53°" Jaargang.
Zondag 3 en Maandag 4 December 1899.
No. 10106
Derde Blad.
Gastolen Diamanten.
Bart "Verhallen.
zij is zeer rijk aan diamanten en werd
'door een toeval op de navolgende wijze ont-
id'ekt.
De Ypenspintkevcv.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
g°.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post il. 1.65.
prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraaf 68.
iimilMMi
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 11. 0.90iedere regel
meer 12>/s cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Xo. 133.
De heden verschenen sNeilerlatidsche
Muziekkaiender" bevat eene biographie »an
Bart Verballen, den hier ter stede wclbe-
kendea musicus.
Wij nemen deze levensbeschryving in het
vertrouwen, dat velen onzer stadgenooten er
belang in zullen stellen hier op:
toefde bij het spel dan haakte naar zijn
viool. Dit echter belette niet, schrander en
vlug als hij was, gedreven ook door zijn
natuurlijken aanleg, dat hg toch snelle or
deringen maakte.
Reeds op zijn tiende jaar trad hij in het
openbaar op, bij gelegenheid eener muziek
uitvoering der veieeniging Mozart", in zyn
vaderstad gevestigd.
Dien avond oogstte hij grooten bijval. Maar
a! sprak ook de stadscourant met lof over
het spel van den jeugdigen violist, hij zelf
was niet zoo opgetogen over de behaalde
uitkomsten, ontstemd als hij was, toen hij
thuis komende bemerkte, dat hij zijn tol en
zijn zweep zijn lijfspeelgoed verloren had.
de bemerkte, welke uit den grond gegraven
moest zijn door een meerkat of eekhoorntje.
Eenigo granaten en koolstof in dezen grond
opmerkende, schraapte hij bij elkaar zooveel
hij in zijn zakdoek dragen kon, en toen hij
tehuis kwam, wiesch hij deze aarde. Het re
sultaat was de ontdekking van twee ruwe
diamanten. Dit leidde tot het graven van een
schacht op de plek waar de eekhoorn zijn
nest had, en hot bleek liet juiste middelpunt
te zijn van een mijn, die millioenen ponden
sterling waard was.
Er worden daar diamanten gevonden,
waarvan de grootte varieert vanaf een spel-
dtknop tot een kippenei, maar de grootst ge
vondene diamanten wegen 891, 503 en 42SJ,
karaat, welke respectievelijk een waarde ver
tegenwoordigen van 360,000, ƒ24,000 en
ƒ20,160.
De inboorling, die eerstgenoemde diamant
vond, ontving voor zijn eerlijkheid, dat hij
de diamant overgaf, een paard' met tocbehoo-
rcn en do som van 4800. Hij reed dadelijk
naar zijn kraal in Natal en trouwde daar,
naar men zegt, zes vrouwen.
Van de wet op den diamanthandel, die in
West-Griqualand van kracht is, sprak ik
reeds. Enkele ondervindingen van diamant-
detectives mogen hier nog oen plaatsje vin
den. Vooraf moet ik nog zeggen, dat, tot
vorming van zulk een detective, tengevolge
van het eigenaardige karakter der diamant
industrie, vcreischt wordt een speciale plaat
selijke oefening en een groote dosis men-
schenkennis.
Op een ontvangen waarschuwing afgaande,
onderschepte het Detectives Department een
Ixick, dat aan iemand in Kaapstad geadres
seerd was; bij de opening hiervan werd er
een gat in gevonden, dat 4 duim in liet vier
kant cn drie duim diep door de bladen gesne
den was; deze schuilplaats bevatte 530 ka
raat aan diamanten, ter waarde van 18,000.
De afzender was bekend, maar er was geen
voldoend1 bewijs voorhanden om een bevel tot
gevangenneming tegen hom uit te vaardigen.
liet boek had nogal een cigenaardigen naam.
liet heette „Een om Een", door Francillion.
