53"" Jaargang.
No. 9970.
Woensdag 28 Juni 1899.
Fortuna's Lieveling.
Bericht.
KENNISGEVING.
BUITENLAND.
SCHIEDIMSCHE COURANT,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Sehiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Baterstraat «8.
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer 12Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jtleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Aio. 123.
'lij, die met 1 Juli op de „Schiedam
Courant" inteckenen, ontvangen de
tot dien datum verschijnende num
mers gratis.
VEKKIEZfNO
Tan zeven leden van den Gemeenteraad.
De Burgemeester van Schiedam,
brengt ter openbare kennis, dat de *op heden
bij lit'iii iiigeleveilie opgaven van candidaten
voor liet lidmaatschap V1,n den Gemeenteraad,
op de Secretarie der gemeente voor een ieder
ter in/age zijn nedeigelegd, in ulsilmit aan
bet Raadhuis zijn aangeplakt en dat. legen be
taling der kosten, afschriften van dte opgaven
ter Secretarie verkrijgbaar zijn.
Schiedam, den 27sten Juni 1899.
Do Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 27 Juni '99.
'bWas gisteren geen mooie dag, al behaal
de liet nieuwe ministerie in de Fransche Ka
mer de overwinning. Integendeel, er valt
niets le roemen en veel te bejammeren. Het
is een bij uitstek rumoerige zitting geweest
die, wie nog eenigen dunk had van de waar
digheid dezer volksvertegenwoordiging, bit
ter heeft moeten teleurstellen, 'tls een zit
ting geweest waarmede noch afgevaardigden
noch regeoring eer hebben ingelegd. Een
meerderheid van 2(j stemmen voor de regee-
rius'. ziedaar het povere, maar in zijn po
verheid reeds verblijdende resultaat, dat nu
als grondslag dient voor den verderen arbeid
der regeenng. Een zwak fundament waar het
ministerie op voort kan bouwen, maar al
thans een fundament.
Verrassingen opgeleverd lieeft de zitting
van gisteren niet, behalve wellicht deze dat
de Mélinisten en de geheelc rechterzijde war
me toejuichingen over hadüfen voor de aan
vallen van den socialist Mirman op De Gal-
lifet en De Lanossan. Trouwens men wist,
dat de verscliillende groepen hun gedragslijn
hadden bepaald, zoodat in groote trekken de
stemming bekend was.
Daarom, al is het resultaat mager, voor
het oogenblik is het voldoende. Het is waar,
een meerderheid van 2G stemmen in een Ka
mer met een overwegend republikeinsbhe
meerderheid, is op zich zelf bedroevend. Maar
wetend, dat al zijn vijanden als één man te
gen- do motie van vertrouwen hebben ge
stemd, wotend dat menige radicaal en socia
list buiten stemming is gebleven, zoodat de
zen wellicht te winnen zullen zijn, mag het
mimslerie, en Frankrijk: ook, voorloopig te
vreden zijn. Het is treurig het te moeten
zeggen, maar men mag blij zijn dat er al
thans een ministerie is, dat de wet en de
orde wil handhaven.
Een Foolsche geschiedenis
DOOR
MARGAKETE VON LOGA.
Vera was na den dood harer vriendin dik-
wij Is op Gora geweest om op Kasimir, het
zoontje der overledene, die zijn moeder zoo
jong had verloren, een oogje te houden. In
den eersten tijd beantwoordde Komierowski
haar bezoeken zeldentoen kwam hij al-
lengt, meer en op 't laatst bijna dagelijks op
Zernifci. Een jaar geleden had hij Vera ge
vraagd de plaats zijner overleden vrouw in
te nomen. Zij was van dlat onverwachte aan
zoek geschrikt; dat haar vriend! allengs
was overgegaan in een warm vereerder, had
dj niet opgemerkt. Haar verlangen oon zijn
trouwe vriendschap te behouden, deed haar
een jaar bedenktijd' vragenzij hoopte dat
fuj in dien tijd de overtuiging zou krijgen
dat zij niet voor elkaar geschikt waren. Op
die voorwaarde was Komierowski ingegaan.
Maar wat Vera niet vermoed had, geschied
de: haar hopelooze liefde voor Sboinski werd
zwakker en zwakker, totdat zij ten slotte go-
heel verdwenen was. De ernstige mam met
■ójn zwaarmoedige oogen, d'ie haar zoo innig
lief had, had' den levemslustigenowermoedi-
gen jongeling uit haar hart verdrongen.
