53"° Jaargang. Donderdag 19 October 1899. No. 10067. jEerste Blad. Maar een mensch! n 1887 1900. r. 300 1 300 300 300 300 800 300 300 300 300 i BUITENLAND. wa Blits A. «aa res, bak. 300 300 300 5li[!l IEMMSCHE COURANT. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco per post 11. 4-65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Btureau Bolerstraat 68. «WW Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het-Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Meinet cedeer ten tiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. luiere. Telefoon Mo» 133. Algemeen «verzicht. SCHIEDAM, 18 October '99. Be oorlog. Van li et oorlogsterrein blijven de berichten slechts schaarsch toe vloeien. En wat er komt het kan niet te dikwijls herhaald worden is vaak lang niet onbetrouwbaar. Van de meeste berich ten, uit Engeleciie bron, dient niet dan onder voorbehoud te worden kennisgenomen. Het ministerie van oorlog te Londen ver genoegde rich Maandagmiddag om 4 uur de volgende mededeeling te doen»De ontvan gen telegrammen wijzen niet op eemge wer kelijke verandering in den militairen toestand. Kleine troepen Boeren hebben, naar verluidt, de Nalalsche grens op verschillende punten overschreden, en men zegt dat er versterkin gen zijn opgeworpen in de Van Reenerispas". Dat is alles. En gisterenavond 7 uur maakte het depar tement van oorlog bekend dat sedert de mededeeling van den vorigen dag geen nieuws van eenig belang uit Zuid-Afrika is ont vangen. Natal. De officieele mededeelingen van den gene raal White in het kamp te Ladysmith geven meer. Deze dagorder zegt het volgende sDe kolonie Natal werd van Transvaal uit binnengerukt op den morgen van 12 dezer. In diie colonne? rukte de vijand op. Op de rechterflank was een gemengde colonne van Transvalere eD Vrijstaatsche burgers met een vrijwilligerskorps Hollanders. Deze colonne trok door de Botha's pas (een der noorde lijkste passen in de Drakensbergen, dicht by de Transvaaische grens. ïljet centrum vormde de hoofdcolonne onder generaal Joubert's persoonlijk kom- mando. Deze trok Lang Nek over en bewoog zich voorwaarts naar Ingogo. Op de linker flank tukte een groot kommando aan van Wakkerslroom over Motts Nek en Wool Drift. ill et doel van al deze drie colonnes was Newcastle, dat in den nacht van den 14den werd bezet; het centrum had den vorigen nacht gekampeerd op Mount Prospect, bet slagveld van generaal Coliey (gesneuveld in den oorlog van '81). iGisteren (Zondag dus) marcheerde een voorhoede van 1500 Boeren met artillerie zuidwaarts naar Ingagene, maar het gros der colonne trok dien dag terug op New castle. sEen troep Boeren die eenige dagen ge- ledeu was samengetrokken teu oosten van De Jaagers Drift nam op den 14den een patrouille van 6 man der Nautische politie gevatigen. Ook heeft een piket bereden infan terie van het 00ste fuseliers eenige schoten gewisseld met den vijand. Dit is tot nu toe het eenige gevecht. ïEen groote macht Vrijstaatsche Boeren, geschat op 11.000 tot 13.000 man, bewaakt DOOR IDA BOY-ED. 15) „Misschien heeft vrouw Weder er wel een," bracht Mevrouw Deubcn in bet mid den. „Neen, neen wat "van de besteedster komt, deugt niet veel. Het zal niet gemak kelijk gaan, nu midden in den tijd een plaatsvervangster voor Lize tc vinden. In geval van nood moet Sabine tot aan den eersten Mei een werkvrouw voor de morgen uren nemen en overdag zelf op de kinderen passen." De ouders waren door dit voorval nog te geagiteerd' om aan Sabines „zelfstandig heid" te denken. Haar moeder liet zich ont vallen: „Het zal aan Sabine ook geen kwaad doen, als zij eens wat meer ie doen krijgt, dan tot dusverre het geval was." Sabine werd vuurrood. Zij richtte zich hooger op. Haar blik, somber