35"" Jaargang.
Vrijdag 30 Juni 1899.
No. 9972.
Eerste Blad
Fortuna's Lieveling.
PAST00R VERBRAAK
ik.
ST.
5
Bericht.
Kennisgeving.
3'.
4°.
Kennisgeving.
P
Kennisgeving.
Ir*
BUITENLAND.
"er, heeft
oway g8.
'■ga week
i aaij
Hollatit)
jen tong,
poontjes,
it tarbot
td voor
35 a 40
>t f4.10
f 1.10 a
groote
>1 kieine
weiting
if les per
et hare
>m daar
O
0
ren.
0.06 M,
O.OO M.
).01 M.
).02 M.
54 n.m.
!4 a
7 Juli.
li IHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pnjs per kwartaalVoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. '1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vuó- een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 6§.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Tileine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
verden
es 25
ppelen
24 et.
m 5 a
3 kilo,
i .10 a
nvoer
geld.
itning
Nov,
Dec.
807/(3
Zij, die met 1 Juli op de „ichicdam-
Courant" Inteckcnen, ontvangen de
tot dien datum verschijnende num
mers gratis
g*Sg^3-g
Afsluiting van straten 1»gelegen
heid van de Kermis.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam
brengen ter openbare kennis, dat van
heden tot en met de* l'lden Juli a.s. de
volgende straten voor het verkeer met voer
tuigen (handwagens uitgezonderd) zullea
gesloten zijn
1°. Het Uroersveld
2°- Het Emmaplein
De Lange Kerkstraat, en
De Broersvest, van de Boterstraat tot
aan de wagenmakerij van den heer
Jordaans.
Schiedam, don 29sten Juni 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
Inrichtingen welfae gevaar, schade ol
i hinder kunnen veroorzaken.
r Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
heden aan J. KRABBENDAM Gz. en zijne
rechtverkrijgenden vergunning verleend is tot
oprichting van een bewaarplaats van
lompen, beenderen cn metalen, in de panden
aan het Kamp nrs. 14 en 16, kadaster sectie M
nrs. 528 en 5-29.
Schiedam, den 29sten Juni 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
gemeente, beboerende tot het 7e Reg. Infan
te! ie en
Van de lichting 1813
IEUM5 VAN DIJ IC, milicien plaatsvervanger voor
CORNELIS BRUIJN4EËL, lotelmg der ge
meente Rottei dam, behooiende tot liet 3e Rog.
Infanterie;
om op Donderdag den 13 Juhj e k, des voormid
dag® ten 9 ure, in uniform gekleed en vooizien
van alle ICleeding- en Uitrustingstukken, van zak
boekje en verlofpas, in liet Beungebouw te ROT
TERDAM te veischijnen, ten einde aldaar door den
ïleer Mihtie-Comrmssaiis in het 2e distiiet van
Zuid-Uolland nader te worden onderzocht Voorts
worden zij herinnerd aan de strafbepaling van Art.
141 der Militiewet, dat zij, bij niet veiscliijning
ol" niet m iiet bezit zijn van hunne Kleedmg- of
Uitrustingstukken, hun met gioot verlof medege
geven, in wei kelijken dienst worden geiocpen en
daarin gedurende ten hoogste due maanden gehou
den zullende de duur van dezen dienst dooi den
Munster van Oorlog worden bepaald
En opdat bovengenoemde personen hieromtrent
geen onkunde zullen kunnen voorwenden, zal deze
worden afgekondigd en aangeplakt
Schiedam, den 29sten Juh 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De secretaris,
VERNÈDE.
Oproeping van Verlofgangers ter
Na-Inspectie.
Burgemeester en wethouders
van Schiedam
Roepen bij deze op de miliciens-verlofgangers
Van de lichting 1893
ADRUNUS 1IERMANUS WEBER, loteling dezer
Ban JPoolsche geschiedenis
BOOB
MAKGAItETE VON LOGA.
6)
Sboinski lachte mee. „Niet komisch, neen,
allerliefst! En nadat u uw wil had. d'oorgezeb,
is u naar den tuin gevlucht?"
„Neen, ik ben met geivluchb, maar men
(heeft mij hierheen gezonden om hier kaJm
te overwegen of ik een huwelijksaanzoek wil
aannemen. Stel u voor, het arme meisje heeft
een verbazend rijken aanbidder gevonden."