Een inboorling, wiens diensttijd verstre
ken was, stond op het punt om zijn kazerne
te verwisselen voor zijn kraal in Natal, toen
hij door de ambtenaren voor het laatst werd
gevisiteerd. Op zijn lichaam werden geen dia
manten gevonden, maar in den knop van
zijn wandelstok, waarmede hij lustig zwaai
de, waren 128 karaat, ter waarde van ƒ4400,
vernuftig geborgen. Drie jaar dwangarbeid
was zijn loon.
Een Europeaan en zijn goederen werden
eens door de detectives onderzocht met het
resultaat, dat een kostbare partij diamanten
ontdekt werd in de hakken zijner laarzen,
en bovendien werd er voor ongeveer 5000
gevonden, kunstig verborgen in verschillen
de afdeelingen van den koffer, waarin li ij zijn
goed bewaarde. De koffer was van stevige
ijzeren banden voorzien, en onder deze bin
den, in uitgeholde plaatsen en achter schar
nieren en andere bevestigingen, waien ze
vei borgen. Deze handelaar lil gestolen goede
ren werd veroordeeld en gevannisd.
Op een nacht, dat de detectives in de buuit
van Kimberley patrouilleerden, kwamen zij
toevallig in aanraking met twee veidacht
uitziende personen, die steelsgewijs hun
schreden richtten naar de grens van den
Oranje-Vrijstaat, welke Staat ook gienst aan
West-Griqualand. De mannen waren spoedig
gevisiteerd en in den jaszak van een hunner
werd een klein fortuin ontdekt in den vorm
van diamanten, tot een bedrag vair ƒ180,000.
Do would-bo eigenaar was sprakeloos van
-chrik. Het rocht nam zijn loop en de straf
was een zeer zware. De diamanten werden
natuurlijk verbeurd verklaard.
Een Europeaan werd te Kimberley gear
resteerd, omdat hij diamanten gekocht had'
van iemand, die in dienst was van hen de
partement, en naar het poli tie-station ge
bracht. Hij werd doorzocht, maar zonder suc
ces. Toen viel het een der detectives in, ook
du pijp "eens te onderzoeken, welke de be
schuldigde gerookt had op weg naar zijn cel,
en vreemd genoeg, daar was de diamant, oen
prachtstuk, verborgen in den kop der pijp.
Men stond hem niet eerder toe te rooken,
dan nadat eenige jaren vei streken waren.
Een bevel werd uitgevaardigd out heb ver
blijf to doorzoeken van een persoon, welbe
kend aan het departement. In het huis wor
den geen diamanten gevouden, maar toen
men de bloempotten in den tuin onderzocht,
vond men in één daarvan een partijtje ter
waarde van ƒ1200. Een onschuldige en zieke
geranium streed in dezen pot nog om haar
bestaan.
Eens onderzochten de detectives een ossen
wagen cn den eigenaar ervan. Het onder
zoek was zonder resultaat. De detectives ge
bruikten daarna hun ontbijt, waarin de eige
naar van den wagen deelde. Er was niets
verfrisschonds bij de hand, zoodat zij hun
dorst lesehten uit eeu klein vaatje, hetwelk
een der beide beambten als zitplaats had ge
bruikt. Toen het ontbijt geëindigd was, keer
den de detectives naar Kmiborloy terug, maar
nauwelijks waren zij van hun paarden afge-
-tegen. of htm werd toegefluisterd, dat er dia
manten verborgen waren in liet watervaatje.
Onmiddellijk stegen de mannen weer op
en haalden den wagen ui, dio langzaam al
knarsende voortrolde ever den stcenachtigen
weg. Het vaatje werd lil beslag genomen en
verbrijzeld. Het vermoeden bleek juist, want
do diamanten werden gevonden, gewikkeld in
het leder van een laars eu gespijkerd tegen de
binnenzijde van een der duigen. De eigenaar
van den wagon werd voroordee'd volgens do
Diamond Trade Act.
