Woensdag 31 Mei 1899.
No. 9946.
GpaÈn en Hooien Boriersiool
n Ou Jeriijar of Oiüenr ijzeres.
De familie Hiibers.
53s" Jaargang.
Kennisgeving.
P O L X T I E.
tijdelijk Agent van Politie,
BUITENLAND.
CtllEDJ MJiCHE CHURAllir
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalV oor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.20. Franco
per post 1- 1-65.
Prijs per weekVoor Schiedamen Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
«-•5MB
Prijs der Advertentiën: van 17 regels 90 cents; iedere regel
meer 12',3 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Iutcrc. Telefoon Xo. 123.
BuBGESincsTcn en wethouders
tan Schiedam
brengen tor kennis van de ingezetenen, dal
het kohier no. 5 der plaatselijke directe belas
ting naar bet inkomen, dienstjaar i 898,99, den
I6den Mei 1899, door den gemeenteraad vast
gesteld en den 23sten Mei daaraanvolgende door
heeren gedeputeerde staten dezer provincie goed
gekeurd, aan den ontvanger der gemeente ter
invordering is uitgereikt en in afschrift gedu
rende vijf maanden, te rekenen van heden, op
de secretarie der gemeente voor een ieder ter
lezing is nedergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen
aanslag op de bepaalde termijnen te voldoen, op
straffe van vervolging volgens de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 30sten Mei 18U9.
'Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
VKRNÈDE.
tc Schiedam,
Met 4 September a.s. vaceert de betrekking
van LEEKAAB. in de Engelsche taal aan
het Gymnasium en van EEEKAAK inde
Hnoélsche taal en letterkunde aan de Hoogere
Burgerschool der gemeente Schiedam.
Jaarwedde f'1900, benevens f '100 voor den
graad van Dr. verkregen aan een Ned. Rijks
of Gem. Universiteit en f 100 voor ieder
wekel. lesuur boven het getal van 24.
De jaarwedde kan wegens 3 en 10-jarigen
diensttijd bij het H. en M. Onderwijs ver
hoogd worden met 5 en 10%.
Sollicitatiën voor of op 12 Juni a.s. franco
te zenden aan den Burgemeester.
Aan de 1ste Openbare Kostelooze School
te Schiedam, (hoofd de heer C. Kerdel),
wordt gevraagd
Jaarwedde 56t> benevens J ÏOO voor
hoofdakte, SÓ voor akte handteekenen en
f 50 voor akte handwerken, wanneer in dat
vak onderwijs wordt gegeven.
Bovendien kan de jaarwedde wegens dienst
tijd 4 maal (om de 2 jaar) telkens met/SO
worden verhoogd.
Solheitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór IS Juni a.s.
Sollicitanten naar de betrekking van
belast met het toezicht aan de openbare
zwemplaats, worden verzocht zich aan te
melden bij den Commissaris van Politie.
Alleen zij komen in aanmerking die goed
hunnen zwemmen en duiken.
Weekloon in de mtanden Juni, Juli en
Augustus lO.en in September
DOOR
E. VELY.
28)
„Ik mag bet graag als bet zoo druk toe
gaat," merkt zij op, en zij denkt aan de stem
ming in de groote bierhuizen.
„Ik ben hier in lang niet geweest," zegt
Anton Hiibers „vroeger kwam ik hier
vaak van Hil bersliausen, maar nu 'igt het
niet bepaald op mijn weg."
De jonge man' heeft iets gejaagds dezen
avond'; soms schijnt hij buitengewoon vroo-
jk, dan weer verzinkt bij in diep gepeins.
Op oen paar vragen van Hiibers heeft hij
vergeten te antwoorden.
„U is vanavond een vreemde kompaan,
merkt deze eindelijk op. ,,U doet alsof u, de
hemel weet wat, in die gedachten komt
„Dat dóet het ook. Ik he!b zorgen en
noe ik die kwijt raak daar moet je je
hoofd over breken, ziet u."
„Wel ja u, de zoop<|fan den ouden Loh
mann/ spot Hiibers./!
„Juist daarom.'' - k~r
Als Anton Hillx/,. ./ét op hen let of al
thans doet of hij niks bemerkt, spreekt, het
jonge paartje elkaar met heb vertrouwelijke
jij on jon aan.