Sboinski world bleek; onwillekeurig druk
te hij zijn hand op zijn hart, da!b plotseling
onstuimig; klapte. „En dat zegt u nu eerst.
"Wie is het?" stamelde hij.
Tania lachte zoo helder als een klokje. „O,
ik had htm totaal vergetenik dacht alleen
aan mijn bedorven teint en aan de lompe
laarzen met de met spijkers beslagen hakken,
die op mijn kamer hun groote bekken naar
mijn voeten uitsteken. Wie mij lief heeft,
vraagt u?" Haar donkerblauwe oogen schit
terden hem schalksch tegen. „Wel, het is een
respectabel maneen dikke oude heer met
een kaal 'hoofd; aan wien oom een aardigen
duit schuldig ismijnheer Maaiirlriowicz, de
graanhandelaar te Warschau. IJ zal hem ze
ker wel kennen. Tante noemt zijn aanzoek
een groot geluk."
„En uw oom?"
„Die zei dab hij geen invloed op mij wilde
oefenen; maar'hij raadde mij in den tuin te
nen kalm er over na te denken wat ik
t te doem. Ofschoon het volkomen on-
noodig was dlaarover na te denken, heb ik
mij toch gehaast hierheen te gaan. Wat ken-
1S74—1899.
!t Is een even schoon als eigenaardig jubi
leum dat pastoor Verbraak heden, 29 Juni,
viert. Sinds 25 jaar is deze zielverzorger bij
na onafgebroken slechts eenige korte ver
loven verbreken de lange rij van jaren
werkzaam op 't oorlogsveld, op Atjeh. Met
hoe groote toewijding en onwankelbare hefde
hij daar arbeidt, daarvan getuigt de „Solda
tenkrant" die m haar aan den jubilaris ge
wijd nummer in dicht en ondicht den door
officieren en minderen geadhten en bemin
den priester hulde brengt. Wij ontleeuen aan
dat blad de volgende levensbeschrijving van
pastoor Verbraak.
Henricus Christianus Verbraak, zoon van
Johannes, Jacobus, Cornelius Verbraak on
Antonia Josina Bax, werd den 24en Maart
1835 te Rotterdam geboren. Aanvankelijk
voor den handelsstand bestemd, gevoelde bij
eerst op lateren leeftijd de roeping, om zich
als priester geheel aan het heil van zijn even-
meuschen te wijden. Op 27-ja.rigen leeftijd,
dus als volwassene, begon hij 2 October 1862
de voorbereidende studiën voor het priester
schap, welke hij volbracht te Ravenstein,
Kuilenburg en Maasstrichb, en die hij gedu
rende een jaar onderbrak om in het college
van Sittard bij het onderwijs werkzaam te
zijn.
Den 19en September 1869 werd Verbraak
te Maastricht tot priester gewijd' door den
bisschop missionaris mgr. Leo Meurin, bis
schop van Asealon en apostolisch vicaris van
Bombay. Vóór zijn vertrek naar Indië was
pastoor Verbraak nog werkzaam te Tron-
chiennes bij Gent in België in het jaar 1870
zijn 3e proefjaar en in 1871 te Nijmegen.
Bij Koninklijk besluit dd. 13 Augustus
1872 werd de Gouverneur-Generaal' van Ne-
derlandsch-Indië gemachtigd hem te beschou
wen als R.-K, geestelijke van den tweeden
nen zij mij weinig. Nooit, nooit zal ik lijf en
ziel verkoopen. Maar d i t is zekerop Dom-
browo blijf ik niet langer, al moeit ik mij
als meid verhuren. Beter dan hier zal het wel
overal zijn." Zij trok een neerhangend takje
van de linde af en plukte do blaadjes die er
aan zaten. Haar lief gezichtje vertoonde nu
een ernstige uitdrukking.
Een donkere blos kleurde niet alleen Sbo-
inslri's wangen, maar ook zijn slapen. Het
meisje dat hij lief had, was vast besloten den
strijd met het leven te aanvaarden en hij
liad zich willen verkoopen om de armoede te
ontgaan.
