Tusschen twee liefdes.
53"'" Jaargang
Donderdag 11 Januari 1900.
No. 10137
buitenland.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Beterstraat 68.
regel
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere
meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die"zjj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde lil fitte adeeetentiëtt opgenomen tot den prijs van 40 cents
r advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intere. Telefoon So, 123.
per
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 10 Jan. 1900.
BB OORLOG.
Van het oorlogsterrein.
Wij hébben geen nadere berichten nog
over den afgeslagen aanval der Boeren rp
White's stelling in heb Zuidwesten van La
dysmith. Wij weten met weiken omvang
het gevecht verkregen heeft noch wielke de
gevolgen zijn geweest. Maar wij houden ons
overtuigd dab de aanval herhaald zal wor
den, steeds krachtiger, totdat het door de
Boeren gewenschte resultaat verkregen is
De „Morning Post" heeft misschien wel
gelijk in haar beschouwing over de „over
winning" van White. Het blad schrijft:
„Materieel is de toestand dezelfde als
aan den vooravond van den aanval. Lady-
smijt.li is nog ingeslotensir George White's
troepen hebben nog evenzeer behoefte aan
ontzet en de moeilijkheden, voor welke ge
neraal Buller is gesteld, zijn nog even groot
als te voren. In twee opzichten echter is de
toestand slechter gewordenSir George
White moet Zaterdag een aanzienlijke hoe
veelheid schietvoorraad hebben verbruikt,
die, zoolang de stad niet ontzet is, niet aan
gevuld kan worden, en bij moet een aantal
officieren en manschappen hebben verloren,
waartegen de zwaardere verliezen der Boe
ren niet. opwegen, want de strijdmacht der
Boeren was veel talrijker.'"
Die verliezen zijn nog niet bekend. Het
departement van oorlog Verklaarde gisteren
d'e lijst der verliezen nog niet te hebben
ontvangen en haar dien da.g ook niet meer
te verwachten.
Zou generaal Buller die verliezen nog
niet durven overkabelen 2 Of weet hij ze
niet was de zon misschien weer weg?
Generaal Buller's demonstratie tegen Co~
lenso, met het doel de Boeren daar vast te
houden, schijnt al zeer weinig te bebeeke-
nou te hebben gehad. Volgens dein corres
pondent der „Standard" werden alle be
schikbare troepen voor deze demonstratie
gebezigd, nl. zes en een half bataljon infan
terie (6000 man ongeveer), twee batterijen
en alle artillerie. Die kolonne was echter
niét sterk genoeg om tegen de Boeren iets
te vermogen.
De Boeren hebben intusschon d'e spoor
lijn hersteld tot aan de Tugela; de eerste
trein heeft reeds over de gebeele lijn gere
den.
Van hun kant hebben de Engelscken een
hulplijn aangelegd van Colenso naar Pot
gieters Drift in het Westen, zooals Jit
zij er ter loops bij gevoegd lord Methuen
een lijn aanlegt van zijn kamp aan de Mod-
derrivier naar Jacobsfdal.
Terwijl wij nog voortdurend in de Engel-
sche bladen allerlei geruststellende mede-
deelingen van correspondenten te Lady-
smith vinden, is het wel eigenaardig te le
zen dat de „Morning Post'-corresponden i.
zoowaar nog durft spreken van de ontmoe
diging d'er Boeren, die zeer bang zijn voor
wat de Kaffers noemen Buller's „paraffine
kanonnen"zij zouden nog één slag -willen
leveren om dan naar Majuba terug te trek
ken. Maar de correspondent houdt het er
toch voor dat zij zullen trachten de Biggars-
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
9)
VI.
„Dat zal het bewijs zijn."
„Luister naar mij," herhaalde Sir Clin
ton. „Bedenk dat ik maar een gewoon
mensch ben, een man die bijna tob wanhoop
wordt gedreven door je koudheid en wreed
heid. Acht je het mogelijk dat ik het zou
kunnen verdragen, een andere man, het
doet er niet toe wie, je hand in de zijne te
zien houden, hem zoete liefdewoordjes to-t
je te hooren spreken, te zien hoe hij je aan
ziet alsof hij je liefhad, al was diat alles
maar spel. Denk je dat ik het zou kunnen
verdragen 1"
„Ik denk dat je erg dwaas bent," zei La
dy May. „Hoevelen onzer tooneelspelers en
tooneelspeelsters zijn niet getrouwd, en als
die dachten en spraken zooals jij, wat zou
er dan van hun kunst worden?"
