53"e Jaargang.
Zondag 21, Maandag 22 en Dinsdag 23 Mei 1899.
No. 9939.
Tweede Blad
DE KOKARDE.
Gymnasium te Schiedam.
een Onderwijzeres,
KENNISGEVING.
HOOGERE BURGERSCHOOL
POLITIE.
tijdelijk Agent van Politie,
UIT DE P IC itS.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en^Feestriagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Ylaardingen 11. '1.25. Franco
per post 11. 1.G5.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Koters (raat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 11. 0.90iedere regel
meer 12i/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentien bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine adccetentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcic. Telefoon ïo. 123.
Verb leasing voor den Gemeenteraad.
De Burgemeester van Schiedam,
brengt ter algemeene kennis
lo. flat m de plaats van den hoer J. J. G.
NOLET, die zijn ontslag heeft genomen als
lid van den raad dezer gemeente, in bles-
district II eene vei kiezing van éen
raadslid zal worden gehouden op Dins
dag, den 6den Juni as, van des
voortniddags 9 tot des namiddags 4 uur,
gedurende welken tijd ton Raadhmze over
eenkomstig art. 52 der kieswet opgaven van
candidaten kunnen worden ingeleverd.
2o.dat de formuheien, bestemd voor de boven
bedoelde opgaven, ter secietaiie dier ge
meente kosteloos verkrijgbaar zijn v an den
heden tot en met den 6den Juni a.s., van des
morgens 8t/a tot des namiddags 4 uur.
Schiedam, den 20sten Mei 1899
De Burgemeester voornoemd.
VERSTEEG.
AI» .111881K- EX A J1K W
op
11, 12 en 13 Juli 189», des moigens
te 8'/t uur.
Belanghebbenden worden veizocht zich
vóór 1 Juli a.s. aan te melden bij
C. J. VINKESTEIJN,
Qymti.-reclor.
met vijfjarigen cursus
(voor jongens en meisjes)
te SCHIEDAM.
Voor het TOELATINGS-EXAMEN, dat in
de maand Juli a.s. zal gehouden worden, ge
lieven belangstellenden vóór 18 Juni e.k
aangifte te doen aan den Directeur
A. A. BEEKMAN.
Aan de Openbare School, met uitgebreid
leerplan voor meisjes ie Schiedam (Hoofd
Mej, KimmijsEr) wordt gevraagd
met akten Ungelsclie taal en
handwerken.
Jaarwedde 625 benevens lOO voor
hoofdakte, 75 voor akten Fransch of
Duitsch en ƒ5O voor akte handteekenen.
Bovendien kan de jaarwedde wegens dienst
tijd 4 maal (om dé 2 jaar) telkens metƒ50
worden verhoogd.
Sollicitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór 1 Juni a.s.
Het was op den vooravond van den 14n
Juli.
In don Faubourg St. Denis, te Parijs, op
een zolderkamertje der vijfde verdieping,
zat juffrouw Lambert, een nog niet oudo
vrouw met eenigszms droevig gelaat aan
een tafeltje te naaien. En tegenover haar
was met hetzelfde werk bezig haar eenig
dochter Edmée, een lief meisje met groote
zachte oogen, die telkens naar buiten staar
den. Daar op straat was men bezig de hui
zen te versieren met vlaggen, met groen en
bloemen, daar liep reeds menigeen met de
driekleurige kokarde gesierd. Het zou mor
gen feest zijn en het scheen, dat Edmée ook
daaraan dacht, want zoo nu en dan nam zij
een kokarde, die naast haar op tafel lag, op
en hekeek die lang.
Haar moeder zag het en glimlachte. Eij
herinnerde zich de dagen, dat ook zij aldus
gedroomd had en gepeinsd.
Hoe was alles anders gegaan, dan zij had
gehoopt. Ternauwernood waren zij ge
trouwd, of haar man, die goed zijn brood
verdiende, was ziek geworden en, met korte
tussclienpoozen van eenige beterschap,
steeds zwakker en zwakker, totdat hij ein
delijk, enkele weken nadat God hun een
kind, een meisje, geschonken had, was over
leden.
