53"'® Jaargang.
Donderdag 21 December 1899.
No. 10121.
Maar een mensch!
RüITEyLAm
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BINNENLAND.
SCHI EDAMS CHE COURIHT,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 1 (Meent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen -worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde "kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 123.
itlgcoiecR overzicht.
SCHIEDAM, 20 Doe. '99.
De oorlog.
Do censuur.
Er is één militaire autoriteit diie voor zijn
arbeid bewondering afdwingt. Dat is die man
van da schaar en het blauwe potlood: de
censor. Waar de legerbevelhebbers hun ope
raties zien mislukken of nederlaag op neder
laag lijden, weet de censor van. afgeslagen
aanvallen, overwinningen en van ernstige ne
derlagen. schijnbaar veinig belangrijke échecs
te maken. Waarlijk, de Engelsahe generaals
mogen niet kunnen bestaan voor liet oordeel
der krijgskundigen van alle landen, de En-
gclscüie censor is een groot en een goed man.
Groot om de onversaagdheid waarmede hij
mihakfc op de berichten der oorlogscorrespon
denten; good, want liij deelt hot volk de be
droevende tijdingen bij theelepeltjes toe. Een
steiko dfosis tegelijk mocht «John Buil eens
wat zwaar op de maag liggen.
Dat de groote Londensche bladen, die
„TJnsummen" besteed hebben o.m zich vlug
en uitvoerig nieuws van bet oorlcgisterrein te
verzekeren, woedend zijn, is evenwel zeer be
grijpelijk. Het is dan ock journalisten be
grijpen dit het beste verdrietig zijn moeite
zoo slecht beloond te zien.
Over den slag bij Colenso bevatten de
Londensche blaidlen nog zoo goads als geen bij
zonderheden. Van de bladen die gisteravond
hier arriveerden, heeft alleen de „Daily Te
legraph" een telegram van zijn correspon
dent dat blijkbaar door den censor geducht
onder handen is genomen. Al wat de verlie
zen aan mannen, paarden en geschut betreft,
is zorgvuldig geschrapt, en de beschrijving
van den slag is onvolledig en dood. Het Vrij
dag verzonden telegram heeft eerst Maandag
laat op den dag het bur eau. dier „Daily Tele
graph" bereikt.
Hot ministerie van oorlog zelf zwijgt. Het
wegert zich over den toestand uit te laten,
wat zeker niet geruststellend kan werken.
Vooral over het lot van generaal Clery's bri
gade die, naar men vermoedt een omtrek
kende beweging trachtte uit te voeren, ver
'keert men in het onzekere; generaal BullerV.
telegram zwijgt er over.
De slag hij Colenso.
Wij willen den lezer niet onthouden, wat
da Engel•sehe oorlogscorrespondenten ovei
den slag van Vrijdag meldlen. Veel is het
niet.
De „Daily Telegraph" dan kreeg dit, zoo
als wij roeui opmerkten, steak besnoeide te
legram
„De troepen van de ontzettirugskol'onnr
verlieten om vier uur heb kamp van Ghieve
ley en trekken op in do richting van Colenso
Do cavalerie was op de rechterflank met een
bat.erij artillerie. Daarnaast trok generaa
Barton's brigade op en dan generaal HiI
dyard's troepen. Op den uitersten linkervleu
gel marcheerde de Iersciho brigade van gene
raai Hart met eenige stukken geschut. Ter
wijl de mannen van de generaals Barton en
Hildyard! oprukten om Oolenso te omsingelen
trachtte generaal Hart de drift over de Tu
gein, twee mijlen naar heb Westen, te force-a
ren. Heb zware scheepsgeschut beschoot cl.
stelling van den vijand ten Noorden van d
Tuigela met lydüie (granaten uit hst centrum
DOOK
EDA BOY-ED.
69)
Mevrouw Deuben en Saibine ruimden dei:
boel op. Dok aan haar beiden was het te moe
do, alsof er een, storm, tot bedaren gekomen
was. Plotseling viel den ouden hoer iets in.
„Niemand, heeft op Susanna gelet en ei
een woord over gezegd, hoe zij er uitzag. Wat
had zij dian eigenlijk aan
Sabine glimlachte even. Welk een compli
ment voor Suzannai Ten gevolge van de
staatsie dier dames Voigtstedt had niemand
op haar onberispelijk toilet acht geslagen.