Bij een andere gelegenheid werd een bere
den inboorling, tegen welken de detectives
argwaan hadden opgevat, mijlen ver do heu
vels op- en afgejaagd door een ruw gedeelte
van het „veld'. Da inboorling verstond de
kunst van rijden, en dank, zij de vlugheid!
In deze slage landen" heeft de kunst tijd
perken van Imogen bloei beleefdook in de
NlXe eeuw hebben vele Nederlanders op dat
gebied bijzonder uitgeklonken. Namen be
hoeven wij niet te noemen, want do iezeis
van dezen Kalender zijn geen vreemdelingen
in den tempel der kunst; zij kunnen ge
rekend worden tot de vereerders van hen,
die als schilder, als dichter, als toonschepper
zich een schitterenden naam veroverden in
de kunstwereld.
Van die beroemde landgenooten zyn er
velen reeds gevallen, voor het meerendeel
van de oude garde. Gelukkig als op de graven
van die talentvolle manneu een nieuw ge
slacht verryst, op zyn beurt den kunstroem
des vaderlands handhavende.
Op een dier jeugdige beoefenaren der kunst,
voor wien een schoone toekomst schijnt weg
gelegd, wenschen wij ditmaal, als bijschrift
bij zijn-portret, de aandacht te vestigen.
Bartbolomeus Adrians Verhallen werd 11
December '1870 te Delft geboren en gaf reeds
vioeg blijk van groote liefde voor de kunst.
Als knaap van nog geen zeven jaar liet
hij op een kermis in zijn geboortestad, zijn
vader geen rust, vóór deze hem een kleine
viool had gekocht, voor luttele stuiveis
in een kraam te koop geboden. Het kind
dat in /vollen ernst wilde spelen, werd
onaangenaam aangedaan door het krassend
geluid van het kermisspeeltuig. Toen zijn
vader dit bemerkte, begreep hij dat er kunst
zin school in den knaap, en hij schonk hem
een echt instrument.
Zoodra de heusche viool eens in zijn bezit
was, ontving hij spoedig het eerste onder
richt daarop, voorloopig vaa een gezel werk
zaam bij zijn vader, een werkman, die zich
de weelde veroorloofde viool te spelen. Die
eerste lessen ontwikkelden hem natuurlijk
slechts weinig, en de/jeugdige leerling kwam
spoedig, en terecht, in opstand tegen de leer
wijze zijns umeesters".
Ook zyn vader, zelf lid van een Kerkkoor,
bemetkte weldra het gebrekkige vari deze
eerste opleiding en besloot den knaap onder
leiding te stellen van een bekwamen onder
wijzer, allereerst onder den heer Jacobs, te
Delft, later onder den heer J. J. Ahsmann.
Verballen behoort niet tot de wonderkinde
ren, zoodat de violist in dop vaak meer
Sedert in 1867 de groote stroom van go-
lukzoekers naar de Vaalrivier-diggin'gs trok,
wordt do opbrengst aan diamanten aldaar
geschat op 1500 a 2000 millioen gulden.
Hierbij is dan niet gerekend, op de diaman
ten, die in do mijnen werden en worden ge
stolen, waarvan men de waarde veilig mag
stellen pp een achtste- van de geheele op
brengst. Om aan deze diefstallen zooveel mo
gelijk paal en perk te stellen, werd er een
wet op de Diamantnijverheid uitgevaardigd,
bekend als No. 48 van 1882, die beperkin
gen stoldio aan den handel in ruwe steen en.
Een speciaal daartoe benoemd gerechtshof te
Kimberley word belast mot de rechtspraak,
en kon tot hoogstens tien jaar dwangarbeid
opleggen wegens onrechtmatig bezit, onwet-
tigen handel, diefstal, enz.