Terwijl Vera het verdwijnend rijtuig van
.Sboinski nazag, keek zij te gelijk uit naar
Komierowski, want vandaag moest hij ko
men. Het jaar van zelfonderzoek was om
de ure der beslissing was gekomen.
Bovendien was er reden om te vreezen, dat
het jonge ministerie den dag van gisteren
met zou overleven. Om het Balais Bourbon
waren uitgebreide voorzorgsmaatregelen ge
nomen, juist met het oog op de mogelijkheid
dat het ministerie zou duikelen. De prefect
van politie was er niet gerust op dat hij, zoo
dit gebeurde, de orde zou kunnen handha
ven.
En toen de ministers gisteren de overvolle
vergaderzaal binnentraden oude parle
mentairen herinnerden zich niet ooit zulk
een toeloop in die Kamer te hebben bijge
woond was de ontvangst van dien aard
dat Mêlme liet ministerie geen uur leven
meer gaf. Zoodra generaal De Gallifet zich
vertoonde, schreeuwde de uiterste linkerzij
de „Leve de Commune 1" Vooral futaut
was druk in de weer. Do minister van oorlog
die in politiek stoorde er zidh niet aan.
Jaluzot, de direct©! r vau „Au Pri utemps",
nep „Leve liet leg erwat weer een dave
rend „Leve de Commune 1" van links uitlok
te, dat wel vijf minuten aanhield. Van rechts
juiehte men dezen kreet toe, omdat er een af
keuring van het ministerie mee werd bedoeld.
Voor den uitroep: „Weg met den moorde
naar P van links had De Gallifet niet dan
een minachtend gebaar, en ook toten er „Wij
eischen den beul opgeschreeuwd werd,
bleef do minister kalm.
Na veel moeite slaagde de voorzitter er
eindelijk in, stilte te krijgen voor de verkla
ring der regeering.
Waldeok-Rousseau was blijkbaar zenuwach
tig, toen hij deze verklaring aflegde:
„Door haar besluit te kennen te geven om
alleen een regeering te ondersteunen die be
sloten is krachtig („De belangen van Eif
fel waar te nemen l" riep Charles Bernard,
doelende op het feit dat Waldeek-Rousseau
m het Panama-proces de advocaat van Eiffel
is geweest. Bernard werd tot de orde geroe
pen.) de republikeinsclie instellingen te
verdedigen en de openbare orde te verzeke
ren, heeft de Kamer de taak die het nieuwe
Kabinet wacht, duidelijk bepaald."
De premies verklaarde dat het Kabinet,
daarvan uitgaande, gemeend had. dat elk
partijgeschil op den achtergrond moest tre
den, dat de medewerking van alle republikei
nen noodig was. Het doel bekeerseht nu al
les. Alle geschillen moeten blijven rusten
met het oog op den gemeenschappelijken
plichtde pogingen te onderdrukken, die on
der een doorzichtig masker in het werk wor
den gesteld tegen het door algemeen kies
recht bezegeld regeeringsstolsel. In alle tak
ken van bestuur moet trouwe medewerking
(applaus) en verantwoordelijkheidsgevoel
worden geëisdkt.
De regeering is vast besloten alle vonnis
sen der justitie te doen eerbiedigen en er
voor te zorgen dat zij, op wie do gevaarlijke
taak rust, over anderen te oordeelen, hun
arbeid rustig kunnen volbrengen.
Do minister sprak toen over liet leger,
welks belangen bn nauwste samenhangen
met de instandhouding en de waardigheid
der natie; want het is Frankrijk zelf en do
waarborg van zijn veiligheid. Voor de groot
heid des legers is de'eerste eiseh dat de dis
cipline streng worde gehandhaafd. Daarna
betoogde Waldeok-Rousseau dat een vreedza
me stemming in het land moet komen en dat
niemand meer zich zelf recht moot willen
In de verte dook een lidht punt op; Vera
keek scherper in die richtinghet was het
lichte, open jaohtrijtiuig van Komierowski
met de ippelsckimmels. Haar hart klopte he
viger een diepe blos kleurde haar gelaat
zij sloot het venster en ging d© kamer in.
