53' Jaargang.
Dinsdag 12 December 1899.
No. 10113.
I
Maar een mensch!
i
1
w
i
BEKENDMAKING.
BUITENLAND.
i
i
tel
SiCHlIEIQ'lMSCHiE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaarciingen 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
0
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boierstraat 68.
Prijs der Adverten tien: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12$ cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Z a t e r d ag a vo n <t verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon No. 133.
u
'5
t
Fl
•JV
De buugemeesteu van Schiedam
(j«7ien «Ie wet van 30 Derember 1887 (staats
blad no. 225) bstreffomie ondei stand (onder-
itennii'g) aan mmdeie p< ëmplt'ieeiden, vatte
iHCikheden en bedienden daggeld werkzaam
èij inrichtingen van 'e rijk 'emachten op 'siijks
«eik vaartuigen, met vallende in de teimen van
ait, 2 der wet van 24 Juni 1854 staatsblad
mo. 92)
Gelet op art. C van het Koninklijk besluit
van 10 Januari 1888 staatsblad nu. 3) hou
dende bepalingen nopens de betaalbaarstelling
der bij eeistgenoeiude wet toegekende onder
steuningen
Maakt bekend dat de attestatie» de vita tot
ontvangst van bedoelde ondersteuningen, in het
begin van ieder kwaitaal, op de weikdugen van
des voormiddag* 10 tot des middags 12 uren,
ter secretaiie der gemeente veikrij'gbaar zullen
zijn.
Scli léd a tn, 11 December 1899.
De burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Algemeen ovenicht.
SCHIEDAM, 11 December '99
lie oorlog.
Wij kunnen ons, ten deele door de ver
warde en gebrekkig overkomende telegram
men, toch al geen te heeie voorstelling
maken van wat er in de Zuidpunt van
Afrika voorvalt, nu de sneeuw ons liter
is komen lastig vallen, zal dat er met beter
op wordenhet is moeilijk zich er in te denken
dat de strijders op het oogenblik waarop wij
dit schrijven van hitte verzengen onder de
brandende zon.
Och, of de strijd nog kort duurde.
Veel lijkt bet daarop nog niet. En juist
sedert ons laatste nummer verscheen is er
nog ai een en ander gebeurd en is onder-
tusschen weder een mail gearriveerd. W(j
beginnen met een overwinning te boeken van
de Boeren.
Geneia»' 5 a t a c r e heeft een
belangrijke nederlaag
geleden.
Volgens een officieel telegram en
die overdrijven gewoonlijk Diet als het een
nederlaag geldt vielen er 9 officieten
werden er 9 vermist" en 596 mindeien.
Dit is de tweede groote neerlaag in dezen
veldtocht, waartegenover alleen Elandslaagte
aan de zjjde der Boeren staat.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
heelt bij Slormberg (ten zuiden van den
Oranje-Vrijstaat) deze beslissende slag plaats
gehad, omtrent welks uitslag het hierachter
medegedeelde telegram van generaal Gatacre
geen twijfel overlaat.
De zaak is deze
Al sedert Donderdag was de generaal aan
het schermutselen.
Buerencommando's betwistten hem den
opmarsch van Molteno naar Slormberg, waar
heen hij met 2000 man van zijn legei tje van
61)
DOOS
IDA BOY-ED.
XL
éSf»
v®
fes
Zoo was Saibine dan weer thuis. In de ves
tibule snelden, de kinderen, haar te gamrot.
Leo juich to. Bij Milly ontwaakte nu eerst het
bewustzijn, dat zij haar mama zoolang gemist
had, en zij Barstte in tranen uit.
En in de vestibule knielde Saibine neer om
haar kinderen te omhelzen. Daanbij kwam er
een gevoel bij haar op, waarover zij zich ont
zette.
Was hot afkeer" van haur edge® kinderen
Was het verbolgenheid op hen, die buiten
hun schuld aan liaar geluk in den weg stom-
deal Want om hunnentwil' kon zij de echtge-
noote van den door haar geliefden mam. niet
worden
Welke afgronden zijn er in het mensch on-
hart! Deinsde Saibine terug voor datgene, wat
er in haar eigen haart omv'-eiv?
Onstuimig, maar met koude» lippen, kuste
'ytjdj de kleinen.