Bovendien werd het kazerne-systeem aan
genomen, dat ten doel had het stolen tegen
te gaan, door het samenwonen der inboorlin
gen. voor een zekeren vasgesteldien tijd, gedu
rende welken het hun niet geoorloofd was
'het gebouw, waarin, zij gehuisvest waren, te
verlaten. Deze overeenkomst werd vrijwillig
door de inboorlingen, aangegaan. Zij worden
dan uitstekend gehuisvest, worden goed ge
kleed en gevoed en hebben ook werkelijk alle
weelde-artikelen, welke zij, in hun positie
kunnen verlangen. Zij hebben zweminrich
tingen en zelfs een schouwburg. Het ligt nu
voor de hand, dat de inboorling geen gelegen
heid heeft can zich door het overmatig .ge
bruik van sterken drank te verlagen, en in
hooge mate wordt hij van de verzoeking te
ruggehouden om diamanten te stelen.
Maar zelfs in deze kazernes nog verzinnen
deze Kaffers middeltjes om gestolen steenen
te verbergen, en die opzichters moeten voort
durend op hun hoede zijn, om hun plannen
te verijdelen. Nog onlangs werd zulk een in
boorling verdacht van diamanten van groote
De eigenlijke kunstopleiding vingaan, toen
hij de lessen ging bijwonen aan de Konink
lijke Muziekschool in Den Haag, aan welke
inrichting steeds talentvolle mant,en als onder
wijzers verbonden zijn. Met innige dankbaar
heid herinnert Verhallen zich nog steeds het
onderricht, daar ontvangen in vioolspel, van
de heeren D. G. F. Hoffmann en J. G.
Mulderin theorie, van deil heer H. D.
van Ling; io het bespelen van den hoorn,
van den heer L. J. van de Velde.
Later genoot hij het groote voorrecht
compositieles te ontvangen van den heer
H. M. van 't Kruijs, destijds organist te Rot
terdam, thans reeds met roem overladen
leider van hst Groningsch Harmonie-
Orkest.
Onvergetelijk zijn die lessen voor Ver
hallen gebleven. Niet alleen omdat hij daar
aan zijne vorming als toondichter dankt, maar
niet minder omdat deze leermeester steeds
de grootste welwillendheid betoonde aan zijn
jeugdigen leerling. Op het verdere kunste
naarsleven van Verhallen oefende Van 't Kruys
een overwegenden invloed.
Dat hy als wij reeds aanstipten
vollen eerbied bleef' gevoelen voor zijn leer
meesters aan de Muziekschool, bleek o. n.
uit de opdracht van toonweiken aan de
heeren Mulder en Hoffmann.
Verhallen volbracht zijne studiën op uit
stekende wijze en werd al spoedig gehoord
als medewerker op verschillende uitvoeringen,
waar de verschillende leiders zijn kunstgaven
wisten op piijs te stellen. Hij speelde toen
o. a. op ïDiligentia-concerten" in de Hofstad,
waar destijds de dirigeerstal werd gevoerd
door Richard Holop do uitvoei iogen ran
Maatschappij t. bevord. der Toonkunst te
Rotterdam (directeur de lieer Gernsheim) en
op die van nEiuditio", inede in deMaastoad
gevestigd (directeur de heer Vbn Berger)
De orkesten dier instellingen boden hem
de gelegenheid zijn kumtsmaak te ontwik
kelen en van hoogst bekwame mannen tege
lijkertijd le& te ontvangen in de moeilyke
kunst van dirigeeren.
Vóór hy zijne tegenwoordige betrekking
aanvaardde, weikte bij nog mede in het be
roemd oikest van den Franschen Schouwburg
'te 's-Grarenhnge. Hy liet zich daar eveneens
als een uitmuntend violist kennen, terwijl hy
'waarde te hebben ingeslikt. De Kaffer werd
zorgvuldig gadegeslagen en het resultaat was,
dat tien diamanten, wegende 350 karaat, ter
waarde van 13,000, door de beambten wer
den ontdekt.
