Woensdag 25 October 1899. Eerste Blad. Maar een mensch! 53"" Jaargang. No. 10072. BUITENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaar dingen fl. 1.25. Franco per post 11. 1.65. 1 Prijs per weekVoor Schiedam en Vla ar dingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBoterstraat BS. Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel meer 12'/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde teleine advertentiën opgenomen tut den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon IVo. 133. ISgemeen overzicht. JDc oorlog. SCHIEDAM, 24 Oct. '99 Een Boer en-o verwinning? Men voelde zich Zondag te Londen in mi litaire kringen, ondanks de berichten vaai <ie bij Glencoe en Elandslaagte behaalde overwinningen, niet op zijn gemak. In de groote politieke -n militaire clubs stak men tot zeer laat 's ouds de hoofden bijeen en wachtte, war m op tijding uit Glencoe. Want sedert Vrijdagavond laat had het mi nisterie van oorlog geen berichten meer ont vangen over de 3000 man die daar na den heeten dag van Vrijdag door Joubert's hoofdmacht aangevallen en waarschijnlijk ingesloten waren. Daar de spoorlijn van La- dvsmith verstoord was, konden de 3000 man te Glencoe er niet op rekenen ontzet te wor den door liun kameraden te Ladysmith. Wat was er dus van dit korps geworden, waarover generaal Yule het bevel op zich had genomen. De eenige troost die de beangste harten vonden, was dat het kamp van Glencoe goed verschanst en generaal Yule een betrouw baar aanvoerder is, wel in staat het een paar dagen met zijn troepen uit te houden. Dat er reden was voor onrust bewijst ze ker heb telegram aan de „Temps" uit Lon den dat de lezer hierachter zal vinden. De Engeisclien zouden bij Glencoe de neder laag hebben geledenhun verliezen zouden zóó ernstig zijn dat de regeering eerst nade re, betere tijdingen wilde afwachten, voor dat zij de geleden verhezen bekend maakte. Het gerucht, dab den Boeren weder een nederlaag zou zijn toegebracht, werd door het departement van oorlog met bevestigd Men bleef dus in het onzekere totdat in den laten namiddag do staatssecretaris Wynd'ham in het Lagerhuis een. beknopt ré sumé gaf der door de regeering ontvangen telegrammen. Dit résumé, waarvan de hoofdstrekking door ons gisteravond per bulletin hier ter stede werd bekend ge maakt, toont aan dat generaal .Toubert in zijn aanval o-p de Engelschen te Glencoe en Dundee aanvankelijk succes heeft gehad. Dundee is met achterlating der gewonden door de Engeisclien ontruimd, die zich op Glem ■jv hebben teruggetrokken. Wymdham drukte zich in heb Lagerhuis zeer aarzelend, voorzichtig en vaag uit, en nadere berichten ontbreken nog. Wij kun nen ons dus slechts in min of meer gerecht vaardigde gissingen verdiepen. Allereerst deze vraagWaarom kwam Vrijdag de vóórkotoime d'er Boeren in ge vecht? Twee lezingen zijn er. De correspon dent der „Standard" te Glencoe zegt dat de aanval van drie zijden had beboeren fci schieden; het kommando uit Dannha oader Erasmus, waarbij ook de Vrijs' j waren ingedeeld, kwam echter te laat. Een andere lezing klinkt al niet veel waarschijnlijker. Volgons die lezing was het Erasinus' kommando dab de Engelseben bij Glencoe aangreep. Van twee zijden zou hem DOOE IDA BOY-ED. 20) Zij had behoefte om zich uit te spreken. Eindelijk, eindelijk kon zij al liet verzwegen leed onder woorden brengen. Wat zij tegen geen mensch op de wereld mocht zeggen, haar trots tegenover iedereen zou geloo chend hebben, dat kon zij aan dien ccnen man, die zoo wonderlijk nabij haar toch zoo onbereikbaar ver van haar stond, openbaren. Als vanzelf lag er een f*!eP geheim over alles, wat