en diep, ging aan alle aanwezigen voorbij. Zij keek door het raam naar de grijze lucht, naar het grenzonlooze, naar het onzekere En een diepe zucht ontsnapte er aan haar boezem. De opperbaljuw stiet zijn vrouw eens aan. Hij billijkte deze uitdrukking niet, ofschoon hij de juistheid daarvan inwendig ten volle «kende. Maar wat zou de arme Sabine doen? Men kon do trouwe Gusta toch niet afschaffen, opdat Sabine zich meer met keu- kenaangelegemhcden zou kunnen, bemoeien. De taak, met het k e uk end ep ar tem ent belast te zijn, had, volgens de voorstelling van den opperbaljuw, iets gewichtigs. Ook aan Me vrouw Deuben speet het, dat zij Sabine be de pa-sen van de Drakensbergen van Olivers Hoek tot Coilinspas. Zij hebben herhaaldelijk patiouilles afgezonden van de bergen, maar op iiet oogenblik is hun hoofdmacht uit de bezette passen gerukt, die versterkt zijn." Sinds dien zijn de Boeren verder gerukt van alle zijden. De Vrijstaters volgen de spoor lijn Han rimith-Lady-milhde Transvalere trekken zuidwaarts langs de spoorlijn, even eens op Ladysmith aan en waren Maan dag te Dannhauser gekomen, dat door bun voorhoede werd bezet. De spoorlijn werd door hen bij Ingagane opgebroken. De opmarsch der Boeren, ook van het Oosten, dreigde het legerkorps van geneiaal Yuie te Dundee en te Glerrcoe af tesnjjden van de hoofdmacht. Daarop is bevel gegeven Dundee te ontruimen wat dan ook Maandag en gisteren is geschied. Wanneer op dit oogenblik niet reeds ge streden wordt, dan staan toch de twee legers niet meer dan vijf mijlen van elkaar af: de Boeren zullen Dundee wel alreeds hebben bereikt en bezet, en het Britsche kamp te Glencoe ligt op genoemden afstand ten zuid westen der stad. Hoe sterk de Boeren zijn, blijkt nietdui delijk. Sommige berichten spreken van 14000 of 15000 man; andere berichten zeggen dat het kommando dat van De Jaagers Drift op Dundee aanrukt, alleen 150U0 man sterk is de oorlogscorrespondent der Daily Tele graph" in Natal, schat dit kommando echter op niet meer dan 7000 man. Over generaal White's doelloozen tocht naar Acton Homes zeggen Engelsche berichten dat de Vrijstaters de Èngeischen iu de bergen wilde lokken, wat hun niet gelukte. Men weet dat, volgens een andere, ook onze lezing, White juist de Vrijstaters in de vlakte wilde lokken. Mafeking en Kimberley boezemen ons na het Natalsche oorlogsterrein het meest belang in. Maar orer deze beide plaatsen is het nieuws nog veel lutteler en veel onbeticwbaarder. Immers, de commu nicatie tusschen Malekirg en Kimberley en laatstgenoemde plaats en het Zuiden is geheel verbroken. Er zullen nu natuurlijk wel be richten worden overgebracht, met name van Kimberley naar Kaapstad, maar die zijn dan ook lang onderweg en bereiken ons zeer laat. Wat Mafeking betreft bezitten wij eenige berichten uit Pretoria van den 14den, Daaruit blijkt dat er dien dag hevig gevochten is bij Mafeking. Hef schijnt dat de Èngeischen toen een uitval deden. Na een hevig gevecht trok ken de Engehchen in de stad tetug, maar later hernieuwden zij den aanval De Boeren hadden aanvankelijk gebrek aan zwaar ge schut, maar kregen dit later van Cronjé. Zij hadden twee dooden en drie gewonden, ter wijl van Engelsche zyde alleen negen ge wonden worden genoemd. Dit was den 14den. Daarna is er een voor de Boeren noodlottig, maar weinig betrouw baar telegram, van den lGden uit Lorenpo- .Marquez [zie ons nummer van gisteren. Red.J, en daarop schreeuwden de kranten jongens te Londen het gisteravond luidkeels den voorbijgangers toeDrie honderd Boeren bij Mafeking gedood. Uit de bladen zelf bleek leedigd bad. Maar toch belioo"de zij tot die karakters, die altijd denken, zich bloot te ge ven, als zij een begane verkeerdheid erken