53"" Jaargang.
Dinsdag 17 October 1899.
No. 10065.
Eersle Blad.
Maar een mensch!
f/
KENNISGEVING.
Ken ii i s g e y i 11 g.
BUITENLAND.
SI IHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Fi anco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekvoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boierstraat 68.
iliitbiimitmi
Prijs der Adverten tiën: Van 47 regels 0.90iedere regel
meer 12!/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
lnterc. Telefoon Aio. 133.
De Burgemeester van Schieda
Gezien de circulaire van den heer Commis
saris der Koningin in dit gewest (ld. 7 dezer
A. no. 1658 (4e afd.)
Brengt hierbij in herinnering bet eerste lid
van art. 3 der wet van 27 April 1884 sStbl
no. 96, luidende:
iHij die een krankzinnige verpleegt over wien
shet staatstoezicht zich uitstrekt" (dat zijn alien,
die van hun vrijheid beroofd zijn, of niet in
eigen woning of in die hunner ouders of echt-
genooien verpleegd woiden) sis gehouden hiervan
saangifte te doen aan den Buigemeester der
sgemeente van zijn werkelijk verblijf binnen
stweemaal vier en twintig uren na den aanvang
sdier verpleging.
Schiedam, 16 October 1899.
De Burgemeester van Schiedam
VERSTEEG.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
brengen, ter voldoening aan art. 15 van het
kiesreglement voor do kamers van arbeid, ter
algemeens kennis, dat de op heden vastgestelde
hjsien van patroons en werklieden, kiezers van
leden der kamers van arbeid voor de Bouw
bedrijven.de Voedings- en Genotmiddelen en de
Alcohohnduslrieter secietarie der gemeente
voor een ieder ter inzage zijn gelegd.
Schiedam, 16 October 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De secretaris,
VERNÉDE.
Algemeen nverztclit.
SCHIEDAM, 16 Oct. '99.
Veel nieuws is er niet uit Zuid-Afrika;
maar heb weinige dat ter onzer beschikking
staat, is niet onbelangrijk.
Onze aandacht wordt voor 'het oogenblik
hoofdzakelijk getrokken tot de westelijke
grens van den Vrijstaat en Transvaal. Wij
hebben er reeds meer op gewezen dat, uit
gaande van De Aar, het belangrijke kruis
punt van spoorlijnen in de Kaapkolonie, de
drie punten, van strategisch 1 "'lang aan de
spoorlijn die langs de grens van Vrijstaat
en Transvaal naar Rliodesië loopt, zijn
Kimberley, Vrijheid en Mafeking. Vandaar
uit is een inval in de Bóeren-republieken
mogelijk; op die drie punten moeten de
Boeren het, nu zij aanvallend optreden, ge
munt hebben.
De tactiek moet daarbij zijnmeester te
worden van de spoorlijn, de telegrafische
gemeenschap te verbreken, en aldus de drie
genoemde plaatsen te i soleeren, Voor een
DOOK
IDA BOY-ED.
13)
En haar moeder las, dat op Wemdessen,
het naburige landgoed van Heinsdorf, bij
de Voigtstedts, de oudste dochter thuisgeko
men was, nadat zij een jaar op een Oost-
Pruisisch landgoed geweest was om het
huishouden te leeren, en dat Reinald moest
erlcennen, dat iedere man zich gelukkig zou
mogen achten, die dit frissche, gezonde
flinke meisje eenmaal tot vrouw kreeg.
„Hij moet er zelf maar eens op afgaan.
Schrijf hem morgen dadelijk, vrouw 1" zeide
haar vader.
Hij sprak nog lang over de Voigtstedts
door.
_„En er waren nog meer brieven," zeide
hij daarop, terwijl hij een blik op de brie
ven van Sabine sloeg. Hij wilde graag alles
weten en kon maar niet begrijpen, dat er
3n rijn huis menschen waren, die hun brie
ven voor zich zelf hielden.
„Van mijn zwager en van mijn vriendin,"
antwoordde Sabine en nam haar brieven,
om ze in haar zak te steken.
Tegelijkertijd stond zij op, om voor eeni-
ge minuten naar haar eigen kamer te gaan.
Het was haar onmogelijk, in liet bijzijn ha
ver ouders brieven te lezen. Haar vader
hoch had wel eens kunnen zeggen„Wel
nu, geef maar eens op, als er geen gekei-
nien ia staan." Dat wilde zij voorkomen, of
schoon zij werkelijk geen geheimen had.
