Donderdag 9 November 1899. No. 10085. 535<e Jaargang IVlaar een mensch! DE BOEREN. UIT DE PERS. BUITENEAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor S c h i e d a in en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65, Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 11) cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advcrtentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan liet bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 68. humwims Prijs der Advertentie»: Vin 17 regels 90 cents; iedere regel meer Pi1; cents. Reclames 90 cents per regel. Groote lettors naar do plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op vonrdoelige voorwaarden. Tarieven bier van zijn gratis aan bet Bureau te bekomen. In do nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Uleine tulrertenliën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen. Inferc. Telefoon H'o. 123. Hot «Utrechtsch Dagblad" geeft het vol gende vers van Nicolaas Beets: Zult gij een ijdle wereld leeren Wat Godsbetrouwen zegt. Gij strijders in de kracht des Hoeren Voor vrijheid, orf en recht Klein Volk van ploegers, herders, jagers, Belasterd en veracht Door uw hoogmoedige belagers, Gerust op overmacht? Gij, in hun oog nog half barbaren, Alleen verdelging waard, Maar Heldenkroost van Martelaren, Niet van hnn bloed ontaard, Gij predikt Koningen en Volken, Hoe groot en machtigHij Die zetelt boven lucht en wolken Is machtiger dan gij. De God dier psalmen en kronijken, Waar onze ziel bij leeft, Zal nooit doen wanklen ot bezwijken Die Hem zijn eere geeft »Op wagens, paarden, en op helden 5>Zij onze vijand stout, »Mnar wij, wij zullen de eer vermelden »Van hem (lie ons behoudt!" Behoud hen, God der legermachten, Sta Godlijk aan hun zij 1 Verhoog ze die Uw heil verwachten, Verplet hun weerpartij 1 Laat nog de stervende eeuw ervaren, Dat, waar Ge in glans verschijnt, 't Boos opzet van geweldenaren Als rook en damp verdwijnt 4 November 1899. De houding der Regeering. Van onderscheiden kant is er op aange drongen. dat de Tweede Kamer een echo zou geven op den kreet van verontwaardi ging, die in het Afrikaanse» geding Enge- lands houding, heel het land over, aan ons volk ontlokt heeft. Hiertegen teekent sDe Stand." verzot aan. »Volkf-agitatie mag geen Parlement tot onvoorzichtige stappen verleiden. En elk overhaast, niet tot op den bodem doorge- dacht, parlementair initiatief, zou steeds zulk een merk der onvoorzichtigheid dragen, om dat hut, op niets uitloopende, de positie van Engeland sterkt, en. van wezenlijke betee- kenis zijnde, zoo ver reikende gevolgen voor Nederland zou kunnen hebben dat niemand er op dit oogenblik het eindresultaat van zou kunnen voorzien. sEen parlementaire actie, stiekkonde om óf het Kabinet te prikkelen tot iets wat het zelf niet-geiaden acht. of ook om censuur over de laksheid der Ministers uit te oefenen, zou niet één enkel Minister, maar heel het Kabinet treffen, en bet Kabinet, zoo liet tegenover een vijandig votum kwam te staan, dringen tot aftreden. »0p zichzelf zon dit verlies te dragen zijn. Misschien kon het zelfs in veler oogen winste wezen. Maar men verge te niet, dat een nieuw Kabmet, uit zulk een cris geboren, dan óf zijn eigen optreden zou veroordeeien, óf tot het volgen van een meer energieke bniten- landsche politiek gehouden zou zijn. Bleek dit dan niet te kunnen, dan gaf men Enge- DOOR IDA BOY-ED. 33) „U verlangt mijn raad? U liet zioli al thans in dioTi geest uit. Maar bet komt mij voor, dat u reeds een besluit genomen heeft," zei de zij somber. „Misschien wel," zeidc zij met een raadsel achtige uitdrukking. „Er bestaat nog een re den Wat schreef u onlangs ook weer over gevaren, waarvan het beter is, ze te vlieden Een mariage de raison heeft iets van een