„Laten anderen doen wat zij willen," ant
woordde haar verloofde. „Ik ken mijn eigen
kracht en- mijn eigen zwakheid'. Ik weet
heel zeker dat ik het niet zou kunnen ver
dragen."
„Het lijkt mij heel veel drukte voor
niets, voor een bagatel. Ik begrijp niet hoe
je er zoo ernstig over kunt spreken," zei
Lady May.
bergen, tusschen Ladysmith en Dundee, ie
verdedigen.
Een speciaal Reuterbericht uit het Boe-
renkamp vóór Ladysmith van 5 Januari
zegt dat generaal Joubert den vorigen das
een adjudant naar generaal White zond
met de opdracht dezen mede te deeien dat
naar Joubert vernomen had, andere dan de
overeengekomen treinen onder bedekking
van den nacht naar het Intombi Spruit
Hospitaal! kamp gingen. White wees echter
dit verwijt van zich.
Hieruit blijkt dat Joubert inderdaad' in
het kamp terug is gekoerd, wat nog sterke
uitkomt door een ander Reuter-beriehit uit
het Boerenlaager bij Colenso van 3 Jan.
over den bij Kliprivier-Drift gehouden
krijgsraad.
Zouden Joubert en Schalk Burger na
dien krijgsraad inderdaad naar Pretoria
vertrokken zijn? Onmogelijk schijnt het
niet. Maar dan zal Joubert's afwezigheid
toch waarschijnlijk maar tijdelijk zijn.
De correspondent d'er „Glasgow Mail"
beweert daarentegen dat Joubert geen deel
meer zal nemen aan den oorlog. Hij heeft
zich nl. zeer ernstig bezeerd door den val
van zijn paard dat onder hem werd doodge
schoten, en waarbij dc kommandant-gene-
raai het rijdier op zich kreeg. Joubert zou
een ruggegraatsbreuk hebben.
Van hot .Oostelijk en Zuidelijk oorlogs
veld ontbreken de berichten bijna geheel.
Methuen, Gatacro en ook French, ondanks
zijn onvruchtbaar „succes" bij Colesben-g,
schijnen totaal machteloos.
Op dat succes van French wordt een
zeer bedenkelijk licht geworpen door het
verliesstaatje dat nu gepubliceerd is In 6
dagen, tusschen 1 en 6 Januari, moest de
generaal missen 10 officieren en 211 man,
behave nog de verongelukte trein met pro
viand.
French moet nu toch reeds zijn gevraag
de versterkingen hebben gekregen; toch
schijnt hij niet veel te kunnen uitrichten.
Of wacht hij tot lord Roberts en lord
Kitchener er zijn? Met een paar dagen kun
nen die „redders" te Kaapstad aankomen;
wellicht is de Dunottar Castle zelfs
al binnen.
De „Times" bevatte gisteren in haar
tweede editie een telegram van 6 Januari
uit Loren9o Marquez dat de Vrijstaatsche
rogeering het noodig oordeelde in de naas
te toekomst Bloemfontein te ontruimen;
daarom zoudien reeds gebouwen voor de "e-
geering zijn aangekocht te Pretoria.
Magerf oatein.
Aan het verslag van den correspondent
der „Morning Post" ontloenem wij hier en
kele zinsneden
„De Boeren waren niet zoo onwetend (als
wij). Het is bijna zeker dat een verspieder
der Boeren onze kolome op zijn nacht-
marsoh vergezelde en door een vooruit af
gesproken teeken (het geweerschot) de posi
tie van onze troepen op het geschikte
oogeniblik bekend maakte.
„In elk geval, onze mannen waren op
vier honderd yards of minder van de Boe-
renverschansingen, opeengepakt als haring
in do ton en hadden een vuur te doorstaan
zooals nog geen hunner, behalve de Argyll
and Sutherlands, ooit had beleefd. lomand
riep„Terugen toen was de slag verlo
ren. De Hooglanders verbraken de rijen en
liepen weg -er is geen andere uitdrukking
„De meesto dingen in oen mensckenleven
zijn bagatellen. Voor mij is het dat niet,
zei hij. „Ik weet dat het onduldbaar zou
zijn. Zelfs de actrices van wie je zoooven
spraakt, hebben vaak mijn verontwaardi
ging opgewekt. Je moest eens weten hoe
mannen ze beoordeelen; je moest hun op
merkingen, hun grappen eens hooren."
