53,,e Jaargang Zondag 21 en Maandag 22 Januari 1900 No. 10146. Eerste Blad Tusschen twee liefdes. BUITENLAND. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat OS. k-?- COURANT. Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel meer '12Vs cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde It Ie ine advertentiën. opgenomen tot den prijs van 40 cents per"advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Ko. 133. llgemeen overzicht. SCHIEDAM, 21 Jan. 1900. ME OOKLOC. Voor den strijd. Onder de telegrammen die de lezer hier achter vindt, is er een dat de aandacht ver dient. De j> Daily Telegraph" zegt dat de aanstaande veldslag (in Natal) zal geleverd worden op een door de Boeren uitgekozen terrein. Dit lijkt ons zeer bedenkelijk voor de Engelschen en, is de »Daiy Telegiaph" goed ingelicht, dan zou Bulier er goed aan doeri een poging te wagen om de Boeren op een ander gevechtsterrein te lokken. De vraag is echter of hem dit zou lukken. Want een der geheimen van het succes der Boeren is juist gelegen in hun taai geduld, groote voorzichtigheid eri koel overleg, die hen alleen een strijd op voor hen geschikt terrein doen aannemen. Daarom trekken zij terug wanneer het land hun niet lijktdaarom hebbeu zij ook vermoedelijk gedoogd dat Buller zijn troepen over de rivier bracht. Hij zal nu ook moe ten strijden met de stijgende Tugela in den rug. Een groot nadeel wanneer hij terugge slagen wordt; eeo" prikkel anderziris om rol te houden. Men weet dat onze stadhouder prins Maurits in den roemrijken slag bij Nieuwpoort zijn troepen tussclien de zee en den vijand plaatste en zijn schepen wegzond. Gevraagd mag echter worden of Buller het veldheerstalent van een Maurits bezit. Een tweede eigenschap der Boeren die hen reeds groote diensten heeft bewezen, is hun bestand-zijn tegen de veizoeking om te antwoorden, wanneer hun stellingen bescho ten worden. Zoo hebben zij bij Colenso hun positie geheim weten te houden, en zoo doen zij ook nu. Donderdag werd uit Spearmans hoeve ge meld 5>Lyttelton's brigade met de houwitzerbat- terij trok den iöen Januari de Tugela bij Potgietersdrift over. Zonder oponthoud trok deze troepenmacht in gevechtsformatie voort en nam bezit van de kleine kopjes in de vlakte. Q»L)en 17en Januari werden de ingravingen van den vijand krachtig be«ehoten door de marine-kanonnen'; de houwitzer-batterij maakte een bres in de zandzakkendekking. De vijand werd waargenomen, toen bij de loopgraven in kleine klompjes verliet. Een heuvel, tegenover de Engel-che stelling, werd toen door de artillerie beschoten. «Intusschen was Warren's divisie de Tu gela overgetrokken zeven mylen meer wes telijk." DOOR CHARLOTTE M. BRAEHME. 18) XL Do verkeerde trein. De mem-chen. hadden, er spoedig genoog van zidx af te vragen„waar is Sir Clinton Adair 1" De algemeene indlrufc was, dat hij buitenslands was, ofschoon niemand wist, waarom hij zijn reis in zulk mysterieus waas had gehuld. Do „fadviönaible" wereld maalkto sommige zeer stoute gissingen over hetgeen werkelijk gobeaird was, hoewel niemand ie>j met eenige zekerheid wist. Maar één ding was duidelijk: Lady May's engagement was vorbrokon. Zij was vrij op aju wensdh of don haren of bij wederzijidsdli goedvinden, dat wist niemand. Het was verbrokenLady May was vrij men mocht haar zien te winaon. Er hecrscihte groote opgewondenheid onder al haar bewonderaars. Per saldo was (het haar recht te doen wat haar beviel, ear niemand wist hot rechte van do gosdiiedems af. Lady May leefde zoo goed rij kon. Hot eenige waaraan rij meer dan aan iets andera haar aandacht wijdde, was haar trots hoog te honden. Niemand mocht woten dat zij on der rijn afwezigheid leed; niemand mocht weten dat zij verdriet had