Men doet toch ook de deuren van vreem
de woningen niet open en kijkt naar bin-
aeti: Juist iets dergelijks scheen het haar
deel zijn de Boeren daarin reeds geslaagd.
Allereerst de manoeuvre ten zuiden van
Mafeking bij Kraaipan, waar de spoorweg
opgebroken en een geblindeerde trem geno
men werd. Daardoor werd Mafeking geïso
leerd, en onverwijld is Cronjé met zijn kom-
mando begonnen de plaats te belegeren.
Of Mafeking reeds in handen der Boeren
is, of de stad, zooals men verwachtte, door
lien is gebombardeerd, weten wij nog niet.
De berichten zwijgen er over.
Een tweede hoogst belangrijke actie is
daarop van de Vrijstaters uitgegaan. Zij
hebben den spoorweg en de telegraaflijn
vernield bij de Modderrivier, een 25 mijlen
ten zuiden van Kimberley. Of dit gemak
kelijk in zijn werk is gegaan, dan we] na.
een hevig gevecht, zooals een te Kaapstad
loopend gerucht zegt, is nog niet met zeker
heid bekend. Dat inderdaad de communica
tie met de Kaapkolonie verbroken is, mag
echter veilig worden aangenomen.
Rest nu nog Kimberley van Vrijburg te
scheiden. Zaterdag was dit nog niet gebeurd
wat duidelijk blijkt uit liet feit dat een ge
pantserde trein met het Lancashire-regi
ment daar aangekomen en ongehinderd
naar Kimberley teruggekeerd is.
Er loopt evenwel een gerucht dat die
trein „zoek" is. Wat daarvan waar is, zal
wel spoedig blijken.
Hoe het om Mafeking staat, is moeilijk
te zeggen. Tweo aanvallen zouden er volgens
Engelsclie, weinig betrouwbare berichten
zijn afgeslagen. Een ander bericht evenwel
zegt dat de Transvaalsclie artillerie krach
tiger is dan de Engelsche.
Onder de Engelsche offieieien te Mafetii g
bevindt zich ook de vierde zoon van loid
Salisbury, majoor Edward Cecil.
Onder de bevelen van den opperbevelheb
ber der Boeren aan de weslgiens, generaal
Cronjé, staan o. a, diens 45-jarige zoon en
twee zoons van den staatssecietaris Reitz.
In ieder geval zijn de Boeren aan dezen
kant beslist in het voordeel. Hun dreigt
van deze zijde voorloopig geen gevaar.
Ook in Natal staan de Boeren er niet
slecht voor. Dat Newcastle door hen is be
zet, schijnt boven twijfel verheven; van
groot belang is deze bezetting echter niet,
daar het stadje door de Engelsche troepen
verlaten was. Misschien, kan het echter voor
de Boeren een goed steunpunt zijn.
Ook Spitsk-op aan de Vrijstaatsche grens
is door de Boeren in bezit genomen. Deze
berg ligt even ten Noorden van den Botha-
pas.
De tactiek dor Boeren schijnt deze een
vereeniging te bewerkstelligen tusschcn de
troepen uit Transvaal en die uit den Vrij
staat, welke langs den Van Reen ens- en den
Tintwa-pas Natal zijn binnengedrongen.
Mogelijk is ook dat generaal Joubert, de op
perbevelhebber, een omtrekkende beweging
wil uitvoeren ten einde de Britsehe strijd
macht tusschen Glencoe en Ladysmibh van
de zee te scheiden.
Daartegen heeft generaal White, de Brit
sehe opperbevelhebber, een poging gedaan
om de Vrijstaters tob een gevecht te verlok
ken. Hij is daartoe van La-dysmith opge
rukt naar den Van Recnenspas, maar moest
toe, als men brieven liet zien aan menschen,
tot wie ze niet gericht waren.
