53*" Jaargang. Zaterdag 17 Juni 1899. No. 9961. DE GOUDEN TOE. Kennisgeving. BUITENLAND. «r BINNENLAND. SCHIIEDAFll :UE COUR,!,IT, Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 125 Franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó- een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBoterstraat 68. MTnuuimi Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel meer 12 Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Itleine ndrertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Inierc. Telefoon Aio. 123. Inrichtingen welke gevaar, schade ol hinder kunnen veroorzaken. BüBGE MEESTER EN WETHOUDERS van Schiedam, Gezien het verzoek van da firma BLANKEN- HEIJM NOLET, te Rotterdam, om vergun ning tot oprichting alhier van twee bran derijenin de panden aan de Nieuwe Haven nrs. 245 en 243, kadaster sectie M nrs. 761 en 226, en tot plaatsing in eerstgenoemd pand, ten dienste van beide inrichtingen, va*i een stoomwerktuig van 6 paardenkracht Geiet op de bepalingen der Hinderwet Doen te weten dat voormeld verzoek met de bijlagen op de secretarie der gemeente is ter visie gelegd dat op Vrijdag den 30sten Juni a,s., des middags ten 12 ure, ten taadhuize gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe staan van dat verzeek in te brengen en die mondeling of schriftelijk toe te lichten en dat gedurende drie dagen, vóór bet tijdstip hierboven genoemd, op de secietarie der gemeente, van de schrifturen, die ter zake mochten zijn ingekomen, kennis kan worden genomen. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 48den Juni 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. üe Secretaris, VERNÈDE. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 16 Juni '99. Poincaré is nog niet klaar met zijn minis terie. Maar zoo heel lang zal 't wel niet meer duren. Bourgeois heeft Inderdaad bedankt; trou wens voor buitenlandsdhe zaken, welke por tefeuille Bourgeois alleen ambieert, is Del- cassé eigenlijk do aangewezen man. Deze heeft gistermorgen met president Loubet ge confereerd'. Voor binnen! andsche zaken wordt nu genoemd1 Sarrien en voor justitie- de se nator Monis, terwijl Poincaré aan RAbot de portefeuille van onderwijs wil aanbieden. Dit zou geen slechte kens zijn: Ribat is voor zitter der onderwijscommissie in de Kamer en mèt Bourgeois de onderteekenaar van een ontwerp op de vrijheid van onderwijs, welks voornaamste beginselen Poincaré ge neigd zou. zijn te aanvaarden Poincaré moet over de medewerking der verschillende partijen zeer tevreden zijn. Toch is hij niet voor allen een persona gra ta; het spreekt van zeüf dat de rechterzijde niets met ham van doen wil hebben..En ook de uiterste linkerzijde is niet geheel op zijn hand, Poincaré's taak men kan dit duidelijk bemerken uit den ongewoon emstigen toon waarop de bladen de crisis bespreken is een bijzondere; het is niet de gewone minis- DOOR EDGAR ALLAN POE. 4) Naldat dé boom bereikt was, vroeg Legrand den neger of hij er in -zou kunnen klimmen. De zaak kwam Jupiter aanvankelijk beden kelijk voor, want het duurde eenige oogen- blikken voordat hij antwoord gaf. Maai' ein delijk ging hij naar den geweldigen boom toe, Hep er langzaam om heen en onder zocht hem eerst nauwkeurig, voordat hij ant woordde „Ja, mas'r, Jupiter Himt in iedaren boom dien hij tegenkomt." „Dan maar gauw naar boven, want het zal ons spoedig te donker worden." „Hoe hoog er in, mas'r?" vroeg Jupiter, j' „Klim maar eerst tegen den stam op, dan zal ik je wel zeggen in welke richting je moet klimmen en hier wacht dan erven! neem de tor mee." n „De