53"c Jaargang.
Donderdag 26 October 1899.
No. 10073.
Eerste Blad
Maar een mensch!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
])eze courant verschijnt djageiijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl, 1.25. Franco
M post fl. 1.C5.
Prijs per weekVoor Schiedam en V 1 a a r d i|n g e n 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
m het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
UIMHRVirwTH
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12 Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jtleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Xo. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 25 October '99.
De oorlog.
De positie der Boeren.
Er is nog geen beslissing in Natal ge
tallen. Vrijdag is er gestreden by Glencoe
en Zaterdag bij Elandslaagte; daarna is de
hoofdmacht der Boeren opgerukt tegen Dun
...enGlencoe en heeft blijkbaai aanvankelijk
succes gehad generaal Yule heeft zijn positie
achteruitgebracht.
Hoe jammer toch dat alle berichten uit
Engelsche bron komen of althans uoor En
gelsche handen gaan. Elke oorlog leert op
nieuw wat zoo'n censuur is. Men dtnke maar
eens aan den Spaansch-Amerikaanschen oor
log met zijn tallooze onware tijdingen.
Daaiom is het noodig telkens cenige dagen
lerug te gaan, om de goede draad terug te
vinden, Laat ons zien hoe de zaken staan.
Eerst is een vóórkolonne der Boeren,
waarschynlijk onder bevel van Lucas Meijer,
in gevecht geweest bij Glencoe. Het schijnt
dat dit korps voorbarig is geweestbet kan
ook zjjn dat het uitblijven van Erasmus met
zijn kommando, op wien Meijer gerekend had,
de oorzaak is geweest van het óchec dei-
Boeren.
Intusschen naderde Jouibert met de
hoofdmacht om het legerkorps van Symons,
na diens verwonding-de generaal blijkt
inderdaad niet dood, maar zelfs aan de be
tere hand te zijn onder bevel van gene
rad Yule, aan te vallen en naar het Zui
den terug te werpen.
Blijkbaar is dus èn het matcricele èn het
moreele effect van het eerste gevecht bij
Glencoe niet zóó groot geweest, of de Boe
ren konden onmiddellijk den volgenden dag
den aanval hernieuwen. De 74-jarige Oom
Paul en Piet Joubert voerden zelf hun
landgenooton aan.
Ter zelfder tijd viel generaal White van
Ladysmith uit een kleine troep Boeren, ze
ker geen 2000 man sterk, bij Elaudslaagte
op het lijf. Hij behaalde de overwinning;
de Boeren werden in de richting van
Waschhanlk teruggeworpen. Maar die over
winning was duur gekocht, en dat White
niet op rozen sliep, blijkt wel uit liet feit
dat hem uit Pietermaritzburg haastig ver
sterkingen werden toegezonden.
De bij Elaudslaagte geslagen Boeren trok
ken, zooals wij zeiden, terug op Wasch-
bank, waar zij de spoorwegbrug vernielden.
Of generaal White hen hier andermaal
heeft geslagen, blijkt niet duidelijk uit de
aededeelingen van het legerbestuur in het
Lagerhuis,
Die mededeelingen zijn zeer eigenaardig.
Waarom worden de depêches var. generaal
White zelf niet meer ter kennis gebracht
ran de natie? Waarom moet lord Wolseley
ra ssamenvatten" en aldus een zorgvuldig
preparaat aan het volk te slikken geven
Durft de regeering niet met de volle waar-
beid voor den dag komen
DOOB
IDA BOY-ED.
21>.
Eindelijk eens een evenement! Eindelijk
eens een uur, waarvan het de moeite waard
was, het doorleefd te hebben, waaraan zij
telkens en telkens weer kon denken. Ein
delijk een mensch, die van haar hield,
haar begreep, om haar leed, wiens hart vu
rig wenschte, geluk in kaar leven te bren
gen, die alles voor liaar zou willen doen,
■wat maar in zijn vermogen was, een
mensch, die zich inwendig gedrongen ge
voelde, aan liaar te donken, maar niet met
dien dwang, welken de plicht oplegt, een
mensch, aan wien haar persoonlijkheid een
levensdoel gaf, wiens persoonlijkheid aan
haar leven een nieuwe beteekenis bijzette.