„Ik zeg je toch ik heb er geen flauw
hegrip van, waar die brief waarvan je
spreekt, terecht is gekomen," fluistert Lau
rette driftig. „Wat stond er dan in?"
„Gewichtige dingen, kindje. Vóór alles de
vraag of je moed hebt."
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 30 Mei '99.
De voorspelling der pFigaro", dat het rustig
zal blijven te Parijs gedurende deze proces-
week is, wat gisteren betreft, bewaarheid.
Het was volmaakt kalm en ordelijk.
Om lialftwaaif begon de zitting van het Hof
van Assisen, waarvoor Déroulède terechtstaat;
om twaalf uur die van de vereenigde Kamers
van het Hof van Cassatie ter behandeling
zaak-DreyfusWij zullen eerst in deze, straks
in gene zaal van liet Paleis van Justitie een
korten blik slaan.
't Was vol in de audienlie-zaal van het
Hof van Cassatie. Onder het publiek merkte
men op mr. Deinange, Dreyfus' verdediger
in 1894, Trarieux, Jauras, e.a.
Onmiddellijk weid 'net woord gegeven aan
den rapporteur Baüot-Beaupré, en de lezing
van het eerste deel van zijn rapport nam
verder de zitting in beslag.
Om een kort overzicht van datrappoitte
geven, kunnen wij volstaan met het volgende.
Achtereenvolgens worden in het rapport
vermeld het borderel, de gunstige aanteeke-
ningen over Dreyfus gedurende zijn verblijf
aan de krijgsschool en bij den genei alen stal,
de tegenstrijdige rapporten der experts, de
onschuld-betuigingen van Dreyfus, diens ver-
hooren door Du Paty de Clam eu het dictee
op het ministerie.
In zijn geheel lasBallot-Beaupié het rapport
van d'Oirnescheville voor den krijgsraad in
1894 voor, waartegenover Dieyfus zijn on
schuld staande hield. Baüot-Beaupró consta
teert dat dit rapport met het borderel een
einstige factor van Dreyfus' schuldig-verkla
ring was.
De rapporteur herinnert aan een gesprek
van Ileury met Dreyfus, toen deze naar de
gevangenis werd overgebracht. Dreyfus ver
zekerde toen heel wat stukken tot zijn be
schikking te hebben genad, maar bij bad er
nooit een van aan een ander verschaft.
Vervolgens betoogt Ballot-Beaupró de vraag
van vernietiging eu herziening van het ge
wijsde. De eerste is mogelijk indien het von
nis in strijd met de wet is gewezende
laatste veronderstelt een gerechtelijke dwa
ling. De eerste is niet aan de orde, omdat
alleen de minister van justitie die kan aan
vragen; rest dus aan het Hof te beslissen
of het verzoek om herziening naar den vorm
en naar hel wezen der zaak ontvankelijk is.
De rapporteur bespreekt dan de voor de
revisie aangevoerde nieuwe teiten het valsche
stuk-üenry en de tegenspraak der experts;
vervolgens het later door mr. Mornard in
zijn conclusies van 28 October 1.1. aange
brachte; de begane onwettigheid door Drey
fus op geheime stukken te veroordeelen
eindelijk de door Mornard in zijn memorie
aangevoerdede valsche verklaringen, door
Henry eu Du Paty de Clarn in '94 afgelegd
die, ai zijn zij niet wegens valsche getuigenis
vervolgd, blijken uit hun bekentenissen of
door mondeling en schriftelijk bewijs.
Deze memorie, het geheele verloop der
zaak volgende, constateert dat de rnaterieele
en moreele elementen van bewijs in 1894
(het borderel en het onderzoek) niet Dreyfus
aanwijzen, maar Esterlmzy. Nog bespreekt
„Ik?" Zij richt zich op en werpt het don
kere kopje in. den nek.
- „Kijk me dat eens aan Ik!"
„St!"
„Ben jo niet bang voor de zee en een
vreemd land
„Ik zou wel de geheele wereld willen zien,"
fluistert zij met een lichte beweging der ar
men, als voelt zij vleugels.
Anton Hiibers ontdekt dichtbij een be
kende uit zijn woonplaats; 'hij staat op en
gaat naar hem toe en men hoort hier zijn
luid klinkende stern.