d'at rij oan hom rouwde dat rij zich zelf bekende dat haar leven ledig en dor was. Zij ging meer d'an ooit uitrij was nooit alleen. Toeren, paard rijden, bals, opera's, partijen alles ging zijn gang en overal kon men. Lady Miay zien alls de koningin van heb gezelschap, als de sdhoonste en de meest gevierde overal'kon men haar zien met een schaar bewonderaars Op die beschieting hebben de Boeren blijkens een Ceutra! News-telegiam van Don derdagavond uit Bullers hoofdkwartier niet geantwoord. Daarin wordt gezegd »Den geheelen dag vond een voortdurende krachtige beschieting van de stelling der Boeren bij Potgietersdrift plaats door de En- gelsche houwitzer-batterij en de marine- kanonnen van Mount Alice. De Boeren gaan voort een volkomen stilzwijgen te bewaren, wat betreft bun antwoord op ons zwaar ge schut. De ballon capiif ging tweemaal om hoog en gaf onze kanonniers de stellingen tan den vijand aan. Een deel van Lyttelton's brigade is over het vlakke terrein voorwaaits gerukt naar de stellingen der Boeren. Wy zijn nu bijna in aanraking met hentoch werden er maar enkele schoten op verren afstand gewisseld. Herhaaldelijk zag men van daag duidelijk Boeren komen aanrennen uit de richting van Colenso en stellingen inne men achter de kopjes waar hun laagers zich bevindeu". Voorts dat regen en stijging der Tugela verwacht wordt, en de gebruikelijke fraze, dat de geest onder de soldaten en de gezond heidstoestand uitnemend zijn. De beslissing ophanden. En zoo staan daar nu de beide hoofdlegers tegenover elkaar, gereed om een slag te leveren die ongetwijfeld de meest belangr^ke zal zijn jn dezen oorlog en waarvan vooi een goed deel de uitslag van den strijd afhangt. Wij weten van de stelling der Boeren zeer weinig af en kunnen dus ganschelijk niet oordeehn over de kansen der partijen. Maar wij hebben groot vertrouwen m Joubert's uitnem nd krijgsbeleid. Van een veirassing der Boeren kan o. i. geen sprake zijn wij houden het er zeker voor dat Buller hier de hoofdmacht van den vijand in geduchte stellingen voor zich zal vinden. Als er een verrassing is, dan zal het onge twijfeld voor de Engelschen zijn. De correspondent der sSlandard" zegt iets over de positie der Boeren. Uit een verken ning bleek dat zij een reeks lage kopjes dicht bij de rivier bezet houden. Hun tweede hoofd- lïnie is de rand van een lange hoogvlakte die zij verschanst hebben, en die op den rechtervleugel, dus in bet Westen, afgesloten wordt door een heuvel, dien de correspondent Abejgmana noemt. Voorts wordt hun stelling beschermd door de bocht die de Tugela hier maakt; de rivier vormt daar een sooit schier eiland waarover de weg naar Lady-mith opstijgt naar de hoogvlakte. Een gevaar voor de Boeren is natuurlijk dat zij Ladysmith in den rug hebben; maar daartegen zullen de Boeren bun maatregelen wel hebben getroffen. De correspondent der sMancbestei Guardian" zegt dat de Engelschen het kamp buiten Ladysmith kunnen zien. Het vuien duurt daar voort. Het schijnt dus dat de Boeren voortgaan bet garnizoen bezig te houden. Ander oorlogsnieuws. De Engelsche bladen weiden nog breed en aanbidders, steeds beminnenswaardig en koninklijk, steeds innemend, geestig en gril lig, steeds het middelpunt der vrooiijtklliaiid, ■onvermoeid in het scheppen van. genot. \V:e ■kon gelooven dat een van vordnet kwijnend hart verscholen ging ouder dit lachend uiter lijk W'io kon vermoed heibben dat dit alles maar oen masker was om do werkelijk!] aid van diiopo bittere smart te verbergc n 1 Zc-kci, er waren oageniblikken waarop de tintelende viTOolijfcheid van haar vlood, waarop hot lieve gelaat bledk werd an do oogeu door tranen verduisterd werden, waarop rij met een hnrts- todlitalijkan kreet „tante" om den