Haar schreden werden bevleugeld, kaar
oogen fonkelden.
En toch was er geen vaagheid en eigen
lijk ook geen overdrijving in haar gedach
ten. Zij wast, dat Arnold Yon Körlegg en
rij nimmer in het publiek vriendschappelijk
met elkaar zouden kunnen omgaan, dat de
vooroordeelen der geheele wereld, althans
der Mühlauer wereld, zich daartegen zouden
sankanten. Een weduwe knoopt geen vriend-
schapsbetretkkingen aan met den man, die
Jaar echtgenoot doodgeschoten heeft, al
heeft hij dit oo'k tegen zijn wil gedaan en al
gevoelt hij er diep berouw over.
Maar voor haar eigen rechterstoel achtte
mj zich niet schuldig daarvoor, dat Arnold
Jon Körlegg haar sympathie bezat, dab zij
ot dusverre nooit een man had aangetrof
fen, die haar zóó degelijk, zóó ernstig, zóó
manlijk voorgekomen was.
Tereciit merkt de BrusseFehe sPeiit Bleu
op dat het de schuld der regeering zelve is,
wanneer men uit haar mededeelingen di-til-
leert dat de troepen ouder generaal Yule
een nederlaag hebben geleden.
Maandagavond kampeerde Yule 16 mijlen
ten zuiden van Dundeewij zouden zeggen
dat die terugtocht in zuidelijke richting een
overwinning der Boeren beteekent. Blijkbaar
heeft Yule toen de hulp van White inge
roepen, zooi'at deze gisteren een poging heeft
gewaagd om zich door de Vrijstaters die hem
in den weg stonden, heen te slaan en zich
met Yule te vereenigingen. In die poging
schijnt White geslaagd te zijn. Hij zou zich
volgens het door Wyndliam in het Lagerhuis
voorgel;zen résumé gisteravond met Yule
vereenigen.
Is dit inderdaad zoo, dan wordt wellicht
op dit oogenblik de beslissende slag geleverd
tusschen de hoofdmacht der Boeren en de
vereenigde korpsen van White en Yule. Zeker
is die beslissing spoedig op handen.
En nu wij dit schrijven, dringt zich ««.n
ons op al de ernst, al hel klemmende bela-.g
van dcz<*n grooten strijd, en oris bait vraagt
de zege voor het kleine, dappere volk dat,
sierk door zijn gued recht en zijn vast ver
trouwen op goddeiijken bijstand, de worste
ling aandurfde tegen het machtig Groot-
Britannië, den erfvijand der Afrikaander
natie.
Bij den terugtocht van Dundee naar het
Zuiden heeft generaal Yule blijkbaar ge-
pioliteerd van het dampige weei-. De Engel-
schen nemen nu een sterke stelling in de
Biggarsbergen in. Hun aantal bedraagt onge
veer 13000.
Intu-jschen zwijgen de Engelsche tele
grammen nog steeds over de Vrijstaatsche
troepen die in bet begin der vorige week
zich bij Acton Homes en Besters Farm zoo
flink hebben gehouden tegenover White's
troepen.
Waar zijn de Vi jjstaatsche kommando's
toch
Een deel er van is wellicht in noordooste
lijke richting getrokken om Joubert te hei
pen een ander deel is misschien ten westen
van Ladysmith blijven staan. Zou ook een
deel der Vrijstaters in zuidoostelijke richting
gerukt kunnen zijn om te trachten generaal
White af te snijden van Pietermaritzburg en
aldus het versterken der Engelschen te
Lady-milh te voorkomen of althans te ver-
ti agen
De ïTirnes" bevatte in baar tweede editie
van gisteren een tamelijk verward telegram,
dat aanleiding geeft lot deze vraag. Uit dit
telegram schijnt te volgen dat de positie der
Engelschen te Ladysmith aan de zuidzijde
is omgetrokken door de Boeien, die Colenso
bedreigen. Zelfs zou het garnizoen van Colenso
de stad verlaten hebben en teruggetrokken
zijn op Pietermaritzburg. Zoodoende zou White
in den rug bedieigd worden en van Pieter
maritzburg zijn afgesneden.
Evenwel, het bericht, dat uit particuliere
bron komt, is zeer vaag en kan wel geheel
oagegrond zijn.