„Maar dat is in een schouwburg, niet m
een particulier salon."
„De menschelijke natuur blijft overal de
zelfde," zei hij kontaf, „en indien je er je
toe verlaagt voor een publiek op te treden,
moet je ook op de onaangenaamheden van
critiek bedacht zijn. May, ik heb zeker eeni-
gen invloed op je; mijn wenschen, mijn
oord'eel, mijn verlangens feilen toch wel
eerdgermate hij je. Ik zeg je dat ik geenerlei
te-kijk-stelling van dien aard kan verdra
gen. Laat anderen doen wat hun lust. Ik
kan het niet verdragen dat de vrouw die
ik liefheb, meedoet in een tooneelstuk of
aan een tableau. Misschien denk je dat ik
onvriendelijk ben; maar ik kan er niets
aan doen."
Het duurde eenige minuten voordat zij
antwoordde, em Sir Olinton ging voort:
„Wat is de eerste opwelling van lederen
man die iets zeer liefheeft? Is het niet een
wild, een nameloos verlangen het weg te ne
men overal vandaan waar hij zijn liefde zou
kunnen verspillen?"
,Het is jammer dat ik mijn woord heb
gegeven," zei Lady May, „daar het denk
beeld je zoo onaangenaam is; maar nu ik
het eenmaal heb gegeven, kan ik het niet
verzaken."
voor. Het was zulk een vlucht, dat een
Seliotscli doktei, wiens vechtersbloed hem
m de vuurlinie had gedreven, werd neerge
slagen en vertrapt door zijn landslieden. Iu
enkele minuten was de brigade gedecimeerd
en de uitslag beslist. Zij liepen met ver,
slechts een paar honderd yards, maar toen
zij zich verzamelden, waren zij geschokt en
van de wij a
„Tusschen half twee en twee uur werd
het schieten over de geheele linie levendi
ger. De Hooglandters-brigade trok terug.
Wie daartoe bevel gaf kan ik niet zeggen,
maar dat doet er weinig toe.
„Zij trokken terug in een golf die geen
officier kon tegenhouden. Men kon ze als
bijen zien zwermen over het veld totdat ze
buiten het hereik der Boer en-go weren wa-
ïen en de kanonnen werden zonder bescher
ming achtergelaten. Deze beschoten de
loopgraven der Boeren totdat hot vijande
lijk vuur verminderde.
„Wat nu zou gebeuren was moeilijk te
zeggen, totdat- majoor Ewart van den staf
d'er Hooglanders naar voren reed met een
bevel, dat bijna een verzoek was met de
strekking dat alles wat de bevelvoerende
officier van de Hooglanders verwachtte was
dat ze de positie zouden houden tot liet
duister was gevallen. De brigade was zoo
verspreid en verward, dat majoor Ewart
feitelijk geen officier kon vinden aan wien
hij het bevel kon overbrengen. Met de hulp
van kolonel Dawnay, die als toeschouwer
hot gevecht bijwoonde, gelukte het de man
schappen bij elkaar to krijgen, waarna de
brigade versterkt door de „Scots Guards",
opnieuw vooruitging tot de kanonnen, waar
dc mannen cenige dekking hadden
„Omstreeks half vijf begonnen de kanon
nen van den vijand die tot zoolang het stil
zwijgen hadden bewaard, te spreken. Zij be
schoten onze affuiten en de cavalerie die
buiten het hereik van het geweervuur -
een ten-ei nplooi stond verborgen.
„Er was met meer dan deze laatste drup
pel noodig om de Hooglanders geheel te de-
moraliseeren. Toen de eerste granaat barst
te liep de rest der brigade als bij onderlin
ge afspraak terug tot het veldhospitaal
hopeloos verslagen voor dezen dag.
„In deze omstandigheden zou een nacht-
aanval dwaasheid' zijn geweest, want- de
Hooglanders waren zelfs niet meer in staat
de bagage te bewaken en de Garde-brigade
die al genoeg gevochten had, kon don aan
val niet doen zonder ateun.