hals vloog en fliet uitsnikte dat zij wonsdhto dood te rijtn, dat hiaar leven vervuld was van ondra gelijke smart. En dan luisterde miss Look- wood naar Itaar, vriendelijk en geduldig, en trachtte haar te troosten. „De tijd' zal alles in orde brengen," zcido zij. „Ais Sir Clinton maar eerst terug is." Lady May moest liem sdlirijven rij moest iheim zeggen dat zij berouw bad. Hij zou maar al te gelukkig zijn, wanneer hij hun verlo ving kon hernieuwen. Maar Lady May schudde haar mooi kopje en wilde niet getroost rijn. „Hij zal mij nooit vergeven," ziedde zij. „Het is nutteloos daaraan, te deuken." Maar miss Lockwood hield goedon moed, on zij legde bij zichzelf de belofte af dat zij Sir Clinton, wanneer liij teruggekomen waa, zou vragen liaar nidhtje te vergeven. „Je hebt zoo vrocselijk verkeerd gedaan,' zei.de rij. „Ik maak je» geen verwijt; muur geen man, die oeuig gevoel van waardigheid bezit, zou hebben kunnen verdragen wat je hom trachtte op te leggen." J3n zoo maan Lady May zich voor om den maai dien zij liefhad', te zoggen dat zij berouw had en beun to vragen haar te vergeven. Als hij terugkwam Ja*, als hij terugkwamMaar die tijd. was nog zeer verm Pliji scheen niet van zins te<- rw te komen. De ahitterendb „season" liep ten einde. uit over het loemrijke gevecht van 6 dezer bij Lady.-mith. Wij wachten nog altijd op uitvoeriger Boerenbricbten daarover, die de zaak wel anders en meer naar waarheid zullen voorstellen. FM de Engelschen aan hun overwinning gelooven, blijkt uit het feit dat den Zondag na het gevecht te Ladysmith een dankdienst is gehouden. De predikant dankte God, dat Hij de Engelschen in staat had gesteld, een der voornaamste en beslissendste (sic) over winningen te behalen, waarvan de latere geschiedenis van dezen oorlog zou gewagen. Aan het eind van den dienst plaatsten gene raal White en zijn staf zich voor het altaar en werd een x>Te Deum" gezongen, dat ge volgd werd door liet volkslied. Uit Kirnberley is geheliografeerd dat men verlangend uitziet naar nieuws van de bui tenwei eld. Met Mafeking schijnt het slecht te staan, wat het voedsel betreft. »Reuter" seint, dat twee muilezels, die door een bom waren gedood, door de Kaf fers zijn opgegeten. Over het gevangennemen van een Engel sche patrouille bij Rensburg vinden wij nog eenige bijzonderheden in de Engelsche bladen. Een patrouille van 19 lansiers uit Nieuw- Zuid Wulea keerde van een verkenning naar Narwals Pont naar het kamp terug toen een troep van 60 Boeren te vooischijn kwam, blijkbaar met de bedoeling den Engelschen den weg af te snijden. De lansiers trachtten dadelyk een kopje in de buuit te beivtken met het doel dat te bezetten tot men hun ter hulp zou kunnen komen. Na een scherpen wedien tusschen de Boeren en de Engelschen bereikten de laatsten het eerst het kopje, doch toen zij den top bijna hadden bereikt, vonden zij daar een andere aldeelirig Boeren vei schanst. De Boeren mikten kalm op de Engeheiie paarden Drie Engebcben wisten er in te slagen, door den vijand heen te breken en te ontkomen. Maar van de overigen gaven veeitien zich gevangen, nadat twee mannen doodgeselioteu waien. Enkele benchtgeveis zeggen, dat later nog zes lansiers in het Engelsche kamp terugkeerden. Den volgenden dag had de vijand, aange moedigd door het vorig succes, bijna een half eskadron cavalleiie. dat op hetzelfde teriein patrouilleerde, afgesneden. Majoor Rimington zag echter nog tijdig het gevaar en het zijn troep snel retireeren. In de Kaapkolonie en aan de Oi anje-rivier blijven de Boeren zeer mobiel. Blijkbaar doen zij hun best om bet oprukken van een En gelsche troepenmacht naar de Oiauje-rivier te bemoeilijken. Donderdag seinde Renter's correspondent te Giaaf Reinet dat 55 