toe vluchtsoord." Hij meende spotternij uit haar woorden te nooron en antwoordde gemelijk. Zij wisten zelf niet, hoe het zoo gekomen was, maar vij andig en. koel zaten zij naast elkander. „Nu, u heeft het thans ondervonden, wat daarvan komt," merkte hij aan. „Toch. niet. Mijn huwelijk was de verwe zenlijking van een illusie, niet bepaald een mariage de mison, zeide ik u reeds. Maar liet had met diat al wel goed kunnen afloopen. Mij komt het voor, dat ik een materiaal was, ■waarvan wel iets te maken zou geweest zijn. De ziel eener jonge vrouw is voor den echtge noot als het talent in den Bijbel, dat hij ver standig moet beheeren, als het hem rijk zal maken. Met de schatten, die wellicht ook in mijn ziel lagen, heeft hij niet gewoekerd. Dus zijn zij waardeloos geworden." land een stuk op het schaakbord gewonnen. En zette men, om dit af te wenden en eigen positie te redden, zijn opzet toch door, dan konden de gevolgen schromelijk wezen. sOf ook, liet de Kamer liet zoover niet komen, en trad ze voor de onaannemelijk ver klaring van een voorgestelde motie terug, dan zou men openlijk en ten aanhoore van heel Europa een machteloosheid geconstateerd hebben, die, in stilte gedragen, reeds zoo uiterst pijnlijk is, maar die moedwillig aan de groote klok gehangen, onze vaderlanrRcho eere kwetsen zou." In zooverre Nederland op dit oogenblik een vinger op diplomatiek terrein roeren kan, is het naar »D<* Stand." ebch van de nationale waardigheid, dat wal ge schiedt in het uiterste geheim geschiede, en niet uitkome, eer het gelukt is. »Dat zich hierbij een leemte voordoet, valt niet te miskennen, ylndien ooit, dan moest thans de por tefeuille van Buitenlambehe Zaken in handen van een man zijn, tot wien heel l,et volk, zonder onderscheid van partij, met ongeschokt nationaal vertrouwen opzag. En, zonder in het minst de vele goede qualiteiten van mr. De Beaufort te miskennen, is het toch een publiek geheim, dat hij dit nationale ver trouwen niet bezit, en, door het in dit tijds gewricht onbezet laten van den post te St. Petersburg, dit vertrouwen, voor zooveel hij dit genoot, zeker niet versterkt heeft. jiToch is op dit oogenblik van de zijde der Kamer deze leemte niet door een inter pellatie over wat de Regeering thans deed, weg te nemen. Misschien zal de Kamer bij Hoofdstuk III zich kunnen uitspreken over de houding van onzen Minister van Buiten- landsehe Zaken inzake de Vredescomferentie wij] dat bet verleden betreft. Maar met het oog op den uilgebroken oorlog, zou alleen het Êalinet zelf kunnen bandelen, indien de Ministerraad eigenrr beweging persoonsver wisseling bij buiteniandsche zaken in 's lands belang noodzakelijk achtte. »De Kamer daarentegen kan zich, wat den uitgebroken oorlog betreft, overmits elke oflicleele stap tot buitenianrbche complica tion kan leiden, niet dan nis oen man, zon der onderscheid van partijen, om de Regeering scharen". tigctneca overclclil. SCHIEDAM, S Nov '90. t»e oorlog. Do Boo run geslagen? O O Er blijkt Donderdag on Vrijdag hevig ge vochten te zijn langs do lijn Colons»Lady- suiithBestors Farm, cu volgens de Engel sehe berichten bobben da Boeren hot veld moeten ruimen na vrecsclijke vrlicsen te liob- bcn gelodeip Er is echter, al neemt men aan dat do Boeren klappen bobbon gehad, ge reed e aan leiding om de Engelsehe telegrammen voor zeer overdreven to houden. Zelfs is do moge lijkheid niet buitengesloten, dat wij met over winningen a la Glencoe te doen hebben. Maar zijn dei berichten overeenkomstig de waarheid, dan hebben de Engelsehew inder daad flink revanche genomen. Laat ons aannemen dat het zoo is. Dan blijkt dat er allereerst Donderdag hevig ge streden is bij Ladysinitli. Het is de reeds be kende overval van een Boeren-laager, „Neen, Sabine!" riep hij plotseling weder