er tusschen hen TOorviel. j,U hoort het, we hebben elkander innig bef, mijn ouders en ik. En tochIk leef u n leven niet mijn eigen 1 En ik ben jWaud, die het sl ichts met de uiterste welling verdraagt, wat met zijn individua liteit strijdt. Ik benijd de vrouwen, die zich j-'wjgend in haar lot kunnen schikken. Ik kan dit niet. Leef ik liier dan nog wel? Al- bestaat slechts in mijn herinnering of p Biijn phantasiegeluk, voorvallen, leven, bo hoezeer drukt mij ook die stilte, dat on- tfiteekenende om mij heen! Dan komt men J eens op krankzinnige gedachten. Alen 001131 van onwaarschijnlijkheden in plaats aa óle werkelijkheid moedig onder de ?':'Sea te zien. Mijn ouders ja, die zitten ^hapjes bij de kachel dan kan men zie lvrede hebben en vergeet men, hoe het ss, toen men nog in den storm leefde. Ik ^oetook bij die kachel zibten! Ik! En a ik moet tot bet inzicht komen, dat hulp worden verleend, blijkbaar van bet zuiden en uit bet oosten; toen die hulp korpsen echter uitbleven, moest Erasmus kleine troep alleen den strijd doorstaan. Toch schijnen zijn troepen door de neder laag niet gedemoraliseerd te zijnalthans zij Jiebben medegedaan aan den hernieuw den aanval door Joubert's hoofdmacht. Hiermede m strijd zijn berichten die mel den dat Lucas Meijer het bevel voerde over het kommando dat Vrijdag échec leed Hoe nu Wij meenden dat Lucas Meijer het be vel voerde over de kommando's uit Utrecht en Vrijheid, die aan gene zijde der Buffel- rivier voortrukkend, liet laatst te Rorikes- drift ziju gezien. Is het gebeurde van Vrijdag dus niet zeer duidelijk nog, beter te begrijpen schijnen do gelijktijdige aanvallen van Joubert's hoofdmacht op Glencoe en Dundee en van generaal White's aanval op de Boeren bij Elandslaagte. White wilde blijkbaar die Boeren verhinderen de Engelscken bij Glen coe in den rug te vallen. Misschien hadden de Boeren zich ook hier genesteld om Whi te's leger tegen te houden, ten einde Jou- bert de vrije hand te laten. En dit schijnt inderdaad gelukt; immers, White heeft zich naar Ladysmitli teruggetrokken. Van een vervolging der bij Elandslaagte gesla gen Boeren en vnn den verwachten tweeden aanval bij Wasehbank, woidt niets verno men. Niet onmogelijk komt het ons daarom voor, dat White getracht heeft de gestoorde verbinding met Glencoe te herstellen, maar daarin ondanks de overwinning bij Elands laagte niet is geslaagd. Die overwinning heeft dan ook latere berichten leeren hot ons zwaarder offers gekost dan eerst werd gemeld. Niet minder dan 257 man verloren de Engeisclien aan dooden en gewonden5 officieren en 37 minderen sneuvelden; 30 officieren en 175 minderen werden gewond. Of de Boeren-gciieraal Koek is gesneu veld, is niet met juistheid bekend; latere berichten zeggen dat niet hij, maar zijn zoon onder de dooden is. Onder de dooden aan de zijde der Boeren wordt ook genoemd generaal Vdjoen, terwijl konmiandant Pre- torius 'gevangen en gewond zou zijn. Zonderling is, dat bij dit alles niet ge sproken wordt van de Vrijstaters; nog zon derlinger dat generaal White Zaterdag zijn kamp te Ladysmith voor durfde ontbloo- ten van troepen, terwijl de Vrijstaters vol gens de laatste berichten zich op zoo korten afstand van Ladysmith handhaafden. Waar zijn de Vriistaatsche kommando's? Staan zij no-g tusschen den Va/nReenens- en den Tintwa-pas en. Ladysmith, of zijn zij te ruggetrokken in de bergen? Of zijn zij, met achterlating van troepen om de bergpassen te bewaken, naar hun land teruggekeerd uit vrees voor een dreigenden opstand der Basmto's? Wij zullen daarover niet gemakkelijk hot juiste te weten komen; alle berichten zijn uit Engelsche bron. Dat