Griqualandsche Boeren de Oranj--riiier overstaken en het stadje Pneska doorleden. Zij keerden echter weer terug, omdat zij geen sympathie bij de be volking vonden. Kolonel Brabant, die de Kaapsche ruiterij Dj menstlhen gingen1 uit de stad en warroi- den uiteen naar alle kanten. De zomer kwam en guig voorbij, de herfst maakte plaats voor den winter, maar er was nog altijd geen nieuws van Sir Clinton. Lady May drong ar Dij miss Lookwood op aan naar Bastwoid te schrijven, en te vragen of hij daar was. Het antwoord luiddo dat mem niet het minste ideo had van zijn verblijfplaats; hij vyp® sinds maanden niiet thuis geweest, en men wast ook niet wanneer hij terugverwacht kon. worden. Toen sokracf miss Lookwood aan zijn bankierer kwam oen kort antwoord, meldende dat ook hij Sir Clinton Adair's adres niet kende. De winter ging voorbijde lente keerde weder, on opnieuw was te Londen de ,,se*.v son" in vollen gang. Lady May, schooner dan ooit, was vvcdii'om de koningin van die schit terende wereld. Maar er kwam geen nieuws van Sm" Giiintou hij scheen van de opper vlakte der aarde verdwenen te zijn. Do jonge hertog van R-otsecara scheen te deuken dat Ihij nu .wel een kans lrad, en hiji verliet liaar niet, wanneer hij maar kans .-sag aan haai" rijde te zijn. Men begon con enga gement tusschen hen beidon als vaststaande te beschouwen. Eon of twee dagbladen had den reeds medegedeeld d'at. er geruchten lie pen van ecu aanstaand huwelijk tusschen den hertog van Rosecam en de sclioono Lady May Trcvlyn. Bij het lezen was Lady May zeer boos gewondentoch liet het liaar to oirversriiillig om voor tegenspraak te zorgen. „Zal je nog eens met den Ihortog trouwen, May?" vrgeg miss Lockwood op zekeren Lag plotseling. Het jonge meisje keek vlug op. „Hoe wreed van u, tante. U weet dat ik maar één liefde heb gdhad, en er is maar één man met vvien ik ooit zal trouwen." „En als liij nooit terugkomt V' zeidc miss Lodkrwood. „Dam zal ik ongetrouwd bTijhrem uit liefde voor hem in leven en sterven zal ik hem liefhebben en geen ander. Ik zal hemt in een aanvoert, is tot brigade-genei aal bevordert en krijgt nu onder zijn bevel de Brabant's Rui terij, de Kaapsche Fuseliers en de Kaapsche politie-troepen. Geneiaal Hector Mac Donald is te Kaap stad aangekomenmen veronderstel!, dat hij dadelijk naar bet Modderrivierkamp zal doorreizen, om generaal Wauchope, die bij Magersfontein aan het hoofd der Hooglan dersbrigade is gesneuveld, te vervangen. Mac Donald is van gewoon soldaat opgeklommen. is de held van Oindurman in de laatste Soudanecschen veldtocht. Volgens de laatste opgave is het cijfer van dooden, gewonden en vermisten (gevangenen) in het EogeLche leger sedert den aanvang van den oorlog 7987, waarvan 594 in en om Ladysmith zijn gevallen. Hel proces tegen de 41 bij Sunnyside ge vangen genomen Griqualandsche en Kaapsche opstandelingen, dat te Kaapstad is begonnen, is een week verdaagd. Adalbart Hay, de nieuwe consul der Ver- eenigde Staten te Pretoria, is te Kaapstad aangekomen en vertrekt heden naar Pretoria. De onderstaatssecretaris van binnenlaodsche zaken der Yereenigde Staten Davis heeft Maandag Port Elisabeth verlaten om naar Delagoa-baai te gaan. De pokkeu zijn uilgebroken onder de Basuto's m het district Berea. Engeland en de neutralen. I u den R i j Ik s d a g. Een groote dag gisteren in den Duitsdhen Rijksdïig. De zaak die sincfe oen paar weken alle gemoederen met bitterheid jegens En geland vervult, de inbeslagneming van Duit- selie mail booten, zou officieel ter spiafce wor den gebracht. Vandaar een, voor den Rijks dag, groot aantal leden in de zul tin-zaal on volle tribunes. Ook de tribune voor don Bondsraad wus goed gevuld, terwijl aan de ministertafel hadden plaats genomen graaf I'otoadowsky, graaf Von Btiiovv, Vam Tnpitz, Von Podbielslci, Frlir. Von Tliieinianii en dr. Niéberding. Voorgelezen werd de door bijna 300 leden ingediende interpellatie'.