j3"c Jaargang.
Zondag 10 en Maandag 11 December 1899.
No. 10112.
Eersfe Blad
Maar een mensch!
8ste VOLKSTELLINO.
i
NATIONALE MILITIE
Ken n i s g e v i n g,
JACHT.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
i
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant \erschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. -1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels 11. 0.90iedere regel
meer 42i/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine advertentiën opgenomen tot den prys van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon No. 123.
(Wet van 22 April 1879, Staatsblad no. 03.)
(Koninklijk besluit van 2 Mei 1899, Staatsblad
s no. 113.1
Burgemeester cn Wethouders van Schie
dam brengen ter algemeene konnis, dat dit jaai
al gehouden «orden de 8ste algemeene tien-
jaarlijkscbe volkstelling.
Deze hoeft ten doel de aanwijzing van allen
die te middernacht tnsschen 31 December IS90
en i Januari 1900 hunne weikelijke woonplaats
binnen Nedeiland hebben.
Deze allen worden aangewezen, onverschillig
of zij MP genoemd tijdstip in hunne woning al
dan niet aanwezig zijn.
Ook worden aangewozen zij die, zonder weiko-
lijke woonplaats binnen Nederland hebben, op
I genoemd tijdstip aldaar aanwezig zijn.
Omtrent deze allen moeten de opgaven ver
strekt worden, die gevraagd worden op kaarten,
die tusschen 26 December 1899 en 1 Januari
1900 zullen worden rondbezorgd en dadelijk na
Nieuwjaar zullen worden teruggehaald.
Door of voor ieder moet aan zijno woning
worden ingevuld
eene BLAUWE KAART (voor een man of
jongen)
i.f eene WITTE KAART (voor eene vrouw
of meisje).
Bovendien moet door of voor ieder aan de
woning waar hij lijdelijk aanwezig is ingevuld
«orden
eene ORANJE KAART (voor een tijdelijk
aanwezigen man of jongen)
of eene ROSE KAART (voor een tijdelijk
annwe/ige vrouw of meisje).
Ket hoofd van ieder gezin of de bostnuidei
van iedeie instelling, gebouw, gesticht of schip
«aar de kaarten worden bezorgd, is voiplicbi
voor de behoorlijke invulling zorg te dragen.
Deze zorge er dus voor, dat aan den teller,
wanneer hij de kaarten bezorgt, wurde opge
geven hoe vee! blauwe, witte, oranje en rose
kaarten er in de woning noodig zijn.
Overtreding van de voorschriften helreffi~ule
de volkstelling wordt krachtens ailikel 20 der
reel van J 5 April 1886 (Stuatsblad no 64)
gestraft met hechtenis van ten hoogste veertien
dagen of geldboete van ten hoogste honderd
gulden.
De nauwkeurige, door de volkstelling te ver
krijgen kennis der bevolking is eene /aak van
algemeen belang. Tot bet verkrijgen dier kenni<-
is noodig, dal alle vragen op elke kaart met de
meest mogelijke nauwkeui ighcid worden beanl
woord.
Op verzoek der Regeering noodigen Burge
meester en Wethouders allen me» aandrang uit.
door nauwkeurige en volledige invulling dei
kaarten tot het welslagen der volkstelling mede
te werken.
Schiedam, 9 December 1899.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÉDE.
dooe
IDA BOY-BJ).
60)
Zij werd iets opgewekter sedert dit plan
ter sprake gekomen was.
Naar MiiMaiti moest zij toch, nog eenmaal,
ter wille van een bepaald doel. Dat stond als
©n idéé fixe bij haar vast. Maar daar te bl ij-
ven, daar te wonenhem dagelijks op alle
hoeken dier straten te ontmoeten
aeon, neenOp zekeren dag misschien wel
net een vrouw1, zijn vrouw aan den arm?
Neen, neen!
