53,,e Jaargang
Zondag 21 en Maandag 22 Januari 1900
No. 10146.
Eerste Blad
Tusschen twee liefdes.
BUITENLAND.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstraat OS.
k-?-
COURANT.
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer '12Vs cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde It Ie ine advertentiën. opgenomen tot den prijs van 40 cents
per"advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 133.
llgemeen overzicht.
SCHIEDAM, 21 Jan. 1900.
ME OOKLOC.
Voor den strijd.
Onder de telegrammen die de lezer hier
achter vindt, is er een dat de aandacht ver
dient. De j> Daily Telegraph" zegt dat de
aanstaande veldslag (in Natal) zal geleverd
worden op een door de Boeren uitgekozen
terrein.
Dit lijkt ons zeer bedenkelijk voor de
Engelschen en, is de »Daiy Telegiaph" goed
ingelicht, dan zou Bulier er goed aan doeri
een poging te wagen om de Boeren op een
ander gevechtsterrein te lokken. De vraag
is echter of hem dit zou lukken. Want een
der geheimen van het succes der Boeren is
juist gelegen in hun taai geduld, groote
voorzichtigheid eri koel overleg, die hen alleen
een strijd op voor hen geschikt terrein doen
aannemen.
Daarom trekken zij terug wanneer het
land hun niet lijktdaarom hebbeu zij ook
vermoedelijk gedoogd dat Buller zijn troepen
over de rivier bracht. Hij zal nu ook moe
ten strijden met de stijgende Tugela in den
rug.
Een groot nadeel wanneer hij terugge
slagen wordt; eeo" prikkel anderziris om rol
te houden. Men weet dat onze stadhouder
prins Maurits in den roemrijken slag bij
Nieuwpoort zijn troepen tussclien de zee en
den vijand plaatste en zijn schepen wegzond.
Gevraagd mag echter worden of Buller het
veldheerstalent van een Maurits bezit.
Een tweede eigenschap der Boeren die
hen reeds groote diensten heeft bewezen, is
hun bestand-zijn tegen de veizoeking om te
antwoorden, wanneer hun stellingen bescho
ten worden. Zoo hebben zij bij Colenso hun
positie geheim weten te houden, en zoo doen
zij ook nu.
Donderdag werd uit Spearmans hoeve ge
meld
5>Lyttelton's brigade met de houwitzerbat-
terij trok den iöen Januari de Tugela bij
Potgietersdrift over. Zonder oponthoud trok
deze troepenmacht in gevechtsformatie voort
en nam bezit van de kleine kopjes in de
vlakte.
Q»L)en 17en Januari werden de ingravingen
van den vijand krachtig be«ehoten door de
marine-kanonnen'; de houwitzer-batterij
maakte een bres in de zandzakkendekking.
De vijand werd waargenomen, toen bij de
loopgraven in kleine klompjes verliet. Een
heuvel, tegenover de Engel-che stelling, werd
toen door de artillerie beschoten.
«Intusschen was Warren's divisie de Tu
gela overgetrokken zeven mylen meer wes
telijk."
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
18)
XL
Do verkeerde trein.
De mem-chen. hadden, er spoedig genoog
van zidx af te vragen„waar is Sir Clinton
Adair 1" De algemeene indlrufc was, dat hij
buitenslands was, ofschoon niemand wist,
waarom hij zijn reis in zulk mysterieus waas
had gehuld. Do „fadviönaible" wereld maalkto
sommige zeer stoute gissingen over hetgeen
werkelijk gobeaird was, hoewel niemand ie>j
met eenige zekerheid wist. Maar één ding
was duidelijk: Lady May's engagement was
vorbrokon. Zij was vrij op aju wensdh of
don haren of bij wederzijidsdli goedvinden,
dat wist niemand. Het was verbrokenLady
May was vrij men mocht haar zien te
winaon. Er hecrscihte groote opgewondenheid
onder al haar bewonderaars. Per saldo was
(het haar recht te doen wat haar beviel, ear
niemand wist hot rechte van do gosdiiedems
af.