* „Wöliko stappan hebben de verbonden regoeringen gedaan te genover do inbeslagneming van Duitsche schepen door organen der Engelsche regee ring 2 Von Biilow verklaarde rich bereid tot da delijke beantwoording duzor interpellatie, die daarop door don nationaal-liberalon Ihin- del-nad Mofler in een flinke, vaak scltapi en vuin krachtig nationaal bewustzijn getui gende rede werd ingeleid. Het is duidelijk dat vooraf overleg was gepleegd met de regeering. Von Bülow's ant woord zeide dan ook veel minder dan Mol- leris rede; blijkbaar liet men den interpol- lant zeggen, wat Engeland van officieele zij de aan 't verstand diende te wórden ge bracht. De interpellatie. Muller wees op dc algemeenc vei'ontwaar- nndcre wereld wederviiiden, en dnn zal hij weten ltoe trouw ik hom gebleven ben, hos lief ik hem had in weerwil van mijn geble ken, en lioe ik mijn trots, inijn bitteren, wreeden trots berouwd hob. He zal hem dan ontmoeten zooils een trouwe vrouw liaar man vindt mijn (hart vrij van eenige lief de das die voor ham," „Heb jo hem werkelijk zóó lief, May?" vroeg miss Lockwood. „Ik heb vroeger nooit geweten hoo innig ik hem liefheb totdat ik hem. verloren hab. Toen werd hot eerst duidelijk in mij en wist ik wat ik gedaan had. Mijn hart verge zelt hem, waar hij ook gaat." „Arm kind1" zei miss Lockwood, wier hand zacht haar gouden haar streelde, „arm kind' üiet is wel oen droevig lot!" „Ik verdien het; aflos is mijn eigen schuld. Ik heb den cdelsten, den basten man ter we reld van mij gejaagd door mijn dwazen trots. Ik verdien te lijden." „Wat ben je veranderd!" zoide miss Look- wood peinzend. liet gelaat van Int jonge meisjo schitterde. .Denkt u dat werkelijk?" riep zij verheugd uit. „Ik ben zoo blij dat u het zegt. Ik heb mij ingespannen mijn aard te veranderen om minder trotecli, om nederiger te zijn on moor rekening te houden met andoren. En denkt u werkelijk dat ik Liarin geslaagd ben, tante?" „Zeker, denk ik dat." En toen begou miss Lockwood zich een beeld te vormen van wat de tijd zou doen. Haar gunsteling. Sir Clinton, zou terugko men en zicih met May verzoenen. Dan zon hot eon gelukkig huwelijk zijn, en niets zou verder liet geluk in den weg staan van ae twee mensdhen die (haar op aarde het liefst waren. Een mooi schilderijmaar zou het ooit vmkelijikbeid worden'? Want Sir din- ton keerde nog steeds niet terug. Waar was hij De momsdhen. waren hat ■moede die vraag te stellen Lady May had al haar gissingen uitgeput. Zij wist dat hij leef- disring in Duitschland over de bekende* fei ten en betoogde dat na Jameson's inval Transvaal zich op bOT-ondereuswaardige wij ze ten strijde had genist, geholpen niet door do Duitsdie industrie alleen, maar evenzeer door de Engelsche. Eenmaal de oorlog ver klaard zijnde, had de Dmtsdhe Oost-Afrika- lijn echter strenge neutraliteit in acht ge nomen. Niettemin werden drie fiiarer sche pen, mailbooten nog wel, in beslag genomen. De iuterpellamt zette uiteen dat de vraag, hoo vei- het visita.tieredht en hoe vei" het ïocht om beslag te leggen en te houden '>p scropen, gaai, alle naties raakt. Die vraag staat buiten de vraag, wat ooriogscontra- bande is. Möfler gaf toe dat hot zeeredht oen. ©enigs zins onzeker recht is, ofschoon er toch vaste minimal© rechten door allo beschaafd© na ties eikend zijn. Hot blijkt echter ge wensen t nog oen s te beproeven, aam het zeerecht vas ter vorm te gewenIn ieder geval heeft En geland tegenover de Duitsdie postbooten zeer rauw gebamdletLd, on vooral kan dit ver wijt gemaakt worden dat Engeland