vol geestdrift uit, „niet waardeloos gewor den.Duizenden rijkdommen- zijn er in u..." Zij grimlachte pijnlijk, „En die ongebruikt wegsmolten," vervolg de zij. „Zie eens, opdat mijn huwelijk geluk kig zou worden, zou het misschien reeds vol doende geweest zijn, als ik tegen mijn man had kunnen opzien. Maar hij hij koesterde ivcnschen zonder den moed te hebben om ze in vervulling te doen komenhij had onfat soenlijke gedachten, maar ten govolge van lafhartigheid on opvoeding handelde hij fat soenlijk. Hij sloeg er nooit eens op los met oen eerlijke mannenvuist hij mopperde en scliimpte slechts. Ach! dat is niet iets voor een vrouw, die denkt, niet- iets voor een vrouw, d'ie enthousiasme lieoft. Gaarne zou ik deelgenomen hebben aan alles, wat hem be zighield. Maar het kleingeestige stuit mij te gen de borst." „En meent u dan in Hallendorf een man te vinden, die alles bezit, wat uw vroegere echtgenoot miste?" riep hij verwonderd uit. Hij zag haar doordringend aan Zij keek vóór zich. Op haar gelaat vertoon de zioh een afwisselende uitdrukking. Hij mg, dat zij met een besluit streed. Toen zij daar op den somberen blik op hem vestigde, was baar gelaat plotseling vroolijk. „Neenriep zij uit, „dat denk ik niet. En ik wil hem ook niet hebben. Ik heb mij dat maar zoo diets gemaakt, omdat ik er naar haakte, met u over mij zelf te spreken. U moest mij beter leeren kennen. U moest te weten komen, dat Een Kaffer!ooper, die Zaterdag te Estcourt aankwam, nadat hij gedurende den nacht door de liniën der Boeren was geslopen, ver telt dat de strijd het hevigste woedde op Ta tl i,am s Farm, een weinig oostelijk van Betters Farm (bij de spoorlijn naar dén Vrij staat). De Engel»ehen dreven den vijand te- mg naar liet kamp; de vijand leed groote verliezen en dertig bereden Boeren werden krijgsgevangen gemaakt. Een tweede bericht raamt de verliezen der Boeren zelfs op 800 aan dooden, gewonden en krijgsgevangenen. Nu hgt Tatliam's Farm twee mijlen van Besiers Farm af, naar den kant van Lndy- smith, waarvan het nog tien mijlen verwij derd i». Het was du» een vrij gevaarlijke on derneming voor de Engelschen om zich zoo ver van hun kamp to wagen op een heuvel achtig terrein, waarop hoi gevaar van afge sneden te worden met gering wa«. Do mili taire medewerker dei" „Westen. Gaz." dan ook, al geeft hij toe dat generaal White wel beter den toestand zal kunnen beoordeclen dan de Muurman aan don wal" te Londen, acht toch dergelijke uitvallen vrij bedenke lijk. White schijnt dit niet zoo 111 te zienal thans Vrijdag heeft hij zijn aanvallende be wegingen voortgezet. Het Escourter telegram zegt daarvan Vrijdag werd het gevecht hervat. De Boeren vuurden van Nosawathshana-heuvel nabij Hepwortlis Farm de vijand werd weder naar het kamp teruggedreven met verlies. »Een groot kommando met artillerie onder bevel van .Tan Wessels heeft stelling genomen links van den lichttoren en beheerscht Wood home Picciones en Langvaracht Farms tegenover Besters. Een klein kommando is nu gekampeerd ten zuiden van het station Pieters en behaerscht den spoorweg. Te Colenm is nog geen schade aangericht." Over het gevecht of de ge vechten van Vrij dag zijn de berichten eveneens zeer onduide lijk. Het schijnt dat de Boeren wel Colemo genomen en de bezetting tot aftrekken ge noopt hebben, maar daarom nog niet mees ter waren van de bi nggen over de Tugela en de spoorlijn CuIen*o Lady»-mitlr. Immers nog voortdurend schijnen er treinen te heb ben gelooperr, terwijl in bet gevecht van Vrijdag de Engelschen de Boeren uit hun stelling Grobterskloof-heuve! verdreven en naar Tugela gejaagd zouden hebben. Volgens het door generaal Ruller naar Luiden overgeseinde telegram uit Estcouri. dat »een nauwkeurig afschrift wordt genoemd van den pers-censor", is er Vrijdag