Sabine bewoonde twee kamers op de eer
ste verdieping. Zoowel de huiskamer als 't
slaapvertrek hadden elk twee ramen, die
op de plaats uitzagen. Hier was Sabines
schuilplaats, hier had zij zooveel mogelijk
van haar mooie, kostbare meubelen en or
namenten bijeengebracht, om zich een ge
zellig nestje te scheppen. Maar de twee klei
ne kamers, met allerlei zaken opgevuld,
maakten het haar moeilijk, altijd die orde
te bewaren, waarvan zij zooveel hield. De
beido drukke kinderen mochten niet altijd
bij hun grootouders zijn en konden niet al
tijd in de mime kamers spelen, zoodat zij
zich dikwijls met deze beide vertrekken
moesten behelpen.
Bij het raam was met behulp van een
kamerschut een gezellig plekje ingericht.
Aldaar stond een Engelsche leuningstoel
van een zonderlingen vorm en vóór dezen
een klein tafeltje, in welks glad gewreven
blad zich de vaas afspiegelde, waarin roode
en gele tulpen prijkten.
Sabine zette zich op den stoel neer en
haalde haar brieven uit den zak. Eerst wil
de zij dien van Suzanna lezen, dacht zij
want haar zwager bad haar eigenlijk nooit
iets belangrijks te schrijven. Plicht en ge
negenheid dreven hem af en toe aan, eens
een brief te schrijven.
Suzanna Oosterrotk schreef het volgen
de
„Miijn lieve Sabine,
„Telkens wanneer ik aan je schrijf, koes
ter ik den wenseb, je een beetje zonneschijn
in de Miihlauer ballingschap te kunnen zen
den. Maar ditmaal zal mijn brief zeker te
ernstig worden, dan dat hij je zou kunnen
onverrichter zake terugkeeren. De Vrijsta
ters lieten zich niet zien.
Blijkbaar was White's doel eerst de Vrij
staters en daarna de Transvaalsche kom-
mando's slag te leven. Hij zal nu evenwel
de vereenigde Boerenlegers tegenover zich
zien, die samen sterker zijn dan zijn troe
penmacht.
White heeft ongeveer 15000 man onder
zijn bevelen. Zaterdag liep te Londen het
gex-ucht dat de Boeren reeds een nederlaag
hadden, geleden. Dit gerucht- is niet beves
tigd en is waarschijnlijk onwaar.
Ook hier is de positie der Boeren voor
het oogenblik niet zorgwekkend. Integen
deel, allicht zullen de eerste, zelfs belang
rijke voordeelen aan hun zijde zijn. En dat
kan groote moreele gevolgen hebben.
Trouwens, Duitsche en Fransen e militai
re specialiteiten zijn van meening dat Enge
land niet minder dan 150,000 man zal be
hoeven om de Republieken te overwinnen.
En voorshands zullen er niet meer dan
70,000 in Zuid-Afrika bijeen kunnen wor
den gebracht.
De opperbevelhebber dier vereenigde
strijdmacht is nu op weg naar de Kaap. De
Engelsche troonsopvolger in eigen persoon,
de minister van oorlog en zijn voorgangers
als opperbevelhebber van het Engelsche le
ger, de 80-jarige hertog van Cambridge en
lord Wolseiey, deden sir Redvers Buller
uitgeleide. En een groote menigte juichte
de militaire gezaghebbers geestdriftig toe.
In België is gisteren weer eens gestreden
met het stembiljet. En even warm als altijd,
schoo-n er gelukkig niet veel botsingen zijn
voorgekomen, woedde de strijd tusschen cle-
ricalen en anti-clericalen.
Overal in den lande moesten de gemeen
teraden worden aangevuld. Voor het mee-
rendeel waren, en zijn trouwens nog de ge
meentebesturen in handen der clencale par
tij. Gisteren evenwel hebben de anti-cleri-
ealen zoo groote overwinningen behaald,
dat het inderdaad er wel eenigszins naar
uitziet of het land genoeg heeft van „onze
meestere, de clericalen", zooals de Belgische
liberale bladen zich wel eens uitdrukken.
Te Brussel, waar de liberalen en de pro
gressisten samenwerkten, behoudens een
1000-tal progressi-stische stemmen die aan
de socialisten ten goede zijn gekomen, ver
overden de liberalen één zetel op de katho
lieken, en behielden de socialisten hun oud
aantal. Niet ontkend kan ovenwei worden,
dat de socialisten voruitgaan. In 1895 ver
kregen zij ongeveer 7600 stemmen, nu
10,000. Rekent men er ongeveer 1000 pro
gressisten af, dan blijft de winst aan socia
listische kiezers nog een dikke duizend, ge-
recruteerd uit de nieuwe kiezers, van wie
de katholieken er maar 120 voor hun partij
wonnen.