„Natuurlijk; hier bij Dressel moet men
elkaar vinden."
Willy Lohmann brengt zijn lioofd dichter
naar haar toe en ziet het jonge meisje onder
zoekend in de oogen en grijpt de kleine hand
die op den rand der tafel steunt.
„Laurette, als je dat ernst is! Ik wil nog
dezen nacht wegik moet. Ik ga naar Enge
land."
„Zoo!" Zij kijkt hem bewonderend aan;
al wat hij doet en zegt, vindt zij goed.
„Ik ga daar zingen; ik ga me daar een
toekomst veroveren. Wil je mee?"
Zij zet groote oogen op; haar adem stokt.
„Als mijn leerling als mijn kleine, lie
ve Laurette die mij troost mijn vader
heeft namelijk zijn (hand geheel van me afge
trokken. Om een paar ellendige schulden."
Een glimp van toom glijdt over haarbruin
getint gelaat.
„Heeft hij dat kunnen doen Maar dat
is gemeen heel, heel gemeen!" roept het
meisje verontwaardigd uit. „En de ande
ren?" vraagt zij.
„Mijn moeder heeft er verdriet over, maar
kan er niets aan doen en mijn deugdza.-
de memorie de zgn. bekentenis van Dreyfus.
Baljol-Beaupró verklaart nog met groote
omzichtigheid de feiten te zullen nagaan, die
betrekking hebben op het spetit bleu", maar
niet te mogen vergeten dat Ilenry dood is,
dat Du Paty de Clam het voorwerp is van
ernstige beschuldigingen (Dit wekte sensatie
in de zaal. R e d.) en dat Picquart voor een
anderen rechter moet verschijnen.
De rapporteur achtte cassatie van het von
nis van '94 alleen mogelijk met verwijzing
van den veroordeelden voor een anderen
rechter aangezien Dreyfus in leven is. Die
rechter zal dan te beslissen hebben of Drey
fus dan wel een ander schuldig is aan de
ten laste gelegde feiten,
Vandaag zet Ballot-Beaupié de lezing van
zijn rapport voort.
Ordelijk ging gisteren het publiek heen,
toen de zitting om 0 uur gesloten werd.
In de zaal, waar de Assisen zitting hielden,
ging 't iniusschen niet zoo eentonig toe. Daar
werden door het publiek vrij sterke teekenen
van goed- en afkeuring gegevennatuurlijk
meestal de eersten waar het de beklaagden,
Déroulède en Habert gold. Want onder de
toehoorders werd de fine fleur der nationa
listen opgeineikt: Gyp en Coppée, Rocliefort,
kolonel Mouteil, Quesnay de Beaurepaire,
Paul Bourget, de schilder Detaille, e. t. q.
Déroulède en Hubert werden bij hun binnen
treden toegejuicht; de jury werd begroet
met gefluister: »Een jury dio vrijspreekt".
Als beroep gaf Déroulède opVertegen
woordiger des volks voor liet departement
der Charente.
Daarna werd de akte van beschuldiging
voorgelezen; de aanklacht luidt: aansporing
tot een aanslag op den staat en poging om
door woorden soldaten van hun militairen
plicht af te brengen en te verleiden tot on
gehoorzaamheid. De woorden die Déroulède
tot Roget zou hebben gesproken, wordeD
aldus aangegevenuNaar het Elysée, gene
raalvolg mij, generaal volg ons naar de
place de la Bastillenaar het Stadhuis, naar
het Elysée. Vrienden wachten ons. Het zal
een militaire 4de September worden zonder
hloedvergieten. Ik smeek u, generaal, red
Frankrijk." Roget zou zijn troepen den weg
naar de kazerne hebben gewezen en Dérou
lède hebben toegevoegd sik doe alleen wat
i k willaat mij met rust."
Daarop werd het woord gegeven aan de
beklaagden.
Déroulède verklaarde dat hij Frankrijk
had willen redden, geholpen door liet leger.