„Zij is niet ijdel. Stel u ,maar gerust, papa 1
Zij neemt het niet kwalijk. Zij zal toch dc
mooiste van allen zijn."
De oudjes gingen al spOëdiig naar bed. Sa
bine stond vóór haar raam en keek naar bui
ten.
Hoe langer zij naar buiten keek, des te
meer zag zij.
Het was zco'n treurig, eenzaam booneel
Zij kwam. zidi zelf voor als gescheiden van
leven en zon. Voor altijd
Met een luisterend oor trachtte zij iets
""an de muziek in „De Kroonprins'' te boo
tten, ntaar vruchteloos: het was te veraf.
Daar vermaakten de menschen zich. Het
waren vermaken1, die aan Sa,bine onbedui
dend en belachelijk toeschenen, waaraan zij
geen <led zou hebben willen nemen. En toch
der Britsdhe aanvalsstelling. De vijand ont
blootte zijn opstelling echter eerst toen de
infanterie tot den aan al overging. Onze sol
daten rukten met groote vastberadenheid en
moed voorwaarts oacter een verschrikkelijk
granaat- en geweervuur. Een deel van ons
veld- en scheepsgeschut werd 'aan den oever
der rivier op korten afstand van des vijairuds
verschansingen verrast en leed zware verlie
zen.
„De fuseliers verdreven de Boeren uit Co
lenso. Generaal Hart trok tegen don middag
de Tugela over, maar bij het groot aantal der
vijandelijke kanonnen en de sterkte van zijn
steling, was het duidelijk geworden dat het
succes van een frontaanval slechts niet zeer
zware verliezen was te verkrijgen en boven
dien niet eenmaal zeker was. Daarop weiden
de troepen teruggetrokken.
„Onze verliezen zijn eenige honderden doe
den en gewonden. De verliezen der Boeren
zijn evenzeer ernstig."
De correspondent der „Daily Mail" zegt in
zijn beschrijving van den slag dat de briga
de-Hart op den. linkervleugel het eerst de ri
vier raakt-te over te stoken onder een moor
dend vuur der Nordenfelt-kanonnen en der
geweren. Met bewonderenswaardige®, on tem
baren moad staken de troepen do rivier over,
maar hadden aan den overkant een hagel van
granlaten te verduren en moesten terug, de
rivier over. Nog zegt hij dat Barton's briga
de, die met lord Dundonaid den aanval dter
Boeren op Buller's rechterflank moest weer
staan, er niet in slaagde den. Hangwni-heuive!
te bezetten. Misschien wordt bedoeld de In'h-
laiwe-berg, ten Zuiden van de Tugela teil Oos
ten van Colenso.
Een omtrekkende beweging?
Men vraagt zich in Engeland af hoe het
met generaal Clery's brigade staat, waarover
Buller in zijn telegram zwijgt. Men houdt
hot er voor dat Olery een omtrekkende be
weging heeft trachten uit te voeren, vermoe
delijk over Weetnen, om ach, tusschen de Boe-
renmacht aan de Tugela en Ladysmitih. in te
schuiven. De „Daily Post" van Liverpool ver
nam ook dat Buller nog Woensdag aan het
ministerie van oorlog iiad' geseind, dat liij
de Boeren tussdien twee vuren hield.
De vraag is echter of een dergelijke om
trekkende beweging mogelijk was. Op dc
kaart lijkt dit moeilijk wegens de bergen die
in het Oosten en het Westen den, weg van
Colenso naar Ladysmitih begrenzen. De
„Agenoe Nationale" heeft een hooggeplaatst
Engdlsdh militair autoriteit hierover gemter
viewd, en ocik deze meende, met een beroep
cp do stafkaart, dat generaal Buller onmo-ge
lijk de stelling der Boeren kon omtrekken,
zooals hom achteraf door cte „beste stuurlui
aan wal" is aangeraden.
De militaire specialiteit motiveerde zijn
meening aldus:
„Slechte één weg, door het dal van de Tu
gela, geeft boega.no» tot de passen die naai
Ladysmith leiden. Yóór den oorlog waren ei
twee bruggen, de spoo rwagibrug en de wagen
brug, de Bulwerbrug. Beidie bruggen zijn
thans vernield. Ter weerszijden van de Bul-
werbrug bevindt zich een drift, waarvan dc-
■zui'delijlke moeilijk doorwaadbaar is, terwijl
beide, maar in het bijzonder de Noordelijke
worden bestreken dbor hoöge heuveh.