Over de vorige gevechten valt nog dit op
te merken.
Hoezeer lxad zij tot dusverre geleden, als
zij 's morgens wel eens ontwaakte uit be
langrijke droomen tot een onbelangrijker,
dag! De tegenstelling van de werkelijkheid
met haar behoefte aan geluk folterde haar
dan met steeds nieuwe kracht.
Dab was nu voorbij. Het geluk, waarnaar
zij haakte, was wel is waar niet gekomen;
maar er was nu toch iets, waarin zij belang
stelde, een groot, vurig belang stelde. En
juiso het ongewone der geheele lotsverbinte-
nis tusschen haar en Körlegg had een phan-
tastisdie bekoorlijkheid.
Dicht bij de poort ontmoette Sabine haar
kinderen, die aan de hand van Lize eon
wandeling deden. Met een juichtoon ont
sloot Sabine, in bet stof der straat neer
knielende, liaar armen, waarin zij liaar kin
deren opving.
Wat waren zij mooi I Hoe teeder had zij
ze lief! Welk een geluk, ze te bezitten!
Lachend en in hun aardige kromme kin
dertaal met hen sprekende, ging Sabine
verder.
De Mühlauers keken uit de ramen en
spraken er over, dat de mooie weduwe zich
reeds getroost scheen te hebben; want zij
lachte al zoo vroolijk, en een grijze japon
droeg zij ook al.
En in haar grijze japon, met den zwarten
hoed op het hoofd, haar verheugd gezicht
en haar donkere oogen, zag Sabine er
ook zóó mooi uit, zóó jeugdig, zóó levenslus
tig, dat kapitein Von Hallendorf vóór zijn
raam zich op de onderlip beet.
„Morgen zal voor de tweede maal aan
den overkant een bezoek afgelegd worden,"
besloot hij hij zich zelf, „en bij Re in aid
Deuben op Heinsdorf zal ik ook eens uit-
vorsehen."
De kinderen keken naar het raam op.
Reeds wezen wij er op dat de Engelsche
berichten blijkbaar de verliezen der Boeren
en het behaalde succes overdrijven. De Boeren
daarentegen hebben ?ich weder Voortreffe
lijke scheipschutters beloond; ook nu weer
schynt hun taktiek te zijn den vijand van
zijn officieren te berooven.
Bennet Burleigh, een der Engelsche oor
logscorrespondenten, noemt ook het Mauser
geweer, waarvan de Boeren zich bedienen,
een geducht wapen. Vandaar de groote ver
liezen door de Engelschen bij Elandslaagte
geleden, waar vooral de Gordon Highlanders
vreeselijk geleden hebben.
De Engelsche soldaten hebben bij den
aanval op de Transvaalsche positie zich wei
nig om dekking bekommerd, maar zijn on
versaagd voortgerukt.
De gevangen Boeren zijn Daar Pieterma-
ritzbrug en Durban gezonden. De gouverneur
van Natal heeft de burgers aangespoord zich
van vijandige demonstraties te onthouden
tegenover dappere vijanden.
Van de Westgrens
komen weer tegenstrijdige berichten. Te
Kiinberley is volgens Engelsche berichten
salles wel", en uit Mafeking komen mede
voor de Engelschen gunstige tijdingen.
Zonderling klinkt de mededeeling dat pre
sident Steyn een deel der Kaapkolonie be
noorden de Vaalrivier zou hebben gean-
nexeeid. Wat beteekent die blijkbaar valsche
of verkeerd overgebrachte tijding? Want de
Vaalrivier vormt de grens tusschen Transvaal
en den Vrijstaat. Annexatie door Transvaal
zou mogelijk zijn maar door den Vrijstaat....?
Zou soms de Oianje-rivier bedoeld zijn in
plaats van de Vaal, zooiat het gebied der
diamantmijnen in West-Griqualand bij den
Yrij«taat wordt getrokken -
Maar waartoe die annexatie? Gaan de
Boeren op verovering uit?
Wij zullen nadere berichten dienen af te
wachten, alvorens hierover een oordeel uit
te spieken. Voorloopig verdient het bericht
ernstig voorbehoud.