Zij vouwde haar handen en haar lippen fluis
terden „Almachtige, Gij hebt mij zoo over
vloedig gezegend, en nu schenkt Gij mij ook
het hoogstei aordsclie gelukde liefde van
een edelen man."
De deur ging opende verwachte traid de
kamer binnen. Hij was middelgroot, zeer
donker en liadi een smal, aristocratisch ge
laat. Langzaam ging hij naar Vera toe, vatte
haar hand, bracht die aan zijn lippen en
drukte er een innigen kus op.
„Wees hartelijk welkom," zei heb meisje,
terwijl zij haar plaats op de sofa weer innam
en Komierowski op den stoel ging zitten,
waar Sboinski te voren had gezeten.
„Eindelijk is de proeftijd voorbij dien je
hebt bedongen, Vera. Mijn besluit is hetzelf
de geblevenmijn liefde voor je is nog
slechts inniger geworden," zeide hij met een
lichte trilling in zijn stem, die van inwendige
ontroering getuigde. „Je kent ieder hoekje
van mijn hart; ja weet wait niemand ook
maar vermoedtdat ik in mijn eerste huwe
lijk door grenzelooze jaloersdhheid. die ik diep
in mijn borst begroef, nameloos heb geleden.
Zelfs aan mijn vrouw liet ik niets blijken
van dte helsehe kwellingen die zij mij bereid
de, wanneer zij zidh met een stralenden glim
lach alle huldigingen liet welgevallen. Zij
was schoon en wilde liet altijd weer hooren,
niet alleen va,n haar man. Mijn grootste
zwakheid heb ik bekend, mijn overig© slechte
versohaffen of vonnissen voorbereiden of dic-
teerenmen moot zich voor do wet buigen.
Ten slotte verzocht de minister-president
de regeering met te beoordeelen naar haar
beloften, maar naar liaar daden. Hij vroeg
de medewerking van het parlement en de
uitgebreidste volmacht, waartegenover de re
geering de meest volledige verantwoordelijk
heid op zich neemt. Hij vroeg dat men de
partij-geschillen zou laten rusten om bmnen
korten tijd de voor een goeden gang van het
bestuur noodzakelijke wetten af te doen.
„Wanneer onze pogingen niet vruchteloos
zullen blijven," besloot Waldeek-Rousseau,
„dan zal de Republiek zeer spoedig weder
den weg van oecononnschen en socialen voor
uitgang inslaan, en wij geloovem onzen pheht
te hebben vervuld, wanneer wij den weg heb
ben geopend voor een politiek die alles bui
tensluit, wat scheiding te weeg kan brengen,
en alles nastreeft wat de republikeinen ver
mag te vereemgen."
Over de interpellaties kunnen wij kort
zijn. Ernest Roche, Cassagnac, Mirman en
Viviaui hadden interpellaties ingediend. Cas
sagnac trok de zijne in, omdat de rechter
zijde er bang voor was door een kracht!gen
aanval een meerderheid om die regeering te
groepeeren.
Ernest Roohe (revisionist-radicaal) trok te
gen Do Gallifet te velde, maar haalde niet
bij Mirman. Deze wraakte De Lanes san, in
dertijd als gouverneur van Indo-Ciiina met
reden teruggeroepen door zijn tegen woordigen
collega Delcassé. En toen moest Gallifet het
ontgelden„de generaal der bloedige week,
wiens degen bot aan het gevest in republi
kein sch bloed geroest was,' aldus werd de mi
nister van oorlog betiteld door den interpel-
lant die tot de orde werd geroepen toen hij
verklaarde dat „de republikeinsclie partij
met afschuw op twee soorten menschen neer
ziet op roovers en op moordenaars, waarvan
de eersten met slijk, da laatston met bloed
zijn bedekt".
Nog interpelleerde Viviani die verklaarde
het ministerie te zullen ondersteunen, omdat
het een Kabinet van republikeinsche verde
diging is. De aanwezigheid van De Gallifet
in het ministerie maakte hem niet bang, om
dat hij wist dat hij de bedreigde republiek
zou verdedigen. Vivian i's verklaring oogstte
luide toejuichingen.
Waldeek-Rousseau beantwoordde de spre
kers. Hij verklaarde zich zijn verantwoorde
lijkheid volkomen bewust te zijn. Hij herin
nerde aan het Kamervotum van 12 Juni. De
regeering had deze critiek vooraan, en al loo-
pen de meeningen der ministers over politie
ke en oeconomische vraagstukken uiteen,
hebben zij toch één gemeenschappdlijk doel,
dat liopger staat dan onderlinge verschillen:
de republikeinen te vereenigen. Zij vertegen
woordigen het republikeinsche ideaal.