De ziekte van haar man had reeds veel
gekost en zijn begrafenis vroeg het laatst#
wat van beider spaarpenningen nog over
was, en juffrouw Lambert, de jonge wedu
we met haar klein kind, stond tmoodeloos.
Door voorspraak en ijver kreeg zij vast
werk bij een magazijn van manufacturen,
en met de grootste zuinigheid en arbeid
zaamheid kon zij in haar onderhoud voor
zien en haar dochter een behoorlijke opvoe-
Personen, die willen dingen naai' de be
trekking van
belast met het toezicht aan de openbaie
zwemplaats, vvaaiaan gedurende de maanden
Juni, Juli en Augustus een weekloon van
HO.en in de maand September een week
loon van f8.vei bonden is. worden ver
zocht zich aan te meiden bij den Commis
saris van politie.
Alleen zij komen voor deze betrekking in
aanmerking die goed kunnen zwemmen en
duiken, gehuwd zijn en wier vrouwen gene
gen zijn om tegen eene belooning van f2
per week in die zwemplaats hare diensten
te verleeneu op de uren dat deze voor vrou
wen geopend is.
Ecn quaestie die rijp is.
Dezer dagen plaatsten wij het volgende
bericht
„Als een bewijs hoe het aantal dergenon
toeneemt, die crematie verkiezen boven, be
graven, diene dat deze week drie lijken
(waaronder twee van dames) naar het cre
matorium in Hamburg vervoerd werden,
niettegenstaande de zeer hooge kosten, die
wegens liet nog steeds ontbreken van een
crematorium hier te lande aan deze wijze
van lijkbezorging verbonden zijn.
Wanneer zal nu in dit klassieke land der
vrijheid ook eens de vrijheid gegeven wor
den om de begraving to doen geschieden op
de wijze, die door den overledene zelf is gc-
weuseht
Wat in Duitscliland, Italië, Frankrijk
vergund is, is hier nog steeds onmogelijk.
Dc heer Van Houten noemde in 1891
deze quaestie rijp voor oplossing. Het kabi
net-Van Tienlioven-Tak ging echter voorbij
zonder iets er aan te doen, en hun opvol
gers lieten de zaak ook nisten. De heer Van
Houten zelf was verhinderd een der vele
door hem rijp genoemde quaesties op te
lossen.
Mogen wij hopen, dat dit kabinet nu do
zaak ter hand zal nemen Een ingewikkel
de wetswijziging is er niet voor noodig, en
het valt wel niet te betwijfelen, of de meer
derheid is er voor te vinden.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft misschien tegenwoordig wel een oogen
blikje vrijen tijd om het ontwerp klaar te
maken. Er zit ook een stukje sociale recht
vaardigheid in, want tegenwoordig hebben
alleen bemiddelde lieden vrijheid van keuze.
Consciëntiebezwaar.
De Revisie-Wet is er door, en de Hoger-
huis-quaestie kan thans tot oplossing ko
men.
Maar er zit nog een andere gevangene,
wiern gevangenschap abnormaal is.
Het scheurde met den milicien uit Bus-
ding geven. Thans was het beter geworden
voor haarEdmée, die nu reeds een en
twintig jaar telde, hielp haar in haar werk
of bezorgde de huishouding en binnen niet
te langen tijd zou zij wellicht yap alle zorg
ontheven worden.
Want eiken dag kon de jonge, flinke
man worden terugverwacht, die haar doch-
tor tot vrouw had gevraagd en nu tijdelijk
om zijn militieplichten te vervullen, van
haar gescheiden was. Het was op dezen
avond juist twee jaar geleden dat zij met
Paul Larochel hadden kennis gemaakt. Juf
frouw Lambert was op dien avond met haar
dochter gaan kijken naar de toebereidselen
voor het feest, toen zich een jonkman bij
haar had gevoegd, die een gesprek aan
knoopte over het feest en haar verschillen
de inlichtingen gaf. Vervolgens had hij haar
naar huis gebracht en bij het afschoid ne
men aan Edmée een kokarde gegeven met
verzoek die als een gedachtenis aan hun
kennismaking te willen aanvaarden. Door
de beleefde, bescheiden wijze, waarop dit
aanbod werd gedaan, liad zij dit niet kun
nen weigeren, ook al had zij dat gewild.