tor, mas'r Will do gouden tor? riep de neger uit, ontzet terugdeinzend. „Waarom moet ik die tor meesjouwen op dien boom? Do drommel halo mei, als ik t doe!" „Als jij, groote, dikke kerel, bang bent om een onschadelijke doode tor aan te pakken, dan mag je ze aan het touw vasthouden. Maai als je dlat ook niet wilt doen, dan zal ik me genoodzaakt zien, je met deze spade je hersens in te slaan." „Ho bo, mas'r! kalm maarl" zed Ju piter, die opeens verlegen en toegevend' was geworden, „Altijd begint u ruzie te maken met mij, oudfen neger. Heb immers maar een grapje gemaakt. I k bang voor de tor I Wat maal ik am de tar?" terieele aflossing van anderen. Men voelt, dat er eon krachtige poging gedaan moet warden, willen de domineerend© klassen, de maatschappelijke middenstof, het heft in handen houden. Niet alleen een krachtige, eon laat ste poging, zeggen enkelen. Maar dat lijkt ons daarom onjuist, omdat president Lou- hut's keuze dan vermoedelijk wel niet op Poincaré zou zijn gevallen. Dan ware Con stats de man geweest, Cons tans met de har de hand, Constans de man der republikein- sch© wanhoop, Constans dien de Republiek bewaart tot höb laatste oogenlblik, dien zij op de bres zendt als het er op aonikomt don een of anderen Achilles te weren van Troje's muren. Neen, Constans, die volgens de „Politique Coloniale" op weg is naar Parijs, kan nog wel te Konstamtinopel blijven. Misschien la tei', voor do „liquidatie", is zijn hulp noodi'g. Nu schijnt de bij vriendon en vijanden in hoog aanzien staand© staatsman-juriat-philo- soof Poincaré de man. Hij is gezien in heb Par lement en ook daarbuiten, d© jonge premier, en toen hij twee jaar geladen zijn voornomen te kennen gaf om zich uit de politiek terug t© trekken en zicli geheel aan de advocatuur en zijn letterkundige studie te wijlden, be treurden vrienden en vijanden zijn besluit en prees Delafosse in de „Gaulois" zijn orato risch talent als „klaar, elegant, vol klem en scherp als oen pijl die recht op een nooit ge mist doel afgaat". „Hij heeft iets van Thiers," aldiis deze conservatieve tegenstander, „maar met meer kunst, of van de Freyoinet, maar met meer kracht. Met dit redenaarstalent echter, dat alleen voldoende zou zijn om hem op den voorgrond tc stellen, vereenigt hij eigen schappen van karakter ©n geest, die men zel den daarmee voreend ziet." Delafosse acht hem zoo hoog, dat hij het betreurt dat Poincaré, in wien hij den besten republikein van onzen tijd ziet, niet aan zijn zijde staat. Wil men iets weten van Poincaré's pro gram, al zal hij nu geen gelegenheid vinden dat ten uitvoer te brengen Vaak genoeg heeft hij in radevoeringen zich verklaard vóór versterking van het aanzien en de po sitie van het hoofd van den S'taat, beperking der rechten van het parlement, verminde ring van het aantal afgevaardigden en be vrijding der ministers van de boeien die het parlement hun aanlegt. Met dat al mist Poincaré de eigenschap waarnaar op het oogenblik in de eerste plaats dient gezien te worden: de energie van een Constans, zonder diens hardhandigkeid. Maar 't kan meevallen. Groote belangstelling gisteren in het Prui sisch© Huis van Afgevaardigden voor de Ka nalenwet. Verscheiden ministers aan de groe ne tafel, diplomaten en leden van Heeren huis cn Rijksdag in hun loges. Zeer volle tri bunes en een zeer bezochte zitting. Niemand minder dan de Pruisische mi- nister-president, prins Von Holienlohe, nam de verdediging van het ontwerp op zich. Hij beval de aanneming van het ontwerp aan, omdat de aanleg van het kanaal noodig was ter aanvulling der bestaande