In hartstochtelijke opgewondenheid! zeide
«ij„Als iik te Mühlau moet blijven, word ik
®»g krankzinnig
Nu zotte oom Frits zich neer en schreef in
t geheim aan den opperbaljttw, opdat dene
®üh aan die gedachte mocht gewonnen en er
ach reeds zóó inleven, dat er geen tegenstand
®eer te verwachten zou wezen. Dat was een
verkeerde stap, dien de oude heer afeodi. Hij
®nde den- opperbaljuw en diens vrouw niet
genoeg. Door deze voorbereiding gaf liij hun
«echts do gelegenheid om al him kleingees
tige voorowdeelen. en hun zucht tot spaar-
^amheiid in gereedheid te houden, evenals
ttien wapenen, vóór het gevecht nog eens bij
tender-blank poetst. Misschien zoudlen zij
r yril hebben laten overrompelen. Dan zou
Jg "®a, opperbaljuw todh misschien voor een
wgeribjik geprikkeld hebben', niet minder
«telnioedig daifli oom Frits te zijn, of dnn zou-
en '-'9 aanblik van Sabine en haar smee-
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
brengen ter kennis van de belanghebbenden, dat
de militieraad in liet 2de district van Zuid-llolland,
voor deze gemeente, op Woensdag 27 December
aanstaande, des voormiddags ten 10 ure, zitting zal
houden te ROTTERDAM, in het Oude-Mannenhuis
aan de Hoogstraat aldaar.
Zij brengen tevens in herinnering art 88 der wet
betrekkelijk de Nationale Militie, laatstelijk gewij
zigd bij de wet \an 22 juli *1899 staatsblad no.
17»), thans luidende:
Voor den militieraad moet verschijnen de lote-
ling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelijke
gesteldheid of gebreken of wegens gemis van
de gevorderde lengte.
Vooits worden de belanghebbenden er uitdrukke
lijk op gewezen, dat het opgeven van de redenen
van vrijstelling bij gelegenheid der loting aan den
Militie-Cominissaris, en liet indienen van de noodige
bewijsstukken aan den Burgemeester of ter Socie
tal ie, niet voldoende is om zich de vrijstelling te ver
zekeren, waarop zij rneenen aanspraak te kunnen
maken, maar dat hun belang medebrengt om boven
dien de vrijstelling te vragen in de zitting van den
Militieraad.
Dientengevolge roepen zij op de lotelingen voor
de lichting van 1900, om op bovengenoeinden dag,
uur en plaats voor gemelden militieraad te ver
schijnen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 9den December 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÉDE.
m De Commissaris der Koningin in do Pio-
jrvincia Zuid-iiolland,
Gezien het besluit van de Gedeputeerde Staten
van den 28sten November 1899, no. 145;
Gelet op art. 11 der wet van den 13Jen
Juni 1857 («Staatsblad" no. 87)
Biengt ter kennis van belanghebbenden, dat
bij bovengenoemd besluit van de Gedeputeerde
Staten de jacht op klein wild, met uitzondering
van die op houtsnippen, in deze provincie wordt
gesloten op Zaterdag den SOsfen December 1899,
met zonsondergang, terwijl het schieten van hout
snippen geooiloofd blijft tot en met 30 April
1900, doch alleen door houders van groote
jaclnaiten, bij jachten op schadelijk gedierte
wuarlon, ingevolge de ant. *16 of 26 der Jacht
wet, consent of buitengewone machtiging is
veiieend, blijvende liet in art. 15, sub litt. g
der wet bedoeld jachtbedrijf, van het vangen
van houtsnippen met laat-, war- of valflonwen,
toegelaten tot en met don 17den Maart 1900.
En zal deze kennisgeving, in plano gedrukt,
worden afgekondigd en aangeplakt, waar zulks
te doen gebruikelijk is, alsmede in het sPio
vinciaat blad" en in de sNederlandscbe Staats
romant" worden geplaatst.
's Gravenhage, den 2den December 1899.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
FOCK.
De COMMISSIE VOOR GEMEENTEWER
KEN te Schiedam, is voornemens op Vrydag
ld December a.s., 's voormiddags 11 uur,
namens Burgemeester en Wethouders ten
raadhuize aan te besteden de levering van
hangen hem. en* haar moeder misschien ge
roerd helbben.
Oom Frits was er zóó aan gewoon, een
autoriteit te zijn, en. toen hlij aan het slot
van zijn brief er nog een bijzon deren nadruk
op gelegd bad„Saibine k a n te Miihlau niet
blijven was voor hom do zaak reeds inner
lijk beslist. Hij vermoedde in do verste verte
niet dat Jiij voor de Deuibens niet in 't mins1*
een autoriteit was. Integendeel, do beslist
heid', waarmee hij schreef, was voor den op-
perbaljuiw iets, dat hij bijna geringschatte.