nen. Zich kunstmatig tot verder mopperen dwingend, zeidc zij halfluid„Nu ja, het is toch waar. Het ligt aan de omstandigheden. Ik zeidc het maar zooeen verwijt was er- niet nree bedoeld." Dat wist Sabine ook wel. Maar toch was het pijnlijk voor haar. De behoeften der kinderen en al de on aangename gevolgen van het voorgevallene ontrukten Sabme aan haai- overpeinzingen. De kinderen hadden dorst en wilden ein delijk wel eens wat drinken bobben. Verder moest aan de snikkende Lize het loon uit betaald worden. Het was er nu maar om te doen, niet op het zegevierende gezicht van de keukenmeid Gusta te letten. Leo en Mil- ly moesten beziggehouden worden, totdat zij naar bed gingen, en daarna moest Sa bine ze in groote baast uitkleeden en was- sclien. Dien dag toch had haar moeder juist haai- trio-avond. Dan werd er al om zeven uur gegeten, omdat de organist Kolvater en de muziekdirecteur Turibius om acht uur kwamen. In de gebruikelijke speelpau ze had Sabine dan broodjes en wijn rond te dienen; deze dingen moesten ook nog klaargemaakt worden. Het bleek in deze eer ste uren na Lizes vertrek reeds, hoeveel werk het flinke meisje aan do keukenmeid Gusta uit de hand genomen had, en zoowel Gusta als haar meesteres kregen er langza merhand tocli wel wat spijt van. Jammer genoeg echter kon Mevrouw Deuben haar hulp niet aanbiedenzij moest zich noodzakelijk nog in haar pianogedeelte van liet H-dur-trio van Brahms oefenen, dat dat van Engelsche zijde er achttien zouden gesneuveld zijn, 't Kan z'ijn, schoon wij het voorhands niet grif aannemen. Want opmerkelijk is het zeker in de hoogste mate, dat de Engel sche victorie-berichten juist gisteren, terwjjl het Parlement over de oorlogscredieten ging beraadslagen, uit de Loudensche dagblad- bureau's de wereld in werden gezonden. Daarom nemen wij ook een afwachtende houding aau tegenover de tweede Britsche overwinning; die welke te Spitsfontein by Kimberley zou zijn behaald door de manschap pen van een gepantserden trein. De Boeren zouden zoo slecht hebben geschoten dat van dertien granaten niet dén raak was, en het geweervuur waarmede zij later bet maxim- geschut beantwoordden, was al even slecht. Ge volg vijf Boeren en twee paarden gedood, verscheiden Boeren gewond, alle Èngeischen springlevend. Te Mafeking 600, te Kimberley 4000 man Engelsche bezetting, In het Zuiden. De dagbladen brengen tal van verspreide mededeelingen, waarvan alleieerst vermelding verdienen die welke handelen over den staat van 2aken aan de zuidgrens van den Vrijstaat. iCentral News" verneemt van Nauwpoort, een der laatste stations aan de lijn Port Elizabeth—Bloemfontein dat een kommando Vrijstaters van Bethuhë de grens is overge gaan en de spoorlijn heeft vernield benoorden Nervals Pout. Reizigers die uit den Vrijstaat kwamen, bevestigen dit. Zy vertellen dat zij bij Nor- vais Pont den trein moesten verlaten en een langen omweg maken onder geleide, waarop zij weer aan de spoorlijn kwamen en hun reis konden voortzetten. Ook de andere spoorlijn die, van East Lon den komend, zich in den Vrijstaat bij Spring fontein vereenigt met eesstgenoemde lijn, wordt door de Vrijstaters bedreigd. Hier is het grensstation Aiiwal North. Vandaar nu werd Maandag aan de Da,y Telegraph" o.a. gemeld dat eiken nacht patrouilles Vrijsta ters van het Beeslekraai-kommando bij de brug komen. Maandagnacht losten zij schoten, vermoedelyk als signalen. Men weet dat de Boeren het station willen overmeesteren en vervolgens de spoor- en de telegraaflijn ver nielen. Zij hebben een paar kanonnen die zij op de hoogten willen plaatsen, zóo, dat daar mede de stad en het station bestreken worden. Bjj het afgaan dezer berichten was men te Kaapstad zeer bezorgd over Aliwal