Dat was de eerste kennismaking geweest,
die spqedig door schijnbaar toevallige ont
moetingen op straat en in winkels was
voortgezet, totdat juffrouw Lambert op ze
keren dag, na nauwkeurige informaties te
hebben ingewonnen, haar toestemming gaf
tot de verloving.
Hij bekleedde een goede betrekking aan
de Bank maar moest nog een jaar in het
leger dienen. Zoodra dat jaar voorbij was,
zou het huwelijk plaats hebben. Eenige
weken later vertrok hij naar Brest, waar hij
was ingedeeld bij de marine-irifanterie. Het
was geen eigenlijke scheiding, want eiken
Zondag kon hij overkomen en zijn aan
staande bezoeken.
Maar opeens kwam een ernstige tijding:
do kgerafdeeling, waartoe hij behoorde,
sum verdient meer dan tot dusver de aan
dacht v;ui de peis.
Deze milicien gelooft, dat het dragen van
de wapenen van Godswege ongeoorloofd is
Hij is wel geen Anabaptist, maar is als vol
geling van Tolstoi, op dit punt, tot gelijke
slotsom gekomen als m de 16e eeuw de Doo-
persclien.
Ilij moest dienen, en zijn consciëntie
verbood hem te dienen.
Gevolg is, dat luj werd ingelijfd, en keer
op keer wegens weigering van dienst werd
gestraft. Do rccidieve werkte bezwarend.
En ten slotte veioordeelde de krijgsraad
hem tot drie maanden gevangenis
Is het nu niet eenigszms vfiemd, dat de
actie voor de Hogerliuizen zoo hoog ging,
en dat bijna memand zicb het lot van de
zen milicien aantrok
liet moet toch hinderlijk voor ieders ge
voel zijn, dat een anders braaf en oppassend
jongman nu reeds maanden lang allerlei
straf ondergaat, en thans gevangen zit, uit
geen andere oorzaak, dan dat een hem hei
lige overtuiging hem belet mensehen meer
dan God te gehoorzamen.
Het militair bestuur vallen we hierover
niet liard.
Het spreekt van zelf, dat de commandant
onder wien hij dient, hem niet vrij kon la
ten uitgaan, want dan liep morgen den dag
de halve kazerne leeg.
Maar wel vraagt men zich af, of door
overplaatsing bij de hospitaalsoldaten of bij
een tecnischen arbeid, die geen dragen van
do wapenen vorderde, deze moeilijkheid
niet ware te ontgaan geweest.
Zoolang zulk ecu geval zich slechts een
zeer enkele maal voordoet, is het altoos het
veiligst, in een „gedienstigheid der prac-
tijk" uitkomst tc zoeken
Mocht daarentegen het Tolstoiauisme
veld winnen, en zulk een dienstweigering
om der consciëntie wille zich meer voordoen,
dan zou er alleszins ooi-zaak zijn, om zich
af te vragen, of geen wijziging van de Wet
op de Nationale Militie te dezer zake noo
dig zou worden.
Elders heeft men deze moeilijkheid ten
behoeve der „Taufgcsinnten" ondervangen.
Er bestaat dus mogelijkheid op.
Het is de invoering van den persoonlij
ken dienstplicht, die ons voor deze moei
lijkheid plaatst. Maar jutst men met
de invoering hiervan „zedelijke verheffing"
van het leger beoogd heeft, moet deze nieu
we staat van zaken uitloopen op wat ten
slotte zeer stellig het „zedelijk rechtsge
voel" krenken zou.
Koninklijk bezoek.