„Tegen alle hoop in dat nog een over
winning zou zijn te halen uit de nederlaag,
bivakkeerden we in hot maanlicht op heit
slagveld om vroeg gewekt te worden door
het geschreeuw van Kaffers, het knallen
van'zwcepen en het gerommel van wagens.
„Toen werd twijfel tot zekerheid. De ver-
plegingstrein stoomde met volle kracht
naar Modderrivier-station terug om er de
aankomst van dc troepen af te wachten.
Wij hadden bij Magerfonteiii tegen de Boe
ren gevochten en een nederlaag geleden."
«fmengde lerfrdcellngcn.
Het algemeene oordeel over Balfour's rede
te Manchester laat zich misschien het beste
samenvatten in het oordeel der nDaily Gra
phic" Qui s'excuse, s'accuse.
De Transvaalsche regeering heeft, zoo
wordt uit Washington gemeld, de rogejring
„Je zult niet gaan!" zeide hij. „Ik ben
er zoo zeker van alsof je je woord' hadt ge
geven niet te gaan. Ik ben er zeker van."
„Waarom?" vroeg zij kortaf.
„Omdat ik vertrouwen in je stel. Je zo-ud't
niet met voorbedachten rade iets doen,
waarmee je wist mij te zullen grieven. Daar
ben ik zeker van. Zelfs al zag ik je gekleed,
al zeide men mij dat je naar Lady Swau-
down's partij ging, ik zou het niet geloo-
ven. Ik stel vertrouwen in je, liefste."
Zij trachtte hem lachend te antwoorden,
maar zijn vertrouwen in haar had haar diep
getroffen.
„Ik moet gaan," zeide zij, „niet alleen
om mijn belofte te houden, maar ook om
mijn onafhankelijkheid te handhaven. Ik
heb gehoord dat er zelfs weddenschappen
zijn aangegaan over de vraag of ia al dan
niet gaan zou, door menschen die jou en je
bezwaren kennen. Je kunt niet verwachten
dat ik dan nog buk. Men zou zeggen dab ik
bang voor je was."
„Dat motief is je totaal onwaardig en zal
geen invloed op je hebben; dab weet ik ze
ker," zeide Sir Clinton. „Belcijk het eens
uit dit oogpunt, May wil je mij niet de
groote voldoening schenken dat dc wereld
ziet hoe je mijn weusehen en bezwaren eer
biedigt
„Ik wil niet gedwongen worden," zeide
zij snel. „Ik wil doen wat mij goeddunkt."
„Dat zal jo ook. Ik zal mijn pleit ini je
handen leggen. Ik vertrouw dat je niet te
gen mijn wensch zult gaanik stel vertrou
wen in je."
„Laat ons over de zaak zwijgen. Morgen
aldaar telegrafisch in kennis gesteld dab zij
geen Britsohe vertegenwoordiging op haar
grondgebied, wenscht, weshalve den Ameri-
kaanschen consul te Pretoria niet vergund
zal worden de Engelsche belangen te be
hartigen.
Volgens de „Frankf. Ztg." heeft koning
Leopold te Londen zijn bemiddeling aange
boden ia het conflict met Transvaal. Het
aanbod is afgewezen.
Heit „Bert. Tageblatt" zegt uit goede
brou te weten dat de ambtelijke correspon
dentie met de Duitsche consuls te Pretoria
en te Johannesburg door de Engelsche
autoriteiten te Kaapstad worden opgehou
den.
De „Vorwiirts" beweert dat Krupp wel'
degelijk voor Engeland werkt. Er worden
voor het
45000 granaabbussen
gemaakt
Eugelseli© 7.6 c.M. gesehut.
Keizer Wilhelm heelt het gisteren bij het
eeuwfeest der technische hoogeschool te
Chariottenburg over de sociale quaestie ge
had. Hij wees op de vele betrekkingen van
technici tot den arbeid, de arbeiders en de
industrie en zeide toen
nGij zijt dei halve ook in de komende tijden
tot een groote taak geroepen. De tot nu toe
bestaande richtingen zijn immers, helaas 1
in sociaal opzicht volkomen in gebreke ge
bleven. Ik reken op de technische hooge-
scliulen."