North. Hier en daar. Te Kimberley, Herbert, Barkley-West, Vrijburg, Mafeking en Taungs is de staat van beleg afgekondigd. Overal wordt een strenge censuur op de telegrammen gehandhaafd. Een hospiiaoitrein die van Maribogo naai Kimberley is teruggegaan, bevestigt dat bij eerstgenoemd plaatsje de spoorlijn is opge broken. Men kreeg den indruk dat de Boeren in hun werk gestoord waren. Er is een locomotief met een ambulance wagen uitgezonden om de bij Kraai pan ge wonden Èngeischen, indien de Boeren hen willen loslaten, naar Kimberley te brengen. veel te zwaar voor baar krachten was. Lui de deed zich door de kleine woning het zon derlinge geluid van de piano- hooren, H*et klonk alles behalve mooi. Het ontbreken van de tonen der violoncel en dor viool maakte den indruk van een groote onbe kwaamheid, die ook, afgezien van het ge brekkige spel, reeds op zich zelf den toe hoorder zenuwachtig moest maken. Nu eens werd er eon melodieus thema begonnen en scheen plotseling af te breken, dan volgden er weer vele verkeerde noten, Da-arbij telde de speelster luide en gedurig luider. De opperbaljuw luisterde er nooit naar. Hij was aan dit gedruiscli gewend en las daarbij doodbedaard zijn courant. Maar Sa bine dacht telkens, dat zij er krankzinnig van zou worden. De moeder beklaagde er zicik dikwijls over, dat haar dochter volstrekt niet muzi kaal was. Sabine sprak dit niet tegen. Zij gunde aan haar moeder van harte baar ge not in het triospe! en herinnerde zich, dat haar moeder het vroeger, uren zij nog op Heinsdorf woonden, steeds bejammerd had, dat er aldaar geen andere gelegenheid tot musiceeren bestond dan het spelen van een quatre-niains met den onderwijzer aan de dorpsschool Kups, den broeder van den han delaar in koloniale waren te Müklau. Nu was zij daartoe iu de gelegenheid en maakte zich deze wekelijks ten nutte. Sabine mocht niet vertellen, hoeveel prachtige concerten zij te Berlijn had bijgewoondzij vermeed het zorgvuldig, de namen van kunstenaars te noemen, die hij haar herinneringen aan kostelijke muzikale openbaringen opwekten. Alles zou als een afbrekende crit-iek van ■den organist Kolvater en den muziekdirec teur Turibius opgevat zijn. En dat Kolvater evengoed viool speelde Kapitein Nesbitt moet in den mond gewond zijn. Al deze berichten dateeren nog van Zaterdag. Te Kaapstad is men zeer bezorgd over Vrijburg, dat een zwakke bezetting heeft. Rhodes' vrienden beweren dat de Trans vaaische regeering een prijs van 5000 p. st. op zijn hoofd heeft gezet. Wie gelooft het? Te Dut ban en Pietermaritzburg wordteen korps gevormd van 1500 vluchtelingen van den Rand. De Transvaaische Volksraad heeft besloten alle burgers in vrijheid te stellen die gevan genisstraf van minder dan een jaar ondergaan. De sluiting der kolenmijnen in Natal belet niet dat tiarisportschepen te Duiban kolen kunnen innemen. Voorloopig worden die uit Indië aangevoerd. Tusschen Vrijdag 20 dezer en Dinsdag 24 dezer vertrekken van Engeland 1092 officie ren, 17603 man en 1620 paarden. Uit Gibraltar gaan garde-grenadiers en Coldstream-garden naar Zuid-Afrika. Bij Dundee hebben de Èngeischen een spion gepakt. De man heet Vermaak en zou een Nederlander zyn. In liet Britsche Parlement. Het is in het Parlement gisteren erg kalm toegegaan. Men heeft er nu en dan toege juicht; men heeft er gelachen, vooral wan neer er doof de eigenlijke oppositie, die van Dillon en Labouchère, harde waarheden wer den gezegd; er zijn ook heel mooie phrasen gebruikt; heel wat klinkende, snorkende woorden gebezigd, maar het eind van het lied is geweest dat, althans wat het Lager huis betreft, slechts 'A der leden ook nu nog den oorlog niet wil, en daarvoor flink durfde uitkomen. De Troonrede waarmede de zitting