verkeersmidde len, het zou zegen brengen aan alle takken Tegelijk pakte hij voorzichtig de uiterste punt van hot touw beet, hield het insect zoo ver hem maar eenigszms mogeHjk was, van zijn eigen lichaam af en maakte zich gereed den boom te beklimmen. De tulpenboom [Liriodendron tulipifera L.), deze schoonste van alle Aanerikaansche boomen, heeft in zijn jeiugd een buitenge woon gladden stam, waaruit geen zijtakken ontspruiten. Maar als hij oud is, wordt da schors vol knoesten en scheuren en er ont springen een groot aantal korte takken uit, zoo dat de moeilijkheden die het beklimmen aanbiedt, meer in schijn den in werkelijkheid bestaan. Met zijn armen de geweldige zuil vast omklemmend, met de handen zoekend naar uitstekende punten en om andere weer zijn naakte teenen slaande, werkte Jupiter zich, na verscheiden malen ter nauwernoo'd een val ontgaan te zijn, eindelijk op tot do eerste vertakking en scheen nu zijn taak als feitelijk vervuld te beschouwen. Inderdaad was hij het ergste te boven, ofschoon hij zich wel zestig voet boven dén beganeu grond, be vond. „Waar nu heen, xnas'r Will?" vroeg hij. „Langs den diksten tak dien aan dezen kant," antwoordde Legrand. De neger gehoorzaam de anmidSdéOijk en klom, blijkbaar zonder veel moeite, hooger en hooger, totdiat het dichte gebladerte zijn robuste gestalte aan onze blikken onttrok. Nu riep hij ons too „Hoeveel hooger nog?" „Hoe hoog ben je alvroeg Legrand. „Kolossaal hoog kan den hemel al zien." „Bemoei je maar niet met den hamel, maar doe wat ik je zeg. Tel de takken eens die je aan jouw kant onder je hebt. Hoeveel zie je „Eén twee drie vier vijf. Yijf van bedrijf en de algemeen© welvaart ver hoogt: n. Bovendien verhoogt liet de weer kracht. De regeering is er niet blind voor dat het kanaal voor enkele deelen des lands nadeelig zal zijn door verplaatsing der verbruikstoe- stauden. Zij zal echter tijdig maatregelen voorstellen om daaraan tegemoet te komen. Maar de regeenug hecht er bijzondere waar de aan dat het ontwerp nog in deze zitting tot wet wordt verheven. Namens heit centrum verlangde Friir. von Heeremann dat het ontwerp naar de com missi gerenvoyeerd zou worden om de scha- delooinstellingen aan een nader onderzoek te onderworpen, en waar een groote partij, zij 't ook onnoodigerwijze, dit verlangde, liad- den de nationani-liberalem. geen bezwaar te gen die terugzending bij welk besluit zich Rickcrt (vrijz. vereen.) en Richter (vrijz. volksp.) aansloten. Daarentegen verzetten sommige vrij- en Duitsrih-conservatieven zich er tegen. Zij wilden zich wel vereenigen met een besluit dér regeering om het ontwerp voor deze zitting van het werkprogram te schrappen. Du uitslag weet men. De door Von Eynem (nat.-lib.) verlangde persoonlijke stemming had tot resultaat dat het ontwerp met 240 tegen 160 stemmen naar de commissie werd teruggezonden. Vóór stemden de geheele lin kerzijde, hat centrum, eenigo conservatieven en ccn groot aantal vrij-conservatieven. Het centrum wil natuurlijk onderhande len met do regeering. De Kanaalwet zal er ten slotte wel komen, maar niet dan ten kos- to van concessies, bijv. op het stuk van ge meentekiesrecht, aan liet centrum. Pcmcngde iflededcclingen. Een voorstel van sir Hemy Fowler, om de Koningin te verzoeken de onlangs aan genomen InJisclie suikerwet niet goed te keuren, werd na verdediging dier wet door den minister van Irnlië, lord Hamilton, met 293 tegen 152 stemmen verworpen. Het „Tuchbhuisontwerp" is verloren. Het centrum en de nationaal-liberalen in den Rijksdag hébben besloten tegen d© verwijzing