„Wat moest Buller doen Moest hij soms
beproeven, onder hot vuur van den vijand,
de Tugelai-brug te herstellen of moest hij don
overtocht over de driften forceeren Moc-s:
hij misschien wachten totdat do Boeren zoo
benijdde zij ze hun. Die hadden toch allen
nog genot van het leven. Die kenden genot
en strijd! Ja, zelfs als ziji zorgen hadden
zij leefden toch d'aarin, al hun krachten
inspannend zijl leidden geen plantenle
ven
En hij was ar ookHij deed, alsof hij deel
nam aan de vreugde dar anderen
Misschien dfeed hij dit ook werkelijk. W i e
kon dat weten Misschien was hij, naidat hij
van haar gescheid'en was, met vroolijjken
mannenmoed een nieuwe periode van zijn le
ven ingetreden, waarin, hij oen zonnig, duur
zoom geluk vond!
Saibine vouwde in zwijgende smart de han
den.
Haar ellende drukte haar terneer. En zoo
zonderling weerklonken in haar geheugen een
paar versregels, die zij eens 'hadi geleeen, Het
was precies, alsof er iemand achter haar
stond, die haar in het oor fluisterde
„Maar met een harte,
Vol liefde en smarte,
Veakwijn ik aheen
Toen Suzanna aan den awn van Mijnheer
Voigtstedt dfe balzaal binnentrad, als "t ware
in het gevolg van Mevrouw Voigtstedt, die
door een der cemmissariasen binnengeleid
werd, viel haar eerste blik op Arnold Von
Körlegg, die met Blaam stond te praten en
naar da deur keek, waardoor de roeuschen
binnenkwamen.
Zij kreeg een. kleur. Arnold en Blaseir gin
gen dadfelijk naar hen toe.
vriendelijk waren van terug te Hekken? Na
de ongelukkige gevechten, door lord Methuen
en generaal Gatacre geleverd!, kon hij niet
werkeloos blijven. Hij moest slag leveren en
trachten het verloren prestige van Groot-Bri-
tannië te herstellen.
„Et n'telegram uit Londen" vesklaarde
de zegsman der „Agente Nationale" zeker :e
weten „beval hem tot den aanval over te
gain. Toen Buller dit bevel uitvoerde, wist
hij dat hij zou falen. Hij heeft het hoofd go
stooten voor een onwrikbaren muur, en hij
wist dit zóó goed dat hij het gevecht spoedig
heeft gestaakt. Daaraan alleen is het te dan
ken dat zijn brigades niet vernietigd! zijn."
In het Westen.
Met lord Methuen staat het blijkbaar
elecht. Wat gevreesd werd, schijnt nu onver
mijdelijk. Hij' wordt aan de Modderrivier
door de Boeren ingesloten.
In een telegram uit MSodderrivier wordt
dato 17 dézer aan. de tweede editie van de
„Times" gemeld
„De tegenwoordige toestand is een volko
men „impasse". De Boeren ontvangen gere
geld versterkingen en leggen hun versterkin
gen. uit op onzo flanken. Zij kunnen echter
de Brftscthe stelling niet aanvallen. Het is
de Engolsche strijdmacht onmogelijk des vij-
anids flank om te trekkendee© strekt aan de
oostzijde tot de rivier en nadert aan dfe west
zijde snel den oever. De Boeren hebben een
onafgebroken rij verschansingen, die hen in
staat Stelt zich snel tusschen de verschillen
de punten te bewegen. Het eenig nadeel der
Boeren is dat 2e weinig water en weinig e-
vensmi'didefen hebben."
Te Berlijn is zelfs bericht ontvangen dat
de omsingeling reedls is geschied. In. ieder
geval, kan lord Methuen nog op Oranjerivier
terug, dat hij zkih dan haaste. Wij achten
het wel mogelijk dat het reeds te laat is.
Sir Charles Warren trekt in tusschen een
4000 man samen te De Aai*, volgens de „Dai
ly Mail" omdat men vreest voor een Boeren-
maih't die de Oranje-rivier bedreigt.
De SEiifd-Afirtkaansche Hall.
Een correspondent uit Pretoria schrjjft aan
de sFiiend":
Ladysmith is zoo nauw ingesloten door
de republikeinsche troepen dat, om de woor
den te gebruiken van een burger die juist
van de belegerde stad is gekomen, geen
vlieg er uit kan gaan zonder door d e Boe
ren gezien te worden.