Sir Thomas Woodvilie ITarker van Kim
berley, waaraan het vorenstaande is ontleend,
verhaalt ons nog van vele dergelijke geval
len, waarvan wij enkelen zullen aanhalen.
Eens was een veroordeelde ongeschikt can
te werken, doordat hij, zooals geloofd werd,
zijn been gewond had bij het houwen van
steen. Het been werd door den veroordeelde
zelf zorgvuldig verbonden en verzorgd, maar
toen er geen teekenen van vooruitgang te
bespeuien waren, werd de dokter der maat
schappij geroepen, om het gewonde lid te
onderzo-eken.
Tot zijn verbazing bevond hij, dat de ver
oordeelde zelf een diepe snedo in de kuit had
gemaakt, eu toen hij do wond nader onder
zocht, stootte de geneesheer op een harde
'zelfstandigheid, dio in het vleescli zat. Dit
harde voorwerp bleek na een kleine operatie
een prachtig partijtje diamanten te zijn, gc-
Hvik'keld in een lap. De wond wilde niet meer
genezen en de Kaffer zal wel levenslang kreu
pel blijven. Dit voorbeeld toont aan, tot wel-
Jke pijnlijke listen men zijn toevlucht neemt,
'teneinde zich van deze kostbare kleinoodiën
meester te maken.
Vóór do oprichting van deze kazernes was
Kimberley een ware hel, en zij, die deze ver
blijven (compound-systeein genaamd) veroor-
deelen, dwalen uit onwetendheid.
Velo mijnen zijn kort geleden eerst ont
dekt geworden, maar de belangrijkste wordt
'genaamd dte Premier-mijn, het eigendom van
'de De Beers Company, gelegen op ongeveer
vier mijlen van Kimberley.
I Ecu opzichter wandelde eens op zijn ge
mak over liet land, toen hij eenige losse aar
als de omstandigheden het eischten, ook de
hoornpartij vervulde.
In 1896 verwierf hij eindelijk een plaats,
sinds lang door hem begeerd. Van zijoe jeugd
af was het zijn ideaal geweest kapelmeester
te worden en toen reeds had hij vaak in
geïmproviseerde kleine orkesten die taak op
zich genomendit was echter kinderspel,
vergeleken bij hetgeen wordt gevorderd van
den leider van een degelijk korps. -
Bij het vergelijkend examen voor het
Kapelmeesterschap van de Stafmuziek der
dd. Schutterij te Schiedam bleek, dat Ver
hullen zich niet zonder vruclu in die richting
had geoefend. Uit 53 sollicitanten werd hij
verkozen, waardoor een zijn er liefste wenechen
was vervuld. Zijn werkkring was zeer aan
genaam, maar eischte veel inspanning, daar
Schiedam vele kunstkenners telt, met wier
eischen de Kapelmeester der Schutterij heeft
rekening te houden. Die kunstlievende stad
mag er op verhellen, dat zy kunstkringen
telt, waarin Ludwig Felix Brandts Buys,
George Rijken, voorgangers zijn, laatstge
noemde als leider van de zangvereeniging
nOrplieus" welke meermalen in wedstrijden
lauweren behaalde, eerstgenoemde bekend
en gevierd door al'en, die de kunst ernstig
liefhebben.
Gedurende den betrekkelijk korten tyd,
dat Verhallen als Kapelmeester van de Staf
muziek der d.d. Schutterij te Schiedam
weskzaam is, gant, naar het oordeel van alle
deskundigen, ook van lien, die in de pers
aan het woord zijn, dit muziekkorps niet
weinig vooruit. Behalve de Schutterij, heelt
hem te Schiedam nog een andere vereerdging
da leiding harer uitvoeringen opgedragen,
namelijk de »Symphonievereeniging", waar
van de leden hem in hooge mate waar-
deeren.