gestreden bij Dewdrop. zuidwestelijk van Lndysmith, en Inj Buhvana-heuvel, meer oostelijk. Met geringe verliezen, 8 dooden en 20 gewonden, zouden ile Engelschen belangrijke voordeelen hebben behaald. Dat de Roeren niet meester zijn van de spoorlijn, volgt ook uit het Estcorrrier tele gram, dnt van een gepnnteerden trein spreekt die de Tugela-bi ug is gepasseerd. Zonderling is echter dat die trein Zaterdag ook Colcnso nog i>wij" vond. De beschieting van Lady*mill) houdt aan; volgens de Engelsehe berichten echter zon der veel succes. Ons dunkt echter dnt het onderbrengen der bevolking in de kazematten er op schijnt te wijzen, dat het belegerings geschut der Boeren toch niet zoo onschade lijk is als men het wel wil doen voorkomen. Sir Red vers Buller moet intusschen den toestand in Natal zeer zorgwekkend ncliten. Hij zou besloten hebben niet op de verster- rk zeer veel teleurstellingen ondervonden heb en daarbij zóó standvastig en rijp gewoiden ben, dat ik mij zelf wel iu staat mag rekenen, mij tegen alle gevaren te beveiligen."' Sabine!" „Wil u na al deze bekentenissen altijd nog uw vriendin verlaten? U weet nu ten volle, hoe arm zij was en uog is! Niet eens heeft zij het vooruitzicht, zich aan haar pijnlijken toe stand te ontrukken want zij wil noch dezen tot man hebben, noch iemand anders. Zij wil van het noodlot slechts een aalmoes hebben: uw vriendschap, beste Arnold 1" „Vergeef het mijsmeekte hij en drukte een kus op haar liand. Lang zaten zij nog bij elkander en spraken over Sabine's huwelijk eu over haar kinderen, over haar pijnlijken toestand, waarin nimmer een verandering zou kunnen komen, als zij haar goede ouders niet wilde grieven. In Arnolds ziel was eeu volledige onbevan genheid gekomen. De sombere avond, de ern stige gesprekken dat alles deed geen vroo- lijke stemming bij hem opkomen. En omdat hij nu geen gevaar meer bemerkte, meende hij, dat dit voor immer geweken was. Hij verbeeldde zich, dat hij nu tot Sabine in een nieuwe, een zuiverder betrekking gekomen was en smaakte daarover een rein geluk. Zij spraken hun eerstvolgende samenkomst af, en tegelijkertijd ook, dat zij er elkaar al tijd per brief kennis van zouden geven, als er zich hinderpalen voordeden. Maar ellendig en bleek lag Sabine 's nachts op haar kussen. Zij had zich hem en ziju arge- kingpn te wachten, maar zoo spoedig moge lijk het scheepsgeschut van de To r r i fa 1 e naar L.ulysniith te zenden. Wij Imperi dal de berichten over de dooi de Boeren celeden ernstige ver Hezen onwaar vullen blijken. Een gelukkig bericht mug daarentegen coacht worden een bevestiging van het feit dat de Natal-che Boeren hun stamverwanten uit Tiaïhvanl o,i den Vrij staat helpen. Een eigenaardige tegenspraak met de tri omfen der Engehche wapenen levert de be zorgdheid voor Pielei mant/huig. »Örn de inwoners gentel te stellen", zegl ten Itetiipjr- telegram uit Dort Natal van Zaterdag. »gaat hel marine-detachement nu t geschut naar Pietermaritzburg terug Dat de Boeren den vijand nadeibij zouden g«dokt hebben door het opsteken der witte vlag om vervolgens, een mho op hen af te vuren, weigeren wij ie ge'oovcn- Wij zijn nu eenmaal ten volle overtuigd van den eer lijken zin en de goede trouw der Boeren. In het Zuiden en het Westen. staan de zaken voor do Boeiv-- niet ongunstig. In bet Nooidon dor Kaapkolonie liggen Alivval North, Burglrer sdorp, Steynburg, Barkley en Molteno geheel open voor de Boeren, die ten getale van 2000 man tus schen de Oranje-rivier en Riirghei'sdorp slaan terwijl kommando's vnn 3000 man tntRou- villi; en Bloemfontein worden verwacht. Dat men voor een inval der Boi ren in de Kaapkolonie vreest, blijkt uit het feit dat de laatste trein uit Coiesberg naar East Londen overal de vrouwen en kinderen heeft opgenomen. De Engelsehe