De heer II. Zwaardemaker Jz. te Zaandam,
eerste onderteekenaar van het adres aan HL M.
de Koningin, waarin II. M. verzocht werd, de
gemeente Zaandam nogmaals officieel te be
zoeken, heeft van H. M, bericht ontvangen,
dat H. M. gaarne te gelegener tijd aan dat
verzoek zal voldoen.
Ook het gemeentebestuur van Zaandam, dat
moest uitzeilen op een kruistocht, ver weg
in de Chineesche Zee. Daar was de heele
verdere diensttijd van Paul mee gemoeid
al dien tijd zouden ze elkaar niet weerzien.
De arme Edmée had dagen lang de tra
nen in de oogen gehad, maar ten slotte had
zij zich getroost met de gedachte, dat hun
scheiding niet voor eeuwig zou .zijnals al
les goed ging, zou binnen het jaar toch het
huwelijk plaats kunnen vinden.
En thans, op den veertienden Juli, was
dat jaar bijna omeiken dag kon bet be
richt worden verwacht, dat het schip was
aangekomenieder oogenblik kon, de deur
opengaan en Paul binnentreden ...en dan,
o zij dorst er niet aan denken, hoe gelukkig
ze dan zou zijn.
Het yerlcden ging haar herinnering voor
bij.
Op den 14en Juli hadden ze kennis ge
maakt met elkaarzij sloeg een blik op de
kokarde.
Hoe was hij' haar steeds flinker, steeds
innemender voorgekomen. Hoe had zij een
reeks van goede eigenschappen in hem ont
dekt hoe gelukkig zou ze dacht er aan
met een blos op de wangen haar hrnye.
lijk zijn. Dat was zoover niet meer, de bla
den hadden bericht, dat het schip binnen
zeer korten tijd kon verwacht wordenAls
hij vanavond eens kwam, op den verjaar
dag hunner kennismaking, onmogelijk was
het toch niet, als het een;, gebeurde Ze
sloeg haar oogen op, haar moeder zag kaar
aan.
„Waai- dacht ge aan, kind V'
Zij bloosde en glimlachte.
Beiden zagen naar buiten, de avondsche
mering viel, hier en daar werden de lan
taarns aangestoken, het werd stiller op
straat, de klok tikte regelmatig, in den
glans der ondergaande zon schitterde een
kruisbeeld dat aan den wand hing.
Plotseling schrok Edmée op, evenals haar
een detgelijk verzoek tot II. M. richtte, schijnt
een gelyk antwoord ontvdngen te hebben.
En hoe staat het nu met liet koninklijk
bezoek aan Schiedam. Wij hebben dit najaar
een piachlige gelegenheid onze Koningin hier
te ontvangen, als de gastentoonstelling geo
pend is. Wij kunnen Haar dan ten minste
wat laten zien. Onze autoriteiten moeten de
stoute schoenen nu maar eens aantrekken.
Ridderorden.
In verband met de bijzondere omstandig
heden van 1898 is eene eeriigszius gtootere
uitgave noodig gebleken voor ïidderoiden dan
op de Staatsbegrooting voor genoemd jaai is
uitgetrokken.
Daarom is door de regeering eene vei hoo
ging van den betrekkelijken post aangevraagd
van £2771.36.
Vredesconferentie.
Aan hel diner, dat Donderdag bij den
zaakgelastigde van Rusland, den heer De
Berends, heeft plaats gehad, werd door den
minister van buiteniandsche zaken een toast
uitgebracht op den keizer van Rusland en hem
een gezegende legeeriug toegewenscht.
Door den chef der Russcliische delegatie,
den heer de Staal, werd hierop een toast
ingesteld op de gezondheid van H. M. de
Koningin en van Hare Doorluchtige Moeder.
Daarbij bracht de heer Staal dankbare
hulde aan de Koningin voor de gastvrijheid
aan de confereutie veileend.
Aan het diner werd ook deelgenomen dooi
den deken van het corps diplomatique, den
Belgischen gezant en mevrouw de gtavin de
GrelleRogier, door den Engelschen gezant
en mevrouw Howard voorts door jonkheer
Van Karnebeek, de leden der Russische
delegatie en eenige andere genoodigden.
