53"e laargang.
Woensdag 29 November 1899.
No. 10102.
1
Waar een mensch!
1
J
'1
I
BUITENLAND.
•8
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d'agelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor S chiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnemfnten worden dagelijks aangenomen.
Advertentiün voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó- een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiün: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12i/z cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiün bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jeleine advertentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon STo. 123.
llgemeen ©verricht.
SCHIEDAM, 28 November '99.
De oorlog.
Een gegronde klacht?
Met de 'natste Zuid-Afnkaansclie mail zijn
tal \an brieven aangekomen, waarin ernstige
besehuldigingen voorkomen aan het adres
der Engelschen. Men kan niet voorzichtig
genoeg zijn met dergelyke aantijgingenwij
zijn overtuigd dat dergelijke grieven, door
de oorlogscorrespondenten der Engelsche
bladen telkens weer opgewarmd, onwaar zijn,
en wij mogen evenmin grif aannemen wat
van de andere zijde de Biitsche soldaten voor
de voeten wordt geworpen.
Toch treft het werkelijk die beschuldigingen
te vinden in zoovele brieven van Neder
landers in Zuid-Afrika aan hun betrekkingen
hier te lande. Wij zullen hier eenige staaltjes
opnemen
Zoo vertelde een der uit den slag bij
Elandslaagte ontkomen Naast hem
gebood men een der onzen zijn geweer over
te geven, die zich dus verbeeldde gevangen
te zijn. Maar nadat men hem zijn geweer
had afgenomen, werd hij met drie lanssteken
in den hals, neergeveld."
Uit een ander schrijvendat dit
korps de gewonden op het slagveld heeft
afgemaakt. Dit wordt door verschillende ge
tuigen bevestigd, evenals het schieten op het
Roode Kruis door de Engelschen en het
afmaken van paarden daarvan, alsmede het
gevangennemen van een doctor."
Een derde zegtX. werd gewond
en na den strijd door de lanciers als een
hond afgemaaktY. onderging hetzelfde
wreede lot in het Engelsche kamp..."
In een andere brief deze zinsnede over
Elandslaagte
«De gekwetsten zijn door de Engelschen
afgemaakt; de soldaten van het Duitsche
Roode Kruis zyn op vreeselijke wijze door
de Engelschen gemutileeid. Een Hollander
werd gevangen en daarna tot vermaak der
Engelsche lansiers gespietst. Dit alles is uit
gekomen, doordat de Engelschen zich daarna
totaal bedronken en eenige Hollandsehe ge
vangenen, die aan het bloedbad waren 'ont
komen, zijn gevlucht en het lager hebben
bereikt.
«Misschien zijn deze berichten overdreven,
doch veel, o. a. het afmaken der
Rood e-K ruis-soldaten en dor ge
wonden, is officieel bevestigd.
Maak het publiek waar gij kunt.
Ten slotte zegt een ambtenaar der Z. A.
S. M. in een van 26 October gedateerden
brief uit Pretoria
«O I wist men in Europa, hoe eerlijk de
Boeren hoe moorddadig de rooinek vecht,
neen moordt, voorzeker dan zouden er stem
men opgaan voor het volk, dat vecht voor
vrijheid en voor recht. Wist men, hoe door
Engelsche lansiers met lanssteken de gewon
den worden afgemaakthoe men op het
Roode Kruis schiethoe men Kaffers dwingt
legen wit-mensshen te vechton, enz., enz.,
men zou wraak schreeuwen en Engeland
dwingen, dat moorden te staken. Wist men,
met hoeveel moed aan onze zijde gestreden
wordt en met hoeveel laaghartigheid aan de
andere, men zou wraak roepon. Doch van
dit alles is daar zeker niets bekend, daar de
telegrammen over Engeland moeten gaan.
Officieel zijn heden de mishandelin
gen der ploertige rooibaatjes bevestigd, en
bemoeien er zich de consuls mede. God geve,
DOOK
EDA BOY-ED.
50)
„Wat 'ban Saibine toch alles met oom Frits
doen!" dhcht Suzanna. „Op mij zou hij zeker
focos worden."
„Wat ziet ge u: vandaag mooi uit, Saibi
ne!" zeide de oude heer daarop.
Zij glimlachte zegevierend. Een, ander hod
haar dab vandaag ook al gezegd, in vurige
bewoordingen had hij het haar toegefluisterd.
