53"<c Jaargang
No. 9987.
Dinsdag 18 Juli 1899.
0IRCUSSLAVEN,
BUITENLAND.
SCHiEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adveitentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 17 Juli "99.
De socialisten spelen in het parlementai
re orkest van verschillende landen de eer
ste viool. Men zie slechts naar België, naar
Frankrijk, naar Italië, waar de socialisten
vooraangaan in den strijd tegen de reactie.
In België ziet het er op het oogenblik
zeer kwaad uit voor het ministerie-Vanden-
peereboom, kwader eigenlijk nog dan in de
eerste dagen dezer maand toen de strijd te
gen de kiesrechtvoorstellen der regeering
op straat werd gevoerd.
De commissie van XV heeft haar arbeid
aangevangen. Vrijdag is zij bijeengekomen,
en de eerste vraag die aan de orde werd ge
steld (door Theodor) was Moet de* commis
sie zich haasten met haar arbeid? waarme
de bedoeld werd of de kiesreehtquaestie
nog, in deze zitting zou worden afgedaan.
Theodor zelf beantwoordde die vraag beves
tigend; iedereen had toch reeds een geves
tigde overtuiging.
Woeste wilde eerst de meening der re
geering kennen, en het eerst het referen
dum bespreken. Ook de liberaal Lorand
wilde eerst kennis nemen van de meening
der regeering opdat deze zich niet achter
de commissie zou kunnen verschuilen. De-
fuisseaux en Vandervelde wilden het land
raadplegen door middel van het referen
dum, door Kamerontbinding of door de
eerstvolgende verkiezingen.
Met zeer groote meerderheid besloot de
commissie daarop vlug te werken en aan
het ministerie de vraag te stellen of het
wenscht dat de kieswet nog in deze zitting
wordt behandeld
Daarop ging de commissie tot morgen
uiteen.
De regeering staat nu voor een moeilijke
keuze. Zij kan haar wenscli uitspreken om
nog in deze zitting de kiesrechthervorming
te behandelen, maar dan moet zij verklaren
welk systeem zij kiest. Valt haar keus op
Woeste's uninominaal kiesrecht, dan be
klimt de linkerzijde, volgens Lorand's drei
gement, de barricade. Aanvaardt de regee
ring de evenredige vertegenwoordiging, dan
wordt zij door Woeste en diens aanhang
tot aftreden gedwongen. Vandenpeereboom
zal dus morgen wel voor de commissie voor
den dag komen met een verklaring die
vleesck noch visch is.
De rechtsche leden der commissie hebben
door hun besluit om de meening der regee
ring te vragen, deze een bewijs van welwil
lendheid willen geven. Het resultaat is ech
ter dat de regeering voor het dilemma
staat, een aannemelijke oplossing der quaes-
tie aan de hand te doen of heen te gaan.
't Is een interessante strijd die in België
wordt gevoerd; van den uitslag valt nog
niets te zeggen.
Een niet minder gewichtig aandeel in de
binnenlandsche politiek nemen de socialis
ten op het oogenblik in Frankrijk. In de
zaak-Dreyfus hebben verschillende socialis
ten medegestreden in de eerste rijen der
verdedigers van het recht van den zwakke
tegen het onrecht der machtigen, en hoe
groot hun invloed is bij de eigenlijke afre
kening, blijkt uit het feit dat een socialist
zitting heeft genomen in het ministerie,
waarop de taak rust de zaak-Dreyfus finaal
te liquideeren.
Maar een groot deel der socialisten is
daarover ten zeerste ontstemd. De Natio
nale Raad van de „Fransche Arbeiders-
Partij", het besturend comité der „Socia-
listisch-Itevolutionaire Partij" en de lei
ders van het „Communistiscli-Revolutionai-
re Verbond" hebben een manifest uitge
vaardigd. In dit stuk, dat de handteekenin-
gen draagt der afgevaardigden Carnaud,
Ferroul, Legitimus, Zévaès, Sembad, De-
jeante enz., van Lafargue, Argyriades, Rol-
des, Delory, enz, en natuurlijk die dor
hoofdmannen Jules Guesde en Vaillant,
scheiden deze zich uitdrukkelijk af van hen
,,die de eer en de belangen van het socialis
me gecompromitteerd hebben," door in het
ministerie Waldeck-Rousseau te treden en
door een reeks schikkingen en afwijkingen,
waardoor men de klassenpolitiek wil doen
vervangen.