naar een commissie te stemmen. In derde lezing heeft de Rijksdag gisteren de invaUditeiteverzekeringswet aangenomen. De Ebasser »Landes«usseliuss" heeft met algemr-ene stemmen den wensch uitgespro ken. dat de uitzondering-paragraaf worde afgeschaft. In de motivepring woidt gezegl dat ei in den Elzas geen gevaar meer be staat voor de openbare veiligheid; dat er volmaakte nM heerscht en de statistiek van misdiijven geenszins ernstiger is dan in eenig land. De stadhouder Von Puttkammer ant woordde, dat de regeering voor het oogen blik geen vei klaring heeft af te leggen. Volgens do „Echo de Paris'' heeft minister Krantz het geheele geheime dossier in de zaak-Dreyfus aan den krijgsraad verzonden. Volgens hetzelfde blad wondt Du Paty de Clam dagelijks verhoord'; er is nog niemand bij hem toegelaten. In de „Gaulois" sclirijft de markies de groote takken, mas'r, aan deaeax kant." „Klim d'an nog een tak hooger." Een minuut later meldde de stem uit den boom dat de zevende tak bereikt was. „Jup," riep Legrand, thans blijiWbaar zeer opgewonden, „uu moet je langs dien tak kruipen zoover je maar leunt komen, en als je iets bijzonders ziet, waarschuw me dan." Wanneer ik tot nu toe nog den geringsten twijfel kon voeden aan de verstambverbiisto- ring van mijn armen vriend, dan was ook die nu voorbij, en ik dacht er met stille vrees aan hoo ik hem het bost naar huis kon troo- nen. Terwijl ik daarover nog nadacht, liet Jupiter's stom zich weder hooren „Ik ben bang om mo ver op dien tak te wagen is bijna heelomaal dood, die tak." „Wat? Dood is hij, zeg je, Jupiter?" riep Legrand' met bevende stem. „Ja, mas'r, morsdood weg heelemaal weg." „Om Godswil, wat moet ik nu beginnen I" zei Legrand op een toon van de diepste zielesmart. „Wat je nu moet beginnen?" bracht ik in het midden, met blijdschap de gelegenheid aangrijpend om een poging te wagen. „Naar huis moet je gaan en je te bed leggen. Kom, oude jongen, kom' Het wordt laat en bo vendien denk om je eerewoord." „Jupiter!" schreeuwde hij, zonder op mij te letten, „kan je me verstaan?" „Ja, ja., mas'r Will versta u heel dui delijk." „Ondérzock dan het hout met je mes en kijk of het erg vermolmd is." „Vermolmd, mas'r, bij mijn ziel!" ant woordde de neger na eenige ©ogenblikken „,Kon echter nog wel meer vermolmd zijn. Alleen zou ik misschien nog wel een eindje verder kunnen." Tauiay, vroeger onder-kabinetchef van M;u> Mahon, dat kolonel Robert, wiens schrijven in de „Figaro" wij gisteren weergavensedert eenige maanden dood is. Een nieuwe voor-den-gek-'houderij Van „Figaro" of van „Gaulois" In de „Figaro" en de „Gaulois" staat een brief van den Paus afgedrukt aan den aarts bisschop van Parijs, waarin de katholieken worden aangemaand zich beslist op den grondslag der republiek te stellen en eensge zind te arbeiden voor den godsdienst en de welvaart des vaderlands. Gisteren hebben graaf do Dion cn zeven andere „helden" van Auteuil terechtgestaan. Dion verklaarde republikein te zijn, maar een andere rpubhek te villen dan de be staande. Alle beklaagden loochenden den commissaris Touny of diens collega Grillières geslagen te hebben. Touny zelf kon zijn aan valler niet herkennen, maar een brigadier wees baron Paulny als den dader aan. Generaal Giletta di San Giussoppo zal, vol gens de „Tcmps", een memorie schrijven, waarin hij uiteenzet dat zijn bekentenis een spionagezaak in 1889 betreft, die dus nu ver jaard is. De Italiannsclic regeering is gisteren over die arrestatie geïnterpelleerd. Yisconti-Venos- ta vorklaardé dat de regeering niets te ma ken had met de handelingen