Op de soiiée, die op het diner volgde,
merkte men o. a. op mevrouw de barones
von Suttner en haar echtgenoot, benevens
den heer Staad.
Gisterenmiddag hebben verscheidene dele-
gatiën ter vredesconferentie ieder voor zich
een bijeenkomst gehouden om zich te be
raden over de aanwijzing der afgevaardigden
die in de drie vioeger gemelde hoofdafdee-
iingen, waarin de conterentie zal worden
gesplitst, zitting zullen nemen. Dientenge
volge zal waarschijnlijk de samenstelling dier
afdeelingen zeer vergemakkelijkt worden.
Algemeen wordt verwacht, dat in de bij
eenkomst van heden de voorzitter, de heel
de Staal, nog nader de bedoelingen der con
ferentie zal ontvouwen.
Nader vernemen wjj, dat de chefs der ver
schillende missieën ter conferentie gisteren
bij den voorzitter, den heer De Staal, ver
gaderd waren, ter bespreking der orde van
werkzaamheden van de conferentie.
Atjeh.
De gewonde luitenant blijkt luitenant Smelt
te zijn.
moeder. Daar werd zacht aan de deur ge
tikt. Het jonge meisje sprong op, de moe
dor zei binnen. Een soldaat trad binnen,
bleef bij de deur staan en zweeg, terwijl hij
zenuwachtig plukte aan den rand van zijn
kepi.
Het was een flinke jonge man, gebruind
door de tropische zon, met donkere oogen,
wier glans door een waas van onrust eu
droefheid getemperd werd.
Juffrouw Lambert bood hem een stoel
aan, terwijl Edmée hem nauwkeurig op
nam Opeens ontdekte zij op zijn gordel.het
nummer van het regiment, waartoe Paul
behoorde.
„O, ik zie het, gij zijt uit hetzelfde regi
ment als Paul."
„Ja zeker, juffrouw, ja zeker," antwooid-
de de militair, terwijl hij groote zweetdrop
pels afveegde, die op zijn voorhoofd lagen.
„Eit ge hebt nieuws van hem?" zei Ed
mée haastig.
De soldaat aarzelde „Ja juffrouw, ja
ik heb nieuws ik hem nieuws
bracht hij er hakkelend uit, de oogen op
den grond gericht.
„Het gaat dus goed niet liem?" vroeg
Edmée, hem telkens meer naderend.
De soldaat beefde: „Juffrouw, ik heb u
iets te vragoji."
„Te vragen? Wat dan?"
„Of u dat u moedig zult zijn, heel
moedig, want Paul is
„Wat is Paul?" viol de moeder in.
Edmée werd doodsbleek.
„Drie weken geleden," vervolgde de sol
daat, „wij waren op de kust van Algiers
Hij hield op, hij zag hoe beiden begre
pen, wat hij wilde zeggen.
Het was of Edmée's oogen verduisterd
werden; zij rilde, zij viel; haar moeder
ving haar op.
Enkele minuten gingen voorbijalleen
snikken werd gehoord en diepe zuchten van
Het Ziekenhuis te Rotterdam.
Gisteren zijn in druk verschenen de be
scheiden betreffende den gang van zakeu
van liet ziekenhuis te Rotterdam en advies
op het verzoek om ontslag van den heer dr.
Hessclink als directeur wegens den staat
zijner gezondheid.
De gansche quaestie is destijds nagenoeg
geheel in geheime zitting behandeld. Thans
is evenwel te gelijk met het rapport der
commissie, ook openbaarheid gegeven aan
de vroegere geheime memories, zoodat ecn
lijvig dossier voor ons ligt, waaruit wij
thans een en ander zullen mededeelen.
Allereerst het briefje van den heer Gul-
denarm dd 4 J anuan aan den Raad.
Aan den Raad der gemeente Rotterdam
doet de oudergeteekende. ter voorkoming
van allerlei valsclic voorstellingen weten,
dab do aanleiding tot zijn verzoek om ont
slag uit zijn betrekking als chirurg aan heb
stedelijk ziekenhuis eenig en alleen is gele
gen hl het grenzenloos wanbeheer waaron
der die inrichting lijdt.