Hij zonk voor Constance op zijn knieën
en vatte haar hand. „Nooit, nooit zal ik dat
toelaten, gravin Ik ben niet waard u liet
stof van de voeten te kussen, maar ik heb
u lief met heel mijn zielik ben in staat
een nieuw leven te beginnen, wanneer u er
m toes term fc mijn aangebeden vrouw te wor
den Van nu aan zal ik werken als een
paaxd om u te winnen. Wil u nog maar een
paar maanden gednldig wachten totdat ik u
als mijn vrouw mijn huis kan binnenledcten
„Maar zou dat heusdh gaan? Ik da,dit
dat het onmogelijk was; men zei mij altijd
dat ik u niet ernstig moest opnemen." Haar
oogen zagen hem' stralend van geluk en ver
baasd aan. Voordat zij den tuin in ging,
fluisterde Maryna haar toe: „Wees verstan
dig en neem Maeurkiewicz' aanzoek aan. Als
je je hart weggeeft aan Sboinsld, ben je nog
dommer dan een rat; die verlaat een zin
kend schip bijtijds, en Straszewo is een zin
kend schip" Tania lachte bij d© gedachte
dat zij werkelijk dommer was dan een rat.
Sedert zij wist dat zij beonind' werd', was
haar hart onverbreekbaar verbonden aan den
bezitter van het zinkende schip En
misschien zonk het tooh wel niet, als zij hem
ter zijde stond.
rang, en om hem, m geval van plaatsing ter
vervulling eener vacature, de geldelijke voor
deelen toe te kennen, daaraan bij de bestaan
de bepalingen verbonden. 24 Augustus 1872
verti.dk pastoor Verbraak per stoomschip
Conrad naar Indië, waar hij 3 October
Batavia bereikte en terstond vertrok naar
Padang, waai* hij den 15eu October aan
kwam
Den 29en Juni 1874 zette hij voor het
eer-t te Atjeh voet aan wal, om er zijn leven
van toewijding en onverpoosden arbeid te be
ginnen.
In 1885 betrok hij de nieuwe kerk te Ko-
ta-Radja.
In 1894 vierde pastoor Verbraak zijn 25-
jang priesterschap, Hoe gaarne liij den her
in nermgsdaw zelf ook te midden van do gees
telijken te Padang had doorgebracht, door
samenloop van omstandigheden kon dat niet.
Hij was nl juist op ziji jaarlijksohe reis
langs Atjdh's en Sumatra's westkust en be
vond ziCh aan bootd van de G ou v er n. Ge
nei'. Loudon, waar hij des morgens vroeg
in zijn hut gelegenheid had de H. Mis te
lezen. Toch wachtte hem een aangename ver
rassing toen hij op het dek kwam wandelen.
De gezagvoerder had de beleefdheid zijn 33
vlaggen te laten wapperen, aan boord Zon-
dagachen dienst te gelasten en de bemanning
een oorlam te geven, terwijl do pastoor de
gelukwenschen van den. gezagvoerder, de
stuurlieden, de machinisten en een opzichter
van de genie had in ontvangst te nemen.
Te Padang gekomen, werd daar op 27 Sep
tember het zilveren priesterjubileum gevierd.
Ilocwel pastoor Verbraak zijn collega's uit
drukkelijk verzocht had niets in de couran
ten te zotten, kon dit feest niet verborgen
blijven voor do vele vrienden en kennissen,
die hij ook to Padang had.
Op den avond van liet feest, dat des mor
gens in de kerk met alle plechtigheid was ge
vierd, bleek de runne voorgalerij der pastorie
veel te klem to zijn, om het groot aantal be
langstellenden een plaats te gunnental van
civiele en militaire autoriteiten kwamen den
verdienstelijken pastoor en aalmoezenier van
Atjeh hun heihvenschen aanbieden.
Ter gelegenheid van dit jubileum, dat sa
menviel met zijn 20-jarig verblijf op Atjeh,
huldigde do Regeering zijn verdiensten door
'hem bij Koninklijk besluit van 21 October
no. 40 te benoemen tot Ridder in de orde
van den Nederlandschen Leeuw.
Ooik de Atjek-niedaille en het expeditie-
kruis sieren de borst van dezen edelen zielen
herder.
Dodh ook van andere zijd© zon hem hulde
worden gebracht.