Hij vergeleek Dupuy met den kikvorsch uit
de fabel. Hij sten-.de too, een brigade naar
liet. Elysée te hebben willen meeslepen, ten
einde de parlementaire Republiek omver te
werpen, en hij vertelde zijn relaties met Gam-
betta. Vervolgens sprak hij over de ongeoor
loofde handelingen der parlementariërs en
der Joden, over de Panama-zaak, de zaak-
Dreyfus, geheel den financieelen warboel die
oen reactie van het volk uitlokte; hij criti-
seerde de opdrijving der bcgrooting en hield
een lofrede op de ontdekkingsreizigers. Hij
verklaarde dat zijn daad. rijpelijk overwogen
was gelijk hij ook het Boulangisme in. het
leven riep om Frankrijk te redden.
Déroulède viel heftig de diplomatie aan
en begon daarna te spreken over president
me broer, nu die vaart er goed bij door mijn
vaders partij te kiezen."
„Dat is gemeen!" Herhaalt Laurette nog
eens met volle overtuiging.
„Als jij nn niet den moed hebt, kijk, dan
moet ik heel alleen en om je op een en
ander voor te bereiden, had ik je geschre
ven."
Zij drukt zijn rechterhand met haar beide
handen.
„Ik wil! Ik behoef het niemand te vra
gen
„LauretteGoed kin d
Zij veegt haar voorhoofd af.
„Maar waarom moet het zoo gauw ge
beuren
„Vandaag ha-d ik overal nog crediet op
den nam van mijn vader. Maar morgen kan
en zal hij er wel een stokje voor steken
weet je. Nu maar moed, kind."-
Zij knikt, drinkt, glimlacht en dan houdt
zij plotseling haar vinger tegen haar lippen.
„Maar oom!" En als een kind op de
schoolbank zegt zij op pruilenden toon „Die
wil er niet van hooren daarvan niet."
„Die moeilijkheid is niet zoo erg groot,"
lacht Willy. „En nu heel gewoon doen,
mijn kind', mijn kleine Laurette; heel ge
woon."
Zij lacht gedempt; het klinkt als het kir
ren eener duif.
Anton Hiibers lcomt terug; er lig/ een
tevreden uitdriddring op zijn gelaat. Hij
beeft den dikken Hegewald von Bamekow,
die hom vroeger allerlei raadgevingen wilde
geven, geweldig geïmponeerd. „Nu, als men
bij Dressel zit, dan moet het iemand wel
goed gaan," luidde .diens verbaasde groet.
Loubet, wat aanleiding gaf tot heftige inci
denten. Déroulède zeido dat hij Loubet van
liet Elysée wilde verjagen, waai" hij gekomen
is door zijn middelmatigheid.
Nu kwam de advocaat-generaal tusschen-
beide, maar het publiek juichte Déroulède
toe, waarop de voorzitter dreigde, de zaal te
doen ontruimen. Déroulède nep hierop uit
dat hij geen spijt gevoelde; hij Oiad van Lou
bet nog niet zooveel beleed igends gezegd als
hij wel gevoelde.
Nadat Déroulèdo's advocaat zijn veront
schuldigingen had aangeboden, werd het in
cident gesloten verklaard.
Na een pauze (waarvan Quesnav do
Beamepairo gebruik maakte om handteoke-
ningen te winnen op een petitie tegen de be-
leedigers van het leger) legde Marcel Ha-
bert, de tweede beklaagde, een verklaring af
ongeveer gelijk aan die van Déroulède.
De voorzitter, zich tob Déroulède richten
de, herinnerd© er nu aan, dat deze zich toe
vallig, niet met opzet bij Roget bevond.
Déroulède antwoordde hierop, dat hij op
een generaal wachtte, wolleen ook, eu merkte
op da.t men het land zoowel naar binnen als
naar buiten moet verdedigen, wanneer liet
bedreigd wordt. Hij had gemeend Van een
revolutionnaire beweging gebruik te moeten
maken om liet verkeerde regeoringsstelsel te
veranderen, daar Frankrijk het niet kan
doen door liet algemeen stemrecht. Hij ver
klaarde allo punten van beschuldiging te be
kennen behalve dit dat hij getracht zou heb
ben de soldaten zonder hiui aanvoerders me
de to sleepen. „Ik wilde een generaal aan
hun hoofd, ik heb een brigade-generaal ge
vonden, maar ik had liever een divisie-gene
raal gehad," riep hij uit.
Overigens bleef Déroulède er bij, met
voorbedachten rade te hebben gehandeld.
Daarop werd generaal Roget als getiüge
gehoord. Deze wilde blijkbaar de beklaag
den ontlasten. De Déroulède te laste gelegde
woorden had hij niet verstaan.
