Zaterdag 15 Juli 1899.
No. 9985.
één Ontefijzer en ésd Ontewijzeres.
CIRCUSSLAVEN,
53,,e Jaargang.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen 11, 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bnreau s Boterstraat 6§„
lilWI Mil
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer 12!/s cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon 3So. 123.
«53C5T
Aan de 3e Openbare Kosteloozf. School
te Schiedam, (hoofd de heer W. Brouwer)
wordt gevraagd:
Jaarwedde f 50S» benevens f lOO voor
hoofdakte, ƒ30 voor akte liandteekenen en
SO voor akte handwerken, wanneer in dat
vak onderwijs wordt gegeven.
Bovendien kan de jaarwedde wegens dienst
tijd 4 maal (om de 2 jaar) telkens met/30
worden verhoogd.
Sollicitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór 24 Juli a.s.
Algemeen orerzlcfit.
SCHIEDAM, 14 Juli '99.
Het is nu rustig in de straten van Brus
sel, Luik, Aalst, Gent en andere Belgische
steden, maar daarom is de rust nog niet
weergekeerd in de gemoederen der Belgi
sche vrijzinnigen en democraten.
De commissie van XV is nog niet eens
met haar arbeid begonnen, of reeds is een
krachtige strijd ontbrand tegen de verschil
lende kiesrechtvoorstellen, nog met één ver
meerderd door een amendement van den
clericaal Rosseeuw op Woeste's voorstel, om
nl. ieder district twee afgevaardigden en
één senator te doen kiezen. Woeste wil, zoo
als wij reeds vroeger mededeelden, dat ieder
district één afgevaardigde, maar telkens
twee districten één senator zouden kiezen.
Maar noch van Woeste's noch van Ros-
seeuw's ideecn wil de linkerzijde weten. Zij
vertrouwt op de kracht van liet „kartel",
van het verbond der minderheden (libera
len, socialisten en christen-democraten).
Daarom zou het haar welkom zijn indien
de kiesrechthervorming tot na de verkie
zingen in 1900 werd uitgesteld of dat de
Kamer ontbonden werd. De verbonden an-
ti-elericalen meenen. zeker te zijn van hun
overwinning op de regeeringspartij.
Rechts is men verdeeld. De regeering,
wel inziende dat haar eigen ontwerp dood
is, schijnt nu bekeerd te zijn tot Woeste's
uninominaal kiesrecht, waarvan de opposi
tie echter niets wil weten. Indien de regee
ring zou beproeven zich den steun der groep
Woeste te verzekeren en dit ontwerp door
te drijven, zou het gaan als eenige weken
geledenliet verzet zou niet minder krach
tig zijn.
Maar ook van evenredige vertegenwoor
diging, zooals de onafhankelijke katholie
ken voorstaan, willen de socialisten niet
weten zonder algemeen kiesrecht. En nu
zijn er wel onafhankelijke katholieken, on
der wie Thcodor, die Woensdagavond op
een vergadering dezer groep ten gunste van
algemeen kiesrecht het woord voerde, maar
van hun zijde wordt de eisch gesteldeerst
evenredige vertegenwoordiging.
Voor de regeering is er maar één hoop
het kartel der linkerzijde uit elkaar te doen
spatten. Zij schijnt dat ook te willen be
proeven. door de gematigd-liberalen voor-
DOOS
AMYIE REAiDE.
12)
Clco keerde achter het meisje om. Zij
moest weten in welk huis het voorwerp van
Castelli's liefde woonde.
„O, het huis met de witte rozen, niet
waar?" zeide zij bij zich zelf. „Och, juffer
tje, als ik er iets aan kan doen, zal je in
lang 't paradijs van je verliefdheid niet bin
nengaan. Wel, wel, je denkt zeker dat Cas-
telli een engel is; ik geloof dat hij een
duivel is ja, een duivel," herhaalde zij
hardop.
Toen zij naar huis ging, besloot zij Cas-
telli te vertellen dat zij achter zijn geheim
waste gelijk wilde zij zien wat overreding
op hem zou vermogen voordat zij hem on
derhanden nam.
Op den avond van den dag waarop zij te
Sandcliffe was geweest, kwam zij ongedwon
gen zijn kamer binnenloopen.