Op 1 Maart 1895 werd door een commis
sie, bestaande uit A. H. W. Scheuer, luit.-
kol. der mf., G. Feulletau de Bruin, majoor
der art. en L. C. van Vleuten, gep. kapitein
der inf. een circulaire verspreid, waarin de
groote verdiensten van pastoor Verbraak
werden uiteengezet, en waarbij allen, die den
waardigcn man persoonlijk of bij name had
den geleend, werdon uitgenoodigd tot het ge
ven van geheel vrijwillige bijdragen; om pais-
toor Verbraak een hem waardig en passend
geschenk aan te bieden.
Het denkbeeld der commissie vond al ge
nieenen. bijval, van alle zijden stroomden
Zij legde haar hand op Sboinski's hoofd
cn streek zacht door zijn zijden haar.
„Mijn zoet meisje, mijn aangebeden konin
gin, mijn een en alles," zeide Mj' en kuste
haar handen. „Niemand kan ons scheiden;
niemand zal je leed aandoen; ik duld' het
niet Alleen je vader heeft over j© te be
schikken. Weet je niets, keelemaai niets van
hem
„Mijn arme vader heeft sedert maanden
niets van zich laten hooren Hij is zoo
goed, zoo week van gemoed. Hij hielp vrien
den die in nood verkeerden, en kwam zelf in
em wanhopige positie. Bij den verkoop van
ons good bleef er bijna niets over. Toen be
sloot mijn lieve vader naar Brazilië te gaan,
waar een kennis van ons rijk is geworden;
mijn vader hoopte dat het hem ook zou ge
lukken." Zij zuchtte en streek met haar hand
over haar voorhoofd'.
„Als wij getrouwd zijn, zullen wij spaar
zaam zijn en werken zoo hard, wij kunnen
opdat wij niet in nood komen, niet waai*,
liefste?" Haar groote blauwe oogen zagen
hem smeckend aan.
„Ik zweer dat ik een ander men sok zal
worden!" verzekerde Sboirudd.
„O, het is verschrikkelijk, arm en afhanke
lijk te zijn en geschenken te moeten aanne
men die met tegenzin worden gegeven,"
klaagde Constance. „Br heb hetjand aan som
bere gedachten, maar er komen wel eens
oogenblikken waarop zij zich niet laten te
rugdringen Weet je wel aan wie je je hart
schenkt, lieve, lichtzinnige man.? Aan een
bedelares die aan de liefdadigheid te danken
heeft dat zij leeft." De tranen stonden in
haar oogen.
„Spreek niet zoo, lieveling, ik kan liet
niet verdragen," smeekte hij. „Van nu aan
ben je een vorstin, mijn koningin, en ik ben
je slaaf die je blindelings gehoorzaamt."
groote en kleine giften toe. De deelneming
was algemeen; officieren en minderen van
alle gezindten, Europeanen en menschen van
allerlei ras droegen het hunne bij, zoodat
het geschenk met recht mociht worden ge
noemd een a 1 ge in e en huldeblijk van het
g e li e e 1 e Indische leger, aan den algemeen
beminden aalmoezenier.
Den 2en Augustus 1S96 werden hem deze
geschenken op plechtige wijze aangeboden;
zij bestonden uit eemge rijke altaarvaorwer-
pen en boeken van waard©, terwijl op den
voet van een der voorwerpen gegraveerd
stond:
„Aan Pastoor Verbraak H. C. 1874At-
[jeh—1S94,
Dit erkentelijkheid voor toewijding en
[plichtsbetrachting.
Hot Ncderlandsch-Iudiscli© Leger."
Die strenge plichtsbetrachting is ock de
reden waarom hij zoo dikwijls tot voorbeeld
gesteld word't aan andere geestelijken; on
langs nog door den gcueraal-majoor Van
Heutz, vóór den aanvang van de Pedir-ex-
peditie. Den lOen Mei 1898 na de overgave
van het bestuur, waarbij de generaal Van
Heutz als gouverneur van Atjeh en ouder-
hoorigheden was opgetreden, lichtte hij ook
het woord tot do geestelijken, en sprak daar
bij, namens den legercommandant luit.-gene
raal Swart, den wensdli uit, dat zij liet voor
beeld zouden volgen van den. pastoor Ver
braak, cn zich liet lot van. gewonden en zie
ken zouden aantrekken.
Op zijn 60en verjaardag was hem door de
officieren en minderen van Atjeh en onder-
hoorigheden een gouden horloge met ketting
aangeboden.