Te St. Gilles wonnen de socialisten 4 ze
tels; de clericalen bleven stationnair, de
progressisten verloren één zetelde gema
tigde liberalen zijn er uit den gemeenteraad
verdwenen. Te Eisene hebben de socialisten
2 zetels gewonnenook te Luik zijn zij ster
ker geworden. Daarentegen zijn zij in het
steenkolenbekken van het Gentrum eeniger-
mate achteruitgeboerd.
Zeer belangrijk is de anti-clericale over-
opvroolijkende gesohiadenis met het geld
is namelijk eindelijk afgeloopen. Er blijkt,
dat ons zooveel kapitaal overblijft om vijf
tienhonderd Mark aan rente te innen in
Pruisische consols belegd namelijk! Ander
half jaar geleden wist ik niet eens, wat voor
dingen dat waren. Maan nu weet ik het.
Nadat je man, mijn neef, ons aller geld in
goudmijnen en wrakke Amerikaansche
fondsen verspeculeerd heeft, boezemt ieder
effect ons angst in, behalve de bovenge
noemde consols. Zoolang onze goede oom
Frits leeft en aan mama en mij vijf dui
zend Mark er bij geeft, kunnen wij er fat
soenlijk van leven. Maar als hij komt te
sterven, wordt dit anders. Wij weten het
immers, het vermogen van oom Frits gaat
eenmaal in twee en twintig deelen. Daar
van komt een twee-en-twintigste aan jou,
mijn arme Sabine, een twee-en-twintigste
aan je zwager en een dito aan mij. Hij heeft
het mij precies voorgerekenddat maakt
voor ieder van ons 40,000 Mark.
„Oom Frits zegt, dab hij al moge hij
ook, zoolang hij leeft, aan ons 5000, aan jou
2500 en aan je zwager 2500 Mark, doen toe
komen en ons dus vóór al zijn andere bloed
verwanten bevoordeelen toch na zijn
dood zijn vermogen billijk en rechtmatig
verdeeld wil hebben. Daartegen kan geen
mensch wat inbrengen, en ik ben er oom
Frits dankbaar voor, dat hij mij geenerlei
illusiën gelaten heeft.
„Mijn weg is mij nu duidelijk afgeba
kend. Oom Frits kan nog twintig jaar le
ven, maar hij kan morgen ook sterven.-Op
het leven en het geld van een ander wil ik
niet rekenen, maar alleen op mijn eigen
kracht. Ik begin terstond, mijn kennis van
bet Fransch en Engelsck uit te breiden, en
leer Italiaanseh en Russisch en boekhouden
winning te Amtwerpen. Terwijl daar in
1895 gekozen werden 19 liberalen met ge
middeld 25000 en 18 clericalen met gemid
deld 24,300 stemmen, zijn nu alle anti-cleri-
cale candidaten gekozen met 2000 stemmen
meerderheid en 5000 stemmen meer dan
het gemiddelde aantal op de clericale can
didaten uitgebracht. De katholieken verlie
zen er niet minder dan 7 zetels.
Te Leuven, de katholieke universiteits
stad, is de Raad die elericaal was, „om".
Op het slagveld bleef hier Schollaert, de
oud-minister van binnenlandsclie zaken.
In Luxemburg zijn eveneens een paar ge
meenteraden „om "gegaan in anti-clericalen
geest, zoo ook te Namen, T-ongeren en Hal.
Te Brugge wonnen de liberalen 4, te Fur-
nes 6 zetels op de clericalen. In geheel
Vlaanderen trouwens zijn de anti-clencalen
zeer vooruitgegaan, terwijl op tal van plaat
sen waar zij zich handhaafden, de clericalen
toch in stemmenaantal niet onbelangrijk
zijn geminderd.
Te Meckeleu loden de liberalen de neder
laag. Te Verviers moesten de clericalen een
zetel afstaan aan de socialisten.
Te Aalst eindelijk behielden de clericalen
de overhand. Hun candidaten behielden de
zege op de aanhangers van abbé Daens.
Daags vóór de verkiezing was aan Daens
door den bisschop verboden de soutane te
dragen. De leider der ehristelijk-democraten
protesteert tegen dit verbod als onwettig
en zal er geen gevolg aan geven.