Uit Mafeking is bericht ontvangen van 19
dezer. Natuurlijk uit Engelsche bron, en
evenals andere berichten klaarblijkelijk niet
geheel der waarheid getrouw.
Het handelt alweer over het gevecht met
de Boeren waarvan reeds andere berichten
eewaagden. Wij geven hier de nieuwe lezing
weer.
Om half zes 's morgens geraakte een pa-
tiouille onder lui'tenant Cavendish slaags
met de Boeren. Om bij half zeven werd
daarop een gepantserden trein uitgezonden
om de Boeren aan te vallen. De trein was
aewapend met maxim- en Hotchkin-kanonnen
Men stiet op 509 Boeren, die met geweer
vuur en een maxim-kanon het vuur van den
trein beantwoordden. De trein dreef de Boeren
voor zich uit.
Zonderling is dat Baden-Powell toen bevel
gaf dat de trein zou terugkeeren en zelfs
een escadron uitzond om den terugtocht te
dekken. En dat terwijl de Engelschen de
overhand hadden? Hier is iels niet in den haak.
Sterker blijkt dit nog hieruit dat het esca
dron het benauwd kreeg en niet terug kon
zonder hulp. Een nieuw escadron werd uit-
Mijnlieer Von Hallendorf was hun vriend,
zijn oppasser liet Leo dikwijls op het paard
zitten, en de kapitein sprak de kinderen al
tijd op straat aan, waarbij hij het gesprek
steeds met een „De complimenten aan ma
ma" afbrak.
Hallendorf maakte een buiging tegen Sa
bine en wierp aan Milly een kushandje toe.
Zijn hart klopte onstuimig, hij was be
dwelmd. Er bestoud geen twijfel aan: die
mooie vrouw had hem met een vriendelijk
lachje teruggegroet. Dus tochDus einde
lijk!
Naar hij hoopte, bad zij niet gemerkt,
dat hij juist een liecl oude, heel vlekkerige
cbambercloak aanhad.
Neen, Sabine had dit niet gemerktzij
wist niet eens, dat zij zoo vriendelijk
gegroet had. Met een vroolijk gelaat, onder
schertsende gesprekken, liet zij Leo en Mil
ly de trap ophuppelen.
Boven op heb portaal, waar heb niet erg
licht was, omdat men de kleine keuken vóór
het raam had gebouwd, stond G-usta eu
poetste de kruk van de deur der eetkamer.
De krukken van de beide andere deuren,
die insgeijks op liet portaal uitkwamen,
glommen reeds als spiegels. Hierdoor werd
Sabine er aan herinnerd, dat het Zaterdag
was.
„De jonge Mijnheer is erdeelde Gusta
haar mede.
„Vandaag?" riep Sabine uit. Op een Za
terdag dat was iets heel ongewoons. Des
Zaterdagavonds toch had Reinald de loonen
uit te betalen en niet den inspecteur het
werkplan voor de volgende week vast te
stellenmaar het was liaar toch recht aan
genaam, haar broer weer eens te zien en te
spreken.
„Neem de kinderen maar naar achteren
gezonden en eerst bij twaalven utoen de
Boeien hun stellingen verlaten hadden", kon
het eerste escadron zicli terugtrekken. De
trein keerde toen in volle vaart naar Mafe
king lerug.
Wij zouden zoo zeggen dat het verlaten
van liun positie door de Boeren een aanval
lende, geen wijkende beweging zal geweest
zijn.
Dat kommandanl Cronjé in banden der En
gelschen zou zijn gevallen, is reeds weder
tegengesproken.
liet schijnt dat ook vrouwen te Mafeking
geweren hebben gevraagd om mede te si rijden.
Burgers van Wingfontein di»* door de
Vrijstaters gevangen zijn genomen en latei-
losgelaten werden, verklaren dat zij zeer goed
brhandeld rijn.
Verschillende berichten.
Te Kaapstad en te Durban zijn weer twee
bataillons aangekomen, samen 1900 man. Er
zullen nu geen troepen aankomen vóór die
welke Vrijdag l.l. scheep zijn gegaan. In het
geheel zijn in de laatste dagen 22.000 man
verscheept van de 47.000 die in Zuid-Afi ika
de Britsche troepenmacht moeten versterken.