bladen verwachten nog steeds dat generaal Buller, -wanneer hij zijn leger korps heelt gevormd, naar den Vrijstaat zal trekken. Laat ons hopen dat de Boeren in tusschen slagen in hun poging om de spoor lijnen en de bruggen te vernielen en aldus den opmarsch naar bet Noorden en vooral den overtocht over de Oranje-rivier zoo moeilijk mogelijk te maken. De 'Zuidgrens van de Oranje-rivier kan dan legen een ovennachtigen vijand met suc ces worden verdedigd. Engelsehe berichten uit Alivval North ge wagen intusschen weer van opgewondenheid ouder do Basuto's, waai van zich een aantal met assegaaien gewapend, in den omtrek ian Alivval North zou vertoond hebben. Om Kirnbeiley moeten nu 4000 Boeren staan, ongerekend de 1500 man onder Cronjé die later zijn gekomen. De Boeren hebben de dynamielmag.rzijnen der De Beers Com pagnie in de lucht laten vliegen. Over Mafeking gewag»n berichten van de Kaap an een bombardement op 24 en 25 October. Gedurende 30 uur werd de stad he- scbrcen en meel' dan 300 granaten kwamen in de stad neer. D* verliezen der Engelschen zijn onbekend. Men weet dnt andere bei-ichten blijven spieken van de slechte uitwerking der Bot- ien-ariillei io en de voortdurende over win ningen der Engelsehen in kleine gevochten. Er moet een kommando Roeren naar Kuurman, westelijk van Mafeking, zijn ge trokken. Deze plaats is nog in handen der Eng el seli en. Uttgelan»! cn «1c mogend lieden. De geruchten over een aanstaande inter ventie der mogendheden zijn nu vrij afdoende ko» vertrouwen terugverovevd. Maar tot wells teil prijs der zelfbeheer-dring. Haar gelieele lurtstoehlclijKe wezen sidderde daaronder. Maar zij wa« over zicli zelf tevreden. Geen blik barer oogen, geen trillen van haar lip pen had hem verraden, wat er in haar lun- B'jna tliic weken gingen cv ongestoord voor hen voorbij. Zij gewenden er zich aan, elkander in lange brieven de indrukken van den dag en daaraan vasiknoopende hun mee- uiiigeu o m treat woicld en men tenenmee te deden. Met veel tact had Sabine weten te vei kin deren, dat Hallendorf een funned hu welijksaanzoek tot haar richtte en een blauw tje liep. Zij benoemde hem toi „haar besten vriend", en Arnold was er over vu-rukt, aan Hallendorf te merken, hoe schrander en wei nig krenkend zij dit alios wist aan te leggen. Gedurig vertrouwelijker werd buil persoon lijker omgang. Zij noemden elkander altijd bi] hun voornaam. Sabine straalde in schoon heid. en blaakte van gezondheid, en Arnold hield op, zich zelf te bewaken. Met bekommering spraken zij reeds over de dicht ophanden zijnde manoeuvres, die hun een scheiding van vier weken zouden op- leggen. De zomerweken schenen op die wijze om te vliegen. Geel stond heb graan op de ak kers. 's Avonds was het dikwijls zóó donker, dat Arnold cr zich ongerust over maakte, Sa bine alléén den vreg naar het landgoed te la ten afleggen. Al de bedienden en de arbci- da'S van Heinsdorf wisten en bespraken al- teg"ngesprokt<n. Inderdaad schijnt er van een samengaan van Frankrijk en Rusland met Diiitechlnnd in deze nng geen sprake te zijn. Toeb diingt een deel der Fmuselie pers dan» krachtig op aan. De gewezen staatssecretaris van koloniën, Klienne, gaat in de »Figaro" na, welke redenen den oorlog hebben uitgelokt, en hij gelooft niet dat het om het bezit der Trans- lauDche goudmijnen gaat. Neen, Engeland wil een groet Afrikannsch rijk stichten dat zidi van d" Kaap naar Aiexandrië uitstrekt. In het Nooider, is het begonnen. Geholpen drmr Italië in bet Oo-teu en den Congo-steal in het Westen heeft Engeland zijn gezag gevestigd in het Nijlgebied en daar Frank rijk verdrongen. Het beeft vervolgens Soudan heroverd en Uganda en het Alben-meer- gebied in bezit genomen. Vandaar zal het door den Congo-staat voortschrijden naar het Tanganyika meer en