Verder werd hij geroepen tot het Direc
teurschap eener dames-zangvereeniging te
Scheveningen.
Aan hem hebben wy ook te danken de
vorming van het sKunstkring-kwartet", tot
de oprichting waarvan hij de heeren Sterren
burg, Van den Burg en Durieux. bereid vond,
terwijl de Haagiclie baryton, Adelin Fermin,
voor te geven uitvoeringen, zjjne medewer
king toezegde.
Als men in aanmerking neemt dat Ver
ballen het vertrouwen geniet van velen (in
de Hofstad, te Delft en te Schiedam) die lessen
ran hem wenschen te ontvangen, dan zal
men moeten erkennen, dat deze jeugdige
kunstenaar reeds nu een werkkring zich ver-
oveide, welke de inspanning van al zijne
krachten vordert. Dien veel/ijdigen arbeid
vervult hij intusschen met opgewektheid,
ijver en gtoote toewijding.
Door de wel wil lend heb! van den heei Domi
nica opzichter der plantsoenen alhier, zijn
wij in de gelegenheid gesteld kennis te ma
ken met de vijanden die op het oogenbiik
het gevaarlijkst zijn voor onze Schiedanwche
plantenwereld, en die dan ook reeds een aantal
boomen tot hun offers hebben gemaakt.
Dit zijn de groote en de kleine ypenspint-
kevers eo de wilgenhoutrups. Wie zich de
moeite getroost van eens langs den boom te
gaan die op het oogenbiik in de Lange
Nieuwstrant wordt ontveld, kan zich van de
werking der spimkever overtuigen.
In de maanden Juni en Juli leeft de kever
en strijkt dan neer op een ijpenboom, in
welks bast hij een gaatje boort loodrecht op
den stam. Eenmaal tot het spint tusschen
bast en hout doorgedrongen maakt de
kever een hoek en boort zich dan verder in
de richting van den stam door het spint, en
legt daar zyn eieren, soms 100 en meer.
Aan het einde van den aldus gevoi inden gang
sterft de kever, die de grootte van een goud
haantje nog niet bereikt, en daar vindt men
bet doode diertje teiug.
De eieren, die langs de wanden vari de
gang zyn gelegd, worden larven die tPgen
het voorjaar weder gangen boien, loodrecht
staande op de moedergang, ook dooi het
splint. Tegen April worden zij kever en ba
nen zich dan een weg door de bast naar
buiten om dan weer tegen Juni of Juli op
een anderen boom neer te stryken,
In den tijd dat de larve zich een weg baant
groeit deze, zoodat de gangen eenig'-zins
breeder uitloopen, waarom deze niet allen
rechtuit gaan maar een buiging nemen die
steiker is naarmate zij verder van de mid
delste larvegang verwijderd zijn.
Een ijpenspintkever veroorzaakt dienten
gevolge een verwoesting van de levensstof
van een boom op een oppervlakte van ca.
een decimeter in het vierkant.
De bast van den boom, en ook van die
welke daarna zullen ontveld worden, vwndt
dadelijk naar de oven gebracht op de u--ch-
staal opdat eieren en larven volkomen vei-
nietigd zullen worden.
Op een aantal boomen langs de Plantage
zyn de gaatjes zichtbaar waardoor zich de
kever heeft ingevreten, terwijl op enkelen,
waar stukken bast zijn afgevallen, in hoi
bijzonder op een boom aan de Ilooikade. de
loop der gangen zeer duidelijk zichtbaar zijn.
Bij voorkeur stryken deze insecten nedei
op ziekelijke boomen, die anders nog zeer
goed zouden zijn te genezen, maar eenmaal
liink, aangevallen door deze kleine maar ge
vaarlijke vijanden, na één of twee jaar
dood zijn.