De scheiding tusschen hen en mannen als
Jaurès, Viviani, Millerand, iiouanet is hier
door voltooid. Want dezen willen niet voor
staan de belangen van den arbeider alleen
eu den strijd weigeren voor den verdrukte
omdat hij is „bourgeois", neen, zij willen
dat de socialisten zullen vormen de partij,
die opkomt voor het recht en de humani
teit.
Jaurès is de apostel van deze opvatting
van het socialisme, die evenwel geen in
gang kan vinden zoolang de socialisten ver
deeld zijn in tal van kleine groepen, elk
met hun eigen beginselen en hun eigen pro
grams. Daarom roept hij de socialisten op
zich, zooals in Duitschland, aaneen te slui
ten tot éóne grc.te partij, die den strijd
aanbindt tegen de reactie en vóór recht
en humaniteit, die niet volstaat met te
streven naar sociale productie en rechtvaar
dige verdeeling van het geproduceerde,
maar zich werpt in den strijd voor het
recht, waar en wanneer dit bedreigd wordt.
Jaurès wil dat de socialisten aan de wereld
toonen dat zij zijn de kampioenen van bet
recbt en van de humaniteit bij uitnemend
heid.
Of dit liooge ideaal te verwezenlijken zal
zijn, blijft af te wachten. Wellicht is deze
scheuring onder de socialisten in Frankrijk
de voorbereiding van latere krachtigere
aaneensluiting.
Nü is die scheuring koren op den molen
der reactionairen en conservatieven. Méli-
ne en de zijnen lachen. Zij berekenen dat,
wanneer de Kamer weer bijeenkomt, Wal
deck-Rousseau op minstens twintig stem
men minder zal kunnen rekenen, een ver
mindering die voldoende zal zijn om het
Kabinet ten val te brengen.
't Kan zijn, maar intussclien zal het li
quidatie-ministerie zeker Fx-ankrijk veriest
hebben van de zaak-Dreyfus en daarmede
zijn taak hebben vervuld.
In dit opzicht hebben de revisionisten re
den tot blijdschap. De onthullingen van de
schandelijke mishandelingen waarvan Drey
fus het offer is geweest, dank zij de bar-
COURANT.
Prijs der Advertentiën: Yan 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. t
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc, Telefoon BTo. 123.
DOOK
AMYIE R.EADE.
14)
Leila voelde cenigen aandrang om in tra
nen uit tapbarsten, nu het onderhoud was
afgoloopcn; een oogenblik zat zij als dooi
den bliksem getroffen. Plotseling hoorde zij
luide stemmen uit de keuken, achter in het
huis, tot haar doordringen. Zij opende de
deur weer en luisterde. Een vrouwestem
zeide
„U deed beter met haar familie te waar
schuwen, voordat het te laat is. Vertel die
hoe de zaken staan, en waarschuw ze dat
dit huwelijk niet te vertrouwen is. Hij zal
haar nooit tot zijn vrouw maken."
Toen antwoordde haar hospita
„Ik vermoedde wel dat er iets aan de
hand waseerst kwam die hond, en wer
den er iederen dag boeken voor haar ge
bracht en de meeste dagen een paard om
op te rijden. En de meester zelf komt ook
nogal dikwijls. Altijd komt er iemand.
Maar toch is het mijn. zaak niet, me met
mijn logees te bemoeien. Als zij trouwen
wil, dan moet het maar. Ik behoef niet op
haar te passen. De dokter heeft haar hier
heen gezonden. Ik diende bij hem voordat
ik trouwde. Ik heb er niets mee te maken."
„Maar, beste vrouw, u zal u zelf heel wat
onaangenaamheden op den hajs balen als
zij er met hem van door gaat. Wees ver
standig en schrijf aan haar familie. Hij is
bepaald een slechte kerel. Het zou haar on
geluk zijn. Er moet een stokje voor gesto
ken worden voordat het te laat is."
„Och, ik wil mijn man wel vragen een
lettertje aan den dokter te schrijven. Hij
komt vanavond thuis. Dat kan geen kwaad.
Ten minste, ik hoop van niet; want de
dokter maakt dat ik de meeste seizoenen
mijn kamers bezet heb."