Rhodesië. Voor die grootsche plannen staan de Boe ien-republieken in den weg. Hoe klein ook, •or men zij krach liga hinderpalen, omdat zjj de sympathie bezitten van de Uollandsche bevolking in de Kaapkolonie. Ftienne vraagt zich af of men hier niet Von Brums smartelijken uitroep moet her halen i.Er is geen Europa meer" en hij spreekt den wen se Ir uit dat Frankrijk het alleszins gewettigde initiatief zal nemen voor een tusschenkornst, of anders samensprekin- gen zal openen met een snnburigen" staat ter bescherming zijner belangen en eerbie diging zijner rechten. Hij wijst op het gevaar voor Madagascar, indien de Deiagoa-baai EngeRch wordt, en ■ip het noodzakelijke om Frankrijk's invloed in Noord west-Afrika en Azië te verzekeren. De Radical" wen.scht dat Frankrijk zijn bemidibding zal aanbieden zooals bet dit tus- sclwn de Vereenigde Staten en Spanje deed. Detrzelfden raad geeft Le Myre de Villers in de »Eciio de Paris"; hij voegt er bij dat Mnrawiet daar ij te Parijs heeft aangedron gen, maar Doleassé weigerde. De Frnmehe regeering harerzijds laat door de Pol it. Core." verklaren dat ten opzichte van het Ivigidsch-Transvaaheiu? conflict onder scheiden dient te worden tusschen de positie der regeering en mogelijke sympathieën der bevolking of sommige deelen der bevolking. Van groot belang is in dit verband de samen komst heden van Czanr Nicolaas met Keizer Wilhelm te Potsdam. Hel heeft echter den schijn, dat die ontmoeting niets met den oorlog te maken heeft, De officieuse sNordd. AItg. Ztg." toch begroet alleen het bezoek te Potsdam van het Hilarische Keizerpaar als een nieuw on derpand voor de tusschen de Duitsche en Rnsrisclie vorstenhuizen, alsook tusschen het Duitsche en Russische Rijk bestaande waar devolle vr hwhehappriijke betrekkingen. Het artikel huldigt Czoar Nicolaas als een hoog begaafd, edel Vor»t, die het leven en denken van alle volkeren van den aardbodem, aan de gren« van twee eeuwen, met nieuwe veelbelovende voorstellen verrijkte. De voor beide landen even zegenrijke over- ecn■.temming beeft ten gevolge, dat de Duit sche en Russische macht in Europa vreed zaam naast elkaar werken en zich buiten Europa vol vertrouwen kunnen wijden aan verdere behingen. liet blad spreekt ten slotte de stellige verwachting uit, dat de dag van heden voor de welvaart en de vrede der wereld geluk kige gevolgen hebben zal. lang met elkander, dal de jonge vrouw dik wijls 's avond» mot een officier een samen komst onder de Framelruiilinde luid. De gocd- go/.inden meenden, dat zij wel spoedig weer zou trouwen. Anderen lachten in hun vuistje en deden pogingen om te spionneeren. Op een Align.stusavond, toen de lucht zóó bewolkt was, dat er geen enkele ster te zien was, maakte Sabine zich ongerust over Ar nolds rit naar hitis on Arnold over Sabine» terugweg. Pijnlijk gevoelden beiden, dat zij te lang met elkaar in gesprek gebleven waren, en Arnold gevoelde plotseling, dat het voor twee „vrienden" toch wel een zonderling iets \va», elkaar zoo heimelijk in hei donker te ontmoeten cn zoo lang hij elkander te blijven zitten. Juist vandaag had bij eerst zoo laat kunnen wegrijden, dat de zon reeds onderge gaan was, toon hij bij de Franselienlinde aan kwam. Te midden van aangename, ernstige ge sprekken hadden zij rustig naast elkaar geze ten. Maar gesteld het geval, dat. iemand iets van dezen omgang te weten kwam zou dan niet iedereen dien verdacht vinden? Zeer verontrust dacht hijHet gaat ook niet met de vriendschap. Hij liep met haar door liet elzenbosdije. Hij wilde haar niet verlaten, voordat men da lichten van Heinsdorf zag. Met liet waakzame oor van don soldaat hoorde hij in liet bosehje iets ritselen. Dit gedruiseh kon niet van een dier komen. (Word/ vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1