Deze maatregel heeft de Daensisten trou
wens boogelijk ontstemd. De opwinding was
te Aalst buitengewoon groothier en daar
werd gevochten; ook vielen er revolver
schoten. Men duchtte zelfs ernstige ongere
geldheden, indien de aanhangers van Daens,
die hoopten dat de sedert 1870 clericale
gemeenteraad „om" zou gaan, de nederlaag
leden.
Dit is geschied. De clericalen zijn met
200 stemmen in de meerderheid gebleven.
Gelukkig is het niettemin te Aalst vrij rus
tig gebleven.
detnengde AfededeeUngen.
In de sterk-socialistische stad Rijssel is
minister Millerand gisteren het voorwerp
geweest van groote huldebetuigingen. Zelfs
waren Belgische socialisten-deputaties geko
men om den minister hun opwachting te
maken.
In antwoord op een toespraak eener depu
tatie der loge wees Millerand er op dal door
Waldeck-Rousseau een ontwerp-wet op de
vereenigingen is ingediend. De regeering wil
niet vervolgen, maar zal evenmin gedoogen
dat onder het masker van godsdienst gestre
den wordt tegen de Republiek. Zij zal deniet
toegelaten vereenigingen, die over geweldige
strijdmiddelen beschikken, niet vergunnen
zich aan de wet te onttrekken.
Deze belangrijke verklaring, die blijkbaar
doelt op de jezuïeten, trekt zeer de aandacht.
Den 3den December zal het eerste natio
nale congres van alle Fransche socialisten
te Parijs bijeenkomen. Het program is opge
steld in gemeen overleg der 5 socialistische
groepen.
er bij. Mooi, niet waar, Sabine 1 alles ge
sneden koekDom ben ik nu juist niet uit
gevallen, en dus denk ik, reeds van den win
ter een betrekking bij een groot handels
huis te kunnen krijgen. Wat ik dan ver
dien, kan ik, zoolang oom Frits nog leeft,
alles beleggen. Oom Frits gaf mij een
zoen en is er op gesteld, al het extra-onder
wijs zelf te betalen, en hij hoopt een hoogen
leeftijd te bereiken. Zoo aardig is hij al
tijd, die goede oude man!
„Als je eens wist, hoe ik mij gevoel!
Eigenlijk ontzaglijk welWant goede moed
is een krachtige drijfveer. Ja, het is iets
heerlijks, zich op de proef te mogen stellen.
Naar ik hoop, doorsta ik de proef.
„Hoe graag zou ik je weer eens willen
zien, mijn beste Sabine! Je wilt niet naar
Berlijn gaan, schrijf je; je vreest, dat dit
je het hart zou breken. Nu, dat begrijp ik
niet goed. Ik denk, dat zulk een fier karak
ter zich zonneschijn en regen, al naard at
't uitkomt, in het gezicht laat waaien en al
tijd het hoofd opgeheven houdt. Als je zóó
neerslachtig en zóó moedeloos bent, dat je
er bang voor bent, dat een eenvoudige af
wisseling en een verfrissching des geestes,
zooals een reis naar Berlijn zou wezen, je
het leven te Miihlau later geheel onver
draaglijk zou maken, dan is je ziel ziek.
„Maar misschien begrijp ik de zaak nog
niet. Vergeef mij dan mijn domheidIk,
kleine peuk, zes jaren jonger dan jij, wil je
een lesje gevenDat is iets ongehoords.
„Maar ik zou wel eens naar jou toe wil
len komen om je wat op te vroo-lijken. Op
dit oogenblik kan ik natuurlijk nietwant
ik moet mij met de borst op de studie toe
leggen. Maar na verloop van eenigc maan
den kan ik wel eens vacantie nemen. Het
moet wel goed zijn, zoo eens vier weken
Ter beantwoording der door Jaurès geor
ganiseerde anti-chauvinistische en aoti-mi-
litarislische betooging te Albi hebben de
nationalisten en anti-semieten daar gisteren
hunnerzijds gemauifesteeid.
De orde werd niet verstoord.
De generale raden van Algiers en Oian
hebben adressen aangenomen waarin zij de
houding der regeering tegenover de reactie
goedkeuren. De anti-semieiisehe leden wei
gerden te teekenen.
Gisteren is te Saumur het feestmaal ge
houden ter eere van Quesnay de Baurepaire.