En heden verheugde zij er zich voor het eerst
van. haar leven in, dat zij zoo mooi was.
Eindelijk kwam ook Arnold. Met 'de ver
ontschuldiging, dat hij zoo laait gekomen was,
met de vragen naar dan, welstand van den
ouden heer kwam men over de eerste vijf mi
nuten heen.
Aan tafel sloeg Suzanna Arnold aandach
tig gade. Wat Sabine nog voor baar ver
zweeg, zon wellicht zijn geheel© voorkomen
verraden. Ook hij zag er bleek uit; dat had
Susanna, nog nooit gezien. En op zijn voor
hoofd lag een diepe ernst, en als hij lachte,
was het een gedwongen lach.
Misschien verbeeld ik mij* alles ook maar,
dacht, Suzanna. Maar het hoopvolle geloof
vestigde zich toch in haar, dat Arnold als een
dat de Europeesche mogpndheden zich met
du zaakje zullen bemoeien."
Een ernstige aanzien krijgen al deze kluch
ten over de wreedheid der Engelschen, nu
de Transvaalsche regeering officieel de aan
dacht der Europeesche regeeringen op verschil
lende geïncrimineerde feiten vestigt. Zij zelve
noemt die feiten, inderdaad van zeer erger
lijke aard, «onbetwistbaar", en liet komt ons
voor dat nu geen twijfel dienaangaande noodig
is. Dat Engelsche troepen tot wreedheid in
den ooi log in staat zijn, heeft de voorlaatste
veldtocht tegen den Mahdi met de herovering
van Khartouw, bewezen.
Wat zullen nu de mogendheden doen? De
«Novoje Wremja" heeft pa", naar aanleiding
van Groot-Brittanuië's erkenning van de
Boeren-repubiieken als oorlogvoeiende Stalen,
opgemerkt dat elke Europeesche Staat nu
ook het recht heeft zoowel om militaire
attaché's naar het leger der Boeren te zen
den als om, wanneer mogelijk en noodig,
lusschenbpide te komen.
Hier is reden tot interventie. Hier is reden
om Engeland te dagen voor de viei schaar
vau het volkenrecht, en het te vermanen de
ooi log te voeien volgens het beschaafde oor
log-gebruik.
Europa heeft zich tot nu toe niet met den
ooilog bemoeid. Maar'de erkenning der Boe
ien-republieken als oorlogvoerende pai tijen
verandert den toestand eenigszins en wij zijn
geneigd met de «Matin" te zeggen «Dit
Kan en moet aanleiding geven tot een be
langrijke wijziging in de houding der kan
selarijen op liet vasteland."
Dit kan en moet voor alles geschieden
ter handhaving van de wetten der beschaving
en der humaniteit tijdens en na den slag
Van het oorlogster rein.
Lord Methuen schijnt nog altijd niet ge
reed te zijn met het tellen zijner dooden en
gewonden in het gevecht bij Graspan.
Althans wij hebben nog altijd niet ver
nomen hoe zwaar de verliezen der Engel
schen zyn geweest in dit tweede gevecht.
Alken schijnt men te Londen niet zeer ge
lust over het 9de regiment lansiers, opge
steld om de Boeren den pas of te snijden
Inderdaad, dat de Boeren juist in hun rich
ting terugtrokken, is nu niet zoo heel ge
ruststellend voor het lot der lansiers.
By Graspan zijn, naar de schout-bg-naebt
sir R. Harris seint, o. a. gesneuveldEtliel-
ston, kommandant van de Powerful;
majoor Plumbe van de mariniers van de
Doris; kapitein Senior, van de marine-
artillene van de Monarch.
Een belachelijk bericht is dat in de «Natal
Advertiser" over net opvangen van telegiam
nion van Kruger aan Joubert. De bewering
dat de Boeren na Belmont omgetrokken
zouden zijn tot benoorden Kimbeiley, is at
te gek trouwens, het gevecht bij Graspan
heeft liet ons anders geleerd.
Even vreemd klinkt het buit maken van
twee millioen geweerpatronen door lord
Methuen te Honeyneslkloof, halverwege Gras
pan en de Modderrivier.
Over Kimberley vernemen wy nietsook
omtrent Mafeking verkeerea wij in onwe
tendheid.