Lady May leefde zoo goed rij kon. Hot
eenige waaraan rij meer dan aan iets andera
haar aandacht wijdde, was haar trots hoog
te honden. Niemand mocht woten dat zij on
der rijn afwezigheid leed; niemand mocht
weten dat zij verdriet had d'at rij oan hom
rouwde dat rij zich zelf bekende dat haar
leven ledig en dor was. Zij ging meer d'an
ooit uitrij was nooit alleen. Toeren, paard
rijden, bals, opera's, partijen alles ging
zijn gang en overal kon men. Lady Miay zien
alls de koningin van heb gezelschap, als de
sdhoonste en de meest gevierde overal'kon
men haar zien met een schaar bewonderaars
Op die beschieting hebben de Boeren
blijkens een Ceutra! News-telegiam van Don
derdagavond uit Bullers hoofdkwartier niet
geantwoord. Daarin wordt gezegd
»Den geheelen dag vond een voortdurende
krachtige beschieting van de stelling der
Boeren bij Potgietersdrift plaats door de En-
gelsche houwitzer-batterij en de marine-
kanonnen van Mount Alice. De Boeren gaan
voort een volkomen stilzwijgen te bewaren,
wat betreft bun antwoord op ons zwaar ge
schut. De ballon capiif ging tweemaal om
hoog en gaf onze kanonniers de stellingen
tan den vijand aan. Een deel van Lyttelton's
brigade is over het vlakke terrein voorwaaits
gerukt naar de stellingen der Boeren. Wy
zijn nu bijna in aanraking met hentoch
werden er maar enkele schoten op verren
afstand gewisseld. Herhaaldelijk zag men van
daag duidelijk Boeren komen aanrennen uit
de richting van Colenso en stellingen inne
men achter de kopjes waar hun laagers zich
bevindeu".
Voorts dat regen en stijging der Tugela
verwacht wordt, en de gebruikelijke fraze,
dat de geest onder de soldaten en de gezond
heidstoestand uitnemend zijn.
De beslissing ophanden.
En zoo staan daar nu de beide hoofdlegers
tegenover elkaar, gereed om een slag te
leveren die ongetwijfeld de meest belangr^ke
zal zijn jn dezen oorlog en waarvan vooi een
goed deel de uitslag van den strijd afhangt.
Wij weten van de stelling der Boeren zeer
weinig af en kunnen dus ganschelijk niet
oordeehn over de kansen der partijen. Maar
wij hebben groot vertrouwen m Joubert's
uitnem nd krijgsbeleid. Van een veirassing
der Boeren kan o. i. geen sprake zijn wij
houden het er zeker voor dat Buller hier
de hoofdmacht van den vijand in geduchte
stellingen voor zich zal vinden.
Als er een verrassing is, dan zal het onge
twijfeld voor de Engelschen zijn.
De correspondent der sSlandard" zegt iets
over de positie der Boeren. Uit een verken
ning bleek dat zij een reeks lage kopjes dicht
bij de rivier bezet houden. Hun tweede hoofd-
lïnie is de rand van een lange hoogvlakte
die zij verschanst hebben, en die op den
rechtervleugel, dus in bet Westen, afgesloten
wordt door een heuvel, dien de correspondent
Abejgmana noemt. Voorts wordt hun stelling
beschermd door de bocht die de Tugela hier
maakt; de rivier vormt daar een sooit schier
eiland waarover de weg naar Lady-mith
opstijgt naar de hoogvlakte.
Een gevaar voor de Boeren is natuurlijk
dat zij Ladysmith in den rug hebben; maar
daartegen zullen de Boeren bun maatregelen
wel hebben getroffen.