Daar klonk geschuifel van voetende
stemmen kwamen dichterbij en Leila ver
moedde dat de vrouw naar de straatdeur
liep. Daarom sloot zij zachtjes haar deur.
Zij had genoeg gehoord om haar zielsbe
droefd te maken.* Zij besloot terstond aan
Castelli te schrijven en van zijn lippen te
vernemen of het wreede verhaal waarheid
behelsde.
Zij stelde nog even groot vertrouwen in
hem. Haar hart was nog niet geschokt; op
zijn liefde was nog haar innigste hoop ge
vestigd. Maar toch scheen, de zomer niet
meer zoo schoonwant in weerwil van haar
wensch om te vergeten, zou de herinnering
haar kwellen als ccn stekende wonde.
Eenige tranen teekenden dezen dag.
VI.
Geen onverdeelde blijdschap.
Leila was bleek en zag er zeer afgetobd
uit, toen zij naar de bekende plaats aan den
voet der steile, grauwe rotsen ging om Cas
telli te ontmoeten.
De lange slapelooze uren van den nacht
hadden haar van haar schoonheid beroofd.
De schittering van haar heerlijke oogen was
verflauwd, en had plaats gemaakt voor een
angstigen, treurigen blik, en er waren don
kere kringen onder haar oogen die een zie
ke uitdrukking aan haar lief gelaat gaven.
O, er is niet veel voor noodig om de lelie
van haar liefelijk waas te berooven. Eén
scherpe wind en haar schoonheid is weg.
baarsclie bevelen van den toenmaligen mi
nister Lebon, hebben de zaak der herzie
ning _goed gedaan. Steeds duidelijkex; blijkt
de keutex-ing in de publieke opinie. Een aar
dig bewijs is o. a. dat Zaterdag zestig vrou
wen te Rexincs mevrouw Dreyfus zijn ko
men groeten, toen deze de gevangenis ver
liet, waar zij een bezoek aan baar man had
gebracht.
Wanneer het proces-Dreyfus zal begin
nen, blijft nog altijd onzeker. Terwijl de
„Temps" spreekt van tusschen 1 en 6
Augustus, noemt de „Figaro" een der da
gen tusschen 3 en 7. Het is nu zeker dat
Quesnay de Beaurepaire zal worden ge
hoord wat ongetwijfeld gewenscht is. Even-
we! heeft de voorzitter terecht bepaald dat
de oud-raadsheer alleen gehoord zal worden
over de feiten die het Hof van Cassatie aan
den krijgsraad heeft voorgelegd. Zaterdag
is Quesnay opgeroepen door den regeerings-
commissans.
Dat generaal De Pellieux niet lang meer
in het leger zal blijven, wordt thans alge
meen aangenomen. Bij de groote revue,
Vrijdag jl., heeft men den generaal niet ge
zien. De regeering wilde nl. niet dat De
Pellieux daarbij een eereplaats zou inne
men aan het hoofd der troepen. Daarom
was do garde républicaine aangewezen om
de orde te handhaven, met de bedoeling het
contingent zoodanig te verminderen, dat
De Pellieux kon ingedeeld worden bij den
staf, waar hij door het publiek niet werd
opgemerkt.
kien verwacht ook een nieuwe enquête
ter aanvulling van Duchesne's onderzoek.
Toen de getuigen van den senator Delpuecli
zich bij minister De Gallifet om inlichtin
gen vervoegden, verklaarde deze dat het
onderzoek van Duchesne afgeloopen was
met voor De Pellieux gunstige conclusion.
Toen de senatoren Ranc en Isaac, Del-
puech's getqigen. daarop vroegen of er een
aanvullend onderzoek zou plaats vinden, zei
De Gallifet dat hij daarop „ja" noch „neen"
kon zeggen. Ranc en Isaac hebben toen
aan De Pellieux's getuigen medegedeeld
dat het duel niet kan plaats vinden, omdat
naar hun overtuiging het onderzoek tegen
De Pellieux nog niet definitief is gesloten.
De laatste concessies van het Transvaal-
selie gouvernement hebben bij vele Engel-
schen in de Zuid-Afrikaansche Republiek
en in Engeland zelf de balans doen over
slaan naar den kant des vredes.