„U begrijpt, mijnheer do president," al
dus Roget, „dat men gezeten op een paard
da.t steigert en achteruit dringt, wanneer
men afgevaardigden des volks ziet gestieu-
leeren om wie weet wat van u te verlangen,
wanneer men er op uit is maatregelen van
geweld te beletten, dat men dan wel indruk
ken krijgt, maar geen bepaalde herinnering.''
En aan het slot zijner verklaring, zei Ro
get met verheffing van stem
„Voor zoover ik weet, is van de heeren
Déroulède eu Habert geen aanhitsing uitge
gaan tol de menigte. Zij hebben hardop hun
ideeën uitgesproken tegenover de officieren,
niet tegenover de soldaten. Tegenover mij,
ja, tegenover mij hebben zij na hun arresta
tie onwettige dingen gezegd, maar niet te
gen don troep."
Rogot's verklaring werd met toejuichin
gen begroet.
Na hem getuigden in gelijken geest gene
raal Florentin, de ordonnans-officier Al ami
ce, kolonel Gauchotte en een stuk of wat sol
daten. Jacquet, van de „Ga-uloLs" had even
min Déroulède do troepen tot ongehoorzaam
heid hooren aanzetten, maar gaf toe hem den
vorigen dag op een vergadering een „groote
gebeurtenis" te liehben hooren aankondigen,
waarbij de patriotten een verfoeide regeering
.raden te bestrijden hebben.
De advocaat Ornebastel haalde' Loubet er
„Of het 1 Ik wou niet op het land blijven
verzuren."
Men zit te praten; het uitgaan der
schouwburgen voert nog meer beoezkers
aan; nu en dan dringt van uabiuige tafel
tjes een oordeel oyer een. stuk of over een ac
teur tot hen door.
,,Ik voel," zegt Laurette en zij heft haar
glas op om met haar beide begeleiders te
klinken, „ik voel dat ik ook nog eens een be
roemde kunstenares zal worden."
„Zoo'n gansje nit Steinhausen 1" roept
Hiibers uit. „Kijk me dat eens aan."
„U is het moedigste meisje ter wereld,"
verzekert "Willy 1 met een beteekenisvolkn
blik.
Ook de advocaat Lohmann bezoekt op de
zen avond restaurant Dressel, maar na een
vluchtigen blik door het lokaal neemt hij in
de eerste af deeling plaats niet opgemerkt
door het drietal, maar toch zoo dat hij het
groepje kan gadeslaan. Hij laat zich db kran
ten geven en schijnt daarin al spoedig zóó
verdiept te zijn, dat kennissen die langs hem
heen gaan, hem niet groeten en niet wagen
te storen. Soms haalt hij zijn horloge uit zijn
zak en schijnt bij zich zelf tijdfberekeningen
te maken.
Laurette heeft kleine broodpilletjes ge
draaid, die zij door elkaar laat rollenij
schuift een eind weg van haar oom, die de
„Fliegende Blatter" leest en iederen mop
„kapitaal" vindt, en fluistert, terwijl zij weer
haar pilletjes door elkaar schuift: „Maar
ik ben in 't geheel niet geprepareerd mijn
goed1"
„We koopen alles."
Zij ziet hem eenigszins angstig aan het
spijt haar van al wat zij pas heeft gekregen.
weer bij. Diens schandelijke verkiezing had
de verontwaardiging der bevolking opgewekt.
De deken der advocaten, mr. Fa.llatus, kwam
op verzoek van den voorzitter tusschenbeide.
Bij het verlaten der gerechtzaal om zes
uur was het een beetje rumoerig en werd er
even gevochten. Ook werd er gesclireeuwd
„Leve Déroulède' Love Copped Weg met
de verraders en de jd-tl 1"
Gemengde Nesledecllngeii.
Gisteravond' heeft te Brussel een rumoeri
ge manifestatie plaats gehad ten gunste van
het algemeen kiesrecht en du evenredige vei-
tegenwoordiging door de soeialistisdhe en li
berale groepen. Er werden heftige anti-re-
geeringsgezmde redevoeringen gdhouden;
abbé Daens werd levendig toegejuicht. De
politie was gedwongen aanhoudend charges
te maken; drie afgevaardigden werden ina.r-
resl genomen.