Hevig tumult volgde op die woonden, maar
de minister-president kon ten laatste toch
voortgaan. Hij zeide dat de regeering reeds
zekere verantwoordelijkheid op zich had ge
nomen. Om verder te kunnen gaan, is even
wel de steun van het parlement noodzakelijk.
Geen regeering zou daden hebben mogen dul
den die den schijn wekken dat het leger
zich opwerpt tot rechter over dte politiek.
(Applaus.) De minister hoopte dat strengere
maatregelen overbodig zouden zijn, dat het
voldoende zou zijn overal mannen te plaat
sen die de grondwet eerbiedigen.
De minister-president eindigde aldus:
eigenschappen behoef ik wel niet op te som
men je zult die zelf wel hebben opgemerkt.
Is het mogelijk dat je ondanks al mijn ge
breken de mijne kunt worden."
Met schitterende oogen zag Vera naar hem
op. „Ik geloof dat ik je liefhad van het
oogenblik af dat je mij zeije bent de eenige
begeerenswaardte vrouw die voor mij bestaat.
Als je mij versmaadt, blijf ik ongetrouwd.
Er is geen vrouw wie ware liefde koud laat.
Voortdurend moest ik aan uw woorden den
ken, totdat ja totdat ik voor u even
veel gevoelde als u voor mij. Uw grootste ge
brek" zij lachte hem toe „zou in ons
'huwelijk geen gelegenheid hebben zich. te
doen gelden; ik ben niet schoon en niet co
quet maai- al was ik het wel, met een hart
als het jouwe speelt men niet. Ach, ik ben
veel te gelukkig dat het mij, mij alleen toe
behoort." Zij reikte Komierowski haar hand,
die hij met kussen overdekte.
„Je vorig leven is voor mij een open boek,"
ging Vera voort, „het mijne mag evenmin
eenig geheim voor je bevatten. Ik beken je
eerlijk en openhartig dat je niet mijn eerste
liefde bent."
Komierowski sidderde, liet Vera's hand los
en leunde achterover in zijn stoel. „Ik luis
ter."
Het meisje sloeg de oogen neereen diepe
blos kleurde haar gelaat.
„Hij voelde voor mij niete, vermoedde
mijn liefde niet eens. Nu is die sinds lang
nitgehlnsdhb, verdwenen als een schaduw die
over ons heen glijdt, die wegtrekt zonder
eenig spoor achter te laten. Hcdonk er nauwe
lijks meer aan'; ik weet bijna niet meer dat
zij bestaan heeft: ik leef in zonneschijn, in
„Wij zouden kunnen zeggen van welke
zijde de aanvallen tegen de republikeinsche
instellingen zijn gekomen. In de zaaik-Drey-
fus werd het vonnis van het Hof van Cas
satie reeds van te voren aangevallenwij
daarentegen zullen alle rechtspraken eerbie
digen.
„Ik heb de medewerking van generaal De
Gallifet gevraagd, omdat geen generaal zich
meer spontaan aan de Grondwet onderwierp.
Ik heb gemeend dat de maatregelen togen
zekere militairen meer gematigd zouden kun
nen zijn naar mate zij door een grootore
autoriteit weiden bevolen.
„Welke partij de Kamer ook kieze, ik heb
mijn plicht gedaan."
De la Porto las toen een verklaring voor,
namens 200 leden der linkerzijde, dab zij
vóór het ministerie zouden stemmen, omdat
het ministerie ontstaan is ui'o een streven
naar eenheid en verdediging d'er republiek.
Verschillende leden spraken, o. m. op ver
zoek van Pelletan, hun meening uit over het
Kabinet. Pelletan zelf zeide het Kabinet niet
te kunnen steunen; Zévaè» verklaarde dat
de leden der socialistische arbeiderspartij
zich zouden onthouden, omdat zij niet vóór
Gallifet wilden stemmen.
Daaren tegen maakten grooton indruk de
woorden van Henri Brisson dat lnj vóór liet
ministerie zou stemmen, dat de Republiek
zal verdedigen die in gevaar is. üoumerc ver
klaarde met deze woorden in te stemmen.