Eu wat oom Frits overigens bezat en wat
hem bij velen tot een autoriteit maakte, zijn
vriendelijkheid, rijn moraliteit daarvoor
hadden de opperbaljuw en. zijn vrouw niet in
't minst e enige waardeering; zij schatten di'
niet liloog, ook" niet laag, zij schatten het In
't geheel niet; bet bestond voor ben eenvou
dig niet.
Met goeden moed reed de oude heer naar
het Noorden toe. Vóór zijn geest stonden
reeds aangename winterdagen. Hij hoopte
Saibine dagelijks te zien, zich aan haar kin
deren toe te wijlden, met Sabine naar de ko
medie te gaan, haar tafel dagelijks opnieuw
van boeken, tijidscihriften en bloemen te voor
zien, haar met den een of ander in gezel
schap te brengen. Eenmaal moest, moest er
booh weer een glimlachje- op dit verwonder
lijk mboie gezicht komen. Eenmaal toch
moest die raadselachtige, somber» uitdruk
king daarvan verdwijnen.
Het was een sombere Novemberdag, toen
men te Mühlau aankwam. Bij- een volkomen e
windstilte viel de regen recht neer. Do
-geheele lucht zag er loodkleurig uit. De zwa-
IJzerwaren, Gereedschappen, Borstels,
Doeken, Drogistartikelen en verdere
Materialen ten behoeve van den dienst
der Gemeentewerken.
Het bestek ligt ter inzage op de Stads-
timmerwerf en is ter Gemeente-Secretarie
tegen betaling van 25 cents verkrijgbaar.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 9 December '99
De oorlog.
Aan de Modderrivier schynt de strijd weer
ontbrand te zijn. Den Oden 's morgens is de
strijd daar hervat. Hoe het met dit gevecht
is gegaan, vernemen wy niet. De strenge
censuur laat geen berichten door. Maar wè!
blijkt dat er tusschen 28 November, den
bloedigen dag bij Modderrivier, en den 6den
reeds geschermutseld is tusschen Boeren en
bereden infanterie.
Opmerkelijk is, dat er weder te Modder
rivier, niet bij Spijtfontein wordt gevochten.
Moet daaruit worden afgeleid dat de Boeren
zich op 28 Nov. toch in hun stellingen heb
ben weten te handhaven? Of hebben zjj een
nieuwe positie ingenomen en wordt de strijd
thans gevoerd op den noordoever der rivier
Intusschen blyken de Boeren inderdaad
lord Methuen in den rug te bedreigenzij
hebben een duiker in den spoorweg by Gras-
pan vernield en de telegraaflijnen doorgesne
den. Slagen dus de Boeren volkomen in hun
operaties, dan zal lord Methuen weldra ge
heel geïsoleerd zijn.
Zelfs verneemt men te Londen dat de
Boeren by Graspan de Engelsehen hebben
aangevallen.
De vraag mag gesteld worden, waarom
lord Methuen nog niet verder is gerukt naar
het Noorden.
Daarop wordt geantwoord dat de *;rv aal
nog een week bij de Modderrivier blyl'-teier
om zijn troepen, die veelgeleden he*, - en,
in volkomen goeden ataat te brengen en
mogelijk veisterkingon af te wachten.
En Kimberley? stad behoeft zijn hulp
niet. Door zoeklicht-seinen heeft lord Me
thuen vernomen dat de stad het nog best
kan houden en dat de nabijheid van het
ontzettingsleger voorloopig reeds veel betee-
kent.
De Londensche correspondent der Brus-
selsche >Petit Bleu" heeft een officier van
goede reputatie over iord Methuen's kolonne
gesproken. Deze was van oordeel dat in
Methuen's bljjven bij Modderrivier geen aan
leiding tot ongerustheid lag. Yolgens hem
gaat lord Methuen Kimberley niet te hulp,
daar deze stad nooit groot gevaar heeft ge-
loopen en nu, door den opmarsch van lord
Methuen's kolonne, geheel buiten gevaar is.
De zegsman van den correspondent meent
dan ook dat lord Methuen in de Vrijstaat
zal doordringen om Bloemfontein te bezetten.