Te Lijdenburg bijv. is een meeting van
Uitlanders gehouden, die zich voldaan ver
klaarden over de laatste voorstellen van
Kruger en den Volksraad. Zoo is men ook
in handelskringen te Liverpool niet gepor
teerd voor een oorlog tegen Transvaal.
Daar en te Manchester zijn in de laatste
dagen verscheiden meetings gehouden ten
gunste van den vrede. In Chamberlain ziet
men terecht de „béte noire" van bet mi
nisterie, en men is overtuigd dat vooral Sa
lisbury's vredelievendheid een uitbarsting
tegenhoudt. Op den eerste-minister is de
hoop der vredelievenden gevestigdmen
hoopt dat zijn invloed een oorlog zal weten
te voorkomen.
Wie zal het winnenChamberlain of Sa
lisbury? Voor den eerste zou een vredelie-
Leila glimlachte flauw toen Castelli baai-
naderde. Hij was er op voorbereid dat baar
blik droevig zou zijn. Haar dringende brief,
die hem tot haar riep, had hem doen blij
ken hoe bedroefd zij was, maar hij was tocli
verschrikt, nu hij de verandering op haar
gelaat zag.
Hij kuste haar met warmte en zei toen
„Lieveling, wat deert je Ben je ziek
Ik ben zoo spoedig mogelijk overgekomen
op de ontvangst van je brief. Vertel mij al
je leed, al wat er is voorgevallen."
„Ik ben bang, Emilio, vreeselijk bang,"
cn zij verborg liaar gelaat tegen zijn arm.
„Ik durf je haast niet vertellen al wat
ik gehoord heb; het is zoo verschrikke
lijk."
„Wees niet bevreesd," antwoordde Cas
telli, en uit zijn vriendelijke stem sprak
liefde. „Heb ik niet het recht je te helpen,
Lcila? Kom, ga zitten en deel mij alles mee
wat er gebeurd is."
Zij ging zitten met haar slanke blanke
hand in de zijne, en vertelde hem toen de
geheele geschiedenis van Cleo. Soms was zij
zóó zenuwachtig dat zij haar verhaal bijna
niet kon voortzetten, en toen zij klaar was,
barstte zij uit in tranen.
Castelli keek zeer ernstig, en zei op vas
ten, maar zacbten toon
„Ween niet, Leila, maar luister naar mij.
Al wat die vrouw je heeft verteld, is on
waar, totaal gelogen. Om haar eigen doel
te bereiken, beeft zij je voorgelogen. Zij
lioopt nog de overwinning op je te behalen
door haar hardheidzij hoopt je te doen
terugdeinzen voor haar bedreigingen en te
beletten dat wij man en vrouw worden.
Mijn liefde voor jou heeft haar toom op
gewekt. Zij haat mij, en uit wraakzucht
vende oplossing der crisis bepaald het ka
rakter van een persoonlijk échec hebben.
Want "liet is duidelijk dat de minister van
koloniën 't liefst met bet zwaard in de hand
den toestand in Zuid-Afrika zou regelen.
Dat dit nog zal gebeuren, wordt echter
steeds onwaarschijnlijker, schoon men van
Engelsche zijde voortgaat met bedreigingen
in den vorm van troepenzendingen. Zater
dagmiddag nog zijn te Southampton 15 of
ficieren en 213 man scheep gegaan voor de
Kaap met 31 paarden en 8 stukken ge
schut.
Maar dat het ergste gevaar als geweken
kan worden beschouwd, is niet te looche
nen.
Gemengde Bcdcileclingcn.
Uit de mededeeling in de Russische Staats
courant blijkt nu, dat grootvorst George op
een automobiel-tocht was, toen hesn plotse
ling een bloedspuwing overviel. Een boerin
die in de buurt was, zag wat er gebeurde
en vroegïWat scheelt u De grootvorst
antwoorddesNiets". De boerin gaf den
prins water en hielp hem op den grond te
gaan liggen. Zij verfrischte nog zijn lippen,
en een oogenblik later stierf de grootvorst
zacht en zonder pijn. Het lijk werd oogen-
blikkelijk naar het paleis gebracht. Om de
plaats waar de prins stierf, is een hek gezet.
Dat koning Oscar van Zweden en Noor
wegen naar aanleiding van keizer Wilhelm's
bezoek aan de Iphigénie schriftelijk zijn
blijdschap aan den Keizer en president Lou-
bet zou hebben betuigd, blijkt een verzinsel
te zijn.