Tom Lon;i op Lombaards Kop is tweemaal
geraakt, maar heeft geen schade geleden,
liet doet een vreeselijke uitwerking en een
aantal huizen in d« stad zjjti met den grond
geljjk gemaakt.
Fen gevangen ballon wordt eiken dag op
gezonden en bespiedt de posities van onze
lagers, en telefoneert dan naar verschillende
batterijen waar onze mannen precies zijn.
Niettegenstaande die informatie fluiten de
Engelscbo bommen, zonder kwaad te doen,
over de hoofden van onze manschappen, om
zich honderden, van treden achter onze lagers
in dt-n grond te begraven.
De Vi jjstaiers hebben zich een uitmuntenden
naam verworven, en hunne Transvaalsche
broeders weifelen niet om te zeggen dat de
Bükoors de uitgezochtste troepen rondom
Ladymiith zijn. Zij zijn bedaard, kalm en
vastbeiaden in het gevecht, en twee-derden
hunner zijn onovertroffen schutters.
De meerderheid onzer overwinningen in
„Zoo! Kennen de hoeren Juffrouw Oster-
rotli?" vroeg Voigtstedt en dacht: Jammer,
dat Deulben dit nieit ziet!
„Van een ontmoeting bij gelegenheid van
de laatste manoeuvres," zaide Blaser. „Mag
ik om den eersten wals verzoeken? En mag
ik eenige kameraden aan u voorstellen?"
„Heel graag," zeide Suzanna oprecht. „Nu
ik tocih eenmaal hier ben, wil ik 00b graag
dansen. Zóó is geen enkel meisje, dat zij lie
ver zou blijven zitten."
Blaser snelde weg.
„Ik dans niet," zeide Arnold. „Mag ik om
de eer verzoeken, aan tafel naast u te mogen
zitten
„Wat? Danst u niet? Een Pruisische lui
tenant en geen, danser?" vroeg Voigtstedt.
„Juffrouw, wil u met mij, oudten kerel, een
quadrille wagen?"
Nu kwam Blaser terug en stelde verschei
dene kameraden voor. Hij deed, alsof hij een
ouid vriend' van Suzanna was, em nam zulk
een gewichtig air aan en was zóó vriendelijk
en aardig voor haar, dat Arnold hem. en-
maal in het voorbijgaan de hand daarvoor
drukte.
Toen Reinald het balboekje zijner aan
staande, met wie hij zelf natuurlijk al de
voornaamste dansen deed, geheel ingevuld
zag, dacht hij er aan, dat hij zich ook om
Suzanna moest bekommeren.
„Bezet," zeide zij vergenoegd.
Reinald, die nog slechts een. enkelen dans
vrij had', zag louter offideasnamen. en daar
onder ook dien van Körlegg*. De laatste naam
bo toekende, dat hij naast haar aan, tafel zou
de verschillende schermutselingen zijn te
danken aan de Vrijstaters en de Johannes-
burgsche politie. Laatstgemelden zjjn een
prachtig klompje manschappen en hebben
uitmuntende diensten bewezen.
De correspondent van tOns Land" te
Pretoria schreef den 29en October
Ik sprak zoo even met den heer John
Niemeyer, die wegens ongesteldheid van
kommando teruggekomen is. Johnme was met
het Pretoria-kom mando onder generaal Eras
mus en zal, zoodra hij zich hersteld gevoelt,
zich wederom bjj zjjn kommando aansluiten.
Hij vertelt ons, dat ten van de meest be
zielende gezichten, die hg ooit heeft gezien
was toen het Pretoria-kommanilo, 2000 man
sterk, onder generaal Erasmus de Natalsche
grenzen overtrok.
Zoodra men vond dat alle 2000 paarden-
ruiters op Natalsch gebied zich bevonden werd
halt geroepen. Erasmus sprak toen de man
schappen toe en de Transvaalsche vlag werd
omgekeerd, een oude gewoonte met de Boereu.
Daarop nam ds. Postma het woord en in een
krachtige toespraak riep hg allen tegenwoor
dig op om voor hun geliefd vaderland ten
einde toe te streven en, indien noodig, ook
te sterven.