van den gene raal, en dat de diplomatie overigens op vriendschappelijke wijze dit incident behan delde. De ItaHaiansche Kamer heeft gisteren be sloten het debat over de politieke maatrege len te sluiten. De Spaansohe oud-minister Ganiaao heeft een beroerte gekregen. Zijn toestand' is be denkelijk. Aan de Servische grenzen spookt het weer. Benden Albaneozen, begeleid door geregel de Turksch© troepen, vielen Woensdag de Servische boeren op de grens aan. Dezen bo den hardnekkig weerstand, en den gansohen dag weid er over een afstand van 20 mijlen gestreden, waarbij van beide kanten verschei den dooden en gewonden vielen. Do Turken veroverden drie wachthuizen en sloten drie dorpen in. De Servische regeering heeft geregelde troepen naai' de grens gezonden. Dc Porto versterkt Tripolis. Ecu torpodo- boofc en 1100 man Turksohe troepen zijn er aangekomen en met geestdrift begroet In liet Engelsche Lagerhuis verklaarde Chamberlain gisteren geen mededeel ing te kunnen doen over het bericht, dat de regee ring van de Zuid-Afrikaan salie Republiek groote sommen besteedt voor do anti-Brit- sche propaganda in de Kaapkolonie. Hij ver klaarde verder dat hij sinds 1896 met Cecil Rhodes geen gedachtenwisseling had gehad over de Transvaalsche zaken. Hij acht zich verpheht hot Lagerhuis te waarschuwen, geen lichtvaardig geloof te slaan aan de berichten der dagbladen, die met zekere bedoelingen worden verzonnen en in omloop gebracht. Het bericht, dat de minister voornemens zou zijn liet land te verlaten, is, naar hij zeide, volkomen onjuist. „Alleen? Hoe bedoel je dat?" „Wel, ik bedoel die tor. Is verschrikkelijk zwaar, die tor. Wat dunkt u, als ik die maar liet vallen Van één neger zal dc tak wel niet breken." „Jij gemeene schelöi I" nep Legrand terug. „Wat klets je daar voor onzin Ik draai je den nek om als je de tor laat vallen. Pas op, hoor, Jupiter versus, je me?" „Ja, mas'r, u beboete een armen nigger niet zoo aan te blaffen." „Nu, luister dan als je, zonder de tor tc laten vallen, zoover langs den tak kruipt als die je stevig genoeg lijkt, krijg je oen zilve ren dollar als je boneden komt." „Ik ga al, mas'r ik ga al," antwoordde de neger haastig. „Ben al bijna aan 't eind." „Ben je aan "t eind?" schreeuwde Legrand meer d!an dat hij riep. „Ben je werkelijk al aan 't eind van den tak?" „Nog niet heelemaal, mas'r, maar bijna Oooodh I Sapperdekriekrakkrakepitten wat is dat hier op den boom I" „Wei?" riep Legrand zeer verheugd, „wat is ©r dan?" „Ja, niets anders dan een schedel d'r moet iemand zijn hoofd hier boven hebben vergeten, en de kraaien hebben er elk spier tje vleesch afgeplukt diat er aan zat." „Een schedel, zeg je goed! Hoe zit die aan den tak vast? Waar is hij mee vast ge maakt „Eerst eens kijken, mas'r. Wel, dat is cu rieus, bij mijn ziel. D'r steekt een heele groo te spijker in, die heim aan den tak vast houdt" „Doe nu precies wat ik zeg, Jupiter versta je?" „Ja, mas'r." „Let dan op. Zoek eerst heit linkeroog van den. doodskop." De Transvaalsche Volksraad heeft beslo ten de discussie over het kiesrech tontwerp veertien öhgeu uit te stellen. Uit Peking woidt een verzoening van den Keizer met de Keizerin-Moeder gemeld. De laatste heeft beloofd geen troonsopvolger aan te wijzen zonder toestemming van den Keizer. Uit Hongkong, uit Philippijnsche bron wordt gemeld, dat de moord op generaal Luria onwaar is, en dat de Amerikanen ge voelige verliezen hebben geleden bij Las Tinas. Nadat de Philippino's zich uit hun eerste linie, die onhoudbaar was geworden, hsdd. n teruggetiokken, hielden zjj stand