Zonderling lymt echter met deze optimis
tische beschouwingen over Kimberley wat
de correspondent der Daily Mail" te Mod
derrivier aan zjjn blad meldt.
Volgens hem maken de 40,000 Kaffer»
van de Diamantvelden, die mede in de jstad
zijn opgesloten, den toestand onhoudbaar.
Zy gebruiken veel verzet en zijn ontevreden,
wanneer er niet genoeg is. Gelukkig zynzy
re, vochtige, kille temperatuur deed. den rook
der locomotief naar beueden slaan, zoodat
deze op het perron bleef hangen. Het boven
gedeelte van den hotelomniibus zag er a's
zwart verlakt leer uit vanwege dó nattigheid,
en het paard!, dat met een oranjekleurige
deken toegedekt was, liet somber den kop
hangen.
Onider paraplu's, waarvan aan alle kanten
dhtmo waterstraaltjes afliepen, stonden de
opperbaljuw en zijn vrouw. Toen de trein
langzaam kwam aanrijden en veel vorder ging
dan de plaats, waar Salbiues ouders stonden
te wachten, zei de oude heer eensklaps zeer
gejaagd): „Lieve kind Ge hebt to Rome
een aanval van malaria gehad,De gevolgen
daarvan laten zich nog een weinig gevoelen.
Dat heb ik aan uw ouders geschreven."
Saibine was er juist mee bezig, het raampje
neer te laten, om haar ouders toe te wuiven.
Plotseling keerde zij zich om. Zij' keek den
ouden heer doordringend aan, terwijl er lang
zaam een blos op haar wangen kwam. Zij be
greep nu, d'at hij' alles wist. Een kortstondigs
strijd in haar een plotselinge opwelling
van gdkrenfctcn hoogmoed. En toen de gulle
erkentenis van al zijn goedheid!
Zij stak hem de hiand' toe en keek hem aan.
„Dank!" lag er in dien blik opgesloten.
„Hartelijk dank!"
„Mühlau!" riep de conducteur en deed het
portier open.
„Och, dat weten wij zelf ook welzeide
Suzan na met een Huchtagen zucht.
De opperbaljuw en zijn vrouw, die de nood
zakelijkheid, bij zulk weer de deur uit te
gaan, als -een verscherping van het op hen
drukkende noodlot beschouwden, gingen naar
ongewapend, maar toch is men niet op zijn
gemak over hen. Tweemaal zijn zij reeds
de stad gezonden, maar de Boeren stuurden
hen telkens weer terug. In den nacht na
het gevecht bij Modderrivier moet men in
de stad zeer ongerust zijn geweest, omdat
de zoeklichten van Methuen's kolonne niet
gezien worden. Lord Methuen vreesde dat
de Boeren zijn zoeklichten zouden vernielen.
Maar intusschen zat men te Kimberley in
angst dat het ontzettingsleger verslagen was.
Nu zoo heel veel heeft het misschien niet
gescheeld. Een juist, volledig overzicht van
den slag van 28 Nov, hebben wij nog altijd
niet.
Wat den opmarsch der kolonne naar
Bloemfontein betreft, zoo dat plan al heeft
bestaan, dan zal daarby gerekend zijnprimo
op de ontzetting van Kimberley; secundo
op de samenwerking met French en Gatacre
in de Kaapkolonie. Maar dezen zijn vrijwel
tot machteloosheid gedoemd, 't Schijnt dat
het vooral gemis aan cavalerie is, dat hen
belet flink op te treden tegen de op ziels
zelf handelende kleinere Boerenkommando's.
Van Mafeking geen nieuws. Een officieel
bericht, dat alles goed gaat in de stad, be-
taekent weinig.Het is reeds bijna twee
weken oud.
Uit Natal hooren wy de laatste dagen
iets meer, met name over Ladysmith. Maar
ook hier wordt de censuur streng gehand
haafd, zoodat niets betrouwbaars overkomt.
Het schynt dat de Boeien in de laatste
dagen Ladysmith aanhoudend bombardeeren
en, blykens de verlieslost der Engelsehen,
met veel succes. 31 dooden en 156 gewon
den in een week, kan nogal schikken. De
belegeraars kunnen tevreden zijn.