de Engelschen een échec hebben geleden, is niet onmogelijk; de regeering zal daarover waarschijnlijk na dere gegevens afwachten. In ieder geval blijkt uit Joubert's krach- tig-aanvallend optreden, dat de positie der Boereu in Nabal nog lang niet hopeloos is. alles uit is, ik, die het leven ternauwernood ingetreden ben. O neen, het zou beter ge weest zijn, als ze mij, zooals ik wilde, voor mijn brood hadden laten werken. Al mocht dit ook slechts karig geweest zijn, ik zou toch een levensdoel gehad hebben!" Arnold was diep bewogen. De hartstoch telijkheid dier vrouw sleepte hem mede. Zij was dan toch ongelukkig! Zij leed en ver zette zich vruchteloos tegen haar lot. „Maar denk eens aan uw kindereu!" riep hij en greep haar bij de hand, die hij tus schen zijn beide handen geklemd hield. Een zwaarmoedig glimlachje speelde er om haar lippen. „Ja, Milly en Leo," zeide zij. „Maar, ziet u ik moet het u zeggen, want ik weet, dat u mij zeker niet verkeerd begrijpt dat u mij stellig niet verkeerd begrijpt ja, wat groote kinderen zijn, dat wordt nooit op zijn juiste waarde geschat. Daar over bestaan zooveel mooie phrases, dat nie mand den moed meer lieeft, de nuchtere waarheid te zeggen. Als mijn kinderen mij door den dood ontnomen werden, dan ge loof ik, dat ik ze van wanhoop spoedig in het graf zou volgen. En zulk een gevoel heeft iedere echte moeder. De kinderen voedt men; met de beste krachten der eigen ziel voedt men ook nauwgezet hun ziel. Zij staan nooit op één. lijn me' ons. Eerst zijn zij als mooie planten, die men koestert en verzorgt, dan als aardig speel goed, vervroolijkende zonneschijn, later voorwerpen van liefde en zorg, en dat blij ven zij altijdZij beloonen ons met hun dankbaarheid zij geven liefde weder. Ja maar het is de liefde van den eerbied, de dankbaarheid van den plicht. Er is geen vrijheid en geen gelijkheid en geen keuze En zoo denkt dr. Loyds er, blijkens zijn interview door Reuters correspondent te Brussel, ook over. Leijds wantrouwt de juist heid der Bntsclie berichten zeer sterk. En zeker is het mogelijk dat de overwinningen te fraai gekleurd, de échecs daarentegen ver goelijkt worden. V anhet Westenen li etZui den komen nog altijd weinig berichten, maar die er zijn. luiden gunstig voor de Boeren. Zoo is het een bedenkelijk toeken dat in dei haast landingstroepen van de Power- f u 1 door de Engelschen per extra-treinen naar het Noorden zijn gezonden. Ziet het er zoo treurig uit met Kimberley 2 Of wordt inderdaad de noordrand der Kaapkolonie van Colesberg tot Aliwal North door de Vrijstaters bedreigd? Engelsche berichten zeggen zelf dat Co lesberg niet te verdedigen is en ontruimd zal worden. Ongelukkigerwijze spreken de berichten van dezen kant ook al van onrust bij de Ba- soeto's, zoodat de Vrijstaters hun komman do's niet de grens over durven zenden. Zou de Britsche resident in Basoeto-laud nu op eens de inboorlingen niet rustig kunn houden, nu hun hulp de Engelschen van zoo gioot nut kan zijn2 Het is good ook den schijn des kwaads te mijden. Verspreide berichten. Koningin Victoria heeft aan markies Lansdowne, den minister van oorlog, ge seind „Mijn hart bloedt bij het bericht van de verschrikkelijke verliezen. Nog een groote oveiwinning vandaag; maar ik vrees dat zij. duur gekocht is. Wilt gij de uiting van mijn warmste, hartelijkste sympathie overbren gen aan de nabestaanden der dooden en ge wonden met do uitdrukking mijner bewon dering door liet gedrag van hen die zij ver loren hebben De „Daily Mail" spreekt weer over een beraamde Franscli-Russische coalitie tegen Engeland. Het gelijktijdige uitzeileu der Fransche en der Russische