„Wat wil j ij zei hij eenigszins kortaf.
„Ik heb het verbazend druk vanavond."
„Heb je geen tijd om met me te praten
vroeg zij haastig. „Je hield vroeger wel van
een praatje met me. Je bent verbazend ver
anderd, Emilio. Ik geloof niet dat je meer
een zier om me geeft, is het wel
Haar stem was vriendelijk en teedcr. Zij
wilde van zijn eigen lippen booren of hij
baar lief had of niet, en nu was bet daar
voor de beste gelegenheid.
„Ik beb altijd van je gehouden," ant
woordde bij ontwijkend, „maar wij kunnen
deelen toe te kennen bij de districtsverdee'
ling. Maar de linkerzijde zal wel tegen dei-
gelijke verzoekingen bestand blijken. De
oppositie-partijen hebben juist Woensdag
avond een kartel gesloten voor de gemeen
teraadsverkiezingen in October.
De correspondent der „Ind. Beige" te
Parijs trekt een vergelijking tusscken de
feiten waaraan Dccnou c.s. zich hebben
schuldig gemaakt en die welke Dreyfus te
laste werden gelegd. Terwijl men op de eer
sten de sjnonagewet van 1886 toepaste,
werd Dreyfus gestraft wegens hoogverraad.
Uit alles blijkt dus dat van den aanvang
af de zaak zooveel mogelijk ten nadecle van
Dreyfus is behandeld. Hij heette ook niet
Decrion, maar hij licette Dreyfus.
Zeer scherp khnkt dan deze opmerking
„Mélinc herhaalde telkens weer: Er is
geen zaak-Dreyfus. Maar in werkelijkheid
is het juist een zuivere zaak-Dreyfus. Als
de ongelukkige een anderen naam had ge
dragen en als hij geen jood was geweest,
zou hij op zijn hoogst drie jaar gevangenis
straf hebben gekregen. Maar daar hij een
jood was en Dreyfus heette, is hij voor zijn
verder leven veroordeeld tot deportatie
naar een versterkte plaats, en werd het
Duivelseiland hem als verblijfplaats aange
wezen. In dit afschuwelijk verblijf lieeft
men hem onwettig de vreeselijkste marte
lingen doen ondergaan."
De correspondent wijst er dan op dat de
oud-minister Lebon zich nu verschuilt ach
ter de bevelen van den ministerraad, en
welk een verantwoordelijkheid daardoor
rust op den oud-minister-president Méline.
Ook Joseph Reinacli wijdt in de „Siècle"
een artikel aan de regeering van Méline, en
laat geen haar heel aan den oud -premier.
Hij eischt dat alles opgehelderd wordt zoo
dat men wete wie er verantwoordelijk dient
gesteld voor de daden van willekeur en
wreedheid waaiaan Dreyfus op het Duivels
eiland heeft bloot gestaan.
In ieder geval heeft Lebon de mededee-
lingen van Louis Havet niet ontkend, uit
genomen het onderscheppen van Dreyfus'
correspondentie, wat volgens hem niet ge
schied is. Maar de „Aurore" heeft nieuwe
beschuldigingen, klaar. Dit blad vertelt dat
een ambtenaar en een dokter der Heïls-
eilanden bij Dreyfus groote neerslachtig
heid geconstateerd en hem daarom in hot
belang zijner gezondheid eenigen handenar
beid hadden aanbevolen. Dreyfus nam dit
gaarne aan, waarop hem sckrijmverkersge-
rcedsehap werd verschaft. Aan Lebon werd
daarvan telegrafisch kennis gegeven. Daar
op kwam het bevel den gevangene zijn ge
reedschap en zijn werk te ontnemen.
De Transvaalscke regeering wil aan de
wereld het oordeel laten.
Het gezantschap der Zuid-Afrikaansche
Republiek te Brussel ontving gisteren, een
kabeltelegram uit Pretoria van dezen in
houd „Hier volgt het geheele ontwerp-
wet, zooals het morgen in den Volksraad
zal worden gelezen. Geef er de grootst mo
gelijke publiciteit aan. En dan volgt de
kieswet, zooals die na de conferentie met
Hofmeyr en Herholdt door president Kru-
ger is gewijzigd.