Wy kunnen alleen vermoeden dat ook hier
de beslissing spoedig zal vallen. Generaal
Bulier is naar het front vertrokken. Van
hun kant schijnen de Boeren hun hoofd
stelling ingenomen te hebben op Groblers-
Kloof en links en rechts langs de rivier
over groote uitgestrektheid hun macht ont
plooid te hebben om de Engelsehen te ver
hinderen in het Oosten of in het Westen de
rivier over te trekken.
De sNeuestea Nachrichten" te Brunswijk
heeft dr. Leijds gevraagd
lo. Of hij gelooide dat Engeland wetke-
lijk den oorlog begonnen was om de rechten
der Uitlanders te beschermen;
2o. Of inderdaad in Zuid-Afrika een kom-
plot tegen Engeland bestond;
3o, Of dr. Leyds officieel wist van het ge
bruik van dum-dum-kogels door de Engel
sehen
4o. Wat hy dacht van Portugal's houding
in zake de Delagoa-baai
5o. Of hij geloofde dal de oorlog lang zou
duren.
Daarop antwoordde dr. Leyds
lo. Dat de rechten der uitlanders voor
Engeland maar een voorwendsel zyn geweest;
2o. Dat er nooit een komplot in Zuid-Afrika
heeft bestaan, al is er een stroom ing ten
gunste van het denkbeeld van een te stich
ten autonomen federatieven staat onder En-
gelsche suzereiniteit
3o. dat inderdaad officieel geconstateerd
is dat Engelsche soldaten van dum-dums
voorzien waren.
Op de beide laatste vrageu weigerde dr.
Leyds het antwoord.
het voorste gedeelte van den trein too. In
den tweeden waggon hadden zij hun dochter
vóór het raampje gezien.
En nu kwam Sabine ook reeds haastig, zoo
als gewoonlijk, met een glimlach op de lippen
en met een blos op 'het gelaat, naar hen toe.
Haar ouders waren daardoor zoozeer ge
troffen, dat zij haar verheugd begroetten. Zij
hadden er een vage voorstelling van gebald,
dat Sabino uiterlijk gelieel veramdterd' zou
zijn; zij waren bij deze voorstelling erg ge
agiteerd, onzeker, ja zelfs verlegen geweest;
want zij wisten niet-, welken toon zij bij do
begroeting moesten aanslaan.
„Nu, Goddank1 jo ziet er nog al goed ait!
Gaat het weer wat beter?" vroeg Sabines
m'oeder, nadat zij haar hartelijk gekust had.
Bij den opperbaljuw hwaim. een zekere
Wrok tegen oom Frits op.
Ons zoo'n schrik op het lijf te jagen 1 Het
kinsd is immers volmaakt geaon'd, d'aclifc hij.
Sabine heeft zeker weer een van haar grillen
gehad, en oom Frits, die haar niet kent, hield
d!at dadelijk voor „zenuwen".
Eenigszins langzaam kwamen oom Erits en
Snzanm, aan." De ongemeen onceromonieele
begroeting onder da druipende paraplu's gaf
aan de stemming terstond iets ongezelligs.
De opperbaljuw verontschuldigde er zich
over, dab hij niet naar München geschreven
hlad.
Oom Frits had het kould, had heb land
aan den regen en was niet tegenover iedereen
bereid, zich zelf te beheerschen. Mot de hou
ding van iemand', wien zijn tegenwoordig©
toestand recht onaangenaam is, stapt© hij in
den htotelommibus,
„We zullen toch zeker wel het genoegen
Gemengde Medcdecllngen.
Bij de discussies over de begrooting van
koloniën In de Fransche Kamer onderwierp
gisteren de afgevaardigde Firmin Faure de
koloni'ile staatkunde aan een breedvoerige
critiek. Hij trachtte in hoofdzaak te doen
uitkomen den zwakken kant der verdediging
van de koloniën, vooral tegenover de Britsche
politiek, Spr. verzocht minister Decrais een
verklaring af te leggen, daar hy zich moet
afvragen ef minister Chamberlain niet een
botsing zal uitlokkenom de openbare meening
in Engeland afleiding te geven.
Tegenover een medewerker van de ïGau-
lois" verklaarde Lockroy dat Frankrijk 3
400 millioen moet besteden aan zijn vloot
en zoo noodig aan zijn landleger troepen
moet ontleenen voor kustverdediging. Z. i.
moesten de Franschen eindelijk een» inzien
dat het gevaar niet uit het Oosten dreigt;
koloniale uitbreiding is voor de natiën een
levensbehoefte geworden.