Zwarte Zee-vloot zou dan ook aanleiding hebben gegeven tot de Engelsche maritieme maatregelen, waar van een telegram in ons nummer van g „te len gewaagt. Misschien zou Duitschland zioh ook aan sluiten bij de coalitie. Een telegram van den Londeiisriien cor respondent der „Köln. Ztg." wijst daarte genover op de steeds wassende vriendschap tusschen Duitschland, Engeland en A Ver- eonigde Staten. Het Duitsche korps in Transvaal heeft aan keizer Wilhelm het volgende telegram gezonden „Aan des Keizers Majesteit te Berlijn. Duitsche vrijwilligers, naar de grens ruk kend, doen de gelofte vechtend en vallend den Duitschen broederstam trouw te blij ven. Zij beklagen diep dat de politiek der liooge regeering geen invloed kan oefenen op onze belangen, maar protestecren tegen Engeland's roofziek handelen. Moge Duitseh bloed niet tevergeefs vloeien voor vrijheid en recht en Uwer Majesteit® zogen met ons zijn. De Duitsche soldatentrouw zal de in deze liefde. En ieder mensch en iedere vrouw behoeft een gelijk georganiseerd we en, waarvan men terugontvangt, wat men in een andere richting geeft. Zonder deze wederzijdscbe wisseling verbruiken wij onze beste krachten meer en spoediger dan het gemoed dit kan verdragen, zonder schade te lijden. O, daarover heb ik al zoo veel nage dacht heel veel Hij gevoelde, dat zij waarheden uitsprak, die in den kevigsten strijd haar eigendom geworden waren. Hij hoorde, dat haar ziel iets miste, dat een luide, krachtige stem in haai- naar liefde, geluk, naai- een metgezel, die haar begreep, naar zelfstandigheid schreeuwde. Hij liet haar hand los. Zijn ge zicht was bleek, zijn stem klonk dof. „En ik heb u van dat alles beroofd," zei- de bij. Zij sprong op. Het vuur in haar oogen werd uitgebluscht. Zij haalde met moeite adem en greep, om zich te onder steunen, naar de leuning der bank. Beang stigd stond bij vóór haar en zag, dat zij naar woorden zocht. Thans was het oogenblik gekomen thans mocht, thans moest zij tegen hem zeggen: U heeft mij van niets beroofd. Zóó arm was ik reeds tijdens mijn huwelijk. Al leen de vorm van mijn ongeluk heeft een verandering ondergaan. Maar zij kon dit niet zeggen. Zij trachtte tot kalmte te komenmaar het duurde een geruimen tijd, voordat dit haar gelukte. „Luister maar niet naar mij," zeide zij eindelijk met inspanning van al haar krach ten en met een gedwongen glimlachje. „Ik heb mij weer eens door mijn temperament laten meesleepen. Ik heb het immers goed boven duizenden. Ik lijd t mijn kinderen geen gebrek. Dat is al veei. Alle menschen vriendschap handhaven die Uwe Majesteit zelf eens toonde. Dit door kolonel Scliiel en dr. Mangold namens het Duitsche korps onderteekend telegram zal zeker keizer Wilhelm wel een oogenblik tot nadenken stemmen over de „politiek der hooge regeering". De Boeren moeten een Amerikaanscli journalist hebben gevangen geno-nien die zich tusschen de strijdende Engelsche solda ten ophield. Zijn regeering zou te Pretoria aandringen op zijn bevrijding. 't Verhaal klinkt wel wat zonderling In het Lagerhui*. De Commons hebben gisteren de finan cieels voorstellen der regeering tot dekking der oorlogskosten goedgekeurd. Sir Michael Hieks Beach, de kanselier der schatkist, deelde m het Lagerhuis me de, dat de inkomsten ruimschoots de ra ming overtroffenhij hoopt zelfs aan het eind van het rekeningjaar een batig saldo van drie millioen pond sterling te hebben. Dit saldo is reeds een belangrijke bijdrage voor het oorlogscrediet van tien millioen, dat V rij dag is toegestaan. De minister meent dat de rest van het geld gevonden moet norden door een tijdelijke verhooging der vlottende sehuld. Ilij