Inlussehen heeft de Eerste Volksraad de
kieswet in behandeling genomen. Gisteren
werd de inleiding afgedaan, waarin op de
niet altijd met elkaar babbelenhet is
nogal gek om dat te verwachten."
„Ik geloof dat je een ander lief hebt,"
sprak zij nu, plotseling op haar doel af
gaand.
„Er is geen enkele reden waarom ik het
niet zou doen," antwoordde hij droog. „Ik
zal toch wel vrij zijn om te doen wat ik
wil
„Neen, je bent niet vrij om te doen wat
je wilt, nadat je mij gek hebt gemaakt,"
antwoordde zij driftig. „Je hebt mij altijd
aanleiding gegeven om te denken dat ik je
vrouw zou worden, en nu verstoot je mij.
Als je een andere vrouw lief hebt, dan ben
je een leugenaar en een huichelaar!"
Zij raakte haar kalmte kwijt, want zij
zag dat haar zachtheid geen invloed op
hem had.
Castelli was hang dat Cleo hem zou ver
laten; onrustig liep hij de kamer op en
neer. Ten laatste zei hij
„Of je mij nu al scheldwoorden naar mijn
hoofd gooit, baat je niets. Of ik een ander
lief heb, gaat je niets aan, en wat betreft
dat je mijn vrouw zoudt worden ik zou
niet met je trouwen al was er geen andere
vrouw in de wereld. Ik ben dat nooit van
plan geweest en zal het nooit doen en
nog eens, ik heb het erg druk
„Zoo, maar je liadt het niet te druk om
vanmorgen naar Sandcliffe te gaan, niet
waar Y' antwoordde zij woedend. „Je -weet
niet dat ik je gezien heb, hé? Maar je ziet
dat ik je heb gezien. En je maakt dat meisje
ook gek," voegde zij er verachtelijk bij
Zijn gelaat werd grauw van onderdrukte
woede toen hij antwoordde
noodzakelijkheid van herziening en de on
mogelijkheid om, overeenkomstig art. 11
der grondwet, drie maanden vooraf gepu
bliceerd te worden, wordt gewezen. Daarop
werd over art. 1 in den breedc van gedach
ten gewisseld.
Vandaag komt het Kaapsche parlement
bijeen. Wat zal de openingsrede van sir A.
Milner over het conflict zeggen, en welke
houding zal de vertegenwoordiging daarte
genover aannemen 1 De toestand in de
Kaapkolonie is eigenlijk zeer verward. Sir
A. Milner, de handlanger van Chamber
lain, heeft te doen met een ministerie en
een parlement, die de laatste voorstellen
van president Kruger voldoende achten.
Men schrijft den rijkscommissaris het voor
nemen toe om een coup te wagen, ten einde
liet ministerie-Schrsiner plaats to doen ma
ken voor een imperialistisch kabinet onder
sir Gordon Sprigg.
Evenwel, de Afrikaandcrs zullen niet zoo
gemakkelijk over zich laten beschikken, en
zij zien den ernst van den toestand te goed
in. In een vergadering der afdoeling Kaap
stad van den Afrikaander Bond is dank ge
bracht aan Hofmeyr, Herlioldt en Fischer
voor hun bemoeiingen. Kruger's voorstellen
werden goedgekeurd en voldoende ver
klaard, terwijl de vergadering zich uit
sprak ten gunste van een scheidsrechter
lijke beslissing over de geschilpunten in de
Londensclie Conventie.
Verscheiden mannen van naam en in
vloed achten mede de Transvaalsche kies
rechtvoorstellen voldoende.
Chamberlain doet inmiddels nog altijd
zeer geheimzinnig met de officicele stuk
ken. Gistereu verklaarde hij weer in het
Lagerhuis dat de dijfiomatieke stukken be
treffende de conferentie te Bloemfontein
dezer dagen zullen worden openbaar ge
maakt, maar omtrent de stukken betreffen
de de onderhandelingen met de regeeringen
van Natal en de Kaapkolonie moet de mi
nister nog overwegen en misschien met die
regeeringen afspreken welke stukken hij
kan overleggen.
ficmcngde Mcdcdccllngcn.