De correspondent der sMancbestei Guardian"
zegt dat de Engelschen het kamp buiten
Ladysmith kunnen zien. Het vuien duurt
daar voort. Het schijnt dus dat de Boeren
voortgaan bet garnizoen bezig te houden.
Ander oorlogsnieuws.
De Engelsche bladen weiden nog breed
en aanbidders, steeds beminnenswaardig en
koninklijk, steeds innemend, geestig en gril
lig, steeds het middelpunt der vrooiijtklliaiid,
■onvermoeid in het scheppen van. genot. \V:e
■kon gelooven dat een van vordnet kwijnend
hart verscholen ging ouder dit lachend uiter
lijk W'io kon vermoed heibben dat dit alles
maar oen masker was om do werkelijk!] aid
van diiopo bittere smart te verbergc n 1 Zc-kci,
er waren oageniblikken waarop de tintelende
viTOolijfcheid van haar vlood, waarop hot lieve
gelaat bledk werd an do oogeu door tranen
verduisterd werden, waarop rij met een hnrts-
todlitalijkan kreet „tante" om den hals vloog
en fliet uitsnikte dat zij wonsdhto dood te
rijtn, dat hiaar leven vervuld was van ondra
gelijke smart. En dan luisterde miss Look-
wood naar Itaar, vriendelijk en geduldig, en
trachtte haar te troosten.
„De tijd' zal alles in orde brengen," zcido
zij. „Ais Sir Clinton maar eerst terug is."
Lady May moest liem sdlirijven rij moest
iheim zeggen dat zij berouw bad. Hij zou maar
al te gelukkig zijn, wanneer hij hun verlo
ving kon hernieuwen.
Maar Lady May schudde haar mooi kopje
en wilde niet getroost rijn.
„Hij zal mij nooit vergeven," ziedde zij.
„Het is nutteloos daaraan, te deuken."
Maar miss Lockwood hield goedon moed,
on zij legde bij zichzelf de belofte af dat zij
Sir Clinton, wanneer liij teruggekomen waa,
zou vragen liaar nidhtje te vergeven.
„Je hebt zoo vrocselijk verkeerd gedaan,'
zei.de rij. „Ik maak je» geen verwijt; muur
geen man, die oeuig gevoel van waardigheid
bezit, zou hebben kunnen verdragen wat je
hom trachtte op te leggen."
J3n zoo maan Lady May zich voor om den
maai dien zij liefhad', te zoggen dat zij berouw
had en beun to vragen haar te vergeven. Als
hij terugkwam
Ja*, als hij terugkwamMaar die tijd. was
nog zeer verm Pliji scheen niet van zins te<-
rw te komen.
De ahitterendb „season" liep ten einde.
uit over het loemrijke gevecht van 6 dezer
bij Lady.-mith. Wij wachten nog altijd op
uitvoeriger Boerenbricbten daarover, die de
zaak wel anders en meer naar waarheid
zullen voorstellen.
FM de Engelschen aan hun overwinning
gelooven, blijkt uit het feit dat den Zondag
na het gevecht te Ladysmith een dankdienst
is gehouden. De predikant dankte God, dat
Hij de Engelschen in staat had gesteld, een
der voornaamste en beslissendste (sic) over
winningen te behalen, waarvan de latere
geschiedenis van dezen oorlog zou gewagen.
Aan het eind van den dienst plaatsten gene
raal White en zijn staf zich voor het altaar
en werd een x>Te Deum" gezongen, dat ge
volgd werd door liet volkslied.
Uit Kirnberley is geheliografeerd dat men
verlangend uitziet naar nieuws van de bui
tenwei eld.
Met Mafeking schijnt het slecht te staan,
wat het voedsel betreft.
»Reuter" seint, dat twee muilezels, die
door een bom waren gedood, door de Kaf
fers zijn opgegeten.
Over het gevangennemen van een Engel
sche patrouille bij Rensburg vinden wij nog
eenige bijzonderheden in de Engelsche bladen.