vraagt uit dien hoofde machtiging om een som van acht millioen pd. st. op te nemen op schatkist biljetten, Het is niet noodig dadelijk tot een leenmg toevlucht te nemen en de vraag hoe in de betaling uit dc- opbrengst der be lastingen moet worden voorzien, zal de re geering laten rusten tot April van bet vol gend jaar, wanneer de begrooting wordt in gediend. Sir Michael wees in zijn toelichting op de reeds behaalde overwinningen, en al zijn de laatste berichten eenigermate zorgwekkend, elke dag brengt Engeland nader tot het tijdstip waarop in Zuid-Afrika een verplet terende overmacht tegenover de Boeren zal staan. Terwijl aldus de oorlogskansen voor En geland gunstig staan, wees sir Michael er nog op dat deze oorlog verschilt van vroege re oorlogen, waarin Engeland gewikkeld is geweest, en waarvoor het de volle kosten heeft moeten dragen. Wat ook de kosten van dezen oorlog mogen zijn, het is niet ze ker dat Engeland ze geheel zal moeten dra gen. Het zou in overeenstemming met alle wetten van den oorlog zijn, wanneer, als het overwon, de Traiisvaalsche belastingplichti gen een deel van de kosten zouden diagen. Sir Michael betoogde dat Transvaal rijk is, vooral door de goudmijnen. De Ieren konden niet nalaten bij die woorden een spottend gejuich, aan te heffen, maar de minister vervolgde„Transvaal zal zeer wel behalve de gewone regeeringsuitga- ven tot een redelijk drag kruinen deelen in de oorlogsuitgaven." Mocht daarentegen de oorlog onvoorspoe dig zijn en lang duren, dan zou de regee ring een beroep doen op de vaderlandsliefde van het volk. De leider der oppositie, sir Henry Camp- bell-Bannerman keurde het voorstel goed. Hij achtte het noodig onverdeeld te z\jn. Daarentegen verzetten Dillon en de ove rige Ieren zich nogmaals tegen den oorlog, in vaak heftige bewoordingen. „Chamber- zeggen, dat men daarvoor dankbaar moet zijn." Nu echter was zijn zelfbeheersching van hem geweken. Hij greep naar baar hand en drukte deze heftig aan zijn lippen. „U gaat onder lijden gebogen!" riep liij uit. „Ik heb dit we! begrepen. En toeh scheen u voor geluk geborem te zijn. Van dit oogenblik af zal ik rust noch duur meer hebben, voordat ik hoor, dat de wonden ge nezen zijn, dat een nieuw geluk u geheel ervult." Zij liet hem haar lian-J behouden en glim lachte hem pijnlijk toe. „Maak u over mij maar niet bekommerd," smeekte zij. „Ik ben er alléén de schuld van, als het mij niet gelukt, tevreden te worden. Ik beschuldig mij zelf, eenig en al leen mij zelf. Ik heb zulk een ontevreden humeur: dat is alles. Egoïsten hebben het goed, de volstrekt onbaatzuohtigen o,>k. Bei den bevinden zich in een toestand van even wicht. Maar ik wankel zoo heen en weer: nu eens verlang i' iets ongehoords aan ge luk en gunst van het lot voor mij, dan we der koester ik dit ééne verlangen, mij voor de mijnen op te offeren. Zoo verkeer ik al tijd in strijd. Nu eens gevoel ik mij onge lukkig voor mij zelf, dan weer voor ande ren. Of ik bij zulk een gemoedsgesteldheid nu te Berlijn of te Mühlau woon niet waar, dat staat gelijk." Zij wilde met een schertsend woord be sluiten. Maar haar stem weigerde haar daar bij haar dienst, en zij wendde haastig het hoofd af. „Ga heen l" fluisterde zij. „Dat is beter „Ik ga heen," zeide hij, „ik ga ongelukki ger heen dan ik kwam, en toch ook rijker. U heeft mij tot deelgenoot van uw lijden Iain's hand," zoo sprak o. a. O'Brien, „is met bloed bevlekt als die van een misdadi ger dien men naar het schavot zendt." Na- tuufhjk werd O'Brien, toen hij weigerde die woorden terug te nemen, met verpletteren de meerderheid geschorst. <»'emeng<ic Mcdedeelingen. Eerstdaags zal, naar