achter een nieuwe linie die generaal Lawton niet vermocht te nemen. To Madrid, is bericht ontvangen dat de Spaansehe commissie mot Agumaldo is gaan onderhandelen over de vrijlaiting der Spaan sehe gevangenen. De Amerikaansche zilver-democraat, lid van het Congres, Richard Bland, is overle den. Bland is de vader der Blandlbill, de wet van 28 Februari 1878, bepalende dat voor rekening der schatkist elke maand minstens 2 en hoogstens 4 miliioon zilveren dollars, tegen een waarde-verhouding van 1 15,988 gemunt, in omloop zullen worden gebracht met de functie van wettig betaalmiddel. De Bland-bill is in 1890 vervangen dooi de Zil ver-bill. Vredesconferentie, Officieel. Dc eerste sub-commissie van de tweed© commissie is gisteren ten 101; uur, onder voorzitterschap van prof. Asser bijeengeko men om te beraadslagen over de toepassing der Conventie van Genèvc op zee-oorlogen. De hoer Renault, rapporteur van de sub commissie, doet mededeeling van eenige wij zigingen, d'ie liij in zijn rapport gebracht heeft ten einde rekening te houden met do wenschen, door zijn collega's in de laatste zitting uitgesproken. Dc heer Mahan verklaart, dat uit eon geest van verzoening hij zich zal vereenigen met de voorsteilen, ofschoon deze ook vol gens hem een leemte bevatten ten aanzien van de schipbreukelingen, die opgenomen worden door schepen, welke zich toevallig op het toon eel van den zeeslag bevinden, en waarin niet is voorzien. De sub-commissie is van meening, dat art. 9 voldoend© is om met al die gevallen! reke ning te houden. De heer Monoto, afgevaardigde van Ja pan, verklaart, dat hij hot voornemen heeft een voorstel te doen, strekkende om artikel 6 van de Conventie van Genève van 3864 te wijzigen in don zin van art. 9, dat is aange nomen door de sub-oommissie. Art, 10, voorgesteld door de commissie van radactie, is aangenomen in deze bewoor dingen „De gewonde of zieke schipbreuke lingen, die ontscheept zijn in een neutrale haven, mot toestemming van de plaatseHjko autoriteit, moeten door deze in bewaring ge houden worden, opdat zij niet opnieuw aan de krijgsoperaties kunnen deelnemon. ..Hm, hm. Die is goed! D'r is niet eens een linkeioog in." „Loop naar den drommel met je domheid. Weet je wat je rechterhand is en wat je linker?" „Dat weet ik dat weet ik heel goed dat hier is mijn linkerhand, waar He hout mee hak." „Juist; je bent links. Nu, het linkeroog is aan dezelfde kant als jij je linkerhand hebt Nu zal je toch, hoop ik, wel het linkeroog van den schedel kunnen vindon of althans do plaats waar het vroeger heeft gezeten. Heb je helt?" Er volgde eon langdurige stilte. Eindelijk kwam van boven de vraag „Zit het linkeroog van den doodskop dan ook aan denzelfden kant als de linkerhand van den d'oodskop? Want de doodskop heeft heelemaal geen linkerhand Wacht! AI goed! Nu heb ik 't linkeroog hier is het linkeroog. Wat moet ik er mee doen V' „Laat de tor door hét oog vallen, zoover liet touw reikt maar pas op dat je het niet te vroeg loslaat." ,A1 in orde, mas'r Will geen groote kruist, de tor door het gat te steken Kijkt u nu maar beneden naar de tor." Gedurende dit tweegesprek was Jupiter volkomen onzichtbaar geblevenmaar nu werd de tor aan het touw neergelaten en glinsterde, zoodra zij zichtbaar werd, als een balletje glanzend goud in d® laatste stralen der ondergaande zon, die de hoogte waarop wij stonden, met een mat schijnsel verlicht te. Do tor hing nu volkomen vrij in de lucht en zou, wanneer zij losgelaten werd', voor onze voeten zijn neergevallen. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1