Alsnu werd gestemd. De eenvoudige orde
van den dag werd door Waldeck-Rousse-u af
gewezen en werd met 271 tegen 248 stem
men verworpen. Een motie-Allard waarin om
generaal De Gallifet steun werd ontzegd aan
het Kabinet, verkreeg maar 71 stemmen;
voor die van Brunet, verklarende dat de Ka
mer alleen op beproefde republikeinen kan
steunen om de republi'keinsdhe instellingen
te beschermen en m boepassing te brengen en
het nationale leger te leiden, werd d© priori
teit daarentegen slechts met 19 stemmen
meerderheid (292 tegen 273) verworpen.
Ten slotte werd de motie van Peril li er, de
verklaringen en de daden der rogeering goed
keurend, met 263 tegen 237 stemmen aange
nomen.
Een poging van Goujeon om daaraan toe
te voegen een motie van afkeuring over de
samenstelling van het ministerie, mislukte.
Daarop diende Caillaux een ontweip voor
vier belastingen in en vroeg Millerand eeni
ge ontweipen over de arbeidshepalingen on
middellijk aan de orde te s-tellen, daar deze
vóór Juli moeten zijn aangenomen.
Op zijn verzoek ging do Kamer tot heden
uiteen.
In den Senaat is het beter voor de regee
ring afgoloopen.
Do minister van justitie Monis las daar de
ministerieole verklaring voor, waarop de Se
naat, blijkbaar een ontwijfelbaar bewijs van
zijn republikeinsche gezindheid willende ge
ven, met 187 tegen 25 stemmen een motie-
Guyot aannam van dezen inhoud
„De Senaat neemt acte van do verklarin
gen dfer regeering en gaat, rekenende op liaar
waakzaamheid en haar flinkheid om de re
publikeinsche instellingen te verdedigen, over
tot dte orde van den dag."
(üctnengdc Mededcclingen.
Koningin Victoria heelt gisteren onder
geluk, in ware liefde. Maar diep medelijden
met den man dien ik eens hef had, en die
zich in een wanhopigen toestand bevindt,
kan mijn hart niet onderdrukken. Zooeven
was hij hier, en wat zeg je er van 1 ik
kon niet anders: ik heb hem mijn hulp aan
geboden."
„Sboinski, niet waar, hij is het?" vroeg
Komierowski, en hij liet zijn donkeren kne
vel zenuwachtig door zijn vingers glijden.
Vera knikte toestemmend; haar hand
greep den op de tafel liggenden waaier en
speelde er mee.
„Is dia oppervlakkige, lichtzinnige man
dan mijn noodlot? Hij was Heienka's vurige
aanbidder, en nu moet hij ook stamelde
Komierowski. Hij stond op en liep naar het
venster.
„Begrijp mij niet verkeerd, Caesar," viel
Vera hem in de rede. „Ik zei dat 'hij van
mijn vroegere liefde voor hein, die mij nu
kinderachtig, belachelijk zelfs toeschijnt, niet
•weet. Ik hen hem zoo dankbaar voor zijn on
verschilligheid waardoor ik zoo overgeluk
kig ben geworden dat ik hem niet treurig
en wanhopig kan zien, dat ik de drukkende
zorgen van hem weg zon willen nemen, zijn
zorgen die ontzettend' kwellend' moeten zijn.
Wil je mij helpen mijn belofte na te komen?
Wil je naar Straszewo gaan om te tien hoe
er het best raad kan worden geschaft
Komierowski antwoordde niet; hij staarde
uit het venster alsof hij haar niet hoorde.
Zij stond op, ging naar hem toe, leunde
haar hoofd tegen zijn schouder ©n fluisterde:
„Je bent immers zoo goed, Caesar; je ver
vult mijn bede, niet waarf
Hij trok Vera naar zich toe en kuste haar
groote geestdrilt der bevolking in het kamp
van Aldershot 15000 man de revue laten
passeeren.
Het Engebclie Hongerhuis heeft bij de
commissoriale behande'ing van de wet op
het bestuur van Londen de verkiesbaarheid
van vrouwen tot de ambten van raadslid en
aldermen geschrapt met 182 tegen 68 stemmen.
Het Lagerhuis nam in tweede lezing aan
het ontwerp waarbij een centraal gezag bij
liet middelbaar onderwijs wordt ingesteld.