Do menigte trachtte de lokalen van een
clerical© dagblad te vernielen, wat de politie
echter wist te beletten.
Te middernacht was de rust weergekeerd.
Een telegram uit Washington zegt, dat
de Bolgicho ïegeering het verbod van invoer
van Amcrikaanseh vee heeft opgeheven.
Generaal Galliéni, gouverneur-generaal
van Madagascar is op voorstel van don mi
nister van marine bevorderd tot divisie-ge
neraal. De promotie is bij keuzo gebeurd.
Ter gelegenheid van de verkiezing van den
republikein Pasqual tegenover den retvolu-
tionnairen socialist Moreb in het arrondis
sement Avesnes in Frankrijk 'hebben daar
rolletjes plaats gehad. Do socialisten wilden
oen rood vaandel ontplooien, maar de politie
verhinderde dit. Er ontstond een hevig go-
vecht, waarbij vele deelnemers verwond wer
den, o. a. een paar agenten van politie. Deze
krijgen nu van Dupuy do zilveren medaille.
Met groote plechtiglieid is gisteren het
stoffelijk overschot van Emilio Castelar in
Madrid begraven. Dames bestrooiden de lijk
kist met bloemen. Al wat groot is in Spanje
droeg een shp van het lijkkleed.
Naar uit Rome aan do „Koln. Zeit." ge
meld wordt, is de regeeringscanididaat voor
het presidentschap der Kamer de advocaat
Luigi Chinaglia, afgc «aardigde van Montaig-
nana. Hij behoort tot de rechterzijde.
Het blijkt onjuist te zijn, dat graaf Thun
en Kolomau Szell hun ontslag hebben ge
vraagd aan Frans Joseph; meer waarschijn
lijk is dat Goluchowsky zal aftredenzijn
positie moet zwakjes zijn. De heer Szell moot
verklaard hebben dat hij nimmer in zake het
compromis ook maar liet minste zou toege
ven.
De Engclsche ribualisten en anti-ritualis-
ten hebben gisteren in Lenden in de Belfast-
street een beetje met wandelstokken gevoch
ten en elkaar met steenen gegooidin een an
dere wijk van Londen hébben Protestanten
een Katholieke processie aangevallen al
thans dat lezen wij in de „Indépendance".
De katholieken verdedigden zich. met kracht.
Het is ons niet duidelijk of deze heme
ritualistisch of anti-ritualistisch is.
„Nu?" zegt Willy.
Zij lacht alweer. „Kijk dien man daar
ginds eens met zijn zwarten baard. Goed om
kleine kinderen bang te maken."
Antor Hiibers schenkt het laatste uit zijn
flesoh inWilly Lohmann haait zijn siga
renkoker uit zijn zaJt, opent dien langzaam
en zegt met een weemoedigen blik: „Leeg".
Zulke sigaren als u rookt, .houd ik er niet
op na," merkt Hiibers op.
„En hier kan ik dat soort niet krijgen, en
ik hen daar nu eenmaal aan gewoon
zegt. de jonge man ontstemd „Daar ginds
in de Friedrichstraat u kent mijn leve
rancier wel Neen, het is me te ver en het
gezelschap van juffrouw Laurette is me te
lief."
Er ^ontstaat een korte stilte. Anton Hii
bers kijkt naar de leege flesch; als Willy
Lohmann zijn gewone sigaar heeft, dan
schieten er zeker nog wel een paar glazen op
over. Maar hij zegt niets; hij kucht alleen
beteekenisvol.
„Beste mijnheer Hiibers, u is immers ver
leden met me mee geweest in den winkel
Zou u..." En Willy haalt een biljet van 'hon
derd mark te voorschijn. „Het is vlak bij."
„Als 't niet anders kan. U wil me zeker
wel een oogemblik weg hebben, hè, om eens
ongestoord het hof te kunnen maken. Nu
vooruit dan maarDat pleizier kan ik u wel
doen maar, d© oude Hiibers kogelt zijn
oogen goed open, jongeluidat weet je." Eu
dan gaat hij weg. Aan de diohtsbijzijnde ta
feltjes kan men z:jn „Ik beu met vijf minu
ten weer terug," lïooren.
(Wordt vervolgd.)