Wel kan men enkele middelen aan de
boomen toepassen om de eieren en larven
te dooden maar in hoofdzaak zijn de vogels-
insecteneters de beste krachten om ze te ver
nietigen. liet is daarom zoo wenschelijb "dat
deze vogels zoo min mogelijk gevangen of in
hun voortteling bemoeilijkt worden, want
werkelijk schijnt het gevaar voor het boom
gewas in en om onze gemeente niet denk
beeldig te zijn.
De gezant van den. Oranje-Vrijstaat, con
sul-generaal voor do Nederlanden, maakt het
volgende bekend
I. Do lieer Martllinus Prindoo is gekozen
a's 1 loof d-kon mi a n da n t van heb Oran je-Vrij-
staatsühe Burgerleger op de grenzen van Na-
tal^.de lieer Cornelus Johannes Weasels als
hoofd-fconnnaudant van liet O ra n jc-Vmtaat
sen e Burgerleger op de grenzen, van Griqtta-
knd-West, en de lieer Eisaias Renier Gro-
Ller als hoofd-koinniaiidant van het Oranjo-
Vrijstaatsehe Burgerleger in' de districten
BeilhuLmi en Philippblis. Al deze drie zijn le
den van den II. Ed'. Volksraad, de lieer Gro-
bler als ondervoorzitter. Hij vertegenwoordig
de den Oranje-'Vrijstaat als commissaris-ge
neraal op de wereldtentoonstelling te Ghica-
II. Met betrekking tot levensverzekcrin-
gen is do volgende proclamatie door Zijn H.
Ed. den Staats-Piesident uitgevaardigd op
grond van de krijgswet.
PROCLAMATIE.
„Nadcanaal het noodig is ter bescherming
van Burgers van dezen Staat, die polis-m.
van LevensiiSstmratie hebben uitgenomen cn
die tot kemmando- of krijgsdienst opgeroepen
worden, dat die polissen met wegens non-be-
talmg van premies daarop zullen vervallen;
„Zoo heb de, Martihinus Tlteunis Steijn,
StjaU-pi esadtfiït van den Oranje-Vrijstaat
(krachtens de macht mij verleend bij art. 3
wet 34 1899), eu in overleg met den Uit
voerenden Raad, goedgevonden te proclameo-
ren en te bcpalep, gelijk ik doe bij deze
„Icdeie LevensvercekeringMaatsdhappij in
dezen Saat gevestigd, zal gehouden zijn te
(handelen volgens en zijn verbonden aan do
volgende bepalingen en verplichtingen, be
halve die welke hun zijn opgelegd bij art. 5
Hoofdstuk 103 van hot Wetboek O. V. S. te
weten
,.a. Alle polissen van Levens-Assuramtie,
uitgereikt aan burgers van dezen Staat, zui
len van af den tijd, dat die burgers tot kom-
ni.mdo- of krijgsdienst worden opgeroepen of
daarin werkzaam zijn, gelden, en van kracht
blijven en zijn, zullende het bedrag daaron
der verzekerd met vermeerderingen of pro
fijten bij het overlijden der veniasu roerden
vorderbaar en verhaalbaar zijn tgen de verze-
kningsanaatsdluppij d:c zulke polissen heeft
idtgeieikt, niettegenstaande dat de daarop
verschuldigde premie onbetaald moge zijn ten
tijde ciiat de onder dusdanige polissen verassu-
ïeudo burger moge komen te overlijden.
„b. De Maatschappij, die de bedoelde polis
sen heeft uitgereikt, zal echter gerechtigd
zijn (A.) van liet onder eenïg polis verassu-
reerdo bedrag voor de betaling daarvan af te
trekken allo tijdens het overlijden van den
veraissureerdeii persoon daarop verschuldigde
premies (B) dadelijk na do vrede zal zijn ge
sloten te vorderen betaling van alle achter
stallige preimiën op eenige polis waarop do
betaling der preniién gedxu-ende den kom-
mando- of krijgsdienst vati den verassureer-