Een patrouille van 19 lansiers uit Nieuw-
Zuid Wulea keerde van een verkenning naar
Narwals Pont naar het kamp terug toen een
troep van 60 Boeren te vooischijn kwam,
blijkbaar met de bedoeling den Engelschen
den weg af te snijden.
De lansiers trachtten dadelyk een kopje
in de buuit te beivtken met het doel dat
te bezetten tot men hun ter hulp zou kunnen
komen. Na een scherpen wedien tusschen
de Boeren en de Engelschen bereikten de
laatsten het eerst het kopje, doch toen zij
den top bijna hadden bereikt, vonden zij
daar een andere aldeelirig Boeren vei schanst.
De Boeren mikten kalm op de Engeheiie
paarden Drie Engebcben wisten er in te
slagen, door den vijand heen te breken en
te ontkomen. Maar van de overigen gaven
veeitien zich gevangen, nadat twee mannen
doodgeselioteu waien. Enkele benchtgeveis
zeggen, dat later nog zes lansiers in het
Engelsche kamp terugkeerden.
Den volgenden dag had de vijand, aange
moedigd door het vorig succes, bijna een
half eskadron cavalleiie. dat op hetzelfde
teriein patrouilleerde, afgesneden. Majoor
Rimington zag echter nog tijdig het gevaar
en het zijn troep snel retireeren.
In de Kaapkolonie en aan de Oi anje-rivier
blijven de Boeren zeer mobiel. Blijkbaar doen
zij hun best om bet oprukken van een En
gelsche troepenmacht naar de Oiauje-rivier
te bemoeilijken.
Donderdag seinde Renter's correspondent
te Giaaf Reinet dat 55 Griqualandsche Boeren
de Oranj--riiier overstaken en het stadje
Pneska doorleden. Zij keerden echter weer
terug, omdat zij geen sympathie bij de be
volking vonden.
Kolonel Brabant, die de Kaapsche ruiterij
Dj menstlhen gingen1 uit de stad en warroi-
den uiteen naar alle kanten. De zomer kwam
en guig voorbij, de herfst maakte plaats voor
den winter, maar er was nog altijd geen
nieuws van Sir Clinton. Lady May drong ar
Dij miss Lookwood op aan naar Bastwoid te
schrijven, en te vragen of hij daar was. Het
antwoord luiddo dat mem niet het minste
ideo had van zijn verblijfplaats; hij vyp®
sinds maanden niiet thuis geweest, en men
wast ook niet wanneer hij terugverwacht kon.
worden. Toen sokracf miss Lookwood aan
zijn bankierer kwam oen kort antwoord,
meldende dat ook hij Sir Clinton Adair's
adres niet kende.
De winter ging voorbijde lente keerde
weder, on opnieuw was te Londen de ,,se*.v
son" in vollen gang. Lady May, schooner dan
ooit, was vvcdii'om de koningin van die schit
terende wereld. Maar er kwam geen nieuws
van Sm" Giiintou hij scheen van de opper
vlakte der aarde verdwenen te zijn.
Do jonge hertog van R-otsecara scheen te
deuken dat Ihij nu .wel een kans lrad, en hiji
verliet liaar niet, wanneer hij maar kans .-sag
aan haai" rijde te zijn. Men begon con enga
gement tusschen hen beidon als vaststaande
te beschouwen. Eon of twee dagbladen had
den reeds medegedeeld d'at. er geruchten lie
pen van ecu aanstaand huwelijk tusschen
den hertog van Rosecam en de sclioono Lady
May Trcvlyn. Bij het lezen was Lady May
zeer boos gewondentoch liet het liaar to
oirversriiillig om voor tegenspraak te zorgen.
„Zal je nog eens met den Ihortog trouwen,
May?" vrgeg miss Lockwood op zekeren Lag
plotseling.
Het jonge meisje keek vlug op.