niet be kend heeft gemaakt, of en in hoeverre het zijn vroegere inrichten 'hoeft veranderd. Daarom mag van willekeur worden gespro ken, on die kan de internationale scheep vaart niet dulden. Spr. eiisolito als va,n-zelf-sprdkend volko men sdiadoloosstöllïng, maar daarenboven volledige voldoening voor de beleediging der Duitsche vlag, der Duitsohe oei". „Wij moe ten weten wat wij in do toekomst te wach ten hebban. Dat eisohen wij voor ons zelf en voor allo zeevarende naties." Hij zette toen uiteen dat Transvaal ruim voldoen don voorraad vóór den oorlog had; uivoer van oorlogsmateriaal was niet meer noodig. Maar de Engelsche regeering was af gegaan op verkeerde inlichtingen, die blijk- biar ten dioel (hadden de Duiteehe stoom vaartlijnen te benadeelon. Men wais daar m Engelsche scheepvaantkringen aan die Kaap mot afkeerig van. Herhaaldelijk had Möller's betoog instem- ini»Er jreooifst, maar treffend waren de toe- O O o jiudiingem, toon de interpellant aldus voort ging: „Ook president Kniger, die groote en energieke man, beeft bloot gestaan ian vuige li lastermen heeft hem. beschul digd van omgekocht te zijn en dat is op zoo geloofwaardige wijze vroeger ook tot mijn ooren doorgedrongen, dat ook ik het denk beeld met van mij heb kunnen weipen dat hot waar moest zijin, wanneer liet zoo over tuigend werd verzekerd. Wanneer thans eemgo mijner vrienden, en misschien niet ten onrechte* ik (hoop zelfs to recht aan nemen dat doze man al dien emstigen laster op zich genomen en al liet geld, dait men hem als omkooperij heoft aangewreven, ge bruikt hecfi om de krijgstoerustingen te :e- talon (daverend applaus), dan willen wij aannamen dat dit waar is." Persoonlijk neanen alle Duitischers, vol gens Eugeu Rich'ter zdfs alle beschaafde mensclieii, de partij der Boerenmaar in. de politiek moet het nuchter© verstand) heer- de, omdat miss Lockwood rich vergewist had. dat zijn bankier hom tweemaal een sotm gokte 'lrad gezoudou.. De bankaar had haar met de meeste wébrillenéüheid verteld dat hij niet wist in welke homelstreek Sir Clinton op het oogeu blik vertoefde, en dat het geld naar een Parijsche bank was gezondenmaat dat hij, wanneer Sir Clinton hem oen adres modht opgeven, liaar onmiddellijk daarvan in, kea- nos z»u stellen. En daannede loon Lady May zich vergenoegen. Twee jaren waren voorbij gegaan sinds den avond van hun scheiding, en nog bleef de vraag onbeantwoord waar Sir Olm ton Adair was. Hij was dien avond van haar gegaan, dol van gekwetsten: trots en gewonde liefde, dol van jaloezie. Was hij minder flink geweest, zeker zou hij naar de rivier galoopen eu er in gesprongen zijn. Daarvoor was hij niet zwak, niet laf genoeg, maar liij was gek fiet vuur zijner liefde, de felle koorts van ja loezie maakte hem dol. Toen hij buiten stond onder hot liriht der sternen, zwoer hij ridhzelf dat hij nooit weer ook maar één blik sou sla an op haar schoon, maar valsch gelaat dat, wat er ook mocht golxmren, Mj nooit weer één woord in haar bijzijn zou spreken. De menschen die liem op straat zagen, haast ten ritfi weg, denkende dat hij krankzinnig was. Hij liief riju liand op als wilde hij den liemel boven hem om gerechtigheid aanroe pen. en toen hep hij door, kreunend van smart bij de gedachte dat het mooie, trou- wdooze meisje heim nooit gerecli tigheid' sou doen. Do verbaasde blikken der voorbijgangers brachten hem tot stilstand, en hij vroeg ridh. af waar hij heen ging en wat hij zou doen. Een poMtie-agont die bij instinct begreep met een aristocraat te dben te hebben, raak te oven zijn arm aan en vroeg hem oi hij niet wel was. De man deinsde achteruit toen hij die doffe, verbijsterde blikken ham zag aanstaren. Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1