-kiiDater zat men te zamen om den disch ge
schaard. Waren dat werkelijk leiden van één
Saibine had het gevoel, als was er een Hove
tu-ssolren haar en de haren ontstaan. Zij had
iwoveei ondervondenDoor een sprookje van
1 geluk, door een drama van ellende was zij ge-
0000 en met twee batterijen in geforceerdeo
mar-eh oprukte. Zondagmiddag seinde hij
uit Molteno hoe hjj de Boeren had aange
vallen in een artillerieduel, dat vier uur
duurde eu hoe hij zich in een xonneembare
stelling" had teruggetrokken na een storm
aanval op den vijand, die het geweervuur
eeist opende, toen men het vlak bij gena-
deid was.
Wel was dit al een gek telegram, maar
het scheen ten minste oppervlakkig dat het
voordeel aari Engelsclie zjjde was, misschien
was dit zelfs op de Zaterdagmiddag nog zoo.
Toen kwam Zondagavond een nader telegram
die illusie verstoren, sik betieur het zeer te
moeten mededeelen, dat mijn aanval heden
morgen op Stormberg met zware verliezen is
afgeslagen", aldus luidde het. Dit telegram
slaat vermoedelijk op een nieuw gevecht in
den nacht van Zaterdag op Zoudag.
De Bóeren-stelling was onneembaar geble
ken, ja zelfs een terugtocht op Molteno, waai
d# lest van het leger was achtergebleven,
was noodzakelijk. Met geen mogelijkheid
konden de Engelschen zich in het geacciden
teerde en rotsacht'ge teirein om Slormberg
handhavende poging om den vijand terug
te drijven mislukte volkomen.
Van hoeveel gewicht deze overwinning
voor de Boeren is; nog afgezien van het
feit, dat Gatacre's strijdmacht er door werd
gedecimeerd, blijkt vooral uit liet verband
waarin het met de operaties der andere
generaals moet woiden beshouwd.
Zoowel de opinarsch van Gatacre als die
van Fiench, iets meer ten Westen langs
Nauwpoort en Arundel naar Colesberg op
rukkend moest dienen om Methuen wat
vrijheid te geven van beweging in zijn tocht
naar Kimberiey doordat een groot deel dei-
Boeren vereischt zou worden om een oprukken
van den vijand naar Bloemfontein, met name
van Gatacre te verhinderen.
'Zoo is dit Engelsche operatieplan voor
loopig in duigen gevallenin plaats van eene
overwinning te behalen leed Gatacre een ge
weldige nedeilaag en is bovendien hem den
opmarsch naar het noorden afgesneden.
Wij noemden zooeven de divisie-Frencb, de
linkervleugel n.l. van Gatacre, die in de lich
ting vau Colesbeig opereert, aan den Zuid-
Westhoek van den Vrijstaat.
Deze is van Nauwpoort voortgerukt naar
Arundel, dat Zaterdag weid bezet en is van
daar op marsch gegaan naar Colesberg. De
bereden infanterie richtte zich op het centrum
der Vi ijstaters, de cavalerie viel de flanken
aan. Ook hier ontstond Zondagmiddag een
geweergevecht, waarvan de uilslag nog niet
bekend is wel blijkt dat Zaterdag de Boeren
terugtrokken (wat in hun systeem niets ver
ontrustends is, eer het tegendeel) terwijl de
Engelschen marcheerden in de richting van
Taaiboschlaagte, dat wij op de kaarten niet
vinden, maar vermoedelijk in nootdelijke
richting ligt. Op het oogenblik, waarop wij
i' schijjven hebben wy van het gevecht
v Zondag echter, zooals wy zooeven
- i zeiden, den uitslag nog niet.
Meer naar het noorden werkt Methuen
met zijn invliegend leger", dat zijn slagpen
nen verloren schijnt te hebben.
Hoe het met deze sti ijdmacht eigenlijk
staat is moeilijk te weten te komenzelfs
is niet officieel nog bekend of Methuen met
al zijn troepen al over de Modderrivier is.
In den tornt van een halve maan zyn
durende den. tijd hairer afwezigheid heenge
gaan. En. haar ouders haddbn ondertusschen
kalmpjes bij lamplicht, talbafewaton en koffie-
geur bij elkaar gezeten.