Ter gelegenheid van den nationalen feestdag
heelt president Loubet ook zekere Reynier
begenadigd, die vijftien jaar geleden tot
levenslangen dwangarbeid werd veroordeeld
wegens moord en verkrachting. De man
heeft altijd zijn onschuld staande gehouden,
terwijl de bewijzen tegen hem zwak waren.
Toen Trarieux minister van justitie was,
is bij hem een revisie-verzoek ingekomen
van Clovis Hugues. Het werd afgewezen, en
de anti-dreyfusards werpen dit Trarieux
voor de voeten. Deze antwoordt echter dat
het door de wet geëischte nieuwe feit ont
brak, wat in de zaak-Dreyfus wel aanwezig is.
De Fiansche minister van onderwijs heeft
aan de hoofden van onderwijsinrichtingen
een aanschrijving gezonden, waai in hun ver
zocht woidt de leeraaren er aan te herin
neren dat zij zich er van moeten onthouden
strijdvragen in de school te brengen.
Marchand's Senegallen zjjn gisteren te
Parijs met groote praal ontvangen en luid
toegejuicht. Morgen bezichtigen zij Parijs en
morgenavond wonen zij een schouwburg-
„Wat geeft je bet recht mij te bespie
den? Wat om mij verwijten te doen? Het
gaat je niet aan, waar ik heen ga. Ik kan
naar Sandcliffe rijden als ik wil, zou ik
denken
„Dat kan ik ook, en ik denk er wel meer
heen te gaan, zoo dikwijls ik verkies, of 't
je evalt of niet."
„Loop naar den hel als je daar zin in
hebt, maar houdt je venijnigen bek of ik
zal je mores leeren."
„O zoo, je zou mijn mond willen snoeren,
hè. Je bent bang dat ik te veel heb ont
dekt. 't Doet er niet toe, ik heb het meisje
gezien en de rozen en den hond, en zij
woont in een huisje tegen den heuvel aan.
Bij Jupiter, 't is net een roman voor een
circus. Een lief meisje zooals zij, trouwen
met een stalmeester! Ik ben er be
nieuwd naar of zij weet boe je andere vrou
wen misleid hebt, en wat je eeden en belof
ten beteekenen. 't Is een schande, zoo'n on
schuldig ding cn met jou trouwen," voegde
zij er minachtend bij.
Castelli's toorn was vreeselijk om aan tc
zien. Een oogenblik kon hij niet spreken,
maar toen siste hij
„Satan die je bent! Wat zeg je, heb ik
andere vrouwen misleid 1 J e liegt, ellendig
schepsel. Trek je woorden in of bij den he
mel, ik zal het leven uit je lijf schudden."
„Dat durf je niet. Lafaard, een vrouw
dreigen! Ik wou dat het lieve meisje hier
was," was haar uittartend antwoord. „Ik
zou wel eens willen weten wat zij dan van
je dacht. Het is jammer dat je je niet in
je ware gedaante vertoont."
voorstelling bij. Zondagmorgen keeren zij
naar Toulon lerug.
De sKöln, Ztg." verneemt uit Parijs, dat
de krijgsraad te Renne» den 18den Augustus
bijeenkomt.
Te Nancy zijn zekere Alfred Pisochon, een
26 jarig handelsreiziger, en zijn minnares
Céles te Adam gevangengenomen, verdacht
van spionnage.
De Pellieux zal inderdaad op degen duel-
leeren met Delpeche. De generaal neemt heden
ook deel aan de groote revue.
Generaal Duchesne's enquête schijnt dus
inderdaad goed voor hem te zijn afgeloopen
Te Rijssel heeft gisteravond De Pressensé
in een meeting gesproken. Ha afloop vond
een licht opstootje plaats.
sEenige patriotten" hadden de bevolking
opgehitst tegen De Pressensé, den ^kameraad
van Wilhelm II en de man van hen die
Frankrijk de rotte plek in Europa noemen"
enz. enz.
De ïSiècle" had een artikel gewijd aan
Renaud's boek »Het piotestantsche gevaar".
Een antwoord van Renaud werd door de
ïSiècle" geweigerd, omdat Dreyfus daarin
verrader" werd genoemd. Renaud stelde
een aanklacht in, maar de rechtbank te
Bourges heelt het blad in gelijk gesteld en
de qualificatie van i»verrader" voor Dreyfus
beleedigend genoemd.