„Hoe wreed van u, tante. U weet dat ik
maar één liefde heb gdhad, en er is maar één
man met vvien ik ooit zal trouwen."
„En als liij nooit terugkomt V' zeidc miss
Lodkrwood.
„Dam zal ik ongetrouwd bTijhrem uit liefde
voor hem in leven en sterven zal ik hem
liefhebben en geen ander. Ik zal hemt in een
aanvoert, is tot brigade-genei aal bevordert en
krijgt nu onder zijn bevel de Brabant's Rui
terij, de Kaapsche Fuseliers en de Kaapsche
politie-troepen.
Geneiaal Hector Mac Donald is te Kaap
stad aangekomenmen veronderstel!, dat
hij dadelijk naar bet Modderrivierkamp zal
doorreizen, om generaal Wauchope, die bij
Magersfontein aan het hoofd der Hooglan
dersbrigade is gesneuveld, te vervangen. Mac
Donald is van gewoon soldaat opgeklommen.
is de held van Oindurman in de laatste
Soudanecschen veldtocht.
Volgens de laatste opgave is het cijfer van
dooden, gewonden en vermisten (gevangenen)
in het EogeLche leger sedert den aanvang
van den oorlog 7987, waarvan 594 in en om
Ladysmith zijn gevallen.
Hel proces tegen de 41 bij Sunnyside ge
vangen genomen Griqualandsche en Kaapsche
opstandelingen, dat te Kaapstad is begonnen,
is een week verdaagd.
Adalbart Hay, de nieuwe consul der Ver-
eenigde Staten te Pretoria, is te Kaapstad
aangekomen en vertrekt heden naar Pretoria.
De onderstaatssecretaris van binnenlaodsche
zaken der Yereenigde Staten Davis heeft
Maandag Port Elisabeth verlaten om naar
Delagoa-baai te gaan.
De pokkeu zijn uilgebroken onder de
Basuto's m het district Berea.
Engeland en de neutralen.
I u den R i j Ik s d a g.
Een groote dag gisteren in den Duitsdhen
Rijksdïig. De zaak die sincfe oen paar weken
alle gemoederen met bitterheid jegens En
geland vervult, de inbeslagneming van Duit-
selie mail booten, zou officieel ter spiafce wor
den gebracht. Vandaar een, voor den Rijks
dag, groot aantal leden in de zul tin-zaal on
volle tribunes. Ook de tribune voor don
Bondsraad wus goed gevuld, terwijl aan de
ministertafel hadden plaats genomen graaf
I'otoadowsky, graaf Von Btiiovv, Vam Tnpitz,
Von Podbielslci, Frlir. Von Tliieinianii en
dr. Niéberding.
Voorgelezen werd de door bijna 300 leden
ingediende interpellatie'.* „Wöliko stappan
hebben de verbonden regoeringen gedaan te
genover do inbeslagneming van Duitsche
schepen door organen der Engelsche regee
ring 2
Von Biilow verklaarde rich bereid tot da
delijke beantwoording duzor interpellatie,
die daarop door don nationaal-liberalon Ihin-
del-nad Mofler in een flinke, vaak scltapi
en vuin krachtig nationaal bewustzijn getui
gende rede werd ingeleid.
Het is duidelijk dat vooraf overleg was
gepleegd met de regeering. Von Bülow's ant
woord zeide dan ook veel minder dan Mol-
leris rede; blijkbaar liet men den interpol-
lant zeggen, wat Engeland van officieele zij
de aan 't verstand diende te wórden ge
bracht.
De interpellatie.
Muller wees op dc algemeenc vei'ontwaar-
nndcre wereld wederviiiden, en dnn zal hij
weten ltoe trouw ik hom gebleven ben, hos
lief ik hem had in weerwil van mijn geble
ken, en lioe ik mijn trots, inijn bitteren,
wreeden trots berouwd hob. He zal hem dan
ontmoeten zooils een trouwe vrouw liaar
man vindt mijn (hart vrij van eenige lief
de das die voor ham,"
„Heb jo hem werkelijk zóó lief, May?"
vroeg miss Lockwood.