Zij had zooveel gezien' In het land der
schoonheid was zij geweest, en terwijl zij had
gedacht, blindelings en onverschillig aan de
wonderen der kunst en der natuur voorbij te
gaan, had zij toch dit begreep zij thans
onbewust die betoovering van dat alles in zich
opgenomen. En haar ouders hadden intus-
schecn naar de cfour van den winkelier Kups
gekeken en de Meeren van Mevrouw Grolpa
met elkaar besproken.
Hoe zou men elkaar weder vinden
En zij was todi van hetzelfde vleescih en
bloed. Zij stonden elkander zóó na, als niets
anders op do wereldouders en kind, moeder
en kinderen.
Haar moadter deed ifitkoanen, dat zij Sa!bi-
nes lievelingsgerecht had laten klaarmaken.
Haar vader vertelde van grappen die Milly en
Leo uitgehaald' hadden, en van schrandere
antwoorden, die zij op zijn vragen gegeven
hadden.
Langzamerhand bemerkten zij dia® ook en
maakten er elkander door blikken opmerk
zaam. op, dat Sabine in niets belang scheen te
stelle® en er werkelijk lijdend) uitzag.
Daar zij nu met de uiterste voorzichtigheid
het onderwerp „Berlijn" wilden vermijden,
maar er ook naar streefden, niet terstond met
hun gevoelen voor den dag te komen door
bijvoorbeeld te zeggen „Het kalme leventje
bij ons te Mühlau zal je goeddoen," zoo werd
het gesprek al spoedig --edwemge®.
Bij geluk kwam Reinald terstond na den
Transvalere en Vry staters van Spijtfontein
tot Jacobsdal hier voor Methuen opgesteld,
hem den doortocht betwistend. Gisterenoch
tend en hedennacht zij a omtrent den stand
van zaken daar, telegrammen ontvangen. De
Engelschen schijnen Zaterdag op Cronjé's
troepen een aanval te hebben gedaan (dus
toch ten N. van de Modderrivier). gecombi
neerd vermoedelijk met een uitval van de
andere zijde uit Kimberiey, waardoor de
Boeren aldus van twee zyden in een gevecht
gewikkeld werden.
De Boeren met de kanonnen der marine-
brigade aangevallen, trokken terug, nadat
hun artillerie-positie ontredderd was. Ten
minste dat zegt een Engelsch telegram uit
Modderrivier, hetwelk met eentge vertraging
is overgekomen, wat weer kan wijzen op het
weder verbreken van Methuen's verbinding
met het zuiden, die pas hersteld heette. Of
de overwinning aan Engelsche zyde was is
ook hier niet met zekerheid te zeggen.
Ondertusschen hebben de Vrijstaters hier
een aantal gevangenen gemaakt, waaronder
een officier.
Eindelijk hebben wij de positie om Lady-
smith. Hier schijnen de Boeren, door eigen
onachtzaamheid, werkelijk een echec te heb
ben geleden. Lange Tom heet buiten gevecht
gesteld (hoewel het niet de eerste keer is
dat dit g-beurt. draagt het bericht nu toch
kenmerken van waarheid) evenals een hou
witser, terwijl bovendien nog een Maxim
genomen is. Dit alles is gebeurd bij een
nachtelijken uitval uit Ladysmith.
De Boeren waren niet voldoende op hun
hoede hoe geheel strookt dit met hun
vrije opvatting van vechten, al is het ver
bazend te betreuren de nachtwachten
waren niet actief en zoo kon een Engelsche
sluipcoionne naderen en een partieel voordeel
behalen.
Een dépêche uit het Boerenkamp beves
tigt het verlies en voegt er bijdCommandant
Erasmus en luitenant Malan, die zich lieten
overrompelen, zulleD voor een krijgsraad
terechtstaan."
Al is dan de gevreesde stem van Long
Tom verstomd, gelukkig, Kiesrecht en Suze-
leiniteit kunnen ook een krachtig woordje
meespreken.
En dat zij dit doen en reeds lang deden
blijkt wel uit het volgende schrijven van een
dame, die te Ladysmith het eerste deel van
het beleg heeft medegemaakt doch met de
andere vrouwen en kinderen door generaal
White werd weggezonden. Zij schrijft aan
een der Engelsche bladen
»Er zijn thans drie stukken belegerings
geschut, waaruit de stad wordt beschoten.
Een huis op twee minuten afstand van het
mijne werd getroffen. De menschen hebben
hun woningen verlaten en schuiien onder
de rotsen. Ik ben zóó blijde dat ik cr uit
ben Die twee dagen beschoten te worden,
was al vreeselijk en het bombardement heeft
nog zoovee! dagen meer aangehouden.
