onderwijs aan hun scholen te verbinden en
zelfs meerdere dier scholen met ondergang
zullen worden bedreigd;
dat het zeker een ernstig plicht is voor
ieder die prijs stelt op de instandhouding
van liet bijzonder onderwijs, met kracht
voor de verdediging der belangen van dat
onderwijs op te komen;
dat daarom het streven ten sterkste
moet worden tegengegaan, om de lasten aan
het geven van bijzonder onderwijs verbon
den, onnoodig en in zoo groote mate te ver-
zwai'en, te meer daar door de groote bevoor
rechting die het openbaar onderwijs van.
Staatswege geniet, de mededinging voor do
bijzondere school toch voortdurend moeilij
ker wordt.
Redenen waarom adressanten met allen
aandrang mecnen te moeten verzoeken, de
goedkeuring aan het wetsontwerp op den
Leerplicht niet te wilen verleenen.
VisschersliaTen te IJitiuiden.
Art. 22 van het nieuwe politie-reglement
voor de Visscliersliaven tc IJmuiden luidt:
Dc verkoop van de \isch geschiedt pu
blick in de visclihal door de daartoe van
Rijkswege aangestelde beambten.
In dit reglement worden schaal- en
schelpdieren met visch gelijk gesteld.
Het is verboden, zonder vergunning van
den directeur der visscliersliaven
a op andere wijze visch te verkoopen of
te koopen;
b. visch te vervoeren anders dan van de
vaartuigen naar de visclihal ten verkoop of
ter verzending na den verkoop.
Naar aanleiding van dit artikel is het
volgende adres aan de leden van de Tweede
Kamer gezonden
De vcreeniging IJmuiden's Belang",*
goedgekeurd bij Kon. besluit van 5 Novem-
„Laat liet maar; ik weet immers al lang
wat u wil zeggen. Ik verbeter mijn leven
ook wel mettertijd, maar daar moet u me
ook den tijd voor gunnen. Haliaha! Dat zal
u zelf tocli ook wel inzien!'
Mevrouw Lohmann geeft hem een tik op
zijn wang. „Deugniet, speculeer maar niet
altijd op mijn geu-ud!" Zij laat zich met
een zucht neervallen op een stoel en knikt
hem toe „Als je wist wat er niet al op je
moeder rust
„Ja, maatje dat weet ik immers. U
hoeft het 't drukst van alle vrouwen in
Berlijn. Al die vereenigingen ook! Ik ben
hier eigenlijk door een bepaald instinct
heen gelokt op den zoek naar een interes
sant boek, en dat heb ik waarachtig onder
al dien geleerden en pkilanthropiscken rom
mel op uw bureau gevonden. De Maupas
sant en dat bij uEn liij dreigt kaar
schertsend met den vinger.
Zij fronst de wenkbrauwen en zegt dan
zonder eenigen overgang: „Wat zie je er
weer uit zoo gek zoo gaat geen enkel
verstandig mensch uit onze kringen ge
kleed."
Willy wipt even op zijn hielen en trekt
aan zijn blond snorretje en knijpt zijn
oogen toe ze gelijken op die van zijn
moeder, maar staan veel vroolijker.
„Dat wil ik ook heelemaal niet wezen...
voor geen geld ter wereldIk ben uw knap
pe, ^geniale jongste zoon ik lijk op u,
kijk maar eens" hij wijst daarbij in den
spiegel „eu ik zou al lang een bekend
kunstenaar zijn, als papa maatje, papa
steekt wel wat erg diep in zijn vooroordee-
len. U niet, neen, doe nu maar'niet zoo
Wordt vervolgd.)