De verzoeningsraad in zake de Deensche
uitsluiting heeft zich ontbonden, daar zijn
bemiddelende pogingen ten eenen male mis
lukt zijn,
Men kondigt de verloving aan van de
bijna 16-jarige aartshertogin Elisabeth, de
dochter van wijien kroonprins Rudolf van
Oostenrijk, met den 26-jarigen hertog Robert
van Wurtemberg,
Volgens de s Petit Nipois" is generaal
Giletta di San Guiseppe door de Fransche
regeering in vrijheid gesteld, omdat de Ita
liaansche regeering dreigde bekend te maken
dat het Fransche gezantschap te Rome zich
door een soort inbraak op het Italiaansche
ministerie van 001 log van twee belangvijke
stukken heeft weten meester te maken.
't Vei haal ly kt wel wat op dergelijke
fabeltjes uit de zaak-Dreyfus.
Ballay, de gouverneur van Guyaua, heeft
op voorstel van den minister van koloniën,
hef civiele kommandeurskruis van het Legioen
van Eer gektegen.
De aankondiging van nieuwe stukken over
Du Paty de Clam door den ïFigaro" heeft
de sLiberté" bewogen Du Paty's advocaat
mr. Mónard te intervieweo. Deze zeide zich
met ie kunnen voorstellen welke stukken
nog gepubliceerd zouden worden. Tegeljjk
beklaagde hij zicli over Du Paty's onwettige
gevangenneming. Kapitein Tavernier, die de
zaak instrueert, heeft een nieuwe expertise
van de telegrammen Blanche" en rSperanza"
tracht zij jou gedachten te vergiftigen en
vertelt zij je dat ik gemeen en valsch ben.
Leila," en hij drukte teeder haar handen,
„twijfel j ij aan me
Zijn toon vervulde liaar met een gevoel
van ontzag. Nooit had zij hem op zulk een
vreemde, welsprekende manier hooien spre
ken. Hij riep schaamte en berouw in haar
wakker, daar hij haar met recht verwijtend
zou kunnen vragen of zij de vrouw had
kunnen gelooven die zulk een smet op zijn
naam trachtte te weipen.
„Ik kon immers niet aan je twijfelen,
Emiliodat moest je weten. Ik was er ze
ker van dat je met haar niet wilde trouwen.
Maar is alles, alles wat zij zeide, onwaar
Heb je in elke stad die je bezocht, er een
meisje op na gehouden?"
„Eén meisje heb ik gehad, Leila, en dat
ben jij," antwoordde bij op vleienden toon.
„Nooit is een andere vrouw mij dierbaar
geweest. Ik heb nooit tot eenige andere
woorden van liefde gefluisterd of mij met
innige verrukking de genoegens van een
liuiselijken aard voorgesteld dan met en
voor jou."
Hij slaakte een zucht toen hij opliield
met spreken, en het scheen Leila toe dat
die voortkwam uit zijn bedrukt hart. In
een oogwenk werd al haar teederheid, al
liaar liefde wakker geroepen, en zij ant
woordde op zacbten toon
„Ik geloof je, Emilio, lieve Emilio, maar
waarom heeft die vrouw dan zulke vreese-
lijke dingen gezegd 1 Ik kan de gedachte er
aan niet verdragen."
„Omdat zij ons haat, Leila, en als zij ons
geluk kan verstoren, zal haar blijdschap
volkomen zijn. Maar dat zal nooit gebeu
ren, mijn Leila, want zijn onze harten niet
bevolen ondanks de rechter van instructie
Bertulus indertijd bevolen heeft het onder
zoek omtrent die stukken, te staken»
De »Figaro'' publiceert de akte van be
schuldiging tegen Esterhazy wegens oplichting
en de betreffende memorie van Gluistiaan
Esterhazy, waaruit nog weer eens duidelijk
blijkt welk een doortrapts schelm de majoor is.
Zaterdagavond heeft Marchand na de voor
stelling in den Chótelet-schouwburg afscheid
genomen van zijn Senegaleezen.
De soldaten die Vrijdagavond te Cherbourg
zoo te keer gingen, waren dronken mariniers.
Zij gingen burgers, maar ook infanterie-
soldaten te lijf en haalden ergerlijke balda
digheden uit. Zoo werd een vrouw op straat
geheel ontkleed. Van de gewonden is gelukkig
niemand doodelijk getroffen.