De Engelsche regeering moet bevel gege
ven hebben geen gebruik te maken van de
hollespitskogels no. 4. Er worden dan ook
kogels van ander model naar Zuid-Afrika
gezonden.
Te Napels heeft de Italiaansche regeering
drie jongelieden doen aanhouden die dienst
wilden gaan nemen in Zuid Afrika tegen de
Engelschen.
Te Londen beweert men datEsterhazy
verzocht heeft dienst te mogen nemen in liet
Engelsche leger.
Te Parijs veizekert men dat het monopolie
van Engeland wellicht aanleiding zal geven
tot internationale besprekingen am de tele
graafkabels neutraal te verklaren. Het denk
beeld is vroeger echter leeds afgestuit op
den onwil van Engeland om zjjn recht prijs
te geven.
Ucmengcie IHededeclingca.
De gezondheid van keizerin Frederik, kei
zer Wilhelm's moeder, boezemt haar omge
ving ongerustheid in. De Keizerin lijdt in de
laatsten tijd aan hevige zenuwpijnen.
Mgr. Simar, bisschop van Paderborn, is
tot aartsbisschop van Keulen gekozen.
Minister Balfour sprak gisteren in het
Engelsche Lagerhuis de hoop uit dat de
zitting van iiet Parlement Vrijdag zal kun
nen gesloten worden.
In den Fransehen ministerraad van gis
teren heeft president Loub. een besluit
onderteekend, bepalende dat de opperste
raad van oorlog voortaan alleen zal bestaan
uit officieren die in tijd van oorlog bestemd
zijn cm een armee aan te voeren en in vre
destijd een legerkorps kommandecren. Te
genwoordig voeren de meeste leden van den
raad geen kommando.
Generaal Lucas is tot lid van den raad
benoemd.
Dc ministerraad keurde Waldeck-Rous-
mec I" beval Sabine en voegde er, om de
kleinen te troosten, bij: „Jelui kunt oom
Reinald straks nog wel eens goedendag ko
men zeggen."
In de huiskamer trof zij een zonderlinge
groep aan. Aan Reinalds borst weende liaar
moeder; de opperbaljuw had zich omge
keerd en wischto zich met zijn zakdoek de
tranen af.
„Is er een ongeluk gebeurd?" riep Sabine
uit. Reeds vertoonde zich een sombere trek
op haar gelaat. Juist was er een weinig
moed en een weinig tevredenheid in kaar
ziel gekomenen daar stond haar weer het
een of ander leed te wachten. Het was, alsof
het niet anders zijn kon.
Maar ditmaal had haar wantrouwen in
het noodlot liaar toch bedrogen.
„Integendeel," zei de opperbaljuw diep
geroeid. „Je broer is geëngageerd, en dat
wel zoo recht naar mijn zin."
Met een jubelkreet vloog Sabine haar
broeder om den hals en duwde haar moeder
daarbij een weinig op zijde. Bijna scheen
het overdreven, zooals zij lachte en weende
en zich verheugde en haar broeder kuste.
Reinald was liet bijna wat te veel, maar hij
was toch diep getroffen; want hij had er
zich eigenlijk wel een weinig ongerust over
gemaakt, dab Sabine deze mededeeling min
der gunstig zou opnemen.
Toen zij aan haar gevoel lucht had gege
ven, was het haar vredig en rustig om het
hart. Ach, liet leven kon toch nog weder
rijk en mooi worden!
„Vertel nu eens op!" zeide zij. „Wie is
het? Hoe heet zij? Is het Martha Voigt-
stedt?"
„Ja," antwoordde hij, „de oudste van de
Wendessener Voigtstedbs."
Nu begon hij, ©enigszins onbeholpen, in
de voordracht, te vertellen welke goede
beau's ontwerp op dc vakvereemgingen
goed.
De minister van koloniën stelt voor, ge
neraal Galik-ni te benoemen tot gouver
neur-generaal van Indo-China en generaal
Trentinian in zijn plaats tot gouverneur-ge
neraal van Madagascar.
Jules Guérin is overgebracht naai- een dei-
cellen in het Senaatsgebouw, omdat liet
daar warmer is. Guérin moet ongesteld zijn
ten gevolge der m het „fort Chabrol gele
den ontberingen.