Hierop sprongen alle de 2000 van hunne
paarden en met het hoofd ontbloot, het ge
weer over den eenen en de teugels over den
anderen arm knielden zg, terwgl ds. Postma
zyn verbonds-God om hulp smeekte en Hem
als getuige opriep, dat wg' tegen zin en wil
in dezen onrechtvaanligen oorlog zjjn inge-
sleept geworden, Johnnie zegt, dat, toen ds.
Postma klaar was, men menige ruwe hand
een traan van een ruwe wang kon zien
afvegen.
Een correspondent van »Ons Land" te
Pretoria, over Elandslaagte schrijvende, zegt
van dr. Coster
Wij verhezen zeer veel aan zjjn dood. IH
was welbemind en alom bekend, en een dei
oprechtste Hollanders die ooit voet in Zuid-
Afrika heeft gezet. Hij leefde ais een edel
man en stiei f ah een held. Toen velen
rondom hem aan het vluchten waren werd
het gehoord, dat Coster met die luide stem,
die ons allen in de rechtzaal steeds onze
aandacht op hem deed vestigen, uitriep
ïMannen, blijft staan, onze generaal is nog
op 't veld." Aldus stond hjj en aldus siieif
hij. Zijn lijk weid later gevonden met een
kogel door het hart en twee wreede bajo
netsteken door de borst.
Gemengde Mededecllngen.
Chamberlain beeft Maandag nog te Dublin
de studenten toegesproken. Hg verwachtte
dat Engeland ook nu, ah in den Kiim-oorlog
en den grooten Indischen opstand, zich veer
krachtig zou oprichten.
'Do nieuiwe nuntius te Brussel, mgr. Gram-
te di Beknonto, is daar aangekomen en wordt
beden door koning Leopold in plechtige
audiëntie ontvangen.
Vandaag begint het proces van Judet van
bet „Petit Journal" togen Zola, die Judet
beschuldigd heeft vaJsehe brieven gepubli
ceerd te hebben am. Zola's vader te belaste
ren.
I11 tusschen heeft Zola in de „Au no re" den
brief gepubliceerd dien hij aan minister De
Gallifet in deze heeft gezonden en diens bei-
zitten. Hij vroeg met een sombere gelaats
uitdrukking
„Hoe is dat? Kent ge die lieeren
„Alleen luitenant Blaser en Mijnheer V©n
Körlegg," zeide Suzanna onbeschroomd. En
zij vertelde, dlait zij elkander bij gelegenheid
van de manoeuvres aangetroffen hadden.
Zij kennen elkandbr dus tochdacht hij.
Zou de geschiedenis waar zijn?
Wat zou ReinaH toch schelen dacht Su
zanna. Wat ziet hij er knorrig en slecht ge
humeurd uit!
(Maar zij vergat dat al spoedig. Zij was
twintig jaren oud, eu dfe gelegenheid had zich
nog niet zoo heel dikwijls aan haar voorge
daan om eens zoo recht naar hartelust te dan
sen. Zij gevoelde zich hier ook in 't geheel
niet vree®wl. Blaser was zoo'n alleraardigst
menseheen broer 'had piet meer bezorgd
voor haar kunnen zijn. En als zij danste, zag
zij aldoor ergens Arnold staan, die toekeek
en bijzonder op haar scheen te lotton.
Zij vond ook de groote, ietwat lage zaal,
die mot guirlandes van dennengroen en vlag
gen versierd was, erg gezelligen alle oudere
hoeren en dames zeer net, al kon men het
aan dfe dames meestal ook duidelijk merken,
dat zij rich in haar elegante Meeding niet erg
op haar gemak gevoelden en in, voortduren-
den angst verkeendtem, dat rij een glos wijn
over haar japonnen, zouden krijgen.
Noch rij, noch Arnold hadden ar in 't
minst vermoeden op, dat zij, het middblpunt
van de aïgemeene belangstelling waren. Zij
wisselden geen vludhtigen blik, geen enkel
woord, zonder dat dit besproken werd.
de antwoorden, waarover wij dezer dagen
spraken, alsmede een brief aan Waldeck-
Rousseaiu.
De j>Temps" gelooft dat de regeering Zola
zal machtigen kennis te nemen van de stuk
ken, zijn vader betredende.
Anderzijds publiceert de weduwe Henry in
de „Libre Parole" en dfe „Gaulois" een brief
aan den minister-president waarin zij or te
gen opkomt dat haar proces tegen Rei noch
om hot bij den Senaat aanhangige armiestie-
voorstol is uitgesteld.