werd geopend, was zeer kort. Zij zeide iGedrongen door gebeurtenissen die diep ingrijpen in de belangen van het Rijk namen wij onze toevlucht tot den raad en de hulp van het Parlement, De toestand in Zuid- Afiika maakte het noodzakelijk dat de regee ring in staat wordt gesteld de strijdmacht te versterken door de reserven op te roepen. »Met uitzondering van de moeilijkheden veroorzaakt door het optreden der Zuid- Afrikaansclre Republiek heerscht er vrede over de wereld". Aan het Lagerhuis werden voorstellen toe gezegd ter voorziening in de uitgaven in verband met de gebeurtenissen in Zuid-Airika. Voorstellen omtrent de binnenlandsche wet geving zullen tot de gewone zitting worden uitgesteld. Toen volgde onmiddellijk de bespreking van het adres van antwoord. In het Lagerhuis. Acland Hood en Royds steunden de re- geeiing. Zij wezen er op dat de regeering al het mogelijke in het werk had gesteld om het geschil op vredelievende wyze op te lossen, maar bet ultimatum van Transvaal was onbeschoft. Het Huis en het land zouden de ministers steunen in het besluit om de Britsche onderdanen te bevrijden van hun ondergeschikte positie en gelijke rechten te verkrijgen voor alle blanken. De gewone argumenten, versleten cn uit- als Joachim en dat Turibius een der uit- stekendste violoncellisten van den tegen- woordigen tijd was, stond voor Mevrouw Deuben, evenals voor geheel Miihlau, vast. Beide mannen waren slechts door familie omstandigheden en chicanes te Mühlau blij ven hangen, terwijl zij te Berlijn een eer sten rang hadden kunnen innemen 1 Na afloop van het haastig genuttigde maal was Sabine nog bezig, .broodjes in de keuken klaar te maken, toen de beide hee- ren de reeds verlichte huiskamer binnen traden. Mevrouw Deuben verontschuldigde ziolr terstond, dat zi}-sii«tr-*e«l~tijd had gehad om haar partij behoorlijk in te studeeren. Kolvater en Turibius hadden in denzelfden toestand verkeerd. Overigens brachten zij deze verontschuldigingen telkens te berde. Voordat men begon te musiceeren, placht men altijd de nieuwtjes van de laatste week met elkaar te bespreken, waaraan Deuben zelf met veel belangstelling deel nam. In den lichtkring der lamp zat men om de tafel heen de kaarsen op de piano en op de muzieklessenaars stak Mevrouw Deuben eerst aan op het oogenblik, waarop hat spel begon. Zoo in de schemering, in den ver achter- uitgeschoven leuningstoel, had de muziek directeur Turibius werkelijk het voorkomen van een kunstenaar. Hij liet zich zonder te vermoeden, dat hij daarmee twintig ja ren bij de mode voor musici ten achteren was het haar lang gno-eien; het hing ia lokken tot over den kraag van zijn jas heen. Zijn gezicht was baardeloos; daar het echter door vele rimpels doorploegd was, ha-d dit gelokte hoofd iets van een earica- tuur van jeugd weg. Op straat droeg Turi- getrapt, die de jingo-pers al zoo lang aanvoert. Van meer belang is sir Henry Campbell- Bannerman's houding. Het mag gezegd, dat Sir Heniy zich een waardig leider van »Harer Majesteits loyale oppositie" toondezelfs zou zijn toppositie" wel wat al te loyaal kunnen genoemd worden. Ook hij zeide dat de onder handelingen met Transvaal geëindigd waren in een boodschap, waarin e'ischen werden gesteld op zulk een toon, dat geen regee- n'ng die zichzelve respecteert, die eisclren in overweging kan nemen, en de oppositie wil dan ook de regeering geen moeilijkheden in den weg leggen, wat betreft het toestaan van credieten om een snelle en afdoende voortzetting van den oorlog te verzekeren. Na aldus de regeering en haar aanhangers gerustgesteld en hun toejuichingen daarvoor ingeoogst te hebben, kon de liberale leider gerustelyk als oppositie-man poseeren. Hij zeide niettemin deo oorlog te