Onze troepen zijn totaal in de minderheid.
Waar zijn toch die duizendtallen, waarvan
ge spreekt? Wij hebben 50,000 man noodig
om iets te kunnen uitrichten. De bladen
zeggen*0, Ladysmith zal nooit genomen
worden 1" Ik zeg u dat de stad zal ingeno
men worden, als ze niet spoedig ontzet wordt
en als ze niet wordt ingenomen, wordt ze
verwoest en zijn de inwoners geruïneerd.
En praat nu maar niet over vergoeding
afloop vaat het middagmaal Saibine omhelsde
hem onstuimig, zeöde, dat zij iets voor zijn
aanstaande had meegebracht, en nam hein
naar haar kamer mee, waar gedeelten van
den. inhoud van haar koffer, nog onuitgepakt,
op stoelen Lagen, terwijl op de sofa en aan
een kapstoik kleédUngstuMcen lagen en hin
gen.
Sabine knielde bij den koffer neer en zocht
op den bodem daarvan. Haar bewegingen wa
ren zoo haastig, zij scheen zoo gejaagd :e
zijn. Na verloop van ©enige oogenbiilrfken
sprong zij ai weder op.
„Daar, ReinaldVoor jou heib ik een. terra
cotta-beeldje meegebracht. Dat komt als
vrachtgoed. Dit is voor Martha."
Hij bewonderde de mlooie broche en bei-
dankte haar herhaalde -malen.
Plotseling viel Saibine hem andermaal om
den hals.
„Reinald," zedde zij fluisterend, „ik kan
niet te Mühlau blijven. Ik moet hier van
daan. Mijn ouders hebben nog nergens ver
moeden op. Morgen zal oom Frits er met hem
over spreiten, of ik niet naar Berlijn zal gaan-
Sta. mij bijIk smeek je er cwn!"
„Och hemelzeide Reinald gedrukt, „daar
zal je wel niet veel succes me© hebben. Oom
Frits heeft er al over geschreven. Maar papa
en manna willen er niets van weten!"
„Ja, hij heeft geschreven!" zedde ziji half
luid. Heimelijk en aldoor heeft hij er al aan
gedacht, hoe hij mijn lot draaglijker zou kun
nen maken. Hij heeft mij lief en begrijpt mij
beter don mijn eigen ouders, dacht zij.
Toen omklemde zij Remalds arm. Haar
oogen brandden. „Jij moet mij- bijstaan," zei
wij welen heel zeker dat wij geen veigoe-
ding zullen krijgen. Het is verschrikkelijk I
De gebeele kolonie vervloekt de Regeering
reeds duizenden zijn geruïneerd 1"
En hiermede is ons oorlogsnieuws voor
heden uitgeput. Uit het Noorden valt niets
te melden, dan wat men in onze telegram
men vindt. Alle aandacht concentreert zich
op dit oogenblik op de Westergrens, op
Gatacre's legertje en op het belegerde Lady
smith.
Be SEuld-Afrfkaansclic Mail.
De toestand om Ladysmith.
Wij laten hierouder een telegram volgen
uit Maritzburg, indertijd reeds in het kort
door ons medegedeeld, over den toestand te
Ladysmith en gevechten rondom de stad ge
houden. Het telegram is van Reuter en over
genomen uit de JtTimss of Natal", die bet
verslag ontving per Kaflerloopet, gecontra
signeerd door majoor Althorn, den pers-censor
te Ladysmith, als officieel. Wij geven, het
evenals «Ons Land" voor wat het is.
Het rapport beschrijft wat te Ladysmith
plaats gevonden heeft sedert 9 November,
den verjaardag van den Prins van Wales.
Op dien dag deed de vijand een aanval,
die rampzalige gevolgen voor hem had.
De aanval was van zeer vastberaden aard,
en de geheele Boerenrnacht schijnt er deel
aan te hebben genomen.
Om vier uur in den morgen begon de
bóeren-artillerie te schieten en werd een
regen van bommen geworpen op de posities
door onze manschappen ingenomen, maar de
uitwerking was niet groot, daar de boeien
een taktiek volgden die zij niet gewoon zijn,
maar waartoe zij waarschijnlijk gedwongen
waren, en die inderdaad noodig was om
eenigen invloed op een versterkte stad uit
te oefenen.