Een Laffan-bericht uit Kaapstad zegt, dut
op <3 November te Maleking vurig verster
kingen werden verlangd. De prijzen van levens-
mfddelen waren tweemaal en driemaal zoo
hoog als in het begin van het beleg.
Omtrent den toestand in de Kaapkolonie,
blykt thans dat geneiaal Galtacre, die elk
oogenblik nieuwe troepen verwachtte, morgen
naar het front zou vertrekken. Het bericht
man het beslissend© woord: van afscheid uit
gesproken had.'. Zij wilde zoo graag aan hem
gelooven, aan zijn standvastigheid, en aan de
degelijkheid vain zijn karakter.
De oude heer had! champagne laten aan
rukken, en men klonk herhaaldelijk met
elkaar. Sabine ging geheel m den wenseh op,
den grijsaard in een vroolijke stemming te
brengen, hem aangenaam bezig te houden,
hem haar dankbaarheid te toonan. Zij wend
de nauwelijks een blik van hem af,' in betoo-
vorende, dbckterlijke voorzorg. Haar vriende
lijke oogen trachtten de zijne te ontmoeten,
en haar geheel© wezen ontplooide zich in
vleiende vrouwelijkheid.
Zij vermijden bet, elkaar aan te kijken,
stelde Saibine bij zich zelf vast. Het is zeker,
dat zij het gewichtige, het eenig mogelij." e
besluit genomen hebben.
En met haar heldere oogen keek zij Ar
nold vol liefde aan. Hij had missoliien veel
geleden. Als zij toch maar wist, hoe zij hem
zou kunnen troosten!
Buiten rommelde de donder. Juist droeg
de kellner de vruchten en de leege flesschen
weg.
Oom Frits stond op. „Ik ga maar naar
mijn kamer. Och toe, beste Mijnheer Von
Körlegg, drink nog een kop koffie en rook
een sigaar bij de dames En vaarwelHeb
dank voor al het genoegen, dat uw gezelschap
aan de dames en mij verschaft heeft. 'Mag ik
koint uit Oueenstowu, dat de generaal reeds
!o Nauwpoort was, schijnt dus onjuist te zijn
Intusschen is, volgens een bericht uit
Qucenstown aan de «Daily Mail", de spoor
weg- en telegrapbische verbinding tusschen
Steyriburg en Stormberg-Junction afgesneden,
llienloor is de gemeenschap met Kaapstad
\ei broken. De spoorwegbrug by Stormberg
is vernield.
De Boeren handhaven zich in hun sterke
stelling bij Colesberg. Hun operaties bij Ros-
iimad schijnen er op te wijzen, dat zij hot
legei korps French-Gattacre trachten te iso-
leeren.
En hoe staan de zaken in Natal? Er zyn
verscheiden telegrammen over de gebeur
tenissen dar laatste dagen, maar ze zyn zóó
vei ward dat liet gewaagd is er eenige con
clusie uit te trekken.
Zij schijnen te zeggen dat generaal Hil-
dyard te Estcourt eerst in het Zuiden bij
Willow Grange den vijand van zijn lijf beeft
geschud, en daarna in het Noorden bij Frère
hetzelfde probeert. Tegelijk zou dan generaal
Uai ton in het kamp te Mooirivier de Boeren
tot den terugtocht gedwongen hebben, zoodat
nu een algsmeene opmarsch der Engelschen
plaats vindt naar de Tugela.
In één woord do berichten doen hot voor
komen of de Engelschen de Boeren als hazen
voor zich uitdrijven naar het Noorden. Maar
bij Highland, tusschen Estcourt en Weston,
schijnen zij zich nog te handhaven. Hoe dan
de spoorweg en de telegraaf tusschen deze
beide plaatsen hersteld kan zijn, is onbe-
grijpelijk.
De correspondent der «Daily Telegraph"
i.oemt zelfs de verbinding van het korps
aan de Mooirivier met generaal Hildyard te
Frere reeds een voldongen feit.
Wij zullen nadere berichten over de krijgs
verrichtingen in Natal afwachten. Er zijn
hier ziker ernstige gebeurtenissen op til.
De Suid-ÜLfrlkaansclie Mali.