In België wordt het. verzet tegen het kies-
rechtontwei p der regeering steeds dreigender.
De sociaal-democraten prediken openlijk revo
lutie.
De Czarina is gisteren bevallen van een
dochter.
De Czaar heeft nu drie dochtersde
troonsopvolger blijft nog steeds uit.
^Zaterdag is de staatsminister Strenge van
Saksen-Cobuig-Gotha, waarschijnlijk wel in
verband met de troonsopvolging in de groot
hertogdommen, door Koningin Victoria in
audiëntie ontvangen
De Hongaarsche Kamer heeft de tol-unie
met Oostenrijk goedgekeurd.
President Loubet gaat zijn vacantie door
brengen op Rambouillet, omdat hij niet ver
van Parijs wil gaan.
Zooals verwacht kon worden, spreekt mi
nister De Gallifet het interview met liet
sJournal", overgenomen in de »Fiance Mili
taire", tegen.
Generaal Roget, die den minister zeide dat
hij zou gehoorzamen en naar Belfort gaan
omdat het t<.ii eervolle post aan de grens
was, moet van De Gallifet dit antwoord heb
ben ontvangen®U zal gehoorzamen omdat
ik het beveel, en ik verlang dat u op den
bepaalden tijd op uw post is."
Ook kolonel Coubertin is nu overgeplaatst
naar een ander regiment.
De procureur-generaal Bertrand heelt zijn
benoeming tot raadsheer in het Hof van
Cassatie geweigerd. Hij moet tot minister
Monis gezegd hebben dat dit geschiedde om
zijn opiatting van het rechterlijk ambt. Een
rechter kan men niet overplaatsen als een
prefect. Hij was altijd een plichtgetrouw
rechter "geweest en zou ook altijd een goed
republikein blijven.
Een te Lissabon ontvangen telegram uit
Aügra (Azorische Eilanden) meldt dat de
S f a x, met kapitein Dreyfus aan boord,
gisteren bij het eiland Fayal werd verwacht
om kolen in te nemen.
Te Rennes wordt van offieieele zijde ver
zekerd, dat Dreyfus daar niet voor over drie
dagen zal aankomen.
Mr. Labori, oe kranige advocaat, is nu
beter. Gisteren was hij weer in het Paleis
van Justitie.
Zaterdag heeft generaal Duchesne zijn
enquête over generaal De Pellieux geëin
digd. Volgens het sJournal" is Duchesne's
rapport gunstig voor De Pellieux.
Een twintigtal anti-semieten hebben Zon
dag te Versailles, na het Hoehe-feest, op
lafhartige wijze den opperrabbijn Bloch en
den kerkeknecht mishandeld. De politie
kwam eerst toen het relletje was afgeloopen.
voorhoofd, haar oogen, liaar lippen. „Ik zal
doen wat je begeert, liefste; ik kan j© ver
zoek niet weigeren. Maar jij moet niets met
de zaak te maken hebbenik zal eir alleen
voor zorgen."
Twee dagen later reed Sboinski naar Dom-
browo, naar graaf Czarnin. Op zijn gekat
lag een zwaarmoedige uitdruikikin'g, die hem
anders niet eigen was.
Komierowski was bij hom geweest en liad
hem beloofd zijn sohuldeischers bij elkaar te
roepen, hun vorderingen na te zien en te be
talen ook had hij een flinke som gekregen
om zijn goed verder te exploitoeren. De
nauwkeurig© uiteenzetting va.n zijn droevi-
gen financieelen toestand, zonder welke Ko
mierowski geen hulp kon verleenen, was voor
den jongen man zeer vernederend en pijnlijk
geweest. „Een fatale dag, gisteren," dacht
hij. „Het was wel wat erg deemoedigend voor
mo. Ik hob in den laatsten tijd van vreem
den geld geleend, en het 'hinderde mij vol
strekt niet, maar het geld dat hij mij gaf,
brandt in mijn handen als vuur. Yoor de
onaangenaamheden die ik gisteren heb on
dervonden, moet ik vandaag een vergoeding
hebben ik moet Tania Czarnbn zien en haar
zoete stem hooren die zoo helder klinkt als
van een vogeltje in 't woud Ik geloof dat
ik nog niemand niemand ter wereld ooit
zoo lief heb gehad als dit meisje."
(Wordt vervolgd.)