Het Hooggerechtshof te Parijs heeft giste
ren getuigen h décharge gehoord, o. a. Jules
Lemaitre en Monteil.
Gisteren wilden de deelnemers aan het
socialistisch congres te Parijs de roode vlag
meedragen, toen zij het lokaal verlieten. Een
poging der agenten om de vaandels te ver
meesteren, slaagde ondanks een heftige wor
steling niet. Er werd ook niemand gearre
steerd.
DeRijksdag-eommisie voor.de verzoekschrif
ten heeft lang de vraag overwogen of de
zweep weer als strafmiddel moest worden
ingevoerd. De conservatieven en het centrum
oordeelden van wel. De nationaal-liberalen,
de vrijzinnigen en de socialisten verwierpen
echter de zweep als strafmiddel.
Een waardig debat in 1899
De onthulling van het Bismarck-standbeeld
vóór het Rijksdagsgebouw zal op 1 April
1901 geschieden.
De nBudapester Hirlap" publiceert een
zeer sensationeel onderhoud met een der
invoedrykste staatslieden. Deze vertelde hem
wat Frans Jozef geantwoord had op den
raad van een toongevend Hongaarsch poli
ticus om de Tsechen tegemoet te komen
door nan Bohemen de autonomie te geven
die Kroatië tegenover Hongarije bezit.
De Keizer antwoordde dat dit onmogelijk
is. sin dat geval," zei Z. M., szou mijn klein
Oostenrijk komen in de positie van Kroatië,
want de Bohemers eischen ook Moravië en
Silezië, en de Polen zouden de Ruthenen
willen annexeeren. Zoo zou ik een in vier
stukken gescheurd monarch zijn. En watzou
er dan van Weenen terechtkomen? Gij hebt
maar één Kroatië; ik heb er tien."
Voorts zou de Keizer de Magyaren er voor
gewaarschuwd hebben, uit de Oostenrijksche
verwarring profijt te willen trekken, aWan
neer ik in Oostenrijk gedwongen ben absoluut
of federalistisch te regeeren, dan zou ik ook
in Hongarije niet anders kunnen regeeren",
zou hij gezegd hebben.
De verantwoordelijkheid voor den inhoud
van dit gesprek blijve aan het Hongaarsche
blad. Zou de Keizer zich inderdaad zoo kras
hebben uitgelaten?
De Petersburgsche sHerald" weerspreekt
hebben, u vanavond ten onzent te zden?"
vroeg Mewrorow Deuben.
Oom Fr its, die weder zijn van. een lams-
vaöTifc vervaardigde muts ophad, licihfcte deze
even op en zeide, dat zij alle drie erg moe wa
ren en dat de ouders dien dag zeker wel eens
met hun dochter alleen zouden willen zijn.
Suzanna beloofde, dat zij in den loop van den
namiddag nog eens naar Sabine zou komen
kijken, eu toen reed de omnibus weg.
In het hotel „De, Kroonprins" zaten* Blasar
en Haüendorf met eenige kameraden, aan een.
lunch, welke dien dag tob aan den midcDag
gedum-d had. Zij wilden namelijk den ouden
lieer Osterrotli en zijn nidht zien aankomen,
voor wie boven in het salon en de twee slaap
kamers de kachels al aangemaakt waren. Bla-
ser vertelde, dat hij indertijd bij gelegenheid
van d!e manoeuvres keunis met hen. gemaakt
had!, en zat het dichtst bij het raam, om zoo
mogelijk een blik van Suzauna op te vangen
en haar een groet toe te brengen.
Maar de reizigers gingen haaetdg de trede
van het rijtuig af en het huis in. Alleen do
dikke blonde haarwrong onder den rand van
het zwart vilten hoedje konden die heeren nog
bewonderen.
Terstond daarop kwam dei oude landauer
voorbij. Heb gödruisck, dat des» op de Straat
steen en maakte, weerklonk tusschen do mu
ren dar huizen.
De raampjes van het rijtuig waren beslai-
gen, en dus zagen de heerem niets van Saibinei.
Zij moesten zich vergenoegen met hot interes
sante bewustzijn, dat rij haar koffer naast
den koetsier op den bok hadden zien staan.
Warrit vervolgd.)