En toen dit over de sociaal-democratie:
»De sociaal-democratie beschouw iL als
een voorbijgaand verschijnselzij zal uit
razen."
De „Nordd. Allg. Ztg." wordt uit Kiel
gemachtigd, het voor eenige dagen rondge
strooide bericht, volgens hetwelk het Duit
sche Keizerpaar voornemens was, in April
aan boord van. de Hohenzollern een
reis naar Rome te ondernemen, welke met
een. bezoek aan Egypte verbonden zou wor
den, als een dwaas verzinsel aan te duiden
De Duitsche Rijksdag is gisteren weder
bijeengekomen.
Aan de orde kwam o. m. een verzoek van
verschillende visscherij-maatsehappijen om
het invoerrecht op gezouten haring van 3
op 6 Mark per jaar te verhoogen Over een
soortgelijk verzoek was de Rijksdag het vo
rig jaar overgegaan tot de orde van den
dag. Nu stelde de commissie voor hel te
verzenden, naar den Rijkskanselier.
Ka vrij uitvoerige debatten, waarin er op
gewezen werd dat de hanngvissckerij-niaat-
schappijen in bloei vooruitgaan en het ver
hoogde recht zeer zou drukken op de arme
bevolking, werd bijna eenparig besloten ook
nu ten. aanzien van het- verzoek over te
gaan tot de orde van den dag.
Uit het debat bleek nog dat DuitsehTand
maar voor 4 deel heeft aan de haring-
visseherij in Europa.
Arendt c. s. hebben in het Pruisische
Huis van Afgevaar-digden deze interpellatie
aangekondigdIn hoeverre acht de regee
ring de in den vorigen zomer in verband
met de stemming over dc Kanaalwet tegen
over een aantal staatsambtenaren door haar
getroffen disciplinaire maatregelen, in over
eenstemming met de voorschriften der artt.
S3 en S4 der grondwet?
In de troonrede waarmede het Huis gis
teren geopend werd, wordt aangekondigd
over veertien dagen wordt de partij gege
ven; wij behoeven daarom onzen dag niet
be bederven. Maar toch mag je in geen dwa
ling blijven verkeeren, Clintonik zal dit
keer gaan, al zal ik dan ook niet gaan.
Men moet niet met een spotlach kunnen
zeggen dat mijn' onderdanigheid al vóór
mijn huwelijk is begonnen, en dat zou men
zeggen, daar ben ik zeker van."
„Ik herhaal jo dat ik op je vertrouw,
May. Je zult mij niet openlijk minachten;
je zult niet iets doen wat je weet dat ik
afbeul en veracht."
Daarmee was 't uit. Geen van heiden
voelde zich geheel voldaan, en beiden hoop
ten dab 't een of ander zou gebeuren, waar
dóór alles goed' afliep. Sir Clinton wist dat
hij evengoed kon beproeven den wind con
weg voor te schrijven dien hij moest waaien,
als zijn mooi meisje te d\vingenzij van
haar kant kon liet denkbeeld niet verkrop
pen van toe te moeten geven, en toch wilde
zij Sir Clinton niet kwellen of grieven. Zij
zou er zelfs iets voor gegeven hebben in
dien zij zonder haar waardigheid te kort te
doen, zijn wen'schen kon hebben vervuld.
(Dat was de eerste scène, hot begin der
tweedracht die d'e harmonie geheel zou ver
storen, d'e beginregels van het drama. De
tweede scène vond cenige dagen latei-
plaats.
Lady May was moedeer was con gar
den-party geweest, cn zij ere koningin van
het gezelschap. Zij had gelachen, en zich
vxoolijk onderhouden niet een heele hofhou
ding van bewonderaars. Zij was schoon ge
weest als een pas ontloken bloem, schitte-
dat te Emden een zeehaven zal gemaakt
worden geschikt voor groote zeeschepen,
vooral ook voor de trans-atlantische booten
der lianst-steden. „Verwacht mag worden,"
zoo luidt het woordelijk, „dat. het met dezen'
maatregel nagestreefde nationale doel, een.
belangrijk deel van het Ilhijn-Westfaalsch
industrie-gebied onafhankelijk te maken
van buitenlandscke havens, allengs bereikt
zal worden."
Een dreigement dus o. a. voor Rotter
dam.