„Ik heb vroeger nooit geweten hoo innig
ik hem liefheb totdat ik hem. verloren
hab. Toen werd hot eerst duidelijk in mij en
wist ik wat ik gedaan had. Mijn hart verge
zelt hem, waar hij ook gaat."
„Arm kind1" zei miss Lockwood, wier
hand zacht haar gouden haar streelde, „arm
kind' üiet is wel oen droevig lot!"
„Ik verdien het; aflos is mijn eigen schuld.
Ik heb den cdelsten, den basten man ter we
reld van mij gejaagd door mijn dwazen trots.
Ik verdien te lijden."
„Wat ben je veranderd!" zoide miss Look-
wood peinzend. liet gelaat van Int jonge
meisjo schitterde.
.Denkt u dat werkelijk?" riep zij verheugd
uit. „Ik ben zoo blij dat u het zegt. Ik heb
mij ingespannen mijn aard te veranderen
om minder trotecli, om nederiger te zijn on
moor rekening te houden met andoren. En
denkt u werkelijk dat ik Liarin geslaagd
ben, tante?"
„Zeker, denk ik dat."
En toen begou miss Lockwood zich een
beeld te vormen van wat de tijd zou doen.
Haar gunsteling. Sir Clinton, zou terugko
men en zicih met May verzoenen. Dan zon
hot eon gelukkig huwelijk zijn, en niets zou
verder liet geluk in den weg staan van ae
twee mensdhen die (haar op aarde het liefst
waren. Een mooi schilderijmaar zou het
ooit vmkelijikbeid worden'? Want Sir din-
ton keerde nog steeds niet terug.
Waar was hij De momsdhen. waren hat
■moede die vraag te stellen Lady May had al
haar gissingen uitgeput. Zij wist dat hij leef-
disring in Duitschland over de bekende* fei
ten en betoogde dat na Jameson's inval
Transvaal zich op bOT-ondereuswaardige wij
ze ten strijde had genist, geholpen niet door
do Duitsdie industrie alleen, maar evenzeer
door de Engelsche. Eenmaal de oorlog ver
klaard zijnde, had de Dmtsdhe Oost-Afrika-
lijn echter strenge neutraliteit in acht ge
nomen. Niettemin werden drie fiiarer sche
pen, mailbooten nog wel, in beslag genomen.
De iuterpellamt zette uiteen dat de vraag,
hoo vei- het visita.tieredht en hoe vei" het
ïocht om beslag te leggen en te houden '>p
scropen, gaai, alle naties raakt. Die vraag
staat buiten de vraag, wat ooriogscontra-
bande is.
Möfler gaf toe dat hot zeeredht oen. ©enigs
zins onzeker recht is, ofschoon er toch vaste
minimal© rechten door allo beschaafd© na
ties eikend zijn. Hot blijkt echter ge wensen t
nog oen s te beproeven, aam het zeerecht vas
ter vorm te gewenIn ieder geval heeft En
geland tegenover de Duitsdie postbooten
zeer rauw gebamdletLd, on vooral kan dit ver
wijt gemaakt worden dat Engeland niet be
kend heeft gemaakt, of en in hoeverre het
zijn vroegere inrichten 'hoeft veranderd.
Daarom mag van willekeur worden gespro
ken, on die kan de internationale scheep
vaart niet dulden.
Spr. eiisolito als va,n-zelf-sprdkend volko
men sdiadoloosstöllïng, maar daarenboven
volledige voldoening voor de beleediging der
Duitsche vlag, der Duitsohe oei". „Wij moe
ten weten wat wij in do toekomst te wach
ten hebban. Dat eisohen wij voor ons zelf en
voor allo zeevarende naties."