Volgens sShanska Dagbladet" heeft koning
Oscar aan keizer Wilhelm en president Lou
bet telegrammen gezonden, waarin hij zijn
blijdschap uitspreekt dat de vriendschappe
lijke toenadering tussciien Duitschland en
Frankrijk op Noorsch territorium heeft plaats
gevonden. De Koning spreekt de hoop uit
dat een volkomen overeenstemming tusschen
beide volken van wie voor een goed deel
de wereldvrede afhangt, moge volgen.
De Spaansche ministerraad heeft Silvela
en Villaverde gemachtigd met de minderheid
der Kamer over een schikking te onderhan
delen, ten einde de begrootmg te kunnen
afdoen.
De slmparcial" gelooft dat die schikking
moeilijk zal zijn, en dat Villaverde bg mis
lukking zal aftreden.
De Koningin-Regentes heeft afstand gedaan
van 2 millioen op de civiele lijstde minis
terraad heeft dit aangenomen.
De Italiaansche regeering heeft besloten
generaal Giletta di San Guiseppe zijn ontslag
te geven.
Te St. Pancras is Wrighton (cons.) in het
Lagerhuis gekozenwaardoor deze zetel
voor de conseivatieven behouden blijft.
De Russische zaakgelastigde te Belgrado
heeft namens zijn regeering officieele inlich
tingen gevraagd over de redenen, waarom
de ladicale leiders zijn gevaugen genomen,
en over den stand der instructie. Men ver
wacht een interventie van Rusland en Oos
tenrijk ten behoeve der radicale leiders.
Te Konstantinopel gelooft men dat de
aanslag aldaar is beraamd door Bosnische en
Herzegowijnsche uitgewekenen.
Te Kaïro komen tal van Engelsche offi-
In een oogwenk, voordat zij er op ver
dacht was, had hij haar ruw bij den ann
gegrepen en schudde haar woedend heen
en weer.
„Nu heb ik genoeg van je malle praat.
Ik zal er voorgoed een eind aan maken."
Jn zijn toorn keerde hij zich om en zijn
blik dwaalde haastig rond alsof hij zijn
zweep zocht.
In haar was alle aangeboren wildheid
ontwaakt. Zij vroeg geen vergeving, maar
stond hem moedig. Hij hield haar zoo ste
vig vast, dat zij niet aan zijn greep kon ont
snappen, maar met haar vrije hand streed
zij met al haar kracht.
„Ik zal je leeren, me zoo te schudden,"
hijgde zij. „Beest, duivel!" En zij worstelde
hevig om los te komen.
Maar dat was onmogelijk. Hij sleepte
haar met gemak door de kamerverzet
baatte niet; steeds dichter kwam hij bij
den stoel waar de dunne leeren manege-
zweep lag. Hij had die reeds te pakken,
toen de deur plotseling openging en een
stem riep
„Tien minuten voor negenen, mijnheer.
De paarden zijn klaar, rnijnZieer."
Meer kon "Whanks niet zeggen. Zijn
schaarsch verstand begaf hem van. schrik
geheel en al.
„Sta me daar niet zoo aan te gapen, gek,"
zei Castelli, terwijl hij de zweep neergooide.
„Ik houd het er voor dat jij ook betrokken
bent in die onzinnige geschiedenis. Ik zal
het wel uitvinden, en dan zullen we eens
zien wie de baas is."
Hij wierp Cleo in een stoel en haastte
zich naar de arena, gevolgd door Whanks.
eieren aan. Generaal Tulbot en andere offi
cieren, zelfs die ziek zijn, hebben bevel
gekregen hun verlof uit te stellen.
Afschaffing van tollen.
De Regeering mei kt in haar antwoord
aan de Eerste Kamer op het afdeelmgsverslag
omtrent dit ontwerp opdat aan de financieele
bedenkingen, in het verslag geuit, »lken dan
gewicht zou kunnen woiden toegekend indien
de inkomst, die de Staat door de afschaffing
der tollen prijsgeeft, belangrijk waie en het
equivalent niet reeds ware aangewezen.
Daarenboven zijn tot voorziening in komende
behoeften andere middelen beraamd. Een
nieuw tarief van invoerrechten immers zal
eerlang worden voorgesteld.