11 October 1896 wijdde hij te Oleh-leh de
St. Aloysius kapel in, waar hij iederen Zon
dag, zoowel als te Panteh-Perak de H. dienst
verricht.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 29 Juni '99.
De soci !-*• i-deanocra ten in België doen hun
woord gestand!: zij zijn afgekomen in de
straten en hebben den stijd tegen het kies-
rechtontweip overgebracht op den openbaren
weg.
De toestand is zeer ernstig, dat valt
niet te loochenen. De zaken laten zich op
het oogen blik dreigender aanzien dan m
1893 het geval wasBelgië maakt de ernstig
ste crisis door die het sedert de afscheiding
van Nooi'd-Nederland heeft beleefd.
Als de Koning, op wien de liberalen een
ernstig beroep doen, niet bussehenbeide kcemt
en het mogelijk maakt dat de minderheid op
„wettig©" wijze aandeel krijgt in d&.rogee-
ring, dan staat het ergste te vreezen. E' n
groot deel der natie is rijp voor de omwen
teling.
't Begon gisteren in de Kamer, waar het
weder tot heftige tooneelen wam.
De socialist Vaad'erveld© stelde, naar aan
leiding van het gebeulde van Dinsdag, etn
nieuwe motie voor, bepalend© dat iedereen
die naar een afgevaardigde vraagt, zonder
eenige speciale voorzorg naar de spreekkamer
zal worden gebracht.
„O, van nu aan is alles anders, gansch an
ders geworden; want nu heb ik waar ik zoo
vurig naar verlangdeblijdschap, geluk, lief
de; mijn hart is er zoo overvol van, dat er
geen plaats meer is voor leed. Mijn leven ver-
andeit: een deemoedige slaaf die mijn kete
nen draagt, die ik nooit, nooit zal losmaken."
Zij sloeg haar armen om zijn hals.
Hij sprong op uit zijn geknield© houding,
ging naast haar zitten en trok haar aan zijn
borst.
„Tania, Tania, waar ben je!" riep een
schelle stem uit de veYte.
Het verliefde paar schrikte. Sboinski Het
zijn geliefde los, stond op en bleef naast haar
s'aan.
,Het is Maryna," fluisterde Constance met
een glimlach. „Wat zal zij een dom. gezicht
zetten als zij je zieit."
„Tania! Ta...nia>! Je moet bij vader
komen Waar ben je?" klonk de stem op-
n-'euw.
„Hier! Hier onder de linde!" ant
woordde de geroepene met luider stemme.
Erg snugger was het gezicht dat Maryna
zette, toen zij Sboinski aan de zijd'© van haar
nicht zag, inderdaad niet, en het zag er nog
veel dommer uit, toen Constance 'haar zeide
dat zij zich zooeven met Sboinski had ver
loofd. Maryna was zoo verbaasd dat zij er
niet eens aan dacht, een gelubwensch aan te
bieden.
Voor het grafelijk edhtpaar was de verlo
ving een even groote verrassing. Tamia's oom
verklaarde dat hij zijn toestemming niet kon
geien op dezen, naar het hem voorkwam,
wel wat overijlden stapdat kon alleen zijn
broeder, de vader van zijn nidhtje, doen en
diens verblijfplaats was 'hem voor 't oogen-
blik niet bekend,
„Mociht de verblijfplaats van mijn aan
staanden schoonvader niet zijn uit te vinden
De Smet de Naeyer stelde ten opzichte de
zer motie voor over to gaan tot de orde va.i
den dag, maar De Lantsheere vond dat wel
wat kras; hij wilde verzending naar de af-
deehngen na vooraf een motie van vertrou-
men m den vooizitter te hebben aangeno
men. De Smet do Nayer vereenigde zien
daarmede, en hierover ontspon zich nu een
betrekkelijk kalm debat. De socialisten ble
ven op hun stuk staantoen echter de voor
zitter het mogelijk noemde, dat er den vorï-
gen dag verkeerde' dmgen, waxen gebeurd,
wilde Vandervelde zich. tevreden stellen met
een verklaring van den vooratter dat deze
de maatregelen van den vongen dag af
keurde.
Maar daar had deze geen zin in. De motie-
Vandervelde werd nu niet 91 tegen 34 stem
men en 6 onthoudingen verworpen en de
motie-De Lautslieere vervolgens met zitten
en opstaan aangenomen.