Te Marseille heerscht groofe verbittering
legen de Italianen, omdat een Italiaansch
weikman in een vechtpartij een Fransch
werkman overhoop heeft gestoken. Fran*chen
en Italianen geraken herhaaldelijk slaags.
Te Kanea zijn Fransche en Italiaansche
soldaten slaags geraakt. Van beide zijden
werd één man gedood, verscheidenen liepen
verwondingen op.
De officieren en de consuls zijn er in ge
slaagd de orde te herstellen. De Italiaansche
troepen zijn in hun kazernes geconsigneerd.
De officieren en de consuls woonden de be
grafenis der beide slachiofiers bij.
Te Bilbao staken nu reeds 10.000 man.
De toestand wordt bedenkelijk geacht door
dat Bilbao bekend staat als een broeiplaats
van Carlistische woelingen.
De verkiezingen voor den gemeenteraad
te Milaan hebben in Juni 1.1. een socialis-
tisch-repubiikeinsche meerderheid opgeleverd.
Volgens de sPerseveranza" is de regeering
voornemens den raad, zoodra deze in de vol
gende week bijeenkomt, te ontbinden.
Dr. Lapponi, 's Pausen lijfarts, schrijft in
de sVox Urbis", dat de Paus geheel her
steld is en best honderd jaar kan worden.
In Servië duren de arrestaties nog steeds
voort. De dPoï. Corr.", die voor een offici
eus orgaan der Servische regeering doorgaat,
zegt dat het voor het ouderzoek van het
grootste belang is op de sporen der samen-
zwei ing naar Genève, de woonplaats van
Peter Karageorgewitsch, leiden. Deze, preten
dent naar den Servischen troon, moet kort
voor den aanslag te Pancora en Semlin zijn
gezien.
Bozo Pelrowitsch, de neef van den vorst
van Montenegro, die eveneens gearresteerd
was,"1 is op bevel van koning Alexander op
vrije voeten gesteld. Hij wordt echter uit
liet land gebannen en naar Semlin getrans
porteerd, vanwaar hjj vermoedelijk naar Rus
land zal gaan.
Pi ins George van Griekenland zal, naar
de sPol. Corr." uit Atheensche hofkringen
verneemt, in begin September Kreta voor
een week of vier verlaten, om te St. Peters
burg, Parys, Londen en Rome te gaan be
danken voor het hem geschonken vertrouwen.
sterk door een groote liefde, te diep om uit-
gewiseht te worden
„Ja, o ja," antwoordde zij, maar toch met
een lichte aarzeling, terwijl een blos haar
bleek gelaat overtoog.
Er was iets in haar houding, dat hem
zeide dat zij niet geheel tevreden was ge
steld. De woorden van Cleo hadden haar
zekere vrees ingeboezemd, een gevoel van
een schaduw die in de toekomst dreigde
neer te dalen, en zij kon dat voorgevoel,
van hoe voorbijgaanden aard ook, nog niet
geheel van zich afschudden.
De klank van haar stem trof hem onmid
dellijk, en hij hernam
„Er is nog iets dat je hindert, Leila. Wil
je mij niet zeggen wat het is, Leiia
Zijn rechtstreeksche vraag onbeantwoord
latend, vroeg zij zeer schuchter
„Zijn alle circusmenscben wreed tegen
vrouwen en paarden
Uit haar stem sprak de innige hoop dat
hij ook dit zou logenstraffen; maar toch
lag er ook de begeerte, de bede in dat zijn
lippen haar de waarheid zouden zeggen.
„Geen van ons allen, Leila; het zou voor
ons niet voordeelig wezen wreed te zijn. Na
tuurlijk zijn wij flink; het trainen ver-
eischt de krachtige hand van een meester;
anders sou er voor het publiek geen circus
kunnen zijnen om gevaar van ons af te
wenden en ons leven te beschermen, moeten
wij streng zijn. Soms wordt een vreeselijke
strijd gevoerd tusschen een paard en zijn
berijeter en moeten wij eens voor al onze
heerseliapij handhaven."
„Maar wat was dat dan met mile. Do-
nis?" vroeg Leila met plotselinge nieuws
gierigheid.
Wordt vervolgd.)