Kruger's proclamatie.
fn de «Staatscourant" der Zuid-Afrikaan-
sclie Republiek is opgenomen} de proclamatie
van president Kruger aan zijn volk, onmid-
«iellyk na het uitbreken vau den oorlog. Zij
luidt:
Nademaal door ongewone krijgstoerustin
gen op de grenzen der Republieken het zich
samentrekken van troepen op het gebied van
11. M. de Koningin van Grool-Brittanje en
lei land er gevaar bestaat voor de veiligheid
van den Staat.
iNademaal aan Harer Majesteits Regee-
ling de tijd van 48 uur is gegeven, eindi
gende hedennamiddag te 5 uur, ten eiade
aan de Regeering der Zuid-Afrikaansche
Republiek de verzekering te geven om de
door Ilarer Majesteits regeeriug verzamelde
troepen terug te brengen tot het getal dat
in Jura jl. in Zuid-Afrika aanwezig was, olie
troepen van de grenzen der Zuidafrikaansche
Republiek te verwijderen, en alle troepen, die
leeds op zee zyn, terug te houden en niet
te doen landen en bij gebreke waarvan de
i egeering der Zuidafrikaansche Republiek deze
handelwijze zou beschouwen ais eene formeele
oorlogsverklaring; en
«Nademaal Harer Majesteits Regeering ge
weigerd heeft daaraan gevolg te geven en
het thans noodzakelijk is om liet grondgebied
en het volk der Zuidafrikaansche Republiek
te beschermen en te brengen in eenen weer
baren toestand.
«Zoo is het dat ik, Stephanus Johannes
Paulus Kruger, Staatspresident der Zuid-
Afrikaanscho Republiek, met advies en eon-
zeggenTot weemens U weet-, daifc ik 's win
ters te Berlijn woon, op dien Lützowufer.
's> Zomers zwerf ik als een vagebond bij d'e
familie rond. Misschien ontmoeten we elkaar
later nog wel eens te Mühlau als Sabine
mij daar althans wil hebben."
Bewogen drukte Arnold den ouden lieer de
hand
„Als u mij een weinig liefgekregen heeft
dan maakt u mij trotsdh. Ik ben het, die
leden tob dankbaarheid heb ik! En zeker,
Mijnheer Osterroth het leven brnegt ons
weer tot elkander. Blijf mij altijd zoo goed
gezindzeide Arnold.
Oom Frits glimlachte» Het scheen, alsof
hij nor iets wilSe zeggen. Vluchtig rustte
zijn blik op Suzanna. Maar hij zweeg, knikte
nog eens en ging heen.
Het onweer nam in hevigheid toe. Telkens
werd een felle bliksemstraal door een hevigen
donderslag gevolgd.
„Het onweer komt van alle kanten opzet
ten. Zidlen wo de ramen niet dichtdoen?"
zeide Suzan na. Zij was een beetje bang voor
onweer en schaamde zidh nu voor haar vrees
tegenover Arnold.
„O neen, ik vind irsen prachtig gericht,"
zeide hij.
Als Saibine er toch maar eens aan wilde
denken, dat ik zoo bang voor onweer ben,
zeide zij bij zich. zelf. Vroeger was zij er toch
ook bang voor.
sent van den Uitvoerenden Raad, blykens,
art. 930 zijner notulen 11 October 1899, en
met inachtneming van art. 92 van de Grond
wet (Wet No. 2 1896) hierbij proclameer,
vaststel en bekend maak, dat ik ZEd. Gestr.
den Commandant-Generaal heb gelast, onder
de voorzieningen van de Krijgswet, wet No.
20 '1898, en alzoo met behulp van de bur
gers, zulke stappen te nemen als hem waar
noodig, in overleg met de krijgsofficieren
noodig mogen blijken tot verdediging en
handhaving van de onafhankelijkheid der
Zuid-Afrikaansche j Republiek, welke thans
bedreigd wordt door de aanwezigheid van
Britsche troepen op koloniaal grondgebied,
rust en orde te handhaven en de autoriteit
van het Gouvernement van de Zuid-Afri-
kannsche Republiek te doen eerbiedigen.
«Al dezulken die het grondgebied van de
Zuidafrikaansche Republiek onwettiglijk
overschrijden, en alle gewapende troepen die
openlijk tegen het wettig gezag der Zuid
afrikaansche Republiek in rebellie zyn of
komen, en de oppermacht van dat gezag
betwisten, worden voor de gevolgen van
hunne handelingen gewaarschuwd.