Aangekondigd wordt voorts o. m. een
eenigszins gewijzigde Kanaalwet en een ont
werp voor bijzondere belasting van bazaars.
Descbanel is tot voorzitter der Fransche
Kamer herkozen met 308 tegen 221 stem
men op Brisson.
Faure, Cochery, Mesureur en Aymard
werden met resp. 322, 316, 289 en 281 stem
men tob vice-presidenten herkozen. Vani de
tegencandidaten kregen. De Mahy 179, Dé-
roulède 81, Marcel' Habert 54 en De Ramel
50 stemmen.
De ouderdomspresidemt, de radico-socia-
list Thurigny, lri&ld vooraf een eigenaardige
redevoering, waarin hij zijn persoonlijke
moening uitsprak over de veranderingen die
de Republiek moet ondergaan. Hij wil Ie
volstrekte volkssouvereiniteit doorvoeren.
Pallières werd' herkozen tot voorzitter
van den Senaat.
De Senaat is tot 1 Februari uiteenge-
Déroulède heeft aan den grootkanselier
van het Legioen van Eer gevraagd of hij,
voor politieke feiten verbannen, maar voor
militaire daden gedecoreerd, nog het recht
hoeft het roode lintje te dragen.
Hij is te San Sebastian aangekomen.
Coppée heeft hem op zijn aanbod om zich
candidaat te stellen voor de Kamer geant
woord
„Ik neem het aan. Indien ik benoemd'
word, za' ik uw plaats innemen om uw te
rugkeer te vragen en tot uw terugkomst.
Leve de betei^ RepubliekLeve de Natie
Ik om arm u broederlijk."
De Brusselsche socialisten hebben voor
de aanstaande verkiezing afgezien van
bondgenootschappen. De liberalen zijn van
gelijke meeniug, omdat door de evenredige
vertegenwoordiging verkiezingsverbonden
onnoodig zijn geworden.
In de Spaari«ciie Kamer werd op een des-
b-t( ellende vraag door de regeering geant
woord dat zij Engelsche verwikkelingen in
Marokko onwaarschijnlijk achtte, daar niet
alleen Spanje en Frankrijk, maar ook andere
mogendheden zich daartegen zouden verzetten.
Met het oog op den op handen zijnden
terugkeer van Spaansche gevangenen is men
te Madrid bezorgd over het uitbreken der
pest te Manilla.
In een ons ter lezing afgestaan schrijven
van een oud-stadgenoot, vestigt de geadres
seerde onzen aandacht op de volgende passage
Gisteren hoorde ik een gesprek meedeelen
van een Engelsch officier met een Afrikaan.
De Engelsche officier vroeg aan dien Afrikaan
welke menschen of het waren die in hun
leger streden, er waren er bij die reden op
rend als een straal der zon. Zij was gehul
digd, gevleid, gefêteerd. De dag was warm
en zonnig geweest. Zij was vermoeid'. Zij
was niet erg op haar gemak, wamt het ge
sprek was telkens weer op d'e aanstaande
liefhebberij-komedie gekomen. Hoe dikwijls
was haar niet gezegd
„Ik hoor dat u voor Pauline zult spelen,
Lady Mayik ga er expres heen om u te
zien."
„Men" verwachtte heb van haar; zij
moest dus gaan. Meer dan eens had zij on
der oppervlakkige vleierij lachende spot
meenen te hooren. een lichte, schertsen
de toespeling op Sir Clinton's bijzondere
meening. Hij was er niet.een vroeger aan
genomen uitmoodiging had hem belet te ko
men, en haar hart verlangd'e naar hem, Hoe
verschillend was hij, zeide zij bij zichzelf,
van. de gewone mannen om haar; wat was
zijn houding veel koninklijker, zijn gelaat
nobeler nobeler ook was, dat erkende
zij, zijn inzicht en zijn groote eerbied' voor
de reinheid, de teederheid der vrouw. Haar
hart verlangde naar hem. Zij begon de
machtige, edele liefde te waardeei'en die
haar deel was geword'en.'. Zij was ook een
beetje angstig omdat d'e jonge hertog van
Rosecara met verrukking en bewondering1
op iederen trek van zijn gelaat, haar achter
volgd had' met zijn betuigingen van blijd
schap.
Wordt vervolgd.)