Voortrukkende onder bedekking hunner
kanonnen, nam de vijand posities in langs
de randjes en kopjes, die lagen by die, welke
door ons ingenomen waren. Onze troepen
waren wakker, vlug en flink en verlieten
het kamp, waar zij onder de wapenen hadden
gestaan om de heuvels rondom de stad te
bezetten.
Voortrukkende, kroop de vijand naderbij,
elke mogelijke dekking zoekende, maar onze
infanterie opende een bedaard, warm en
treffend vuur, hetwelk de Boeren terugjoeg
niettegenstaande het feit dat zij dezelfie
hardnekkigheid tentoonspreidden die zij bij
dergeljjke gelegenheden hebben getoond.
De aanval door den vijand was zeer uitge
breid daar die van alle kanten van de stad
plaats vond, maar de hoofdaanval werd ge
maakt tusschen de Vrijstaat- ea Newcastle-
spoorwegljjnen.
De aanval werd voornamelijk tegenhouden
door een colonne, die uit Johannesburgsche
vrijwilligers bestond en een prachtige ver
dediging vond onzerzijds plaats door de
Ring's Royal Rifles en da Rifle Brigade.
Nadat hun vuur tot zwijgen gebracht was,
verzamelde de vijand zich opnieuw en begon
weder den aanval. Opnieuw beantwooidden
onze manschappen een heet vuur en ver
plichtten de boeren om terug te trekken.
Als een deel der belegeringswerken hadden
de Boeren in het open veld voor onze lioie
een diepe loopgraaf gemaakt, en op een zeker
oogenblik trokken zij terug met het doei
hunne paarden aan te brengen.
de zij heftig, „je moet, als je mij liefhebt. Is
dfe geldiquaestie een hinderpaal voor papa en
mama? Willen zij niets geven, ©n ook met,
dat ik van. oom Frits nog meer aan neem
Och toe, besorg jij mij dan het geld!"
„Ho© zou ik dat kunnen?" vroeg hij, door
haar dringend© smeekbeden ontstemd. „Het
geld, dat ik van paipa in de zaak heb, contro
leert hij immers. En hoe zou ik xn staat zijn,
je h e m e 1 ij' k aan geld te helpen En van
Martha's huwelijksgift, die ik in Januari
krijg, kan ik je ook met® geven."
„Maar ik kan hier niet blijvenIk kan liet
niet uitstaan 1 Ik zou nog krankzinnig wor
den!" mompelde zij.
eRinald keek haar oplettend aan. Zijn ge
zicht was treurig.
„Saibine," zm.de hij, „als heb zóó met je ge
steld is, moeten wij dan niet op zekere ge
dachten komen? Ik heb zoo iets m hot doni
hooren mompelen. De herbergier, die mijn
vijand is, maakte eens zul'k een hatelijke op
merking over deftige d' nes en rendeswous
en Franschenlinde. Ik heo het met willen ge-
looven! Sabine, er is t© Mühlau toch geen
man, dien je niet kunt ontmoeten?"
„Zwijgriep ziji uit. Bevend van toorn
stond zij vóór hem, met de uitdrukking van
hevige agitatie op het gelaat. „Laat je je zus
ter teleedigen?" riep zij toornig uit. „Denk
je, dat ik tot iets gemeens in staat zou. we
zen Welnu dhn, ik wil hier vandaan ter wil
le van een man. Maar ik behoef mijn oogen
niet van schaamte neer te slaan, voor hem
niet, voor niemand hoegenaamd. Maar vraag
mij niets'"
Reinald stond beschaamd en verlegen. Te
llet werd suel bemeikt dat dit belangrijke
weik onbewaakt was, eu gebruik makende
van do gelegenheid trok de Rifle Brigade
in versnelden pns vooi waarts en bezette de
loopgraaf.
Deze snelle beweging werd dooi den vyand
volstrekt niet opgemerkt, die spoedig met zijne
paarden teiugkwam.
Zorgvuldig hun vuur terughoudende, liet
de Rille Brigade de ongelukkige Boerenrnacht
toe om bijna tot aan den rand van de loop
graaf te komen, en zij vuurden toen de eene
laag na de andere op de »ei baasde Boeren af.
Zich wendende en vluchtende voor den
vreesel jken hagei kogels, liep de vjand over
een stuk open grond en hier opende onze
artillerie oen bomvuur met vreeseljke uit
werking op hen.