De eerste stemming had de gemoederen
reeds opgewonden en nu ontstond er weel
een helsdh lawaai. De socialisten gilden en
floten en bliezen op tiompetjes. Ais kempha
nen stonden de afgevaardigden tegenover el
kaar. Den chnstelij'ke-deinocraat Renkin, lie
ihet woord liad gekregen over de bsgrooting
dor spoorwegen, werd door Furnémonb liet
spreken belet.
Vandenpeereboom, de minister-president,
zat stokstaijf aan de ministertafel, als liet
nnkpunt der scheldwoorden en beleedigingen
van de socialisten.
Achter in de zaal, waar de afgevaardigden
zich allengs ophoopten, was men slaags ge
raakt. De afgevaardigde der Gentsche katho
lieke arbeiderspartij Do GucJitenaere kreeg
een geducht pak slaag van eenige socialisten.
Ten slotte sloot de voorzitter onder hei-
denscli lawaai de zitting en liep de zaal lang
zamerhand leeg. De pulblieke tribune moest
door de soldaten worden ontruimd.
's Avonds werden op versdhillende plaatsen
in Brussel meetings gehouden van wege de
verschillende partijen der oppositie in het
pailement. Het doel was natuurlijk te pro
testeeren tegen de kiesrechtplannen der re
geering.
Met het oog op verwadhte opstootjes ha:ct
de regeering uitgebreide maatregelen geno
men. Reeds 's morgens waren 105 man gen
darmes in het Pare du Cinquantenaire ge-
cantonneerd. Yier honderd' man troepen wa
ren uit de provincie ontboden en werden in
de bijgebouwen van het parlementsgebouw
onder dale gebracht. In het Cirque Royal lag
een escadron gendarmes. De overige troepen
waren in de kazernes geconsigneerd en de
schutterij van Brussel en de voorsteden, was
opgeroepen.
Tegen 's avonds werden cavalerie, artillerie
en infanterie der schutterij op ve.rsc1iillen.de
plaatsen opgesteld, en werd met militaire
wielrijders een berichtendienst georganiseerd.
Natuurlijk was ook da politie op alles
voorbereid.
Toom de liberale en socialistische afgevaar
digden da Kamer verlieten, werden zij door
een honderd vijftig manifestanten begeleid'
dio braaf de regeering uitjouwden. „Alleen
Vandervelde's tusseheukexmst belette 'het op-
dau zijn wij helaas genoodzaakt met ons hu
welijk te -wachten totdat Tania meerderjarig
is," besliste Sboinski.
„Dat staat u vrij," antwoordde d© gTaaf
m6t een spottend lachje. „Over een jaar kan
mijn nichtje zelf beslissenintussdhen leunt
gij beiden ond'erzoeken of uw verbintenis een
geluk voor u en Tania zou zijn."
Ofschoon Sboinski den graaf de verzeke
ring gaf dat zijn schulden waren gedelgd,
bracht dezo geen verandering in zijn besluit.
Hot verloofde paar bleef dus niets anders
over dan zich daarbij neer te leggen.
Mazurkicwiez, de door Tania versmade
minnaar, zat intussdhen op het resultaat van
dit onderhoud te wachten in de voorkamer,
waar de gravin hem gezelschap had gehou
den. Zij verzocht hem den moed niet te ver
liezen want haar nichtje kon in geen geval
met een verkwister trouwen, en dat was Sbo
inski zeker. Constance zou dit zeer spoedig
zelf inzien en zich dan gelukkig achten de
vrouw van een eerbiedwaardig man to wor
den die in staat was haar een. schitterenden
toekomst aan te bielden. De oude vrijer
troostte zich met de gedachte, het schoone
gravinnetje toch nog zijn huis te zullen bin-»
nenleiden; dan ging zijn vurigste vensüh
in vervullingmet de voornaamste Poolsdk©
families vermaagschapt te zijn. Neen, Sboin
ski's aanzoek kon niet ernstig worden opge
nomen daarin gaf hij de verstandige gravin,
gelijk; iiet jonge meisje zou zich spoedig ge
lukkig rekenen over duizenden te kunnen be
schikken, al was hun bezitter ook niet zoo
jong en zoo knap als haar lichtzinnige aan
bidder.
{Slot volgt.)
A k sr.i'':*trcd-.rg?.VT.c.hlv,'- Ai.rJX.