Twee jaren lang lieb ik gestreden voor
waarheid en moraliteit en waar een voor
mij ernstige beginselstrijd dreigt zich te
liezen in ecn personenstrijd, heb ik ge
ineend, in het belang van den ernst dei-
zaak, mijn persoon uit den strijd te moeten
terugtrekken, hopende dat de strijd om be
ginselen ook na mijn vertrek zal voortdu
ren.
Voor den materieelen steun, mij geduren
de mijn verblijf alhier geschonken, betuig
ik u mijn liartelijken dank.
Nadat dr. J. A. Guldenarm zijn gerucht
makende beschuldigingen over den gang
van zaken m het ziekenhuis had bekend ge
maakt, en naar aanleiding daarvan zijn eer
vol ontslag had aangevraagd, hebben B. en
W. de noodzakelijkheid ingezien hierover
het volste licht uit te lokken en daaraan
gevolg gevende, hebben zij thans als open
bare stukken aan den Raad overgelegd
lo Hun schrijven waarbij zij den heer
Guldenarm hebben uitgenoodigd die be
schuldigingen te staven;
2o. do daax-op ontvangen memorie
3o. het schrijven van B. en W. aan do
commissie van administratie waarbij zij
deze verzochten haar beschouwingen daar
omtrent to willen mededeelen
4o. het door den geneesheer-directeur aan
de commissie over de memorie uitgebracht
rapport
5o. het dupliek daarop van den heer Gul
denarm, en
6o. het i-apport der commissie.
Hierop volgde dd, 27 Januari een zeer
uitvoerige memorie van den heer Gulden
arm.
Deze deelt daarin mede, dat hij hij zijn
komst m het Ziekenhuis voor twee jaren
met een zekere mate van welwillendheid
dooi; den geneesheer-directeur werd ontvan
gen en uit verdere uitlatingen werd de ver
wachting opgewekt, dat men meer en meer
samen zou gaan in de door G. gewenschte
richting, „die hemelsbreed verschilde van
de tot dusver gevolgde".
de moedei, die deze smart zoo goed begreep,
beter dan iemand anders dat kon.
Eindelijk sprak deze„Zijt gij er hij ge
weest V'
„Ja zeker, juffrouw, ja zeker. Paul had
daarginds de koorts gekregen en. hij ver
zwakte bij den dag. Toen gingen we onder
zeil, ik was bijna altijd bij hem, hij praatte
altijd ovor u. juffrouw Edmée, en zijn groot
ste genoegen was om uren lang op een klein
portret te kijken, uw portret, en naar een
driekleurige kokarde
„O hij hield zoo veel van u, juffrouw
Edmée. Toen zijn laatste uur kwam, liet
hij mij roepen.
„Ik kwam bij liem. Fragerolles, zei hij,
ge zijt mijn vriend, geef me de hand en be
loof mij te zullen doen, wat ik vraag.
„Dat spreekt vanzelf, antwoordde ik.
„Goed, ik dank je, als ge in Parijs komt,
dan gaat ge naar don Faubourg St. Denis,
no. 26, vijfde verdieping en vraagt naar
juffrouw Lambert. Hij kon haast niet meer
spreken, maar hij deed al zijn best en ver
volgde zeg dan, dat ik dood ben, maar zeg
het voorzichtig, ik deuk wel dat ze wel
schrikken zal, dan, dan geeft ge haar de
kokarde
De soldaat sloeg de oogen neer, om niet
lo laten zien, dat zij vol tranen stonden en
zocht in zijn zakken.
„Hier is zij, ik heb mijn taak volbracht,
maar dat zeg ik u, juffrouw, dat ik liever
door de zecroovers doodgeschoten was, dan
dat ik zoo'n bericht moest overbrengen."
Hij wischte zijn gezicht af.
Buiten klonken de eerste kreten van het
nationale feest.