De Mahy presideerde.
Weer hebben er geruchten geloopen de
slntransigeaot" o. a. bracht een zeer fan
tastisch verhaal daarover dat de uit het
proces te Rennes bekende Oostenrijksche
attaché kolonel Schneider, geduelleerd had.
In waarheid is hij ziek van Parijs naar Wee-
nen overgebracht, waar hij nu in het sana
torium Löw wegens hersentumor wordt
verpleegd.
Te Belfort is een algemeeue werkstaking
geproclameerd.
Havas spreekt een bericht tegen dat de
Fransche minister van buitenlandsche zaken
de firma Canet verboden zou hebben kanon
nen te leveren aan Transvaal.
Fhr. von Zedlitz, Miquel's vriend en rech
terhand, die met 1 Januari 4900 ontslag heeft
gekregen als president van den zeehandel,
heeft zijn functie reeds neergelegd. Hij heeft
tot het tijdstip, waarop zijn ontslag ingaat,
verlof gekregen.
In den partijdag der Duitsche sociaal-de
mocraten zijn nog zeer heftige, persoonlijke
en met scheidwoorden doorspekte debatten
gevo-rd over het militarisme, naar aanleiding
van SchippePs meeriing dat in Duitschland
liet leger noodig is voor de verdediging des
lands.
Sehippel handhaafde zjjn meening, en werd
gesteund door Auer, Het voorstel om Sehippel
uit de partij te werpen, werd verworpen,
en de uitbijter kwam er met een berisping af.
Aangenomen werden moties tegen het
militarisme en tegen de tuehthuiswet.
Bebel sloot den partijdag met een rede,
waarin hij vei klaarde dat, ondanks zekere
«meningsverschillen, de sociaal-democraten,
één zijn in den strijd.
Bebel en Singer werden tot voorzitters,
Auer en Pfannkuch tot secretarissen herko
zen. Auer kieeg echter slechts 438 stemmen
wegens zijn verdediging van Bernstein en
Sehippel.
De partydag heeft geweigerd zich aan te
sluiten bij den strijd tegen drankmisbruik.
Hongaarsehe bladen zeggen dat de aarts
hertogin Stefanie, de weduwe van wijlen
kroonprins Rudolf, in het huwelijk zal treden
met graaf Elemer Lonyay. In officieele krin
gen te Weenen spreekt men het tegen
maar aartshertogin Stefanie zelve heeft het
niet gelogenstraft en menschen uit haar
naaste omgeving verzekeren dat zq besloten
heeft, om alle dynastieke en familie-moeilyk-
lang niet aan de studie te denken. Dan
meld ik mij aan met de boodschap„Och,
wil mij eeus inviteeren!"
„Groet je ouders van mij en geef Leo en
Milly een stevigen zoen. Wees in gedachten
omhelsd door
„Je Suz-nna."
Sabines oogen stonden vol tranen. Hiim-
wee naar haar vriendin, heimwee naar de
wereld, heimwee naar afwisseling maakte
zich van haar meester.
Ja, Suzanna was gelukkig; want zij was
haar eigen baas en kon werken, om vol trots
te gevoelen, dat zij een vrij, onafhankelijk
mensch was. Maar zij zelf, Sabine, zij kon
niets anders doen dan zich stilhouden. En.
juist dat was voor haar temperament het
vreeselijkste.
Nadat de nalatenschap van haar echtge
noot geregeld was, gevoelde zij zich als een
volkomen verarmde vrouw.
De toelage, die haar oom haar gaf, was
in haar oogen wel is waar toereikend om
zich zelf en de kinderen te kleeden, alsmede
het loon van de kindermeid te betalen. Ook
had Sabine het plan, eenige honderden
Mark jaarlijks daarvan te beleggen, om
later voor het onderwijs liarer kinderen
eenig geld tor barer beschikking te hebben.
Kost en inwoning vonden zij en haar kin
deren bij haar ouders. Haar dringend ver
zoek, bij haar broeder op Heinsdorf te mo
gen wonen en zich aldaar nuttig te maken,
was haar geweigerdevenzoo had men haar
wensck voor dwaas verklaard, zich te Ber
lijn op de een of andere wijze zelfstandig te
maken door opname en opvoeding van
schoolkinderen, door de oprichting van een
dameskostschool of iets dergelijks.
Wordt vervolgd.)