men zegt, het ver haal verschijnen van keizer Willi elm's reis naar het Oosten, geschreven door den Kei zer zelf met medewerking der Keizerin, vooral wat betreft photografisehe opnamen In de Siegesallee te Berlijn zijn velschil lende beeldengroepen, voorstellende vroege re vorsten uit het huis Hohenzollcrn met mannen van hun tijd, door een baldadige hand verminkt. Men weet hoe de Keizer gesteld is op die beeldenreeks. De politie heeft dan ook reeds 500 mark uitgeloofd voor het vmden. van den dader Koning George \an Griekenland cn pie- sident Loubet wisselden gisteren bezoeken. Bij de opening der zitting van den Parij- schcn gemeenteraad hield Vsguier als oud ste lid een toespraak, waarin hij de politiek der regeering huldigde. Lupicia werd tot voorzitter herkozen. Dc „Siècle" verzekert nu stellig ie weten dat kolonel Jouaust, de voorzitter en ma joor de Bréon dc twee leden van den krijgs raad zijn geweest die vóór Dreyfus' on schuld hebben gestemd. Do Paus heeft mevrouw Loubet een kort baren rozenkrans gezonden van agaat in goud gezet. Toen de Paus nog mgr. Pecehi was, heeft hij de familie Loubet leeren kennen, en 't schijnt dat dc herinnering aan de Loubet's een aangename is. Te Ilolleschau, in Moravië, vielen Zondag ernstige ongeiegeidheden voor. De menigte wierp de ruiten in van de woningen der Joden en plunderde enkele winkels. Daarop viel zij de gendarmerie aan, welke van de wapens gebruik maakte, waarbij 3 personen gedood en enkele gewond werden. De troe pen herstelden de orde. Ook op verschillende andere plaatsen in Bohemen en Moravië is straatkabaai aan de orde van den dag. Overal moeten de Joden het ontgelden, zoodat de volkswoede niet alleen de opheffing der taalverordeningen schijnt te gelden De Spaansclie ministerraad heeft den staat van beleg afgekondigd te Barcelona. De minister van justitie, die de Catelaanselie belangen verdedigt, heeft daarop zijn ont slag genomen. Door een herziening van de pensioenen hoopt de Spaansehe regeering een besparing van CO millioen te bereiken. Te Skutari is overleden prins Chevket Effendi, de 27-jarige zoon van wijlen sultan Abdul Aziz. Luitenant Behaglo, die een Fransche ex peditie in Centraal-Afrika aanvoert, is ge- gemaakt. En als het toeval ons weer c as tot elkander bromgt, ver van ruwe en on verstandige menschen, die ons steeds be spieden mag ik dan de vrijheid nemen, u te vragen, lioe het met u en uw kinderen gaat?" Sabine knikte zwijgend. Hij nam kaar hand in de zijne en kuste deze dankbaar en eerbiedig. Toen ging hij heen. Sabine zette zich weder op de bank neer en barstte m tranen uit. Om haai- heen blepf alles stil. Allengs droogde zij haar tranen en keek angstig in de rondte, of geen nieuwsgierige haar wee- nen gadegeslagen had. Er was echter ner gens iemand te zien. Door de karig met loof begroeide strui ken van het pas aangelegde park vertoon den zich de huizen van Mühlau. Een zij straat keerde haar achterzijde naar het park toe. Uit de schoorsteenen, die boven de daken uitstaken, verhieven zich rookwol ken in de droge lucht. Onveranderlijk, in lachend blauw stond de hemel en gaf aan den roodachtig grauwen kerktoren en aan zijn koepeldak een kleurrijken achtergrond. Sabine stond op en begaf zich met haas tige schreden naar de stad. Het was haar, nadat zij den laatsten traan gedroogd had, onuitsprekelijk licht, schier gelukkig te moede. Het was haar, als had zij de laatste tien maanden met wachten doorgebracht. De dag van heden had aan dit wachten een ein de gemaakt. De stilte was voorbij gegaan en. het leven was gekomen. (Wordt vervolgd.I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1