Gisteren hehben Antwerpsche journalisten
Zola een fraai gebonden en in plantyn-letters
gedrukt exemplaar van nj'accuse" aangeboden.
Marcel Habert, Dóroulóde's vriend, is gis
teren bij aankomst te Parijs terstond ge
arresteerd.
De generale rand van het departement
Ille-et-Vilaine heeft een motie verworpen
waarin generaal Mercier leedwezen wordt be
tuigd dat het d»*p»i teroont niet de eer zal
hebben hem to'. senator te kiezen. De afge
vaardigde Le Ilerissé steunde de motie, maar
de prefect en de voorzitter bestreden haar.
Het aftreden van hit Oostenryksche mi
nisterie wordt nog vóór het eind van het
jaar te gemoet gezien.
De majordomus des Pausen heeft zich
gisteren naar de St. Pieter begeven om de
voorbereidingen voor het sloopen van den
Heilige Poort bij te wonen. De arbeiders die
het onderstuk van den muur wegnamen,
vonden verschillende historische curio«a, ook
gouden, zilveren en bronzen munten en me
dailles met de beeltenis van Leo XII, onder
wien in 18*24 het laatste jubeljaar ward
gevierd.
De üCbservatore Romano" verneemt uit
Kairo dat Menelik van Abessynië den oorlog
met Engeland sonvermydelyk" acht en er
zich einstig op voorbereidt. Zekere buiten-
landsche diplomaten zouden hem ook aan
zetten tot verwezenlijking van zyn droom
«an een groot Eihioptsch rijk.
De aandacht van belanghebbenden wordt
gevestigd! op do gelegenheid' tot verzending
van brieven en andere stniüdken naar Trams--
vaal en Orain joVri jlstaat op 23 Deo. e.k.,
langs don weg van Marseille, met den trein
van 6 u. 7 min. a. van Amsterdam naar Ant
werpen.
Bij het sLeidsch Dagbl." is heden ont
vangen voor de Nederl. Zuid-Afrikaansche
Vereeniging van een machinefabriek te Augs
burg op een circulaire, aan deze Vennoot
schap gezonden, de vorstelijke gift van 3000
Mark, en v&n de directeuren 500 Mark, samen
dus 3500 Mark, of 2100 Gulden.
Het bewijst, dat ook in Duitschland de
sympathie voor de Boeren niet minder is dan
hier te lande.
Bij Kon. besluit is dr. J. Ritzema Bos, bui
tengewoon hoogleeraar aan de Gemeentelijke
Universiteit te Amsterdam, directeur van het
phytopathologisch laboratorium Willia-Com-
melin-Schoken, aldaar, benoemd tot ridder
in de orde van Ned. Leeuw.
Meer -dam eens wend Blaser over die zaak
aangesproken. „Is het waar, dab rij in Eet
geflieim geëngageerd' rijn?"
„Ik weet ran niets," zeide hij dian met een
voelbetocikcnend glimlachje.
„Och, houd u maar met zoo. Het is im
mers aan rnv omgang met Juffrouw Osterroth.
wel ta meuken, dat u in 'liet gdheim ingewijd
is. Waarom maken dio menachen hun engage
ment toch niet publiek? Hij heeft immers
geld. En zij oen rijken oom," ziende Mevrouw
Sebald. „Op die manier compromitteert hij
het meisje. Want weet u. wel, dat zij heime
lijk naar hem toe gaat? Dat is t-odh zelfs
voor een Bferlijnsche jonge daane wel een.
beetje sterk 1"
„Mevrouw," antwoordde Blaser zeer ern
stig, „ik moot iedereen ontraden, van Juf
frouw Suzanna Osterrotfii kwaad te sproken.
Ik geloof, dat nooh ik noctti mijn: vrien'd Kör
legg dit ongestraft zottdfen laten."
„Nu, ik zeg immers niets kwaads van haar.
Maar dat zij bij hem geweest is, is toch waar.
Juffrouw Leermamn heeft dit zelf aan nij
verteld."
„Dan. moest Mijnheer uw echtgenoot da
oude Juffrouw Leermann. eens onder beihan
deling nemen. Zij schijnt zenuwachtig te rijn
en aan hallucinaties te Hjdfeni," zeide Blaser,
en ging heen.
(Wordt vervolgd.)