Dat de afschaffing niet alle streken in
dezelfde mate zal bevoordeekn, spreekt de
regeering niet tegen, maar daatin ligt naar
hare meening geen reden om den maatregel
af te keuren.
De regeering zou niets liever wen*chen
dan dat alle tollen te land en te water kon
den verdwijnen. Doch zij is er vast van over
tuigd dat reeds de enkele afschaffing der
rijksheffingen een belangrijke ontlasting van
het verkeer zal blijken ie zijn.
Direct nadeel kan alleen daar geleden
woiden, waar wegen of kanalen, die belast
blijven, paiallel loopen met die van den Staat,
en dus ia hetzelfde verkeer voorzien. De Re
geering verwacht, dat, na den eersten stap,
dien de Staat doet in de richting van vrij
making van het verkeer, verschillende be
sturen en openbare lichamen, na korter of
langer tijd, ernstiger dan ooit zullen over
wegen of het hun niet mogelijk zal zijn ook
hunneizyds stappen of nieuwe stappen in die
richting te doen.
De Regeering kan, wat betreft hare mede
werking om te komen tot de vrijmaking
van de wegen en kanalen, die voorloopig nog
belast zullen blijven, slechts de toezegging
geven, dat zij gaarne bereid zal worden be
vonden de voorstellen, die haar zullen worden
gedaan, met ernst te overwegen en hare
medewerking, voor zooveel mogelijk, te ver
kenen.
Eenig uitzicht op tegemoetkoming uit de
schatkist mag zij echter niet geven. Maar
juist daarom zal zij er zich ook van onthou
den, iets te doen dat een publiek lichaam zou
kunnen belemmeren in zijn vrijheid o n zijn
tollen te blijven heffen, zoolang het de midde
len om ze af te schaften niet kan vinden.
De vrees dat het particulier initiatief tot
het aanleggen van nuttige land- en water
verbindingen door de afschaffing der rijks-
tollen zou verminderen, deelt de reg. niet.
De Regeering herhaalt ten slotte, dat zij
niets liever zou wenschen dan de geheele
vrijmaking van alle verkeer te kunnen voor
stellen of althans voorbereiden, maar het
offer dat daarvoor uit de Staatskas zou ge
vorderd worden, is te groot, zelfs al werd
het over eenige jaren verdeeld.
Verwerping van deze voordracht zou niet
het gevolg hebben, dat blijkens het afdee-
Ltigsverslag een der leden zich voorstelt.
Deze regeering zou althans geen vrijheid
vinden om een ontwerp in te dienen, dat
alken strekte tot afschaffiing van de tollen
op de Rijkslandwegen. Zij zou integendeel
Een storm van toejuichingen begroette
Castelli's verschijning.
Zijn glimlach was even innemend als ge
woonlijk. Hij keek ook even waardig cn
even kalm als altijd. Het toonecl met Cleo
bracht niet de minste verandering in zijn
kalme houding tegenover het publiek.
Cleo was totaal uitgeput van de worste
ling, en Castelli's vingers hadden een on
aangename herinnering achtergelaten op
haar arm, die opzwol en rood en blauw
werd. Het was maar goed dat zij reeds was
opgetreden, want zij zou niet voor het pu
bliek zijn getreden met die afschuwelijke
blauwe plekken, die steeds meer pijn deden.
Zij ging naar haar kleedkamer en ont
deed zich van haar kostuum; toen zat zij
daar, bijna te moe om te denken. Zij hoor
de het applaus toen Castelli de arena ver
liet. Zij hoorde de paarden terugrennen
naar hun stallen, en een woeste schittering
kwam in haar oogen. Zij moest "Whanks be
wegen zijn mond te houden. Het zou voor
haar de bitterste vernedering zijn, indien
het verhaal van haar behandeling door Cas
telli het onderwerp van gesprek van artis-
ten en stalknechts van hot circus werd.
Toen zij hiervoor naar tevredenheid had ge
zorgd, haastte zij zich naar haar woning
maar onderweg bestelde zij een rijtuig met
twee paarden om haar den volgenden mor
gen naar Sandcliffe te biengen.
Zij had zich voorgenomen Castelli van
zijn geliefde te berooven.
Wordt vervolgd.)