«En ik gelast de getrouwe burgers en
onderdanen van do Zuidafrikaansche Repu
bliek om onder de voorzieningen vervat in
de Krygswet No. 201898, den commandant-
generaal en den volgens wet over hen ge
stelden officieren die gehoorzaamheid te be-
toonen en dien bijstand te verleenen als
noodig mogen zyn, om de orde en rust in
de Zuidafrikaansche Rep"bliek te blijven
handhaven en iedere overschrijding van haar
giondgebied of betwisting van het opperge
zag harer Regeering te helpen beletten.
«En ik gelast en beveel verder dat aan
de krjjgswet voornoemd de meest mogelijke
openbaarheid worde gegeven, dezelve worde
gepubliceerd in de «Staatscourant" en ver
spreid onder de burgers en onderdanen.
«De kiijgswet wordt, en is bij deze met
ingang van heden afgekondigd als te zijn van
volle kracht en werking.
«God behoede land en volk!
«Gegeven onder mijne hand en het groot
zegel van de Zuid-Afrikaansche Republiek
op heden den 11 den dag van de maand
October 1899".
S. J. P. Kruger,
Staatspresident.
F. W. Reitz,
Staatssecretaris.
Slag by Dundee.
«Ons Land" beeft het volgende telegram
uit Pretoria over het gevecht van 30 October
Een gevecht vond gisteren plaats. De slag
werd geleverd op de lange heuvelen die
Ladysmith ten N.-W. en ten W. omringen.
Generaal Joubert had het opperbevel van
de Boerenmacht. Het centrum werd gecom
mandeerd door generaal Erasmus, de rech
tervleugel door generaal Schalk Burger, com
mandant Weilbach en generaal Lukas Meyer
en de linkervleugel door commandanten Yan
Dam en Erasmus, te zamen met de Vrijstaters
onder generaal Cronjé.
Sir George White voerde het bevel over
de Ladysmith troepen. Den geheelen Zaterdag
zonden de Engelschen militaire ballons van
uit Ladysmith op om de positie der Boeren
uit te vinden. Zondagmiddag werd er dooi
de Engelschen met dynamiet gewerkt; naar
men meent in verband met de nieuwe forten.
Zondagavond verlieten de troepen Lady
smith onder bedekking der duisternis. Regi
menten infanterie, bestaande uit de Gloucester,
Irish fusiliers en Dublin fusiliers met een
bergbatterij op muilen, gingen in de richting
Maar Sabin© dacht aan. niets anders dan
aan hem, die nu naast haar bij het raam
stond en die, evenals zij, met do handen op
de vensterbank leunde.
De ééne bliksemstraal volgde op den an
deren en verlichtte het woest golvende water
en den steiler- kerktoren van do San Giorgio
Maggiore telkens voor ©enige seconden.
Buiten was alle loven weggevaagd, ledig
was het op de kade, en een hevige stortregen
kletterde er op de steeuen neer. De donder
ratelde onophoudelijk in alle tonen, die nabij
heid of verte hem gaf. Verrukt staarde Sa-
bine dit woeste natuurtafereel aan. Suzanna
echter ging naar de kamer van den ouden
heer en, terwijl zij de deur haastig open deed
en weer achter zich sloot, ontstond er een
windstoot, die de lamp eerst- hoog deed op
vlammen en daarna plotseling deed uitgaan
Arnold sloeg zijn arm om Sabine heem
Zwijgend stonden zij daar, met de wangen
tegen elkaar aangeleund, en keken naar bui
ten.
Dat was hun afsdheidsure. Het groolscke
natuurfcooneel scheen daaraan de rechte wij
ding te geven.
Te zeggen hadden zij elkander niets meer.
Arnold vroeg zich af: Is dat oen voortee
ken Zal mijn geheele verder© leven zóó zijn
onwedor en storm?
Maar Sabine dacht: Thans verschrikt mij
niets meer, niets in de natuur^ niets in het
van de rechtei flank der Transvalere, om een
positie op te nemen op een hoogen heuvel
in het front der Vrijstaatscho positie.
Men zegt dat langs den weg paarden tus
schen de berg-balterij inliepen waardoor de
geheele colonne in disorde geraakte, en eenige
muilen met één kanon wegliepen. De colonne
kwam om 1 uur in den morgen op den ge
zegden heuvel aan en zij gebruikten hun
tijd tot aan het aanbraken van den dag met
het opwerpen van aardemverken en borst
weringen.
Het centrum der positie van de boeren
bestond uit een langen tafelachtigen berg,
waar artillerie was geplaatst.