Gedurende dit tijdstip leed de vyand natuur
lijk zeer zwaar, en dit was slechts natuurlijk,
want hij werd door verrassing gevangen op
grond waar hij geen bedekking kon vinden
terwijl hij op een wanordelijke vlucht was.
De Boeren hadden een mortier in het ge
vecht gebracht, uit welke zij zware bommen
wierpen.
Een van onze kanonnen concentreerde zijn
vuur op dit gevaarlijk stuk artillerie en het
duurde met lang of dit werd buiten gevecht
gesteld. De aitilleriemanschappen van den
vyand verlieten de gevaarlijke positie en
voordeel trekkende van huu zwijgen, galop
peerde twee onzer 15 ponders in het gevecht
en legden hunne kanonnen er op aan.
In den middag kwam de vijand met groote
macht terug en bracht het mortier weder
in oi de.
Dit was het teelten voot onze kanonnen
om van hunne voordeelige positie vuur te
openen. Eemge bommeu werden in het mid
den der aanrukkende boeren geworpen, die
hen links en rechts deden uiteenspatten en
al hunne hoop wegnamen om de mortier
weder in den slag te gebiuiken.
Om elf uur was het hevigste gevecht voorbij.
Het gewone gebiuik volgende, beval sir
George White, niettegebstaande de bijzondere
omstandigheden, dat om 12 uur op den mid
dag een saluut van '29 scholen zou worden
gevuurd ter eere van den verjaardag van
den Puns van Wales.
Terwijl het kanon bulderde, klonk hoera na
hoera der troepen in de lucht, en een tooneel
.an gecs di ift werd veitoond, dat onder der
gelijke omstaudigheden misschien ongeëven
aard in de geschiedenis is.
Wat de boeien van deze iioera's dachten,
moet aan de verbeelding overgelaten worden,
maar ze moeten er van geschrikt zijn,
want wilde juichkreten gingen uit alle deelen
van de stad op.
Ter eere der gelegenheid kreeg elk man
een dronk limoensap. Bij Caesar's kamp, dat
de stad aan de zutdwestelyke zijde beschermt,
had het Manchester regiment eene positie
opgenomen onder bescherming van het ge
schut en zj gingen op eenigen afstand den
heuvel af. Op dat oogenblik zag men ver
scheidene honderden boeren, die zich in een
sloot verborgen tegen het tergende Britsehe
bomvuur. Dit klompje van den vijand was
binnen eenige liondeidert treden van onze
manschappen en blijkbaar onbewust van hunne
tegenwooidigheid, en de Manchesters vuurden
laag na lang in de dikke massa en moeten
een ontzaglijk verlies aan den vijand veroor
zaakt hebben.
gelij'tertij-d gevoelde hij zich zoo zonderling
van zijn zuater vervreemd.
„Als jo dan met allo geweld, hier vandaan
wilt, moet je bever alles aan papa en mama
bekennen'" zeide hij ietwat norsch.
„Dat kan ik niet dat kan nimmer,
mompelde zij. „Zij zouden mij niet begrij
pen."
„Nu, dan weet ik je verder geen raad meer
te geven," beweerde hij.
»Ga maar heen 1 Laat mij maar alieeu Ver
geef het mij, dat ik je met mijn zaken lastig
gevallen ben," zeade zij ails uitgeput, viel op
den eersten don besten leege® stoel neer on
staarde voor rich uit.
„Maar-, Sabine, wees toch niet zoo 1"
En met den wensch, haar een blijk van zijn
broederlijke belangstelling in haar te» geven,
voegde Ihij er nog bij„Het beste zou het
weftelijk zijn, als je maar spoedig trouwde.
Dat zou je weer een vasten steun geven. Kijk
eens, daar héb je Hallendorf. Die denkt altijd
nog over je Een enkele bemoedigend© blik
van je en hij begint je opnieuw het hof
te maken Daar sta ik je voor in."
„Laat maar blijven.' Dank je," zeide zij,
„Misschien later."
Reinald merkte, dat rij erg afgetrokken
was en m 't geheel niet wist, wat haar lip
pen spraken. Hoofdschuddend verliet hij hes
vertrek. Goddank, dat zijn Martha verstandi
ger was en wat kalmer van aard.
O
I
Wordt vervolgd.)