Hij zette toen uiteen dat Transvaal ruim
voldoen don voorraad vóór den oorlog had;
uivoer van oorlogsmateriaal was niet meer
noodig. Maar de Engelsche regeering was af
gegaan op verkeerde inlichtingen, die blijk-
biar ten dioel (hadden de Duiteehe stoom
vaartlijnen te benadeelon. Men wais daar m
Engelsche scheepvaantkringen aan die Kaap
mot afkeerig van.
Herhaaldelijk had Möller's betoog instem-
ini»Er jreooifst, maar treffend waren de toe-
O O o
jiudiingem, toon de interpellant aldus voort
ging: „Ook president Kniger, die groote
en energieke man, beeft bloot gestaan
ian vuige li lastermen heeft hem. beschul
digd van omgekocht te zijn en dat is op zoo
geloofwaardige wijze vroeger ook tot mijn
ooren doorgedrongen, dat ook ik het denk
beeld met van mij heb kunnen weipen dat
hot waar moest zijin, wanneer liet zoo over
tuigend werd verzekerd. Wanneer thans
eemgo mijner vrienden, en misschien niet
ten onrechte* ik (hoop zelfs to recht aan
nemen dat doze man al dien emstigen laster
op zich genomen en al liet geld, dait men
hem als omkooperij heoft aangewreven, ge
bruikt hecfi om de krijgstoerustingen te :e-
talon (daverend applaus), dan willen
wij aannamen dat dit waar is."
Persoonlijk neanen alle Duitischers, vol
gens Eugeu Rich'ter zdfs alle beschaafde
mensclieii, de partij der Boerenmaar in. de
politiek moet het nuchter© verstand) heer-
de, omdat miss Lockwood rich vergewist had.
dat zijn bankier hom tweemaal een sotm gokte
'lrad gezoudou.. De bankaar had haar met de
meeste wébrillenéüheid verteld dat hij niet
wist in welke homelstreek Sir Clinton op het
oogeu blik vertoefde, en dat het geld naar een
Parijsche bank was gezondenmaat dat hij,
wanneer Sir Clinton hem oen adres modht
opgeven, liaar onmiddellijk daarvan in, kea-
nos z»u stellen. En daannede loon Lady May
zich vergenoegen. Twee jaren waren voorbij
gegaan sinds den avond van hun scheiding,
en nog bleef de vraag onbeantwoord waar
Sir Olm ton Adair was.
Hij was dien avond van haar gegaan, dol
van gekwetsten: trots en gewonde liefde, dol
van jaloezie. Was hij minder flink geweest,
zeker zou hij naar de rivier galoopen eu er
in gesprongen zijn. Daarvoor was hij niet
zwak, niet laf genoeg, maar liij was gek
fiet vuur zijner liefde, de felle koorts van ja
loezie maakte hem dol. Toen hij buiten stond
onder hot liriht der sternen, zwoer hij ridhzelf
dat hij nooit weer ook maar één blik sou
sla an op haar schoon, maar valsch gelaat
dat, wat er ook mocht golxmren, Mj nooit
weer één woord in haar bijzijn zou spreken.
De menschen die liem op straat zagen, haast
ten ritfi weg, denkende dat hij krankzinnig
was. Hij liief riju liand op als wilde hij den
liemel boven hem om gerechtigheid aanroe
pen. en toen hep hij door, kreunend van
smart bij de gedachte dat het mooie, trou-
wdooze meisje heim nooit gerecli tigheid' sou
doen. Do verbaasde blikken der voorbijgangers
brachten hem tot stilstand, en hij vroeg ridh.
af waar hij heen ging en wat hij zou doen.
Een poMtie-agont die bij instinct begreep
met een aristocraat te dben te hebben, raak
te oven zijn arm aan en vroeg hem oi hij
niet wel was. De man deinsde achteruit toen
hij die doffe, verbijsterde blikken ham zag
aanstaren.
Wordt vervolgd).