betreu ren tegen een Europeeseh volk, tegen een volk verwant aan het Bnlsche ras, een volk van buren en nauwe bloedverwanten van ten minste de belft van onze landgenooten in twee groote Britsche koloniën. Engeland heeft thans in Zuid-Afilka tegen zich in het harnas gejaagd machten en invloeden, die liet met inspanning van alle krachten aan zijn zijde had moeten houden. De tijd voor een breedvoerige critiek der regeeringsstaat- kunde is nog niet gekomen, maar de regee ring trad te overmoedig op, en dat kon niet met succes worden bekroond, in het bijzonder niet waar dat geschiedde tegenover de Hol- landsche Boeren, een stoer en onvervaard voik van ruwe mannen maar brave vader landers. Dit eere-saïuut aan den tegenstander werd door applaus onderstreept, en sir Henry ging voort met als zijn meening te kennen te geven, dat door bet barscii optreden der Britsche regeering de onderhandelingen zijn mislukt. De Britsche regeering bracht onnoodig de suzereiniteitsquaestie te berde en wekte den achterdocht der Boeren op door het zenden van troepen, terwijl hare diplomatieke ver- toogen iets tergends hadden. Spreker ver langde de verzekering, dat de lust om vroe gere militaire rampen te wreken of een poli tieke heer schappij van de Èngeischen over de Hollanders in de Kaap te vestigen, geen deel heeft in de Britsche diplomatie. De regeering antwoordde bij monde van Balfour, die bet blaadje trachtte om te keeren. Harer Majesteits regeering toch had ge hoopt, dat Zuid-Afrika niet in oorlog zou gebracht worden door Transvaals hardnekkige weigering om aan de Uitlanders de rechten te verleenen waarop zij recht hebben. De suzereiniteiriquaestie werd eerst door Enge land te berde gebracht, toen Transvaal be weerde een onafhankelijke staat te zijn. De bewering van den vorigen spreker dat de Regeering barecb was opgetreden, was niet gerechtvaardigd, maar waar zou Eugeland nu zijn als het geen l roepen had gezonden Het was de plicht der Regeering, maatrege len te nemen voor de veiligheid van het Rijk, Zelden was Engeland een oorlog begonnen, waarbij liet zoo duidelijk als thans ging orn rechtvaardigheid en vrijheid Gelukkig dat dadelijk het ware antwoord bius altijd een mantel. Alle dames uit Mühlau vonden sedert vijf en twintig jaren, dat hij er geniaal uitzag. Kolvater zag er niet zoo artistiek uit en. had niet zooveel beweging op zijn lijf. 't Was een gebogen, zwaargebaand manne tje. Hij zag er overwerkt en bescheiden uit, inzonderheid als hij, die zijn. acht kinderen met behulp van orgelspel, vioollessen, on derwijs in schrijven en lezen aan de lagere school moest grootbrengen, bij de „rijke" Deubens te gast was. Zoowel Turibius als Kolvater schenen niet op hun gemak te zijn. Het gesprek wilde niet recht vlotten. Deuben en zijn vrouw moesten hun de woorden uit de keel halen en allerlei vragen doen: of de oude Moinerb nog weer beter zou worden; of er bij den landraad dien avond aan huis oen bijzondere onrustigheid voor zijn buurman Turibius merkbaar geweest was, want ein delijk moest de verwachte erfprins toch ko men of Mevrouw Kolvater op het dames kransje bij Mevrouw Müller iets nieuws ge hoord had; -of luitenant Von Pfordt giste ren in zijn hotel met Mijnheer Schrotter- Melanienliof een dwaze weddingschap om twintig flesschen Champagne aangegaan had. Kolvater en Turibius waren kort en bondig in liun antwoorden en wisselden dik wijls veelbeteekenende blikken met elkaar. Eindelijk moest Deuben wel merken, dat zij iets bijzonders hadden, waarmee zij aar zelden, voor den dag te komen. Hij vroeg er regelrecht naar op zijn humoristische manier, waarvan hij dacht, dat hij daar door alles kon te weten komen. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1