Toen de dag aanbrak kon men van uit de
boerenpositio zeer duidelijk de volle Britsche
aitiilerie batterijen Ladysmith oostwaartsch
in een lange lijn zien uittrekken. Zy gingen
voorbij Lombaardskop.
Toen de laatste battery nog voortrukte,
begon de artillerie der Boeren het vuur op hen
te openen met de Creusot-kanonnen. De
tweede laag viel midden in hen en werd door
schot op schot gevolgd. Dit veroorzaakte, dat
al het vuur der bedekte Britsche batteryen
op de positie der Boeren-artillerie werd ge
richt en van 6 tot 12 uur was de heuvel
een hel vol schreeuwende en sissende stukken
van bommen en kartetsen.
In het begin slaagden de Britsche kanon
nen er niet in den heuyel te bereiken, ter-
wyl het vuur der Creuzot's geweldige uit-
weiking deed. De Britsche kanonnen hadden
de positie der Boeren van grootero distanties
bereikt.
liet vuur van het groote kanon was zoo
heet, dat slechts nu en dan een schot kon
gelost worden, daar de kanonniers door een
togen van bommen overgoten werden, zoo
dia zij hunne hoofden vertoonden. Dit kanon
(riantste bom na bom in het Britsche kamp
van Ladysmith, dat geen kanon van gelyke
afmetingen had. Een artillerist, die door een
bom gekwetst werd, het zich verbinden, ter-
wyl een ander door vocht en geen nota nam
ian stukjes bom in zijn rug.
Dr. Ilohls werd gedood, terwyl hy een
gewonden artillerist verbond.
In tusschen kreeg Schalk Burger zyn hou
witser naar voren en in het vuur, en aan
het uiteinde vau den vleugel begon ook de
battery van Lukas Meyer, onder kapt. Pre
terms haar doodelyk werk."
De S u z e r e i n 11 e i t s-q u a e s t i e.
De Express schrijft:
Het Britsche gouvernement heeft altyd
gezegd, dat het de Zuid-Afrikaansche Repu
bliek niet kan erkennen als een souvereinen
internationalen staat. Toch heeft het den
Britschen agent te Pretoria bevolea bij de
regeering der Republiek te vragen om zijn
paspoort.
Hoe ter wereld kan een staat, die geen
souvereine staat is, paspoorten gaan uitdee-
len In dit geval heeft Groot-Britanje ver
geten wat het te voren gezegd heeft. Dat
gaat wel meer zoo als een mensch zich
door leugens tracht te redden.
In ieder geval nemen wij nota van het
geval en schrijven in ons boekje: Pretoria,
11 October, Groot-Britanje geeft door daden
bewys dat het den eisch op suzereiniteit
over Transvaal iSat varen.
Gemengde Mededeellngcn.
Het nationaal congres der Belgische mijn
werkers gisteren en eergisteren te La Louvière
gehouden, verwierp in een geheime zitting
laven, nu ik naast hem sta. Etn zij, drukte
haar wang vaster tegen d© zijine.
In hot aangrenzend© vertrek liet Suzsumai
zich door den ouden heer met haar bangheid!
voor den gok houden. Daar nu het onweder
schoon voorbij te drijven en daar bij Suzanna
ook de wensoh levendig werd, van de laatste
minuten van Arnolds aanwezigheid! nog te
genieten, besloot zij weder naar het salon te
rug to keeron.
En daar zag zij, in de donkere kamer staan
de, vóór het raam, bij het licht, dat van de
lantaarn naar binnen viel, de silhouetten van
twee mensckem, die, met wang tegen wang
aangeleund, onbeweeglijk bij elkander ston
den" „O mijn God!" riep zij onwillekeurig
uit.
Beiden hoorden dien uitroep on weken van
elkaar.
Sabin© wendde vluchtig het hoofd -om en
zag Suzanna, die daar aJs versteend- stond.
Maar zij was in geen stemming om naar ver
klaringen en ophelderingen te luisteren.
Zij haalde diep adem. Het oogenblïk van
scheiden was gekomen. Zwijgend stak zij Ar
nold de hand toe, terwijl zij hem met een
doordringenden blik nog eenmaal aankeek.
Zij wisselden een handdruk, zóó krachtig,
als men dien geeft, waar het een eeuwige ver
bintenis of een eeuwig afscheid geldt.
(Wordt tervolgd.l