Men zegt dat de Fransche consul-gene
raal te Kaïro, Cogordan, gezant te Bern zal
worden. De Petiteville zou hem te Ivauo
opvolgen.
Graaf Torreanaz, gouverneur der Spaan-
sclio Bank, is benoemd tot minister van jus
titie.
De Staatscourant kondigt de schoising
der constitutioneele rechten aan voor Bar
celona.
Gisteren begon de Oostenrijiksche Kamer
met de beraadslaging over de verklaring der
regeering. De i'seehen maakten geweldig
rumoer en scholden op den minister van
justitie bij de behandeling der interpellatie
over do geheime instructies, die met betrek
king tot de opheffing der taalwetten aan
de gerechtshoven in Moravië en Boheme
zijn gezonden.
Het oude spel begint weer; een afgevaar
digde drong de ministerieele tribune bin
nen er werd met papierproppen gegooid
andere afgevaardigden wierpen, den muns
ter van justitie papieren van de ministe
rieele tafel na, toen de voorzitter onder ge
weldig lawaai en gehuil van de Tseclien cle
zitting gesloten had.
Generaal Castro heeft nu het president
schap van Venezuela aanvaard. Er is reeds
een nieuw ministerie gevormd.
Tweede Kamer.
Gisterenavond hield de Katholieke Kamer-
club eene vergadering.
Transanal.
De ambulance vao het Nederl. Roode
Kruis vertrekt n.s. Zaterdagochtend ten 9
uur van Amsterdam per stoomschip K n i g.
Het personeel wordt voorzien van legiti
matie-bewijzen witte kaarten die
onderteekend zijn door den president en se
cretaris van het Hoofdcomité hier te lande.
Op de achterzijde zijn in het Fransch afge
drukt de artikelen 2 en 3 der Conventie van
Genêve van 22 Augustus 1864 betrekking
hebbende op de neutraliteit van «het genees
kundig personeel van het Roode Kruis.
Kwartguldcns-Yereenigiug.
Onder voorzitterschap van den heer jhr.
Hora Siccama werd gisteren te 'sGraven-
hnge de jaariijksche nlgemeene vergadering
gehouden der kwarfguldens-vereenigiog.
In zijn openingswoord herdacht de voor
zitter het 5-jarig bestaan der vereeniging,
dankbaar gewagende van het vele goede,
eigenschappen Martha bezat, en hoe hij
haar om deze reden liefgekregen had en
welk een rijken uitzet en welke aanzienlijke
huwelijksgift zij zou meekrijgen.
Hij was een rijzig, knap man, donker
evenals Sabine, maar niet bleek zooals zij
want zijn gelaatskleur had door de lucht
een roodachtig bruine tint aangenomen, ter
wijl zijn voorhoofd blank gebleven ,was. Zijn
werk had aan zijn voorkomen iets ruws,
aan zijn bewegingen iets lomps gegeven. Hij
zag er, alles bij elkaar genomen, als een
man uit, die weet, wat hij wil en kan, maar
niet als iemand, die veel denkt.
„Zoo graag zou ik willen, Sabine," zeide
hij ten slotte, „dat jij en mijn Martha
dat jelui beiden elkaar zoo recht als zusters
liefhadt! Mijn Martha heeft mij ook be
loofd, van haar kant het hare daartoe te
zullen bijdragen."
In tusschen was de opgewondenheid van
Sabine langzamcrlieid wat tob bedaren ge
komen. Zij luisterde eeuigsziois verstrooid
toe. Het was zoo'n onschuldige zaak, zoo'n
weinig beteekeneud voorval voor de wereld,
dat Mijnheer Voigs teelt van Wen dessen heb
engagement van zijn brave dochter niet
Mijnheer Deuben van Heintsdorf goedge
keurd had. En men kon er iethvat ongedul
dig van worden, als Reinald om de twee mi
nuten zeide: ..Mijn Martha." Maar toen
eindelijk zijn stem van ontroering trilde en
haar moeder daarbij telkens weder in tra
nen uitbarstte, kwam zij zich zelf onharte
lijk, onverschillig, strafwaardig voor.
Zij stond op, omhelsde haar broer en be
loofde, dat zij zijn Martha met open armen
en een warm hart zou ontvangen.
(Word} vtrvolgd.J
